Kinderen
alle pijlers
Oma heeft voorkeur voor 1 van de 2 kleinkinderen
vrijdag 26 december 2008 om 16:16
Wie herkent deze situatie?
Ik heb een zoontje van 20 vmaanden en een dochtertje van 7 maanden.
Zoontje gaat al 1,5 jr wekelijks naar zijn oma.(mijn moeder is vreselijk gek met mijn zoontje en wil dit graag) Toen ik (per ongeluk) zwanger werd van de 2de, zei mijn moeder "komt goed joh, wij zijn er ook nog als opa en oma''
Maar nu puntje bij paaltje komt, merk ik dat mijn dochtertje toch wat minder gewenst is.
Tja, tis toch een stuk minder relaxed natuurlijk met 2 kleine kids ipv 1! begrijp ik ook heus wel, maar ze is er nou eenmaal!
Zo heeft mijn moeder dus ook geen bedje voor mijn dochtertje.Als ze dan een keer een paar uurtjes samen komen kan mijn dochtertje niet naar bed. (Ze slapen altijd op dezelfde tijden)
Onder het mom "maar eigenlijk wil ik ze niet samen hebben''
komt er voorlopig geen bedje te staan. (3lege slaapkamers over)
Ook wordt de box steeds weer op zolder gezet. Als wij dan komen met het gezin, moeten we eerst de box weer van zolder halen voor onze dochter! Terwijl dat ding er altijd stond voor mijn zoontje....
(Dit heeft trouwens niets met ruimte gebrek te maken, mijn ouders hebben een mega huis)
Ik heb het idee dat mijn moeder wil laten voelen dat het niet vanzelfsprekend is dat dochtertje ook mee komt samen met zoon.
Terwijl wij ze juist steeds meer ze als een duo beginnen te beschouwen...Ze zijn ook dol op elkaar!
Het doet mij gewoon verdriet dat ik merk dat alle aandacht naar mijn zoontje gaat, en mijn dochtertje er steeds maar wat bij hangt.
En ja, met mijn zoontje kan je ook wat meer communiseren dus dat is ook meer fun voor opa en oma...
Nou ja, het zal in de toekomst misschien wel bijtrekken, maar dat onderscheid wat ik voel maakt mij vaak wel verdrietig. Tis zo'n schattig meisje onze dochter!!
Ben benieuwd of jullie dit herkennen? En hoe dat uiteindelijk is afgelopen?
Ik heb een zoontje van 20 vmaanden en een dochtertje van 7 maanden.
Zoontje gaat al 1,5 jr wekelijks naar zijn oma.(mijn moeder is vreselijk gek met mijn zoontje en wil dit graag) Toen ik (per ongeluk) zwanger werd van de 2de, zei mijn moeder "komt goed joh, wij zijn er ook nog als opa en oma''
Maar nu puntje bij paaltje komt, merk ik dat mijn dochtertje toch wat minder gewenst is.
Tja, tis toch een stuk minder relaxed natuurlijk met 2 kleine kids ipv 1! begrijp ik ook heus wel, maar ze is er nou eenmaal!
Zo heeft mijn moeder dus ook geen bedje voor mijn dochtertje.Als ze dan een keer een paar uurtjes samen komen kan mijn dochtertje niet naar bed. (Ze slapen altijd op dezelfde tijden)
Onder het mom "maar eigenlijk wil ik ze niet samen hebben''
komt er voorlopig geen bedje te staan. (3lege slaapkamers over)
Ook wordt de box steeds weer op zolder gezet. Als wij dan komen met het gezin, moeten we eerst de box weer van zolder halen voor onze dochter! Terwijl dat ding er altijd stond voor mijn zoontje....
(Dit heeft trouwens niets met ruimte gebrek te maken, mijn ouders hebben een mega huis)
Ik heb het idee dat mijn moeder wil laten voelen dat het niet vanzelfsprekend is dat dochtertje ook mee komt samen met zoon.
