Lompe opmerkingen in kraamtijd

08-06-2011 16:08 810 berichten
Alle reacties Link kopieren
Ben benieuwd, wie wint de award?

Hoorde laatst van een vriendin een leuke toen ze met een verse baby aan haar borst lag:



'Jeeej, je buik ziet eruit alsof je nog moet bevallen.'



Een andere kennis van me was in tranen omdat haar schoonmoeder had gezegd dat ze de naam die ze hadden uitgekozen voor hun zoontje echt niet leuk vond. En daar bleef ze zich een aantal keer over verbazen. Prima, meningen verschillen. Maar moet dat nou op dat moment gezegd worden?



Wat is er tegen jou gezegd wat je onder invloed van alle hormonen net niet zo goed kon hebben op dat moment?

Opmerkingen

Totaal aantal stemmen: 82

* Wat een naam. Arm kind. (35%)
* Mén, wat een plofkop! Je zei toch dat het vocht was? (35%)
* Niet echt een knapperd he die baby van jullie. (29%)
Alle reacties Link kopieren
quote:ikbenikenbenertrotsop schreef op 08 juni 2011 @ 17:13:

[...]





huh was die serieus?Bijna niet te geloven , maar die was serieus. Hij snapte er geen bal van.
Alle reacties Link kopieren
Wat een stomme dingen zeggen mensen!!

Bij mij de mevrouw van het consternatiebureau. Na een keizersnede en 10 dagen borstvoeding proberen (wat echt niet ging) 'kan je het allemaal een plek geven? Ja je bent hebt natuurlijk de bevalling niet zelf gedaan en nou kan je ook al geen borstvoeding geven' Nou ben ik niet snel

Op m'n mondje gevallen, maar dit...



Zoals gezegd dagen borstvoeding geprobeerd, verloskundige vond echt dat het goed ging. Ik vertrouwde het niet en aangezien ik altijd de lactatiekundige mocht bellen dat gedaan (had ze gezegd bij ontslag keizersnede in ziekenhuis). Verhaal uitgelegd dat ik het nog steeds niet goed vond gaan en dat het gewicht van moppie zo laag was. Lactatiekundige zegt geef mop nu een fles, ik overleg met kinderarts en bel zo terug. Binnen kwartier belt ze terug dat ik echt over moest op fv omdat het echt niet ging zo. Als ik dag later had gebeld had mop met een sonde opgenomen moeten worden!!! Kinderarts heeft verloskundige boos gebeld en die stond even later jankend bij mij op de stoep dat ze echt niet met het leven van mop had gespeeld... Manlief heeft er niet erg vriendelijk gevraagd weg te gaan.... Wat een toestand was dat!!!
quote:Baudolino schreef op 08 juni 2011 @ 17:11:

In het kader lomp en onbenullig: Was tegen het einde van mijn verlof met dochtertje even naar mijn werk gegaan. Een mannelijke collega (nogal een charmeur en womanizer) vond het wel leuk om haar even vast te houden. Prima. Ziet mijn werkgeefster dat, zegt ze: nou pas maar op hoor, want bij hem worden ze steeds jonger, dat weet je hè, mwohahaha.



Dat vind ik zulke achterlijke, walgelijke opmerkingen, ook al zijn ze zogenaamd grappig bedoeld.schokkend echt wat een opmerking!
Alle reacties Link kopieren
Jeetje wat vreselijk die opmerkingen allemaal!

Ik heb in de kraamperiode ook een voor mij zeer frustrerende en pijnlijke opmerking gehad van mijn schoonmoeder



Had weken in ziekenhuis gelegen en bevalling was voor beide kantje boord, hierdoor heeft mijn man de eerste week de badjes en pampers gedaan waarop mijn schoonmoeder zei: Ja jij hebt helemaal niks met dat kind he



Net na de bevalling maakte ze ook al zo'n opmerking, mijn man hield haar op de hoogte omdat er veel mis ging, na de bevalling zei ze: ach ja is haar eerste bevalling ze weet niet wat ze moet voelen
What does\'nt kill me, only makes me stronger
Alle reacties Link kopieren
Jazeker Ibi... Op haar kosten, dat dan weer wel.



Tot op de dag van vandaag is Drakenpuber haar lievelingskleinkind, want ondanks dat de test 99,99% positief was, heeft ze nog steeds zoiets van: Het kan van een ander zijn.

