Kinderen
alle pijlers
meer / andermans kinderen na een scheiding
zaterdag 31 januari 2009 om 00:51
Ik wil niemand schofferen , dat als eerste !
Maarrrrr .......
Mij lijkt dat dus enorm moeilijk , als je zelf vindt dat je klaar bent met kinderen krijgen en je voedt na een scheiding ( mede ) kinderen van een ander op . Dan heb je er dus meer dan je ooit gewild had .
Als 1 op de 3 huwelijken strandt , dan - even grofweg - voeden 1 op de 3 vaders kinderen van een andere man op .En worden hun kinderen ( mede ) opgevoed door de nieuwe partner van zijn exvrouw . Heel bout ; zou het niet lonen om pas in huwelijk 2 aan kinderen te beginnen ?
Ik word wat dat betreft steeds cynischer , helaas .
" We " komen een keer op een punt dat je gewoon met iemand kinderen maakt omdat je dan mooie , slimme kindjes krijgt , niet omdat die meneer zo leuk relatiemateriaal is . En dan zoek je een lieverdje op die ze opvoedt .
En om mijn stokpaardje te berijden ; ik houd mijn hart weleens vast ; als moeder van zoons heb ik dus een kans van 1 op 3 dat onze kleinkinderen opgevoed worden door mijn ex-schoondochter met haar nieuwe partner en dat ik meer te maken heb met de stiefkinderen van mijn zoons .
Nogmaals ; niet bedoeld om iemand te krenken !
Maarrrrr .......
Mij lijkt dat dus enorm moeilijk , als je zelf vindt dat je klaar bent met kinderen krijgen en je voedt na een scheiding ( mede ) kinderen van een ander op . Dan heb je er dus meer dan je ooit gewild had .
Als 1 op de 3 huwelijken strandt , dan - even grofweg - voeden 1 op de 3 vaders kinderen van een andere man op .En worden hun kinderen ( mede ) opgevoed door de nieuwe partner van zijn exvrouw . Heel bout ; zou het niet lonen om pas in huwelijk 2 aan kinderen te beginnen ?
Ik word wat dat betreft steeds cynischer , helaas .
" We " komen een keer op een punt dat je gewoon met iemand kinderen maakt omdat je dan mooie , slimme kindjes krijgt , niet omdat die meneer zo leuk relatiemateriaal is . En dan zoek je een lieverdje op die ze opvoedt .
En om mijn stokpaardje te berijden ; ik houd mijn hart weleens vast ; als moeder van zoons heb ik dus een kans van 1 op 3 dat onze kleinkinderen opgevoed worden door mijn ex-schoondochter met haar nieuwe partner en dat ik meer te maken heb met de stiefkinderen van mijn zoons .
Nogmaals ; niet bedoeld om iemand te krenken !
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
dinsdag 3 februari 2009 om 10:23
quote:Maleficent schreef op 03 februari 2009 @ 10:18:
Ja, dat is ook triest, ik omschreef dat net, dat mijn man dat heeft meegemaakt met zijn vader.
Oh sorry, heb ik in de drukte overheen gelezen denk ik......
Wel fijn dat hij nu een goede opa probeert te zijn.
Mijn ex heeft ook zo'n vader. Helaas probeert die niet eens een goede opa te zijn........(mmm, ken dus wel negatieve verhalen, punt voor Bianca! )
Ja, dat is ook triest, ik omschreef dat net, dat mijn man dat heeft meegemaakt met zijn vader.
Oh sorry, heb ik in de drukte overheen gelezen denk ik......
Wel fijn dat hij nu een goede opa probeert te zijn.
Mijn ex heeft ook zo'n vader. Helaas probeert die niet eens een goede opa te zijn........(mmm, ken dus wel negatieve verhalen, punt voor Bianca! )
dinsdag 3 februari 2009 om 10:25
quote:Liv schreef op 03 februari 2009 @ 10:23:
[...]
Mijn ex heeft ook zo'n vader. Helaas probeert die niet eens een goede opa te zijn........(mmm, ken dus wel negatieve verhalen, punt voor Bianca! )Die zal dan wel in Zuid - Holland wonen. Vraag eens waar hij zijn leidingwater vandaan krijgt ?
[...]
Mijn ex heeft ook zo'n vader. Helaas probeert die niet eens een goede opa te zijn........(mmm, ken dus wel negatieve verhalen, punt voor Bianca! )Die zal dan wel in Zuid - Holland wonen. Vraag eens waar hij zijn leidingwater vandaan krijgt ?
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
dinsdag 3 februari 2009 om 10:26
En vaak blijft zo'n vader op een voetstuk staan, ook al kijkt hij er niet naar om. Mijn man die trapte ook tegen zijn nieuwe opvoeder aan als puber, terwijl die alles deed voor hem. Maar zijn echte vader die bleef de held, de nr 1. En juist degene die niet weg ging, daar trapte hij het hardste tegenaan. Dat is natuurlijk veiliger dan tekeer gaan tegen iemand waar je al bijna bij moet smeken voor aandacht.
Stressed is just desserts spelled backwards
dinsdag 3 februari 2009 om 10:30
Ik denk ook dat mensen die scheiden onderschatten wat een impact het kán (hoeft niet altijd) hebben op de kinderen wanneer zij, als ze ouder zijn, zelf een relatie krijgen. Mijn man heeft heel erg bindingsangst gehad, hij had er gewoon geen vertrouwen in dat iemand die zegt van hem te houden ook daadwerkelijk bij hem zal blijven.
Stressed is just desserts spelled backwards
dinsdag 3 februari 2009 om 10:40
quote:blijfgewoonbianca schreef op 03 februari 2009 @ 10:12:
[...]
Nee, dan sta je machteloos , maar ik begrijp dus niet ......echt niet ...... dat zo'n moeder haar belang voor die van de kinderen laat gaan . Ik snap best dat zij er niet aan denken moet een week zonder kinderen te zijn , of een halve week , maar als je kinderen er wel bij zouden varen ? En als daardoor de band met pa hechter wordt/ blijft ?
Komt het - mede - doordat jij in beeld bent dat ze dit niet ziet zitten ?Vind het ook erg en idd omdat het belang van de kinderen niet voorop wordt gesteld...Kan hier wel nog meer voorbeelden van geven.
Nee dit speelde al..ook toen ik nog niet in beeld was. Ik kan hier en over hun (dus partner en ex) situatie wel een heel nieuwe topic openen...Maar zij heeft geen zin (letterlijke woorden) om vroeg haar bed uit te komen en kids naar school te brengen, wanneer het dus haar week zou zijn..(nu brengt vader ze elke dag).
Maar goed...Hij ziet ze tenminste wel elke dag. Er is ook een soort van regelmaat voor de kids (wat volgens mij heel erg belangrijk is). Alleen wilt zij natuurlijk ook wel een avondje voor haarzelf. Dus belt ze een aantal uren van tevoren dat kids vanavond bij vader slapen. Heeft hij absoluut geen problemen mee (en ik al helemaal niet)...Maar vraag me dan echt af of het niet beter zou zijn...voor de regelmaat, kinderen weten waar ze aan toe zijn e.d. dat ze dan co-ouderschap zouden hebben. Maar goed..heel andere kwestie
[...]
Nee, dan sta je machteloos , maar ik begrijp dus niet ......echt niet ...... dat zo'n moeder haar belang voor die van de kinderen laat gaan . Ik snap best dat zij er niet aan denken moet een week zonder kinderen te zijn , of een halve week , maar als je kinderen er wel bij zouden varen ? En als daardoor de band met pa hechter wordt/ blijft ?
Komt het - mede - doordat jij in beeld bent dat ze dit niet ziet zitten ?Vind het ook erg en idd omdat het belang van de kinderen niet voorop wordt gesteld...Kan hier wel nog meer voorbeelden van geven.
Nee dit speelde al..ook toen ik nog niet in beeld was. Ik kan hier en over hun (dus partner en ex) situatie wel een heel nieuwe topic openen...Maar zij heeft geen zin (letterlijke woorden) om vroeg haar bed uit te komen en kids naar school te brengen, wanneer het dus haar week zou zijn..(nu brengt vader ze elke dag).
Maar goed...Hij ziet ze tenminste wel elke dag. Er is ook een soort van regelmaat voor de kids (wat volgens mij heel erg belangrijk is). Alleen wilt zij natuurlijk ook wel een avondje voor haarzelf. Dus belt ze een aantal uren van tevoren dat kids vanavond bij vader slapen. Heeft hij absoluut geen problemen mee (en ik al helemaal niet)...Maar vraag me dan echt af of het niet beter zou zijn...voor de regelmaat, kinderen weten waar ze aan toe zijn e.d. dat ze dan co-ouderschap zouden hebben. Maar goed..heel andere kwestie
Perfectionisme is niet perfect...
dinsdag 3 februari 2009 om 10:43
quote:blijfgewoonbianca schreef op 03 februari 2009 @ 10:22:
[...]
Pa ook niet ; die betaalt zich scheel aan alimentatie en heeft zorgplicht voor de kinderen uit zijn nieuwe gezin
Mij lijkt het zo dat als je verdrietig bent omdat papa en mama niet meer in heus wonen , het wel fijn is om ze - één voor één - zo vaak te zien als maar kan ; dat je even naar papa fietst na school , als je vanaf mama's huis naar school bent gegaan , ik noem maar wat . Of dat papa je naar de training brengt en dat je na de training weer bij mama slaapt ....
Dat soort " gewone " dingen zitten er niet in als je ver uit elkaar woont en de kans is dan erg groot dat de ouder die de kinderen het minst ziet een verwen/logeeradres wordt . Van opvoeden is dan geen sprake . Helemaal mee eens. Zo dicht mogelijk bij elkaar wonen. Een kind opvoeden doe je niet 1 weekend in de 2 weken. Las hier ergens ook dat een nadeel van co-ouderschap zou zijn dat je veel met je ex te maken zou hebben: Had je je maar moeten bedenken alvorens je kinderen met die persoon kreeg!!!
[...]
Pa ook niet ; die betaalt zich scheel aan alimentatie en heeft zorgplicht voor de kinderen uit zijn nieuwe gezin
Mij lijkt het zo dat als je verdrietig bent omdat papa en mama niet meer in heus wonen , het wel fijn is om ze - één voor één - zo vaak te zien als maar kan ; dat je even naar papa fietst na school , als je vanaf mama's huis naar school bent gegaan , ik noem maar wat . Of dat papa je naar de training brengt en dat je na de training weer bij mama slaapt ....
Dat soort " gewone " dingen zitten er niet in als je ver uit elkaar woont en de kans is dan erg groot dat de ouder die de kinderen het minst ziet een verwen/logeeradres wordt . Van opvoeden is dan geen sprake . Helemaal mee eens. Zo dicht mogelijk bij elkaar wonen. Een kind opvoeden doe je niet 1 weekend in de 2 weken. Las hier ergens ook dat een nadeel van co-ouderschap zou zijn dat je veel met je ex te maken zou hebben: Had je je maar moeten bedenken alvorens je kinderen met die persoon kreeg!!!
