Kinderen
alle pijlers
Peuter bang na vuurwerk
donderdag 2 januari 2020 om 14:01
Mijn dochter van net 2 is erg bang na het vuurwerk.
Ze wil niet meer naar bed en als ze in bed ligt, raakt ze helemaal overstuur.
Verder zegt ze bij alle geluiden die ze nu hoort; “geluid, spannend”.
Ze valt wel in slaap als een van ons er bij zit (maar probeer dan maar eens stil haar hand los te laten de slaapkamer uit te sluipen).
Ze wordt wel meerdere keren in paniek wakker en dan herhaalt het hele verhaal zich weer.
Hoe kan ik hier met beste mee omgaan?
Laten huilen is geen optie, het wordt alleen maar erger en aangezien het echt paniek is voor een reeele angst, wil ik haar ook niet laten huilen.
Snap dat het komende dagen hopelijk wel minder zal worden maar voor nu is het heel lastig en weet niet zo goed wat wijsheid is.
Ze wil niet meer naar bed en als ze in bed ligt, raakt ze helemaal overstuur.
Verder zegt ze bij alle geluiden die ze nu hoort; “geluid, spannend”.
Ze valt wel in slaap als een van ons er bij zit (maar probeer dan maar eens stil haar hand los te laten de slaapkamer uit te sluipen).
Ze wordt wel meerdere keren in paniek wakker en dan herhaalt het hele verhaal zich weer.
Hoe kan ik hier met beste mee omgaan?
Laten huilen is geen optie, het wordt alleen maar erger en aangezien het echt paniek is voor een reeele angst, wil ik haar ook niet laten huilen.
Snap dat het komende dagen hopelijk wel minder zal worden maar voor nu is het heel lastig en weet niet zo goed wat wijsheid is.
donderdag 2 januari 2020 om 14:04
donderdag 2 januari 2020 om 14:11
donderdag 2 januari 2020 om 14:44
Ik zou er denk ik ook bij blijven zitten, wat je zegt: de angst is wel min of meer reëel. Verder denk ik gewoon haar overdag zo veel mogelijk laten zien waar geluiden vandaan komen en dat ze dus niet eng zijn.
Onze dochter van bijna 2 was op oudjaarsavond ook in totale paniek van al het geknal, heel sneu. Ik heb haar toen maar uit bed gehaald en ben een uur met haar naar het vuurwerk 'de lichtjes' gaan kijken. Dat vond ze heel mooi, en als ze nu geluiden hoort loopt ze naar het raam om te kijken of er niks te zien is. Ben behoorlijk opgelucht dat we er zo goed vanaf gekomen zijn.
Onze dochter van bijna 2 was op oudjaarsavond ook in totale paniek van al het geknal, heel sneu. Ik heb haar toen maar uit bed gehaald en ben een uur met haar naar het vuurwerk 'de lichtjes' gaan kijken. Dat vond ze heel mooi, en als ze nu geluiden hoort loopt ze naar het raam om te kijken of er niks te zien is. Ben behoorlijk opgelucht dat we er zo goed vanaf gekomen zijn.
donderdag 2 januari 2020 om 15:07
Een twee jarige die “spannend” zegt? Het klinkt ook wel een beetje als iets wat jullie zelf zo benoemd hebben? Ik heb in de KDV gewerkt en kleine kinderen die “spannend” zeiden werden vaak onbewust door ouders zoiets aangepraat. Spannend is geen emotie, vaak reflecteer je je angst op je kind. “Ach schatje vind jij het een beetje spannend?”. Tada, kind vindt het plots spannend.
Ik zou er dus weinig aandacht aan geven, maar wel kort geruststellen en er misschien even bij blijven zitten. En over een paar dagen zal het inderdaad al vast minder zijn. Het is ook best wel gek natuurlijk, opeens die knallen.
