Kinderen
alle pijlers
Oma heeft voorkeur voor 1 van de 2 kleinkinderen
vrijdag 26 december 2008 om 16:16
Wie herkent deze situatie?
Ik heb een zoontje van 20 vmaanden en een dochtertje van 7 maanden.
Zoontje gaat al 1,5 jr wekelijks naar zijn oma.(mijn moeder is vreselijk gek met mijn zoontje en wil dit graag) Toen ik (per ongeluk) zwanger werd van de 2de, zei mijn moeder "komt goed joh, wij zijn er ook nog als opa en oma''
Maar nu puntje bij paaltje komt, merk ik dat mijn dochtertje toch wat minder gewenst is.
Tja, tis toch een stuk minder relaxed natuurlijk met 2 kleine kids ipv 1! begrijp ik ook heus wel, maar ze is er nou eenmaal!
Zo heeft mijn moeder dus ook geen bedje voor mijn dochtertje.Als ze dan een keer een paar uurtjes samen komen kan mijn dochtertje niet naar bed. (Ze slapen altijd op dezelfde tijden)
Onder het mom "maar eigenlijk wil ik ze niet samen hebben''
komt er voorlopig geen bedje te staan. (3lege slaapkamers over)
Ook wordt de box steeds weer op zolder gezet. Als wij dan komen met het gezin, moeten we eerst de box weer van zolder halen voor onze dochter! Terwijl dat ding er altijd stond voor mijn zoontje....
(Dit heeft trouwens niets met ruimte gebrek te maken, mijn ouders hebben een mega huis)
Ik heb het idee dat mijn moeder wil laten voelen dat het niet vanzelfsprekend is dat dochtertje ook mee komt samen met zoon.
Terwijl wij ze juist steeds meer ze als een duo beginnen te beschouwen...Ze zijn ook dol op elkaar!
Het doet mij gewoon verdriet dat ik merk dat alle aandacht naar mijn zoontje gaat, en mijn dochtertje er steeds maar wat bij hangt.
En ja, met mijn zoontje kan je ook wat meer communiseren dus dat is ook meer fun voor opa en oma...
Nou ja, het zal in de toekomst misschien wel bijtrekken, maar dat onderscheid wat ik voel maakt mij vaak wel verdrietig. Tis zo'n schattig meisje onze dochter!!
Ben benieuwd of jullie dit herkennen? En hoe dat uiteindelijk is afgelopen?
Ik heb een zoontje van 20 vmaanden en een dochtertje van 7 maanden.
Zoontje gaat al 1,5 jr wekelijks naar zijn oma.(mijn moeder is vreselijk gek met mijn zoontje en wil dit graag) Toen ik (per ongeluk) zwanger werd van de 2de, zei mijn moeder "komt goed joh, wij zijn er ook nog als opa en oma''
Maar nu puntje bij paaltje komt, merk ik dat mijn dochtertje toch wat minder gewenst is.
Tja, tis toch een stuk minder relaxed natuurlijk met 2 kleine kids ipv 1! begrijp ik ook heus wel, maar ze is er nou eenmaal!
Zo heeft mijn moeder dus ook geen bedje voor mijn dochtertje.Als ze dan een keer een paar uurtjes samen komen kan mijn dochtertje niet naar bed. (Ze slapen altijd op dezelfde tijden)
Onder het mom "maar eigenlijk wil ik ze niet samen hebben''
komt er voorlopig geen bedje te staan. (3lege slaapkamers over)
Ook wordt de box steeds weer op zolder gezet. Als wij dan komen met het gezin, moeten we eerst de box weer van zolder halen voor onze dochter! Terwijl dat ding er altijd stond voor mijn zoontje....
(Dit heeft trouwens niets met ruimte gebrek te maken, mijn ouders hebben een mega huis)
Ik heb het idee dat mijn moeder wil laten voelen dat het niet vanzelfsprekend is dat dochtertje ook mee komt samen met zoon.
Terwijl wij ze juist steeds meer ze als een duo beginnen te beschouwen...Ze zijn ook dol op elkaar!
Het doet mij gewoon verdriet dat ik merk dat alle aandacht naar mijn zoontje gaat, en mijn dochtertje er steeds maar wat bij hangt.
En ja, met mijn zoontje kan je ook wat meer communiseren dus dat is ook meer fun voor opa en oma...
Nou ja, het zal in de toekomst misschien wel bijtrekken, maar dat onderscheid wat ik voel maakt mij vaak wel verdrietig. Tis zo'n schattig meisje onze dochter!!
Ben benieuwd of jullie dit herkennen? En hoe dat uiteindelijk is afgelopen?
vrijdag 26 december 2008 om 16:34
ik herken het neit,gelukkig. maar als ik jou was ging ik opzoek naar een leuke betrouwbare oppas.
nu heeft je dochter en nog geen erg in dat haar broertje op de eerste plaats komt bij je ouders. maar over een aantal jaartjes wel.
misschien word het "voortrekken" minder als je alleen maar met je kinderen op de koffie komt en zo...
nu heeft je dochter en nog geen erg in dat haar broertje op de eerste plaats komt bij je ouders. maar over een aantal jaartjes wel.
misschien word het "voortrekken" minder als je alleen maar met je kinderen op de koffie komt en zo...
Haast, ik moet niet vergeten te zwaaien,als ik mezelf voorbij loop...
vrijdag 26 december 2008 om 16:38
vrijdag 26 december 2008 om 16:41
Dit heb ik ook gehad thuis. Net zoals hierboven al gezegd is. Ik kreeg het eerst nog niet mee, maar later zie je wel hoor dat oma verschil maakt. Ik zou er iets van zeggen. Verandert het niet, dan zou ik een andere oppas voor BEIDE kindjes kiezen. Want ik vind dit echt niet eerlijk tegenover je dochter en kan me goed indenken dat dit jou veel verdriet doet. Kom voor je dochter op. Veel succes!
vrijdag 26 december 2008 om 16:55
Blink hoe heb jij dit aangepakt dan?
Tis overgens niet zo dat ik qua oppas afhankelijk ben van mijn moeder...Heb juist omdat ouders toch wat minder betrouwbaar zijn qua oppas mogelijkheiden een creche achter de hand!
Tis meer ook omdat mijn moeder het zo gezellig vind met mijn zoontje....En daar gaat het dus om, als we gezellig langs willen komen! Of als ze een spontaan aanbied op te passen omdat ze er zin in heeft, wil ik dus geen onderscheid maken...Wat lichtbron ook zegt, nu heeft mijn dochtertje er nog geen erg in, maar straks wel.
Elninjoo,
Uiteraard schaffen wij bijna alle spulletjes aan, zo ook het bedje, wat wij al gekocht hadden.
Je tip vind ik ook wel een idee...Misschien om de week een ander kind brengen ipv elke week mijn zoontje!
Denk niet dat ze mij dit in dank afneemt, maar voor mijn dochter is dit wel zo eerlijk...
Tis overgens niet zo dat ik qua oppas afhankelijk ben van mijn moeder...Heb juist omdat ouders toch wat minder betrouwbaar zijn qua oppas mogelijkheiden een creche achter de hand!
Tis meer ook omdat mijn moeder het zo gezellig vind met mijn zoontje....En daar gaat het dus om, als we gezellig langs willen komen! Of als ze een spontaan aanbied op te passen omdat ze er zin in heeft, wil ik dus geen onderscheid maken...Wat lichtbron ook zegt, nu heeft mijn dochtertje er nog geen erg in, maar straks wel.
Elninjoo,
Uiteraard schaffen wij bijna alle spulletjes aan, zo ook het bedje, wat wij al gekocht hadden.
Je tip vind ik ook wel een idee...Misschien om de week een ander kind brengen ipv elke week mijn zoontje!
Denk niet dat ze mij dit in dank afneemt, maar voor mijn dochter is dit wel zo eerlijk...
vrijdag 26 december 2008 om 17:02
vrijdag 26 december 2008 om 17:33
Gaat t echt om je dochtertje, of is twee kleine kinderen gewoon te vermoeiend. Ik neem an dat je moeder ook een dagje ouder wordt.
Zie het ook bij mijn eigen moeder. Ze is op al haar kleinkinderen even dol, maar meer dan 1 tegelijk is eigenlijk te vermoeiend, en zeker als ze nog klein zijn en veel verzorging nodig hebben. En zelf vind ik een kind van 1,5 waar je al dingetjes mee kan doen leuker dan een baby van 7 maanden.
Je moeder geeft al aan "eigenlijk wil ik ze niet samen heben". mss moet je gewoon geloven dat dat het probleem is en inderdaad gewoon af en toe je dochter bij oma brengen zonder je zoon, zodat ze ook met haar een band kan opbouwen?
Zie het ook bij mijn eigen moeder. Ze is op al haar kleinkinderen even dol, maar meer dan 1 tegelijk is eigenlijk te vermoeiend, en zeker als ze nog klein zijn en veel verzorging nodig hebben. En zelf vind ik een kind van 1,5 waar je al dingetjes mee kan doen leuker dan een baby van 7 maanden.
Je moeder geeft al aan "eigenlijk wil ik ze niet samen heben". mss moet je gewoon geloven dat dat het probleem is en inderdaad gewoon af en toe je dochter bij oma brengen zonder je zoon, zodat ze ook met haar een band kan opbouwen?
vrijdag 26 december 2008 om 17:42
quote:framboos81 schreef op 26 december 2008 @ 16:16:
Ik heb het idee dat mijn moeder wil laten voelen dat het niet vanzelfsprekend is dat dochtertje ook mee komt samen met zoon.
Niet om het een of ander, maar het ís toch ook helemaal niet vanzelfsprekend??
Dat je moeder oppast op één kind en dat leuk vindt, wil niet zeggen dat ze het dús ook leuk vindt om er op twee te passen. En dat hoeft dan niets te maken te hebben met een voorkeur voor het ene kind boven het andere, maar alles met tijd, energie, etc. Je zet je moeder in als reguliere, vaste oppas; behandel haar dan ook alsof ze een "officiële" vaste oppas is en maak nieuwe afspraken als de situatie verandert. Bij een creche kan je ook niet zomaar een tweede kind langsbrengen, dat dien je af te spreken (en voor te betalen ). Waarom zou dat bij je moeder anders zijn?
Ik heb het idee dat mijn moeder wil laten voelen dat het niet vanzelfsprekend is dat dochtertje ook mee komt samen met zoon.
Niet om het een of ander, maar het ís toch ook helemaal niet vanzelfsprekend??
Dat je moeder oppast op één kind en dat leuk vindt, wil niet zeggen dat ze het dús ook leuk vindt om er op twee te passen. En dat hoeft dan niets te maken te hebben met een voorkeur voor het ene kind boven het andere, maar alles met tijd, energie, etc. Je zet je moeder in als reguliere, vaste oppas; behandel haar dan ook alsof ze een "officiële" vaste oppas is en maak nieuwe afspraken als de situatie verandert. Bij een creche kan je ook niet zomaar een tweede kind langsbrengen, dat dien je af te spreken (en voor te betalen ). Waarom zou dat bij je moeder anders zijn?
vrijdag 26 december 2008 om 18:10
Dehlia,
Voor de duidelijkheid ik bedoel niet adat mijn moeder vanaf nu ineens plots op 2 kids moet passen De vaste dag blijft gewoon voor mijn zoontje. Tuurlijk had ik ze liever beiden gebracht, maar ik respecteer haar daarin.
Maar het gaat mij om de tussendoor bezoekjes...(Ik heb nou eenmaal 2 kids, dus ik moet ze beiden dan meenemen toch??)En oppasjes...Dit gaat allemaal heel moeizaam..Zoals vandaag waren ze beiden even op bezoek bij mijn ouders. Wij moesten thuis wat doen...Het was 1 en al moeizaam...."Mijn dochtertje was zo onrustig" (duhu ZIJ heeft niet geslapen had geen bed) "ik kon kleinzoon minder knuffelen" etc.
Ook liet ze doorschemeren dat dit echt wel een uitzondering was, dat ze er samen waren!
Nou ja, dit vind ik gewoon jammer...
Layla
Voor de duidelijkheid ik bedoel niet adat mijn moeder vanaf nu ineens plots op 2 kids moet passen De vaste dag blijft gewoon voor mijn zoontje. Tuurlijk had ik ze liever beiden gebracht, maar ik respecteer haar daarin.
Maar het gaat mij om de tussendoor bezoekjes...(Ik heb nou eenmaal 2 kids, dus ik moet ze beiden dan meenemen toch??)En oppasjes...Dit gaat allemaal heel moeizaam..Zoals vandaag waren ze beiden even op bezoek bij mijn ouders. Wij moesten thuis wat doen...Het was 1 en al moeizaam...."Mijn dochtertje was zo onrustig" (duhu ZIJ heeft niet geslapen had geen bed) "ik kon kleinzoon minder knuffelen" etc.
Ook liet ze doorschemeren dat dit echt wel een uitzondering was, dat ze er samen waren!
Nou ja, dit vind ik gewoon jammer...
Layla
vrijdag 26 december 2008 om 18:16
Kennelijk vindt je moeder het gewoon te zwaar. En durft ze dat niet rechtstreeks te zeggen omdat ze je graag wil helpen en geen enkele moeder haar eigen kind graag teleurstelt. Dus probeert ze het op die indirecte manier duidelijk te maken. Aan jou om daar de juiste conclusie aan te verbinden: kinderen niet meer samen naar oma en een andere oplossing vinden voor tussendoor-oppasjes.
vrijdag 26 december 2008 om 18:16
Framboos, ik bedoelde meer dat mijn eigen oma mijn broer ook voortrok. Dus dat ik het echt wel ging merken toen ik groter werd. Ook wilde ze mijn broer liever te logeren hebben dan mij of mijn andere nichtjes. Is altijd een jongensgek gebleven. Maar toen ik klein was heb ik het haar wel verweten, nu niet meer, ze was nu eenmaal zo.
Maar als ze echt zulke dingen zegt als hierboven. Dan liet ik zoontje ook niet meer alleen bij haar. Kom nou, ze heeft 2 kleinkinderen en niet 1. Begrijpelijk dat ze 2 te druk vind om op te passen, maar als het met bezoek ook al zo vervelend is en moppert over dochter. Nou, dan had ik het even met haar gehad. Ik dacht dat ze je vast oppas was. Ik vind dit van oma echt niet kunnen! Het is je eigen moeder, dus echt je mening geven hoor. Heeft ze nog meer kleinkinderen? zoja, hoe doet ze daar tegen dan?
Maar als ze echt zulke dingen zegt als hierboven. Dan liet ik zoontje ook niet meer alleen bij haar. Kom nou, ze heeft 2 kleinkinderen en niet 1. Begrijpelijk dat ze 2 te druk vind om op te passen, maar als het met bezoek ook al zo vervelend is en moppert over dochter. Nou, dan had ik het even met haar gehad. Ik dacht dat ze je vast oppas was. Ik vind dit van oma echt niet kunnen! Het is je eigen moeder, dus echt je mening geven hoor. Heeft ze nog meer kleinkinderen? zoja, hoe doet ze daar tegen dan?
vrijdag 26 december 2008 om 18:51
Blink nou wat jij dus hebt meegemaakt vroeger probeer ik dus te voorkomen! Jemig wat sneu van dat logeren zeg...Als kind raakt zoiets je juist extra hard!
Ik herken dit heel goed, want mijn moeder is ook een echte ''jongens moeder-oma'' ben dus ook bang voor de voorkeur als ze wat ouder zijn...
Het zijn trouwens haar enige kleinkinderen...
Fijn dat je iig mijn frustratie gevoel begrijpt! En ik ben daarin net zo als jij, zoontje graag ff op bezoek? Prima, maar dan ook een X dochter of samen. We kunnen niet gaan ontkennen dat ze niet bestaat ofzo!
Pfff had het inderdaad ook echt ff met dr gehad vanavond toen ze sjaggie mijn dochtertje zat te voeden, ja, want ze baalde dat ze mij zoontje nu niet kon knuffelen! klaagklaag
Ik zei, sorry dat ze er is! Ze was ook inderdaad niet gepland voor ons!(uiteraard wel heel erg gewenst, maar dat deed er ff niet toe!)
Dhelia je hebt gelijk, de directe weg zou mijn moeder inderdaad nooit snel kiezen.....en ik moet zelf mijn in dit geval nare conclussies maar trekken....
Ik herken dit heel goed, want mijn moeder is ook een echte ''jongens moeder-oma'' ben dus ook bang voor de voorkeur als ze wat ouder zijn...
Het zijn trouwens haar enige kleinkinderen...
Fijn dat je iig mijn frustratie gevoel begrijpt! En ik ben daarin net zo als jij, zoontje graag ff op bezoek? Prima, maar dan ook een X dochter of samen. We kunnen niet gaan ontkennen dat ze niet bestaat ofzo!
Pfff had het inderdaad ook echt ff met dr gehad vanavond toen ze sjaggie mijn dochtertje zat te voeden, ja, want ze baalde dat ze mij zoontje nu niet kon knuffelen! klaagklaag
Ik zei, sorry dat ze er is! Ze was ook inderdaad niet gepland voor ons!(uiteraard wel heel erg gewenst, maar dat deed er ff niet toe!)
Dhelia je hebt gelijk, de directe weg zou mijn moeder inderdaad nooit snel kiezen.....en ik moet zelf mijn in dit geval nare conclussies maar trekken....
vrijdag 26 december 2008 om 19:04
quote:framboos81 schreef op 26 december 2008 @ 18:51:
Blink nou wat jij dus hebt meegemaakt vroeger probeer ik dus te voorkomen! Jemig wat sneu van dat logeren zeg...Als kind raakt zoiets je juist extra hard!
Ik herken dit heel goed, want mijn moeder is ook een echte ''jongens moeder-oma'' ben dus ook bang voor de voorkeur als ze wat ouder zijn...
Het zijn trouwens haar enige kleinkinderen...
Fijn dat je iig mijn frustratie gevoel begrijpt! En ik ben daarin net zo als jij, zoontje graag ff op bezoek? Prima, maar dan ook een X dochter of samen. We kunnen niet gaan ontkennen dat ze niet bestaat ofzo!
Pfff had het inderdaad ook echt ff met dr gehad vanavond toen ze sjaggie mijn dochtertje zat te voeden, ja, want ze baalde dat ze mij zoontje nu niet kon knuffelen! klaagklaag
Ik zei, sorry dat ze er is! Ze was ook inderdaad niet gepland voor ons!(uiteraard wel heel erg gewenst, maar dat deed er ff niet toe!)
Dhelia je hebt gelijk, de directe weg zou mijn moeder inderdaad nooit snel kiezen.....en ik moet zelf mijn in dit geval nare conclussies maar trekken....Afgezien van het feit dat ik het echt erg raar en ook naar van je moeder vind (ook al vindt ze het zwaar, dan nog vind ik haar gedrag echt niet kunnen en niet leuk), snap ik ook niet zo goed waarom je dit (zie vetgedrukte zin) zelf steeds benadrukt. In je openingspost en als je je moeder van repliek dient. Het doet er toch helemaal niet toe of ze gepland was, de situatie wordt er toch niet anders van?
Blink nou wat jij dus hebt meegemaakt vroeger probeer ik dus te voorkomen! Jemig wat sneu van dat logeren zeg...Als kind raakt zoiets je juist extra hard!
Ik herken dit heel goed, want mijn moeder is ook een echte ''jongens moeder-oma'' ben dus ook bang voor de voorkeur als ze wat ouder zijn...
Het zijn trouwens haar enige kleinkinderen...
Fijn dat je iig mijn frustratie gevoel begrijpt! En ik ben daarin net zo als jij, zoontje graag ff op bezoek? Prima, maar dan ook een X dochter of samen. We kunnen niet gaan ontkennen dat ze niet bestaat ofzo!
Pfff had het inderdaad ook echt ff met dr gehad vanavond toen ze sjaggie mijn dochtertje zat te voeden, ja, want ze baalde dat ze mij zoontje nu niet kon knuffelen! klaagklaag
Ik zei, sorry dat ze er is! Ze was ook inderdaad niet gepland voor ons!(uiteraard wel heel erg gewenst, maar dat deed er ff niet toe!)
Dhelia je hebt gelijk, de directe weg zou mijn moeder inderdaad nooit snel kiezen.....en ik moet zelf mijn in dit geval nare conclussies maar trekken....Afgezien van het feit dat ik het echt erg raar en ook naar van je moeder vind (ook al vindt ze het zwaar, dan nog vind ik haar gedrag echt niet kunnen en niet leuk), snap ik ook niet zo goed waarom je dit (zie vetgedrukte zin) zelf steeds benadrukt. In je openingspost en als je je moeder van repliek dient. Het doet er toch helemaal niet toe of ze gepland was, de situatie wordt er toch niet anders van?
Whatever, I do what I want
vrijdag 26 december 2008 om 19:07
quote:framboos81 schreef op 26 december 2008 @ 18:51:
Dhelia je hebt gelijk, de directe weg zou mijn moeder inderdaad nooit snel kiezen.....en ik moet zelf mijn in dit geval nare conclussies maar trekken....
Dat lijkt me niet zo'n slimme zet Framboos, je eigen conclusie trekken! Het feit dat zij niet zo snel voor de directe weg zal kiezen, betekent toch niet dat jij er niet voor kan kiezen.
Ik zou er met haar over gaan praten, aangeven wat jou dwars zit en of jouw vermoedens kloppen en haar haar verhaal laten doen. Wellicht komt er hetzelfde uit als de conclusie die jij nu al wilt trekken, maar dan weet je het tenminste zeker. En misschien ligt er wel iets anders ten grondslag, iets dat oplosbaar is en is het helemaal mooi.
Dhelia je hebt gelijk, de directe weg zou mijn moeder inderdaad nooit snel kiezen.....en ik moet zelf mijn in dit geval nare conclussies maar trekken....
Dat lijkt me niet zo'n slimme zet Framboos, je eigen conclusie trekken! Het feit dat zij niet zo snel voor de directe weg zal kiezen, betekent toch niet dat jij er niet voor kan kiezen.
Ik zou er met haar over gaan praten, aangeven wat jou dwars zit en of jouw vermoedens kloppen en haar haar verhaal laten doen. Wellicht komt er hetzelfde uit als de conclusie die jij nu al wilt trekken, maar dan weet je het tenminste zeker. En misschien ligt er wel iets anders ten grondslag, iets dat oplosbaar is en is het helemaal mooi.
vrijdag 26 december 2008 om 19:15
crini ik bedoel daarmee dat als je echt bewust kiest voor 2 kinderen zo kort op elkaar dan weet je dat het drukker zal worden, en dit je eigen bewuste keuze geweest dus niet zeuren! (dat gevoel heb ik daar een beetje bij...)
Ik maakte mij in het begin van mijn ongeplande 2de ZS erge zorgen of wij het dus allemaal wel zouden redden.
Mijn moeder was toen diegene die dol enthousiast was over mijn ZS, en zei dat ik mij geen zorgen hoefde te maken omdat zij alijd konden bijspringen...
Vandaar dat ik dit nu een beetje extra benadruk.
2 kindjes die een jaar verschillen van elkaar is nml. best pittig! Niet iets waar ik bewust voor zou kiezen...
Ik maakte mij in het begin van mijn ongeplande 2de ZS erge zorgen of wij het dus allemaal wel zouden redden.
Mijn moeder was toen diegene die dol enthousiast was over mijn ZS, en zei dat ik mij geen zorgen hoefde te maken omdat zij alijd konden bijspringen...
Vandaar dat ik dit nu een beetje extra benadruk.
2 kindjes die een jaar verschillen van elkaar is nml. best pittig! Niet iets waar ik bewust voor zou kiezen...
vrijdag 26 december 2008 om 19:40
quote:framboos81 schreef op 26 december 2008 @ 18:51:
Dhelia je hebt gelijk, de directe weg zou mijn moeder inderdaad nooit snel kiezen.....en ik moet zelf mijn in dit geval nare conclussies maar trekken....
Hoezo 'nare' conclusie? Het wil toch helemaal niet zeggen dat de een favoriet is boven de ander? Alleen dat ze er geen twee tegelijk kan of wil hebben. En met een kind van 1,5 kan je nu eenmaal meer dan met eentje van 7 mnd, dus dat ze nu meer 'heeft' met de oudste vind ik ook niet zo gek. Met een dreumes kun je eendjes voeren, boekjes lezen, spelletjes doen. Een baby eet, slaapt en ligt in de box (gechargeerd). Dus oppassen wordt inhoudelijk leuker als kinderen ouder worden. Maar dat zegt niets over een voorkeur voor het kind als persoon.
Hooguit een voor jou onhandige conclusie omdat je waarschijnlijk een andere oppasoplossing moet zoeken, maar ik zou er niet zomaar vanuit gaan op basis van wat je nu schrijft dat je moeder echt een voorkeur heeft voor je zoon.
Dhelia je hebt gelijk, de directe weg zou mijn moeder inderdaad nooit snel kiezen.....en ik moet zelf mijn in dit geval nare conclussies maar trekken....
Hoezo 'nare' conclusie? Het wil toch helemaal niet zeggen dat de een favoriet is boven de ander? Alleen dat ze er geen twee tegelijk kan of wil hebben. En met een kind van 1,5 kan je nu eenmaal meer dan met eentje van 7 mnd, dus dat ze nu meer 'heeft' met de oudste vind ik ook niet zo gek. Met een dreumes kun je eendjes voeren, boekjes lezen, spelletjes doen. Een baby eet, slaapt en ligt in de box (gechargeerd). Dus oppassen wordt inhoudelijk leuker als kinderen ouder worden. Maar dat zegt niets over een voorkeur voor het kind als persoon.
Hooguit een voor jou onhandige conclusie omdat je waarschijnlijk een andere oppasoplossing moet zoeken, maar ik zou er niet zomaar vanuit gaan op basis van wat je nu schrijft dat je moeder echt een voorkeur heeft voor je zoon.
vrijdag 26 december 2008 om 20:10
Herkenbaar, onze dochter is duidelijk minder geliefd dan de overige vier kleinkinderen. Dit is voelbaar en merkbaar. Enkele voorbeelden, nooit snoepjes kopen die dochterlief wel lekker vind. Nooit onthouden wat dochterlief drinkt,. na meerdere operaties en langdurig ziekbed van dochterlief nooit vragen hoe het gaat en zo kan ik nog wel even door gaan.
Hoewel ik het jammer vindt dat dochterlief op deze manier een oma mist, vind ik het belangrijk om ervoor te zorgen dat mijn dochter zich wel gewenst voelt.
Mijn oplossing zou zijn, je kinderen samen naar een andere opvang brengen maar je zoon zijn band met oma niet ontzeggen. Mijn dochter heeft een hele sterke band met de andere oma en die gaat echt wel zeuren wanneer ze er lange tijd niet geweest is. Wel zou ik je vragen of jouw moeder ook af en toe een middag op jullie dochtertje zou willen passen.
Hoewel ik het jammer vindt dat dochterlief op deze manier een oma mist, vind ik het belangrijk om ervoor te zorgen dat mijn dochter zich wel gewenst voelt.
Mijn oplossing zou zijn, je kinderen samen naar een andere opvang brengen maar je zoon zijn band met oma niet ontzeggen. Mijn dochter heeft een hele sterke band met de andere oma en die gaat echt wel zeuren wanneer ze er lange tijd niet geweest is. Wel zou ik je vragen of jouw moeder ook af en toe een middag op jullie dochtertje zou willen passen.
vrijdag 26 december 2008 om 20:17
Je hebt het alleen maar over je moeder ........ als je moeder zich met je zoontje bezig houdt en je zet je dochter bij opa op schoot , wat gebeurt er dan ? Misschien " claimt " je zoontje oma als vanzelfsprekend en is je moeder er erg op gefocust om je zoontje niet jaloers te maken als zij zich met de " nieuwe baby " bezig houdt , waardoor ze eigenlijk niet aan je dochter toekomt ?
Vaak zie je bij het eerste kleinkind dat oma het de meeste tijd naar zich toetrekt , wat betreft vasthouden en flesjes etc . en dat opa bij de volgende juist alle kansen krijgt .
Vaak zie je bij het eerste kleinkind dat oma het de meeste tijd naar zich toetrekt , wat betreft vasthouden en flesjes etc . en dat opa bij de volgende juist alle kansen krijgt .
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
vrijdag 26 december 2008 om 20:34
Framboos,
Vervelende situatie voor jou en straks ook voor je kinderen.
Ik zou het gesprek aangaan als ik in deze situatie zou zitten.
Ik kan ook niks anders bedenken. Misschien is ze zichzelf niet eens zo erg bewust van haar gedrag en wordt ze er dmv een gesprek op gewezen.
Het lijkt me in ieder geval erg om te zien dat je dochtertje achtergesteld wordt.
Sterkte ermee!
Vervelende situatie voor jou en straks ook voor je kinderen.
Ik zou het gesprek aangaan als ik in deze situatie zou zitten.
Ik kan ook niks anders bedenken. Misschien is ze zichzelf niet eens zo erg bewust van haar gedrag en wordt ze er dmv een gesprek op gewezen.
Het lijkt me in ieder geval erg om te zien dat je dochtertje achtergesteld wordt.
Sterkte ermee!
vrijdag 26 december 2008 om 21:20
Dhela , haagsloesje
Mijn ''nare conclussie'' is misschien een beetje zwaar gezegd. Maar ik bedoel dat ik mij er dus bij moet neerleggen dat mijn moeder gewoon niet zo enthousiast wordt van mijn 2 kids samen....Niet dat ik denk dat ze mijn dochter niet leuk vind!
Denk ook echt dat het komt doordat het drukker is, en dat mijn dochter nog zo klein is.