Perfectionisme is niet perfect...
dinsdag 3 februari 2009 om 10:47
quote:yathibiyya schreef op 03 februari 2009 @ 10:43:
[...]
Helemaal mee eens. Zo dicht mogelijk bij elkaar wonen. Een kind opvoeden doe je niet 1 weekend in de 2 weken. Las hier ergens ook dat een nadeel van co-ouderschap zou zijn dat je veel met je ex te maken zou hebben: Had je je maar moeten bedenken alvorens je kinderen met die persoon kreeg!!! Ik ben het helemaal met je eens, maar omdat Liv zei dat het co-schap ook niet alleen maar fijn is had ik dat erbij geschreven bij de voor en nadelen. Als je gescheiden bent dan wil je toch het liefste je ex minder vaak zien (anders hoef je ook niet te scheiden ). Maar ja, dan had je er idd maar geen kinderen bij moeten maken.
[...]
Helemaal mee eens. Zo dicht mogelijk bij elkaar wonen. Een kind opvoeden doe je niet 1 weekend in de 2 weken. Las hier ergens ook dat een nadeel van co-ouderschap zou zijn dat je veel met je ex te maken zou hebben: Had je je maar moeten bedenken alvorens je kinderen met die persoon kreeg!!! Ik ben het helemaal met je eens, maar omdat Liv zei dat het co-schap ook niet alleen maar fijn is had ik dat erbij geschreven bij de voor en nadelen. Als je gescheiden bent dan wil je toch het liefste je ex minder vaak zien (anders hoef je ook niet te scheiden ). Maar ja, dan had je er idd maar geen kinderen bij moeten maken.
Stressed is just desserts spelled backwards
dinsdag 3 februari 2009 om 10:49
Ik vind het ook wel schokkend om te horen/lezen (heb ik hier niet gelezen in dit topic overigens) dat wanneer het kindje komt/er net is, is de man helemaal geweldig, helpt goed mee, niks mis mee enzovoorts en dan komt de scheiding en is het een lamlul die niks kan, een slechte vader is, niet geschikt als opvoeder, blabla.
Stressed is just desserts spelled backwards
dinsdag 3 februari 2009 om 10:51
Bianca: "Ik ben van mening van wél . Ik denk dat een goede band met beide ouders belangrijker is dan dat oma gemakkelijker op kan passen , of dat ma dan sneller bij haar zus op de koffie kan ."
Een goede band is belangrijk, maar niet altijd afhankelijk van afstand. En dat oma gemakkelijk kan oppassen is óók in het belang van het kind natuurlijk, want het lijkt me logisch dat de moeder ook werkt. Snel bij zus op koffie is leuk, maar daar gaat het natuurlijk niet om. Wél gaat het om een gelukkige moeder, die zelf in haar eigen onderhoud kan voorzien, evt. met hulp van familie.
"Mij lijkt het zo dat als je verdrietig bent omdat papa en mama niet meer in heus wonen , het wel fijn is om ze - één voor één - zo vaak te zien als maar kan ; dat je even naar papa fietst na school , als je vanaf mama's huis naar school bent gegaan , ik noem maar wat . Of dat papa je naar de training brengt en dat je na de training weer bij mama slaapt ....
Dat soort " gewone " dingen zitten er niet in als je ver uit elkaar woont en de kans is dan erg groot dat de ouder die de kinderen het minst ziet een verwen/logeeradres wordt . Van opvoeden is dan geen sprake ."
Dat laatste ben ik niet met je eens. Waarom zou een weekend-vader niet opvoeden? Dat hangt van de persoon af.
En ja, ouders vaak kunnen zien is natuurlijk het beste, gelukkig woont mijn ex hier om de hoek, dus dat is erg fijn.
Maar ik blijf erbij dat je niet van buitenaf kunt beoordelen wat het beste is voor kinderen en ouders.
Een goede band is belangrijk, maar niet altijd afhankelijk van afstand. En dat oma gemakkelijk kan oppassen is óók in het belang van het kind natuurlijk, want het lijkt me logisch dat de moeder ook werkt. Snel bij zus op koffie is leuk, maar daar gaat het natuurlijk niet om. Wél gaat het om een gelukkige moeder, die zelf in haar eigen onderhoud kan voorzien, evt. met hulp van familie.
"Mij lijkt het zo dat als je verdrietig bent omdat papa en mama niet meer in heus wonen , het wel fijn is om ze - één voor één - zo vaak te zien als maar kan ; dat je even naar papa fietst na school , als je vanaf mama's huis naar school bent gegaan , ik noem maar wat . Of dat papa je naar de training brengt en dat je na de training weer bij mama slaapt ....
Dat soort " gewone " dingen zitten er niet in als je ver uit elkaar woont en de kans is dan erg groot dat de ouder die de kinderen het minst ziet een verwen/logeeradres wordt . Van opvoeden is dan geen sprake ."
Dat laatste ben ik niet met je eens. Waarom zou een weekend-vader niet opvoeden? Dat hangt van de persoon af.
En ja, ouders vaak kunnen zien is natuurlijk het beste, gelukkig woont mijn ex hier om de hoek, dus dat is erg fijn.
Maar ik blijf erbij dat je niet van buitenaf kunt beoordelen wat het beste is voor kinderen en ouders.
dinsdag 3 februari 2009 om 10:54
quote:Maleficent schreef op 03 februari 2009 @ 10:47:
[...]
