Kinderen
alle pijlers
Kwalitatief Uiterst Teleurstellende resultaten.
maandag 6 juli 2009 om 20:08
Excuus voor mijn geklaag, maar ik moet het ergens kwijt.
Vandaag een absoluut dieptepunt.
Plaats van handeling: mijn thuisbasis
Onderwerp: schoolprestaties
Karakters: twee pubers en een moeder
Vorige week heeft mijn oudste te horen gekregen dat hij dit jaar niet overgaat. Havo drie wordt een jaar overgedaan.
Dat kwam bij niet helemaal onverwacht. Vorig jaar met de hakken over de sloot wel over, nu opnieuw een bespreekgeval, en met het oog op het komende zware jaar nu dan toch het advies om een jaar over te doen.
Zelf vind hij het niet echt heel erg, nu gaat hij voor de herkansing zodat hij volgend jaar met hele goede cijfers overgaat.
Ik heb gemengde gevoelens.
Ik weet namelijk dat hij het kan, als hij zich inzet haalt hij goede cijfers, maar hij heeft andere dingen belangrijker gevonden dit jaar.
Ik verwijt mezelf: had ik strenger moeten zijn, er meer bovenop moeten zitten?
Vandaag kwam de tweede mededeling. Mijn jongste zoon is niet door de brugklas van dezelfde school heengekomen, en komt daardoor op het VMBO terecht.
Dit heb ik te horen gekregen middels een voicemailbericht van de mentor van zijn klas, met daarbij een telefoonnummer dat ik kon bellen voor meer informatie.
Omdat dit echt als donderslag bij heldere hemel komt, een week geleden wist ik niet beter of mijn zoon stond er goed voor, volgens de info die ik regelmatig van hem doorkreeg over behaalde cijfers.
Nummer gebeld, ik wilde wat vragen stellen, uitleg van het hoe en waarom, en of hij het jaar niet nog over kan doen, krijg ik de voicemail van de school. Mentor dus niet meer te bereiken vandaag. Mijn onbeantwoorde vragen zorgen voor een enorme frustratie op dit moment.
Ik heb een potje zitten janken daarnet.
Het lijkt verdorie wel of het mijn ding is!
Zelf halen ze allebei zo'n beetje hun schouders op.
Ze vragen of ik boos ben.
Maar ik ben eigenlijk meer teleurgesteld.
In mijn kinderen maar ik geloof nog meer in mijzelf.
Heb ik gefaald?
Werk ik te veel?
Ik informeer altijd naar hun huiswerk, maar check geen agenda's
Vraag of ze eraan gewerkt hebben en hoelang en of ze het goed kennen, of ze willen of ik moet overhoren, maar dat is nooit nodig.
Had ik er meer bovenop moeten zitten, door moeten drammen?
Hun huiswerk moeten controleren?
Als er eentje was blijven zitten had ik het anders gezien.
Maar nu ze het allebeir verkl**t hebben.
Ze spijbelen niet, ze blowen en drinken niet, en ze hebben een hart van goud. Ze zijn alleen zo gelaten en ontzettend nonchalant.
En ik héb ze al zo vaak gezegd dat ze hun school op nr. 1 moeten zetten.
Ik zie het even somber in.
Vandaag een absoluut dieptepunt.
Plaats van handeling: mijn thuisbasis
Onderwerp: schoolprestaties
Karakters: twee pubers en een moeder
Vorige week heeft mijn oudste te horen gekregen dat hij dit jaar niet overgaat. Havo drie wordt een jaar overgedaan.
Dat kwam bij niet helemaal onverwacht. Vorig jaar met de hakken over de sloot wel over, nu opnieuw een bespreekgeval, en met het oog op het komende zware jaar nu dan toch het advies om een jaar over te doen.
Zelf vind hij het niet echt heel erg, nu gaat hij voor de herkansing zodat hij volgend jaar met hele goede cijfers overgaat.
Ik heb gemengde gevoelens.
Ik weet namelijk dat hij het kan, als hij zich inzet haalt hij goede cijfers, maar hij heeft andere dingen belangrijker gevonden dit jaar.
Ik verwijt mezelf: had ik strenger moeten zijn, er meer bovenop moeten zitten?
Vandaag kwam de tweede mededeling. Mijn jongste zoon is niet door de brugklas van dezelfde school heengekomen, en komt daardoor op het VMBO terecht.
Dit heb ik te horen gekregen middels een voicemailbericht van de mentor van zijn klas, met daarbij een telefoonnummer dat ik kon bellen voor meer informatie.
Omdat dit echt als donderslag bij heldere hemel komt, een week geleden wist ik niet beter of mijn zoon stond er goed voor, volgens de info die ik regelmatig van hem doorkreeg over behaalde cijfers.
Nummer gebeld, ik wilde wat vragen stellen, uitleg van het hoe en waarom, en of hij het jaar niet nog over kan doen, krijg ik de voicemail van de school. Mentor dus niet meer te bereiken vandaag. Mijn onbeantwoorde vragen zorgen voor een enorme frustratie op dit moment.
Ik heb een potje zitten janken daarnet.
Het lijkt verdorie wel of het mijn ding is!
Zelf halen ze allebei zo'n beetje hun schouders op.
Ze vragen of ik boos ben.
Maar ik ben eigenlijk meer teleurgesteld.
In mijn kinderen maar ik geloof nog meer in mijzelf.
Heb ik gefaald?
Werk ik te veel?
Ik informeer altijd naar hun huiswerk, maar check geen agenda's
Vraag of ze eraan gewerkt hebben en hoelang en of ze het goed kennen, of ze willen of ik moet overhoren, maar dat is nooit nodig.