Ik zou er dus weinig aandacht aan geven, maar wel kort geruststellen en er misschien even bij blijven zitten. En over een paar dagen zal het inderdaad al vast minder zijn. Het is ook best wel gek natuurlijk, opeens die knallen.
donderdag 2 januari 2020 om 15:17
Hm, je zet mij wel aan het denken. Het zou kunnen dan ik onbewust zoiets gezegd heb al kan ik het mij niet herinneren.Treurniet12 schreef: ↑02-01-2020 15:07Een twee jarige die “spannend” zegt? Het klinkt ook wel een beetje als iets wat jullie zelf zo benoemd hebben? Ik heb in de KDV gewerkt en kleine kinderen die “spannend” zeiden werden vaak onbewust door ouders zoiets aangepraat. Spannend is geen emotie, vaak reflecteer je je angst op je kind. “Ach schatje vind jij het een beetje spannend?”. Tada, kind vindt het plots spannend.
Ik zou er dus weinig aandacht aan geven, maar wel kort geruststellen en er misschien even bij blijven zitten. En over een paar dagen zal het inderdaad al vast minder zijn. Het is ook best wel gek natuurlijk, opeens die knallen.
Maar mijn dochter kan zich met woorden al wel goed uiten, ze zegt bv ook “spannend” tegen een schaduw op de muur of hond van de buren. Dit zijn dingen die ik echt nooit op deze manier benadruk, zal eerder zeggen dat de schaduw leuk is en de hond lief.
En ja, het is ook raar, de knallen. Zeker als je als 2-jarige in je ledikant ligt en geen idee hebt hoe of wat.
We hadden zelf ook wat klein vuurwerk voordat ze naar bed ging maar dat is toch heel anders dan de knallen voor haar natuurlijk.
donderdag 2 januari 2020 om 15:31
Een kind van 2 kan het woord spannend best kennen en ook adequaat gebruiken. Kan, hoeft niet. En hoe weet jij als juf wat er bij die kinderen thuis gebeurt?Treurniet12 schreef: ↑02-01-2020 15:07Een twee jarige die “spannend” zegt? Het klinkt ook wel een beetje als iets wat jullie zelf zo benoemd hebben? Ik heb in de KDV gewerkt en kleine kinderen die “spannend” zeiden werden vaak onbewust door ouders zoiets aangepraat. Spannend is geen emotie, vaak reflecteer je je angst op je kind. “Ach schatje vind jij het een beetje spannend?”. Tada, kind vindt het plots spannend.
Ik zou er dus weinig aandacht aan geven, maar wel kort geruststellen en er misschien even bij blijven zitten. En over een paar dagen zal het inderdaad al vast minder zijn. Het is ook best wel gek natuurlijk, opeens die knallen.
Wat bedoel je met ‘reflecteer je je angst op je kind’? Bedoel je niet ‘projecteer‘?
donderdag 2 januari 2020 om 15:35
Juf? Ik zat niet in het onderwijs. Ik heb overigens nergens iets benoemd over wat er wel/niet thuis gebeurde. Het gebeurde in de opvang. “Ach schatje vind je het weer een beetje spannend na een lange vakantie om terug te gaan naar de peuters?”. “Ahhh is ook een beetje spannend hè, opeens weer tussen al die kindjes”. “Oh je vindt het een beetje spannend hè? Zo’n inval leidster”. Dit soort situaties.SallySpectra* schreef: ↑02-01-2020 15:31Een kind van 2 kan het woord spannend best kennen en ook adequaat gebruiken. Kan, hoeft niet. En hoe weet jij als juf wat er bij die kinderen thuis gebeurt?
Wat bedoel je met ‘reflecteer je je angst op je kind’? Bedoel je niet ‘projecteer‘?
donderdag 2 januari 2020 om 17:36
Ik snap je punt. Maar je ziet dan aan je kind dat hij het spannend vindt toch? Mijn peuter vond het idd na 3 weken vakantie rete spannend om weer naar kdv te gaan zeker toen er ook nog een invaller was die hij niet kende. In mijn ogen helemaal niet fout om de spanning of angst van je peuter te erkennen. Het is toch ook gewoon weer wennen, 3 weken is mega lang voor een peuter. Bagatelliseren of ontkennen van de angst lijkt me veel schadelijker. Neemt niet weg dat je daarna wel moet proberen om die spanning of angst bij je kind weer weg te nemen door uitleg te geven, dat je weer komt halen, etc.Treurniet12 schreef: ↑02-01-2020 15:35Juf? Ik zat niet in het onderwijs. Ik heb overigens nergens iets benoemd over wat er wel/niet thuis gebeurde. Het gebeurde in de opvang. “Ach schatje vind je het weer een beetje spannend na een lange vakantie om terug te gaan naar de peuters?”. “Ahhh is ook een beetje spannend hè, opeens weer tussen al die kindjes”. “Oh je vindt het een beetje spannend hè? Zo’n inval leidster”. Dit soort situaties.
