Kinderen
alle pijlers
Kleuter verveelt zich structureel
maandag 24 februari 2020 om 11:24
Onze dochter van 5 verveelt zich. En op zich is je vervelen niet erg, daar word je creatief van enzo. Behalve als je dag in dag uit je je uren per dag verveelt en die creativiteit nog altijd simpelweg niet komt. Als dochter niet geëntertaind wordt door ons, door andere kinderen of door een beeldscherm, verveelt ze zich bijna altijd. Gevolg is dat ze negatieve aandacht gaat vragen, aan ons als ouders, aan haar grote broer en haar kleine zusje, het ruzie oplevert met haar broer en energie vreet van iedereen. We hoopten lange tijd dat het een fase was (met onze zoon ook meegemaakt toen hij peuter was) en ze in de loop van de tijd zou groeien in het zelf spelen en in creativiteit en fantasie. Maar we zien bij haar eigenlijk helemaal geen ontwikkeling hierin.
Dochter vindt heel veel speelgoed waar haar leeftijdsgenootjes dol op zijn niet leuk. Zet een bak Playmobil, Lego, Kapla, een keukentje, poppenhuis, smartgame of knutselspullen voor haar neer en ze doet er niks mee. Ze lijkt soms de creativiteit te missen om er iets mee te verzinnen. Ook als we haar proberen op weg te helpen of een voorbeeld laten zien dan komt ze daar niet echt verder mee. Als ze 5 minuten ergens echt mee speelt dan staan we bij wijze van spreken al te juichen.
Wat dochter wel heel leuk vindt is voorgelezen worden en samen een spelletje doen. Dat doen we dan ook vaak, maar kunnen en willen we niet de hele dag. Ze leeft ook op van eropuit gaan, vooral als het iets met dieren is of een (binnen- of buiten-)speeltuin. Dat doen we ook wel eens, maar niet continu natuurlijk. Ze zit 1 uur per week op een sportclubje (en staat op de wachtlijst voor zwemles) en gaat 2 middagen per week naar de BSO. Op de BSO en bij het vrij spelen op school is het probleem ook wel aanwezig, maar kan ze aanhaken bij kinderen die voor en met haar spelen en dan gaat het nog wel. Thuis probeert ze vaak aan te haken bij haar broer. Als hij bijv. een hut maakt van kussens en dekens of stunts uithaalt op de gymmat dan vindt ze dat leuk en doet ze mee, maar dat levert ook vaak ruzie op omdat zoon niet continu gehinderd wil worden door zijn zusje die de dingen vaak niet kan of wil zoals hij.
Verder houdt ze van springen op een springkussen of trampoline (we overwegen een trampoline in de tuin, er zal wel alleen maar een heel kleine passen) en van in de zandbak rommelen. Voor haar verjaardag heeft ze kinetisch zand gekregen, dat leek ons gezien die zandbak een gouden greep, maar na 1 a 2 weken is de nieuwigheid eraf en wil ze er niet meer mee spelen. Afgelopen jaar heeft ze veel met Tiptoi boeken gespeeld, door de pratende pen wordt je daarbij ook voorgelezen/geëntertaind en dat sloeg erg aan. Maar inmiddels kent ze die boeken zo’n beetje uit haar hoofd en is de lol daar ook weer af.
We proberen haar structuur te geven door bijv. een vast moment van zelf spelen op de dag (uurtje na de lunch) en regelmatig aan te geven hoe lang een zelf-speel-moment zal duren (bijv. zolang ik de was aan het ophangen ben, op mbv van een kookwekker die lijkt op een Time Timer, waarbij je visueel ziet hoeveel tijd er nog over is). Maar dit lijkt haar vooral houvast te geven in hoe lang het verveel-moment nog duurt dan dat het haar stimuleert tot leuk iets gaan doen. Aan de hoeveelheid speelgoed lijkt het niet te liggen. Zowel thuis, waar we ruim genoeg speelgoed hebben, als wanneer we op vakantie zijn en maar een paar dingen mee hebben, speelt ze niet.
We worden er onderhand een beetje moedeloos van. Dit is iets wat al jaren speelt, dus geen korte fase. Er ontstaat door haar gedrag veel ruzie met haar broer, wij worden gek van haar geclaim en het vragen van negatieve aandacht en voor haarzelf lijkt me het ook slopend.
Ik ben benieuwd of er mensen zijn die dit herkennen en of ze tips hebben. Is dit uitzonderlijk voor een kind van 5 of komt het veel vaker voor? Kun je er iets aan verbeteren, of is het een kwestie van afwachten en zal het beter gaan als ze ouder is, of moeten we maar accepteren dat ze gewoon zo in elkaar zit?
Dochter vindt heel veel speelgoed waar haar leeftijdsgenootjes dol op zijn niet leuk. Zet een bak Playmobil, Lego, Kapla, een keukentje, poppenhuis, smartgame of knutselspullen voor haar neer en ze doet er niks mee. Ze lijkt soms de creativiteit te missen om er iets mee te verzinnen. Ook als we haar proberen op weg te helpen of een voorbeeld laten zien dan komt ze daar niet echt verder mee. Als ze 5 minuten ergens echt mee speelt dan staan we bij wijze van spreken al te juichen.
Wat dochter wel heel leuk vindt is voorgelezen worden en samen een spelletje doen. Dat doen we dan ook vaak, maar kunnen en willen we niet de hele dag. Ze leeft ook op van eropuit gaan, vooral als het iets met dieren is of een (binnen- of buiten-)speeltuin. Dat doen we ook wel eens, maar niet continu natuurlijk. Ze zit 1 uur per week op een sportclubje (en staat op de wachtlijst voor zwemles) en gaat 2 middagen per week naar de BSO. Op de BSO en bij het vrij spelen op school is het probleem ook wel aanwezig, maar kan ze aanhaken bij kinderen die voor en met haar spelen en dan gaat het nog wel. Thuis probeert ze vaak aan te haken bij haar broer. Als hij bijv. een hut maakt van kussens en dekens of stunts uithaalt op de gymmat dan vindt ze dat leuk en doet ze mee, maar dat levert ook vaak ruzie op omdat zoon niet continu gehinderd wil worden door zijn zusje die de dingen vaak niet kan of wil zoals hij.
Verder houdt ze van springen op een springkussen of trampoline (we overwegen een trampoline in de tuin, er zal wel alleen maar een heel kleine passen) en van in de zandbak rommelen. Voor haar verjaardag heeft ze kinetisch zand gekregen, dat leek ons gezien die zandbak een gouden greep, maar na 1 a 2 weken is de nieuwigheid eraf en wil ze er niet meer mee spelen. Afgelopen jaar heeft ze veel met Tiptoi boeken gespeeld, door de pratende pen wordt je daarbij ook voorgelezen/geëntertaind en dat sloeg erg aan. Maar inmiddels kent ze die boeken zo’n beetje uit haar hoofd en is de lol daar ook weer af.
We proberen haar structuur te geven door bijv. een vast moment van zelf spelen op de dag (uurtje na de lunch) en regelmatig aan te geven hoe lang een zelf-speel-moment zal duren (bijv. zolang ik de was aan het ophangen ben, op mbv van een kookwekker die lijkt op een Time Timer, waarbij je visueel ziet hoeveel tijd er nog over is). Maar dit lijkt haar vooral houvast te geven in hoe lang het verveel-moment nog duurt dan dat het haar stimuleert tot leuk iets gaan doen. Aan de hoeveelheid speelgoed lijkt het niet te liggen. Zowel thuis, waar we ruim genoeg speelgoed hebben, als wanneer we op vakantie zijn en maar een paar dingen mee hebben, speelt ze niet.
