Kinderen
alle pijlers
Man weigert sterilisatie.
woensdag 4 februari 2009 om 12:29
woensdag 4 februari 2009 om 12:33
quote:Eliane schreef op 04 februari 2009 @ 12:28:
[...]
Er hoeft ook niet alles, altijd, voor 100% om de kinderen te gaan. Maar als ik zie hoeveel kinderen er eerst door een hel van een scheiding worden gesleept, dan binnen een mum van tijd nieuwe partners erdoorheen geduwd krijgen, en dan ook nog nieuwe kinderen, dat vind ik het echt stuitend dat zoiets wordt afgedaan met "dat kinderen dat niet erg vinden". :puke:
Dan vind ik persoonlijk dat de verantwoordelijkheid naar het geluk je kinderen wel wat verder getrokken mag worden.Ik ben het met je eens in zoverre, dat ik het zo niet zou doen, ik zou pas samenwonen na een scheiding tot kinderen het huis uit zijn. Maar dat is mijn mening en die leg ik niet op aan mijn partner. Ik denk dat het na een sterfgeval wel anders is trouwens.
[...]
Er hoeft ook niet alles, altijd, voor 100% om de kinderen te gaan. Maar als ik zie hoeveel kinderen er eerst door een hel van een scheiding worden gesleept, dan binnen een mum van tijd nieuwe partners erdoorheen geduwd krijgen, en dan ook nog nieuwe kinderen, dat vind ik het echt stuitend dat zoiets wordt afgedaan met "dat kinderen dat niet erg vinden". :puke:
Dan vind ik persoonlijk dat de verantwoordelijkheid naar het geluk je kinderen wel wat verder getrokken mag worden.Ik ben het met je eens in zoverre, dat ik het zo niet zou doen, ik zou pas samenwonen na een scheiding tot kinderen het huis uit zijn. Maar dat is mijn mening en die leg ik niet op aan mijn partner. Ik denk dat het na een sterfgeval wel anders is trouwens.
Stressed is just desserts spelled backwards
woensdag 4 februari 2009 om 12:33
quote:Inad schreef op 04 februari 2009 @ 12:26:
[...]
En ik zeg als kind van, uit geloofsoverwegingen veel te laat gescheiden ouders, juist het tegenovergestelde. ik had liever een andere ouderfiguur gehad. Er waren al 5 kinderen dus een halfbroer of zus erbij was onwaarschijnlijk geweest maar in het algemeenhoeft dat niet slecht uit te pakken en echt niet alle kinderen hebben daar zo;n problemen mee. Ik ken genoeg situaties waarin dat goed ging/ gaat.
En ik vind het voor mijn dochters juist veel fijner dat ze nu niet de rest van haar leven alleen met mij is, maar dat er iemand anders is die van haar houdt en voor haar zorgt en dat ze misschien broers of zussen krijgt waarvan zij gaat houden en die van haar zullen houden.
Hoho, ik zeg niet dat iedereen maar partnerloos moet blijven. Vooral in geval van overlijden, kan een fijne stiefouder kan een goede rol spelen, mits dat allemaal met subtiliteit wordt aangepakt.
Maar echt, toen ik een jaar of 14 was, was er een soort stormvloed van nieuwe halfbroertjes en zusjes bij mijn vriendinnen. En al mijn vriendinnen hadden daar stuk voor stuk veel moeite mee. Ik ben eigenlijk nog nooit iemand tegen gekomen die nou echt erom stond te springen. Ze zullen er vast ook wel zijn, maar dit is mijn ervaring...
Ik vind vooral dat er wat meer inlevingsvermogen moet komen naar hoeveel impact dergelijke zaken op kinderen hebben, want dat wordt vaak gebagatelliseerd.
[...]
En ik zeg als kind van, uit geloofsoverwegingen veel te laat gescheiden ouders, juist het tegenovergestelde. ik had liever een andere ouderfiguur gehad. Er waren al 5 kinderen dus een halfbroer of zus erbij was onwaarschijnlijk geweest maar in het algemeenhoeft dat niet slecht uit te pakken en echt niet alle kinderen hebben daar zo;n problemen mee. Ik ken genoeg situaties waarin dat goed ging/ gaat.
En ik vind het voor mijn dochters juist veel fijner dat ze nu niet de rest van haar leven alleen met mij is, maar dat er iemand anders is die van haar houdt en voor haar zorgt en dat ze misschien broers of zussen krijgt waarvan zij gaat houden en die van haar zullen houden.