Helpt natuurlijk ook nog niet in mijn voordeel dat Drakenprinses heel veel op mij lijkt en totaal niet op papa.
Alle reacties Link kopieren
quote:vosje78 schreef op 08 juni 2011 @ 16:21:

Een vriend van mijn man had bij de geboorte van zijn neefje gezegd dat zo'n kind toch het leukst was met een appeltje in zijn mond in de oven...



Toen zijn eerste zoon geboren werd hebben we hem uiteraard een appeltje gegeven.Geweldig! Goeie zet!
quote:drakenvrouw schreef op 08 juni 2011 @ 17:18:

Jazeker Ibi... Op haar kosten, dat dan weer wel.



Tot op de dag van vandaag is Drakenpuber haar lievelingskleinkind, want ondanks dat de test 99,99% positief was, heeft ze nog steeds zoiets van: Het kan van een ander zijn.

Helpt natuurlijk ook nog niet in mijn voordeel dat Drakenprinses heel veel op mij lijkt en totaal niet op papa.wow bizar!
Alle reacties Link kopieren
Ach ze is niet wijzer...





Drakenmans broer zei tegen pasgeboren neefje: Wat papa je later ook gaat vertellen, IK vertel je de waarheid: Sinterklaas bestaat niet!!!!



Jaren later werd hij zelf vader, Drakenman flikt hem hetzelfde truukje, werd niet gewaardeerd.
Alle reacties Link kopieren
quote:Annelize schreef op 08 juni 2011 @ 16:26:

Terwijl ik na uren van ontsluitingsweeën, weeënopwekkers wegens een langzame ontsluiting, anderhalf uur persen en uiteindelijk een keizersnede een dochter had, wist mijn buuf tijdens haar bezoek heel subtiel te vertellen: maar nu heb je je dochter natuurlijk niet gebaard... Alsóf het door mijn keizersnede nu geen enkele moeite heeft gekost!









Wat een idiote opmerking. Je hebt niet alleen urenlang weeen gehad, geperst enz., maar vervolgens uitgeput een zware buikoperatie moeten ondergaan. Je hebt een zwaardere bevalling gehad dan menig andere vrouw die natuurlijk bevallen is.



Mijn moeder heeft 3 dagen weeen gehad voordat er uiteindelijk met spoed een keizersnede gedaan moest worden. Anders had ik het niet overleefd. Ze kon helemaal niet natuurlijk bevallen i.v.m. haar bekken, bleek achteraf. Een vriendin zei een keer tegen haar: Oh, dan heb jij het makkelijk gehad met een keizersnee...

Toen heeft mijn moeder wel even het hele verhaal verteld.



Echt absurd hoe mensen reageren op een keizersnede.
Het doet me nu niets meer, want is al heel lang geleden (23 jaar)

maar op dat moment had ik wel iets van: "Huh?"





Iets heel anders:

Wij waren ooit op vakantie in een park van Centerparks, wilden in het restaurant de gourmet. Wij is gezin van 3 personen. Dat kon niet volgens de ober want de gourmet was voor 4 personen . . . .

Toen maar opgestaan en weggegaan, maar ik had eigenlijk de baas erbij moeten roepen . . . . . . Alsof ieder gezin in Nederland tenminste 2 kinderen heeft . . . . . Grrrrrrrrrrrrrr
Alle reacties Link kopieren
quote:rozenstruikje schreef op 08 juni 2011 @ 16:53:

Bevalling eerste... ik had nogal pijn en mijn ex vond maar dat ik me aanstelde. Zo erg kon het niet zijn. Verloskundige gebeld en idd maar 5 cm ontsluiting. Voor de eerste zou het nog wel wat uurtjes duren, dus ging ze weg. Zie je nou wel? Ik stelde me aan. Een uur later kreeg ik persdrang. De verloskundige had gezegd dat het nog een paar uur zou duren, dus dat kon niet. Toen ik begon te bloeden zag hij toch wel dat er wat haast geboden was.



Verloskundige kwam snel en had 9 cm ontsluiting. Vliezen doorgeprikt, en al snel persdrang. Die kleine kwam niet snel genoeg en had een hart dipje, dus moest ook hier met spoed naar het ziekenhuis. Binnen een half uurtje een prachtig babytje met een gebroken stuitje, gekneusde ribben en een gekneusd borstbeen omdat hij er snel uit moest. Gyn had om me zitten sprngen en verlos vangen zeg maar.



Alles goed en wel en we mochten naar huis. Ik had alleen niks bij me behalve het bebloede shirt (kort) wat ik aanhad en een snel aangetrokken onderbroek toen ik vertrok. Gelukkig hadden ze in het ziekenhuis kleertjes voor de baby en foto's.