Flinterke Wat een ontzettend zielig verhaal!!
Heeft je dochter hier ook last van gehad? Of merkte jij het alleen als volwassene?
Brrr krijg echt een rilling van zo'n verhaal... hopelijk heeft je dochter hier nooit te diep over nagedacht. arme meisje...
Lijkt mij voor jou ook een lastige situatie..Je kunt het je moeder niet echt aanrekekenen omdat ze in principe niets verkeerds doet. Het is gewoon een gevoel wat jij erover hebt. Zoiets is moeilijk uit te leggen aan de persoon in kwestie.
blijf gewoon bianca...Grappig wat je zegt over de opa in kwestie!
Toevallig zei ik vanmiddag tegen mijn man dat het mij opviel dat mijn vader juist wel naar mijn dochtertje toetrekt!Bijv. Voor haar opnemen als mijn moeder zei dat ze zo ''huilerig was vandaag'', haar jasje aantrekken toen we weggingen, en zeggen dat mijn dochter zo mooi was.
Wat grappig dat dit vaker voorkomt dat de opa naar het 2de kind toetrekt. Ik zal er eens extra op letten! Op zich een prima ontwikkeling, zo krijgt ieder kind z'n aandachtsdeel.
Mijn ''nare conclussie'' is misschien een beetje zwaar gezegd. Maar ik bedoel dat ik mij er dus bij moet neerleggen dat mijn moeder gewoon niet zo enthousiast wordt van mijn 2 kids samen....Niet dat ik denk dat ze mijn dochter niet leuk vind!
Denk ook echt dat het komt doordat het drukker is, en dat mijn dochter nog zo klein is.
Flinterke Wat een ontzettend zielig verhaal!!
Heeft je dochter hier ook last van gehad? Of merkte jij het alleen als volwassene?
Brrr krijg echt een rilling van zo'n verhaal... hopelijk heeft je dochter hier nooit te diep over nagedacht. arme meisje...
Lijkt mij voor jou ook een lastige situatie..Je kunt het je moeder niet echt aanrekekenen omdat ze in principe niets verkeerds doet. Het is gewoon een gevoel wat jij erover hebt. Zoiets is moeilijk uit te leggen aan de persoon in kwestie.
blijf gewoon bianca...Grappig wat je zegt over de opa in kwestie!
Toevallig zei ik vanmiddag tegen mijn man dat het mij opviel dat mijn vader juist wel naar mijn dochtertje toetrekt!Bijv. Voor haar opnemen als mijn moeder zei dat ze zo ''huilerig was vandaag'', haar jasje aantrekken toen we weggingen, en zeggen dat mijn dochter zo mooi was.
Wat grappig dat dit vaker voorkomt dat de opa naar het 2de kind toetrekt. Ik zal er eens extra op letten! Op zich een prima ontwikkeling, zo krijgt ieder kind z'n aandachtsdeel.
vrijdag 26 december 2008 om 21:45
quote:framboos81 schreef op 26 december 2008 @ 21:20:
Flinterke Wat een ontzettend zielig verhaal!!
Heeft je dochter hier ook last van gehad? Of merkte jij het alleen als volwassene?
Brrr krijg echt een rilling van zo'n verhaal... hopelijk heeft je dochter hier nooit te diep over nagedacht. arme meisje...
Lijkt mij voor jou ook een lastige situatie..Je kunt het je schoonmoeder niet echt aanrekenen omdat ze in principe niets verkeerds doet. Het is gewoon een gevoel wat jij erover hebt. Zoiets is moeilijk uit te leggen aan de persoon in kwestie.
Dochterlief heeft het zelf duidelijk gemaakt dat ze dit voelde, lang verhaal ga ik niet hier neerzetten. Doordat dochterlief erg klein was toen ze ziek was, had ze veel wantrouwen in mensen, ze wenste ook bij niemand op schoot te zitten. Ze wilde dan ook niet bij schoonmoeder zitten. Zijn wij bij schoonouders op visite, schoonmoeder staat in de keuken, kruipt dochterlief naar opa toe met een boekje. Ik zet dochterlief bij opa op schoot en opa leest voor. Dat gezicht van mijn schoonmoeder toen ze binnen kwam, als blikken konden doden. Het heeft nog zo'n twee maanden geduurd voordat ze bij oma wilde zitten.
Inmiddels is dochterlief bijna 3 en verteld ze heel netjes dat ze iets niet lust. Wanneer schoonmoeder aandringt met Atje en Xje vinden dit ook zo lekker antwoordt ze heel luid en duidelijk, maar IK niet.
Het enige moment dat mijn man echt kwaad was, was toen zijn moeder het vertikte om een pak koekjes a 30 eurocent voor dochterlief te kopen, want die waren te duur. Nee in plaats daarvan werden er dure kinderkoekjes voor de rest gekocht. Gelukkig heb ik altijd wat in mijn tas.
