Kinderen
alle pijlers
moederschap vs werken; onzekerheid, schuldgevoel of ... ?!?
vrijdag 12 september 2008 om 14:04
Sinds mijn oudste zoon (net 4) geboren is werk ik 28-32 uur per week en gaat hij 2 dagen per week naar de (schoon)ouders en is mijn man een dag thuis. Mijn jongste zoon (1,5 jaar) gaat sinds zijn geboorte in dat ritme mee. Is altijd goed gegaan totdat mijn schoonvaders gezondheid achteruit ging en mijn moeder aan heeft gegeven dat ze het oppassen wel erg veel vindt naast haar baan van 24 uur. We zijn op zoek gegaan naar een ander oppasalternatief en vonden deze, na veel wikken en wegen, in de professionele kinderopvang. Omdat twee dagen per week kinderopvang in onze woonplaats het minimum is gaan de (schoon)ouders om de week een dag oppassen, mijn man en ik één dag en dan twee dagen kinderopvang. Sinds vorige week gaat oudste op maandag naar school, overblijf en BSO en jongste naar de creche. En ze vinden het ver-schrik-ke-lijk! Ik weet het; ze zijn 'pas' twee keer geweest en moeten wennen maar mijn moederhart breekt.
De jongste breng ik huilend weg en halen we huilend weer op. Hij heeft gedurende de dag momenten dat hij niet huilt maar de leidsters geven toe dat het niet echt lekker gaat. Ze gooien het op de leeftijd.
De oudste is voor de zomervakantie wezen wennen op school en heeft ook een paar dagen gewoon meegdraaid na zijn vakantie omdat het zo goed ging. Echter na de vakantie gaat het een stuk minder en maakt hij zich vooral druk om de maandag (overblijf/BSO dag). Hij vraagt de hele week wanneer hij weer moet en gaat sinds deze week ook huilend naar school.
Ik vind het verschrikkelijk. Heb mijn onstlagbrief al 25 keer herschreven (ben nogal impulsief aangelegd ) en ben wanhopig op zoek naar een oplossing. Ondertussen voel ik me vooral schuldig dat ik er niet voor ze ben.
Vanaf 1 oktober gaan ze ook de dinsdag naar de opvang (ivm wachtlijst een maand later) en heb nu al buikpijn.
Nu dit speelt merk ik dat ik me opeens super schuldig voel over het feit dat ik 4 dagen werk, maar realiseer me tegelijkertijd dat 3 dagen werken het probleem niet op zou lossen (ivm min. twee dagen opvang in woonplaats).
Heb eigenlijk geen concrete vraag maar het lucht al op dat ik het op papier onder woorde heb kunnen brengen.
De jongste breng ik huilend weg en halen we huilend weer op. Hij heeft gedurende de dag momenten dat hij niet huilt maar de leidsters geven toe dat het niet echt lekker gaat. Ze gooien het op de leeftijd.
De oudste is voor de zomervakantie wezen wennen op school en heeft ook een paar dagen gewoon meegdraaid na zijn vakantie omdat het zo goed ging. Echter na de vakantie gaat het een stuk minder en maakt hij zich vooral druk om de maandag (overblijf/BSO dag). Hij vraagt de hele week wanneer hij weer moet en gaat sinds deze week ook huilend naar school.
Ik vind het verschrikkelijk. Heb mijn onstlagbrief al 25 keer herschreven (ben nogal impulsief aangelegd ) en ben wanhopig op zoek naar een oplossing. Ondertussen voel ik me vooral schuldig dat ik er niet voor ze ben.
Vanaf 1 oktober gaan ze ook de dinsdag naar de opvang (ivm wachtlijst een maand later) en heb nu al buikpijn.
Nu dit speelt merk ik dat ik me opeens super schuldig voel over het feit dat ik 4 dagen werk, maar realiseer me tegelijkertijd dat 3 dagen werken het probleem niet op zou lossen (ivm min. twee dagen opvang in woonplaats).
Heb eigenlijk geen concrete vraag maar het lucht al op dat ik het op papier onder woorde heb kunnen brengen.
vrijdag 12 september 2008 om 14:32
vrijdag 12 september 2008 om 14:37
quote:JOJO1 schreef op 12 september 2008 @ 14:26:
Misschien dat wat zelfonderzoek wonderen doet? Wil je wel zoveel werken? Ben je blij met deze keuze? Kinderen vangen onbewust ook veel op en hebben daar ook hun reactie op...