Op mijn verzoek aan mijn ex om even wat kleding te halen kreeg ik een negatief antwoord. Dat was teveel moeite. Hij had geen auto en moest met de taxi (5 min). Uiteindelijk ben ik met bebloed shirt, onderbroek en baby in de auto gestapt.



In de middag vroeg ik hem of hij de geboortekaartjes wilde regelen. Toen werd hij heel erg boos. Hij was immers heel erg moe en ik lag lekker in bed lui te wezen...



Maar verder was hij heeel lief hoor Ik kan me voorstellen dat het inmiddels je ex is...Lullige opmerking misschien, maar hij komt echt over als een kl...zak.
Alle reacties Link kopieren
We waren net drie dagen uit het ziekenhuis, vanwege mijn keizersnede. Mijn schoonvader had mijn dochter vertederd in zijn armen en begon opeens te vertellen: "ja, in het begin had ik het er best wel heel moeilijk mee dat ik opa zou worden. Want ja, opa zijn. Dan ben je echt heel oud. Aan het begin leefde het ook niet zo voor me. Ik wilde het helemaal niet weten. Ik heb er ook nog over gepraat met een bevriende psycholoog, want ik zag dat allemaal niet zitten. Die zei nog, als het kindje er is, dan is het allemaal goed. En inderdaad nu is het toch wel leuk ja! Maar ik heb het er echt heel moeilijk mee gehad. "



Hou je mond zeg! We waren nog aan het bijkomen van een helse kraamtijd (bevalling buiten beschouwing gelaten). Dan zit je echt echt echt niet te wachten op zo'n betoog over het feit dat hij het niet zag zitten om opa te worden.
Jeetje wat een rotopmerkingen zeg!! Dit soort dingen is mij gelukkig allemaal bespaard gebleven. Ik was ook zeeeeeeeer fel op mijn kraambed en zei tegen iedereen precies waar het op stond. Misschien heb ik in mijn kraamtijd wel een paar rotopmerkingen tegen anderen gemaakt
Alle reacties Link kopieren
quote:kaetje schreef op 08 juni 2011 @ 17:30:

Jeetje wat een rotopmerkingen zeg!! Dit soort dingen is mij gelukkig allemaal bespaard gebleven. Ik was ook zeeeeeeeer fel op mijn kraambed en zei tegen iedereen precies waar het op stond. Misschien heb ik in mijn kraamtijd wel een paar rotopmerkingen tegen anderen gemaakt Is daar ook een topic voor?
Alle reacties Link kopieren
Tja, de reacties die je krijgt op een keizersnede... Hier nog een van concollega: "Goh, delegeren gaat je goed af, je hebt werkelijk alles uitbesteed, is het niet?" Ik ben via de medische mallemolen zwanger geworden, kreeg een spoedkeizersnede omdat ik erg ziek was en het niet goed ging met de baby. Keizersnede was een drama en zowat alles is mis gegaan wat mis kon gaan. Ik kon ook geen borstvoeding geven of de eerste zes weken mijn kind verzorgen.
You know how I know? Because I reeaally think so!
Alle reacties Link kopieren
quote:drakenvrouw schreef op 08 juni 2011 @ 17:18:

Jazeker Ibi... Op haar kosten, dat dan weer wel.



Tot op de dag van vandaag is Drakenpuber haar lievelingskleinkind, want ondanks dat de test 99,99% positief was, heeft ze nog steeds zoiets van: Het kan van een ander zijn.

Helpt natuurlijk ook nog niet in mijn voordeel dat Drakenprinses heel veel op mij lijkt en totaal niet op papa.Wat moet jij een goed relativeringsvermogen hebben. Ik vond mijn schoonmoeder erg maar jij wint met glans!
Alle reacties Link kopieren
Ik had een kraamverzorgster die het kussen waar de baby opschudde. Met baby en al :S



En die de tweede dag de mand met schone was bij me neer zette. Dan kon ik de was opvouwen. Eehhh... nee...?



