Kinderen
alle pijlers
Ouders van kinderen met ADHD, ervaringen, tips, lotgenoten?
zondag 12 juli 2009 om 13:46
zondag 12 juli 2009 om 14:26
Hoi Janny,
Ik ben 41 en slik zelf sinds driekwart jaar methylfenidaat. Ik heb twee jongens van nu vijf en vier jaar oud. Naar het zich laat aanzien vallen onze appels niet ver van de boom, zeg maar. Mijn oudste gaat naar groep 3 en ik ben hééél benieuwd hoe dat gaat uitpakken. Hij heeft zich in groep 1 en 2 in elk geval moeilijk tot werkjes kunnen zetten, houdt alles in de gaten en volgens de juf en de IB'er is hij 'anders'. Onlangs bij de jeugdarts geweest voor het reguliere bezoek en zij gaat zaken in gang zetten om hem eind van dit jaar te laten testen. Ik denk dat er ADD ofzoiets zal uitrollen.
Mijn jongste is een stuiterkont, maar ook weer niet heel overdreven. Hij zit sinds een paar maanden op de basisschool en gaat na de vakantie dus nog twee jaar 'kleuteren'. De juf is vooralsnog tevreden en vindt dat hij zich goed ontwikkeld heeft in de afgelopen maanden.
Onze kinderen slapen allebei niet zo heel makkelijk, al zijn de problemen op dat vlak ook weer niet héél groot.
Mijn man heeft zeker ook wel wat kenmerkjes van ADD, maar aan de andere kant, als je iedereen langs de lat zou leggen...? Het is ook maar net hoeveel last je ervan hebt natuurlijk. Ik vond dat ik niet uit mezelf kon halen wat er volgens mij - en tijdens mijn school/studiecarrière leraren en docenten met mij - wel in mij zit. Omdat ik mijn opleidingen wel gemakkelijk doorlopen heb leek er nooit echt iets op ADD/ADHD te wijzen. Anyway, dit gaat niet over mij maar dit even ter toelichting. Ik bedoel maar dat je niet altijd per se tevreden hoeft te zijn met iets dat in de ogen van anderen goed is. Ik ken een politicus met ADHD die zegt: mijn medewerkers hebben last van mijn ADHD maar ik zelf niet, ik ga er niets aan doen. Zo kan het ook. Er zijn veel kanten aan vele medailles.
Ik ben heel benieuwd hoe zich de ADHD bij jouw zoontje uit en wat de medicatie doet.
xx lisa.
Ik ben 41 en slik zelf sinds driekwart jaar methylfenidaat. Ik heb twee jongens van nu vijf en vier jaar oud. Naar het zich laat aanzien vallen onze appels niet ver van de boom, zeg maar. Mijn oudste gaat naar groep 3 en ik ben hééél benieuwd hoe dat gaat uitpakken. Hij heeft zich in groep 1 en 2 in elk geval moeilijk tot werkjes kunnen zetten, houdt alles in de gaten en volgens de juf en de IB'er is hij 'anders'. Onlangs bij de jeugdarts geweest voor het reguliere bezoek en zij gaat zaken in gang zetten om hem eind van dit jaar te laten testen. Ik denk dat er ADD ofzoiets zal uitrollen.
Mijn jongste is een stuiterkont, maar ook weer niet heel overdreven. Hij zit sinds een paar maanden op de basisschool en gaat na de vakantie dus nog twee jaar 'kleuteren'. De juf is vooralsnog tevreden en vindt dat hij zich goed ontwikkeld heeft in de afgelopen maanden.
Onze kinderen slapen allebei niet zo heel makkelijk, al zijn de problemen op dat vlak ook weer niet héél groot.
Mijn man heeft zeker ook wel wat kenmerkjes van ADD, maar aan de andere kant, als je iedereen langs de lat zou leggen...? Het is ook maar net hoeveel last je ervan hebt natuurlijk. Ik vond dat ik niet uit mezelf kon halen wat er volgens mij - en tijdens mijn school/studiecarrière leraren en docenten met mij - wel in mij zit. Omdat ik mijn opleidingen wel gemakkelijk doorlopen heb leek er nooit echt iets op ADD/ADHD te wijzen. Anyway, dit gaat niet over mij maar dit even ter toelichting. Ik bedoel maar dat je niet altijd per se tevreden hoeft te zijn met iets dat in de ogen van anderen goed is. Ik ken een politicus met ADHD die zegt: mijn medewerkers hebben last van mijn ADHD maar ik zelf niet, ik ga er niets aan doen. Zo kan het ook. Er zijn veel kanten aan vele medailles.
Ik ben heel benieuwd hoe zich de ADHD bij jouw zoontje uit en wat de medicatie doet.
xx lisa.
zondag 12 juli 2009 om 15:49
ik heb wel een paar vragen voor je.
wie heeft vastgesteld dat hij ADHD heeft. is daar een onderzoek naar geweest? 6 jaar is best vroeg om ADHD te diagnosticeren. officieel kan dat toch pas bij 9?
en wie heeft hem medicijnen voorgeschreven?
verder geen ervaring maar ik ben zelf groepsleidster en heb er al veel voorbij zien komen
wie heeft vastgesteld dat hij ADHD heeft. is daar een onderzoek naar geweest? 6 jaar is best vroeg om ADHD te diagnosticeren. officieel kan dat toch pas bij 9?
en wie heeft hem medicijnen voorgeschreven?
verder geen ervaring maar ik ben zelf groepsleidster en heb er al veel voorbij zien komen
zondag 12 juli 2009 om 15:58
Hallo Janny,
Ik heb een zoon van 8 die adhd en odd heeft.
Ook heeft hij een verstandelijke beperking.
Hij slikt Concerta en Rispedal.
Hij zit op speciaaal onderwijs en gaat binnenkort naar een zorgboerderij.
Bij hem is het op 6 jaige leeftijd ook vast gesteld.
Door een kinderarts en een psychiater.
Om even antwoord te geven op Rary.
Hij slikt sinds zijn 6de ook medicijnen en gaat sinds groep 3 naar speciaal onderwijs.
Is best moeilijk soms om met zijn gedrag om mee gaan.
Hoe gaat het bij jullie thuis, lukt het allemaal een beetje.
Groetjes Marie.
Ik heb een zoon van 8 die adhd en odd heeft.
Ook heeft hij een verstandelijke beperking.
Hij slikt Concerta en Rispedal.
Hij zit op speciaaal onderwijs en gaat binnenkort naar een zorgboerderij.
Bij hem is het op 6 jaige leeftijd ook vast gesteld.
Door een kinderarts en een psychiater.
Om even antwoord te geven op Rary.
Hij slikt sinds zijn 6de ook medicijnen en gaat sinds groep 3 naar speciaal onderwijs.
Is best moeilijk soms om met zijn gedrag om mee gaan.
Hoe gaat het bij jullie thuis, lukt het allemaal een beetje.
Groetjes Marie.
zondag 12 juli 2009 om 19:52
@Rary...ze mogen al diagnose stellen bij 4 a 5 jaar.
Maar veel mensen weten dat niet.Hadden wij dat ook maar eerder geweten, dan hadden wij ook minder zorgen gehad./////
Onze zoon is nu 12 en sinds een paar maand van de Concerta af.Ik moet zeggen....hij doet het erg goed nu en is een heerlijke puber (pff).
Hij kreeg vanaf 7 jaar ong. methylfenidaat en later in de vorm van Concerta.
Risperdal heeft ie er ook bij gehad maar wij vonden de bijwerkingen te gevaarlijk.Suikerziekte en zelfs klachten die tot de dood kunnen leiden.
Dat middel is eig. voor volwassen mensen met ernstige psychische klachten dus kun je wel nagaan.
We hopen hier dat er geen medicijnen meer nodig zijn.Er was ons ook idd gezegd dat het in de puberteit kon keren of erger worden.Nou....gelukkig is onze ADHD-er gekeerd zal ik maar zeggen.Het blijft altijd een kind met een gebruiksaanwijzing maar we doen het er voor op deze manier!!!
Maar veel mensen weten dat niet.Hadden wij dat ook maar eerder geweten, dan hadden wij ook minder zorgen gehad./////
Onze zoon is nu 12 en sinds een paar maand van de Concerta af.Ik moet zeggen....hij doet het erg goed nu en is een heerlijke puber (pff).
Hij kreeg vanaf 7 jaar ong. methylfenidaat en later in de vorm van Concerta.
Risperdal heeft ie er ook bij gehad maar wij vonden de bijwerkingen te gevaarlijk.Suikerziekte en zelfs klachten die tot de dood kunnen leiden.
Dat middel is eig. voor volwassen mensen met ernstige psychische klachten dus kun je wel nagaan.
We hopen hier dat er geen medicijnen meer nodig zijn.Er was ons ook idd gezegd dat het in de puberteit kon keren of erger worden.Nou....gelukkig is onze ADHD-er gekeerd zal ik maar zeggen.Het blijft altijd een kind met een gebruiksaanwijzing maar we doen het er voor op deze manier!!!
zondag 12 juli 2009 om 22:16
quote:Rary schreef op 12 juli 2009 @ 15:49:
ik heb wel een paar vragen voor je.
wie heeft vastgesteld dat hij ADHD heeft. is daar een onderzoek naar geweest? 6 jaar is best vroeg om ADHD te diagnosticeren. officieel kan dat toch pas bij 9?
en wie heeft hem medicijnen voorgeschreven?
verder geen ervaring maar ik ben zelf groepsleidster en heb er al veel voorbij zien komen
Hallo,
Idd, de diagnose adhd kunnen ze al wel vrij vroeg stellen, we zijn in het begin van het kastje naar de muur gestuurd, ellelange wachtlijsten, maar uiteindelijk, zijn we bij ons om de hoek in het ziekenhuis terechtgekomen, bij een gewone kinderarts, ipv een ADHD centrum.
Gelukkig was de juf van mijn zoon bekend met ADHD en wees me op de mogelijkheid, dit was voor mij eigenlijk een bevestiging van mijn vermoedens.
Hebben jullie als ouders van ADHD kids ook niet altijd het gevoel dat je je kind (eren) moet verdedigen???
groetjes
Janny
ik heb wel een paar vragen voor je.
wie heeft vastgesteld dat hij ADHD heeft. is daar een onderzoek naar geweest? 6 jaar is best vroeg om ADHD te diagnosticeren. officieel kan dat toch pas bij 9?
en wie heeft hem medicijnen voorgeschreven?
verder geen ervaring maar ik ben zelf groepsleidster en heb er al veel voorbij zien komen
Hallo,
Idd, de diagnose adhd kunnen ze al wel vrij vroeg stellen, we zijn in het begin van het kastje naar de muur gestuurd, ellelange wachtlijsten, maar uiteindelijk, zijn we bij ons om de hoek in het ziekenhuis terechtgekomen, bij een gewone kinderarts, ipv een ADHD centrum.
Gelukkig was de juf van mijn zoon bekend met ADHD en wees me op de mogelijkheid, dit was voor mij eigenlijk een bevestiging van mijn vermoedens.
Hebben jullie als ouders van ADHD kids ook niet altijd het gevoel dat je je kind (eren) moet verdedigen???
groetjes
Janny
maandag 13 juli 2009 om 09:59
maandag 13 juli 2009 om 10:39
quote:marie schreef op 13 juli 2009 @ 09:59:
Oja hoor.
Elke dag weer.
Dit omdat er aan de buitenkant niets te zien is.
En dat vind ik nu soms wel heel erg moeilijk maar ik kan er tegenwoordig beter mee omgaan.
En dat van het kastje naar de muur sturen dat ken ik wel.
Dat was bij ons ook en soms nog steeds.
Vooral de vraag: Geef je hem dan ritalin?????? (met een hele negatieve ondertoon)
daar wordt ik soms wel moe van hoor.
Ik ben benieuwd hoe dit nu gaat in de vakantietijd met de medicatie, hij gaat later naar bed, en staat (soms) later op.
Hoe doen jullie dit?
Greettzzz Janny
Oja hoor.
Elke dag weer.
Dit omdat er aan de buitenkant niets te zien is.
En dat vind ik nu soms wel heel erg moeilijk maar ik kan er tegenwoordig beter mee omgaan.
En dat van het kastje naar de muur sturen dat ken ik wel.
Dat was bij ons ook en soms nog steeds.
Vooral de vraag: Geef je hem dan ritalin?????? (met een hele negatieve ondertoon)
daar wordt ik soms wel moe van hoor.
Ik ben benieuwd hoe dit nu gaat in de vakantietijd met de medicatie, hij gaat later naar bed, en staat (soms) later op.
Hoe doen jullie dit?
Greettzzz Janny
maandag 13 juli 2009 om 12:41
@ Lisa
Hij zit nu 6 maanden aan de medicijnen, en ik merk een duidelijke verandering, hij is rustiger, niet meer gefrustreerd en de rest van het gezin heeft t nu niet meer te verduren. Hoewel hij wel erg goed functioneerd, op school kan hij nu ineens wel meekomen.
De eerste dag van zijn medicijnen zei hij:
Bedankt mamma voor de pilletjes, het is nu niet meer zo druk in mijn hoofd. En dat voor een kind van 6 jaar!
Hij zit nu 6 maanden aan de medicijnen, en ik merk een duidelijke verandering, hij is rustiger, niet meer gefrustreerd en de rest van het gezin heeft t nu niet meer te verduren. Hoewel hij wel erg goed functioneerd, op school kan hij nu ineens wel meekomen.
De eerste dag van zijn medicijnen zei hij:
Bedankt mamma voor de pilletjes, het is nu niet meer zo druk in mijn hoofd. En dat voor een kind van 6 jaar!
maandag 13 juli 2009 om 14:33
Ja ik ken dat.
De beruchte vraag geven jullie hem medicijnen dat zou ik nooit doen.
Of je moet hem zo en zo aanpakken dan luistert hij wel.
Met de medicijnen is Marc een stuk rustiger maar toch gaat hij wel eens door de medicijnen heen en dat maakt het heel moeilijk.
Marc zegt ook weleens ik het zo druk in mijn hoofd.
Marc had eerst Ritalin maar dat werkte te kort bij hem daarom heeft hij nu Concerta 27 mg.
Dit hoeft hij maar een keer in te nemen en dat is wel een stuk makkelijker.
Tegen de vakantie zie ik soms ook wel op.
Maar er zijn altijd goede en slechte dagen.
En deze vakantie gaat Marc ook een paar keer naar een zorgboerderij.
Dus het zal allemaal wel goed komen.
De beruchte vraag geven jullie hem medicijnen dat zou ik nooit doen.
Of je moet hem zo en zo aanpakken dan luistert hij wel.
Met de medicijnen is Marc een stuk rustiger maar toch gaat hij wel eens door de medicijnen heen en dat maakt het heel moeilijk.
Marc zegt ook weleens ik het zo druk in mijn hoofd.
Marc had eerst Ritalin maar dat werkte te kort bij hem daarom heeft hij nu Concerta 27 mg.
Dit hoeft hij maar een keer in te nemen en dat is wel een stuk makkelijker.
Tegen de vakantie zie ik soms ook wel op.
Maar er zijn altijd goede en slechte dagen.
En deze vakantie gaat Marc ook een paar keer naar een zorgboerderij.
Dus het zal allemaal wel goed komen.
donderdag 16 juli 2009 om 10:51
Ja, dat verdedigen ken ik maar al te goed!!!!
Je kunt beter een kind met een gebroken been hebben zal ik maar zeggen.Dan zien ze wat er mee is.Heel vervelend idd.
Ritalin Concerta en Methylfenidaat is allemaal hetzelfde.
Ritalin is de merknaam(is dus duur want meestal zelf betalen)
Methy..is basismedicijn waar het om gaat(kost niets want word vergoed)
Concerta is langwerkende methyl..(hier een zegen gebleken!!)
Onze adhd-er werd nl uitgemaakt voor drugsverslaafde en junk op school en in de buurt (door de zelfde jongens want ze wonen 3 huizen van ons af)
Plus de juf vergat het altijd te geven en had je weer een stuiterbal thuis!! Je zag het al aan de ogen en t lopen.
En toen het eenmaal werd vergoed in het duurste pakket hebben we dus niet geaarzeld.(we waren 5 euro meer kwijt als een normaal pakket vanwege collectief verzekeren op man z,n werk.)
Ik wens iedereen een fijne adhd-er die het erg naar z,n heeft.
Maar meer nog hoop ik voor jullie dat je kind ook keert in de puberteit net als de onze!!!!
Want dat is fijn voor iedereen.
GroetjesBIRMANICA
Je kunt beter een kind met een gebroken been hebben zal ik maar zeggen.Dan zien ze wat er mee is.Heel vervelend idd.
Ritalin Concerta en Methylfenidaat is allemaal hetzelfde.
Ritalin is de merknaam(is dus duur want meestal zelf betalen)
Methy..is basismedicijn waar het om gaat(kost niets want word vergoed)
Concerta is langwerkende methyl..(hier een zegen gebleken!!)
Onze adhd-er werd nl uitgemaakt voor drugsverslaafde en junk op school en in de buurt (door de zelfde jongens want ze wonen 3 huizen van ons af)
Plus de juf vergat het altijd te geven en had je weer een stuiterbal thuis!! Je zag het al aan de ogen en t lopen.
En toen het eenmaal werd vergoed in het duurste pakket hebben we dus niet geaarzeld.(we waren 5 euro meer kwijt als een normaal pakket vanwege collectief verzekeren op man z,n werk.)
Ik wens iedereen een fijne adhd-er die het erg naar z,n heeft.
Maar meer nog hoop ik voor jullie dat je kind ook keert in de puberteit net als de onze!!!!
Want dat is fijn voor iedereen.
GroetjesBIRMANICA
donderdag 16 juli 2009 om 12:37
Ik heb zojuist de formulieren voor intake binnengekregen, van 't weekend zal ik dat hele pak eens gaan invullen. Er zit ook een ADHD-vragenlijst bij.
Gisteren bij zwemles ook te horen gekregen dat mijn zoontje zo snel is afgeleid, dat hij vaak in een andere wereld lijkt te leven. Ik zie andere dingen, dingen die ik van mezelf ken. Gewoon een baantje zwemmen, dat kan mijn zoon niet. Hij voegt er dan zelf een extra prikkel aan toe en maakt er een wedstrijdje van. Puur focussen op de techniek lukt hem niet, tenminste niet als er direct iemand bij staat om hem te coachen. Hij werd samen met een ander jongetje een poosje apart begeleid en dat ging meteen een stuk beter. Wel zag ik dat jongetje precies hetzelfde doen, meteen naar mijn zoon kijken als ze moesten gaan zwemmen, wie het verst voor lag etc. De vader van dat jochie spreek ik vaak, de verhalen zijn op elkaar te leggen. Ook getwijfeld over wel of niet naar groep drie gaan etc.
Ik denk dat na het testen van mijn zoon de vraag voor zal komen liggen of er medicijnen gebruikt gaan worden. Ik weet dat niet zo goed. Ik ben toch bang dat er op latere leeftijd bijwerkingen zullen zijn, dat misschien nog effecten ontdekt zullen worden die nu nog niet bekend zijn. Aan de andere kant, als mijn zoon daardoor beter mee zou komen op school en zich ook buiten school meer tot dingen zou kunnen zetten... Sowieso ook de hoofd-drukte, die ik zelf heb. Die zie ik bij hem ook. Als dat wat genormaliseerd kan worden...
