Kind nonchalant met spullen

14-04-2024 13:55 205 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Even benieuwd hoe jullie hiermee omgaan.

Ons kind van 10 is nonchalant met spullen. Het laatste voorbeeld is dat de fiets (weer) is gevallen en nu aanloopt. Dat wordt dan tussen neus en lippen door even gemeld. Als ik zeg dat de fiets niet meer gebruikt kan worden en gemaakt zal moeten worden, worden de schouders opgetrokken.

We zijn thuis bezig met het aanleren van de waarde van geld en door wekelijks zakgeld (2 euro) wordt steeds duidelijk hoe duur alles is. Kind kan er echt van balen als het zakgeld al snel weer op is.

Maar dat dit soort dingen ons geld kosten en dat dat geld ook op kan, daar wordt niet over nagedacht. Of dat je überhaupt wat voorzichtiger kan zijn met de je spullen.

We willen kind nu in ieder geval zelf de fiets weg laten brengen en ophalen (flink stuk lopen) zodat we niet de enige zijn die er last van hebben.
En bij het volgende geval van “oeps kapot” door eigen gedrag maar mee laten betalen in de vorm van een aantal weken geen zakgeld? Of is dit te streng?
Alle reacties Link kopieren Quote
Kellebel87 schreef:
16-04-2024 11:22
Over welke moeilijkheden heb je het dan? Wat is er moeilijk aan dat je kinderen leert dat ze even kunnen meehelpen met een taakje? Bij de oudste leg ik bijvoorbeeld de gewassen/gestreken kleding op haar bureau, zodat ze het zelf in de kast kan leggen. Bij de jongste doe ik dit (nog) niet. En die oudste heeft echt nog tijd genoeg om leuke dingen te doen hoor.
Daarbij doen ze dit op school niet anders, dan heb je ook weekbeurten, vuilnisbakken legen etc.

Ik denk dat de jongeren van nu het niet makkelijk hebben. Dat vind ik sowieso van de puberteit maar nu met social media is het niet makkelijker geworden. Het zelfmoordcijfer is de laatste tien jaar toegenomen onder jongeren.
Maar goed dat wordt wel een heel andere discussie en heeft weinig te maken met taakjes.
Alle reacties Link kopieren Quote
Solomio schreef:
16-04-2024 05:32
Ja, deze zag ik aankomen. Ten eerste is ie flauw, want ik beweer nergens dat kinderen niet hoeven leren omgaan met dingen waar ze geen zin in hebben.

En ten tweede is wat ik doe anders (vind ik uiteraard).
Ik probeer wat tegengas te geven voor al die mensen die vinden dat kinderen leren van consequenties, die ontzettend actief aan het opvoeden zijn én die altijd met voorbeelden komen over kinderen van anderen die zo slecht opgevoed zijn.

Ik heb het over mijn eigen ervaringen, maar dat wordt dan graag weggezet als uitzondering.

Ik hoop alleen dat iemand een keer denkt: ow, ja, zo kan het ook.
Ik sprak in zijn algemeenheid, aan beide kanten wordt het in het extreme getrokken in dit topic. Niet persé over jouw opmerkingen.

Toch denk ik wel dat jouw kijk op het leven anders is dan wat men over het algemeen vindt. Van wat ik op het forum lees is jouw leven is ook al iets anders dan van de doorsnee persoon, qua werk en privé. Dus daarin ben je misschien ook wel een beetje een uitzondering. Dat vormt iemand en de meningen die iemand heeft.
Alle reacties Link kopieren Quote
Nyco schreef:
16-04-2024 08:32
Dan ben je niet alleen, het verbaasd mij ook.
Mijn kinderen hoefden van mij persoonlijk niet zo veel, ik geniet er van als zij blij zijn en als we ze kunnen helpen dan doen we dat.
En dan blijven er nog genoeg "moeilijkheden" over waar ze zelf mee moeten of willen dealen.
Anderzijds kun je zeggen, dat dingen veel als “moeten” ervaren kunnen worden terwijl het voor velen helemaal niet zo zwaar voelt.

Ik ben heel vrij opgevoed met weinig moeten en weinig taken, en heb tot op heden best moeite met het accepteren van autoriteit. Ik raak veel sneller geïrriteerd op werk door bepaalde trekjes van leidinggevenden dan velen om me heen. Dat weet ik nu mezelf, en ik schud het van me af en doe mijn ding, maar op de middelbare school heb ik daar echt wel gedoe mee gehad. Het was soms toch wel een contrast met de vrijheid thuis.

Ook qua huishoudelijke taken vind ik alles al snel teveel en heb ik er echt nooit zin in. Dingen gaan mij niet natuurlijk af, even snel opruimen of iets schoonmaken ofzo. Het zit gewoon totaal niet in mijn systeem en ik ervaar het als een klus die ik moet klaren.
Ik kan me eigenlijk vrij vaak vinden in het gezichtspunt van solomio hoor, met mijn 13 in een dozijn-leventje en doorsnee kind.
Alle reacties Link kopieren Quote
september schreef:
16-04-2024 13:30
Anderzijds kun je zeggen, dat dingen veel als “moeten” ervaren kunnen worden terwijl het voor velen helemaal niet zo zwaar voelt.

Ik ben heel vrij opgevoed met weinig moeten en weinig taken, en heb tot op heden best moeite met het accepteren van autoriteit. Ik raak veel sneller geïrriteerd op werk door bepaalde trekjes van leidinggevenden dan velen om me heen. Dat weet ik nu mezelf, en ik schud het van me af en doe mijn ding, maar op de middelbare school heb ik daar echt wel gedoe mee gehad. Het was soms toch wel een contrast met de vrijheid thuis.

Ook qua huishoudelijke taken vind ik alles al snel teveel en heb ik er echt nooit zin in. Dingen gaan mij niet natuurlijk af, even snel opruimen of iets schoonmaken ofzo. Het zit gewoon totaal niet in mijn systeem en ik ervaar het als een klus die ik moet klaren.

Ik niet. Ik mocht niks en moest van alles. Ik was een verschrikkelijke puber voor leerkrachten. En ik ervaar huishoudelijke taken net als jij. Dus al die taken die ik vroeger had hebben me maar weinig gebracht behalve dan dat ik super snel aardappels kan schillen.

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven