Kinderen
alle pijlers
Mag ik vragen of ze me inleiden met 38 weken??
woensdag 15 april 2009 om 13:35
Hey Mensen,
Ik ben nu 37 weken en 1 dag zwanger van mijn tweede kindje.
Nu is het zo dat ik van mijn eerste zwangerschap echt heb kunnen genieten!
Nu ik zwanger ben van de tweede is het een regel rechte ramp geweest.
De eerste 25 weken constant bloedverlies gehad, en in het ziekenhuis gelegen voor nieuwstuwing.
Heb nu sins een week of 4 ook echt voorweeen en overal last van, buik, benen, rug ( wil nie klagen hoor of zo haha).
Ik ben het echt zoooooooooooo zat!.
Zelfs mijn relatie loopt daardoor slecht wat mijn schuld is,, want ben stront chagerijnig.
Nu moet ik vanmiddag naar de verloskundige en wil ik gaan vragen of ze me a.u.b willen inleiden met 38 weken.
Is dit heel raar als ik dit vraag??
Liefs chifa
Ik ben nu 37 weken en 1 dag zwanger van mijn tweede kindje.
Nu is het zo dat ik van mijn eerste zwangerschap echt heb kunnen genieten!
Nu ik zwanger ben van de tweede is het een regel rechte ramp geweest.
De eerste 25 weken constant bloedverlies gehad, en in het ziekenhuis gelegen voor nieuwstuwing.
Heb nu sins een week of 4 ook echt voorweeen en overal last van, buik, benen, rug ( wil nie klagen hoor of zo haha).
Ik ben het echt zoooooooooooo zat!.
Zelfs mijn relatie loopt daardoor slecht wat mijn schuld is,, want ben stront chagerijnig.
Nu moet ik vanmiddag naar de verloskundige en wil ik gaan vragen of ze me a.u.b willen inleiden met 38 weken.
Is dit heel raar als ik dit vraag??
Liefs chifa
woensdag 15 april 2009 om 18:23
woensdag 15 april 2009 om 18:24
quote:traincha2 schreef op 15 april 2009 @ 15:41:
[...]
Niet mee eens. In het ziekenhuis waar ik 2 keer ben bevallen hebben ze als protocol dat, als je twee weken overloopt, je wordt ingeleid. En de betreffende afdeling gynaecologie staat als goed aangeschreven.Dat klopt, maar dat is zo'n beetje standaard protocol. Ik bedoelde dat een kindje pas eerder gehaald wordt als er zwaarwegende medische redenen zijn. Pijn hebben en sacherijnig zijn valt daar niet onder.
[...]
Niet mee eens. In het ziekenhuis waar ik 2 keer ben bevallen hebben ze als protocol dat, als je twee weken overloopt, je wordt ingeleid. En de betreffende afdeling gynaecologie staat als goed aangeschreven.Dat klopt, maar dat is zo'n beetje standaard protocol. Ik bedoelde dat een kindje pas eerder gehaald wordt als er zwaarwegende medische redenen zijn. Pijn hebben en sacherijnig zijn valt daar niet onder.
woensdag 15 april 2009 om 19:20
Het is overmorgen twee jaar geleden dat ik bevallen ben. Achteraf hebben twee verloskundigen (twee verschillende praktijken) en de huisarts aangegeven: als je ons verteld had hoe slecht het met je ging, hadden we echt ingegrepen en hadden we je ingeleid.
Ik heb de laatste vier weken elke dag weeen gehad, was depressief, behandelde mijn oudste slecht, huilde de hele dag, kon niet meer lopen van de bekkenpijn...
Niemand anders kan voor jou beslissen hoe je je voelt. Je weet zelf of het echt heel slecht met je gaat, of dat je gewoon bokchagrijnig bent. Zoek hulp, vraag veel mensen om langs te komen, verwen jezelf (kapper, schoonheidsspecialiste, samen uit eten) neem veel rust.