Maar ik vind het moeilijk. Eerst maar eens afwachten hoe het überhaupt zal gaan, straks in groep drie.
xx lisa.
Gisteren bij zwemles ook te horen gekregen dat mijn zoontje zo snel is afgeleid, dat hij vaak in een andere wereld lijkt te leven. Ik zie andere dingen, dingen die ik van mezelf ken. Gewoon een baantje zwemmen, dat kan mijn zoon niet. Hij voegt er dan zelf een extra prikkel aan toe en maakt er een wedstrijdje van. Puur focussen op de techniek lukt hem niet, tenminste niet als er direct iemand bij staat om hem te coachen. Hij werd samen met een ander jongetje een poosje apart begeleid en dat ging meteen een stuk beter. Wel zag ik dat jongetje precies hetzelfde doen, meteen naar mijn zoon kijken als ze moesten gaan zwemmen, wie het verst voor lag etc. De vader van dat jochie spreek ik vaak, de verhalen zijn op elkaar te leggen. Ook getwijfeld over wel of niet naar groep drie gaan etc.
Ik denk dat na het testen van mijn zoon de vraag voor zal komen liggen of er medicijnen gebruikt gaan worden. Ik weet dat niet zo goed. Ik ben toch bang dat er op latere leeftijd bijwerkingen zullen zijn, dat misschien nog effecten ontdekt zullen worden die nu nog niet bekend zijn. Aan de andere kant, als mijn zoon daardoor beter mee zou komen op school en zich ook buiten school meer tot dingen zou kunnen zetten... Sowieso ook de hoofd-drukte, die ik zelf heb. Die zie ik bij hem ook. Als dat wat genormaliseerd kan worden...
Maar ik vind het moeilijk. Eerst maar eens afwachten hoe het überhaupt zal gaan, straks in groep drie.
xx lisa.
vrijdag 21 augustus 2009 om 09:59
Had het forum doorgespit naar info over het gebruik van medicatie bij kids met ADHD.
Sinds begin dit jaar is deze diagnose bij mijn jongste meid, toen 8, gesteld.
Met de juiste begeleiding (ABT) en veel, meer, structuur, in huis moest de situatie verbeteren....... Over medicatie werd toen nog niet gesproken.
Dat is deze wel al is het nog lang niet genoeg verbeterd. Op school gaat het goed, dank aan haar juf!!! Maar thuis probeert zij mama nog veel uit (papa is door werkzaamheden veel 's avonds afwezig. Bij hem is ze minder aanwezig)
Nou heb ik een afspraak gemaakt/gekregen om te praten over de voors en tegens van medicatie. De bijwerkingslijst heb ik al gelezen en daar word je niet vrolijk van. De juf ziet het absoluut niet zitten (omdat ze op school nu goed gaat) en ik......... tja met medicatie krijgt ze natuurlijk echt een stempel. Nu is ze alleen soms vreselijk vervelend. Bijkomstigheid is haar oudere zus die zich momenteel flink aan het afzetten is (net 10) Dit komt volgens mij door het aandachteisende gedrag van haar zusje.
Bij mij dus twijfel over medicatie. Voor thuis zou het een uitkomst zijn (stuk rustiger hoop ik en in haar hoofd minder chaos) voor school is het niet nodig
Wie heeft tips??? ervaring???
Sinds begin dit jaar is deze diagnose bij mijn jongste meid, toen 8, gesteld.
Met de juiste begeleiding (ABT) en veel, meer, structuur, in huis moest de situatie verbeteren....... Over medicatie werd toen nog niet gesproken.
Dat is deze wel al is het nog lang niet genoeg verbeterd. Op school gaat het goed, dank aan haar juf!!! Maar thuis probeert zij mama nog veel uit (papa is door werkzaamheden veel 's avonds afwezig. Bij hem is ze minder aanwezig)
Nou heb ik een afspraak gemaakt/gekregen om te praten over de voors en tegens van medicatie. De bijwerkingslijst heb ik al gelezen en daar word je niet vrolijk van. De juf ziet het absoluut niet zitten (omdat ze op school nu goed gaat) en ik......... tja met medicatie krijgt ze natuurlijk echt een stempel. Nu is ze alleen soms vreselijk vervelend. Bijkomstigheid is haar oudere zus die zich momenteel flink aan het afzetten is (net 10) Dit komt volgens mij door het aandachteisende gedrag van haar zusje.
Bij mij dus twijfel over medicatie. Voor thuis zou het een uitkomst zijn (stuk rustiger hoop ik en in haar hoofd minder chaos) voor school is het niet nodig
Wie heeft tips??? ervaring???
zaterdag 14 januari 2012 om 10:59
hallo allemaal.
ik ben vera en een moeder van 2 jongens de oudste 6 jaar de jongste bijna 2 jaar.
de oudste heeft adhd voor 90 procent, nu gaan ze onderzoeken doen om te kijken wat ze voor ons kunnen doen om te helpen.
Ik heb het er best wel moeilijk mee omdat de jongste hem in alles kopiëerd in zijn doen en laten.