Had ik er meer bovenop moeten zitten, door moeten drammen?
Hun huiswerk moeten controleren?
Als er eentje was blijven zitten had ik het anders gezien.
Maar nu ze het allebeir verkl**t hebben.
Ze spijbelen niet, ze blowen en drinken niet, en ze hebben een hart van goud. Ze zijn alleen zo gelaten en ontzettend nonchalant.
En ik héb ze al zo vaak gezegd dat ze hun school op nr. 1 moeten zetten.
Ik zie het even somber in.
maandag 6 juli 2009 om 20:18
Ik was zelf vroeger ook zo. Een voorbeeldige leerling op school alleen voerde ik thuis geen flikker uit. Bleef bijna zitten in Havo 3 daardoor. Mijn vader had een gesprek op school met mijn mentor. Hij (mijn vader) gaf aan dat hij vond dat ik beter vakken kon gaan vullen dan dat ik bleef zitten aangezien en toch niets deed.
En dat hielp, ik schrok daar zo van dat ik mijn uiterste best deed en uiteindelijk makkelijk geslaagd ben.
Bij mij was de dreiging van van school gaan en 'stom' werk gaan doen voor de rest van mijn leven genoeg.
Wel werd inderdaad verplicht de agenda thuis ingekeken en de meeste geleerde stof eerst overhoord.
Maar het blijft toch een stukje zelfstandigheid van het kind zelf, ze kunnen nl. ook bewust de agenda leeghouden.
Zijn ze nu iedere dag alleen thuis dan? Ik denk dat je dan inderdaad veel vraagt van pubers, die hebben toch wel lichte dwang nodig om aan hun huiswerk te gaan.
En dat hielp, ik schrok daar zo van dat ik mijn uiterste best deed en uiteindelijk makkelijk geslaagd ben.
Bij mij was de dreiging van van school gaan en 'stom' werk gaan doen voor de rest van mijn leven genoeg.
Wel werd inderdaad verplicht de agenda thuis ingekeken en de meeste geleerde stof eerst overhoord.
Maar het blijft toch een stukje zelfstandigheid van het kind zelf, ze kunnen nl. ook bewust de agenda leeghouden.
Zijn ze nu iedere dag alleen thuis dan? Ik denk dat je dan inderdaad veel vraagt van pubers, die hebben toch wel lichte dwang nodig om aan hun huiswerk te gaan.
maandag 6 juli 2009 om 20:19
Mijn eerste reactie is: wat in hemelsnaam is er mis met een jaar overdoen of "afzakken" naar een lager niveau.
En ja, ik heb ook kinderen (maar nog niet zo oud ), en ja ik ben zelf vroeger ook afgezakt, nl van gymnasium naar havo.
Denk niet dat je jezelf dat hoeft te verwijten hoor; als ze er geen zin in hebben, gaan ze toch niet méér hun best doen, ondanks dat jij er misschien meer bovenop kunt gaan zitten. Zou eerder het tegendeel bewerkstelligen
En ja, ik heb ook kinderen (maar nog niet zo oud ), en ja ik ben zelf vroeger ook afgezakt, nl van gymnasium naar havo.
Denk niet dat je jezelf dat hoeft te verwijten hoor; als ze er geen zin in hebben, gaan ze toch niet méér hun best doen, ondanks dat jij er misschien meer bovenop kunt gaan zitten. Zou eerder het tegendeel bewerkstelligen
maandag 6 juli 2009 om 20:21
Niet leuk deze berichten, ik kan me voorstellen dat je schrikt en flink baalt. Maar er leiden meerdere wegen naar Rome!!! Het gaat niet altijd via de kortste weg. Misschien dringt zo door dat ze wat harder moeten werken.
En in het voortgezet onderwijs moeten ze het toch zelf doen, je kan moeilijk hun handje vast houden.
Mijn tante heeft bijv. de hele Havo opnieuw gedaan met mijn nichtje, die deed zelf ook geen fl*kker. Havo diploma gehaald, maar vervolgens twee HBO opleidingen verknald. Misschien is dit precies wat er nodig was.
En in het voortgezet onderwijs moeten ze het toch zelf doen, je kan moeilijk hun handje vast houden.
Mijn tante heeft bijv. de hele Havo opnieuw gedaan met mijn nichtje, die deed zelf ook geen fl*kker. Havo diploma gehaald, maar vervolgens twee HBO opleidingen verknald. Misschien is dit precies wat er nodig was.
maandag 6 juli 2009 om 20:24
[quote]juniper8 schreef op 06 juli 2009 @ 20:18:
Ik was zelf vroeger ook zo. Een voorbeeldige leerling op school alleen voerde ik thuis geen flikker uit. Bleef bijna zitten in Havo 3 daardoor. Mijn vader had een gesprek op school met mijn mentor. Hij (mijn vader) gaf aan dat hij vond dat ik beter vakken kon gaan vullen dan dat ik bleef zitten aangezien en toch niets deed.
En dat hielp, ik schrok daar zo van dat ik mijn uiterste best deed en uiteindelijk makkelijk geslaagd ben.
Bij mij was de dreiging van van school gaan en 'stom' werk gaan doen voor de rest van mijn leven genoeg.
Mijn broertje was gezakt en deed alleen twee vakken in avondopleiding over. Daarnaast ging hij werken als taxi chauffeur. En o, wat leek het leuk, geld verdienen met auto rijden. En o, wat viel het tegen na een maand of twee.
Hij heeft in dat jaar geleerd waarom je je best moet doen op school. Hij is toen zo veranderd, ging op het HBO echt studeren en heeft het binnen 4 jaar gehaald. En hij moest er echt hard voor werken. Dat had hij nog nooit gedaan.
Ik was zelf vroeger ook zo. Een voorbeeldige leerling op school alleen voerde ik thuis geen flikker uit. Bleef bijna zitten in Havo 3 daardoor. Mijn vader had een gesprek op school met mijn mentor. Hij (mijn vader) gaf aan dat hij vond dat ik beter vakken kon gaan vullen dan dat ik bleef zitten aangezien en toch niets deed.
En dat hielp, ik schrok daar zo van dat ik mijn uiterste best deed en uiteindelijk makkelijk geslaagd ben.
Bij mij was de dreiging van van school gaan en 'stom' werk gaan doen voor de rest van mijn leven genoeg.
Mijn broertje was gezakt en deed alleen twee vakken in avondopleiding over. Daarnaast ging hij werken als taxi chauffeur. En o, wat leek het leuk, geld verdienen met auto rijden. En o, wat viel het tegen na een maand of twee.
Hij heeft in dat jaar geleerd waarom je je best moet doen op school. Hij is toen zo veranderd, ging op het HBO echt studeren en heeft het binnen 4 jaar gehaald. En hij moest er echt hard voor werken. Dat had hij nog nooit gedaan.
maandag 6 juli 2009 om 20:27
Wat een rotbegin van jullie vakantie! Maar denk niet dat je je dit jezelf moet aanrekenen. Zoals je zelf al zegt 'Ze spijbelen niet, ze blowen en drinken niet, en ze hebben een hart van goud. Ze zijn alleen zo gelaten en ontzettend nonchalant.
En ik héb ze al zo vaak gezegd dat ze hun school op nr. 1 moeten zetten.' Zo te horen zijn het jongens met een goed karakter (met een grote dank aan jouw manier van opvoeden!!), maar het zijn (bijna)pubers: die vinden school (bijna) nooit belangrijk!
Heb zelf geen kinderen, maar denk dat t goed is om je kinderen wel in te laten zien dat zitten blijven (terwijl het niet nodig was geweest -> ze kunnen het wel) niet zonder consequenties is.
Dus bijvoorbeeld: na de vakantie door de week 's avonds niet naar vrienden maar met huiswerk bezig. Of minder vaak uit in het weekend. Niet meer op de spelcomputer. Ga ze desnoods toch overhoren. (Zijn maar voorbeelden hoor, weet niet wat bij jou kinderen werkt natuurlijk). Bij het eerste rapport wil je goede cijfers zien (bv minimaal een 7 -> afh van wat jouw kinderen aankunnen natuurlijk). Zo niet: worden de regels aangescherpt/blijven ze bestaan. Blijkt dit behaald te zijn, dan staat er een beloning tegenover, bv wat vaker door de week wat leuks doen. Echter bij het volgende rapport weer verslechtering weer de regels aanscherpen.
Verder: weten ze al wat ze later willen worden? Laat ze zien welke opleiding ze hiervoor nodig hebben. Maak ze 'duidelijk' waarvoor ze nou eigenlijk de hele dag op school zitten, het is voor een goed doel, namelijk om later dat werk te kunnen doen wat ze zo mooi vinden.
Hoe kijken je kinderen er zelf tegenaan? Weten ze dat je zo teleurgesteld bent omdat ze dankzij hun lakse houding een jaar over moeten doen (het is natuurlijk een ander verhaal als iemand hard zn best doet maar het gewoon niet kan)? Weten ze wat schoolgeld, schoolboeken etc kosten?
En ik héb ze al zo vaak gezegd dat ze hun school op nr. 1 moeten zetten.' Zo te horen zijn het jongens met een goed karakter (met een grote dank aan jouw manier van opvoeden!!), maar het zijn (bijna)pubers: die vinden school (bijna) nooit belangrijk!
Heb zelf geen kinderen, maar denk dat t goed is om je kinderen wel in te laten zien dat zitten blijven (terwijl het niet nodig was geweest -> ze kunnen het wel) niet zonder consequenties is.
Dus bijvoorbeeld: na de vakantie door de week 's avonds niet naar vrienden maar met huiswerk bezig. Of minder vaak uit in het weekend. Niet meer op de spelcomputer. Ga ze desnoods toch overhoren. (Zijn maar voorbeelden hoor, weet niet wat bij jou kinderen werkt natuurlijk). Bij het eerste rapport wil je goede cijfers zien (bv minimaal een 7 -> afh van wat jouw kinderen aankunnen natuurlijk). Zo niet: worden de regels aangescherpt/blijven ze bestaan. Blijkt dit behaald te zijn, dan staat er een beloning tegenover, bv wat vaker door de week wat leuks doen. Echter bij het volgende rapport weer verslechtering weer de regels aanscherpen.
Verder: weten ze al wat ze later willen worden? Laat ze zien welke opleiding ze hiervoor nodig hebben. Maak ze 'duidelijk' waarvoor ze nou eigenlijk de hele dag op school zitten, het is voor een goed doel, namelijk om later dat werk te kunnen doen wat ze zo mooi vinden.