Als ik er niet bij nadenk vind ik 4 dagen werken heerlijk. Ik heb een erg leuke baan en realiseer me dat werk vinden voor 2 dagen bijvoorbeeld consuquenties heeft voor het soort werkzaamheden en dan zou ik werken een stuk minder leuk vinden.
Ik ben blij met de keuze qua werk, maar momenten als deze ongelukkig met een baan van 32 uur en ga mezelf een schuldgevoel aanpraten. Ik kan me op dit moment vreselijk druk maken over het feit dat ik alleen op woensdag op het schoolplein sta.
Misschien dat wat zelfonderzoek wonderen doet? Wil je wel zoveel werken? Ben je blij met deze keuze? Kinderen vangen onbewust ook veel op en hebben daar ook hun reactie op...
Als ik er niet bij nadenk vind ik 4 dagen werken heerlijk. Ik heb een erg leuke baan en realiseer me dat werk vinden voor 2 dagen bijvoorbeeld consuquenties heeft voor het soort werkzaamheden en dan zou ik werken een stuk minder leuk vinden.
Ik ben blij met de keuze qua werk, maar momenten als deze ongelukkig met een baan van 32 uur en ga mezelf een schuldgevoel aanpraten. Ik kan me op dit moment vreselijk druk maken over het feit dat ik alleen op woensdag op het schoolplein sta.
vrijdag 12 september 2008 om 14:38
quote:Eowynn_ schreef op 12 september 2008 @ 14:36:
En kun je niet gewoon eens regelen dat je man ze wegbrengt voor een paar keer? Dat geeft je zelf ook wat rust en dan zie je ze ook eens als je ze ophaalt en dat ziet er waarschijnlijk heel anders uit dan het wegbrengen.Komende maandag brengt mijn man ze weg en kan ik ze halen
En kun je niet gewoon eens regelen dat je man ze wegbrengt voor een paar keer? Dat geeft je zelf ook wat rust en dan zie je ze ook eens als je ze ophaalt en dat ziet er waarschijnlijk heel anders uit dan het wegbrengen.Komende maandag brengt mijn man ze weg en kan ik ze halen
vrijdag 12 september 2008 om 14:40
Jij staat op woensdag op het schoolplein en GW op vrijdag. De andere dagen staan jullie bij de BSO. Net als heel veel andere ouders!
Maar ik snap je wel hoor, ook dat je je een schuldgevoel laat aanpraten door andere moeders. Ik moest nog aan je denken toen ik van de week op het schoolplein tegen een moeder zei dat ik 3,5 dag werk, terwijl ik 30 uur werk en dat is natuurlijk (ietsje) meer dan 3,5 maar ik stelde het maar een beetje naar beneden bij omdat deze moeder wel elke dag zelf haar kind brengt en haalt....
Maar ik snap je wel hoor, ook dat je je een schuldgevoel laat aanpraten door andere moeders. Ik moest nog aan je denken toen ik van de week op het schoolplein tegen een moeder zei dat ik 3,5 dag werk, terwijl ik 30 uur werk en dat is natuurlijk (ietsje) meer dan 3,5 maar ik stelde het maar een beetje naar beneden bij omdat deze moeder wel elke dag zelf haar kind brengt en haalt....
vrijdag 12 september 2008 om 14:41
quote:Morrie schreef op 12 september 2008 @ 14:37:
Wat denk je dat ze er zo erg aan vinden Wind? Heb je daar een idee van?
Geen idee. Misschien dat bij KW (oudste) de vermoeidheid een grote rol speelt. Hij is altijd opgevangen door de opa's, oma's of door ons. Hij ging twee keer per week een paar uurtjes naar de psz en that's it. Ik kan me voorstellen dat het ineens erg veel is voor hem en hij erg onder de indruk is.
Bries (jongste) is altijd omgeven geweest door ons en opa's en oma's en moet vertrouwen krijgen dat we aan het eind van de dag weer terug komen en hij lekker kan spelen, maar vooralsnog heeft hij dat vertrouwen nog niet. Denk ik...
