Kinderen
alle pijlers
Onrustig mannetje
maandag 15 december 2008 om 21:27
Hallo,
Ons zoontje van ruim 6 maanden, wordt nog elke nacht wakker. Soms 1 tot 5 x, soms wel tien x. De ene nacht is een speentje geven voldoende, de andere nacht krijst hij alles aan elkaar en wordt pas rustig als ik m in mijn armen hou. Hij is met aardig wat geweld geboren, ik was gewoon thuis omdat alles goed ging, maar na 40 minuten persen kwam er nog niks en werd de verloskundige toch wat onrustig. Zij hartje zakte aardig vlot en het bleek dat hij tijdens de bevalling besloten had om zijn armpje rond zijn nekje te houden. Dat past dus nooit! De verloskundige heeft met aardig wat geweld eerst zijn armpje eruit getrokken en daarna werd Jody geboren. Hij huilde ook niet gelijk, eerst erg hard op zijn rug gewreven. Ik ben de verloskundige erg dankbaar dat ze zo gehandeld heeft, want het had heel anders af kunnen lopen.
Maargoed, hij is vanaf zijn geboorte al onrustig, gespannen en veel wakker. Hij kon niet naar links kijken en lag dus altijd naar 1 kant te kijken. Voorkeurshouding en een afplatting van zijn hoofdje was het gevolg. Kinderfysio is geweest, en komt nogsteeds, en na een aantal behandelingen bij de chiropractor kon hij alle kanten opkijken. Toch bleef hij erg onrustig s nachts enzijn we naar een osteopaat gegaan. Ik moet zeggen dat het een stuk beter gaat. Ipv 30 tot 40 keer eruit s nachts, is het nu gemiddeld 3 x per nacht. We hebben nog een zoon van 3 jaar die ook de nodige aandacht nodig heeft en verdient, dus het is best lastig. En na een half jaar ben ik het nu toch erg zat. Ook al bij de huisarts geweest en bleek dat hij 1 rood trommelvliesje heeft, niet onstoken maar vocht erachter. Maar daar had hij hooguit een week last van. Volgens de huisarts is hij een "huilbaby", maar daar geloo ik niet in. Heeft iemand adviezen? Tips? Ervaring met hetzelfde? Ik hoor het graag.
Groetjes Erna
Ons zoontje van ruim 6 maanden, wordt nog elke nacht wakker. Soms 1 tot 5 x, soms wel tien x. De ene nacht is een speentje geven voldoende, de andere nacht krijst hij alles aan elkaar en wordt pas rustig als ik m in mijn armen hou. Hij is met aardig wat geweld geboren, ik was gewoon thuis omdat alles goed ging, maar na 40 minuten persen kwam er nog niks en werd de verloskundige toch wat onrustig. Zij hartje zakte aardig vlot en het bleek dat hij tijdens de bevalling besloten had om zijn armpje rond zijn nekje te houden. Dat past dus nooit! De verloskundige heeft met aardig wat geweld eerst zijn armpje eruit getrokken en daarna werd Jody geboren. Hij huilde ook niet gelijk, eerst erg hard op zijn rug gewreven. Ik ben de verloskundige erg dankbaar dat ze zo gehandeld heeft, want het had heel anders af kunnen lopen.
Maargoed, hij is vanaf zijn geboorte al onrustig, gespannen en veel wakker. Hij kon niet naar links kijken en lag dus altijd naar 1 kant te kijken. Voorkeurshouding en een afplatting van zijn hoofdje was het gevolg. Kinderfysio is geweest, en komt nogsteeds, en na een aantal behandelingen bij de chiropractor kon hij alle kanten opkijken. Toch bleef hij erg onrustig s nachts enzijn we naar een osteopaat gegaan. Ik moet zeggen dat het een stuk beter gaat. Ipv 30 tot 40 keer eruit s nachts, is het nu gemiddeld 3 x per nacht. We hebben nog een zoon van 3 jaar die ook de nodige aandacht nodig heeft en verdient, dus het is best lastig. En na een half jaar ben ik het nu toch erg zat. Ook al bij de huisarts geweest en bleek dat hij 1 rood trommelvliesje heeft, niet onstoken maar vocht erachter. Maar daar had hij hooguit een week last van. Volgens de huisarts is hij een "huilbaby", maar daar geloo ik niet in. Heeft iemand adviezen? Tips? Ervaring met hetzelfde? Ik hoor het graag.
Groetjes Erna
maandag 15 december 2008 om 21:39
Andere mensen hebben misschien adviezen die heel wat meer op de specifieke situatie van je baby zijn toegesneden, maar ik heb heel veel gehad aan De taal van het huilen. (zie hier). Ik heb het boek niet in alles nagevolgd, maar wel af en toe mijn zoon die ook erg onrustig en gefrustreerd was toegestaan langer te huilen in mijn armen, terwijl ik actief naar hem luisterde (klinkt heel zot als je het zo opschrijft, ik weet het). Het idee erachter is dat baby's niet kunnen praten en heel veel frustraties opkroppen. We zijn zo geneigd kinderen te sussen dat we ze een uitlaatklep ontnemen. Veilig bij papa en mama huilen kan helend werken. Als onze zoon een 'huiluurtje' had gehad (vaak ongeveer 20 minuten), dan was hij daarna vaak enkele dagen heel erg opgelucht, monter, vrolijk, tevreden. Als er verder geen lichamelijke oplossingen te vinden zijn voor je kind kan ik me voorstellen dat het helpt om hem een manier te bieden om met zijn ervaringen en babystress om te gaan. Sterkte, goed dat je je zoon verder wilt helpen!
maandag 15 december 2008 om 21:49
missmara heeft een punt, wat doe jij als je bij hem bent (en wat is de aanleiding ) snachts, uit bed, naar beneden, troosten, eten geven.
je eerste verhaal is goed omschreven, maar wat doe je nou op dit moment.
lijkt een beetje wat ik heb meegemaakt.maar het kan dus toch anders wezen. want elk kind is natuurlijk anders.
je eerste verhaal is goed omschreven, maar wat doe je nou op dit moment.
lijkt een beetje wat ik heb meegemaakt.maar het kan dus toch anders wezen. want elk kind is natuurlijk anders.
maandag 15 december 2008 om 21:56
Hij is overdag een heerlijk mannetje. Hij lacht veel, "kletst"ook al aardig en kan ook best een tijdje zichzelf vermaken. Hijslaapt overdag ongeveer 2 uurtjes in totaal en krijgt genoeg voeding. S morgens en s avonds een papfles, nog twee gewone flessen, fruit en we zijn et begonnen met warm eten en dan dus 1fles minder. Ook hebben we een bedritueel. Eerst lekker badderen en daarna de papfles, nog een klein verhaaltje en snurken maar. Dus dat gaat allemaal prima. Als hij heel erg overstuur is s nacht neem ik hem mee naar beneden, dit vooral omdat onze andere zoon er naast slaapt. En dan valt hij al snel in mijn armen weer in slaap. Maar de keren dat ik naar beneden ga met m zijn op 1 hand te tellen.
maandag 15 december 2008 om 22:08
De huisarts zei dat hij normaal gesproken buisjes zou krijgen, maar dat hij hem daar nog te klein voor vindt. En als het erger werd dat ik dan weer terug moest komen. Vandaag was ik op het cb en zijn oortje was nogsteeds rood. ( een week geleden ben ik bij de huisarts geweest ).
Het bedje heeft al een week bij ons op de kamer gestaan, het voordeel was dat ik snel bij m was en mijn warme bedje niet uit hoefde. Tegenwoordig slaap ik met sokken aan, dan krijg ik ieg geen koude voeten s nachts.