Hoe kijken je kinderen er zelf tegenaan? Weten ze dat je zo teleurgesteld bent omdat ze dankzij hun lakse houding een jaar over moeten doen (het is natuurlijk een ander verhaal als iemand hard zn best doet maar het gewoon niet kan)? Weten ze wat schoolgeld, schoolboeken etc kosten?
maandag 6 juli 2009 om 20:30
Ik ben van 16 uur naar 30 uur werk gegaan, in de periode van zo'n 2,5 jaar. In het begin werkte ik onder schooltijd, maar nu zijn ze (afhankelijk van hun rooster) 's middags ongeveer een uur thuis, voordat ik er ben.
Ze zijn 13 en 15 jaar, en het gaat op zich wel goed, dacht ik.
Ze komen na een hele schooldag thuis, dus een uurtje ontspanning na school, is geen overbodige luxe dacht ik zo.
Wanneer ik dan thuis ben, kunnen zij als ik de keuken inga met hun huiswerk beginnen, en na het eten het afmaken.
Vaak was het huiswerk snel af. Te snel dan, denk ik nu dus.
Terug naar een lager niveau of blijven zitten is geen doodsvonnis, maar als het strikt genomen niet nodig is - zoals in dit geval, naar mijn mening - is het puur zonde.
Het is ook wel voor een deel mijn ding, ik besef dat ook wel.
Ik heb vroeger weinig ruimte gekregen om te kunnen leren, en ook speelt mee dat ik het als alleenstaande moeder allemaal goed onder controle wil hebben, en nu het tegenvalt ik het gevoel heb dat ik het niet goed gedaan heb. Of anders gezegd: oorzaak gebroken gezin.
Ze zijn 13 en 15 jaar, en het gaat op zich wel goed, dacht ik.
Ze komen na een hele schooldag thuis, dus een uurtje ontspanning na school, is geen overbodige luxe dacht ik zo.
Wanneer ik dan thuis ben, kunnen zij als ik de keuken inga met hun huiswerk beginnen, en na het eten het afmaken.
Vaak was het huiswerk snel af. Te snel dan, denk ik nu dus.
Terug naar een lager niveau of blijven zitten is geen doodsvonnis, maar als het strikt genomen niet nodig is - zoals in dit geval, naar mijn mening - is het puur zonde.
Het is ook wel voor een deel mijn ding, ik besef dat ook wel.
Ik heb vroeger weinig ruimte gekregen om te kunnen leren, en ook speelt mee dat ik het als alleenstaande moeder allemaal goed onder controle wil hebben, en nu het tegenvalt ik het gevoel heb dat ik het niet goed gedaan heb. Of anders gezegd: oorzaak gebroken gezin.
maandag 6 juli 2009 om 20:36
quote:Perel schreef op 06 juli 2009 @ 20:30:
Ik ben van 16 uur naar 30 uur werk gegaan, in de periode van zo'n 2,5 jaar. In het begin werkte ik onder schooltijd, maar nu zijn ze (afhankelijk van hun rooster) 's middags ongeveer een uur thuis, voordat ik er ben.
Ze zijn 13 en 15 jaar, en het gaat op zich wel goed, dacht ik.
Ze komen na een hele schooldag thuis, dus een uurtje ontspanning na school, is geen overbodige luxe dacht ik zo.
Wanneer ik dan thuis ben, kunnen zij als ik de keuken inga met hun huiswerk beginnen, en na het eten het afmaken.
Vaak was het huiswerk snel af. Te snel dan, denk ik nu dus.
Terug naar een lager niveau of blijven zitten is geen doodsvonnis, maar als het strikt genomen niet nodig is - zoals in dit geval, naar mijn mening - is het puur zonde.
Het is ook wel voor een deel mijn ding, ik besef dat ook wel.
Ik heb vroeger weinig ruimte gekregen om te kunnen leren, en ook speelt mee dat ik het als alleenstaande moeder allemaal goed onder controle wil hebben, en nu het tegenvalt ik het gevoel heb dat ik het niet goed gedaan heb. Of anders gezegd: oorzaak gebroken gezin.En soms is het nodig om te leren hoe de wereld werkt. En dat je hard moet werken om iets te bereiken.
Ik ben van 16 uur naar 30 uur werk gegaan, in de periode van zo'n 2,5 jaar. In het begin werkte ik onder schooltijd, maar nu zijn ze (afhankelijk van hun rooster) 's middags ongeveer een uur thuis, voordat ik er ben.
Ze zijn 13 en 15 jaar, en het gaat op zich wel goed, dacht ik.
Ze komen na een hele schooldag thuis, dus een uurtje ontspanning na school, is geen overbodige luxe dacht ik zo.
Wanneer ik dan thuis ben, kunnen zij als ik de keuken inga met hun huiswerk beginnen, en na het eten het afmaken.
Vaak was het huiswerk snel af. Te snel dan, denk ik nu dus.
Terug naar een lager niveau of blijven zitten is geen doodsvonnis, maar als het strikt genomen niet nodig is - zoals in dit geval, naar mijn mening - is het puur zonde.
Het is ook wel voor een deel mijn ding, ik besef dat ook wel.
Ik heb vroeger weinig ruimte gekregen om te kunnen leren, en ook speelt mee dat ik het als alleenstaande moeder allemaal goed onder controle wil hebben, en nu het tegenvalt ik het gevoel heb dat ik het niet goed gedaan heb. Of anders gezegd: oorzaak gebroken gezin.En soms is het nodig om te leren hoe de wereld werkt. En dat je hard moet werken om iets te bereiken.
maandag 6 juli 2009 om 20:43
Het zou heel goed kunnen zijn dat je het bij het juiste eind hebt Reisa.
Het voorbeeld van je zelf en dat van je broer spreekt voor zich.
Ik neem mijn kinderen altijd veel uit handen, doe heel veel voor ze, in die zin zijn ze ook gewend dat alles altijd maar gewoon is.
