Kinderen
alle pijlers
moederschap vs werken; onzekerheid, schuldgevoel of ... ?!?
vrijdag 12 september 2008 om 14:04
Sinds mijn oudste zoon (net 4) geboren is werk ik 28-32 uur per week en gaat hij 2 dagen per week naar de (schoon)ouders en is mijn man een dag thuis. Mijn jongste zoon (1,5 jaar) gaat sinds zijn geboorte in dat ritme mee. Is altijd goed gegaan totdat mijn schoonvaders gezondheid achteruit ging en mijn moeder aan heeft gegeven dat ze het oppassen wel erg veel vindt naast haar baan van 24 uur. We zijn op zoek gegaan naar een ander oppasalternatief en vonden deze, na veel wikken en wegen, in de professionele kinderopvang. Omdat twee dagen per week kinderopvang in onze woonplaats het minimum is gaan de (schoon)ouders om de week een dag oppassen, mijn man en ik één dag en dan twee dagen kinderopvang. Sinds vorige week gaat oudste op maandag naar school, overblijf en BSO en jongste naar de creche. En ze vinden het ver-schrik-ke-lijk! Ik weet het; ze zijn 'pas' twee keer geweest en moeten wennen maar mijn moederhart breekt.
De jongste breng ik huilend weg en halen we huilend weer op. Hij heeft gedurende de dag momenten dat hij niet huilt maar de leidsters geven toe dat het niet echt lekker gaat. Ze gooien het op de leeftijd.
De oudste is voor de zomervakantie wezen wennen op school en heeft ook een paar dagen gewoon meegdraaid na zijn vakantie omdat het zo goed ging. Echter na de vakantie gaat het een stuk minder en maakt hij zich vooral druk om de maandag (overblijf/BSO dag). Hij vraagt de hele week wanneer hij weer moet en gaat sinds deze week ook huilend naar school.
Ik vind het verschrikkelijk. Heb mijn onstlagbrief al 25 keer herschreven (ben nogal impulsief aangelegd ) en ben wanhopig op zoek naar een oplossing. Ondertussen voel ik me vooral schuldig dat ik er niet voor ze ben.
Vanaf 1 oktober gaan ze ook de dinsdag naar de opvang (ivm wachtlijst een maand later) en heb nu al buikpijn.
Nu dit speelt merk ik dat ik me opeens super schuldig voel over het feit dat ik 4 dagen werk, maar realiseer me tegelijkertijd dat 3 dagen werken het probleem niet op zou lossen (ivm min. twee dagen opvang in woonplaats).
Heb eigenlijk geen concrete vraag maar het lucht al op dat ik het op papier onder woorde heb kunnen brengen.
De jongste breng ik huilend weg en halen we huilend weer op. Hij heeft gedurende de dag momenten dat hij niet huilt maar de leidsters geven toe dat het niet echt lekker gaat. Ze gooien het op de leeftijd.
De oudste is voor de zomervakantie wezen wennen op school en heeft ook een paar dagen gewoon meegdraaid na zijn vakantie omdat het zo goed ging. Echter na de vakantie gaat het een stuk minder en maakt hij zich vooral druk om de maandag (overblijf/BSO dag). Hij vraagt de hele week wanneer hij weer moet en gaat sinds deze week ook huilend naar school.
Ik vind het verschrikkelijk. Heb mijn onstlagbrief al 25 keer herschreven (ben nogal impulsief aangelegd ) en ben wanhopig op zoek naar een oplossing. Ondertussen voel ik me vooral schuldig dat ik er niet voor ze ben.
Vanaf 1 oktober gaan ze ook de dinsdag naar de opvang (ivm wachtlijst een maand later) en heb nu al buikpijn.
Nu dit speelt merk ik dat ik me opeens super schuldig voel over het feit dat ik 4 dagen werk, maar realiseer me tegelijkertijd dat 3 dagen werken het probleem niet op zou lossen (ivm min. twee dagen opvang in woonplaats).