Ik ben het helemaal met je eens, maar omdat Liv zei dat het co-schap ook niet alleen maar fijn is had ik dat erbij geschreven bij de voor en nadelen. Als je gescheiden bent dan wil je toch het liefste je ex minder vaak zien (anders hoef je ook niet te scheiden ). Maar ja, dan had je er idd maar geen kinderen bij moeten maken.
Mwah, ik vind het niet zo erg om mijn ex te zien hoor! We lopen de deur niet bij elkaar plat, maar hebben absoluut een goede band!
En over kinderen maken: het loopt in het leven wel eens anders dan je van te voren had bedacht of gehoopt.
[...]
Ik ben het helemaal met je eens, maar omdat Liv zei dat het co-schap ook niet alleen maar fijn is had ik dat erbij geschreven bij de voor en nadelen. Als je gescheiden bent dan wil je toch het liefste je ex minder vaak zien (anders hoef je ook niet te scheiden ). Maar ja, dan had je er idd maar geen kinderen bij moeten maken.
Mwah, ik vind het niet zo erg om mijn ex te zien hoor! We lopen de deur niet bij elkaar plat, maar hebben absoluut een goede band!
En over kinderen maken: het loopt in het leven wel eens anders dan je van te voren had bedacht of gehoopt.
dinsdag 3 februari 2009 om 11:04
quote:Liv schreef op 03 februari 2009 @ 10:51:
Een goede band is belangrijk, maar niet altijd afhankelijk van afstand. Nou , dat ben ik - ook al niet - met je eens .Hoe verder de afstand is hoe meer gepland het elkaar zien zal zijn , en hoe belangrijker de gebeurtenis zal moeten zijn om voor eventjes langs te komen . Ik denk dat het juist aanwezig zijn bij de dagelijkse dingen , het kennen van de vriendjes , school , etc . van je kind , het weten hoe het reageert op een spannende dag op school ,het kunnen troosten bij ziekte of pijntjes , het aanwezig zijn bij kleine danwel grote(re) mijlpalen een band smeedt .En waardoor je elkaar kent ; weet hoe de ander reageert in bepaalde situaties , zijn voorkeuren kent , zijn nukken en zijn grillen .... Een ándere band zoals je die met een lievelingsoom zou hebben , want daar gaat het in mijn ogen meer naar toe .
En dat oma gemakkelijk kan oppassen is óók in het belang van het kind natuurlijk, want het lijkt me logisch dat de moeder ook werkt. Snel bij zus op koffie is leuk, maar daar gaat het natuurlijk niet om. Wél gaat het om een gelukkige moeder, die zelf in haar eigen onderhoud kan voorzien, evt. met hulp van familie.
Dus toch het belang van die gelukkige moeder weer voorop ?
"Mij lijkt het zo dat als je verdrietig bent omdat papa en mama niet meer in heus wonen , het wel fijn is om ze - één voor één - zo vaak te zien als maar kan ; dat je even naar papa fietst na school , als je vanaf mama's huis naar school bent gegaan , ik noem maar wat . Of dat papa je naar de training brengt en dat je na de training weer bij mama slaapt ....
Dat soort " gewone " dingen zitten er niet in als je ver uit elkaar woont en de kans is dan erg groot dat de ouder die de kinderen het minst ziet een verwen/logeeradres wordt . Van opvoeden is dan geen sprake ."
Dat laatste ben ik niet met je eens. Waarom zou een weekend-vader niet opvoeden? Dat hangt van de persoon af.
Ach , zou je die twee dagen in de veertien dagen gaan " verpesten " door iets te eten wat het kind niet lust , door het zijn kamer uit te laten mesten , door iets te gaan doen wat het kind niet leuk vindt onder het mom " het leven is niet altijd leuk " ? daar geloof ik niks van . Het zal dan bij ouderlijke raad geven blijven . En dat vind ik maar een fractie van het hele opvoeden .
En ja, ouders vaak kunnen zien is natuurlijk het beste, gelukkig woont mijn ex hier om de hoek, dus dat is erg fijn.
Maar ik blijf erbij dat je niet van buitenaf kunt beoordelen wat het beste is voor kinderen en ouders.
Een goede band is belangrijk, maar niet altijd afhankelijk van afstand. Nou , dat ben ik - ook al niet - met je eens .Hoe verder de afstand is hoe meer gepland het elkaar zien zal zijn , en hoe belangrijker de gebeurtenis zal moeten zijn om voor eventjes langs te komen . Ik denk dat het juist aanwezig zijn bij de dagelijkse dingen , het kennen van de vriendjes , school , etc . van je kind , het weten hoe het reageert op een spannende dag op school ,het kunnen troosten bij ziekte of pijntjes , het aanwezig zijn bij kleine danwel grote(re) mijlpalen een band smeedt .En waardoor je elkaar kent ; weet hoe de ander reageert in bepaalde situaties , zijn voorkeuren kent , zijn nukken en zijn grillen .... Een ándere band zoals je die met een lievelingsoom zou hebben , want daar gaat het in mijn ogen meer naar toe .
En dat oma gemakkelijk kan oppassen is óók in het belang van het kind natuurlijk, want het lijkt me logisch dat de moeder ook werkt. Snel bij zus op koffie is leuk, maar daar gaat het natuurlijk niet om. Wél gaat het om een gelukkige moeder, die zelf in haar eigen onderhoud kan voorzien, evt. met hulp van familie.
Dus toch het belang van die gelukkige moeder weer voorop ?
"Mij lijkt het zo dat als je verdrietig bent omdat papa en mama niet meer in heus wonen , het wel fijn is om ze - één voor één - zo vaak te zien als maar kan ; dat je even naar papa fietst na school , als je vanaf mama's huis naar school bent gegaan , ik noem maar wat . Of dat papa je naar de training brengt en dat je na de training weer bij mama slaapt ....