Ik word er vaak wanhopig van en zie het soms niet meer zitten met de oudste alles wat ik doe of probeer positief of negatief het werkt gewoon niet.
hij doet zijn broertje of de hond opzettelijk pijn stopt niet als je er naar vraagt zelf's naar 80 x nog niet.
Ik zou graag hier mee willen praten en steun willen zoeken.
ik ben vera en een moeder van 2 jongens de oudste 6 jaar de jongste bijna 2 jaar.
de oudste heeft adhd voor 90 procent, nu gaan ze onderzoeken doen om te kijken wat ze voor ons kunnen doen om te helpen.
Ik heb het er best wel moeilijk mee omdat de jongste hem in alles kopiëerd in zijn doen en laten.
Ik word er vaak wanhopig van en zie het soms niet meer zitten met de oudste alles wat ik doe of probeer positief of negatief het werkt gewoon niet.
hij doet zijn broertje of de hond opzettelijk pijn stopt niet als je er naar vraagt zelf's naar 80 x nog niet.
Ik zou graag hier mee willen praten en steun willen zoeken.
zondag 15 januari 2012 om 00:51
Hier 2 ADHDers. Meisje van 8 en jongetje van 10. Het zijn mijn stiefkids dus ik ken ze niet de hele jeugd. Jongetje was al gediagnostiseerd toen ik in zijn leven kwam maar ze hadden nooit de juiste medicatie voor hem. Dat is een flinke zoektocht gebleken. Hij slikt nu methylphenidate hydrochloride, eenmalig in de ochtend (werkt hele dag). Dat wordt hier (ik woon niet in NL) niet snel voorgeschreven.
Het voorkeur medicijn hier is Lisdexamfetamine wat zijn zus slikt. Zij ook eenmaal per dag en de laagste dosis. Bij haar was het meteen raak. Haar problemen waren extreme agressiviteit en niet kunnen opletten en focussen in de klas. Met gedragstherapie hebben we de agressie redelijk onder controle gekregen maar school bleef een probleem. Ook kon ze haar huiswerk niet onthouden en dat waren ware drama's. De eerste dag dat ze een pil slikte belde de juf al op: verschil van dag en nacht. Opeens bleef ze zitten en kon ze opletten. Haar handschrift veranderde ook (veel netter) en ze kon opeens op de lijntjes schrijven. Ook kon ze nu haar spellingswoordjes leren.
Het jongetje is meer een typische ADHDer: verschrikkelijk onrustig en hyper en kan niet stoppen met praten. Vorig jaar heeft de school een intensief psychologisch en academisch onderzoek gedaan en daar kwam uit dat hij slechts een attentiespanne van 15 minuten had. Daarna werd ie vervelend, wilde weg, luisterde niet meer, etc.
Op de medicatie die zijn zus gebruikte werd hij enorm agressief dus dat was slechts een experiment van een week. Strattera geprobeerd, deed helemaal niks. Methylphenidate laagste dosering deed ook niks, maar bij de volgende verhoging zagen we iets verbetering. Hij zit nu op de hoogste dosis voor zijn leeftijd/gewicht en dat werkt. Hij kan zich concentreren in de klas, doet zijn huiswerk zonder morren en behoort opeens tot de top van zijn klas ipv tot de achterblijvers.
Beiden hebben naast de medicatie ook intensieve therapie. Meisje een sociaal werkster die 3x per week op school komt en jongen 1x per week sociaal werkster en elke dag extra begeleiding vanuit school.
Daarnaast hebben ze heel veel struktuur en directe leiding nodig. Dat heb ik moeten leren. Ik ben zelf heel makkelijk en mellow opgevoed, maar hier in huis hebben ze strakke regels nodig. Ik probeer dat ook aan iedereen die met ze te maken heeft uit te leggen: je moet heel directief en strikt zijn anders springen ze uit de band. Als dat wordt overgenomen dan zijn het schatten van kinderen maar als je ze te los laat dan drijven ze je helemaal tot waanzin.
Het voorkeur medicijn hier is Lisdexamfetamine wat zijn zus slikt. Zij ook eenmaal per dag en de laagste dosis. Bij haar was het meteen raak. Haar problemen waren extreme agressiviteit en niet kunnen opletten en focussen in de klas. Met gedragstherapie hebben we de agressie redelijk onder controle gekregen maar school bleef een probleem. Ook kon ze haar huiswerk niet onthouden en dat waren ware drama's. De eerste dag dat ze een pil slikte belde de juf al op: verschil van dag en nacht. Opeens bleef ze zitten en kon ze opletten. Haar handschrift veranderde ook (veel netter) en ze kon opeens op de lijntjes schrijven. Ook kon ze nu haar spellingswoordjes leren.
Het jongetje is meer een typische ADHDer: verschrikkelijk onrustig en hyper en kan niet stoppen met praten. Vorig jaar heeft de school een intensief psychologisch en academisch onderzoek gedaan en daar kwam uit dat hij slechts een attentiespanne van 15 minuten had. Daarna werd ie vervelend, wilde weg, luisterde niet meer, etc.
Op de medicatie die zijn zus gebruikte werd hij enorm agressief dus dat was slechts een experiment van een week. Strattera geprobeerd, deed helemaal niks. Methylphenidate laagste dosering deed ook niks, maar bij de volgende verhoging zagen we iets verbetering. Hij zit nu op de hoogste dosis voor zijn leeftijd/gewicht en dat werkt. Hij kan zich concentreren in de klas, doet zijn huiswerk zonder morren en behoort opeens tot de top van zijn klas ipv tot de achterblijvers.
Beiden hebben naast de medicatie ook intensieve therapie. Meisje een sociaal werkster die 3x per week op school komt en jongen 1x per week sociaal werkster en elke dag extra begeleiding vanuit school.
Daarnaast hebben ze heel veel struktuur en directe leiding nodig. Dat heb ik moeten leren. Ik ben zelf heel makkelijk en mellow opgevoed, maar hier in huis hebben ze strakke regels nodig. Ik probeer dat ook aan iedereen die met ze te maken heeft uit te leggen: je moet heel directief en strikt zijn anders springen ze uit de band. Als dat wordt overgenomen dan zijn het schatten van kinderen maar als je ze te los laat dan drijven ze je helemaal tot waanzin.
zaterdag 15 juli 2017 om 07:08
veramv2 schreef: ↑14-01-2012 10:59hallo allemaal.
ik ben vera en een moeder van 2 jongens de oudste 6 jaar de jongste bijna 2 jaar.
de oudste heeft adhd voor 90 procent, nu gaan ze onderzoeken doen om te kijken wat ze voor ons kunnen doen om te helpen.
Ik heb het er best wel moeilijk mee omdat de jongste hem in alles kopiëerd in zijn doen en laten.
Ik word er vaak wanhopig van en zie het soms niet meer zitten met de oudste alles wat ik doe of probeer positief of negatief het werkt gewoon niet.
hij doet zijn broertje of de hond opzettelijk pijn stopt niet als je er naar vraagt zelf's naar 80 x nog niet.
Ik zou graag hier mee willen praten en steun willen zoeken.
Erg om te lezen Vera, je hebt het er over dat je wilt praten en steun zoekt..?
Misschien kan het ADHDblog forum jouw verder helpen?
Link: http://forum.adhdblog.nl/boards/ouders-kinderen
In deze community komen speciaal ouders van kinderen met ADHD bij elkaar om elkaar te helpen en adviseren.
Ik denk dat dit precies is waar je opzoek naar bent.
Succes iig.
Coen
woensdag 19 juli 2017 om 10:03
Hallo allemaal,
Wat een herkenning hier.
Mijn dochter van 8,5 jaar doorloopt nu een onderzoekstraject bij een kinderpsycholoog. Er zijn al lang sterke vermoedens van ADHD. Toch heb ik lang getwijfeld aan het inzetten van een traject omdat ik hoopte dat het gedrag een fase was en zou verbeteren.
Haar intelligentie wordt nu getest en er loopt een onderzoek naar ADHD. Het zou me zeer verbazen als ze uiteindelijk geen stempel ADHD krijgt. In ieder geval vertoont ze veel gedrag wat bij ADHD hoort. Bewegingsonrust, enorm impulsief, snel afgeleid, slechte concentratie, raakt dingen vaak kwijt of maakt ze stuk (niet bewust door onhandigheid, drukte, impulsief gedrag), bezeert zich vaak, valt vaak, spanning en sensatie zoeken, veel conflicten met leeftijdsgenoten want ze wil voortdurend bepalen hoe het spel gaat. Drammen, de hele dag door kletsen, zingen, dansen. Slechte resultaten op school vooral op vlak van spelling/lezen op rekenen scoort ze wel gemiddeld. (Mijn broer heeft ook ADHD en daar lijkt ze ontzettend op qua gedrag en karakter.)
De boze buien thuis zijn sinds een jaar iets minder. Er valt wat beter afspraken met haar te maken. Al voel ik nu wel dat ze aan het einde van het schooljaar behoorlijk moe en overprikkeld is. Maar daar hebben meer kinderen last van op dit moment.
Verder zijn we helemaal gek op onze dochter en mag ze ook zijn wie ze is. Ze is ook harstikke lief en behulpzaam voor anderen. En ze bedoelt het echt allemaal niet zo, ze doet het niet vanuit een kwade inborst maar het komt echt vanuit impulsiviteit en niet nadenken over de gevolgen. Maar ze begint zelf te merken dat ze anders dan anderen is. Dat ze gedrag vertoont, wat uit impulsiviteit ontstaat, waardoor ze in de problemen komt of conflicten met anderen krijgt. Dat ze erg druk is en dat mensen haar negatief beginnen te benaderen omdat ze vaak nogal heftig en intens kan zijn.