Wat denk je dat ze er zo erg aan vinden Wind? Heb je daar een idee van?
Geen idee. Misschien dat bij KW (oudste) de vermoeidheid een grote rol speelt. Hij is altijd opgevangen door de opa's, oma's of door ons. Hij ging twee keer per week een paar uurtjes naar de psz en that's it. Ik kan me voorstellen dat het ineens erg veel is voor hem en hij erg onder de indruk is.
Bries (jongste) is altijd omgeven geweest door ons en opa's en oma's en moet vertrouwen krijgen dat we aan het eind van de dag weer terug komen en hij lekker kan spelen, maar vooralsnog heeft hij dat vertrouwen nog niet. Denk ik...
vrijdag 12 september 2008 om 14:46
Heeft het kdv geen ideetjes hoe dit aan te pakken?
Toen ik het afscheid ineens heel kort ging houden (dus niet meer ellenlange gesprekken over dat mama wel weer terug kwam en dat het toch een leuke dag ging worden terwijl mijn kinderen huilend aan mijn been hingen) ging het stukken beter. Bij papa hadden ze er sowieso al minder last van, die is wat minder gevoelig in die dingen. Ik zat soms zelf met een brok in mijn keel in de auto. Toen ik hoorde dat het 30 sec. nadat ik weg was altijd weer over was, heb ik 1. ze meteen aangemeld voor de toneelschool en 2. een stuk minder medelijden met ze gehad. Dat heeft geholpen. Maar het is niet makkelijk.
Toen ik het afscheid ineens heel kort ging houden (dus niet meer ellenlange gesprekken over dat mama wel weer terug kwam en dat het toch een leuke dag ging worden terwijl mijn kinderen huilend aan mijn been hingen) ging het stukken beter. Bij papa hadden ze er sowieso al minder last van, die is wat minder gevoelig in die dingen. Ik zat soms zelf met een brok in mijn keel in de auto. Toen ik hoorde dat het 30 sec. nadat ik weg was altijd weer over was, heb ik 1. ze meteen aangemeld voor de toneelschool en 2. een stuk minder medelijden met ze gehad. Dat heeft geholpen. Maar het is niet makkelijk.
vrijdag 12 september 2008 om 14:47
quote:Morrie schreef op 12 september 2008 @ 14:40:
Maar ik snap je wel hoor, ook dat je je een schuldgevoel laat aanpraten door andere moeders. Ik moest nog aan je denken toen ik van de week op het schoolplein tegen een moeder zei dat ik 3,5 dag werk, terwijl ik 30 uur werk en dat is natuurlijk (ietsje) meer dan 3,5 maar ik stelde het maar een beetje naar beneden bij omdat deze moeder wel elke dag zelf haar kind brengt en haalt....
Grappig... heel herkenbaar! En dat moeders dan ook gewoon schaamteloos tegen je zeggen dat het wel héél véél is. Ik sta dan altijd perplex!
Op een gegeven moment (voor opvanggezeik) ging ik me schuldig voelen over het feit dat ik me niet schuldig voelde dat ik 32 uur werk!
Maar ik snap je wel hoor, ook dat je je een schuldgevoel laat aanpraten door andere moeders. Ik moest nog aan je denken toen ik van de week op het schoolplein tegen een moeder zei dat ik 3,5 dag werk, terwijl ik 30 uur werk en dat is natuurlijk (ietsje) meer dan 3,5 maar ik stelde het maar een beetje naar beneden bij omdat deze moeder wel elke dag zelf haar kind brengt en haalt....
Grappig... heel herkenbaar! En dat moeders dan ook gewoon schaamteloos tegen je zeggen dat het wel héél véél is. Ik sta dan altijd perplex!
Op een gegeven moment (voor opvanggezeik) ging ik me schuldig voelen over het feit dat ik me niet schuldig voelde dat ik 32 uur werk!
vrijdag 12 september 2008 om 14:49
Ik denk dat je ook voor ogen moet houden dat het goed voor ze is. Leerzaam. Niet alleen de BSO en het kdv zelf, maar ook het feit dat ze er gewoon heen moeten, ondanks dat ze het nu niet leuk vinden. Daar leren ze meer van dan ze er nu hals over kop vanaf te halen. Dan leren ze dat als je iets niet leuk vindt, je gelijk de handdoek in de ring kunt gooien.