Dat soort " gewone " dingen zitten er niet in als je ver uit elkaar woont en de kans is dan erg groot dat de ouder die de kinderen het minst ziet een verwen/logeeradres wordt . Van opvoeden is dan geen sprake ."
Dat laatste ben ik niet met je eens. Waarom zou een weekend-vader niet opvoeden? Dat hangt van de persoon af.
Ach , zou je die twee dagen in de veertien dagen gaan " verpesten " door iets te eten wat het kind niet lust , door het zijn kamer uit te laten mesten , door iets te gaan doen wat het kind niet leuk vindt onder het mom " het leven is niet altijd leuk " ? daar geloof ik niks van . Het zal dan bij ouderlijke raad geven blijven . En dat vind ik maar een fractie van het hele opvoeden .
En ja, ouders vaak kunnen zien is natuurlijk het beste, gelukkig woont mijn ex hier om de hoek, dus dat is erg fijn.
Maar ik blijf erbij dat je niet van buitenaf kunt beoordelen wat het beste is voor kinderen en ouders.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
dinsdag 3 februari 2009 om 11:07
quote:Liv schreef op 03 februari 2009 @ 10:51:
Maar ik blijf erbij dat je niet van buitenaf kunt beoordelen wat het beste is voor kinderen en ouders. [/b]
Ik kan dat niet voor elk individueel gescheiden ouderpaar en hun kinderen zeggen , nee . Maar daar zijn toch onderzoeken voor ? En dat elke uitzondering de regel bevestigt wil toch niet zeggen dat die uitzonderingen voortaan geen uitzonderingen meer zouden moeten zijn en dat iedereen dát als ideaal voor ogen moet houden ?
Ik vraag me af of de ouders zélf wel altijd kunnen beoordelen wat het beste voor hun kinderen is , ipv van wat ze zelf graag zouden willen .
Maar ik blijf erbij dat je niet van buitenaf kunt beoordelen wat het beste is voor kinderen en ouders. [/b]
Ik kan dat niet voor elk individueel gescheiden ouderpaar en hun kinderen zeggen , nee . Maar daar zijn toch onderzoeken voor ? En dat elke uitzondering de regel bevestigt wil toch niet zeggen dat die uitzonderingen voortaan geen uitzonderingen meer zouden moeten zijn en dat iedereen dát als ideaal voor ogen moet houden ?
Ik vraag me af of de ouders zélf wel altijd kunnen beoordelen wat het beste voor hun kinderen is , ipv van wat ze zelf graag zouden willen .
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
dinsdag 3 februari 2009 om 11:13
quote:Liv schreef op 03 februari 2009 @ 10:51:
Bianca: "Ik ben van mening van wél . Ik denk dat een goede band met beide ouders belangrijker is dan dat oma gemakkelijker op kan passen , of dat ma dan sneller bij haar zus op de koffie kan ."
Een goede band is belangrijk, maar niet altijd afhankelijk van afstand. En dat oma gemakkelijk kan oppassen is óók in het belang van het kind natuurlijk, want het lijkt me logisch dat de moeder ook werkt. Snel bij zus op koffie is leuk, maar daar gaat het natuurlijk niet om. Wél gaat het om een gelukkige moeder, die zelf in haar eigen onderhoud kan voorzien, evt. met hulp van familie.
"Mij lijkt het zo dat als je verdrietig bent omdat papa en mama niet meer in heus wonen , het wel fijn is om ze - één voor één - zo vaak te zien als maar kan ; dat je even naar papa fietst na school , als je vanaf mama's huis naar school bent gegaan , ik noem maar wat . Of dat papa je naar de training brengt en dat je na de training weer bij mama slaapt ....
Dat soort " gewone " dingen zitten er niet in als je ver uit elkaar woont en de kans is dan erg groot dat de ouder die de kinderen het minst ziet een verwen/logeeradres wordt . Van opvoeden is dan geen sprake ."
Dat laatste ben ik niet met je eens. Waarom zou een weekend-vader niet opvoeden? Dat hangt van de persoon af.
En ja, ouders vaak kunnen zien is natuurlijk het beste, gelukkig woont mijn ex hier om de hoek, dus dat is erg fijn.
Maar ik blijf erbij dat je niet van buitenaf kunt beoordelen wat het beste is voor kinderen en ouders.
Wat wilt een weekend-vader nu precies inbrengen in de opvoeding? Die 2 dagen om het weekend wilt hij zo leuk en soepel mogelijk laten verlopen...Dan hebben vele vaders ook nog eens een schuldgevoel tegenover de kids omdat ze ze al zo weinig zien...Weekendjes worden volgepland met alleen maar leuke dingen...uitstapjes..Dingen die je in een 'normaal' gezin waarschijnlijk ook niet om het weekend zou ondernemen. De opvoeder die 7 dagen in de week aanwezig is (behalve dan dat weekend eens in de 2 weken) heeft denk ik nog altijd het hoogste en laatste woord..
Bianca: "Ik ben van mening van wél . Ik denk dat een goede band met beide ouders belangrijker is dan dat oma gemakkelijker op kan passen , of dat ma dan sneller bij haar zus op de koffie kan ."
Een goede band is belangrijk, maar niet altijd afhankelijk van afstand. En dat oma gemakkelijk kan oppassen is óók in het belang van het kind natuurlijk, want het lijkt me logisch dat de moeder ook werkt. Snel bij zus op koffie is leuk, maar daar gaat het natuurlijk niet om. Wél gaat het om een gelukkige moeder, die zelf in haar eigen onderhoud kan voorzien, evt. met hulp van familie.