We worden er onderhand een beetje moedeloos van. Dit is iets wat al jaren speelt, dus geen korte fase. Er ontstaat door haar gedrag veel ruzie met haar broer, wij worden gek van haar geclaim en het vragen van negatieve aandacht en voor haarzelf lijkt me het ook slopend.
Ik ben benieuwd of er mensen zijn die dit herkennen en of ze tips hebben. Is dit uitzonderlijk voor een kind van 5 of komt het veel vaker voor? Kun je er iets aan verbeteren, of is het een kwestie van afwachten en zal het beter gaan als ze ouder is, of moeten we maar accepteren dat ze gewoon zo in elkaar zit?
maandag 24 februari 2020 om 12:11
Vind je die conclusie niet wat voorbarig? Er zijn precies twee berichten over lezen: één gaat over een zoon, de andere over iemand die het zelf had.Dubbeljus schreef: ↑24-02-2020 11:46Gek ook dat de reacties hier gaan over lezen, creativiteit, koken, schoonmaken.
Ik denk dat de adviezen bij een jongetje meer in de trant zouden zijn van ‘moe maken’, naar buiten, technisch speelgoed, trampoline. Dan zou het woord ‘creatief’ waarschijnlijk niet eens vallen.
Ik hoop dat mensen zich wat meer bewust worden van de rollenpatronen waar ze een 5 jarige kleuter al in indelen.
Waar het om gaat volgens mij is dat je ontdekt wat voor type je kind wél is en dat heeft niks met geslacht te maken, en daar de activiteiten op af te stemmen. En met een jongen zou ik net zo goed als met een meisje gaan koken/bakken/iets maken als hij er het type voor is, als dat ik mijn dochter laat rennen en spelen in de tuin of het bos.
Als ze had aangegeven dat haar kind te veel energie had (ipv zich te vervelen) had ze ook andere reacties gekregen, los van of het een meisje of jongen is. Daarnaast snap ik dat niet iedereen het op kan brengen om met drie kinderen, waarvan 1 die niet loopt, elke dag het bos in te duiken.
fiorah wijzigde dit bericht op 24-02-2020 12:12
0.16% gewijzigd
maandag 24 februari 2020 om 12:12
Dat vindt ze 2 minuten leuk. Soms helpt zoiets wel om haar uit het 'claimgedrag' te halen, dan helpt ze 2 minuten mee en daarna ga ik gewoon verder en hangt zij rond. Maar het is dan bijna altijd wel weer rondhangen en over de vloer dweilen.
En eerlijk gezegd wil ik ook niet altijd dat ze meehelpt. Met 3 kinderen hebben we onze handen vol en willen we bijv. vlot kunnen koken ipv met een 5-jarige bezig zijn (en een 7-jarige die dan natuurlijk óók wil meehelpen en een dreumes die aan je been hangt omdat ze aan het eind van de dag moe is).
maandag 24 februari 2020 om 12:15
Dit!Pandax schreef: ↑24-02-2020 11:39Mijn zoon is ook zo. Of was, want het is inmiddels beter. Hij is nu 5,5 en heeft een paar maanden geleden de Donald Duck ontdekt, dus hij kan nu uren op de bank liggen lezen (aka plaatjes kijken en het verhaal erachter uitvogelen). Misschien is je dochter ook een latente lezer. Dat merk je alleen pas echt als ze kan lezen, dus het is uitzitten tot ze in groep 3 zit
Mijn oudste kon ook niet goed spelen. Gelukkig wel tekenen. Maar die vermaakt zich tegenwoordig prima zolang ze haar boeken niet weer eens allemaal uit heeft. En oh ja, tic toc of andere video’s maken vindt ze ook geweldig.
