Kinderen
alle pijlers
LAT-relatie door zoon met autisme voor meer rust in huis?
donderdag 26 december 2019 om 14:45
Hallo allemaal,
Ik hoop op tips/meningen want ik kom er even niet uit.
Ik heb met mijn man een zoontje van 5 met autisme en een dochtertje van bijna 1. Mijn zoontje is in de kern ontzettend lief maar heeft heel veel last van overprikkeling. Hij doet het het beste op rust en regelmaat. Wij werken met pictos, maken alles voorspelbaar en hebben vaste routines. Maar er zijn natuurlijk genoeg prikkels in huis, onder andere doordat zijn kleine zusje lekker speelt, geluid maakt en kletst tijdens het eten. Hij raakt snel overprikkelt en gaat dan gillen, heel erg druk doen, deuren open en dicht slaan, eigenlijk alles wat niet mag om maar zijn grenzen op te zoeken. Als zijn zusje aan het spelen is kan hij uit het niets haar een tik geven, hij is dol op haar maar zoekt op die manier een reactie. Het enige wat dan helpt is als papa of ik met zijn zusje de kamer uit gaan zodat het rustig en overzichtelijk is. Hij komt dan gelijk tot rust en kan dan rustig een puzzel maken/filmpje kijken/kleien oid.
Iedereen moet op zijn tenen lopen om die overprikkeling te voorkomen, maar een kindje van 10 maanden mag en wil je niet leren om stil te zijn,. Zij heeft ook ''recht'' om lekker te spelen, te kruipen en gewoon er te zijn. Wij zijn inmiddels op een punt aangekomen dat we ons afvragen of het wel haalbaar is om met zijn 4e in 1 huis te wonen. Moeten we niet apart gaan wonen, allebei met 1 kind, en dan om de zoveel dagen de kindjes ''uitwisselen''?. In elk geval voor de komende 2-3 jaar, zodat onze dochter nu in rust kan opgroeien, en tegen die tijd misschien wat weerbaarder is. Misschien kan hij ook beter met prikkels omgaan als hij iets ouder is.
Heel verdrietig dat we dit als optie zien want ik wil niet liever dan als gezin in 1 huis wonen. Wat vinden jullie?
Ik hoop op tips/meningen want ik kom er even niet uit.
Ik heb met mijn man een zoontje van 5 met autisme en een dochtertje van bijna 1. Mijn zoontje is in de kern ontzettend lief maar heeft heel veel last van overprikkeling. Hij doet het het beste op rust en regelmaat. Wij werken met pictos, maken alles voorspelbaar en hebben vaste routines. Maar er zijn natuurlijk genoeg prikkels in huis, onder andere doordat zijn kleine zusje lekker speelt, geluid maakt en kletst tijdens het eten. Hij raakt snel overprikkelt en gaat dan gillen, heel erg druk doen, deuren open en dicht slaan, eigenlijk alles wat niet mag om maar zijn grenzen op te zoeken. Als zijn zusje aan het spelen is kan hij uit het niets haar een tik geven, hij is dol op haar maar zoekt op die manier een reactie. Het enige wat dan helpt is als papa of ik met zijn zusje de kamer uit gaan zodat het rustig en overzichtelijk is. Hij komt dan gelijk tot rust en kan dan rustig een puzzel maken/filmpje kijken/kleien oid.
Iedereen moet op zijn tenen lopen om die overprikkeling te voorkomen, maar een kindje van 10 maanden mag en wil je niet leren om stil te zijn,. Zij heeft ook ''recht'' om lekker te spelen, te kruipen en gewoon er te zijn. Wij zijn inmiddels op een punt aangekomen dat we ons afvragen of het wel haalbaar is om met zijn 4e in 1 huis te wonen. Moeten we niet apart gaan wonen, allebei met 1 kind, en dan om de zoveel dagen de kindjes ''uitwisselen''?. In elk geval voor de komende 2-3 jaar, zodat onze dochter nu in rust kan opgroeien, en tegen die tijd misschien wat weerbaarder is. Misschien kan hij ook beter met prikkels omgaan als hij iets ouder is.