(Niet dat ik denk dat je ze er nu per direct vanaf gaat halen hoor, maar ik probeer je de goede dingen van de zaak in te laten zien ).
Maar je wilt denk ik ook gewoon even lekker van je af praten, moet je ook gewoon doen. Ik vond het ook heel moeilijk om Schorrie naar school te brengen de eerste dagen. Gelukkig beviel ik toen van Knorrie en moest Harrie het doen .
(Niet dat ik denk dat je ze er nu per direct vanaf gaat halen hoor, maar ik probeer je de goede dingen van de zaak in te laten zien ).
Maar je wilt denk ik ook gewoon even lekker van je af praten, moet je ook gewoon doen. Ik vond het ook heel moeilijk om Schorrie naar school te brengen de eerste dagen. Gelukkig beviel ik toen van Knorrie en moest Harrie het doen .
vrijdag 12 september 2008 om 14:50
vrijdag 12 september 2008 om 14:53
Mini wil niet naar zwemles. Afgelopen week stond ze huilend naast me ineens terwijl ik dacht dat ze al richting juf was. Ik heb haar gezegd dat ik haar wel naar de juf zou brengen (mag eigenlijk niet) maar dat ze wel zou gaan. Ze heeft een half uur dodelijk blikken naar me gegooid vanuit het water maar ze deed het wel. Dus na de les heb ik haar de hemel ingeprezen dat ze toch had gezwommen ook al had ze er geen zin in. Toen was ze ook wel trots op zichzelf.
vrijdag 12 september 2008 om 15:01
Scheelt trouwens wel enorm dat ik alleen maar TBM'ers ken. Wat een verademing dat er afgelopen week een zwanger schoonzusje op de bank zat te vertellen dat de spruit in wording 3 dagen naar het KDV moest straks. En dat ze dat prima vond, want ze had geen zin om genoegen te nemen met een mindere functie. Heerlijk. Voor het eerst in jaren dat ik iemand zoiets irl hoor zeggen.
vrijdag 12 september 2008 om 15:06
Kun je misschien voor de oudste niet stoppen met de BSO en die dan laten opvangen door je (schoon)ouders voor die paar uurtjes? Ook al willen die geen hele dag meer oppassen, misschien dat een paar uur wel mogelijk is. En als je oudste kind dat nu zoveel verdriet scheelt.....
Voor de jongste is het hopelijk echt een kwestie van wennen. Mijn zoontje gaat al vanaf 9 weken 1 of 2 dagen per week naar het kinderdagverblijf en het is nog steeds vaak huilen bij het afscheid nemen. Maar ik hoor de laatste tijd gelukkig steeds vaker dat hij overdag lekker meespeelt en het naar zijn zin heeft, en hij langzamerhand wordt hij 's ochtends helemaal wildenthousiast als ik vertel dat we naar de kindjes gaan. Dus wat dat betreft zou ik nog even volhouden en hem even de tijd geven om te wennen. Misschien kan je man af en toe voor zijn werk de jongste wegbrengen, zodat jou het afscheid nemen wordt bespaard en je oudste niet meekrijgt dat de jongste zo huilt.
In elk geval sterkte, ik weet dat het echt shit is om je kind ergens huilend achter te moeten laten.....
Voor de jongste is het hopelijk echt een kwestie van wennen. Mijn zoontje gaat al vanaf 9 weken 1 of 2 dagen per week naar het kinderdagverblijf en het is nog steeds vaak huilen bij het afscheid nemen. Maar ik hoor de laatste tijd gelukkig steeds vaker dat hij overdag lekker meespeelt en het naar zijn zin heeft, en hij langzamerhand wordt hij 's ochtends helemaal wildenthousiast als ik vertel dat we naar de kindjes gaan. Dus wat dat betreft zou ik nog even volhouden en hem even de tijd geven om te wennen. Misschien kan je man af en toe voor zijn werk de jongste wegbrengen, zodat jou het afscheid nemen wordt bespaard en je oudste niet meekrijgt dat de jongste zo huilt.
In elk geval sterkte, ik weet dat het echt shit is om je kind ergens huilend achter te moeten laten.....
..
vrijdag 12 september 2008 om 15:07
Heeee Wind!