Weet je het is ook moeilijk uit te leggen aan de persoon in kwestie, maar het bespreekbaar kunnen maken is al heel fijn. De band die je moeder heeft met jullie zoontje is speciaal, al hoop ik niet dat ze het eerste kleinkind is het geweldigste kleinkind syndroom heeft. Geef je moeder tijd met je dochter, ze kent je zoontje net en nu komt er al weer een nieuw wezentje bij. Vaak zijn ze heel onzeker over het omgaan met hele kleintjes.
Flinterke Wat een ontzettend zielig verhaal!!
Heeft je dochter hier ook last van gehad? Of merkte jij het alleen als volwassene?
Brrr krijg echt een rilling van zo'n verhaal... hopelijk heeft je dochter hier nooit te diep over nagedacht. arme meisje...
Lijkt mij voor jou ook een lastige situatie..Je kunt het je schoonmoeder niet echt aanrekenen omdat ze in principe niets verkeerds doet. Het is gewoon een gevoel wat jij erover hebt. Zoiets is moeilijk uit te leggen aan de persoon in kwestie.
Dochterlief heeft het zelf duidelijk gemaakt dat ze dit voelde, lang verhaal ga ik niet hier neerzetten. Doordat dochterlief erg klein was toen ze ziek was, had ze veel wantrouwen in mensen, ze wenste ook bij niemand op schoot te zitten. Ze wilde dan ook niet bij schoonmoeder zitten. Zijn wij bij schoonouders op visite, schoonmoeder staat in de keuken, kruipt dochterlief naar opa toe met een boekje. Ik zet dochterlief bij opa op schoot en opa leest voor. Dat gezicht van mijn schoonmoeder toen ze binnen kwam, als blikken konden doden. Het heeft nog zo'n twee maanden geduurd voordat ze bij oma wilde zitten.
Inmiddels is dochterlief bijna 3 en verteld ze heel netjes dat ze iets niet lust. Wanneer schoonmoeder aandringt met Atje en Xje vinden dit ook zo lekker antwoordt ze heel luid en duidelijk, maar IK niet.
Het enige moment dat mijn man echt kwaad was, was toen zijn moeder het vertikte om een pak koekjes a 30 eurocent voor dochterlief te kopen, want die waren te duur. Nee in plaats daarvan werden er dure kinderkoekjes voor de rest gekocht. Gelukkig heb ik altijd wat in mijn tas.
Weet je het is ook moeilijk uit te leggen aan de persoon in kwestie, maar het bespreekbaar kunnen maken is al heel fijn. De band die je moeder heeft met jullie zoontje is speciaal, al hoop ik niet dat ze het eerste kleinkind is het geweldigste kleinkind syndroom heeft. Geef je moeder tijd met je dochter, ze kent je zoontje net en nu komt er al weer een nieuw wezentje bij. Vaak zijn ze heel onzeker over het omgaan met hele kleintjes.
vrijdag 26 december 2008 om 22:22
Flinterke aha je schoonmoeder! Ai..Dat maakt de situatie nog wat lastiger..Tegen je eigen moeder durf je vaak wat sneller te zeggen wat je denkt. Ook kan je er vaak nog iets meer van hebben dan van je schoonmoeder!
Echt heel jammer dat je schoonmoeder een soort van beledigd was toen ze zag dat je dochtertje bij opa op schoot zat!
Hoe belangrijk vind jejezelf op zo'n moment denk ik dan?
Wees toch blij dat je onzekere kleinkind juist een positieve ontwikkeling doormaakt door op schoot te gaan zitten bij opa!
Moeilijke situatie hoor...
Maar fijn dat ze nog een andere lieve oma heeft! Ik zou haar denk ik zo min mogelijk blootstellen aan de toch wel vaak negatieve aandacht van deze oma.
Denk ook wel dat mijn moeder ook wel (meer) van mijn dochtertje gaat houden. Maar ik was nieuwsgierig hoe ik dit een beetje in goede banen kon gaan leiden zodat het niet uit de hand gaat lopen. Nu ben ik er nog op tijd bij.
Heb al veel gehad aan jullie reacties! bedankt nogmaals.
Echt heel jammer dat je schoonmoeder een soort van beledigd was toen ze zag dat je dochtertje bij opa op schoot zat!
Hoe belangrijk vind jejezelf op zo'n moment denk ik dan?
Wees toch blij dat je onzekere kleinkind juist een positieve ontwikkeling doormaakt door op schoot te gaan zitten bij opa!
Moeilijke situatie hoor...
Maar fijn dat ze nog een andere lieve oma heeft! Ik zou haar denk ik zo min mogelijk blootstellen aan de toch wel vaak negatieve aandacht van deze oma.
Denk ook wel dat mijn moeder ook wel (meer) van mijn dochtertje gaat houden. Maar ik was nieuwsgierig hoe ik dit een beetje in goede banen kon gaan leiden zodat het niet uit de hand gaat lopen. Nu ben ik er nog op tijd bij.
Heb al veel gehad aan jullie reacties! bedankt nogmaals.
anoniem_43240 wijzigde dit bericht op 26-12-2008 22:27
Reden: pfff ben een beetje moe, maak gekke zinnen!(-:
Reden: pfff ben een beetje moe, maak gekke zinnen!(-:
% gewijzigd