Dat gezegd hebben on topic. Ik denk dus dat het niet verkeerd is van je dat je begrip hebt getoond toen je merkte dat je dochter het spannend of eng vond. Mijn peuter begreep overigens op 2 jarige leeftijd (eerder al) wat spannend of eng was. Een glijbaan was bijvoorbeeld ineens 'nee eng' bij 22 maanden.
Wat je nu het beste kan doen is denk ik wat je al doet. Nabijheid geven, erbij blijven tot ze slaapt. Als ze in de nacht wakker wordt zou ik erbij gaan liggen. Wij hebben een bank in de kinderkamer staan en gaan daar liggen als peuter bang is. Je kan ook een matje of opvouwbaar matras oid er neer leggen. Bij ons was het vaan maar tijdelijke nodig. Het komt weer goed.
donderdag 2 januari 2020 om 19:58
Nou, heel gek allemaal inderdaad.Treurniet12 schreef: ↑02-01-2020 15:35Juf? Ik zat niet in het onderwijs. Ik heb overigens nergens iets benoemd over wat er wel/niet thuis gebeurde. Het gebeurde in de opvang. “Ach schatje vind je het weer een beetje spannend na een lange vakantie om terug te gaan naar de peuters?”. “Ahhh is ook een beetje spannend hè, opeens weer tussen al die kindjes”. “Oh je vindt het een beetje spannend hè? Zo’n inval leidster”. Dit soort situaties.
Bij ons op het kdv worden de leidsters ook wel juffen genoemd, maar sorry als ik je met die aanduiding beledigd heb hoor.
vrijdag 3 januari 2020 om 13:39
Fijn zo’n moeder die anderen niet in hun waarden laat en beledigd met woorden zoals “wijsneus”. Wees gerust, ik ben gelukkig uit de kinderopvang. Spannend is geen emotie trouwens. Angst wel.Redballoon schreef: ↑02-01-2020 20:16Fijn zo'n pedagogisch medewerker die blijkbaar niet begrijpt dat het juist goed is om emoties te benoemen.
Doe niet zo bijdehand zeg,wijsneus!
Als je tips hebt, zou dat TO misschien meer helpen dan anderen aan te vallen op hun ervaringen.
vrijdag 3 januari 2020 om 14:09
Erkennen kan averechts werken. Ik trek hierbij even de vergelijking met een hond. Als je die troost als hij bang is voor vuurwerk dan bevestig je dat hij terecht bang is. Een kind is zeker geen hond, maar dit principe kán ook voor kinderen gelden. Ik probeer daarom hun angst serieus te nemen, maar ook weg te nemen.
'Goh, hard hé, dat vuurwerk? Ik vind die knallen ook niet leuk, maar gelukkig zitten we binnen en kan er niets gebeuren. Er is ook heel veel mooi vuurwerk met kleurtjes. Kijk maar!' En na de vakantie terug bij KDV. 'Ik snap dat je wilt dat ik blijf, maar ik moet echt naar mijn werk. Leuk om alle kindjes (namen noemen) weer te zien hé! Heb je juf al verteld dat we zijn gaan zwemmen?' Enfin, zoiets, een combinatie van erkennen en afleiden.