Hoho, ik zeg niet dat iedereen maar partnerloos moet blijven. Vooral in geval van overlijden, kan een fijne stiefouder kan een goede rol spelen, mits dat allemaal met subtiliteit wordt aangepakt.
Maar echt, toen ik een jaar of 14 was, was er een soort stormvloed van nieuwe halfbroertjes en zusjes bij mijn vriendinnen. En al mijn vriendinnen hadden daar stuk voor stuk veel moeite mee. Ik ben eigenlijk nog nooit iemand tegen gekomen die nou echt erom stond te springen. Ze zullen er vast ook wel zijn, maar dit is mijn ervaring...
Ik vind vooral dat er wat meer inlevingsvermogen moet komen naar hoeveel impact dergelijke zaken op kinderen hebben, want dat wordt vaak gebagatelliseerd.
woensdag 4 februari 2009 om 12:40
deze discussie gaat iets te snel voor mij (1 uurtje weg, meteen 7 pagina';s erbij...).
Ik weet niet of het al geopperd is of dat het überhaupt nog relevant is, maar misschien kan TO overwegen met haar man te bespreken dat ze zich bij wijze van compromis allebei laten helpen. Dan is er bij niemand meer een scheef gezicht en is de hele 'wiens-verantwoordelijkheid-is-anticonceptie-discussie meteen van de baan.
Ik weet niet of het al geopperd is of dat het überhaupt nog relevant is, maar misschien kan TO overwegen met haar man te bespreken dat ze zich bij wijze van compromis allebei laten helpen. Dan is er bij niemand meer een scheef gezicht en is de hele 'wiens-verantwoordelijkheid-is-anticonceptie-discussie meteen van de baan.
woensdag 4 februari 2009 om 12:41
quote:Star schreef op 04 februari 2009 @ 12:36:
Eliane, de verhalen die ik ken zijn ook stuk voor stuk positief. Let wel, daar ging het om jongere kinderen en niet om pubers. Die zijn sowieso wat lastiger. Op de middelbare school kreeg een vriendin een broertje, nakomertje. Vond ze als 13-jarige niet leuk.Dan nog vind ik dat daar best rekening mee gehouden mag worden. Dat betekent niet dat je in absoluut alle gevallen moet beslissen om geen kinderen meer te nemen, maar wel dat het echt heel belangrijk is om hier goed mee om te gaan, en de gevoelens van je kinderen mbt zulke belangrijke zaken serieus te nemen.
Eliane, de verhalen die ik ken zijn ook stuk voor stuk positief. Let wel, daar ging het om jongere kinderen en niet om pubers. Die zijn sowieso wat lastiger. Op de middelbare school kreeg een vriendin een broertje, nakomertje. Vond ze als 13-jarige niet leuk.Dan nog vind ik dat daar best rekening mee gehouden mag worden. Dat betekent niet dat je in absoluut alle gevallen moet beslissen om geen kinderen meer te nemen, maar wel dat het echt heel belangrijk is om hier goed mee om te gaan, en de gevoelens van je kinderen mbt zulke belangrijke zaken serieus te nemen.
woensdag 4 februari 2009 om 12:45
Eliane, wat voor effect een scheiding op kinderen heeft, weet ik niet. Ik heb zelf ouders die heilig geloven in het tot de dood ons scheidt-idee. Ik geloof daar ook in en doe mijn best daar ook naar te leven.
Maar als mijn partner zou overlijden en ik zou een andere man tegenkomen die een goede vader is voor mijn jongens, maar ook graag een eigen kind zou willen, dan zou ik zijn wensen niet zomaar opzij schuiven, met de gedachte dat mijn kinderen voor alles gaan en dus ook voor zijn belangen. Die redenatie geldt ook als ik onverhoopt zou moeten scheiden en een nieuwe partner tegenkwam.
Natuurlijk zou ik daarbij rekening houden met de gevoelens van mijn jongens, maar zij hebben niet de eindbeslissing in een dergelijke kwestie. Dat zou toch echt iets tussen mij en nieuwe partner zijn.
Maar als mijn partner zou overlijden en ik zou een andere man tegenkomen die een goede vader is voor mijn jongens, maar ook graag een eigen kind zou willen, dan zou ik zijn wensen niet zomaar opzij schuiven, met de gedachte dat mijn kinderen voor alles gaan en dus ook voor zijn belangen. Die redenatie geldt ook als ik onverhoopt zou moeten scheiden en een nieuwe partner tegenkwam.
Natuurlijk zou ik daarbij rekening houden met de gevoelens van mijn jongens, maar zij hebben niet de eindbeslissing in een dergelijke kwestie. Dat zou toch echt iets tussen mij en nieuwe partner zijn.
En zo is het toevallig ook nog eens een keer
woensdag 4 februari 2009 om 12:46
quote:Eowynn_ schreef op 04 februari 2009 @ 12:12:
ik gun mijn man alle geluk van de wereld als ik er ooit niet meer mag zijn. Maar ik gun mijn kinderen nog meer om het alleenrecht te hebben op hun ouders als ouder.
Dan zou automatisch ieder kind enig kind moeten blijven. Een kind met een broer(tje)/zus(je) heeft al geen alleenrecht meer op zijn ouders, want er is een ander kind waar dat recht mee gedeeld wordt. Oftewel dat alleenrecht heb je je eigen kinderen al ontnomen door een tweede kind te krijgen.
Persoonlijk liever een nieuwe partner die lief is voor mijn kinderen dan dat ik of man na zoiets alleen zouden blijven omdat de misschien wel perfect passende partner die superlief voor onze kinderen zou zijn ook een kinderwens heeft. Ik vind altijd juist dat je ontzettend moet waken met over je graf willen regeren. Dat jij er niet meer zou zijn betekent niet dat het leven van degenen die achterblijven ook ophoudt (gelukkig)
ik gun mijn man alle geluk van de wereld als ik er ooit niet meer mag zijn. Maar ik gun mijn kinderen nog meer om het alleenrecht te hebben op hun ouders als ouder.
Dan zou automatisch ieder kind enig kind moeten blijven. Een kind met een broer(tje)/zus(je) heeft al geen alleenrecht meer op zijn ouders, want er is een ander kind waar dat recht mee gedeeld wordt. Oftewel dat alleenrecht heb je je eigen kinderen al ontnomen door een tweede kind te krijgen.
Persoonlijk liever een nieuwe partner die lief is voor mijn kinderen dan dat ik of man na zoiets alleen zouden blijven omdat de misschien wel perfect passende partner die superlief voor onze kinderen zou zijn ook een kinderwens heeft. Ik vind altijd juist dat je ontzettend moet waken met over je graf willen regeren. Dat jij er niet meer zou zijn betekent niet dat het leven van degenen die achterblijven ook ophoudt (gelukkig)
woensdag 4 februari 2009 om 12:49
quote:Eliane schreef op 04 februari 2009 @ 12:33:
[...]
Hoho, ik zeg niet dat iedereen maar partnerloos moet blijven. Vooral in geval van overlijden, kan een fijne stiefouder kan een goede rol spelen, mits dat allemaal met subtiliteit wordt aangepakt.
Maar echt, toen ik een jaar of 14 was, was er een soort stormvloed van nieuwe halfbroertjes en zusjes bij mijn vriendinnen. En al mijn vriendinnen hadden daar stuk voor stuk veel moeite mee. Ik ben eigenlijk nog nooit iemand tegen gekomen die nou echt erom stond te springen. Ze zullen er vast ook wel zijn, maar dit is mijn ervaring...
Ik vind vooral dat er wat meer inlevingsvermogen moet komen naar hoeveel impact dergelijke zaken op kinderen hebben, want dat wordt vaak gebagatelliseerd.
Ik had 't ook vreselijk gevonden als mijn ouders een nakomertje hadden genomen. Gelukkig heeft mijn vader bewust voor 'n sterilisatie gekozen omdat mijn ouders met 1 kind gelukkig waren (of er al hun handen genoeg aan vol hadden )
Ik zie eigenlijk vrijwel nooit 'n hele hechte broer/zus-band in mijn omgeving, eerder problematische. Heb dus ook zeker niet 't gevoel iets te moeten missen. Enig kind zijn is juist heerlijk!
[...]
Hoho, ik zeg niet dat iedereen maar partnerloos moet blijven. Vooral in geval van overlijden, kan een fijne stiefouder kan een goede rol spelen, mits dat allemaal met subtiliteit wordt aangepakt.
Maar echt, toen ik een jaar of 14 was, was er een soort stormvloed van nieuwe halfbroertjes en zusjes bij mijn vriendinnen. En al mijn vriendinnen hadden daar stuk voor stuk veel moeite mee. Ik ben eigenlijk nog nooit iemand tegen gekomen die nou echt erom stond te springen. Ze zullen er vast ook wel zijn, maar dit is mijn ervaring...
Ik vind vooral dat er wat meer inlevingsvermogen moet komen naar hoeveel impact dergelijke zaken op kinderen hebben, want dat wordt vaak gebagatelliseerd.
Ik had 't ook vreselijk gevonden als mijn ouders een nakomertje hadden genomen. Gelukkig heeft mijn vader bewust voor 'n sterilisatie gekozen omdat mijn ouders met 1 kind gelukkig waren (of er al hun handen genoeg aan vol hadden )
Ik zie eigenlijk vrijwel nooit 'n hele hechte broer/zus-band in mijn omgeving, eerder problematische. Heb dus ook zeker niet 't gevoel iets te moeten missen. Enig kind zijn is juist heerlijk!
woensdag 4 februari 2009 om 12:52
Elninjoo, ik moet altijd wel om jou lachen. Je bent zo tevreden met je leven en je overtuigingen, daar kan ik alleen maar mee instemmen. Een beetje jammer dat je daarbij weinig begrip hebt voor andermans leven, maar ja, dat is ook moeilijk als je vindt dat je het zo getroffen hebt met jezelf Je hebt je roeping als zendeling gemist.
En zo is het toevallig ook nog eens een keer
woensdag 4 februari 2009 om 12:52
Starshine...ik ben het helemaal met je eens.
Ik ben al bij mijn laatste ks gesteriliseerd en manlief gaat volgende maand.
Wij willen (nou ja, mogen ivm ziekte) allebei geen kinderen meer. En stel dat onze relatie mis zou lopen of iemand zou overlijden, dan weten we beiden allebei zeker dat niet een "nieuw" kindje de plaats zou gaan innemen van een van onze jongens.
Zo denken we er alletwee over en hebben we gelukkig geen discussies hier gehad. Ons gezin en onze liefde is compleet!
O ja, ik vind trouwens wel dat je bij nieuwe partner rekening met je kinderen moet houden. Kind zijn van gescheiden ouders is al vreselijk. En als je dan ook nog een nieuw broertje/zusje erbij krijgt KAN ik me voorstellen dat je je daardoor een beetje tweederangs voelt.
Tenslotte...je ouders wilden samen geen kinderen meer, maar de nieuwe vlam van pappa of mamma duwt die keuze er wel een beetje door...zo zie ik het, maar dat is natuurlijk mijn mening.
Ik ben al bij mijn laatste ks gesteriliseerd en manlief gaat volgende maand.
Wij willen (nou ja, mogen ivm ziekte) allebei geen kinderen meer. En stel dat onze relatie mis zou lopen of iemand zou overlijden, dan weten we beiden allebei zeker dat niet een "nieuw" kindje de plaats zou gaan innemen van een van onze jongens.
Zo denken we er alletwee over en hebben we gelukkig geen discussies hier gehad. Ons gezin en onze liefde is compleet!
O ja, ik vind trouwens wel dat je bij nieuwe partner rekening met je kinderen moet houden. Kind zijn van gescheiden ouders is al vreselijk. En als je dan ook nog een nieuw broertje/zusje erbij krijgt KAN ik me voorstellen dat je je daardoor een beetje tweederangs voelt.
Tenslotte...je ouders wilden samen geen kinderen meer, maar de nieuwe vlam van pappa of mamma duwt die keuze er wel een beetje door...zo zie ik het, maar dat is natuurlijk mijn mening.
woensdag 4 februari 2009 om 12:58
Goh Nellebelletje, die 'nieuwe vlam' is ook gewoon een mens van vlees en bloed, net als jij en ik. Waarom zou die geen wensen mogen hebben en zichzelf moeten wegcijferen?
En als oudere kinderen zichzelf tweederangs voelen, dan klopt er iets niet. Een kleintje eist natuurlijk heel veel aandacht op, het is logisch dat de oudere kinderen dat dan (tijdelijk) minder krijgen. Maar het is wel aan ouders om die oudere kinderen dan duidelijk te maken dat dat niet wil zeggen dat ze dan ook tweederangs zijn!
En als oudere kinderen zichzelf tweederangs voelen, dan klopt er iets niet. Een kleintje eist natuurlijk heel veel aandacht op, het is logisch dat de oudere kinderen dat dan (tijdelijk) minder krijgen. Maar het is wel aan ouders om die oudere kinderen dan duidelijk te maken dat dat niet wil zeggen dat ze dan ook tweederangs zijn!