Sterkte. Omdat ik niet goed naar mezelf geluisterd heb en dacht: kiezen op elkaar, het hoort erbij etc. ben ik in een diepe postnatale depressie beland. Nu heb ik daar enorm veel van geleerd, maar ik wens niemand toe dat hij/zij niets meer van het eerst jaar van zijn/kind herinnert, behalve de wens om er niet meer te zijn.
Ik heb de laatste vier weken elke dag weeen gehad, was depressief, behandelde mijn oudste slecht, huilde de hele dag, kon niet meer lopen van de bekkenpijn...
Niemand anders kan voor jou beslissen hoe je je voelt. Je weet zelf of het echt heel slecht met je gaat, of dat je gewoon bokchagrijnig bent. Zoek hulp, vraag veel mensen om langs te komen, verwen jezelf (kapper, schoonheidsspecialiste, samen uit eten) neem veel rust.
Sterkte. Omdat ik niet goed naar mezelf geluisterd heb en dacht: kiezen op elkaar, het hoort erbij etc. ben ik in een diepe postnatale depressie beland. Nu heb ik daar enorm veel van geleerd, maar ik wens niemand toe dat hij/zij niets meer van het eerst jaar van zijn/kind herinnert, behalve de wens om er niet meer te zijn.
woensdag 15 april 2009 om 19:26
sosofie, precies dat bedoel ik, ik vind al die postings van je stelt je aan en iedereen heeft het zwaar zo ontzettend stom om te lezen en zo veroordelend, wie weet hoe zwaar TO het heeft, misschien is het een kwestie van tanden op elkaar, maar misschien is het wel echt zwaar en trekt ze het echt niet meer. Stel je niet zo aan en zet even door kan ik zo vaak denken, maar het gaat niet om mij en niet om wat ik voel, en niemand kan voor een ander bepalen wat normaal is of zou moeten zijn. En inleiden zoals in jouw geval kan dus wel voor 40 weken.
woensdag 15 april 2009 om 19:53
quote:sosofie schreef op 15 april 2009 @ 19:20:
Het is overmorgen twee jaar geleden dat ik bevallen ben. Achteraf hebben twee verloskundigen (twee verschillende praktijken) en de huisarts aangegeven: als je ons verteld had hoe slecht het met je ging, hadden we echt ingegrepen en hadden we je ingeleid.
Ik heb de laatste vier weken elke dag weeen gehad, was depressief, behandelde mijn oudste slecht, huilde de hele dag, kon niet meer lopen van de bekkenpijn...
Niemand anders kan voor jou beslissen hoe je je voelt. Je weet zelf of het echt heel slecht met je gaat, of dat je gewoon bokchagrijnig bent. Zoek hulp, vraag veel mensen om langs te komen, verwen jezelf (kapper, schoonheidsspecialiste, samen uit eten) neem veel rust.
Sterkte. Omdat ik niet goed naar mezelf geluisterd heb en dacht: kiezen op elkaar, het hoort erbij etc. ben ik in een diepe postnatale depressie beland. Nu heb ik daar enorm veel van geleerd, maar ik wens niemand toe dat hij/zij niets meer van het eerst jaar van zijn/kind herinnert, behalve de wens om er niet meer te zijn.
Wat ontzettend verdrietig!
Wat een lieve, ontroerende posting.
Het is overmorgen twee jaar geleden dat ik bevallen ben. Achteraf hebben twee verloskundigen (twee verschillende praktijken) en de huisarts aangegeven: als je ons verteld had hoe slecht het met je ging, hadden we echt ingegrepen en hadden we je ingeleid.
Ik heb de laatste vier weken elke dag weeen gehad, was depressief, behandelde mijn oudste slecht, huilde de hele dag, kon niet meer lopen van de bekkenpijn...
Niemand anders kan voor jou beslissen hoe je je voelt. Je weet zelf of het echt heel slecht met je gaat, of dat je gewoon bokchagrijnig bent. Zoek hulp, vraag veel mensen om langs te komen, verwen jezelf (kapper, schoonheidsspecialiste, samen uit eten) neem veel rust.