"Mij lijkt het zo dat als je verdrietig bent omdat papa en mama niet meer in heus wonen , het wel fijn is om ze - één voor één - zo vaak te zien als maar kan ; dat je even naar papa fietst na school , als je vanaf mama's huis naar school bent gegaan , ik noem maar wat . Of dat papa je naar de training brengt en dat je na de training weer bij mama slaapt ....
Dat soort " gewone " dingen zitten er niet in als je ver uit elkaar woont en de kans is dan erg groot dat de ouder die de kinderen het minst ziet een verwen/logeeradres wordt . Van opvoeden is dan geen sprake ."
Dat laatste ben ik niet met je eens. Waarom zou een weekend-vader niet opvoeden? Dat hangt van de persoon af.
En ja, ouders vaak kunnen zien is natuurlijk het beste, gelukkig woont mijn ex hier om de hoek, dus dat is erg fijn.
Maar ik blijf erbij dat je niet van buitenaf kunt beoordelen wat het beste is voor kinderen en ouders.
Wat wilt een weekend-vader nu precies inbrengen in de opvoeding? Die 2 dagen om het weekend wilt hij zo leuk en soepel mogelijk laten verlopen...Dan hebben vele vaders ook nog eens een schuldgevoel tegenover de kids omdat ze ze al zo weinig zien...Weekendjes worden volgepland met alleen maar leuke dingen...uitstapjes..Dingen die je in een 'normaal' gezin waarschijnlijk ook niet om het weekend zou ondernemen. De opvoeder die 7 dagen in de week aanwezig is (behalve dan dat weekend eens in de 2 weken) heeft denk ik nog altijd het hoogste en laatste woord..
Perfectionisme is niet perfect...
dinsdag 3 februari 2009 om 11:17
quote:blijfgewoonbianca schreef op 03 februari 2009 @ 11:07:
[...]
Ik kan dat niet voor elk individueel gescheiden ouderpaar en hun kinderen zeggen , nee . Maar daar zijn toch onderzoeken voor ? En dat elke uitzondering de regel bevestigt wil toch niet zeggen dat die uitzonderingen voortaan geen uitzonderingen meer zouden moeten zijn en dat iedereen dát als ideaal voor ogen moet houden ?
Ik vraag me af of de ouders zélf wel altijd kunnen beoordelen wat het beste voor hun kinderen is , ipv van wat ze zelf graag zouden willen .
Dat vraag ik mij ook af. Ik zou best willen pleiten voor een gezinshulp-na-een-scheiding ofzoiets. Die ieders belangen (en die van de kinderen vooropgesteld) goed afweegt en kijkt wat een ex-gezin en de kinderen nodig hebben na zo'n scheiding...
[...]
Ik kan dat niet voor elk individueel gescheiden ouderpaar en hun kinderen zeggen , nee . Maar daar zijn toch onderzoeken voor ? En dat elke uitzondering de regel bevestigt wil toch niet zeggen dat die uitzonderingen voortaan geen uitzonderingen meer zouden moeten zijn en dat iedereen dát als ideaal voor ogen moet houden ?
Ik vraag me af of de ouders zélf wel altijd kunnen beoordelen wat het beste voor hun kinderen is , ipv van wat ze zelf graag zouden willen .
Dat vraag ik mij ook af. Ik zou best willen pleiten voor een gezinshulp-na-een-scheiding ofzoiets. Die ieders belangen (en die van de kinderen vooropgesteld) goed afweegt en kijkt wat een ex-gezin en de kinderen nodig hebben na zo'n scheiding...
Perfectionisme is niet perfect...
dinsdag 3 februari 2009 om 11:18
quote:yathibiyya schreef op 03 februari 2009 @ 11:17:
[...]
Dat vraag ik mij ook af. Ik zou best willen pleiten voor een gezinshulp-na-een-scheiding ofzoiets. Die ieders belangen (en die van de kinderen vooropgesteld) goed afweegt en kijkt wat een ex-gezin en de kinderen nodig hebben na zo'n scheiding...
Lijkt me een goed idee. Nadeel is dan dat er toch vaak een nieuwe partner komt en dat dat de plannen weer helemaal omgegooid worden.
[...]
Dat vraag ik mij ook af. Ik zou best willen pleiten voor een gezinshulp-na-een-scheiding ofzoiets. Die ieders belangen (en die van de kinderen vooropgesteld) goed afweegt en kijkt wat een ex-gezin en de kinderen nodig hebben na zo'n scheiding...
Lijkt me een goed idee. Nadeel is dan dat er toch vaak een nieuwe partner komt en dat dat de plannen weer helemaal omgegooid worden.
Stressed is just desserts spelled backwards
dinsdag 3 februari 2009 om 11:20
Bianca: "Nou , dat ben ik - ook al niet - met je eens .Hoe verder de afstand is hoe meer gepland het elkaar zien zal zijn , en hoe belangrijker de gebeurtenis zal moeten zijn om voor eventjes langs te komen . Ik denk dat het juist aanwezig zijn bij de dagelijkse dingen , het kennen van de vriendjes , school , etc . van je kind , het weten hoe het reageert op een spannende dag op school ,het kunnen troosten bij ziekte of pijntjes , het aanwezig zijn bij kleine danwel grote(re) mijlpalen een band smeedt .En waardoor je elkaar kent ; weet hoe de ander reageert in bepaalde situaties , zijn voorkeuren kent , zijn nukken en zijn grillen .... Een ándere band zoals je die met een lievelingsoom zou hebben , want daar gaat het in mijn ogen meer naar toe ."