Het bedje heeft al een week bij ons op de kamer gestaan, het voordeel was dat ik snel bij m was en mijn warme bedje niet uit hoefde. Tegenwoordig slaap ik met sokken aan, dan krijg ik ieg geen koude voeten s nachts.
maandag 15 december 2008 om 22:15
moeilijk hoor, stel je legt dat kereltje tussen jullie in (misschien niet opvoedkundig) gaat hij dan wel rustig slapen?
want dan moet je er aan gaan denken om hem dus niet uit zijn bed te halen maar naast hem gaan liggen op de grond (campingmatrasje) dan ben je bij hem.
want bij ons ging ons zoontje als die bij ons in bed was helemaal niet slapen. en dus naast hem liggen bij zijn ledikantje lukte ook niet. wat bij zijn zus wel hielp, waardoor zij door had dat ze niet uit haar bedje kwam.
het is zo moeilijk, maar ik denk dat je goed bezig bent, en ik snap dat je het zat bent, vooral de goede verhalen komen nu gewoon even niet goed aan
want dan moet je er aan gaan denken om hem dus niet uit zijn bed te halen maar naast hem gaan liggen op de grond (campingmatrasje) dan ben je bij hem.
want bij ons ging ons zoontje als die bij ons in bed was helemaal niet slapen. en dus naast hem liggen bij zijn ledikantje lukte ook niet. wat bij zijn zus wel hielp, waardoor zij door had dat ze niet uit haar bedje kwam.
het is zo moeilijk, maar ik denk dat je goed bezig bent, en ik snap dat je het zat bent, vooral de goede verhalen komen nu gewoon even niet goed aan
maandag 15 december 2008 om 22:31
Het is inderdaad erg moeilijk. ( kom net weer van boven, het ventje werd pas weer rustig in mijn armen ). Op het laatst weet je het gewoon niet meer. We hebben hem ook al laten huilen s nachts, waar ik helemaal geen voorstander van ben, maar ja, je wilt toch alles geprobeerd hebben. Als ik maar zeker wist dat hij geen pijn heeft.
maandag 15 december 2008 om 22:35
Ik ben ervan overtuigd dat net als bij volwassenen ook bij babies en kinderen 's nachts angsten het sterkst de kop opsteken. Hij kan last hebben van zijn oren, maar omdat je zegt dat het vanaf de bevalling is kan het evengoed die stress van de nare start zijn. In dat geval zou ik hem geruststellen en troosten, maar niet per se sussen met eten of susgeluidjes. Zie verder mijn eerdere posting.
Kan me trouwens zo goed voorstellen dat je wilt weten of hij geen pijn heeft! Hoop dat je er achterkomt.
Kan me trouwens zo goed voorstellen dat je wilt weten of hij geen pijn heeft! Hoop dat je er achterkomt.
maandag 15 december 2008 om 23:00
Ik zou toch echt op een verwijzing voor de KNO-arts aandringen. Die weet toch meer dan een ha hierover. Voor je daar dan zit ben je soms ook weer even verder. Oorpijn kan echt heel erg pijnlijk zijn.
Verder slaapt ie overdag ook niet veel, tenminste ik vind 2 uurtjes niet veel voor 5 maanden.
Verder slaapt ie overdag ook niet veel, tenminste ik vind 2 uurtjes niet veel voor 5 maanden.
Whatever, I do what I want
maandag 15 december 2008 om 23:15
Wat herken ik een hoop in je verhaal! Hier ook een manneke wat erg onrustig kon/kan zijn, vooral snachts. En een combi met de oudste van drie. Pittig he?
Is de osteopaat waar je heen gaat deskundig op het gebied van kiss-syndroom? Ons manneke is ook met erg veel geweld geboren en had de eerste maanden veel onrust in zich en een voorkeurshouding. We combineerden de fysio met een gespecialiseerde manueel therapeut. Dit hielp hem erg goed.
Verder is hij supergevoelig voor kou, inmiddels stoken we dus tegen sommige adviezen in zijn kamertje tot 17/18 graden en ook dat liet hem al veel lekkerder slapen.
En hij is op andere melk overgegaan, aangezien bleek dat een gedeelte van zijn onrust door koemelkallergie bleek te komen. Allergieen uiten zich vaak op de slijmvliezen, longen en oren. Ook ons manneke heeft vaak oorontsteking/ gewollen trommelvliezen. Al met al een heel getob, hij is nu elf maanden.
