Kinderen
alle pijlers
Kind vertellen dat opa doodgaat?
vrijdag 23 april 2021 20:40
Hoi allemaal,
Zo een 8 maanden geleden hebben wij te horen gekregen dat mijn vader uitgezaaide slokdarmkanker heeft. Pats. In één keer ziek én terminaal.
Nu vraag ik me af of en wat ik mijn zoontje van 4 hierover moet vertellen. Hij weet dat opa "zieke beestjes in zijn buik heeft" en dat de dokters hem beter proberen te maken, maar meer niet.
Terwijl hij ook ziet dat we veel vaker daarheen gaan en dat ik vaker verdriet heb.
Wie heeft er adviezen en tips? Zijn er goede prentenboeken? Wie heeft hier ervaring mee?
Groetjes,
Girlie
Zo een 8 maanden geleden hebben wij te horen gekregen dat mijn vader uitgezaaide slokdarmkanker heeft. Pats. In één keer ziek én terminaal.
Nu vraag ik me af of en wat ik mijn zoontje van 4 hierover moet vertellen. Hij weet dat opa "zieke beestjes in zijn buik heeft" en dat de dokters hem beter proberen te maken, maar meer niet.
Terwijl hij ook ziet dat we veel vaker daarheen gaan en dat ik vaker verdriet heb.
Wie heeft er adviezen en tips? Zijn er goede prentenboeken? Wie heeft hier ervaring mee?
Groetjes,
Girlie
vrijdag 23 april 2021 20:46
Ik denk dat elk kind hier anders mee omgaat.
Dus dat het ook per kind verschillend is hoe je er mee om gaat.
Ik zou de informatie die hij nu heeft voor nu voldoende vinden.
Ik weet niet hoe lang opa nog heeft, maar ik zou het hem denk ik pas vertellen op het moment dat er echt afscheid genomen gaat worden.
Het kan heel veel indruk maken op een kind en een kind moet in mijn ogen gewoon kind zijn. Heeft opa nog een week dan zou ik het hem vertellen, kan opa ook nog 4 maanden leven dan zou ik er nog even mee wachten.
Maar zoals ik al zei, elk kind is verschillend. Doe wat goed voelt voor jullie. Dit is zo persoonlijk
Dus dat het ook per kind verschillend is hoe je er mee om gaat.
Ik zou de informatie die hij nu heeft voor nu voldoende vinden.
Ik weet niet hoe lang opa nog heeft, maar ik zou het hem denk ik pas vertellen op het moment dat er echt afscheid genomen gaat worden.
Het kan heel veel indruk maken op een kind en een kind moet in mijn ogen gewoon kind zijn. Heeft opa nog een week dan zou ik het hem vertellen, kan opa ook nog 4 maanden leven dan zou ik er nog even mee wachten.
Maar zoals ik al zei, elk kind is verschillend. Doe wat goed voelt voor jullie. Dit is zo persoonlijk
vrijdag 23 april 2021 20:47
vrijdag 23 april 2021 20:50
Ik denk zelf dat het goed is om kinderen voor te bereiden op de dood van een dierbare. Dat hoeft niet perse letterlijk gezegd te worden.
Kikker en het vogeltje vind ik zelf mooi, juist omdat het niet direct herkenbaar dichtbij komt.
Verder heb je Nijntje / woezel/ dag opa als boeken, ik zou die zelf kiezen pas kiezen als de tijd daar is.
Sterkte
Kikker en het vogeltje vind ik zelf mooi, juist omdat het niet direct herkenbaar dichtbij komt.
Verder heb je Nijntje / woezel/ dag opa als boeken, ik zou die zelf kiezen pas kiezen als de tijd daar is.
Sterkte
vrijdag 23 april 2021 20:51
Wat een moeilijke tijd, denk dat het goed is om je kind mee te nemen, maar natuurlijk wel passend bij zijn leeftijd.
Er zijn (gelukkig) heel veel prachtige boeken over de dood voor kinderen.
Op de site: https://kiind.nl/13-kinderboeken-over-de-dood-2/ vind je veel boeken met een korte beschrijving.
Ook vind je er een goed stuk over hoe kinderen omgaan met de dood.