Ja, maar dan moet je wel dat soort dingen ook echt doen! En ik zeg ook: "niet altijd".
"Dus toch het belang van die gelukkige moeder weer voorop ?"
Eeehm, is het niet zo dat een gelukkige moeder ook een betere moeder is? Ik denk van wel.
"Ach , zou je die twee dagen in de veertien dagen gaan " verpesten " door iets te eten wat het kind niet lust , door het zijn maker uit te laten mesten , door iets te gaan doen wat het kind niet leuk vindt onder het mom " het leven is niet altijd leuk " ? daar geloof ik niks van . Het zal dan bij ouderlijke raad geven blijven . En dat vind ik maar een fractie van het hele opvoeden ."
Nou, ik heb (alweer) toch echt een hele andere ervaring. Nou spreek ik wel even voor mezelf hoor, maar ex doet écht niet alleen maar verwen dingen met de kids in zijn weekend. Dat mag jij dan niet geloven, maar het is toch écht zo.
Ja, maar dan moet je wel dat soort dingen ook echt doen! En ik zeg ook: "niet altijd".
"Dus toch het belang van die gelukkige moeder weer voorop ?"
Eeehm, is het niet zo dat een gelukkige moeder ook een betere moeder is? Ik denk van wel.
"Ach , zou je die twee dagen in de veertien dagen gaan " verpesten " door iets te eten wat het kind niet lust , door het zijn maker uit te laten mesten , door iets te gaan doen wat het kind niet leuk vindt onder het mom " het leven is niet altijd leuk " ? daar geloof ik niks van . Het zal dan bij ouderlijke raad geven blijven . En dat vind ik maar een fractie van het hele opvoeden ."
Nou, ik heb (alweer) toch echt een hele andere ervaring. Nou spreek ik wel even voor mezelf hoor, maar ex doet écht niet alleen maar verwen dingen met de kids in zijn weekend. Dat mag jij dan niet geloven, maar het is toch écht zo.
dinsdag 3 februari 2009 om 11:22
quote:blijfgewoonbianca schreef op 03 februari 2009 @ 11:07:
[...]
Ik kan dat niet voor elk individueel gescheiden ouderpaar en hun kinderen zeggen , nee . Maar daar zijn toch onderzoeken voor ? En dat elke uitzondering de regel bevestigt wil toch niet zeggen dat die uitzonderingen voortaan geen uitzonderingen meer zouden moeten zijn en dat iedereen dát als ideaal voor ogen moet houden ?
Ik vraag me af of de ouders zélf wel altijd kunnen beoordelen wat het beste voor hun kinderen is , ipv van wat ze zelf graag zouden willen .
Ik denk dat de meeste ouders gewoon erg hun best doen voor hun kinderen.
En onderzoeken? Nou, neem me niet kwalijk, maar ik denk dat ouders hun eigen kinderen nog altijd het beste kennen en dus bij uitstek in staat zijn om te beoordelen wat die kinderen nodig hebben.
[...]
Ik kan dat niet voor elk individueel gescheiden ouderpaar en hun kinderen zeggen , nee . Maar daar zijn toch onderzoeken voor ? En dat elke uitzondering de regel bevestigt wil toch niet zeggen dat die uitzonderingen voortaan geen uitzonderingen meer zouden moeten zijn en dat iedereen dát als ideaal voor ogen moet houden ?
Ik vraag me af of de ouders zélf wel altijd kunnen beoordelen wat het beste voor hun kinderen is , ipv van wat ze zelf graag zouden willen .
Ik denk dat de meeste ouders gewoon erg hun best doen voor hun kinderen.
En onderzoeken? Nou, neem me niet kwalijk, maar ik denk dat ouders hun eigen kinderen nog altijd het beste kennen en dus bij uitstek in staat zijn om te beoordelen wat die kinderen nodig hebben.
dinsdag 3 februari 2009 om 11:23
quote:yathibiyya schreef op 03 februari 2009 @ 11:13:
[...]
Wat wilt een weekend-vader nu precies inbrengen in de opvoeding? Die 2 dagen om het weekend wilt hij zo leuk en soepel mogelijk laten verlopen...Dan hebben vele vaders ook nog eens een schuldgevoel tegenover de kids omdat ze ze al zo weinig zien...Weekendjes worden volgepland met alleen maar leuke dingen...uitstapjes..Dingen die je in een 'normaal' gezin waarschijnlijk ook niet om het weekend zou ondernemen. De opvoeder die 7 dagen in de week aanwezig is (behalve dan dat weekend eens in de 2 weken) heeft denk ik nog altijd het hoogste en laatste woord..
Nogmaals: ik heb een hele andere ervaring.
[...]
Wat wilt een weekend-vader nu precies inbrengen in de opvoeding? Die 2 dagen om het weekend wilt hij zo leuk en soepel mogelijk laten verlopen...Dan hebben vele vaders ook nog eens een schuldgevoel tegenover de kids omdat ze ze al zo weinig zien...Weekendjes worden volgepland met alleen maar leuke dingen...uitstapjes..Dingen die je in een 'normaal' gezin waarschijnlijk ook niet om het weekend zou ondernemen. De opvoeder die 7 dagen in de week aanwezig is (behalve dan dat weekend eens in de 2 weken) heeft denk ik nog altijd het hoogste en laatste woord..
Nogmaals: ik heb een hele andere ervaring.
dinsdag 3 februari 2009 om 11:24
quote:Maleficent schreef op 03 februari 2009 @ 11:18:
[...]