Heel verdrietig dat we dit als optie zien want ik wil niet liever dan als gezin in 1 huis wonen. Wat vinden jullie?
maandag 30 december 2019 om 09:01
Denk je dat hij hiermee leert omgaan door het gezin op te splitsen?emmaamsterdam schreef: ↑26-12-2019 14:45Moeten we niet apart gaan wonen, allebei met 1 kind, en dan om de zoveel dagen de kindjes ''uitwisselen''?. In elk geval voor de komende 2-3 jaar, zodat onze dochter nu in rust kan opgroeien, en tegen die tijd misschien wat weerbaarder is. Misschien kan hij ook beter met prikkels omgaan als hij iets ouder is.
maandag 30 december 2019 om 22:56
Je kind zal zich moeten leren aanpassen aan anderen. De maatschappij past zich immers niet aan hem aan. Met vel hulp kunnen jullie hem wellicht vaardigheden aanleren. Het zal moeten blijken hoe ver hij leerbaar is. Maar hij zal met het oog op de toekomst toch moeten.
Wellicht kan je zijn eigen kamer prikkelvrij maken. Met isolatie, verduistering of dingen die hem tot rust brengen. Bij problemen kan ne hem naar zijn kamer brengen. Niet als straf maar om tot rust te komen.
Verder zijn er tal van logeerhuizen, weekend of vakantie opvang en dagbesteding voor dit soort kinderen. Dan kunnen jullie als gezin ontlast worden, tijd voor elkaar hebben en evht tot rust komen. Heel belangrijk voor jullie jongste die het al zwaar genoeg heeft en gaat krijgen. Een sibling met autisme kan een zware belasting zijn. Bewust tijd voor haar is belangrijk. Het draait al bijna volledig om jullie zoon.
Apart gaan wonen is onzinnig en zeer kostbaar. Daarbij schadelijk voor jullie relatie en band met dochter.
Wellicht kan je zijn eigen kamer prikkelvrij maken. Met isolatie, verduistering of dingen die hem tot rust brengen. Bij problemen kan ne hem naar zijn kamer brengen. Niet als straf maar om tot rust te komen.
Verder zijn er tal van logeerhuizen, weekend of vakantie opvang en dagbesteding voor dit soort kinderen. Dan kunnen jullie als gezin ontlast worden, tijd voor elkaar hebben en evht tot rust komen. Heel belangrijk voor jullie jongste die het al zwaar genoeg heeft en gaat krijgen. Een sibling met autisme kan een zware belasting zijn. Bewust tijd voor haar is belangrijk. Het draait al bijna volledig om jullie zoon.
Apart gaan wonen is onzinnig en zeer kostbaar. Daarbij schadelijk voor jullie relatie en band met dochter.
maandag 30 december 2019 om 23:08
Pittig! Het apart gaan wonen zoals je voorstelde zal geen oplossing bieden, ik denk zelfs dat het voor jou, je huwelijk en je gezin averechts kan werken. Begrenzen en conditioneren is hetgeen wat je kunt doen. Uitleggen waarom etc, blijven conditioneren.
Ik werk zelf in de zorgsector (psychiatrie gericht) en heb er ook regelmatig mee te maken. Waak ervoor dat je dochter niet de aandacht ontnomen wordt die ze verdient, ook niet als je een rustige persoonlijkheid heeft. Dit hoor je namelijk regelmatig, omdat (heel logisch) de meeste aandacht (noodgedwongen) gaat naar zoonlief.
Professionele hulp zoeken is dan ook heel erg wenselijk en noodzakelijk.
Heel erg veel succes!
Ik werk zelf in de zorgsector (psychiatrie gericht) en heb er ook regelmatig mee te maken. Waak ervoor dat je dochter niet de aandacht ontnomen wordt die ze verdient, ook niet als je een rustige persoonlijkheid heeft. Dit hoor je namelijk regelmatig, omdat (heel logisch) de meeste aandacht (noodgedwongen) gaat naar zoonlief.
Professionele hulp zoeken is dan ook heel erg wenselijk en noodzakelijk.
Heel erg veel succes!
dinsdag 31 december 2019 om 08:26
Ik kan je aanraden om op Facebook lid te worden van Autisme Kids. Daar worden ook veel ervaringen gedeeld van dit soort situaties.
Verder kan ik het echt lastig inschatten. Persoonlijk zou ik ook denken: niet opbreken, niet te veel slepen. Maar goed, ik weet niet hoe nijpend de situatie is.
Sterkte!
Verder kan ik het echt lastig inschatten. Persoonlijk zou ik ook denken: niet opbreken, niet te veel slepen. Maar goed, ik weet niet hoe nijpend de situatie is.
Sterkte!