Ik voel echt met je mee. Ik werk ook 4 dgn, Xoplief is maandags thuis, oma is er dinsdags, mama is er woensdags en donderdag en vrijdag gaan Lieke en Sophie naar TSO/BSO danwel creche. Ook ik sta dus alleen woensdags bij het schoolplein.....
Voor mij een prima oplossing. Ik voel me natuurlijk ook regelmatig schuldig vanwege vele werken (dat wordt me wel aangepraat), maar bedenk me dan ook meteen dat Lieke en Sophie het hartstikke naar hun zin hebben op BSO danwel creche. Ook al zeikt Lieke iedere donderdag- en vrijdagochtend dat ze "Niet op school broodje wil eten en NIET naar de BSO wil. Want zoooo saai, en niet lieve maar stomme leidsters. En dat ze ALLEEEEEEN maar bij mama wil zijn en dat mama NIET mag werken" enz enz dramdramdram en nog veel erger op mijn emoties inspelend.
Eerste week had ik daardoor erge buikpijn. Daarna heb ik me maar eens gerealiseerd dat in andere landen kindjes vanaf 3 jaar ofzo gewoon 40 uur in de week naar een school/opvang gaan. En dat die mama's allemaal veelvuldig werken. Maar hier in Ned. is dat kennelijk not done, ofzo. Heel vreemd.
Dus ik heb mezelf ietwat "verhard" en Lieke gewoon naar TSO en BSO gestuurd en Sophie blijft creche doen. Ze moeten er maar aan wennen. Het IS niet anders........
Nu is het bij jou zo, dat dus Bries het echt nog niet naar zijn zin heeft. Da's extra beroerd. Persoonlijk denk ik dat je het echt nog een paar weken aan moet zien; anderhalf jaar is gewoon een rotleeftijd om aan de creche te moeten wennen, maar uiteindelijk lukt dat echt wel! En anders probeer je toch een gastouder ofzo?? Zijn Bries en KW in ieder geval samen als KW niet naar school hoeft.....
Dat KW het niet naar de zin zou hebben.... dat kun je je afvragen. Lieke sputtert dus ook vreselijk als je haar ernaar vraagt, maar als ik stiekem om het hoekje kijk bij het ophalen, dan zie ik dat ze het reuzeleuk heeft! En dat zeggen de leidsters ook.. Laatst versprak ze zich ook. Riep ze, zodra ze me zag op het parkeerplek, "Haal eerst Sophie maar op, hoor, ik moet nog spelen! Ik wil nog niet naar huis". Nah jaaaaa....... en dat terwijl ze 's ochtends nog stond te mekkeren over de BSO......
Desalniettemin; sterkte!! Is allemaal niet leuk!
Ik voel echt met je mee. Ik werk ook 4 dgn, Xoplief is maandags thuis, oma is er dinsdags, mama is er woensdags en donderdag en vrijdag gaan Lieke en Sophie naar TSO/BSO danwel creche. Ook ik sta dus alleen woensdags bij het schoolplein.....
Voor mij een prima oplossing. Ik voel me natuurlijk ook regelmatig schuldig vanwege vele werken (dat wordt me wel aangepraat), maar bedenk me dan ook meteen dat Lieke en Sophie het hartstikke naar hun zin hebben op BSO danwel creche. Ook al zeikt Lieke iedere donderdag- en vrijdagochtend dat ze "Niet op school broodje wil eten en NIET naar de BSO wil. Want zoooo saai, en niet lieve maar stomme leidsters. En dat ze ALLEEEEEEN maar bij mama wil zijn en dat mama NIET mag werken" enz enz dramdramdram en nog veel erger op mijn emoties inspelend.
Eerste week had ik daardoor erge buikpijn. Daarna heb ik me maar eens gerealiseerd dat in andere landen kindjes vanaf 3 jaar ofzo gewoon 40 uur in de week naar een school/opvang gaan. En dat die mama's allemaal veelvuldig werken. Maar hier in Ned. is dat kennelijk not done, ofzo. Heel vreemd.
Dus ik heb mezelf ietwat "verhard" en Lieke gewoon naar TSO en BSO gestuurd en Sophie blijft creche doen. Ze moeten er maar aan wennen. Het IS niet anders........