Sterkte. Omdat ik niet goed naar mezelf geluisterd heb en dacht: kiezen op elkaar, het hoort erbij etc. ben ik in een diepe postnatale depressie beland. Nu heb ik daar enorm veel van geleerd, maar ik wens niemand toe dat hij/zij niets meer van het eerst jaar van zijn/kind herinnert, behalve de wens om er niet meer te zijn.
Wat ontzettend verdrietig!
Wat een lieve, ontroerende posting.
Wees altijd jezelf. Tenzij je een eenhoorn kan zijn. Wees dan een eenhoorn.
woensdag 15 april 2009 om 22:32
Eens Arwen en in geval van Sosofie ook beter geweest misschien, kan het vanaf de zijlijn niet beoordelen. Ook verhaal van TO niet, maar in de OP klinkt het niet alsof ze het heel hard nodig heeft. Ik denk dat ze daarom deze reacties kreeg. Dat van Nierstuwing en bloedingen tot 25 weken is naar maar nu voorbij. Verder is ze vooral sacherijnig. Tja.
Wat Supersmollie zegt vind ik ook 
donderdag 16 april 2009 om 08:06
Inad, dat ben ik met je eens hoor, maar ik neem aan dat een vk en een gyn daar wel doorheen prikt. Ik denk dat iedereen het zat is vanaf een week of 37? althans ik wel, gek werd ik van die dikke buik, maar dat is wat anders dan er helemaal doorheen zitten. En dat kan ik niet beoordelen bij TO, niemand, daarom vind ik die je stelt je aan postings nogal hard. En ook alle opmerkingen van dat doen ze nooit, want dat is dus gewoon niet waar. Ik denk zelf ook, joh die twee weken, wat maakt dat nou uit, zet even door, maar dat kan misschien wel net te veel zijn voor TO.
donderdag 16 april 2009 om 20:25
Bij mijn 2e zwangerschap was ik vanaf week 29 enorm ziek, deed niks anders dan overgeven en had diarree. Ik viel meer af dan ik aankwam (11 kilo afgevallen in totaal, vanaf mijn 'gewone' gewicht van voor mijn zwangerschap gerekend).
Omdat onze zoon ook nog eens een groeiachterstand bleek te hebben moest ik dagelijks naar het ziekenhuis komen om een uur aan de CTG te liggen. En dat terwijl ik thuis een dochter van bijna 2 had rondhuppelen die ook de nodige aandacht vroeg, niet snapte waarom mama elke dag naar het ziekenhuis moest en ik moest dus dagelijks oppas voor haar regelen.
Het gaf enorm veel stress wat dus juist nog nadeliger zou zijn voor de baby. Uiteindelijk bood de gynaecoloog aan om me in te leiden. Wat was ik blij! Maar toen ze me toucheerde om te kijken of de baarmoedermond al week was bleek ik al 3 cm. ontsluiting te hebben, en is zoonlief een paar uur later geboren.
Kortom, ik zou het gewoon vragen.
Omdat onze zoon ook nog eens een groeiachterstand bleek te hebben moest ik dagelijks naar het ziekenhuis komen om een uur aan de CTG te liggen. En dat terwijl ik thuis een dochter van bijna 2 had rondhuppelen die ook de nodige aandacht vroeg, niet snapte waarom mama elke dag naar het ziekenhuis moest en ik moest dus dagelijks oppas voor haar regelen.
Het gaf enorm veel stress wat dus juist nog nadeliger zou zijn voor de baby. Uiteindelijk bood de gynaecoloog aan om me in te leiden. Wat was ik blij! Maar toen ze me toucheerde om te kijken of de baarmoedermond al week was bleek ik al 3 cm. ontsluiting te hebben, en is zoonlief een paar uur later geboren.
Kortom, ik zou het gewoon vragen.
donderdag 16 april 2009 om 20:32
Pfff jullie verhalen.....
Ik denk dat er een duidelijk verschik is tussen het 'niet meer trekken' en 'het echt niet meer trekken'..
Sosofie en AnAN, lijkt me vreselijk om mee te maken..