Terwijl wij ze juist steeds meer ze als een duo beginnen te beschouwen...Ze zijn ook dol op elkaar!
Het doet mij gewoon verdriet dat ik merk dat alle aandacht naar mijn zoontje gaat, en mijn dochtertje er steeds maar wat bij hangt.
En ja, met mijn zoontje kan je ook wat meer communiseren dus dat is ook meer fun voor opa en oma...
Nou ja, het zal in de toekomst misschien wel bijtrekken, maar dat onderscheid wat ik voel maakt mij vaak wel verdrietig. Tis zo'n schattig meisje onze dochter!!
Ben benieuwd of jullie dit herkennen? En hoe dat uiteindelijk is afgelopen?
vrijdag 26 december 2008 om 22:24
quote:Star schreef op 26 december 2008 @ 22:18:
Misschien kan ze gewoon niet zoveel met een uk van zeven maanden? Je zoontje is bijna twee, veel 'leuker' over het algemeen.Maar ja, ze vond mijn zoontje destijds ook geweldig! Maar goed, nu is ze natuurlijk ook gewend aan zo'n bijdehand jochie, en is een baby inderdaad een stukkie saaier..(maar wel heeeeel schattig!! )
Misschien kan ze gewoon niet zoveel met een uk van zeven maanden? Je zoontje is bijna twee, veel 'leuker' over het algemeen.Maar ja, ze vond mijn zoontje destijds ook geweldig! Maar goed, nu is ze natuurlijk ook gewend aan zo'n bijdehand jochie, en is een baby inderdaad een stukkie saaier..(maar wel heeeeel schattig!! )
vrijdag 26 december 2008 om 22:27
Ik zou ook gewoon eerlijk zeggen dat je het niet kunt maken tegenover je kinderen dat de 1 elke week naar oma mag en de ander maar af en toe. Dat je daarom OF om en om wilt brengen, OF vast naar de creche met als uitzondering een keer naar oma.
Dan heeft ze zelf die keuze en begrijpt ze het probleem misschien ook.
Dan heeft ze zelf die keuze en begrijpt ze het probleem misschien ook.
vrijdag 26 december 2008 om 22:41
quote:framboos81 schreef op 26 december 2008 @ 22:24:
[...]
Maar ja, ze vond mijn zoontje destijds ook geweldig! Maar goed, nu is ze natuurlijk ook gewend aan zo'n bijdehand jochie, en is een baby inderdaad een stukkie saaier..(maar wel heeeeel schattig!! )Hmmmm, misschien omdat dat de eerste was? Misschien is het spannende er dan een beetje af? Weet niet. Gewoon eens aan haar vragen anders?
[...]
Maar ja, ze vond mijn zoontje destijds ook geweldig! Maar goed, nu is ze natuurlijk ook gewend aan zo'n bijdehand jochie, en is een baby inderdaad een stukkie saaier..(maar wel heeeeel schattig!! )Hmmmm, misschien omdat dat de eerste was? Misschien is het spannende er dan een beetje af? Weet niet. Gewoon eens aan haar vragen anders?
zaterdag 27 december 2008 om 09:29
ik heb er ook last van.
mijn oudste dochter is ook gelijk het oudste en eerste kleinkind, tuurlijk ben ik trots dat ze mijn meisje zo liefdevol ontvangen maar mijn jongste meisje word daardoor ook een beetje aan de kant gezet en dat is met bijna alle kleinkinderen zo (zijn en onderhand al 5)
Misschien doen ze het niet bewust maar als moeder ga je van alles denken.
Ik heb een goed gesprek gehad met ze en ze gaan er nu al beter mee om en dus ook meer aandacht naar de andere kindjes, maar mijn gevoel zegt nog steeds dat ze de oudste toch nog een beetje voortrekken...
mijn oudste dochter is ook gelijk het oudste en eerste kleinkind, tuurlijk ben ik trots dat ze mijn meisje zo liefdevol ontvangen maar mijn jongste meisje word daardoor ook een beetje aan de kant gezet en dat is met bijna alle kleinkinderen zo (zijn en onderhand al 5)
Misschien doen ze het niet bewust maar als moeder ga je van alles denken.
Ik heb een goed gesprek gehad met ze en ze gaan er nu al beter mee om en dus ook meer aandacht naar de andere kindjes, maar mijn gevoel zegt nog steeds dat ze de oudste toch nog een beetje voortrekken...
zaterdag 27 december 2008 om 11:43
TO is het misschien een idee om eens een open gesprek met je moeder te voeren?
Ik had probleem wat je met dit probleem zou kunnen vergelijken en ik heb er te lang mee rondgelopen.
Toen het er eenmaal uit kwam in briefvorm was iedere vorm van nuance ver te zoeken bij mij en was ik niets anders dan heel erg boos...
Wees dat voor en ga een gesprek met je moeder aan.
Het gaat om jouw gevoel, niet om je dochter.
Die heeft er nog geen last van en zal dat wellicht nooit krijgen.
Houd het dus bij jezelf en uit je gevoel naar je moeder.
Wellicht helpt het.
In ieder geval klaart het de lucht.
Succes!
Ik had probleem wat je met dit probleem zou kunnen vergelijken en ik heb er te lang mee rondgelopen.
Toen het er eenmaal uit kwam in briefvorm was iedere vorm van nuance ver te zoeken bij mij en was ik niets anders dan heel erg boos...
Wees dat voor en ga een gesprek met je moeder aan.
Het gaat om jouw gevoel, niet om je dochter.
Die heeft er nog geen last van en zal dat wellicht nooit krijgen.
Houd het dus bij jezelf en uit je gevoel naar je moeder.
Wellicht helpt het.
In ieder geval klaart het de lucht.
Succes!
zaterdag 27 december 2008 om 12:01
Ik denk dat elke oma, tante of zelfs moeder een lievelingetje heeft. Dat kan overigens wisselen als het karakter van de kindjes zich ontwikkelen. Als ze een bepaalde karaktereigenschap leuk vinden, dan kan dat juist sterk gaan irriteren als het kind groter is en dan waarderen ze het meisje misschien juist meer.
zaterdag 27 december 2008 om 12:15
zaterdag 27 december 2008 om 12:36
Je zoontje gaat een keer in de week een wat ? een dag , een dagdeel , een paar uurtjes , een uurtje naar opa en oma ?
Geeft jullie de gelegenheid om te genieten van jullie dochter alleen ..... je ziet ze nu als duo , zeg je zelf , maar dat zijn ze natuurlijk niet .
Heb je je dochter weleens alleen ? Heeft oma je dochter weleens alleen omdat je dan wat met je peuterzoon gaat doen ?
Geeft jullie de gelegenheid om te genieten van jullie dochter alleen ..... je ziet ze nu als duo , zeg je zelf , maar dat zijn ze natuurlijk niet .
Heb je je dochter weleens alleen ? Heeft oma je dochter weleens alleen omdat je dan wat met je peuterzoon gaat doen ?
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
zaterdag 27 december 2008 om 12:58
Ik hou eerlijk gezegd ook een beetje mijn hart vast voor straks... in januari ben ik uitgerekend van mijn eerste kind. Voor mijn ouders het derde kleinkind. Bij de eerste waren ze laaiend enthousiast, foto's werden overal getoond, sokjes werden gebreid, er werd van alles aangeschaft enz. De tweede (uit hetzelfde gezin) kreeg al een stuk minder aandacht, hij krijgt veel commentaar, kan nooit iets goed doen (hij is 3...) Mijn ouders passen overigens niet regelmatig op, dit gaat om gewone bezoekjes
Nu kom ik er straks achteraan met kleinkind 3. En ik ben bang dat mijn kind haast geen aandacht gaat krijgen van hen. Ze vragen nu al bijna nooit naar mijn zwangerschap, ik verwacht dat dat straks niet anders zal zijn.
Nu kom ik er straks achteraan met kleinkind 3. En ik ben bang dat mijn kind haast geen aandacht gaat krijgen van hen. Ze vragen nu al bijna nooit naar mijn zwangerschap, ik verwacht dat dat straks niet anders zal zijn.
zaterdag 27 december 2008 om 15:51
Ik heb dit ook alleen dan met mijn schoonmoeder. Mijn eigen moeder zou zoiets nooit doen. Zij behandelt alle 3 mijn kinderen gelijk!
Maar schoonmoeder trekt bij onze dochter(middelste) heel erg voor. Dat is al zo vanaf dat ik zwanger van haar was. Ze hoopte echt op een meisje. En ik heb het idee dat ze haar behandelt als haar eigen dochter omdat ze zelf nooit geen dochter heeft gehad. Ze heeft alleen maar 1 zoon(mijn vriend). Als mijn vriend even met de kids langs zijn ouders gaat dan komt hij ook altijd met kleding voor mijn dochter terug, die ze voor haar gekocht heeft. En mijn zoontjes niets!
Ik heb hier ook wat van gezegd en toen was ze erg boos en liet tenslotte 6 maanden niets van zichzelf horen. Ze is toen niet eens op de verjaardag van mijn jongste zoon geweest die toen 1 jaar werd. Daarna hebben wij het èèn en ander uitgepraat dus hoop dat het nu wel goed zal gaan. In iedergeval mocht mijn jonsgte zoon afgelopen week een paar daagjes logeren, dus is al een goed begin.
Maar valt het weer in het oude terug dan moet ik er nog heel hard over nadenken of contact houden wel nut heeft. Mijn oudste is tenslotte 6 jaar dus die zit echt op een leeftijd dat hij het echt wel beseft wat voortrekken is. En ik vind het dan gewoon echt zielig voor mijn andere 2 kinderen, kun je gewoon niet maken.
Mijn eigen moeder is hier heel erg pissig om geweest wat schoonmoeder deed. Ze vond het zo erg dat ze niet op de eerste verjaardag van mijn jongste is geweest dat ze zelfs in tranen uitbarstte. Ik vond dat toen een heel fijn gevoel om dat van mijn moeder te zien, zij is gelukkig echt een goeie oma voor al haar kleinkinderen.
Maar schoonmoeder trekt bij onze dochter(middelste) heel erg voor. Dat is al zo vanaf dat ik zwanger van haar was. Ze hoopte echt op een meisje. En ik heb het idee dat ze haar behandelt als haar eigen dochter omdat ze zelf nooit geen dochter heeft gehad. Ze heeft alleen maar 1 zoon(mijn vriend). Als mijn vriend even met de kids langs zijn ouders gaat dan komt hij ook altijd met kleding voor mijn dochter terug, die ze voor haar gekocht heeft. En mijn zoontjes niets!
Ik heb hier ook wat van gezegd en toen was ze erg boos en liet tenslotte 6 maanden niets van zichzelf horen. Ze is toen niet eens op de verjaardag van mijn jongste zoon geweest die toen 1 jaar werd. Daarna hebben wij het èèn en ander uitgepraat dus hoop dat het nu wel goed zal gaan. In iedergeval mocht mijn jonsgte zoon afgelopen week een paar daagjes logeren, dus is al een goed begin.
Maar valt het weer in het oude terug dan moet ik er nog heel hard over nadenken of contact houden wel nut heeft. Mijn oudste is tenslotte 6 jaar dus die zit echt op een leeftijd dat hij het echt wel beseft wat voortrekken is. En ik vind het dan gewoon echt zielig voor mijn andere 2 kinderen, kun je gewoon niet maken.
Mijn eigen moeder is hier heel erg pissig om geweest wat schoonmoeder deed. Ze vond het zo erg dat ze niet op de eerste verjaardag van mijn jongste is geweest dat ze zelfs in tranen uitbarstte. Ik vond dat toen een heel fijn gevoel om dat van mijn moeder te zien, zij is gelukkig echt een goeie oma voor al haar kleinkinderen.
zaterdag 27 december 2008 om 16:06
Het kan natuurlijk dat mensen elkaar niet liggen, ook als ze oma en kleinkind zijn. Zolang het nog dreumessen zijn kun je daar natuurlijk nog weinig van zeggen, maar zelf heb ik ook nooit een goede band met een van mijn oma's gehad. Mijn zus mocht idd wel bij oma logeren, maar mij wilde ze niet hebben, want ik was "druk en lastig" Mijn zus was ook meer en meisje-meisje; speelde met poppen, hield van naien en breien en tuttelen, terwijl bij mij het technisch lego favoriet was. Zus kreeg ook altijd veel duurdere kadootjes. Maar eigenlijk heb ik daar als kind nooit echt last van gehad. Ik vond oma ook niet aardig, dus de aversie was redelijk wederzijds.Voor kinderen zijn dingen echter al snel normaal of vanzelfsprekend en ik heb er nooit verdriet over gehad of een trauma dat oma zus leuker vond. Nu schelen zus en ik wel een paar jaar en dan leef je als kind sowieso in een andere wereld.
zondag 28 december 2008 om 13:06
Bedankt voor jullie nuttige reacties!
Als ik alles zo even op een rijtje zet denk ik dat ik er aan moet gaan werken dat er een band gaat komen tussen oma en mijn dochter. Uit sommige verhalen van jullie bleek dat zelfs op oudere leeftijd onderscheid gemaakt wordt, en dat wil ik voorkomen!
@Bianca en Pebbles het is inderdaad een goed idee dat mijn dochtertje ook eens per week bij mijn ouders is. Mijn zoontje is er 1 hele dag in de week, en mijn dochtertje dus nooit.
Ik ben elke dag samen met mijn meisje waarvan 1hele dag en 2 halve dagen alleen dus ze krijgt al exclusieve aandacht van mij.
Eerlijk gezegd denk ik ook wel dat mijn dochtertje net als mijn zoontje het hart van mijn moeder zal veroveren....al denk ik wel dat mijn dochter harder zijn best zal moeten doen dan mijn zoontje destijds...Maar dat zal wel te maken hebben met het hier eerder genoemde ''eerste kleinkind syndroom''
En misschien moet ik mij er dan maar bij neerleggen dat 2 kinderen tezamen bij oma gewoon geen goed plan is. Hoe jammer ik dat ook vind.
Wel ga ik meer op mijn strepen staan. Wil je dat wij op bezoek komen? Prima, maar zorg dan dat mijn dochtertje ook een bedje heeft (die ik al gekocht heb) en dat ook voor haar er een box is net als dat er altijd 1 was voor mijn zoontje. Gelijke monniken, gelijke kappen!
Ook mijn dochter verdient een eerlijke kans. Nu krijgt ze commentaar omdat ze zo vaak huilerig was. Tja, als een baby al 10uur non stop op is is dat niet zo raar!
Kortom, ik moet er aan werken!
Neele en inderdaad mocht ik merken dat het niet werkt, moet ik het zeggen. Anders wordt het waarschijnlijk weer aangehaald bij een vervelende ruzie en dan ben je verder van huis!
Wen, maak je niet teveel zorgen! Het is natuurlijk wel je ouders eerste kindje van jou! Dat is toch heel bijzonder?
Tuurlijk zal er qua enthousiame er misschien een kleine gewenning ingeslopen zijn, maar dat wil niet zeggen dat ze niet dolgelukkig zijn met hun nieuwe eerste kleinkind van jou!
Je moet je pas zorgen maken als je ziet dat je kind achter gesteld wordt bij de rest van zijn neefjes en nichtjes...Maar zo ver is het nog lang niet, en dat hoeft ook helemaal niet te gebeuren!
Als ik alles zo even op een rijtje zet denk ik dat ik er aan moet gaan werken dat er een band gaat komen tussen oma en mijn dochter. Uit sommige verhalen van jullie bleek dat zelfs op oudere leeftijd onderscheid gemaakt wordt, en dat wil ik voorkomen!
@Bianca en Pebbles het is inderdaad een goed idee dat mijn dochtertje ook eens per week bij mijn ouders is. Mijn zoontje is er 1 hele dag in de week, en mijn dochtertje dus nooit.
Ik ben elke dag samen met mijn meisje waarvan 1hele dag en 2 halve dagen alleen dus ze krijgt al exclusieve aandacht van mij.
Eerlijk gezegd denk ik ook wel dat mijn dochtertje net als mijn zoontje het hart van mijn moeder zal veroveren....al denk ik wel dat mijn dochter harder zijn best zal moeten doen dan mijn zoontje destijds...Maar dat zal wel te maken hebben met het hier eerder genoemde ''eerste kleinkind syndroom''
En misschien moet ik mij er dan maar bij neerleggen dat 2 kinderen tezamen bij oma gewoon geen goed plan is. Hoe jammer ik dat ook vind.
Wel ga ik meer op mijn strepen staan. Wil je dat wij op bezoek komen? Prima, maar zorg dan dat mijn dochtertje ook een bedje heeft (die ik al gekocht heb) en dat ook voor haar er een box is net als dat er altijd 1 was voor mijn zoontje. Gelijke monniken, gelijke kappen!
Ook mijn dochter verdient een eerlijke kans. Nu krijgt ze commentaar omdat ze zo vaak huilerig was. Tja, als een baby al 10uur non stop op is is dat niet zo raar!
Kortom, ik moet er aan werken!
Neele en inderdaad mocht ik merken dat het niet werkt, moet ik het zeggen. Anders wordt het waarschijnlijk weer aangehaald bij een vervelende ruzie en dan ben je verder van huis!
Wen, maak je niet teveel zorgen! Het is natuurlijk wel je ouders eerste kindje van jou! Dat is toch heel bijzonder?
Tuurlijk zal er qua enthousiame er misschien een kleine gewenning ingeslopen zijn, maar dat wil niet zeggen dat ze niet dolgelukkig zijn met hun nieuwe eerste kleinkind van jou!
Je moet je pas zorgen maken als je ziet dat je kind achter gesteld wordt bij de rest van zijn neefjes en nichtjes...Maar zo ver is het nog lang niet, en dat hoeft ook helemaal niet te gebeuren!
zondag 28 december 2008 om 13:19
zondag 28 december 2008 om 13:37
zondag 28 december 2008 om 13:47
Misschien een stomme vraag hoor, maar waarom kan je je moeder er niet gewoon op aanspreken? Niet in the heat of the moment, maar op een rustig moment naderhand?
En zonder conclusies uit haar gedrag te trekken, kan je het geheel bij jezelf houden. Ik merk / ik heb het idee dat etc. Dan is dat minder aanvallend. En dan mag je best erbij zeggen dat je denkt dat ze dat doet omdat ze 2 kinderen teveel vindt, maar dat het er voor jou en de kinderen op lijkt dat ze je zoontje voortrekt. Dan kan je moeder dat ook eventueel beamen (is altijd makkelijker voor haar dan zelf het te moeten zeggen). Stel dan voor dat je het voortaan bij kindje houdt en wissel dan wat af.
Of even iets anders..... kan je je vader niet inschakelen? Kan je je gevoel met hem eerst bespreken? Hij zit er met zijn neus bovenop en moet toch ook doorhebben dat je moeder de kindertjes niet gelijk behandelt?
Trouwens, of je moeder 2 te druk vindt, dat moet geen reden zijn om je dochter niet naar bed te doen. Dat vind ik slechte opvang en dat moet je ten alle tijden vermijden. Ik zou een tweede logeerbedje daar achterlaten.... dan heb je dat excuus ook niet.
En zonder conclusies uit haar gedrag te trekken, kan je het geheel bij jezelf houden. Ik merk / ik heb het idee dat etc. Dan is dat minder aanvallend. En dan mag je best erbij zeggen dat je denkt dat ze dat doet omdat ze 2 kinderen teveel vindt, maar dat het er voor jou en de kinderen op lijkt dat ze je zoontje voortrekt. Dan kan je moeder dat ook eventueel beamen (is altijd makkelijker voor haar dan zelf het te moeten zeggen). Stel dan voor dat je het voortaan bij kindje houdt en wissel dan wat af.
Of even iets anders..... kan je je vader niet inschakelen? Kan je je gevoel met hem eerst bespreken? Hij zit er met zijn neus bovenop en moet toch ook doorhebben dat je moeder de kindertjes niet gelijk behandelt?
Trouwens, of je moeder 2 te druk vindt, dat moet geen reden zijn om je dochter niet naar bed te doen. Dat vind ik slechte opvang en dat moet je ten alle tijden vermijden. Ik zou een tweede logeerbedje daar achterlaten.... dan heb je dat excuus ook niet.
zondag 28 december 2008 om 14:11
appeltje erop aanspreken is ook het beste dat weet ik...Maar misschien een beetje lullig om over mijn moeder te zeggen, maar ze is nogal snel op haar teentjes getrapt. Ze is zo'n typ die dan gerust een paar maanden niets van zich laat horen als ze weer eens beledigd is.
jaja moeilijk gevalletje..vandaar ook deze topic voor tips, omdat aanspreken in mijn geval wat gecompliceerder ligt.
Ook heb ik aangeboden een xtra bedje op te zetten voor haar. Hier werd heel mat op gereageerd...Zo van," maar het moet geen gewoonte worden dat ze samen komen hoor"
Ehhh kan moeilijk 1 kind thuis laten als ik op bezoek kom!
Ik heb geen zin om weer te moeten beginnen-smeken om een extra bedje, dus zal in vervolg alleen nog maar op bezoek kunnen komen na 15uur smiddags als alle slaapjes achter de rug zijn.
Tja, als er geen bedje mag komen, zal ze de concequenties vanzelf in gaan zien....
(wil zoiets niet dwingen, tis natuurlijk ook haar goed recht als ze geen extra bedje wil)
Mika respect voor je moeder!! 25 kleinkinderen!! wauw!
Denk ook dat het er mee te maken heeft of je een groot gezin gewend bent. Mijn moeder is enigskind, en ik half. (halfbroer, maar dan niet haar zoon)
Zij is dus meerdere kinderen dus niet gewend.
Ach ja, dat snap ik dan wel weer...
jaja moeilijk gevalletje..vandaar ook deze topic voor tips, omdat aanspreken in mijn geval wat gecompliceerder ligt.
Ook heb ik aangeboden een xtra bedje op te zetten voor haar. Hier werd heel mat op gereageerd...Zo van," maar het moet geen gewoonte worden dat ze samen komen hoor"
Ehhh kan moeilijk 1 kind thuis laten als ik op bezoek kom!
Ik heb geen zin om weer te moeten beginnen-smeken om een extra bedje, dus zal in vervolg alleen nog maar op bezoek kunnen komen na 15uur smiddags als alle slaapjes achter de rug zijn.
Tja, als er geen bedje mag komen, zal ze de concequenties vanzelf in gaan zien....
(wil zoiets niet dwingen, tis natuurlijk ook haar goed recht als ze geen extra bedje wil)
Mika respect voor je moeder!! 25 kleinkinderen!! wauw!
Denk ook dat het er mee te maken heeft of je een groot gezin gewend bent. Mijn moeder is enigskind, en ik half. (halfbroer, maar dan niet haar zoon)
Zij is dus meerdere kinderen dus niet gewend.
Ach ja, dat snap ik dan wel weer...
zondag 28 december 2008 om 22:32
ik had ook zo'n oma die in dit geval mij ontzettend voortrok, toen ik iets ouder werd ( 6jaar) had ik dat een beetje door en sprak hierover met mijn moeder. Vervolgens elke keer als mijn oma mij in iets voortrok betrok ik er mijn broertje bij. (maar wil hij dan niet ook... of ja dat zal broertje heel leuk vinden) En ik hoefde het maar een paar keer te doen voordat het gedrag veranderde.
Binnen een maand trok mijn oma mijn broetje voor! Maar omdat ik de situatie negeerde en net deed alsof het me niets deed (ik was natuurlijk heel boos, ik had mijn positie opgegeven) trok mijn oma snel weer bij en sindsdien trok ze niemand meer voor. Ik denk dat me oma dat deed omdat ze het eigenlijk niet kon verkroppen dat ze op een negatief punt was gewezen en ze zich schaamde, door iets 'gemeens' terug te doen omdat ik haar voor blok zette had ze het gevoel weer 'in controle' te zijn en kon ze de situatie nu wel aan.
Kortom, als het verschil blijft bestaan kan je het misschien via het lievelingskleinkind op latere leeftijd rechtzetten.
Binnen een maand trok mijn oma mijn broetje voor! Maar omdat ik de situatie negeerde en net deed alsof het me niets deed (ik was natuurlijk heel boos, ik had mijn positie opgegeven) trok mijn oma snel weer bij en sindsdien trok ze niemand meer voor. Ik denk dat me oma dat deed omdat ze het eigenlijk niet kon verkroppen dat ze op een negatief punt was gewezen en ze zich schaamde, door iets 'gemeens' terug te doen omdat ik haar voor blok zette had ze het gevoel weer 'in controle' te zijn en kon ze de situatie nu wel aan.
Kortom, als het verschil blijft bestaan kan je het misschien via het lievelingskleinkind op latere leeftijd rechtzetten.
dinsdag 30 december 2008 om 12:09
shit weg tekst eerst dit ff posten!
Ik heb er de afgelopen dagen eens over nagedacht, en ik denk dat als het al zo gaat lopen dat mijn zoontje het lievelingetje gaat worden, dat dit dan niets met de persoonlijkheid van mijn dochterje te maken heeft. Merk ook dat mijn moeder heus lief tegen haar doet, en haar schattig vind. Tis meer dat mijn dochter minder de kans krijgt om een band op te bouwen, omdat ze de ''onpraktische'' 2de is.
Met de tips op dit forum kan ik iig proberen dat zij ook een kans krijgt net als haar broertje. Ik heb goede hoop....moet er gewoon hard aan werken!
Mijn eerste agenda punt in het nieuwe jaar is dan ook een oppas middag regelen bij oma voor mijn dochter!
Ik heb er de afgelopen dagen eens over nagedacht, en ik denk dat als het al zo gaat lopen dat mijn zoontje het lievelingetje gaat worden, dat dit dan niets met de persoonlijkheid van mijn dochterje te maken heeft. Merk ook dat mijn moeder heus lief tegen haar doet, en haar schattig vind. Tis meer dat mijn dochter minder de kans krijgt om een band op te bouwen, omdat ze de ''onpraktische'' 2de is.
Met de tips op dit forum kan ik iig proberen dat zij ook een kans krijgt net als haar broertje. Ik heb goede hoop....moet er gewoon hard aan werken!
Mijn eerste agenda punt in het nieuwe jaar is dan ook een oppas middag regelen bij oma voor mijn dochter!
dinsdag 30 december 2008 om 12:11