Veel sterkte en hopelijk is er nog tijd om dierbare herinneringen met elkaar te maken
Er zijn (gelukkig) heel veel prachtige boeken over de dood voor kinderen.
Op de site: https://kiind.nl/13-kinderboeken-over-de-dood-2/ vind je veel boeken met een korte beschrijving.
Ook vind je er een goed stuk over hoe kinderen omgaan met de dood.
Veel sterkte en hopelijk is er nog tijd om dierbare herinneringen met elkaar te maken
vrijdag 23 april 2021 20:53
Allereerst heel veel sterkte, moeilijk in te schatten ik sluit me aan bij het feit dat het eraan ligt hoelang Opa nog heeft. Het is igg goed dat jij je verdriet wel uit dan leert hij dat hij dat ook mag. Kinderen beleven het heel anders en komen met in onze ogen de meest vreemde vragen, mijn jongste vroeg bijvoorbeeld bij overlijden overgrootoma toen ze vier was of overgrootoma nou in een vampierkist mocht, of ze daar in haar pyjama of in een mooie jurk werd ingelegd en wie er nou samen met haar de kaarsjes uit ging blazen op haar verjaardag daar opoe niet meer zou komen enz.
vrijdag 23 april 2021 20:59
vrijdag 23 april 2021 21:00
Ik denk dat je het beste aan kunt sluiten bij wat kind vraagt en zegt. Dat geeft het beste aan waar zijn gedachten heen gaan. Het kort houden, even later zijn ze weer met andere dingen bezig. Het kan aan mij liggen maar ik vind die ' zieke beestjes' in zijn buik wel heel erg eng klinken.. zou je dan als kind niet denken dat die ook bij jou kunnen komen?
vrijdag 23 april 2021 21:04
Ik vertel mijn kinderen de waarheid in zulke gevallen. Opa is ziek en kan niet meer beter gemaakt worden. Dan afwachten waar ze zelf mee komen. Met niets? Ook goed. Stellen ze wel vragen, zoals: gaat opa dan dood? dan zou ik die eerlijk beantwoorden. ‘Ja, opa gaat dood, maar ik weet niet precies wanneer’
‘Zieke beestjes in zijn buik’ vind ik trouwens een rare uitleg, en het is nog niet eens een beetje waar.
‘Zieke beestjes in zijn buik’ vind ik trouwens een rare uitleg, en het is nog niet eens een beetje waar.
vrijdag 23 april 2021 21:16
Wat een fijne site, dankjewel voor de tip!Mamasdbj schreef: ↑23-04-2021 20:51Wat een moeilijke tijd, denk dat het goed is om je kind mee te nemen, maar natuurlijk wel passend bij zijn leeftijd.
Er zijn (gelukkig) heel veel prachtige boeken over de dood voor kinderen.
Op de site: https://kiind.nl/13-kinderboeken-over-de-dood-2/ vind je veel boeken met een korte beschrijving.
Ook vind je er een goed stuk over hoe kinderen omgaan met de dood.
Veel sterkte en hopelijk is er nog tijd om dierbare herinneringen met elkaar te maken
vrijdag 23 april 2021 21:17
Nee, want dit hebben we uitgelegd en werd ook gewoon geaccepteerd. De vraag kwam echt uit het niets dus had me totaal niet voorbereid op die vraag. Dan kan het zijn dat je iets zegt waarvan je later denk... hm hadden we dat niet anders moeten doen. Vandaar dat ik nu advies vraagambra schreef: ↑23-04-2021 21:00Ik denk dat je het beste aan kunt sluiten bij wat kind vraagt en zegt. Dat geeft het beste aan waar zijn gedachten heen gaan. Het kort houden, even later zijn ze weer met andere dingen bezig. Het kan aan mij liggen maar ik vind die ' zieke beestjes' in zijn buik wel heel erg eng klinken.. zou je dan als kind niet denken dat die ook bij jou kunnen komen?
vrijdag 23 april 2021 21:17
Heel lief dankjewel!deathbychocolate schreef: ↑23-04-2021 21:03Heb niets inhoudelijke toe te voegen, maar wil je wel even sterkte wensen
vrijdag 23 april 2021 21:19
Wat verdrietig voor jullie, veel sterkte gewenst.