En zo is het toevallig ook nog eens een keer
woensdag 4 februari 2009 om 13:00
niet alles gelezen, maar ik mag toch hopen, dat als ik morgen dood neerval, dat mijn man als de wiedeweerga op zoek gaat naar een nieuwe vrouw die hopelijk ook van onze kinderen gaat houden als een tweede moeder. En als hij daar ook kinderen mee krijgt, mijn zegen heeft die (beetje overdreven natuurlijk, maar in de trant van maleficent). Als ik nu dood ga, herinneren onze kinderen mij nooit meer, en dan moeten ze de rest van hun leven opgroeien zonder moederfiguur? hoop het echt niet, echt echt niet. Hoop echt dat mijn man dan een nieuwe lieve vrouw vindt.
Is ook de reden dat ik nooit van hem zal verlangen dat hij zich laat steriliseren, dat doe ik wel, over eenpaar jaar ben ik toch te oud voor kinderen. En je weet nooit wat er nog gebeurt in de toekomst.
Is ook de reden dat ik nooit van hem zal verlangen dat hij zich laat steriliseren, dat doe ik wel, over eenpaar jaar ben ik toch te oud voor kinderen. En je weet nooit wat er nog gebeurt in de toekomst.
woensdag 4 februari 2009 om 13:05
Volgens mij overlegt geen enkele ouder ooit met kinderen die er al zijn over of zij nog een broertje of zusje willen.
Kinderen worden wat dat betreft meestal voor een voldongen feit gestelt. waarom moet het zo zijn dat een kind dan ineens wel inspraak heeft in het erbij krijgen van een "brusje"als een van de ouders niet de biologische ouder is?
Waarom hoef je geen toestemming aan je 13jarige te vragen als je een 'nakomertje"wilt, maar wel als je een kind wilt met een nieuwe partner?
Kinderen worden wat dat betreft meestal voor een voldongen feit gestelt. waarom moet het zo zijn dat een kind dan ineens wel inspraak heeft in het erbij krijgen van een "brusje"als een van de ouders niet de biologische ouder is?
Waarom hoef je geen toestemming aan je 13jarige te vragen als je een 'nakomertje"wilt, maar wel als je een kind wilt met een nieuwe partner?
woensdag 4 februari 2009 om 13:10
mijn kinderen vroegen juist om nog een broertje of zusje toen ik een tijdje een nieuwe relatie had.
terwijl ik er zelf niet aan moest denken...
heb er zelfs nog even over gedacht zelfs, om hun en om mijn toenmalige vriend een plezier te doen....
gelukkig kreeg ik net op tijd mijn verstand weer terug.
ik wil niet meer, heb genoeg, en komt echt niet eentje meer bij.
en dat is niet omdat het voor de kinderen niet goed zou zijn maar omdat IK dat nietwil, ik heb ooit de keus gemaakt om het bij drie te laten en daar blijf ik bij.
wat de kinderen of eventuale nieuwe artner ok willen.
als ik een vriend tref met een grote kinderwens dan zoekt ie maar een ander maar ik ben tevreden met drie en meer komen er niet.
terwijl ik er zelf niet aan moest denken...
heb er zelfs nog even over gedacht zelfs, om hun en om mijn toenmalige vriend een plezier te doen....
gelukkig kreeg ik net op tijd mijn verstand weer terug.
ik wil niet meer, heb genoeg, en komt echt niet eentje meer bij.
en dat is niet omdat het voor de kinderen niet goed zou zijn maar omdat IK dat nietwil, ik heb ooit de keus gemaakt om het bij drie te laten en daar blijf ik bij.
wat de kinderen of eventuale nieuwe artner ok willen.
als ik een vriend tref met een grote kinderwens dan zoekt ie maar een ander maar ik ben tevreden met drie en meer komen er niet.
woensdag 4 februari 2009 om 13:11
In mijn omgeving zie ik twee kinderen ontsporen waarvan de ouders allebei aan een tweede gezin begonnen zijn (14 en 16 jaar...eentje zit op internaat en de andere komt gewoon niet thuis en ze weten niet waar hij uithangt....).
Als mijn vader wel nog met zijn nieuwe vlam een kind had gekregen had ik dat heel erg gevonden. Is natuurlijk zijn keuze, maar hij (en niet mijn moeder) wilde geen kinderen meer (ik ben alleen).