Gelukkig heeft ze ook een paar lieve vriendinnen waarvan de ouders haar ook goed kunnen handelen en haar accepteren voor wie ze is. Haar beste vriendinnetje is ook erg druk en impulsief en haar vader heeft zelf ook ADHD. Zij begrijpen daardoor erg goed hoe mijn dochter in elkaar zit en ze spelen vaak bij ons of bij hen. En dan weten we van elkaar dat we elkaars kinderen ook goed kunnen aanspreken op hun gedrag maar dat we ze ook nemen zoals ze zijn.
Ik heb mijn dochter ook al een paar keer geobserveerd in de klas maar ook voorheen tijdens zwemles bij kijkdagen. En ik zie gewoon dat ze voortdurend afgeleid is en het haar gewoon niet lukt om op te letten. Vanaf het moment dat iemand iets begint uit te leggen, instructie te geven is haar aandacht weg. Volgens mij krijgt ze in de klas misschien een derde van de lesstof mee. Haar juffen herkennen het gedrag ook. Mijn dochter gedraagt zich op school hetzelfde als thuis. Ze gaat nu naar groep 5. Ik schat dat aan het begin van het volgende schooljaar de onderzoeken wel afgerond en dat we dan hopelijk wat handvaten krijgen over hoe verder.
Ik vind zelf medicatie ook een hele stap waar ik veel moeite mee heb. En zo ver zijn wel zelf ook nog lang niet. Eerst maar de uitkomst van de onderzoeken afwachten.
Wat een herkenning hier.
Mijn dochter van 8,5 jaar doorloopt nu een onderzoekstraject bij een kinderpsycholoog. Er zijn al lang sterke vermoedens van ADHD. Toch heb ik lang getwijfeld aan het inzetten van een traject omdat ik hoopte dat het gedrag een fase was en zou verbeteren.
Haar intelligentie wordt nu getest en er loopt een onderzoek naar ADHD. Het zou me zeer verbazen als ze uiteindelijk geen stempel ADHD krijgt. In ieder geval vertoont ze veel gedrag wat bij ADHD hoort. Bewegingsonrust, enorm impulsief, snel afgeleid, slechte concentratie, raakt dingen vaak kwijt of maakt ze stuk (niet bewust door onhandigheid, drukte, impulsief gedrag), bezeert zich vaak, valt vaak, spanning en sensatie zoeken, veel conflicten met leeftijdsgenoten want ze wil voortdurend bepalen hoe het spel gaat. Drammen, de hele dag door kletsen, zingen, dansen. Slechte resultaten op school vooral op vlak van spelling/lezen op rekenen scoort ze wel gemiddeld. (Mijn broer heeft ook ADHD en daar lijkt ze ontzettend op qua gedrag en karakter.)
De boze buien thuis zijn sinds een jaar iets minder. Er valt wat beter afspraken met haar te maken. Al voel ik nu wel dat ze aan het einde van het schooljaar behoorlijk moe en overprikkeld is. Maar daar hebben meer kinderen last van op dit moment.
Verder zijn we helemaal gek op onze dochter en mag ze ook zijn wie ze is. Ze is ook harstikke lief en behulpzaam voor anderen. En ze bedoelt het echt allemaal niet zo, ze doet het niet vanuit een kwade inborst maar het komt echt vanuit impulsiviteit en niet nadenken over de gevolgen. Maar ze begint zelf te merken dat ze anders dan anderen is. Dat ze gedrag vertoont, wat uit impulsiviteit ontstaat, waardoor ze in de problemen komt of conflicten met anderen krijgt. Dat ze erg druk is en dat mensen haar negatief beginnen te benaderen omdat ze vaak nogal heftig en intens kan zijn.
Gelukkig heeft ze ook een paar lieve vriendinnen waarvan de ouders haar ook goed kunnen handelen en haar accepteren voor wie ze is. Haar beste vriendinnetje is ook erg druk en impulsief en haar vader heeft zelf ook ADHD. Zij begrijpen daardoor erg goed hoe mijn dochter in elkaar zit en ze spelen vaak bij ons of bij hen. En dan weten we van elkaar dat we elkaars kinderen ook goed kunnen aanspreken op hun gedrag maar dat we ze ook nemen zoals ze zijn.
Ik heb mijn dochter ook al een paar keer geobserveerd in de klas maar ook voorheen tijdens zwemles bij kijkdagen. En ik zie gewoon dat ze voortdurend afgeleid is en het haar gewoon niet lukt om op te letten. Vanaf het moment dat iemand iets begint uit te leggen, instructie te geven is haar aandacht weg. Volgens mij krijgt ze in de klas misschien een derde van de lesstof mee. Haar juffen herkennen het gedrag ook. Mijn dochter gedraagt zich op school hetzelfde als thuis. Ze gaat nu naar groep 5. Ik schat dat aan het begin van het volgende schooljaar de onderzoeken wel afgerond en dat we dan hopelijk wat handvaten krijgen over hoe verder.
Ik vind zelf medicatie ook een hele stap waar ik veel moeite mee heb. En zo ver zijn wel zelf ook nog lang niet. Eerst maar de uitkomst van de onderzoeken afwachten.