Nu is het bij jou zo, dat dus Bries het echt nog niet naar zijn zin heeft. Da's extra beroerd. Persoonlijk denk ik dat je het echt nog een paar weken aan moet zien; anderhalf jaar is gewoon een rotleeftijd om aan de creche te moeten wennen, maar uiteindelijk lukt dat echt wel! En anders probeer je toch een gastouder ofzo?? Zijn Bries en KW in ieder geval samen als KW niet naar school hoeft.....
Dat KW het niet naar de zin zou hebben.... dat kun je je afvragen. Lieke sputtert dus ook vreselijk als je haar ernaar vraagt, maar als ik stiekem om het hoekje kijk bij het ophalen, dan zie ik dat ze het reuzeleuk heeft! En dat zeggen de leidsters ook.. Laatst versprak ze zich ook. Riep ze, zodra ze me zag op het parkeerplek, "Haal eerst Sophie maar op, hoor, ik moet nog spelen! Ik wil nog niet naar huis". Nah jaaaaa....... en dat terwijl ze 's ochtends nog stond te mekkeren over de BSO......
Desalniettemin; sterkte!! Is allemaal niet leuk!
vrijdag 12 september 2008 om 15:19
Oh Wind, wat balen voor jullie allemaal. Dat had je je vast heel anders voorgesteld. Snap jouw gevoelens hierin ook wel heel goed hoor. Isnieleuknie!
Ben het helemaal eens hier met iedereen die zegt; kijk het nog even aan. Misschien zijn ze over een week of vier gewend en is dit nog slechts een topic voor je en geen realiteit meer.
Mijn verhaal: ik ben dus wel (tijdelijk) gestopt ben met werken toen Meis naar school ging. Ze moest na een maandje al alle dagen overblijven omdat school gewoon te ver weg was om in de lunchpauze heen en weer te fietsen en ik vond het zooooo zielig dat dat kleine humpje dan ook nog eens twee keer per week naar de BSO moest. Maar moet eerlijk zeggen dat ik mijn baan waarschijnlijk ook minder leuk vond dan jij de jouwe en ik ook nog eens een beetje in de persoonlijke stress schoot van het idee van al het heen en weer gesjees van school, creche, werk enzomeer. Ik was en ben erg blij met de beslissing die ik toen heb genomen. Maar nogmaals, ik ga met de adviezen hier mee; kijk het aan.
We zijn twee jaar verder nu. Ik ben al weer een jaar aan het werk. Meis vindt overblijven het leukste wat er is (wil zelfs als het niet eens hoeft (want we zitten nu in andere stad op andere school en ze kan thuis lunchen). BJ gaat sinds dit schooljaar ook naar school. En, hoe onaardig misschien ook, ik ben geen moment van plan om net als bij Meis, het komende half jaar niet te werken. Hij draait dus al vanaf week vier mee in het ritme van twee keer per week overblijven. En op 1 van die dagen worden ze na school ook nog eens opgehaald door een gastouder. Dat is dus best een lange dag dan voor ze. Soms zegt ie wel eens dat ie niet wil overblijven. Maar meestal is dat snel over als ik hem ergens mee afleid. Want het is nu eenmaal zoals het is. En zo is het.
voor jou en je schuldgevoel. Nergens voor nodig. Wat ik van jou weet en lees weet ik dat je een enorm toegewijde mamma bent.
Bries en KW moeten gewoon wennen aan deze nieuwe situatie die inderdaad heel anders en veel intensiever is dan het eerst allemaal was. Maar Utkomtgoed. Heus!
Goed plan dus, evalueren in de Kerstvakantie. Ik ben benieuwd hoe het dan gaat en voelt!
Ben het helemaal eens hier met iedereen die zegt; kijk het nog even aan. Misschien zijn ze over een week of vier gewend en is dit nog slechts een topic voor je en geen realiteit meer.
Mijn verhaal: ik ben dus wel (tijdelijk) gestopt ben met werken toen Meis naar school ging. Ze moest na een maandje al alle dagen overblijven omdat school gewoon te ver weg was om in de lunchpauze heen en weer te fietsen en ik vond het zooooo zielig dat dat kleine humpje dan ook nog eens twee keer per week naar de BSO moest. Maar moet eerlijk zeggen dat ik mijn baan waarschijnlijk ook minder leuk vond dan jij de jouwe en ik ook nog eens een beetje in de persoonlijke stress schoot van het idee van al het heen en weer gesjees van school, creche, werk enzomeer. Ik was en ben erg blij met de beslissing die ik toen heb genomen. Maar nogmaals, ik ga met de adviezen hier mee; kijk het aan.