snouth wijzigde dit bericht op 24-02-2020 12:15
0.74% gewijzigd
maandag 24 februari 2020 om 12:15
Wij hopen dit heel erg ja, dat ze daaraan een bezigheid zal vinden waar ze lol aan beleeft en haar tijd mee kan invullen. Donald Ducks & Donald Duck junior hebben we in de woonkamer, dat slaat nu nog niet aan. Ze wil wel heel graag leren lezen, is daar ook wel mee bezig (leest losse woordjes), maar dat gaat nog heel langzaam.Pandax schreef: ↑24-02-2020 11:39Mijn zoon is ook zo. Of was, want het is inmiddels beter. Hij is nu 5,5 en heeft een paar maanden geleden de Donald Duck ontdekt, dus hij kan nu uren op de bank liggen lezen (aka plaatjes kijken en het verhaal erachter uitvogelen). Misschien is je dochter ook een latente lezer. Dat merk je alleen pas echt als ze kan lezen, dus het is uitzitten tot ze in groep 3 zit
maandag 24 februari 2020 om 12:16
Ik herken dit 1 op 1. Beeldschermen en tekenen, verder verveelt ze zich vaak stierlijk. Ze kan zich wel vermaken als ik een taak of idee geef, maar vraagt dan ook veel aandacht om dat gaande te houden. Ze houdt net als jouw dochter van dingen ondernemen en met vriendinnen weg of schermpjes, maar loopt vaak vast als ze zelf iets moet verzinnen. Bovendien kosten activiteiten haar soms ook teveel energie en dan raakt ze overprikkeld. Dat is een beetje dubbel dus.
Naar buiten, dingen aanbieden, leren lezen: eigenlijk helpt niets echt. Ze is inmiddels bijna 10 en houdt nog steeds het meest van vermaakt worden. Dus geen tips, maar wel een
want jemig, soms word je er doodmoe van.
Wat ik vooral doe is vooral zelf grenzen aangeven. Want ik kan er niks aan doen en als ik haar blijf vermaken, leert ze het nooit. Ik baken de tijd die ik aandacht geef heel erg af en communiceer duidelijk als ik iets voor mezelf ga doen. Haar zusje geeft haar een bats voor haar hoofd als ze het zat is, dat kan ook, maar vind ik minder pedagogisch verantwoord
Naar buiten, dingen aanbieden, leren lezen: eigenlijk helpt niets echt. Ze is inmiddels bijna 10 en houdt nog steeds het meest van vermaakt worden. Dus geen tips, maar wel een
want jemig, soms word je er doodmoe van. Wat ik vooral doe is vooral zelf grenzen aangeven. Want ik kan er niks aan doen en als ik haar blijf vermaken, leert ze het nooit. Ik baken de tijd die ik aandacht geef heel erg af en communiceer duidelijk als ik iets voor mezelf ga doen. Haar zusje geeft haar een bats voor haar hoofd als ze het zat is, dat kan ook, maar vind ik minder pedagogisch verantwoord
Hallo?!
maandag 24 februari 2020 om 12:18
Sorry, ik klink vast als een ouwe zeur, maar de combinatie van muziekinstrumenten en mijn kinderen die overleef ik niet. Wat een pokke-herrie maken ze daarmee. We hebben de muziekinstrumenten die we hadden juist allemaal verbannen. Maar ik zal eens denken over zoiets met een koptelefoon (met geluidsbegrenzer, ik wil ze geen gehoorschade meegeven), dat is wel een idee.