Ikzelf viel in de eerste categorie; 25 kilo aangekomen, lichtelijk depressief (ook vanwege winter en de lange saaie dagen thuis)/ steeds moeten plassen/vreselijke maagpijn, slapeloosheid, huilbuien.. maar typisch het plaatje van de 'laatste loodjes' volgens mij. Ik denk niet dat ze daarom iemand inleiden. Toch succes!! Weet je al meer trouwens?
Ik denk dat er een duidelijk verschik is tussen het 'niet meer trekken' en 'het echt niet meer trekken'..
Sosofie en AnAN, lijkt me vreselijk om mee te maken..
Ikzelf viel in de eerste categorie; 25 kilo aangekomen, lichtelijk depressief (ook vanwege winter en de lange saaie dagen thuis)/ steeds moeten plassen/vreselijke maagpijn, slapeloosheid, huilbuien.. maar typisch het plaatje van de 'laatste loodjes' volgens mij. Ik denk niet dat ze daarom iemand inleiden. Toch succes!! Weet je al meer trouwens?
donderdag 16 april 2009 om 20:36
quote:Inad schreef op 15 april 2009 @ 13:47:
Sun
Verder eens met de anderen. Gaat je niet lukken en terecht.
Ik zou het je ook afraden. Waarom gaan inleiden als dat voor meer pijn bij bevalling en complicaties kan zorgen? Je baarmoeder moet verweekt zijn. Misschien is je kind er helemaal niet klaar voor. Denk dat voor een baby natuurlijke uitdrijving fijner is dan een opgewekte uitdrijving, die gaan meestal sneller en gepaard met heftigere weeën.
Je bent wel bezig vandaag he?
En ik denk dat een natuurlijk uitdrijving niet per se babyvriendelijker is, gezien het feit dat Nano op natuurlijk wijze zo hard en snel gelanceerd werd dat hij er een pijnlijk nekje aan overgehouden heeft waar een aantal fysiosessies aan te pas moest komen
Sun
Verder eens met de anderen. Gaat je niet lukken en terecht.
Ik zou het je ook afraden. Waarom gaan inleiden als dat voor meer pijn bij bevalling en complicaties kan zorgen? Je baarmoeder moet verweekt zijn. Misschien is je kind er helemaal niet klaar voor. Denk dat voor een baby natuurlijke uitdrijving fijner is dan een opgewekte uitdrijving, die gaan meestal sneller en gepaard met heftigere weeën.
Je bent wel bezig vandaag he?
En ik denk dat een natuurlijk uitdrijving niet per se babyvriendelijker is, gezien het feit dat Nano op natuurlijk wijze zo hard en snel gelanceerd werd dat hij er een pijnlijk nekje aan overgehouden heeft waar een aantal fysiosessies aan te pas moest komen
donderdag 16 april 2009 om 20:57
Ik was op het eind van mijn zwangerschap het zwanger zijn ook wel zat. Maar eigenlijk vermaakte ik me nog prima, sliep goed en was nog aardig mobiel. Ik was vooral het wachten zat (en mijn ongeduld is afgestraft doordat mijn dochter 17 dagen na de uitgerekende datum pas is geboren ).
Hoewel ik het dus zat was denk ik niet dat dat is te vergelijken met andere hoogzwangeren. Elk mens en elke zwangerschap is toch anders? Sommige vrouwen voelen zich zwanger beter dan ooit, anderen zijn vanaf dag 1 ziek, zwak, misselijke en moe. Daar kan je niet over oordelen als buitenstaander denk ik. Dus als TO er echt zo doorheen zit dat ze het echt niet meer trekt zou ik als ik haar was een inleiding bespreekbaar maken. Het is dan natuurlijk aan de verloskundige om alle nadelen aan een inleiding op te sommen.