Heb eigenlijk geen concrete vraag maar het lucht al op dat ik het op papier onder woorde heb kunnen brengen.
vrijdag 12 september 2008 om 14:07
He jakkes Wind....lijkt me erg moeilijk. Heb geen tips voor je, want hier zijn de kids nog niet zo oud, beide op creche vanaf tien weken oud en eigenlijk maar sporadisch een huilbui gehad hier.
Hoe ga je er zelf mee om? Kinderen hebben wel dondersgoed in de gaten he, hoe mama er zich onder voelt, ook al houdt ze zich groot
Hoe ga je er zelf mee om? Kinderen hebben wel dondersgoed in de gaten he, hoe mama er zich onder voelt, ook al houdt ze zich groot
vrijdag 12 september 2008 om 14:10
Het is lastig, maar ze zijn toch nog maar 2x geweest? Geef het eerst eens een maand of wat de tijd, dan zul je zien dat het allemaal wel meevalt. En wat schiet je ermee op om ze thuis te houden en te stoppen met werken?
En het kán de leeftijd ook zijn, 1,5 is gewoon een rotleeftijd om te wennen aan een KDV.
Mijn kinderen gaan beide 3 dagen naar de opvang, vanaf volgende week, nu gaan ze nog 2 dagen. Ik voel me daar niet schuldig om, ik heb net 6 maanden thuisgezeten en ik weet dat niemand dáár gelukkiger van wordt.
Ik denk wel dat je zélf moet doen alsof het iets leuks is, als je ze zelf al met tegenzin wegbrengt en je schuldig voelt breng je dat ook over op je kinderen.
Succes ermee!
En het kán de leeftijd ook zijn, 1,5 is gewoon een rotleeftijd om te wennen aan een KDV.
Mijn kinderen gaan beide 3 dagen naar de opvang, vanaf volgende week, nu gaan ze nog 2 dagen. Ik voel me daar niet schuldig om, ik heb net 6 maanden thuisgezeten en ik weet dat niemand dáár gelukkiger van wordt.
Ik denk wel dat je zélf moet doen alsof het iets leuks is, als je ze zelf al met tegenzin wegbrengt en je schuldig voelt breng je dat ook over op je kinderen.
Succes ermee!
vrijdag 12 september 2008 om 14:10
Hè, Wind, wat vervelend.
Voor mij hoort werken er gewoon bij. Mijn kinderen hebben er altijd wel bij gevaren, hebben wel eens aangegeven dat ze wilden dat ik thuis bleef, maar ik heb altijd gezegd dat dat geen optie is. Een mens moet werken om geld te verdienen om van te kunnen leven (toevallig zeg ik dit net ook in een ander topic)
Hoe staat je man hierin? Kan hij nog een dagje minder werken? Voelt hij zich ook schuldig hierover?
Misschien is een gastouder een optie?
Sterkte ermee
Voor mij hoort werken er gewoon bij. Mijn kinderen hebben er altijd wel bij gevaren, hebben wel eens aangegeven dat ze wilden dat ik thuis bleef, maar ik heb altijd gezegd dat dat geen optie is. Een mens moet werken om geld te verdienen om van te kunnen leven (toevallig zeg ik dit net ook in een ander topic)
Hoe staat je man hierin? Kan hij nog een dagje minder werken? Voelt hij zich ook schuldig hierover?
Misschien is een gastouder een optie?
Sterkte ermee
Later is nu
vrijdag 12 september 2008 om 14:11
vrijdag 12 september 2008 om 14:13
Ja, dat probeer ik wel te relativeren (leeftijd, wennen etc) maar ik merk dat ik me de reacties van andere (meestal andere moeders) erg aantrek en me daardoor erg schuldig voel en ga piekeren.
Vraag ik echt teveel van mijn 4 jarige kleuter om, zonder ooit naar de creche te zijn geweest, meteen over te blijven en te BSO'en?
Is 1,5 wel een verstandige leeftijd om te beginnen met de creche als je weet dat dit een lastige leeftijd is?
etc.
Vraag ik echt teveel van mijn 4 jarige kleuter om, zonder ooit naar de creche te zijn geweest, meteen over te blijven en te BSO'en?
Is 1,5 wel een verstandige leeftijd om te beginnen met de creche als je weet dat dit een lastige leeftijd is?
etc.
vrijdag 12 september 2008 om 14:13
Wind, ik denk dat je het even tijd moet geven. Natuurlijk moeten ze wennen. Maar probeer zelf ook uit te stralen dat het niet anders is. Overigens als geruststelling (als jongste goed gewend is); kinderen hebben niet meer stress op een kdv (/bso) dan thuis! Ze hebben onlangs een onderzoek gedaan naar de cortisolgehaltes(cortisol=stresshormoon) in het speeksel van jonge kinderen op het kdv en daaruit bleek dat kinderen dus niet meer stress hebben daar dan thuis.
vrijdag 12 september 2008 om 14:14
He meid, dat klinkt afschuwelijk.
Ik heb ook geen oplossing voor je, maar ik zou je wel 1 ding willen meegeven. Een vriendin van me heeft haar kind ook op een opvang waar hij minstens 2 dagen naar toe moet volgens hun richtlijnen (of zoiets). Zij hebben simpelweg gezegd: wij hebben maar 1 dag opvang nodig, dus we kopen maar 1 dag in. En... kindlief gaat simpelweg 1 dag naar de opvang. Misschien eens overleggen of niet toch 1 dag mogelijk is ipv 2? Zeker als de leidsters ook al zien dat het niet lekker gaat.
Ik heb ook geen oplossing voor je, maar ik zou je wel 1 ding willen meegeven. Een vriendin van me heeft haar kind ook op een opvang waar hij minstens 2 dagen naar toe moet volgens hun richtlijnen (of zoiets). Zij hebben simpelweg gezegd: wij hebben maar 1 dag opvang nodig, dus we kopen maar 1 dag in. En... kindlief gaat simpelweg 1 dag naar de opvang. Misschien eens overleggen of niet toch 1 dag mogelijk is ipv 2? Zeker als de leidsters ook al zien dat het niet lekker gaat.
Inad en ik zijn echt twee verschillende personen.
vrijdag 12 september 2008 om 14:16
Herkenbaar en beide kinders hier erge huilebalken geweest, toen we ze naar de KDV brachten, later gastouder, zelfde probleem.
Beide zitten nu op school en schoolprestaties van de oudste gingen achteruit ed. Ben dus vanaf Febr. gestopt met werken omdat het schuldgevoel mij werkelijk op brak.
Ik werk nu vanuit huis en dat brengt enorm veel rust in de tent.
Driftbuien en nachtmerries behoren tot verleden tijd en school gaat veel beter.
Ik denk zelf dat het beter gaat omdat ik nu thuis ben.
Het valt niet altijd mee (lees verveling, lang leve het forum) maar de rust is er dus wel bij mijn kinderen en dat is gewoon heel fijn.
Ik wens je veel sterkte want leuk is het niet.
Beide zitten nu op school en schoolprestaties van de oudste gingen achteruit ed. Ben dus vanaf Febr. gestopt met werken omdat het schuldgevoel mij werkelijk op brak.
Ik werk nu vanuit huis en dat brengt enorm veel rust in de tent.
Driftbuien en nachtmerries behoren tot verleden tijd en school gaat veel beter.
Ik denk zelf dat het beter gaat omdat ik nu thuis ben.
Het valt niet altijd mee (lees verveling, lang leve het forum) maar de rust is er dus wel bij mijn kinderen en dat is gewoon heel fijn.