maandag 24 februari 2020 om 12:21
Alsof ik mijn zoon van 4,5 lees.. Wat een herkenning! Maar nu de hamvraag: wat kun je 'deze' kleuters nu aanbieden waarvan ze geïnspireerd raken? Van mij hoeft mijn zoon niet per se creatief bezig te zijn, als hij maar plezier beleeft aan wat hij doet (even een dag sich vervelen daarbuiten gelaten uiteraard, dat is ook prima). Ik merk wel dat Lego meer in trek raakt bij hem. @TO, heeft je dochter daar al eens mee gespeeld? Of popt het 'niet weten hoe zich in spel te verliezen' daar ook bij op?_Doortje_ schreef: ↑24-02-2020 12:16Ik herken dit 1 op 1. Beeldschermen en tekenen, verder verveelt ze zich vaak stierlijk. Ze kan zich wel vermaken als ik een taak of idee geef, maar vraagt dan ook veel aandacht om dat gaande te houden. Ze houdt net als jouw dochter van dingen ondernemen en met vriendinnen weg of schermpjes, maar loopt vaak vast als ze zelf iets moet verzinnen. Bovendien kosten activiteiten haar soms ook teveel energie en dan raakt ze overprikkeld. Dat is een beetje dubbel dus.
Naar buiten, dingen aanbieden, leren lezen: eigenlijk helpt niets echt. Ze is inmiddels bijna 10 en houdt nog steeds het meest van vermaakt worden. Dus geen tips, maar wel een
Wat ik vooral doe is vooral zelf grenzen aangeven. Want ik kan er niks aan doen en als ik haar blijf vermaken, leert ze het nooit. Ik baken de tijd die ik aandacht geef heel erg af en communiceer duidelijk als ik iets voor mezelf ga doen. Haar zusje geeft haar een bats voor haar hoofd als ze het zat is, dat kan ook, maar vind ik minder pedagogisch verantwoord
maandag 24 februari 2020 om 12:24
Ik zou het proberen met klei en verfspullen. Dan opdrachten geven om iets te maken, een paard kleien bijvoorbeeld.
Ik heb nog een pracht van een rode kater in huis die op die leeftijd is gemaakt, met een echt bruin poepertje. Geweldig istie.
Ik heb nog een pracht van een rode kater in huis die op die leeftijd is gemaakt, met een echt bruin poepertje. Geweldig istie.
anoniem_64c64bf305ae7 wijzigde dit bericht op 24-02-2020 12:25
69.66% gewijzigd
maandag 24 februari 2020 om 12:25
Ik herken het wel. En meer bewegen was bij mijn kind niet de oplossing, dat was de behoefte niet. En al het bestaande speelgoed had kind binnen korte tijd wel gezien. Kind wilde vermaakt worden door mensen of door een scherm, want alles was zo saaaaaaaaai. Eigenlijk kwam het er op neer, en daar kwamen pas later achter, dat kind alleen maar dingen interessant vond die niet bij de leeftijdscategorie pasten. Dus kijk of je dingen kunt aanbieden voor een hogere leeftijdscategorie die niet gelijk gevaarlijk zijn.
maandag 24 februari 2020 om 12:26
Ik vind haar dus niet een echt buitenmens of een typisch beweegkind. Ik vind het heel lastig te zeggen wat voor kind ze precies wel is, ze past niet in een precies plaatje. Ze houdt van iets als trampolinespringen of judoën, maar kan ook best goed stilzitten, beter dan haar broer. Auto's heeft ze helemaal niks mee. Ze hoeft ook echt niet in mijn plaatje te passen, maar sommige dingen zijn nou eenmaal makkelijker te realiseren dan andere. Met Duplo/Playmobil/tekenspul/smartgame spelen kan zelfstandig, maar met een tuinslang of knipschaar of ramen wassen ga ik haar niet geheel zelfstandig bezig laten, daar moet ik bij zijn. En dat kan leuk zijn, maar ik heb ook nog twee andere kinderen die aandacht nodig hebben. Ik kan niet continu met haar bezig zijn.Dubbeljus schreef: ↑24-02-2020 11:42Sommige kinderen zijn gewoon meer beweeglijk en buitenmensen. Laat je niet leiden doordat et een meisje is, geef haar eens wat complexe auto’s en laat haar in de tuin haar gang gaan met een slang en een hark en een knipschaar. Of laat haar de ramen wassen. Er is vast wel iets dat bij haar past. Dat dat dan niet bij jouw plaatje past, tja...
maandag 24 februari 2020 om 12:36
Die actieve games vindt ze denk ik heel leuk en zoon ook. Het is wel een rib uit ons lijf om even een Nintendo Switch o.i.d. aan te schaffen, we hebben (nog) geen spelcomputer in huis.Luci_Morgenster schreef: ↑24-02-2020 11:50Niet ieder kind vind spelen met speelgoed leuk. Dat gooien op gebrek aan creativiteit is vreemd, net alsof alle kinderen dat moeten hebben/kunnen?