Hoewel ik het dus zat was denk ik niet dat dat is te vergelijken met andere hoogzwangeren. Elk mens en elke zwangerschap is toch anders? Sommige vrouwen voelen zich zwanger beter dan ooit, anderen zijn vanaf dag 1 ziek, zwak, misselijke en moe. Daar kan je niet over oordelen als buitenstaander denk ik. Dus als TO er echt zo doorheen zit dat ze het echt niet meer trekt zou ik als ik haar was een inleiding bespreekbaar maken. Het is dan natuurlijk aan de verloskundige om alle nadelen aan een inleiding op te sommen.
donderdag 16 april 2009 om 21:00
donderdag 16 april 2009 om 21:03
quote:Mille schreef op 16 april 2009 @ 20:36:
[...]
Je bent wel bezig vandaag he?
En ik denk dat een natuurlijk uitdrijving niet per se babyvriendelijker is, gezien het feit dat Nano op natuurlijk wijze zo hard en snel gelanceerd werd dat hij er een pijnlijk nekje aan overgehouden heeft waar een aantal fysiosessies aan te pas moest komen Niet altijd nee, maar wel vaak, zo begreep ik van de verpleegkundigen en gynaecoloog toen ik ingeleid werd. Een natuurlijke bevalling schijnt over het algemeen beter / prettiger / rustiger te zijn voor het kindje.
[...]
Je bent wel bezig vandaag he?
En ik denk dat een natuurlijk uitdrijving niet per se babyvriendelijker is, gezien het feit dat Nano op natuurlijk wijze zo hard en snel gelanceerd werd dat hij er een pijnlijk nekje aan overgehouden heeft waar een aantal fysiosessies aan te pas moest komen Niet altijd nee, maar wel vaak, zo begreep ik van de verpleegkundigen en gynaecoloog toen ik ingeleid werd. Een natuurlijke bevalling schijnt over het algemeen beter / prettiger / rustiger te zijn voor het kindje.
Be yourself; everyone else is already taken - Oscar Wilde
donderdag 16 april 2009 om 21:06
je baarmoeder moet niet verweekt zijn, je baarmoedermond, klein verschil, denk dat mille dat bedoelt.
Hele punt is, dat er niet altijd een lichamelijke reden hoeft te zijn, maar dat een psychische reden ook een reden kan zijn, ook al ben je bij psychische klachten sneller geneigd te zeggen, joh stel je niet aan, zet even door. Terwijl een moeder die er psychisch doorheen zit, nog wel schadelijker kan zijn dan bijv een moeder met hoge bloeddruk, ik noem maar wat.
Hele punt is, dat er niet altijd een lichamelijke reden hoeft te zijn, maar dat een psychische reden ook een reden kan zijn, ook al ben je bij psychische klachten sneller geneigd te zeggen, joh stel je niet aan, zet even door. Terwijl een moeder die er psychisch doorheen zit, nog wel schadelijker kan zijn dan bijv een moeder met hoge bloeddruk, ik noem maar wat.
donderdag 16 april 2009 om 21:13
quote:Inad schreef op 16 april 2009 @ 21:00:
Sun schreef ook al dat ingeleid ook veel langer kan duren. Snap gewoon hele inleiden zonder reden niet goed en lijkt me ook niet natuurlijk en daardoor niet goed. Denk dat moment bevallen niet voor niets bepaalde tijd duurt.
Waarschijnlijk off topic, maar wat dan als je met 42 weken nog niet bevallen bent? Wachten totdat je alsnog vanzelf 'begint'? Ik ben met 42 weken opgenomen om ingeleid te worden en mijn dochter is vijf dagen later (met een keizersnede) geboren. Dat is geen positief verhaal over inleiden. Aan de anderen kant heb ik de één na de andere vrouw binnen een dag na het begin van de inleiding zien bevallen in dat ziekenhuis. En dan maakte het niet uit of ze ingeleid werden vanwege seroniteit of een andere reden. Eén vrouw op mijn kamer is ingeleid omdat ze het niet trok en die had vier uur later haar dochter in haar armen. Ik denk dat het vooral veel uitmaakt of je er klaar voor bent in de zin dat je baarmoedermond al verweekt is en wellicht al enkele cm ontsluiting hebt. Op het moment dat ze bij mij begonnen met inleiden zat ik nog letterlijk potdicht en dat heeft het volgens mij zo moeilijk gemaakt. Als bij TO blijkt dat haar baarmoedermond al wel verweekt is (wat best zou kunnen met al die oefenweeen), hoeft een inleiding volgens mij (maar ik ben ook maar een leek) niet zo nadelig te zijn. Dan is het vaak het laatste zetje.