Ik wens je veel sterkte want leuk is het niet.
vrijdag 12 september 2008 om 14:16
quote:dreamer schreef op 12 september 2008 @ 14:10:
Hoe staat je man hierin? Kan hij nog een dagje minder werken? Voelt hij zich ook schuldig hierover?
GW vindt het echt ontzettend klote en sipt met me mee
Hij werkt al 4 dagen per week en is al heel erg trendsettend (?) is zijn branche (bouw). 3 dagen per week is, en net zo min voor mij, een optie in huidge baan.
Hoe staat je man hierin? Kan hij nog een dagje minder werken? Voelt hij zich ook schuldig hierover?
GW vindt het echt ontzettend klote en sipt met me mee
Hij werkt al 4 dagen per week en is al heel erg trendsettend (?) is zijn branche (bouw). 3 dagen per week is, en net zo min voor mij, een optie in huidge baan.
vrijdag 12 september 2008 om 14:17
vrijdag 12 september 2008 om 14:18
He jeetje wat een lastige situatie. Ik zou ook nog even wachten en je kids allebei nog even de tijd laten nemen om te wennen. Lekker in de vakantie alle aandacht van papa en mama is natuurlijk zo fijn dat als ze nu op de creche/ BSO zijn dat ineens tegenvalt.
Toch zou ik inderdaad eens een GO proberen. Mijn dochter van 11 mnd doet het goed op het KDV (2 dagen) maar nog beter bij de GO (1 dag). Het is daar gewoon net wat rustiger, huiselijker en ze heeft net meer aandacht voor de kinderen.
Maar ik snap dat hart van je hoor. Ik heb dat al als ik nu weg ga bij het KDV. Dan begint ze echt te huilen en met haar amrpjes uitgestrekt naar mij te wijzen. Maar ik weet ook dat dit na 3 minuten weer over is en dat ze in goede handen is op het KDV Ik weet verstandelijk ook dat dit hoort bij de eenkennigheidsfase waar ze in zit. Maar toch.....het blijft voor mijn hart ook moeilijk om weg te lopen bij je huilende kind. Dus ik kan me je probleem voorstellen.
Maar ontslag nemen hiervoor vind ik vrij drastisch. Geef het nog even tijd. Misschien kan je vriend de kinderen wegbrengen. Want ophalen is natuurlijk veel leuker als ze blij zijn als ze je weer zien. Succes.
Toch zou ik inderdaad eens een GO proberen. Mijn dochter van 11 mnd doet het goed op het KDV (2 dagen) maar nog beter bij de GO (1 dag). Het is daar gewoon net wat rustiger, huiselijker en ze heeft net meer aandacht voor de kinderen.
Maar ik snap dat hart van je hoor. Ik heb dat al als ik nu weg ga bij het KDV. Dan begint ze echt te huilen en met haar amrpjes uitgestrekt naar mij te wijzen. Maar ik weet ook dat dit na 3 minuten weer over is en dat ze in goede handen is op het KDV Ik weet verstandelijk ook dat dit hoort bij de eenkennigheidsfase waar ze in zit. Maar toch.....het blijft voor mijn hart ook moeilijk om weg te lopen bij je huilende kind. Dus ik kan me je probleem voorstellen.
Maar ontslag nemen hiervoor vind ik vrij drastisch. Geef het nog even tijd. Misschien kan je vriend de kinderen wegbrengen. Want ophalen is natuurlijk veel leuker als ze blij zijn als ze je weer zien. Succes.
Verander wat je niet kunt accepteren en accepteer wat je niet kunt veranderen
vrijdag 12 september 2008 om 14:20
En voor oudste een kalendertje maken zodat hij kan zien waar hij aan toe is. En dan juist een heel vrolijk plaatje bij de bso-dag(en) plakken? En wellicht iets leuks met hem doen als je hem ophaalt, iets wat anders niet mag (weet ik veel wat; desnoods pannenkoeken als avondeten ofzo). De truc is om het begrip bso aan iets leuks te koppelen. Misschien kun je trouwens wel proberen om op de bso-dagen wat vroeger te beginnen of steevast een uur op te nemen, zodat je ze lekker vroeg kunt ophalen?
vrijdag 12 september 2008 om 14:20
vrijdag 12 september 2008 om 14:22
quote:Mirjam762 schreef op 12 september 2008 @ 14:20:
En voor oudste een kalendertje maken zodat hij kan zien waar hij aan toe is. En dan juist een heel vrolijk plaatje bij de bso-dag(en) plakken? En wellicht iets leuks met hem doen als je hem ophaalt, iets wat anders niet mag (weet ik veel wat; desnoods pannenkoeken als avondeten ofzo). De truc is om het begrip bso aan iets leus te koppelen. Misschien kun je trouwens wel proberen om op de bso-dagen wat vroeger te beginnen of steevast een uur op te nemen, zodat je ze lekker vroeg kunt ophalen?
Ja, we hebben een kalender gemaakt voor de oudtse en hebben de laatste keer patat gehaald op maandag.
Man heeft vaste werktijden en wordt om 08.30 uur verwcaht op het werk. Daarom breng ik de kinderen 's ochtends (ook zo fijn dat oudtse de jongste huilend achter moet laten en dan zelf nog naar school moet) en haalt man de kinderen 's avonds. Hij heeft de leukste taak.
En voor oudste een kalendertje maken zodat hij kan zien waar hij aan toe is. En dan juist een heel vrolijk plaatje bij de bso-dag(en) plakken? En wellicht iets leuks met hem doen als je hem ophaalt, iets wat anders niet mag (weet ik veel wat; desnoods pannenkoeken als avondeten ofzo). De truc is om het begrip bso aan iets leus te koppelen. Misschien kun je trouwens wel proberen om op de bso-dagen wat vroeger te beginnen of steevast een uur op te nemen, zodat je ze lekker vroeg kunt ophalen?
Ja, we hebben een kalender gemaakt voor de oudtse en hebben de laatste keer patat gehaald op maandag.
Man heeft vaste werktijden en wordt om 08.30 uur verwcaht op het werk. Daarom breng ik de kinderen 's ochtends (ook zo fijn dat oudtse de jongste huilend achter moet laten en dan zelf nog naar school moet) en haalt man de kinderen 's avonds. Hij heeft de leukste taak.
vrijdag 12 september 2008 om 14:25
Windje, lieverd!
Heb weinig zinnigs te zeggen behalve dat ik denk dat het beter zal gaan als ze wat vaker geweest zijn én 2 dagen ipv 1 dag per week gaan.
Wat wil je van ons horen, dat je je baan moet opzeggen? Dat zou je nu het liefst willen denk ik. Maar wat ik al eerder zei: dan moet je nog je opzegtermijn uitzitten en je zult zien dat ze dan tegen de tijd dat jij je laatste werkdag hebt ineens gewend zijn en dan je je weer schuldig voelt dat je ze er vanaf haalt .
Ik denk wel dat jullie uit moeten kijken dat je de kinderen niet sip maakt door zelf sip te zijn. Sip zijn doe je dus op je werk of 's avonds in bed, maar niet als ze er bij zijn of als je ze gaat brengen cq halen .
Het verstandigste is denk ik echt om even door te zetten. Desnoods zet je er een streefdatum op voor jezelf. Bijvoorbeeld 1 november, dan zijn ze een maand twee keer per week geweest en heb je een beter beeld.
Heb weinig zinnigs te zeggen behalve dat ik denk dat het beter zal gaan als ze wat vaker geweest zijn én 2 dagen ipv 1 dag per week gaan.