Het is iets anders maar toen mijn man ziek werd heeft hij binnen een paar dagen na de diagnose samen met ons nichtje van toen 3 jaar chemo casper voorgelezen, een boekje wat op de afdeling lag van de daniel den hoed. Dat leverde niet alleen een heel liefdevol moment op maar leek ook echt duidelijkheid te bieden misschien wel aan onze alle 3.
Toen minder dan een half jaar later duidelijk werd dat mijn man het niet zou overleven is dat vast verteld tegen haar en tegen ons neefje van 8. Ze zijn beide naar de begrafenis geweest neefje heeft zelfs gesproken.
Ikzelf ben er groot voorstander van om de zaken maar gewoon te benoemen zoals ze zijn en ze openheid te bieden zover je kind dat aankan natuurlijk. Het onduidelijke onbekende is nog altijd enger dan het duidelijke onbekende.
Het is iets anders maar toen mijn man ziek werd heeft hij binnen een paar dagen na de diagnose samen met ons nichtje van toen 3 jaar chemo casper voorgelezen, een boekje wat op de afdeling lag van de daniel den hoed. Dat leverde niet alleen een heel liefdevol moment op maar leek ook echt duidelijkheid te bieden misschien wel aan onze alle 3.
Toen minder dan een half jaar later duidelijk werd dat mijn man het niet zou overleven is dat vast verteld tegen haar en tegen ons neefje van 8. Ze zijn beide naar de begrafenis geweest neefje heeft zelfs gesproken.
Ikzelf ben er groot voorstander van om de zaken maar gewoon te benoemen zoals ze zijn en ze openheid te bieden zover je kind dat aankan natuurlijk. Het onduidelijke onbekende is nog altijd enger dan het duidelijke onbekende.
Liefhebben
is meer
lief
dan hebben
is meer
lief
dan hebben
vrijdag 23 april 2021 21:19
De vraag overviel mij op dat moment. Wist zelf ook niet hoe te reageren en zat ook mrt mijn verdriet. Zou ik nu ook anders zeggen. Is makkelijk om te zeggen wat je zou doen, als de situatie er is kan het zijn dat je anders reageert... vandaar ook mijn hulpvraag. Ik weet niet wat "het beste" is (en dat hoeft ook niet) maar kwam hier voor tips en die komen gelukkig ook...oneenietweer schreef: ↑23-04-2021 21:04Ik vertel mijn kinderen de waarheid in zulke gevallen. Opa is ziek en kan niet meer beter gemaakt worden. Dan afwachten waar ze zelf mee komen. Met niets? Ook goed. Stellen ze wel vragen, zoals: gaat opa dan dood? dan zou ik die eerlijk beantwoorden. ‘Ja, opa gaat dood, maar ik weet niet precies wanneer’
‘Zieke beestjes in zijn buik’ vind ik trouwens een rare uitleg, en het is nog niet eens een beetje waar.
vrijdag 23 april 2021 21:34
vrijdag 23 april 2021 21:42
Vriend van ons overleed onverwacht. Dochter was toen 4 jaar. Voor haar was dood een abstract begrip. Ze had er vragen over, maar die kwamen pas later naar boven. Bijv als we met vriendin afspraken. Dat waren soms bijzondere vragen Bijv waar ging hij dood? Niet heel relevant voor volwassenen, maar voor haar blijkbaar belangrijk om te weten. Ik heb die vragen gewoon beantwoord, maar geen aanvullende informatie gegeven als daar niet naar gevraagd wordt.
vrijdag 23 april 2021 21:58
Met mijn 4-jarige kan ik er dan later zonder problemen op terugkomen en zeggen "ik wist toen niet zo goed hoe ik het uit moest leggen, maar ik bedoelde dat het buisje waardoor opa's eten naar zijn buik gaat ziek is" of wat je ook wilt vertellen. Ik bedoel vooral dat je niet perse vast hoeft te zitten aan een verklaring waar je je niet oké bij voelt.girlie1989 schreef: ↑23-04-2021 21:19De vraag overviel mij op dat moment. Wist zelf ook niet hoe te reageren en zat ook mrt mijn verdriet. Zou ik nu ook anders zeggen. Is makkelijk om te zeggen wat je zou doen, als de situatie er is kan het zijn dat je anders reageert... vandaar ook mijn hulpvraag. Ik weet niet wat "het beste" is (en dat hoeft ook niet) maar kwam hier voor tips en die komen gelukkig ook...