We zijn twee jaar verder nu. Ik ben al weer een jaar aan het werk. Meis vindt overblijven het leukste wat er is (wil zelfs als het niet eens hoeft (want we zitten nu in andere stad op andere school en ze kan thuis lunchen). BJ gaat sinds dit schooljaar ook naar school. En, hoe onaardig misschien ook, ik ben geen moment van plan om net als bij Meis, het komende half jaar niet te werken. Hij draait dus al vanaf week vier mee in het ritme van twee keer per week overblijven. En op 1 van die dagen worden ze na school ook nog eens opgehaald door een gastouder. Dat is dus best een lange dag dan voor ze. Soms zegt ie wel eens dat ie niet wil overblijven. Maar meestal is dat snel over als ik hem ergens mee afleid. Want het is nu eenmaal zoals het is. En zo is het.
voor jou en je schuldgevoel. Nergens voor nodig. Wat ik van jou weet en lees weet ik dat je een enorm toegewijde mamma bent.
Bries en KW moeten gewoon wennen aan deze nieuwe situatie die inderdaad heel anders en veel intensiever is dan het eerst allemaal was. Maar Utkomtgoed. Heus!
Goed plan dus, evalueren in de Kerstvakantie. Ik ben benieuwd hoe het dan gaat en voelt!
vrijdag 12 september 2008 om 15:23
Hier is het hetzelfde als bij Xop, niet met de taxi en naar de bso willen (school heeft continuerooster, dus geen tso). Maar als oudste dan (vroeg) opgehaald wordt, dan wil hij niet naar huis, want ze gingen nog ... doen. In de vakanties ondernemen ze hier heel veel dingen met de kinderen: erg leuk.
Wat de tip van reizigster betreft, opvang door opa en oma naar school lijkt ook ideaal, maar dan moet je ook opvang voor schoolvakanties regelen en dan alleen naar de bso (als dat al kan) lijkt me ook lastig.
Ik heb dat wel eens overwogen, mijn uren anders verdelen en dan maar 1 dag bso (ipv 2), maar dat leek me ook niet ideaal voor de continuiteit en ook de vakantieopvang moest dan geregeld worden. Nu gaat hij 2 keer (en woensdagmiddag door opa en oma) en maak ik 2 werkdagen van 7 uur op bso-dagen. Ben ik om 16.00 al klaar en kan ik mijn kinderen vroeg ophalen.
Wat de tip van reizigster betreft, opvang door opa en oma naar school lijkt ook ideaal, maar dan moet je ook opvang voor schoolvakanties regelen en dan alleen naar de bso (als dat al kan) lijkt me ook lastig.
Ik heb dat wel eens overwogen, mijn uren anders verdelen en dan maar 1 dag bso (ipv 2), maar dat leek me ook niet ideaal voor de continuiteit en ook de vakantieopvang moest dan geregeld worden. Nu gaat hij 2 keer (en woensdagmiddag door opa en oma) en maak ik 2 werkdagen van 7 uur op bso-dagen. Ben ik om 16.00 al klaar en kan ik mijn kinderen vroeg ophalen.
vrijdag 12 september 2008 om 15:43
Wind, Ik heb niet alle reacties gelezen maar het lijkt me heel erg als je kinderen zo verdrietig worden van de opvang. Ik hoop dat je een oplossing kunt vinden. Mijn zoontje heeft het nu geweldig naar zijn zin en krijg ik bijna niet mee naar huis. Over een paar weken gaat hij naar een andere opvang ivm onze verhuizing en ik ben ook zo zenuwachtig of hij het straks nog wel naar zijn zin heeft.
Best kans trouwens dat het beter gaat als hij 2 dagen gaat ipv nu die ene dag. Dan wordt het sneller dagelijkse routine en went hij makkelijker.
Succes!
Best kans trouwens dat het beter gaat als hij 2 dagen gaat ipv nu die ene dag. Dan wordt het sneller dagelijkse routine en went hij makkelijker.
Succes!