Wat wil je van ons horen, dat je je baan moet opzeggen? Dat zou je nu het liefst willen denk ik. Maar wat ik al eerder zei: dan moet je nog je opzegtermijn uitzitten en je zult zien dat ze dan tegen de tijd dat jij je laatste werkdag hebt ineens gewend zijn en dan je je weer schuldig voelt dat je ze er vanaf haalt .
Ik denk wel dat jullie uit moeten kijken dat je de kinderen niet sip maakt door zelf sip te zijn. Sip zijn doe je dus op je werk of 's avonds in bed, maar niet als ze er bij zijn of als je ze gaat brengen cq halen .
Het verstandigste is denk ik echt om even door te zetten. Desnoods zet je er een streefdatum op voor jezelf. Bijvoorbeeld 1 november, dan zijn ze een maand twee keer per week geweest en heb je een beter beeld.
vrijdag 12 september 2008 om 14:26
Denk ook dat het een kwestie van wennen is voor de kinderen.
De mijne heeft toen ik net ging werken (en hij drie maanden was) de eerste keer bij zijn oma (mijn schoonmoeder) de hele dag gehuild....... Na de derde keer was dat over.... en nu vindt hij het er hartstikke leuk.
En volgens mij kun je er beter nog niet op ingrijpen... Even een maandje aankijken....
Misschien dat wat zelfonderzoek wonderen doet? Wil je wel zoveel werken? Ben je blij met deze keuze? Kinderen vangen onbewust ook veel op en hebben daar ook hun reactie op...
De mijne heeft toen ik net ging werken (en hij drie maanden was) de eerste keer bij zijn oma (mijn schoonmoeder) de hele dag gehuild....... Na de derde keer was dat over.... en nu vindt hij het er hartstikke leuk.
En volgens mij kun je er beter nog niet op ingrijpen... Even een maandje aankijken....
Misschien dat wat zelfonderzoek wonderen doet? Wil je wel zoveel werken? Ben je blij met deze keuze? Kinderen vangen onbewust ook veel op en hebben daar ook hun reactie op...
vrijdag 12 september 2008 om 14:27
Kan me voorstellen dat het voor je zoon een erg lange dag is zo. school/bso
Uit ervaring kan ik ook vertellen dat toen ik mijn 2 kinderen naar het kdv bracht (toen 2 jaar en 2 maanden en net 1 jaar) dit met erg veel tranen gepaard ging (van beide kanten). Ook de leidsters gaven toe dat het best moeizaam ging.
We hebben het toch de tijd gegeven en de kinderen laat gebracht en vroeg gehaald. Na anderhalve maand ging het nog steeds moeizaam en hebben we tegen elkaar gezegd, dat als het op het einde van die maand niet beter ging we hoe dan ook (oplossing nog niet bedacht) zouden stoppen met kinderopvang. En waarempel, op dat moment ging het steeds beter. Nu gaan ze met veel plezier.
Wat ik probeer te zeggen? Dat je het wel de tijd moet geven om te wennen. Een maand is al weinig hoor!
maargoed, jij zelf moet afwegen of het dit allemaal waard is.
Uit ervaring kan ik ook vertellen dat toen ik mijn 2 kinderen naar het kdv bracht (toen 2 jaar en 2 maanden en net 1 jaar) dit met erg veel tranen gepaard ging (van beide kanten). Ook de leidsters gaven toe dat het best moeizaam ging.
We hebben het toch de tijd gegeven en de kinderen laat gebracht en vroeg gehaald. Na anderhalve maand ging het nog steeds moeizaam en hebben we tegen elkaar gezegd, dat als het op het einde van die maand niet beter ging we hoe dan ook (oplossing nog niet bedacht) zouden stoppen met kinderopvang. En waarempel, op dat moment ging het steeds beter. Nu gaan ze met veel plezier.
Wat ik probeer te zeggen? Dat je het wel de tijd moet geven om te wennen. Een maand is al weinig hoor!
maargoed, jij zelf moet afwegen of het dit allemaal waard is.
vrijdag 12 september 2008 om 14:29
Wat Mirjam zegt vind ik ook een goede: iets leuks aan de bso koppelen. Ik weet van een collega van mij dat hij altijd op dinsdag patat haalt want dan zijn de kinderen naar de bso geweest.