En dat gaat natuurlijk maar tot een bepaalde hoogte.
Het voorbeeld van je zelf en dat van je broer spreekt voor zich.
Ik neem mijn kinderen altijd veel uit handen, doe heel veel voor ze, in die zin zijn ze ook gewend dat alles altijd maar gewoon is.
En dat gaat natuurlijk maar tot een bepaalde hoogte.
maandag 6 juli 2009 om 20:54
Perel, je hoeft geen supervrouw te zijn. En werken en alleen 2 pubers onder controle houden, ga er maar even aan staan. Wel zou ik stoppen met ze alles uit handen nemen, uiteindellijk zullen ze je daar dankbaar voor zijn. Onze kinderen moeten nog lang genoeg werken dus een keer struikelen is niet zo erg. Mijn zoon is 2x op de HAVO blijven zitten en heeft daarna als een speer het HBO met veel succes afgerond. Wel met de toevoeging dat ik alles voor hem ging betalen maar dat de geldkraan subiet dicht ging als hij er met de pet naar gooide. Enne, vooruitzicht op een kutbaantje in de toekomst met het bijbehorende kutsalaris heeft ook goed geholpen.
maandag 6 juli 2009 om 22:15
Grrr heel verhaal getikt, alles weg.
Moraal van het verhaal: ik sta voor de klas en ik kan óók op mn kop gaan staan met tips, waarschuwingen en donderpreken. Laat dat gekke mens maar kletsen --> tot ze onvoldoendes halen en dan was het zo gek nog niet wat ik zei.
'
Kortom: trek het je niet teveel aan, probeer ze probleemeigenaar van hun eigen probleem te maken (ja ook op die leeftijd, ze snappen het best hoor!). In september komt het besef vanzelf, iedereen is over behalve zij en straks is iedereen ook een jaar eerder van school af. Dat schudt wel wakker!
Moraal van het verhaal: ik sta voor de klas en ik kan óók op mn kop gaan staan met tips, waarschuwingen en donderpreken. Laat dat gekke mens maar kletsen --> tot ze onvoldoendes halen en dan was het zo gek nog niet wat ik zei.
'
Kortom: trek het je niet teveel aan, probeer ze probleemeigenaar van hun eigen probleem te maken (ja ook op die leeftijd, ze snappen het best hoor!). In september komt het besef vanzelf, iedereen is over behalve zij en straks is iedereen ook een jaar eerder van school af. Dat schudt wel wakker!
maandag 6 juli 2009 om 22:35
ik zou steeksproefsgewijs hun agenda's controleren.
de meeste pubers hebben een stok achter de deur nodig om huiswerk te maken en te leren. zelf denken ze vooral aan de korte termijn en dat is luieren, met vrienden hangen, msnen etc...
het is wel apart dat je jongste ineens naar vmbo moet als hij er goed voorstond. stond hij er dan toch niet zo goed voor?? je moet toch wel dramaaatisch slechte punten om een nivo te zakken ipv te blijven zitten...of was het een vmbo-havo brugklas? ben ik nog wel benieuwd naar de beweegredenen...
de meeste pubers hebben een stok achter de deur nodig om huiswerk te maken en te leren. zelf denken ze vooral aan de korte termijn en dat is luieren, met vrienden hangen, msnen etc...
het is wel apart dat je jongste ineens naar vmbo moet als hij er goed voorstond. stond hij er dan toch niet zo goed voor?? je moet toch wel dramaaatisch slechte punten om een nivo te zakken ipv te blijven zitten...of was het een vmbo-havo brugklas? ben ik nog wel benieuwd naar de beweegredenen...
maandag 6 juli 2009 om 22:51
quote:Rary schreef op 06 juli 2009 @ 22:35:
het is wel apart dat je jongste ineens naar vmbo moet als hij er goed voorstond. stond hij er dan toch niet zo goed voor?? je moet toch wel dramaaatisch slechte punten om een nivo te zakken ipv te blijven zitten...of was het een vmbo-havo brugklas? ben ik nog wel benieuwd naar de beweegredenen...
Ik werk op een vmbo school en heb in klas 1 net de rapportenvergaderingen achter de rug. Bij ons is het juist gebruikelijk dat leerlingen een niveau zakken ipv een jaar overdoen. Nu is dat wel binnen het vmbo (dus van 1 TL naar 2 KB gaan bijv.). Uitzonderingen zijn er natuurlijk hoor, maar vaak blijken deze 'zittenblijvers' niet heel actief te zijn in de AVO vakken en kunnen ze beter wat meer praktijk krijgen. Vandaar het advies om ze dan wel over te laten gaan, maar naar een niveau lager. Wel binnen dezelfde school, dus dat scheelt.
@ Perel: Ik denk dat je jezelf echt geen verwijten moet maken! Wees juist blij dat het beperkt blijft tot het overdoen van een klas/een niveau lager gaan! Als verder alles goed gaat, als ze niet blowen, niet drinken, niet spijbelen... dan komen ze er echt wel! Was zelf niet bijster actief op 't gymnasium, ben op 2/10 punt gezakt en het jaartje extra was voor mij juist erg goed. Ik stond daarna veel steviger in m'n schoenen.
Als VO docent vind ik het overigens bizar dat de mentor van je jongste dit bericht op de voicemail achter laat en dat er nooit eerder aanwijzingen geweest zijn dat hij zou blijven zitten. Heeft de mentor nooit gebeld over slechte cijfers, over een kans dat hij zou blijven zitten? Bij ons worden de ouders van de leerlingen waar we onze twijfels over hebben na elke rapportenvergadering (totaal 4 rapporten in een jaar) gebeld door de mentor. Zittenblijven/afstromen komt bij ons dus nooit tijdens het laatste rapport uit de lucht vallen. Ook al is het geen schande, ik kan me voorstellen dat je geschrokken bent als je het niet aan zag komen.
het is wel apart dat je jongste ineens naar vmbo moet als hij er goed voorstond. stond hij er dan toch niet zo goed voor?? je moet toch wel dramaaatisch slechte punten om een nivo te zakken ipv te blijven zitten...of was het een vmbo-havo brugklas? ben ik nog wel benieuwd naar de beweegredenen...
Ik werk op een vmbo school en heb in klas 1 net de rapportenvergaderingen achter de rug. Bij ons is het juist gebruikelijk dat leerlingen een niveau zakken ipv een jaar overdoen. Nu is dat wel binnen het vmbo (dus van 1 TL naar 2 KB gaan bijv.). Uitzonderingen zijn er natuurlijk hoor, maar vaak blijken deze 'zittenblijvers' niet heel actief te zijn in de AVO vakken en kunnen ze beter wat meer praktijk krijgen. Vandaar het advies om ze dan wel over te laten gaan, maar naar een niveau lager. Wel binnen dezelfde school, dus dat scheelt.
@ Perel: Ik denk dat je jezelf echt geen verwijten moet maken! Wees juist blij dat het beperkt blijft tot het overdoen van een klas/een niveau lager gaan! Als verder alles goed gaat, als ze niet blowen, niet drinken, niet spijbelen... dan komen ze er echt wel! Was zelf niet bijster actief op 't gymnasium, ben op 2/10 punt gezakt en het jaartje extra was voor mij juist erg goed. Ik stond daarna veel steviger in m'n schoenen.
Als VO docent vind ik het overigens bizar dat de mentor van je jongste dit bericht op de voicemail achter laat en dat er nooit eerder aanwijzingen geweest zijn dat hij zou blijven zitten. Heeft de mentor nooit gebeld over slechte cijfers, over een kans dat hij zou blijven zitten? Bij ons worden de ouders van de leerlingen waar we onze twijfels over hebben na elke rapportenvergadering (totaal 4 rapporten in een jaar) gebeld door de mentor. Zittenblijven/afstromen komt bij ons dus nooit tijdens het laatste rapport uit de lucht vallen. Ook al is het geen schande, ik kan me voorstellen dat je geschrokken bent als je het niet aan zag komen.
maandag 6 juli 2009 om 23:01
Perel, als je erachteraan zit is het maar zeer de vraag of ze zich niet gaan onttrekken.
Jammer dat je een mooi huiswerkmoment hebt ingesteld en dat dat kennelijk niet genoeg was.
Wat je eventueel nog kunt doen is kijken of er een huiswerkgroep actief is in jouw stad. Dat heb ik wel in mijn stad en zit er ook hard aan te denken om zoon(s) daar naartoe te sturen als het er op aankomt. Die heeft de afgelopen maanden ook al geen flikker meer uitgevoerd, en die moet nog beginnen met puberen..
Jammer dat je een mooi huiswerkmoment hebt ingesteld en dat dat kennelijk niet genoeg was.
Wat je eventueel nog kunt doen is kijken of er een huiswerkgroep actief is in jouw stad. Dat heb ik wel in mijn stad en zit er ook hard aan te denken om zoon(s) daar naartoe te sturen als het er op aankomt. Die heeft de afgelopen maanden ook al geen flikker meer uitgevoerd, en die moet nog beginnen met puberen..
maandag 6 juli 2009 om 23:09
Fijne reakties, dank jullie wel!
Die voicemail-aktie vind ik zelf ook helemaal niet kunnen.
Bij het laatste mentorgesprek is wel aangegeven dat hij niet echt heel sterk stond, wel voldoende maar niet ruim.
Het advies was dat als hij nog iets beter zou scoren hij voor de proefwerkweek wat steviger zou staan, dan zou het niet alleen dáárop aan komen.
Er is dus ergens iets goed mis gegaan.
Ik hoorde wel een enkele keer van een slecht cijfer, maar toch ook regelmatig van een goed punt.
Zelf was mijn zoon in de weer met het gemiddelde, maar ik denk dat hij zich rijker heeft gerekend dan hij uiteindelijk was, en dat dat hem de das heeft omgedaan voor wat betreft het jaar.
En dat hij de brugklas niet kan overdoen, daar is zeker niet eerder over gesproken.
Die voicemail-aktie vind ik zelf ook helemaal niet kunnen.
Bij het laatste mentorgesprek is wel aangegeven dat hij niet echt heel sterk stond, wel voldoende maar niet ruim.
Het advies was dat als hij nog iets beter zou scoren hij voor de proefwerkweek wat steviger zou staan, dan zou het niet alleen dáárop aan komen.
Er is dus ergens iets goed mis gegaan.
Ik hoorde wel een enkele keer van een slecht cijfer, maar toch ook regelmatig van een goed punt.
Zelf was mijn zoon in de weer met het gemiddelde, maar ik denk dat hij zich rijker heeft gerekend dan hij uiteindelijk was, en dat dat hem de das heeft omgedaan voor wat betreft het jaar.
En dat hij de brugklas niet kan overdoen, daar is zeker niet eerder over gesproken.
dinsdag 7 juli 2009 om 07:38
Als hij naar 2 vmbo gaat is hij niet blijven zitten, dan is hij gewoon over naar 2 vmbo. Een brugklas is er om niveau te bepalen en als hij de punten scoort voor het vmbo dan is hij daarnaar bevorderd, hij had dan gewoon niet de norm voor bevordering naar 2 havo gehaald. Dan kan ik me ook de voicemailactie voorstellen, want dan is het alleen maar een doorgeven naar welke klas zoon bevorderd is volgend jaar. Dat deden wij altijd naar alle ouders na de laatste rapportvergadering en je spreekt geen voicemail in bij zittenblijvers, maar kinderen die naar het lagere niveau van een brugklas (vmbo-havo en dan naar het vmbo) bevorderd zijn spreek je wel in. Ouders weten dan genoeg en kunnen inderdaad contact opnemen als ze nog meer willen weten.
Als hij is teruggeplaatst van een havo-vwo brugklas naar 1 vmbo dan is het niet netjes zoals het gegaan is, maar bij officiële bevordering dus wel.
Als hij is teruggeplaatst van een havo-vwo brugklas naar 1 vmbo dan is het niet netjes zoals het gegaan is, maar bij officiële bevordering dus wel.
dinsdag 7 juli 2009 om 12:50
Hij is destijds op deze school binnengekomen op Havo-VWO niveau. Mavo is niet ter sprake geweest, en wanneer ik de boodschap van de voicemail nu letterlijk citeer:
...na rapportbespreking van de eindlijst, waarop een aantal onvoldoendes en een totaal van 88 punten, moet ik helaas de droeve mededeling doen dat *** is bevorderd naar Mavo-2....
Mocht u eventueel nog vragen hebben, dan kunt u mij bellen op nummer (antwoordbandje) zoveel.
88 punten zegt mij niet zoveel. Tuurlijk heb ik vragen.
O.A. had er niet eerder aan de bel getrokken kunnen worden dat het goed aan het mis gaan was?
Droeve mededeling en bevordering staan ook wel haaks op elkaar.
Ja, ik heb gewoon vragen.
En heb vandaag ook al geprobeerd de betreffende mentor te spreken te krijgen.
Ik hoop dat hij mij dan vanavond terug belt.
...na rapportbespreking van de eindlijst, waarop een aantal onvoldoendes en een totaal van 88 punten, moet ik helaas de droeve mededeling doen dat *** is bevorderd naar Mavo-2....
Mocht u eventueel nog vragen hebben, dan kunt u mij bellen op nummer (antwoordbandje) zoveel.
88 punten zegt mij niet zoveel. Tuurlijk heb ik vragen.
O.A. had er niet eerder aan de bel getrokken kunnen worden dat het goed aan het mis gaan was?
Droeve mededeling en bevordering staan ook wel haaks op elkaar.
Ja, ik heb gewoon vragen.
En heb vandaag ook al geprobeerd de betreffende mentor te spreken te krijgen.
Ik hoop dat hij mij dan vanavond terug belt.
dinsdag 7 juli 2009 om 13:03
Hoe lullig het voor ouders soms ook kan zijn bij bespreekgevallen kan een lagere bevordering voorkomen. Blijven zitten en nogmaals de brugklas doen om alsnog havo-advies te krijgen zit er op de meeste scholen (terecht!) niet in. 99 van de 100 kinderen die de brugklas overdoen, gaan werken en alsnog naar dat hogere niveau gaan blijven in de 2de of 3de opnieuw zitten en moeten dan alsnog naar 'die vreselijke mavo'.
Je zoon is gewoon over alleen een niveau lager dan je graag zou willen. Als hij ontzettend zijn best doet en hele hoge cijfers neerzet volgend jaar zou je hem in kunnen laten brengen als bespreekgeval voor overgang naar 3 havo ipv 3 mavo, maar dan moet hij eerst keihard werken en laten zien dat ie dat kan. Als hij dat niet wil/kan laat hem dan lekker de mavo afmaken en als hij dan tegen die tijd uitgepuberd is en alsnog de havo wil doen doet ie na 4 mavo gewoon 4/5 havo. Doet ie er even lang over als dat hij nu een jaar blijft zitten en hij staat een stuk minder 'voor lul' omdat ie dan niet blijft zitten maar gewoon net als zijn vrienden naar de 3de gaat. Het traject van eerst mavo dan havo heeft ook voordelen, bekijk het positief.
En 88 punten betekent meestal alle cijfers bij elkaar opgeteld, de waarde die dat geeft in combinatie met het aantal onvoldoendes bepaald waar een kind heen gaat, uiteraard altijd na bespreking in de vergadering. Bevorderingsnorman zijn ook in het jaarboekje, op de site of in sommige schoolagenda's (bij scholen die een verplichte agenda hebben vaak) terug te vinden.
Je zoon is gewoon over alleen een niveau lager dan je graag zou willen. Als hij ontzettend zijn best doet en hele hoge cijfers neerzet volgend jaar zou je hem in kunnen laten brengen als bespreekgeval voor overgang naar 3 havo ipv 3 mavo, maar dan moet hij eerst keihard werken en laten zien dat ie dat kan. Als hij dat niet wil/kan laat hem dan lekker de mavo afmaken en als hij dan tegen die tijd uitgepuberd is en alsnog de havo wil doen doet ie na 4 mavo gewoon 4/5 havo. Doet ie er even lang over als dat hij nu een jaar blijft zitten en hij staat een stuk minder 'voor lul' omdat ie dan niet blijft zitten maar gewoon net als zijn vrienden naar de 3de gaat. Het traject van eerst mavo dan havo heeft ook voordelen, bekijk het positief.