Nee, je weet nooit wat er gebeurt in de toekomt. Maar stel dat...ik hoop dat mijn man heel gelukkig wordt met een andere vrouw, maar dat net zoals nu onze jongens op nummer 1 blijven staan.
Als mijn vader wel nog met zijn nieuwe vlam een kind had gekregen had ik dat heel erg gevonden. Is natuurlijk zijn keuze, maar hij (en niet mijn moeder) wilde geen kinderen meer (ik ben alleen).
Nee, je weet nooit wat er gebeurt in de toekomt. Maar stel dat...ik hoop dat mijn man heel gelukkig wordt met een andere vrouw, maar dat net zoals nu onze jongens op nummer 1 blijven staan.
woensdag 4 februari 2009 om 13:16
Als moeder begrijp ik je wel, Nellebelletje. Je wilt je kinderen koste wat kost beschermen tegen narigheid en ze zoveel mogelijkheid veiligheid bieden. Ze de zekerheid geven dat ze altijd op nummer 1 staan. Maar dat is een wensgedachte, daarmee kun je niet op tegen de realiteit.
En zo is het toevallig ook nog eens een keer
woensdag 4 februari 2009 om 13:16
quote:return_of_kreng schreef op 04 februari 2009 @ 13:05:
Volgens mij overlegt geen enkele ouder ooit met kinderen die er al zijn over of zij nog een broertje of zusje willen.
Kinderen worden wat dat betreft meestal voor een voldongen feit gestelt. waarom moet het zo zijn dat een kind dan ineens wel inspraak heeft in het erbij krijgen van een "brusje"als een van de ouders niet de biologische ouder is?
Waarom hoef je geen toestemming aan je 13jarige te vragen als je een 'nakomertje"wilt, maar wel als je een kind wilt met een nieuwe partner?
Het gaat niet om toestemming, maar wel om het erover hebben wat de gevoelens van je kind zijn en daar begrip voor hebben.
Het punt met 1 niet biologische ouder, is dat (in geval van scheiding) het leven van de kinderen al heel heftig overhoop is gehaald met ouders, nieuwe partners, verhuizingen, etc. Dat is echt een totaal andere situatie! En niet een waarbij je per se zit te wachten op nog weer nieuwe grote veranderingen.
Overigens vind ik het wel goed om ook met een vol biologisch broertje of zusje het erover te hebben je oudere kinderen en ze er goed in te betrekken.
Volgens mij overlegt geen enkele ouder ooit met kinderen die er al zijn over of zij nog een broertje of zusje willen.
Kinderen worden wat dat betreft meestal voor een voldongen feit gestelt. waarom moet het zo zijn dat een kind dan ineens wel inspraak heeft in het erbij krijgen van een "brusje"als een van de ouders niet de biologische ouder is?
Waarom hoef je geen toestemming aan je 13jarige te vragen als je een 'nakomertje"wilt, maar wel als je een kind wilt met een nieuwe partner?
Het gaat niet om toestemming, maar wel om het erover hebben wat de gevoelens van je kind zijn en daar begrip voor hebben.
Het punt met 1 niet biologische ouder, is dat (in geval van scheiding) het leven van de kinderen al heel heftig overhoop is gehaald met ouders, nieuwe partners, verhuizingen, etc. Dat is echt een totaal andere situatie! En niet een waarbij je per se zit te wachten op nog weer nieuwe grote veranderingen.
Overigens vind ik het wel goed om ook met een vol biologisch broertje of zusje het erover te hebben je oudere kinderen en ze er goed in te betrekken.
woensdag 4 februari 2009 om 13:17
quote:return_of_kreng schreef op 04 februari 2009 @ 13:05:
Waarom hoef je geen toestemming aan je 13jarige te vragen als je een 'nakomertje"wilt, maar wel als je een kind wilt met een nieuwe partner?Als je kinderen al zo oud zijn vind ik dat je op z'n minst hun mening moet aanhoren. Had er zelf echt niet aan moeten denken dat er nog zo'n jankblaag in huis was gekomen. Zeker toen ik dat stadium zelf al lang ontgroeid was.
Waarom hoef je geen toestemming aan je 13jarige te vragen als je een 'nakomertje"wilt, maar wel als je een kind wilt met een nieuwe partner?Als je kinderen al zo oud zijn vind ik dat je op z'n minst hun mening moet aanhoren. Had er zelf echt niet aan moeten denken dat er nog zo'n jankblaag in huis was gekomen. Zeker toen ik dat stadium zelf al lang ontgroeid was.