Ik lees zat dingen in je OP die je kind leuk vind.
Zijn alleen niet de dingen die jij per se voor je kind wil?
Het kost jullie als ouders misschien meer energie?
Veel meer naar buiten gaan, speeldates organiseren ect.
Of het gaat om schermpjes, god verhoed dat er teveel gekeken of gegamed word toch?
Is het een idee om actieve games te kopen?
Dus de dancebattlegames/sportgames waarbij ze mee moeten doen? Kan er gegamed worden en word er meteen lekker bewogen? Wat energie kwijt?
Koop inderdaad de trampoline en een grote zand en watertafel.
Is er iemand handig in je omgeving?
Maak er zoiets bij voor in de tuin?
En je hebt gelijk: haar manier van spelen vraagt meer energie van ons. Die we soms niet hebben, met 3 kinderen waarvan een van anderhalf die ons nog steeds gebroken nachten geeft. Dan lijkt het ons simpelweg zalig als je kind gewoon een Kapla toren wil bouwen of een kleurplaat kleurt in plaats van dat je zelf elke weer wat moet doen ervoor. Mee naar buiten gaan is met dochter van anderhalf die nog niet loopt en een natte grond op dit moment ook gewoonweg niet handig en alleen wil ze niet naar buiten. Behalve misschien als die trampoline er komt.
maandag 24 februari 2020 om 12:41
Wat je ook kunt doen is in een tweedehands boekenwinkel op zoek gaan naar rekenboeken voor een hogere klas, misschien dat dat haar interesse wekt.
Sowieso boeken over zaken die zij op een leuke manier kan leren zijn een goede investering.
Ik word een beetje lodderig van peperdure computerspellen die alleen bestaan om geen last van je kind te hebben.
Sowieso boeken over zaken die zij op een leuke manier kan leren zijn een goede investering.
Ik word een beetje lodderig van peperdure computerspellen die alleen bestaan om geen last van je kind te hebben.
maandag 24 februari 2020 om 12:42
Opties geven: check. Doen we al vaak. Soms roept ze dan dat ze beide niet wil. Soms kiest ze een van beide en doet dat 5 minuten en gaat dan weer verder vervelen.Dubbeljus schreef: ↑24-02-2020 11:53Maar een boodschappenlijstje maken is weer passief. Dat vind een beweegkind, een doener, niet leuk. Laat haar de boodschappen voor je zoeken in de winkel en de tas dragen.
En er is een hele goede methode om erachter te komen wat bij je kind past: geef haar twee opties en kijk welke ze kiest.
Lijstje maken of boodschappen zoeken?
Puzzelen of buiten in de tuin harken en bloemzaadjes strooien?
Met een poppenhuis spelen of fietsen?
En dan accepteren dat ze zo is en geen knutselkind is. Dan maak je maar tijd om met haar te gaan fietsen of buiten te ravotten. Het is niet anders, moeten we met mijn zoontje ook. Opsplitsen met je partner (die iets met de andere kids gaat doen) is daarbij het toverwoord.