Lijkt me een goed idee. Nadeel is dan dat er toch vaak een nieuwe partner komt en dat dat de plannen weer helemaal omgegooid worden.
Een nieuwe partner heeft zich maar aan te passen aan hoe het geregeld is in dat ex-gezin! Zal even passen en meten worden, zeker niet makkelijk...Maar daar kies je tenslotte zelf voor!
Haha. Mn naam mag ook afgekort worden hoor met Yath.
[...]
Lijkt me een goed idee. Nadeel is dan dat er toch vaak een nieuwe partner komt en dat dat de plannen weer helemaal omgegooid worden.
Een nieuwe partner heeft zich maar aan te passen aan hoe het geregeld is in dat ex-gezin! Zal even passen en meten worden, zeker niet makkelijk...Maar daar kies je tenslotte zelf voor!
Haha. Mn naam mag ook afgekort worden hoor met Yath.
Perfectionisme is niet perfect...
dinsdag 3 februari 2009 om 11:25
quote:Liv schreef op 03 februari 2009 @ 11:22:
[...]
Ik denk dat de meeste ouders gewoon erg hun best doen voor hun kinderen.
En onderzoeken? Nou, neem me niet kwalijk, maar ik denk dat ouders hun eigen kinderen nog altijd het beste kennen en dus bij uitstek in staat zijn om te beoordelen wat die kinderen nodig hebben.Maar jij praat heel erg vanuit jouw situatie en dat dat de norm is. Toch zie ik heel vaak ouders die hun kinderen inzetten als pion in de vechtscheiding en die hun eigen belang voorop stellen. Dat jij en je ex het goed opgelost hebben zo, en jij en je kinderen zijn gelukkig met nieuwe vriend, nou hartstikke mooi. Maar het is eerder uitzondering dan regel denk ik.
[...]
Ik denk dat de meeste ouders gewoon erg hun best doen voor hun kinderen.
En onderzoeken? Nou, neem me niet kwalijk, maar ik denk dat ouders hun eigen kinderen nog altijd het beste kennen en dus bij uitstek in staat zijn om te beoordelen wat die kinderen nodig hebben.Maar jij praat heel erg vanuit jouw situatie en dat dat de norm is. Toch zie ik heel vaak ouders die hun kinderen inzetten als pion in de vechtscheiding en die hun eigen belang voorop stellen. Dat jij en je ex het goed opgelost hebben zo, en jij en je kinderen zijn gelukkig met nieuwe vriend, nou hartstikke mooi. Maar het is eerder uitzondering dan regel denk ik.
Stressed is just desserts spelled backwards
dinsdag 3 februari 2009 om 11:29
quote:Liv schreef op 03 februari 2009 @ 11:23:
[...]
Nogmaals: ik heb een hele andere ervaring.
Nou mijn partner kan ook streng zijn voor zijn kinderen of iets dergelijks, gaat ook echt niet elk weekend wanneer het zijn weekend is naar pretparken. Maar zelfs de kinderen weten dat moeder het laatste woord heeft. Als iets van vader mag, maar van moeder eigenlijk niet zeggen ze al 'nee pap, mag niet van mama'
Maar goed, ik realiseer mij ook wel dat het ook wel aan het verleden partner en ex ligt en hoe verschillend zij tegen opvoeding aankijken....(ex vind niet dat vader iets over haaar kinderen + opvoeding mag zeggen...Maar is, zoals ik net al zei, een heel eigen topic waard )
[...]
Nogmaals: ik heb een hele andere ervaring.
Nou mijn partner kan ook streng zijn voor zijn kinderen of iets dergelijks, gaat ook echt niet elk weekend wanneer het zijn weekend is naar pretparken. Maar zelfs de kinderen weten dat moeder het laatste woord heeft. Als iets van vader mag, maar van moeder eigenlijk niet zeggen ze al 'nee pap, mag niet van mama'
Maar goed, ik realiseer mij ook wel dat het ook wel aan het verleden partner en ex ligt en hoe verschillend zij tegen opvoeding aankijken....(ex vind niet dat vader iets over haaar kinderen + opvoeding mag zeggen...Maar is, zoals ik net al zei, een heel eigen topic waard )
Perfectionisme is niet perfect...
dinsdag 3 februari 2009 om 11:32
quote:Maleficent schreef op 03 februari 2009 @ 11:25:
[...]
Maar jij praat heel erg vanuit jouw situatie en dat dat de norm is. Toch zie ik heel vaak ouders die hun kinderen inzetten als pion in de vechtscheiding en die hun eigen belang voorop stellen. Dat jij en je ex het goed opgelost hebben zo, en jij en je kinderen zijn gelukkig met nieuwe vriend, nou hartstikke mooi. Maar het is eerder uitzondering dan regel denk ik.
Mee eens.
Ik denk overigens ook dat het eerder een uitzondering op de regel is als de nieuwe vriend(in) oprecht blij is met de stiefkids...
[...]
Maar jij praat heel erg vanuit jouw situatie en dat dat de norm is. Toch zie ik heel vaak ouders die hun kinderen inzetten als pion in de vechtscheiding en die hun eigen belang voorop stellen. Dat jij en je ex het goed opgelost hebben zo, en jij en je kinderen zijn gelukkig met nieuwe vriend, nou hartstikke mooi. Maar het is eerder uitzondering dan regel denk ik.
Mee eens.
Ik denk overigens ook dat het eerder een uitzondering op de regel is als de nieuwe vriend(in) oprecht blij is met de stiefkids...
Perfectionisme is niet perfect...