Maar dit neemt niet weg dat ik denk dat TO beter in ieder geval nog een week of twee kan wachten. 37 weken is nog wel erg vroeg.
Sun schreef ook al dat ingeleid ook veel langer kan duren. Snap gewoon hele inleiden zonder reden niet goed en lijkt me ook niet natuurlijk en daardoor niet goed. Denk dat moment bevallen niet voor niets bepaalde tijd duurt.
Waarschijnlijk off topic, maar wat dan als je met 42 weken nog niet bevallen bent? Wachten totdat je alsnog vanzelf 'begint'? Ik ben met 42 weken opgenomen om ingeleid te worden en mijn dochter is vijf dagen later (met een keizersnede) geboren. Dat is geen positief verhaal over inleiden. Aan de anderen kant heb ik de één na de andere vrouw binnen een dag na het begin van de inleiding zien bevallen in dat ziekenhuis. En dan maakte het niet uit of ze ingeleid werden vanwege seroniteit of een andere reden. Eén vrouw op mijn kamer is ingeleid omdat ze het niet trok en die had vier uur later haar dochter in haar armen. Ik denk dat het vooral veel uitmaakt of je er klaar voor bent in de zin dat je baarmoedermond al verweekt is en wellicht al enkele cm ontsluiting hebt. Op het moment dat ze bij mij begonnen met inleiden zat ik nog letterlijk potdicht en dat heeft het volgens mij zo moeilijk gemaakt. Als bij TO blijkt dat haar baarmoedermond al wel verweekt is (wat best zou kunnen met al die oefenweeen), hoeft een inleiding volgens mij (maar ik ben ook maar een leek) niet zo nadelig te zijn. Dan is het vaak het laatste zetje.
Maar dit neemt niet weg dat ik denk dat TO beter in ieder geval nog een week of twee kan wachten. 37 weken is nog wel erg vroeg.
donderdag 16 april 2009 om 21:19
Is het niet zo dat het meestal psychisch is en dan vooral bij de 1e zwangerschap? Mijn 1e zwangerschap duurde me veeeeeel te lang, ik kon mijn kind vanaf week 37 wel naar buiten kìjken. Ik was ook iedere controle aan het 'zeuren'aan de vk of ze kon zeggen of het nog lang duurde en toen ik 40w+5d was heeft vk me gestript omdat ik het helemaal gehad had en 1 dag later is vk geboren.Ik had gewoon geen geduld omdat ik zo nieuwsgierig was naar mijn dochter.
Bij mijn 2e zw. had ik me erop ingesteld dat deze ook wel later zou komen dus ik was op de uitgerekende datum niet eens over de bevalling aan het nadenken, ik had immers genoeg afleiding van de 1e. Uiteindelijk is nr. 2 met 41 weken geboren (zonder strippen).
Bij mijn 2e zw. had ik me erop ingesteld dat deze ook wel later zou komen dus ik was op de uitgerekende datum niet eens over de bevalling aan het nadenken, ik had immers genoeg afleiding van de 1e. Uiteindelijk is nr. 2 met 41 weken geboren (zonder strippen).
donderdag 16 april 2009 om 21:21
Ik ben zelf ook ingeleid Tess Tan. Dochter was 8 dagen "te laat" en bevalling duurde te lang, ontsluiting schoot niet op. Dan ben ik helemaal voor inleiden, maar dus niet als er geen noodzaak is. En wat Akakia schrijft klopt denk ik ook, in de meeste gevallen is het voor de baby en de moeder minder fijn.
Arwen, aha Ik gooi het op verweekte zwangere hersenen
Arwen, aha Ik gooi het op verweekte zwangere hersenen
Wat Supersmollie zegt vind ik ook