Veel sterkte
vrijdag 23 april 2021 22:24
Allereerst veel sterkte.
Mijn zoon was vier toen mijn vader geheel plotseling stierf. Paar uur van tevoren had zoon nog met opa plannen gemaakt.
Zoon kwam met heel veel vragen en die heb ik naar eer en geweten beantwoord. Ook als ik het niet wist. En stap voor stap dingen doorgesproken. Wij lieten hem zelf aangeven wat hij wilde (opa wel of niet opgebaard zien). Kinderen op die leeftijd zijn nog heel onderzoekend. Zo duwde mijn zoon tegen mijn vaders ‘zere knie’ om te controleren of hij ook wel echt dood was. Nichtje van ook vier zei gewoon in de rouwkamer: “Opa houdt helemaal niet van die muziek want daarvan moet hij naar de wc” (van die ‘kabbelende beekjes’ natuurgeluiden).
Ik sluit mij dus geheel aan bij de mensen die schrijven: vertel niet iets waar kind niet zelf naar vraagt, laat kind met vragen komen. Zoon heeft meer last gehad van de (goedbedoelde) informatie van schoonmoeder over heldere sterretjes, alomaanwezige opa waar je altijd tegen kunt praten (maar die dus ook alles ziet en weet en dat is ‘eng’) en haar ideeën over het hiernamaals waar je opa weer ziet (‘Ga ik dan ook dood mama? Als ik opa weer wil zien?’). Nichtje weigerde een week lang te slapen omdat hun buurvrouw had verteld dat ‘dood zijn net een hele lange slaap lijkt’.
Mijn zoon was vier toen mijn vader geheel plotseling stierf. Paar uur van tevoren had zoon nog met opa plannen gemaakt.
Zoon kwam met heel veel vragen en die heb ik naar eer en geweten beantwoord. Ook als ik het niet wist. En stap voor stap dingen doorgesproken. Wij lieten hem zelf aangeven wat hij wilde (opa wel of niet opgebaard zien). Kinderen op die leeftijd zijn nog heel onderzoekend. Zo duwde mijn zoon tegen mijn vaders ‘zere knie’ om te controleren of hij ook wel echt dood was. Nichtje van ook vier zei gewoon in de rouwkamer: “Opa houdt helemaal niet van die muziek want daarvan moet hij naar de wc” (van die ‘kabbelende beekjes’ natuurgeluiden).
Ik sluit mij dus geheel aan bij de mensen die schrijven: vertel niet iets waar kind niet zelf naar vraagt, laat kind met vragen komen. Zoon heeft meer last gehad van de (goedbedoelde) informatie van schoonmoeder over heldere sterretjes, alomaanwezige opa waar je altijd tegen kunt praten (maar die dus ook alles ziet en weet en dat is ‘eng’) en haar ideeën over het hiernamaals waar je opa weer ziet (‘Ga ik dan ook dood mama? Als ik opa weer wil zien?’). Nichtje weigerde een week lang te slapen omdat hun buurvrouw had verteld dat ‘dood zijn net een hele lange slaap lijkt’.
Nee heb je, ja kun je krijgen
vrijdag 23 april 2021 22:50
De man van IBI las Chemo Casper voor 
ik vond dat ook een heel fijn boekje voor jonge kinderen. Ik weet echter niet of het nog bestaat. Een van mijn kinderen was ook vier toen mijn ouder overleed aan kanker. Ik ben altijd heel eerlijk geweest en dingen ook gewoon benoemd. Het is heftig en soms heel lastig maar ik denk dat een kleuter er het meest bij gebaat is.
Heel veel kracht, wijsheid en sterkte gewenst met alles wat komen gaat
ik vond dat ook een heel fijn boekje voor jonge kinderen. Ik weet echter niet of het nog bestaat. Een van mijn kinderen was ook vier toen mijn ouder overleed aan kanker. Ik ben altijd heel eerlijk geweest en dingen ook gewoon benoemd. Het is heftig en soms heel lastig maar ik denk dat een kleuter er het meest bij gebaat is.Heel veel kracht, wijsheid en sterkte gewenst met alles wat komen gaat