Opsplitsen doen we ook regelmatig ja. Dan gaat de één naar buiten met haar of met de oudste twee en blijft de ander binnen. Misschien nog wat vaker doen. Kan natuurlijk alleen als we ook beiden thuis zijn, niet op de doordeweekse dagen wanneer een van ons werkt. En het blijft geven en nemen: het kan niet zo zijn dat één van de drie kinderen bijna continu aandacht nodig heeft van een van de ouders, ze zal toch echt ook zichzelf moeten vermaken. Ik heb best veel voor haar over, maar weiger haar persoonlijke entertainment team te zijn.
maandag 24 februari 2020 om 12:44
Dat is nog wel een ding om op te letten ja: dat er verschil zit in de keuzemogelijkheden. Daar ga ik wat meer op letten, dat het bijv. iets actiefs en iets passiefs/creatiefs is.
maandag 24 februari 2020 om 12:53
Klopt. Het was ook enigszins cynisch bedoeld, om alle opmerkingen 'Laat ze zich maar lekker vervelen, daar worden ze creatief van.' voor te zijn. Want ik merk dat dus helemaal niet bij dochter, ze wordt er totaal niet creatief van.Andersom schreef: ↑24-02-2020 11:59Van vervelen worden kinderen niet creatief.
In een verveelmoment worden hun creatieve vermogens aangesproken om alsnog tot spel te komen.
Als je kind dus nog weinig tot geen creativiteit bezit wordt het door vervelen niet beter. Het wordt alleen beter als het creatieve vermogen geprikkeld wordt.
Is ze wel nieuwsgierig? Zelf ontdekken wat iets nieuws is of kan prikkelt wel de creativiteit. Veel 'nieuwe' dingen aanbieden kan helpen.
Of ze nieuwsgierig is? Mwah, niet heel erg vind ik zelf. Vergeleken met haar broer in ieder geval niet, hij is enorm nieuwsgierig en vindingrijk. Dochter is de enige van de drie die als dreumes geen kasten open trok, geen dingen pakte waar ze niet aan mocht komen, niet wegliep/kroop op straat, etc. Toen heel makkelijk, achteraf misschien een teken aan de wand. Dochter is vaak van het oude vertrouwde. Dezelfde soort boekjes, hetzelfde spelletje. Hoewel dat ook wel bij veek kleuters past denk ik.
Is nieuwsgierigheid volgens jou vooral aangeboren of kun je dat ook stimuleren door veel nieuwe dingen aan te bieden? Hoe zou je nieuwe dingen aanbieden als je niet in het speelgoed wilt verzuipen? Vaker wisselen wat beneden staat? Spelotheek is geen optie, de openingstijden daarvan sluiten niet aan bij ons werkschema.
maandag 24 februari 2020 om 12:57
Ik heb er ook zo een in huis.... ben gezwicht voor de spelcomputer omdat schijnbaar iedereen dat heeft (rondgevraagd bij ouders van vriendjes). Heb ipv Switch een oude wii gekocht en nog paar losse spellen erbij voor de allerkleinsten, 60 eur was ik klaar, en kids vinden het geweldig, ze vermaken zichzelf een uur zonder ruzie of aandachtvragerij. Mag niet elke dag maar uitkomst op druildagen als deze.
Verder is mijn verveelde kleuter dol op allerlei senso-motorische dingen die je op Pinterest ziet. Kost wel wat voorbereiding voor jou, maar als je minder beeldschermen wilt is dat wellicht de moeite waard. Gelukkig heeft hij ook een juf die zich elke dag helemaal uitleeft met dat soort activiteiten dus op school komt hij ook aan zn trekken. Maar goed hij vraagt dan ook of we thuis iets kunnen namaken wat hij op school heeft gezien, bak gekleurde rijst ofzo.