Zelf deed ik het de eerste schooldagen van Schorrie: tussen de middag aten we een croissant, of na school kreeg hij wat lekkers. Als ik hem dan bracht dan zei ik al tegen hem: en straks komt mama je weer ophalen en gaan we lekker een croissant eten, die leg ik zo alvast op je bordje! Dan dacht hij even aan iets leuks en kon ik snel weglopen. Hij werd er als het ware door afgeleid en ik merkte dat het echt hielp.
Zelf deed ik het de eerste schooldagen van Schorrie: tussen de middag aten we een croissant, of na school kreeg hij wat lekkers. Als ik hem dan bracht dan zei ik al tegen hem: en straks komt mama je weer ophalen en gaan we lekker een croissant eten, die leg ik zo alvast op je bordje! Dan dacht hij even aan iets leuks en kon ik snel weglopen. Hij werd er als het ware door afgeleid en ik merkte dat het echt hielp.
vrijdag 12 september 2008 om 14:31
Ik weet het, ik weet het...
Rationeel weet ik het allemaal heel goed, maar verd*mme wat baal ik wat het met me doet op het moment. En GW en ik zijn niet sip waar de kinderen bij zijn maar ze kunnen dondersgoed aanvoelen natuurlijk dat het ons raakt.
Ik wil inderdaad met GW afspreken dat we het aanlijken tot 1 januari en dan een (radicale?) beslissing nemen als het nog niet goed gaat, omdat we het dan echt een kans hebben gegeven.
Rationeel weet ik het allemaal heel goed, maar verd*mme wat baal ik wat het met me doet op het moment. En GW en ik zijn niet sip waar de kinderen bij zijn maar ze kunnen dondersgoed aanvoelen natuurlijk dat het ons raakt.
Ik wil inderdaad met GW afspreken dat we het aanlijken tot 1 januari en dan een (radicale?) beslissing nemen als het nog niet goed gaat, omdat we het dan echt een kans hebben gegeven.
vrijdag 12 september 2008 om 14:32
Wind, het is niet anders meis. En dat moeten ze ook leren. Ik snap dat het zo een harde leerschool is voor jullie allemaal maar als je gaat kijken wanneer het dan wel een goede tijd zou zijn kom je er helemaal niet uit.Dan is er altijd wel een tegen te vinden.
Als je niet kunt werken kun je ook een heleboel andere leuke dingen niet. Mini heeft járen (en dan overdrijf ik niet) lopen krijsen bij wegbrengen. Nu kan ik haar uitleggen waarom papa en mama werken, dat we centjes moeten verdienen en dat we daarvan naar de Efteling kunnen en frietjes halen en nieuwe schoenen kopen en dat het anders niet kan. Zij gaan 3 dagen naar de gastouder (geen overblijf of BSO). Op maandag stop ik om 3 uur zodat ik om half 4 bij school sta, dat brengt wel wat meer rust in de tent want daardoor heb ik maar 2 lange dagen (ik werk nu 22 uur).
Als je niet kunt werken kun je ook een heleboel andere leuke dingen niet. Mini heeft járen (en dan overdrijf ik niet) lopen krijsen bij wegbrengen. Nu kan ik haar uitleggen waarom papa en mama werken, dat we centjes moeten verdienen en dat we daarvan naar de Efteling kunnen en frietjes halen en nieuwe schoenen kopen en dat het anders niet kan. Zij gaan 3 dagen naar de gastouder (geen overblijf of BSO). Op maandag stop ik om 3 uur zodat ik om half 4 bij school sta, dat brengt wel wat meer rust in de tent want daardoor heb ik maar 2 lange dagen (ik werk nu 22 uur).