Ik heb het idee dat ons ventje wel erg veel factoren heeft om onrustig te worden, maar misschien herken je toch een van deze dingen. Succes!
Is de osteopaat waar je heen gaat deskundig op het gebied van kiss-syndroom? Ons manneke is ook met erg veel geweld geboren en had de eerste maanden veel onrust in zich en een voorkeurshouding. We combineerden de fysio met een gespecialiseerde manueel therapeut. Dit hielp hem erg goed.
Verder is hij supergevoelig voor kou, inmiddels stoken we dus tegen sommige adviezen in zijn kamertje tot 17/18 graden en ook dat liet hem al veel lekkerder slapen.
En hij is op andere melk overgegaan, aangezien bleek dat een gedeelte van zijn onrust door koemelkallergie bleek te komen. Allergieen uiten zich vaak op de slijmvliezen, longen en oren. Ook ons manneke heeft vaak oorontsteking/ gewollen trommelvliezen. Al met al een heel getob, hij is nu elf maanden.
Ik heb het idee dat ons ventje wel erg veel factoren heeft om onrustig te worden, maar misschien herken je toch een van deze dingen. Succes!
maandag 15 december 2008 om 23:21
quote:Erna1 schreef op 15 december 2008 @ 22:08:
De huisarts zei dat hij normaal gesproken buisjes zou krijgen, maar dat hij hem daar nog te klein voor vindt. En als het erger werd dat ik dan weer terug moest komen. Vandaag was ik op het cb en zijn oortje was nogsteeds rood. ( een week geleden ben ik bij de huisarts geweest ).
Het bedje heeft al een week bij ons op de kamer gestaan, het voordeel was dat ik snel bij m was en mijn warme bedje niet uit hoefde. Tegenwoordig slaap ik met sokken aan, dan krijg ik ieg geen koude voeten s nachts.GA naar de KNO-arts....écht. Bespreek het met hem/haar. Onze huisarts vond Sarahmeisje ook te jong (nu 9 maanden) maar we hebben aangedrongen op een verwijzing. KNO zei gelijk: oh, buisjes doen? As vrijdag gaat het dus gebeuren.
De huisarts zei dat hij normaal gesproken buisjes zou krijgen, maar dat hij hem daar nog te klein voor vindt. En als het erger werd dat ik dan weer terug moest komen. Vandaag was ik op het cb en zijn oortje was nogsteeds rood. ( een week geleden ben ik bij de huisarts geweest ).
Het bedje heeft al een week bij ons op de kamer gestaan, het voordeel was dat ik snel bij m was en mijn warme bedje niet uit hoefde. Tegenwoordig slaap ik met sokken aan, dan krijg ik ieg geen koude voeten s nachts.GA naar de KNO-arts....écht. Bespreek het met hem/haar. Onze huisarts vond Sarahmeisje ook te jong (nu 9 maanden) maar we hebben aangedrongen op een verwijzing. KNO zei gelijk: oh, buisjes doen? As vrijdag gaat het dus gebeuren.
maandag 15 december 2008 om 23:22
quote:martinevanders schreef op 15 december 2008 @ 23:15:
Ook ons manneke heeft vaak oorontsteking/ gewollen trommelvliezen. Al met al een heel getob, hij is nu elf maanden.
Ik heb het idee dat ons ventje wel erg veel factoren heeft om onrustig te worden, maar misschien herken je toch een van deze dingen. Succes!Ook voor jou dus hetzelfde advies: praat eens met een KNO-arts...
Ook ons manneke heeft vaak oorontsteking/ gewollen trommelvliezen. Al met al een heel getob, hij is nu elf maanden.
Ik heb het idee dat ons ventje wel erg veel factoren heeft om onrustig te worden, maar misschien herken je toch een van deze dingen. Succes!Ook voor jou dus hetzelfde advies: praat eens met een KNO-arts...