Oja (begin me ineens veel meer te herinneren). De eerste dag thuis wilde ik eventjes een uurtje gaan liggen. 's middags. Maar eerst MOEST dit nog en toen MOEST dat nog. En ik lag verder niet in bed, ik was gewoon op en deed van alles. Toen ik uiteindelijk om 15.00 uur bij gods gratie in bed mocht gaan liggen was ik bekaf!
Life is like a pipe and I\'m a tiny penny rolling up the walls inside
Alle reacties Link kopieren
quote:kaetje schreef op 08 juni 2011 @ 17:30:

Jeetje wat een rotopmerkingen zeg!! Dit soort dingen is mij gelukkig allemaal bespaard gebleven. Ik was ook zeeeeeeeer fel op mijn kraambed en zei tegen iedereen precies waar het op stond. Misschien heb ik in mijn kraamtijd wel een paar rotopmerkingen tegen anderen gemaakt



Ik mag over een paar weken zelf gaan bevallen, maar als ik bovenstaande verhalen lees staan de tranen me soms al in de ogen. Ik heb mijn man al geïnstrueerd dat hij zowel tijdens de bevalling en tijdens de kraamtijd mijn waakhond is en als ik het zelf niet kan hij heel alert is op bezoek wat zomaar op de stoep staat, niet weg te krijgen is of dingen doet die wij eigenlijk niet willen.



Gelukkig is hij heel assertief haha..



Hopelijk gaat het een beetje werken
Schuin spaan en Zee gras planten potjes
Alle reacties Link kopieren
quote:Leergierig schreef op 08 juni 2011 @ 17:23:

[...]



Echt absurd hoe mensen reageren op een keizersnede.



Ik snap het ook niet! Misschien als je een geplande keizersnede hebt, hoef je niet "het werk" te doen (ontsluitingsweeën, persen. Maar wellicht wel de angst voor de operatie). Maar daarna... Oef! Keizersnede's zijn één van de zwaarste buikoperaties. En iedereen staat de hele tijd heppie de peppie om je bed heen te springen. Heel vermoeiend. En natuurlijk is het geweldig als er een mooi gezond kindje is geboren! Maar heel stiekem (en misschien is dit wel een heel nare gedachte van mij, dus mijn excuses) denk ik wel eens, zou het bezoek ook zo reageren bij mensen die om anderen redenen een buikoperatie hebben ondergaan? Ik heb heb geen fruitmand gezien!



Zo! Dat heb ik er ook weer uitgegooid
Alle reacties Link kopieren
Alsnog voor Annelize:



Alle reacties Link kopieren
Over lompe bevallingsverhalen gesproken.



Bij de jongste lag ik al in de verloskamer toen de verloskundige na het toucheren me vertelde dat ik moest gaan lopen omdat mijn baarmoedermond of zoiets aan het opzetten was en ik daardoor niet zou kunnen persen. Oke op dat moment doe je alles wat je gezegt wordt. Na 2x heen en weer op de gang voel ik dat de baby komt. Nee hoor zegt zij, dat kan niet. Ik voelde het hoofdje eruit komen, en zij weer nee joh, nog 1 keer tot het einde en dan gaan we kijken hoever je bent. Afijn, 3 stappen later stond ik met een baby in mijn handen voorover gebogen in de gang. Kon hem nog net opvangen.



En zij maar aan iedereen vertellen dat ze dat nog nooit mee had gemaakt en hoe apart het wel niet was. Helaas was mijn man er dus niet bij, die zat met al zijn camera's in de verloskamer te wachten.
Alle reacties Link kopieren
quote:luna30v schreef op 08 juni 2011 @ 17:38:

Alsnog voor Annelize:



[afbeelding] hartelijk dank! Dat had ik nou net even nodig!
Alle reacties Link kopieren
quote:luna30v schreef op 08 juni 2011 @ 17:38:

Alsnog voor Annelize:



[afbeelding]Trouwens, moet jij nu niet bevallen ofzo?
Alle reacties Link kopieren
Zoals gezegd: mijn eerste dochter was erg klein, een dysmatuur kindje (is helemaal goed gekomen hoor).

Na de geboorte lag ze op de kinder-IC en ik ging als kersverse vader haar verschonen en omkleden. Daar had ik nog geen ervaring in dus dat ging nog niet helemaal soepel.

Schoonfamilie keek mee vanachter het glas.

Toen ik weer "buiten" stond zei ik: "nou, dat moet ik thuis nog maar eens flink oefenen"

waarop mijn schoonvader zei: "wat ? Dat ga jij thuis toch zeker helemaal nooit meer doen ?"

(de man was nogal ouderwets)
Polygamie = intensieve vrouwhouderij
quote:drakenvrouw schreef op 08 juni 2011 @ 17:18:

Jazeker Ibi... Op haar kosten, dat dan weer wel.



Tot op de dag van vandaag is Drakenpuber haar lievelingskleinkind, want ondanks dat de test 99,99% positief was, heeft ze nog steeds zoiets van: Het kan van een ander zijn.

Helpt natuurlijk ook nog niet in mijn voordeel dat Drakenprinses heel veel op mij lijkt en totaal niet op papa.



En wat vond je vent daarvan?

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven