
Lompe opmerkingen in kraamtijd
woensdag 8 juni 2011 om 16:08
Ben benieuwd, wie wint de award?
Hoorde laatst van een vriendin een leuke toen ze met een verse baby aan haar borst lag:
'Jeeej, je buik ziet eruit alsof je nog moet bevallen.'
Een andere kennis van me was in tranen omdat haar schoonmoeder had gezegd dat ze de naam die ze hadden uitgekozen voor hun zoontje echt niet leuk vond. En daar bleef ze zich een aantal keer over verbazen. Prima, meningen verschillen. Maar moet dat nou op dat moment gezegd worden?
Wat is er tegen jou gezegd wat je onder invloed van alle hormonen net niet zo goed kon hebben op dat moment?
Hoorde laatst van een vriendin een leuke toen ze met een verse baby aan haar borst lag:
'Jeeej, je buik ziet eruit alsof je nog moet bevallen.'
Een andere kennis van me was in tranen omdat haar schoonmoeder had gezegd dat ze de naam die ze hadden uitgekozen voor hun zoontje echt niet leuk vond. En daar bleef ze zich een aantal keer over verbazen. Prima, meningen verschillen. Maar moet dat nou op dat moment gezegd worden?
Wat is er tegen jou gezegd wat je onder invloed van alle hormonen net niet zo goed kon hebben op dat moment?
woensdag 8 juni 2011 om 17:54
quote:khemam schreef op 08 juni 2011 @ 17:38:
Over lompe bevallingsverhalen gesproken.
Bij de jongste lag ik al in de verloskamer toen de verloskundige na het toucheren me vertelde dat ik moest gaan lopen omdat mijn baarmoedermond of zoiets aan het opzetten was en ik daardoor niet zou kunnen persen. Oke op dat moment doe je alles wat je gezegt wordt. Na 2x heen en weer op de gang voel ik dat de baby komt. Nee hoor zegt zij, dat kan niet. Ik voelde het hoofdje eruit komen, en zij weer nee joh, nog 1 keer tot het einde en dan gaan we kijken hoever je bent. Afijn, 3 stappen later stond ik met een baby in mijn handen voorover gebogen in de gang. Kon hem nog net opvangen.
En zij maar aan iedereen vertellen dat ze dat nog nooit mee had gemaakt en hoe apart het wel niet was. Helaas was mijn man er dus niet bij, die zat met al zijn camera's in de verloskamer te wachten.Typisch geval van: nee hoor mevrouwtje, wij weten het allemaal veel beter dan u. Irritant als je niet serieus wordt genomen
Over lompe bevallingsverhalen gesproken.
Bij de jongste lag ik al in de verloskamer toen de verloskundige na het toucheren me vertelde dat ik moest gaan lopen omdat mijn baarmoedermond of zoiets aan het opzetten was en ik daardoor niet zou kunnen persen. Oke op dat moment doe je alles wat je gezegt wordt. Na 2x heen en weer op de gang voel ik dat de baby komt. Nee hoor zegt zij, dat kan niet. Ik voelde het hoofdje eruit komen, en zij weer nee joh, nog 1 keer tot het einde en dan gaan we kijken hoever je bent. Afijn, 3 stappen later stond ik met een baby in mijn handen voorover gebogen in de gang. Kon hem nog net opvangen.
En zij maar aan iedereen vertellen dat ze dat nog nooit mee had gemaakt en hoe apart het wel niet was. Helaas was mijn man er dus niet bij, die zat met al zijn camera's in de verloskamer te wachten.Typisch geval van: nee hoor mevrouwtje, wij weten het allemaal veel beter dan u. Irritant als je niet serieus wordt genomen
woensdag 8 juni 2011 om 17:56
Mn oudste broer had ik niet meer gezien vanaf mn trouwdag (oktober, en hij woonde 5 min lopen van mij af) dochter is in januari geboren.
Nu was hij zeer verbolgen dat hij niet direct op kraamvisite mocht, ik was een wrak na 86 uur bevalling en trok zijn aanwezigheid dan ook niet.
Hij was zo gepikeerd dat hij mijn dochter nog steeds niet gezien heeft. ze is twee en half inmiddels.
Nu was hij zeer verbolgen dat hij niet direct op kraamvisite mocht, ik was een wrak na 86 uur bevalling en trok zijn aanwezigheid dan ook niet.
Hij was zo gepikeerd dat hij mijn dochter nog steeds niet gezien heeft. ze is twee en half inmiddels.
woensdag 8 juni 2011 om 17:57
woensdag 8 juni 2011 om 18:00
quote:drakenvrouw schreef op 08 juni 2011 @ 17:18:
Jazeker Ibi... Op haar kosten, dat dan weer wel.
Tot op de dag van vandaag is Drakenpuber haar lievelingskleinkind, want ondanks dat de test 99,99% positief was, heeft ze nog steeds zoiets van: Het kan van een ander zijn.
Helpt natuurlijk ook nog niet in mijn voordeel dat Drakenprinses heel veel op mij lijkt en totaal niet op papa.Maar... waarom?? Waarom een vaderschapstest doen als jullie toch weten dat het jullie kind is? Dat laat je toch niet op verzoek van schoonmoeder doen?
Jazeker Ibi... Op haar kosten, dat dan weer wel.
Tot op de dag van vandaag is Drakenpuber haar lievelingskleinkind, want ondanks dat de test 99,99% positief was, heeft ze nog steeds zoiets van: Het kan van een ander zijn.
Helpt natuurlijk ook nog niet in mijn voordeel dat Drakenprinses heel veel op mij lijkt en totaal niet op papa.Maar... waarom?? Waarom een vaderschapstest doen als jullie toch weten dat het jullie kind is? Dat laat je toch niet op verzoek van schoonmoeder doen?
woensdag 8 juni 2011 om 18:05
quote:drakenvrouw schreef op 08 juni 2011 @ 17:23:
Ach ze is niet wijzer...
Drakenmans broer zei tegen pasgeboren neefje: Wat papa je later ook gaat vertellen, IK vertel je de waarheid: Sinterklaas bestaat niet!!!!
Jaren later werd hij zelf vader, Drakenman flikt hem hetzelfde truukje, werd niet gewaardeerd. Eehhh... Pasgeboren baby's begrijpen dat niet hoor, dus het "geflikte trucje" ontgaat me een beetje..
Ach ze is niet wijzer...
Drakenmans broer zei tegen pasgeboren neefje: Wat papa je later ook gaat vertellen, IK vertel je de waarheid: Sinterklaas bestaat niet!!!!
Jaren later werd hij zelf vader, Drakenman flikt hem hetzelfde truukje, werd niet gewaardeerd. Eehhh... Pasgeboren baby's begrijpen dat niet hoor, dus het "geflikte trucje" ontgaat me een beetje..
woensdag 8 juni 2011 om 18:08
O ja, toen ik na onze derde zoon trots ons eerste wandelingetje ging maken kwam ik een vage bekende (kennis van mijn moeder) tegen die in de kinderwagen keek en uitriep: "Ach, weer een jongetje, had je geen meisje gewild?."
Toen had ik even mijn moment en repliceerde: "Nou mevrouw, zo gek, we wilden eigenlijk een hondje. Maar ja, het werd een kindje..."
Helaas ben ik meestal niet zo ad rem en heb nog heel wat opmerkingen over mijn mannen moeten verduren.
Toen had ik even mijn moment en repliceerde: "Nou mevrouw, zo gek, we wilden eigenlijk een hondje. Maar ja, het werd een kindje..."
Helaas ben ik meestal niet zo ad rem en heb nog heel wat opmerkingen over mijn mannen moeten verduren.
woensdag 8 juni 2011 om 18:10
Hoor het steeds vaker dat mensen twijfelen aan het vaderschap. Zou dat door al die shows komen?
Zo had mijn schoonzusje ook ernstige twijfels, omdat ik door mijn werk nogal vaak van huis was en met alleen maar ontzettend lekker gespierde jonge gasten werkte. Alsof hun zin hebben in een overwerkte muts die het altijd beter weet.
Gelukkig ging mijn man er niet in mee, maar na de geboorte leek de kleine niet op hem maar op ET. Ik zag die heks al kijken met zo'n blik van zie je nou wel. Na 2 maanden leek die kleine niet alleen op zijn pa maar ook nog eens sprekend op haar. Kan het niet helpen dat er soms nog even in te wrijven.
Zo had mijn schoonzusje ook ernstige twijfels, omdat ik door mijn werk nogal vaak van huis was en met alleen maar ontzettend lekker gespierde jonge gasten werkte. Alsof hun zin hebben in een overwerkte muts die het altijd beter weet.
Gelukkig ging mijn man er niet in mee, maar na de geboorte leek de kleine niet op hem maar op ET. Ik zag die heks al kijken met zo'n blik van zie je nou wel. Na 2 maanden leek die kleine niet alleen op zijn pa maar ook nog eens sprekend op haar. Kan het niet helpen dat er soms nog even in te wrijven.
woensdag 8 juni 2011 om 18:12

woensdag 8 juni 2011 om 18:13
Al doorlezende schiet me er ineens weer de opmerking van de assistent gyneacoloog te binnen: (hij had nl. gelezen dat vader van zoonlief was verongelukt tijdens mijn zwangerschap), en kwam heel onbeholpen (vast bedoeld uit sympathie) binnen met de opmerking: mijn schoonzus is overleden tijdens haar bevalling. Wss niet eens zozeer bedoeld als in 'het kan erger', wss meer uit het idee, 'ik leef met je mee'. Qua timing was het nogal rottig .
Mijn vader was des duivels over die opmerking en die wordt echt zelden kwaad.
Mijn vader was des duivels over die opmerking en die wordt echt zelden kwaad.
woensdag 8 juni 2011 om 18:15
quote:Elisabeth schreef op 08 juni 2011 @ 18:10:
Hier een dochter na 31 weken en nog wat. Met zwaailichten naar academisch ziekenhuis natuurlijk en daarna nog 5 weken op en neer. Zegt een goede kennis die ook zwanger is, oh dat lijkt me wel lekker hoor zo kort zwanger.... Dan denk ik
Tjongejonge... echt...
Niet hetzelfde, maar van eenzelfde strekking (ieder nadeel heb zijn voordeel laat maar zeggen); ik kreeg na een miskraam van iemand te horen; "maar gelukkig mag je nu wel weer alles eten"
Hier een dochter na 31 weken en nog wat. Met zwaailichten naar academisch ziekenhuis natuurlijk en daarna nog 5 weken op en neer. Zegt een goede kennis die ook zwanger is, oh dat lijkt me wel lekker hoor zo kort zwanger.... Dan denk ik
Tjongejonge... echt...
Niet hetzelfde, maar van eenzelfde strekking (ieder nadeel heb zijn voordeel laat maar zeggen); ik kreeg na een miskraam van iemand te horen; "maar gelukkig mag je nu wel weer alles eten"
woensdag 8 juni 2011 om 18:16
Djeez..wat bezielt sommige mensen toch...? echt...onzekerheid?dommigheid? in ieder geval geen greintje gevoel ofzo...sommige dingen zijn grappig maar ik lees ook veel dingen te erg voor worden zijn.
Krijg hier ook wel eens verkapte opmerkingen. Mijn man heeft donkere huid (vader turks moeder nederlands) waardoor mijn eerste 2 kids blond haar blauwe ogen en een donkere huid hebben (supermooi en gelukkig niet mijn witte huis) maar mijn jongste dochter is rossig aan het worden (voor zover je dat kunt zeggen met 10 maanden en vrij wit ja logisch als je rossig bent) zit aan mijn kant.....is ze van de melkboer ofmerkingen zijn niet van de lucht.
verder niet veel nieuwe dingen..wel de geeikte wat is je buik nog dik? en bemoeienissen bij flesvoeding bij derde want borst is beter (van volstreks onbekenden in de stad!!) alleen
wel een kraamverzorgster from hell maar dat is weer een ander topic waard denk ik......brrrrrrrrr als ik nog aan haar denk
Krijg hier ook wel eens verkapte opmerkingen. Mijn man heeft donkere huid (vader turks moeder nederlands) waardoor mijn eerste 2 kids blond haar blauwe ogen en een donkere huid hebben (supermooi en gelukkig niet mijn witte huis) maar mijn jongste dochter is rossig aan het worden (voor zover je dat kunt zeggen met 10 maanden en vrij wit ja logisch als je rossig bent) zit aan mijn kant.....is ze van de melkboer ofmerkingen zijn niet van de lucht.
verder niet veel nieuwe dingen..wel de geeikte wat is je buik nog dik? en bemoeienissen bij flesvoeding bij derde want borst is beter (van volstreks onbekenden in de stad!!) alleen
wel een kraamverzorgster from hell maar dat is weer een ander topic waard denk ik......brrrrrrrrr als ik nog aan haar denk
Puck
woensdag 8 juni 2011 om 18:16
quote:Dibbes1 schreef op 08 juni 2011 @ 18:13:
Al doorlezende schiet me er ineens weer de opmerking van de assistent gyneacoloog te binnen: (hij had nl. gelezen dat vader van zoonlief was verongelukt tijdens mijn zwangerschap), en kwam heel onbeholpen (vast bedoeld uit sympathie) binnen met de opmerking: mijn schoonzus is overleden tijdens haar bevalling. Wss niet eens zozeer bedoeld als in 'het kan erger', wss meer uit het idee, 'ik leef met je mee'. Qua timing was het nogal rottig .
Mijn vader was des duivels over die opmerking en die wordt echt zelden kwaad.
Oei...
Maar hij bedoelde het inderdaad vast niet slecht.
Wat ontzettend moeilijk, dat je partner is overleden tijdens je zwangerschap....
Al doorlezende schiet me er ineens weer de opmerking van de assistent gyneacoloog te binnen: (hij had nl. gelezen dat vader van zoonlief was verongelukt tijdens mijn zwangerschap), en kwam heel onbeholpen (vast bedoeld uit sympathie) binnen met de opmerking: mijn schoonzus is overleden tijdens haar bevalling. Wss niet eens zozeer bedoeld als in 'het kan erger', wss meer uit het idee, 'ik leef met je mee'. Qua timing was het nogal rottig .
Mijn vader was des duivels over die opmerking en die wordt echt zelden kwaad.
Oei...
Maar hij bedoelde het inderdaad vast niet slecht.
Wat ontzettend moeilijk, dat je partner is overleden tijdens je zwangerschap....
woensdag 8 juni 2011 om 18:17
quote:Vaatdoek schreef op 08 juni 2011 @ 16:14:
Mijn schoonloeder kwam binnen en wist te vertellen dat kleinzoon in niets op haar zoon leek en vast geen kind van haar zoon was. Iets soortgelijks zei mijn oma tegen mijn vader. Dat mijn moeder zwanger was vroeg oma aan mijn vader, waar mijn moeder bij zat, of ie zeker wist dat ze zwanger was geworden van hem.
Mijn schoonloeder kwam binnen en wist te vertellen dat kleinzoon in niets op haar zoon leek en vast geen kind van haar zoon was. Iets soortgelijks zei mijn oma tegen mijn vader. Dat mijn moeder zwanger was vroeg oma aan mijn vader, waar mijn moeder bij zat, of ie zeker wist dat ze zwanger was geworden van hem.

woensdag 8 juni 2011 om 18:22
Met 28 weken ben ik bevallen van ons zoontje, hij was helaas overleden tijdens de zwangerschap. Waarna een vriendin van mij 1 dag nadat ik thuis was bij mij op bezoek kwam om over haar eigen kind uit te huilen, die die dag een beetje ziek was.
Diezelfde vriendin zei tegen mij dat mijn bevalling wel een stuk prettiger was dan die van haar. Want ik had maar een klein kindje, en bij haar hebben ze na een tijdje een keizersnee moeten plannen omdat het niet goed ging met de onstluiting.
Hierop heb ik gezegd dat ze wel een baby mee naar huis heeft gekregen die gezond was, en ik helemaal niks.
Diezelfde vriendin zei tegen mij dat mijn bevalling wel een stuk prettiger was dan die van haar. Want ik had maar een klein kindje, en bij haar hebben ze na een tijdje een keizersnee moeten plannen omdat het niet goed ging met de onstluiting.
Hierop heb ik gezegd dat ze wel een baby mee naar huis heeft gekregen die gezond was, en ik helemaal niks.
woensdag 8 juni 2011 om 18:23
Oww, Mopk wat erg!
Wat lees ik toch weer akelige dingen hier....
Nare dingen die mensen overkomen en dan de meest ongelofelijke lompe opmerkingen... onvoorstelbaar gewoon..
Ik heb wel een grappige trouwens
M'n zus kreeg een tweeling, (ik was bij de bevalling) een ervan had een beetje klem gezeten en hij had twee blauwe ogen en een blauw voorhoofd..
Ze lag in 'ons' ziekenuis, waar we beiden werkten toen.
Zegt een van de eerste bezoekers, een gezamenlijke collega:.
"Goh, heb je er eentje laten vallen?"..
Die was wel leuk, we lagen helemaal in een deuk!
En deze baby van toen wordt nu zelf dokter! Het is dus helemaal goed gekomen..
Wat lees ik toch weer akelige dingen hier....
Nare dingen die mensen overkomen en dan de meest ongelofelijke lompe opmerkingen... onvoorstelbaar gewoon..
Ik heb wel een grappige trouwens
M'n zus kreeg een tweeling, (ik was bij de bevalling) een ervan had een beetje klem gezeten en hij had twee blauwe ogen en een blauw voorhoofd..
Ze lag in 'ons' ziekenuis, waar we beiden werkten toen.
Zegt een van de eerste bezoekers, een gezamenlijke collega:.
"Goh, heb je er eentje laten vallen?"..
Die was wel leuk, we lagen helemaal in een deuk!
En deze baby van toen wordt nu zelf dokter! Het is dus helemaal goed gekomen..
woensdag 8 juni 2011 om 18:24
quote:mopke1982 schreef op 08 juni 2011 @ 18:22:
Met 28 weken ben ik bevallen van ons zoontje, hij was helaas overleden tijdens de zwangerschap. Waarna een vriendin van mij 1 dag nadat ik thuis was bij mij op bezoek kwam om over haar eigen kind uit te huilen, die die dag een beetje ziek was.
Diezelfde vriendin zei tegen mij dat mijn bevalling wel een stuk prettiger was dan die van haar. Want ik had maar een klein kindje, en bij haar hebben ze na een tijdje een keizersnee moeten plannen omdat het niet goed ging met de onstluiting.
Hierop heb ik gezegd dat ze wel een baby mee naar huis heeft gekregen die gezond was, en ik helemaal niks.
(zie je haar nog steeds?) hoe dom?...of pure onzekerheid?
Met 28 weken ben ik bevallen van ons zoontje, hij was helaas overleden tijdens de zwangerschap. Waarna een vriendin van mij 1 dag nadat ik thuis was bij mij op bezoek kwam om over haar eigen kind uit te huilen, die die dag een beetje ziek was.
Diezelfde vriendin zei tegen mij dat mijn bevalling wel een stuk prettiger was dan die van haar. Want ik had maar een klein kindje, en bij haar hebben ze na een tijdje een keizersnee moeten plannen omdat het niet goed ging met de onstluiting.
Hierop heb ik gezegd dat ze wel een baby mee naar huis heeft gekregen die gezond was, en ik helemaal niks.
(zie je haar nog steeds?) hoe dom?...of pure onzekerheid?
Puck
woensdag 8 juni 2011 om 18:26
Gelukkig staat deze er nog niet bij: Een vriendin was op bezoek tegelijkertijd met broer. Broer heeft baby op armen en loopt te wiegen door de kamer. Opeens steekt hij zijn armen uit met kind erin en zegt tegen vriendin: 'Wil jij haar even vasthouden?', waarop vriendin vol afgrijnzen terugdeinst, haar handen afwerend, haar mond vertrokken, terwijl ze 'Oh nee' uitroept.
Ik was dus die vriendin Gelukkig kende de moeder me en hebben we er smakelijk om kunnen lachen, al besef ik door deze verhalen dat het misschien ook erg bot ofzo over is gekomen. We zijn overigens nog steeds vriendinnen, kind is nu 8. Of 9. Oeps.
Bij mijn eerste kraamvisite aldaar was ik ook al het zonnetje in huis: terwijl ik met de moeder op het balkon zit omdat ik het roken niet kon laten, stel ik de vraag: 'Wat gebeurt er met dochter als er iets met jullie beide gebeurt?'.... Later zei ze wel dat dat een goede vraag was en dat het door die vraag in ieder geval goed geregeld is geworden, maar toch, wil je een leuke kraamtijd, nodig dan vooral mij niet uit!
Ik was dus die vriendin Gelukkig kende de moeder me en hebben we er smakelijk om kunnen lachen, al besef ik door deze verhalen dat het misschien ook erg bot ofzo over is gekomen. We zijn overigens nog steeds vriendinnen, kind is nu 8. Of 9. Oeps.
Bij mijn eerste kraamvisite aldaar was ik ook al het zonnetje in huis: terwijl ik met de moeder op het balkon zit omdat ik het roken niet kon laten, stel ik de vraag: 'Wat gebeurt er met dochter als er iets met jullie beide gebeurt?'.... Later zei ze wel dat dat een goede vraag was en dat het door die vraag in ieder geval goed geregeld is geworden, maar toch, wil je een leuke kraamtijd, nodig dan vooral mij niet uit!
Leiolepis ngovantrii: mannetjes zijn ook niet nodig omdat de dames zichzelf klonen!
woensdag 8 juni 2011 om 18:29
quote:mopke1982 schreef op 08 juni 2011 @ 18:22:
Met 28 weken ben ik bevallen van ons zoontje, hij was helaas overleden tijdens de zwangerschap. Waarna een vriendin van mij 1 dag nadat ik thuis was bij mij op bezoek kwam om over haar eigen kind uit te huilen, die die dag een beetje ziek was.
Diezelfde vriendin zei tegen mij dat mijn bevalling wel een stuk prettiger was dan die van haar. Want ik had maar een klein kindje, en bij haar hebben ze na een tijdje een keizersnee moeten plannen omdat het niet goed ging met de onstluiting.
Hierop heb ik gezegd dat ze wel een baby mee naar huis heeft gekregen die gezond was, en ik helemaal niks.Dat geloof je toch niet!
Met 28 weken ben ik bevallen van ons zoontje, hij was helaas overleden tijdens de zwangerschap. Waarna een vriendin van mij 1 dag nadat ik thuis was bij mij op bezoek kwam om over haar eigen kind uit te huilen, die die dag een beetje ziek was.
Diezelfde vriendin zei tegen mij dat mijn bevalling wel een stuk prettiger was dan die van haar. Want ik had maar een klein kindje, en bij haar hebben ze na een tijdje een keizersnee moeten plannen omdat het niet goed ging met de onstluiting.