En 88 punten betekent meestal alle cijfers bij elkaar opgeteld, de waarde die dat geeft in combinatie met het aantal onvoldoendes bepaald waar een kind heen gaat, uiteraard altijd na bespreking in de vergadering. Bevorderingsnorman zijn ook in het jaarboekje, op de site of in sommige schoolagenda's (bij scholen die een verplichte agenda hebben vaak) terug te vinden.
dinsdag 7 juli 2009 om 13:05
Wat betreft het eerder aangeven. Dat is ook gebeurd als ik je berichtjes goed lees. Je schrijft zelf dat hij voldoende stond maar niet ruim. Als hij dan zijn laatste proefwerkweek verkl**t dan kan hij dus net teveel onvoldoendes hebben en dan gaat een kind over naar een lager niveau. Dat is het risico van gemiddeldes berekenen zei ik altijd tegen de leerlingen. Een 5,51 mag je hebben maar gaat er iets heel kleins mis en het wordt een 5,49 kan dat je al je kop kosten, nooit op zesjes mikken dus (als raad aan je zoon voor volgend jaar).
dinsdag 7 juli 2009 om 13:08
En bij bespreekgevallen wordt er ook gekeken naar de houding van een kind. Toont ie veel inzet, doet ie zijn best, of heeft ie alleen de laatste 2 maanden zijn best gedaan, dat soort dingen.
Of gooit ie er met de pet naar en zou hij meer kunnen. In dat laatste geval wordt vaker een "negatief" advies gegeven.
Of gooit ie er met de pet naar en zou hij meer kunnen. In dat laatste geval wordt vaker een "negatief" advies gegeven.
dinsdag 7 juli 2009 om 13:12
Vroeger wilde een vriend van me ook niet leren. Hersens zat maar geen motivatie. Zijn vader werd het zat en haalde hem van school. Bracht hem naar een vriend met een eigen bedrijf (varkensfokkerij) en zette hem daar aan het werk. Vader sprak met vriend af dat hij het meest smerige werk aan zijn zoon moest geven.
Binnen 3 weken ging vriend weer terug naar school en vanaf dat moment leerde hij heel behoorlijk
Binnen 3 weken ging vriend weer terug naar school en vanaf dat moment leerde hij heel behoorlijk
Polygamie = intensieve vrouwhouderij
dinsdag 7 juli 2009 om 13:17
Zelf ging ik ooit over van 3 naar 4 atheneum ondanks 4 vijven en een drie op mijn rapport.
Ze hadden dat jaar ingevoerd dat je tekorten kon compenseren door hogere cijfers in verwante vakken. Ik zag direkt de mogelijkheden en ging harder werken aan de vakken die ik leuk vond en waar ik goed in was. Resultaat; op mijn rapport stonden 5 onvoldoendes en verder alleen negens, en alle tekorten waren gecompenseerd .
Het jaar daarop heeft de school het systeem toch maar weer veranderd ...
Ze hadden dat jaar ingevoerd dat je tekorten kon compenseren door hogere cijfers in verwante vakken. Ik zag direkt de mogelijkheden en ging harder werken aan de vakken die ik leuk vond en waar ik goed in was. Resultaat; op mijn rapport stonden 5 onvoldoendes en verder alleen negens, en alle tekorten waren gecompenseerd .
Het jaar daarop heeft de school het systeem toch maar weer veranderd ...
Polygamie = intensieve vrouwhouderij
dinsdag 7 juli 2009 om 13:35
In mijn vrije tijd geef ik bijles aan mijn buurmeisje. Ook bij haar ging het niet zo goed op school, helaas kwam de relatie met haar ouders onder druk te staan op het moment dat zij zich er mee gingen bemoeien. Heel jammer, en daarbij makkelijk te voorkomen. Het maakt voor haar, een best extreme puber, niet uit wat haar moeder of vader zegt, er tegenin gaan zal ze. Ik wil hierbij trouwens absoluut niet zeggen dat dit in jouw geval ook zo is. Maar sinds ik er een keer in de week met haar voor ga zitten en simpelweg bespreek wat er gedaan moet worden gaat ze met sprongen vooruit. Niet dat ik zoveel doe, vaak zit ik toe te kijken hoe zij haar oefeningen maakt. Maar hierdoor is ze wel 6 van de 8 onvoldoendes kwijtgeraakt. Wat ik ermee wil zeggen is dat het soms heel handig kan zijn om iemand van buitenaf te laten helpen, aangezien pubers niet altijd dingen van hun ouders aannemen, ongeacht of ze nu een goed punt maken of niet. Ik merk dat zelf heel erg. Vaak komt de moeder even kijken hoe het gaat en maakt dan een of andere opmerking over de vorderingen. Dit wordt door de dochter absoluut niet goed ontvangen. Maar herhaal ik later precies hetzelfde, dan wil ze er wel over nadenken.
Misschien dat er voor volgend jaar bij jou in de omgeving ook wel iemand is de hiermee wil helpen. Ik doe het met veel plezier voor mijn buurmeisje en bovendien vraag ik er niets voor. Vond het trouwens wel heel leuk dat ik als bedankje voor het jaar een heerlijke fles wijn kreeg..
Misschien dat er voor volgend jaar bij jou in de omgeving ook wel iemand is de hiermee wil helpen. Ik doe het met veel plezier voor mijn buurmeisje en bovendien vraag ik er niets voor. Vond het trouwens wel heel leuk dat ik als bedankje voor het jaar een heerlijke fles wijn kreeg..