Verder is mijn verveelde kleuter dol op allerlei senso-motorische dingen die je op Pinterest ziet. Kost wel wat voorbereiding voor jou, maar als je minder beeldschermen wilt is dat wellicht de moeite waard. Gelukkig heeft hij ook een juf die zich elke dag helemaal uitleeft met dat soort activiteiten dus op school komt hij ook aan zn trekken. Maar goed hij vraagt dan ook of we thuis iets kunnen namaken wat hij op school heeft gezien, bak gekleurde rijst ofzo.
nootboek wijzigde dit bericht op 24-02-2020 13:00
7.28% gewijzigd
maandag 24 februari 2020 om 12:57
maandag 24 februari 2020 om 12:59
Daar gaan we inderdaad mee aan de slag, wat vaker afspreken. Ze durft zelf nog niet erg het initiatief te nemen, dus wij moeten het wel voor haar regelen. Als er een vriendje komt (vriendjes inderdaad Dubbeljus, geen vriendinnetjes), dan gaat het trouwens ook niet altijd even gesmeerd hoor. Dan gaat vriendje met Playmobil zitten te spelen en hangt dochter verveeld bij ons rond, want dat vindt ze ook met een vriendje eigenlijk niet leuk. Er is één vriendje met wie het heel gesmeerd loopt, bij de andere gaat het beter dan zonder vriendje maar niet automatisch en zonder sturing heel makkelijk. We hebben helaas geen leeftijdgenootjes van haar in de straat wonen, dat mis ik heel erg. Dan zouden ze lekker buiten kunnen spelen met elkaar en daar hun eigen gang gaan en hoeft niet alles op afspraak.
maandag 24 februari 2020 om 13:02
Ja, ze mag op het plein/woonerf voor ons huis spelen. Naar een speeltuintje of grasveld niet, dat is te ver om alleen heen te gaan. Ze speelt zelf liever in de tuin dan op het plein. Ik denk vanwege de zandbak en omdat het veiliger voelt.
maandag 24 februari 2020 om 13:05
Lego met een instructieboekje en puzzels vond mijn kleuter destijds leuk.Ervanuit schreef: ↑24-02-2020 12:21Alsof ik mijn zoon van 4,5 lees.. Wat een herkenning! Maar nu de hamvraag: wat kun je 'deze' kleuters nu aanbieden waarvan ze geïnspireerd raken? Van mij hoeft mijn zoon niet per se creatief bezig te zijn, als hij maar plezier beleeft aan wat hij doet (even een dag sich vervelen daarbuiten gelaten uiteraard, dat is ook prima). Ik merk wel dat Lego meer in trek raakt bij hem. @TO, heeft je dochter daar al eens mee gespeeld? Of popt het 'niet weten hoe zich in spel te verliezen' daar ook bij op?
maandag 24 februari 2020 om 13:07
Ik ben blij met de herkenning van allerlei mensen hier! Niet voor jullie natuurlijk, maar het is prettig te weten dat het normaal kan zijn en er meer mensen in hetzelfde schuitje zitten.Ervanuit schreef: ↑24-02-2020 12:21Alsof ik mijn zoon van 4,5 lees.. Wat een herkenning! Maar nu de hamvraag: wat kun je 'deze' kleuters nu aanbieden waarvan ze geïnspireerd raken? Van mij hoeft mijn zoon niet per se creatief bezig te zijn, als hij maar plezier beleeft aan wat hij doet (even een dag sich vervelen daarbuiten gelaten uiteraard, dat is ook prima). Ik merk wel dat Lego meer in trek raakt bij hem. @TO, heeft je dochter daar al eens mee gespeeld? Of popt het 'niet weten hoe zich in spel te verliezen' daar ook bij op?
Dochter houdt (nog) niet van Lego helaas. Ze heeft voor haar verjaardag 2 setjes gekregen en heeft ze samen met mij in elkaar gezet (zelfstandig lukt nog niet), maar beleefde er niet echt lol aan volgens mij. Daarna er 1 minuut mee gespeeld (dat was al heel wat). Maar ik zal het regelmatig blijven aanbieden, bij zoon kwam het ook pas vanaf 5 a 6 jaar dat hij wat meer kon met Lego en dat het daardoor ook leuker werd. Iets wat je niet goed kunt dat is vaak ook niet leuk, zeker niet bij een type als dochter die dan direct de moed opgeeft.