Hierop heb ik gezegd dat ze wel een baby mee naar huis heeft gekregen die gezond was, en ik helemaal niks.Dat geloof je toch niet!
woensdag 8 juni 2011 om 18:30
Bij mij niet echt een lompe reactie maar wel een stomme actie: groepje teamgenoten kwam langs en 1 meisje die ik al niet zo leuk vond was er toch bij. Ze zou niet meekomen want moest werken, nu was ze ziek (38,5 koorts 'maar' en superverkouden dus kon ze toch gezellig mee!
Ik heb haar na een kwartier weggestuurd en ze was nog boos ook!
Ik heb haar na een kwartier weggestuurd en ze was nog boos ook!
woensdag 8 juni 2011 om 18:31
Mijn moeder is heel bot. Ik was als baby (gelukkig helemaal goed gekomen) niet de mooiste. Als mensen dan in de kinderwagen keken en een beetje begonnen te stamelen kon mijn moeder gerust zeggen, ik weet dat ze niet de mooiste is. Mijn moeder zorgde eerder dat andere mensen verschrikt reageerden dan dat mensen haar versteld deden staan. Als ik babyfoto's van mij zie begrijp ik het trouwens best. Ik ben met 10 pond ook nooit echt een baby'tje geweest.

woensdag 8 juni 2011 om 18:31
quote:mopke1982 schreef op 08 juni 2011 @ 18:22:
Met 28 weken ben ik bevallen van ons zoontje, hij was helaas overleden tijdens de zwangerschap. Waarna een vriendin van mij 1 dag nadat ik thuis was bij mij op bezoek kwam om over haar eigen kind uit te huilen, die die dag een beetje ziek was.
Diezelfde vriendin zei tegen mij dat mijn bevalling wel een stuk prettiger was dan die van haar. Want ik had maar een klein kindje, en bij haar hebben ze na een tijdje een keizersnee moeten plannen omdat het niet goed ging met de onstluiting.
Hierop heb ik gezegd dat ze wel een baby mee naar huis heeft gekregen die gezond was, en ik helemaal niks.Walgelijk
Met 28 weken ben ik bevallen van ons zoontje, hij was helaas overleden tijdens de zwangerschap. Waarna een vriendin van mij 1 dag nadat ik thuis was bij mij op bezoek kwam om over haar eigen kind uit te huilen, die die dag een beetje ziek was.
Diezelfde vriendin zei tegen mij dat mijn bevalling wel een stuk prettiger was dan die van haar. Want ik had maar een klein kindje, en bij haar hebben ze na een tijdje een keizersnee moeten plannen omdat het niet goed ging met de onstluiting.
Hierop heb ik gezegd dat ze wel een baby mee naar huis heeft gekregen die gezond was, en ik helemaal niks.Walgelijk

woensdag 8 juni 2011 om 18:33
Die van Newwoman vind ik wel hilarisch eigenlijk. Het hangt er ook vanaf wie het zegt en hoe de verstandhouding is. Ik zou daar ook hartelijk om hebben kunnen lachen.
Om deze, wederom uit 'eigen doos' : mijn allerliefste vriendin was ook bij mijn bevalling. Daar was ik blij mee want al het personeel was bezet. In ieder geval....ik had een ruptuur naar binnen, schijnbaar zág het eruit....toen zei ze: jezus Dibbes, het ziet eruit alsof je op safari bent geweest en aangevallen door een tijger .
De assistent gyneacoloog heeft me netjes 'genaaid', nooit ergens last van gehad.
Om deze, wederom uit 'eigen doos' : mijn allerliefste vriendin was ook bij mijn bevalling. Daar was ik blij mee want al het personeel was bezet. In ieder geval....ik had een ruptuur naar binnen, schijnbaar zág het eruit....toen zei ze: jezus Dibbes, het ziet eruit alsof je op safari bent geweest en aangevallen door een tijger .
De assistent gyneacoloog heeft me netjes 'genaaid', nooit ergens last van gehad.