'Goh, hard hé, dat vuurwerk? Ik vind die knallen ook niet leuk, maar gelukkig zitten we binnen en kan er niets gebeuren. Er is ook heel veel mooi vuurwerk met kleurtjes. Kijk maar!' En na de vakantie terug bij KDV. 'Ik snap dat je wilt dat ik blijf, maar ik moet echt naar mijn werk. Leuk om alle kindjes (namen noemen) weer te zien hé! Heb je juf al verteld dat we zijn gaan zwemmen?' Enfin, zoiets, een combinatie van erkennen en afleiden.
vrijdag 3 januari 2020 om 15:00
Jij verwoord precies wat ik bedoel. Afleiden werkt bij jonge kinderen gelukkig vaak. Daarbij ontken je emoties niet, maar je bekrachtigt ze ook niet. Ze horen er gewoon bij en mogen er zijn. Tot op zekere hoogte en dan komt er afleiding bij kijken.PlayingTheAngel schreef: ↑03-01-2020 14:09Erkennen kan averechts werken. Ik trek hierbij even de vergelijking met een hond. Als je die troost als hij bang is voor vuurwerk dan bevestig je dat hij terecht bang is. Een kind is zeker geen hond, maar dit principe kán ook voor kinderen gelden. Ik probeer daarom hun angst serieus te nemen, maar ook weg te nemen.
'Goh, hard hé, dat vuurwerk? Ik vind die knallen ook niet leuk, maar gelukkig zitten we binnen en kan er niets gebeuren. Er is ook heel veel mooi vuurwerk met kleurtjes. Kijk maar!' En na de vakantie terug bij KDV. 'Ik snap dat je wilt dat ik blijf, maar ik moet echt naar mijn werk. Leuk om alle kindjes (namen noemen) weer te zien hé! Heb je juf al verteld dat we zijn gaan zwemmen?' Enfin, zoiets, een combinatie van erkennen en afleiden.
Ik hoop dat het bij TO goed gaat met de kleine en de vuurwerk angst! Het is hier gelukkig, op af en toe een paar kleine knallen na, weer helemaal rustig.
vrijdag 3 januari 2020 om 16:18
Nou, lees anders even je bericht terug treurniet. Het komt ongelofelijk betweterig over en totaal niet vriendelijk.
En als een moeder praat over spannend ipv angst is dat ook prima. Daar wordt hetzelfde mee bedoeld.
Je hebt het over 'aanpraten'. Dat is gewoon een verwijt naar de moeder toe zonder dat je daar ook maar de minste reden toe hebt.
Gelukkig kan je in je laatste bericht weer normaal doen dus ik neem maar gewoon aan dat je je dag niet had. Kan gebeuren!
En als een moeder praat over spannend ipv angst is dat ook prima. Daar wordt hetzelfde mee bedoeld.
Je hebt het over 'aanpraten'. Dat is gewoon een verwijt naar de moeder toe zonder dat je daar ook maar de minste reden toe hebt.
Gelukkig kan je in je laatste bericht weer normaal doen dus ik neem maar gewoon aan dat je je dag niet had. Kan gebeuren!
vrijdag 3 januari 2020 om 16:28
Wat een felle reacties elke keer, waar heb jij last van? Ik lees treurniet haar berichten meer als ‘heb je het wel eens vanuit dit perspectief bekeken’. Niks betweterigs of verwijtends aan.Redballoon schreef: ↑03-01-2020 16:18Nou, lees anders even je bericht terug treurniet. Het komt ongelofelijk betweterig over en totaal niet vriendelijk.
En als een moeder praat over spannend ipv angst is dat ook prima. Daar wordt hetzelfde mee bedoeld.
Je hebt het over 'aanpraten'. Dat is gewoon een verwijt naar de moeder toe zonder dat je daar ook maar de minste reden toe hebt.
Gelukkig kan je in je laatste bericht weer normaal doen dus ik neem maar gewoon aan dat je je dag niet had. Kan gebeuren!
vrijdag 3 januari 2020 om 20:15
Nou, uit het bericht haal ik duidelijk (op verschillende manieren) dat ze denkt dat to haar kind de angst aanpraat.Eyeofthetiger schreef: ↑03-01-2020 16:28Wat een felle reacties elke keer, waar heb jij last van? Ik lees treurniet haar berichten meer als ‘heb je het wel eens vanuit dit perspectief bekeken’. Niks betweterigs of verwijtends aan.
Maar dan zal ik het wel verkeerd lezen. Dat hoop ik dan maar.
vrijdag 3 januari 2020 om 20:37
Ah, kijk. Daar gaat het dus om. Jij voelt je persoonlijk aangevallen. Zo was het niet bedoeld vanuit mijn kant in ieder geval. Je reageert nogal fel op een algemene opmerking.Redballoon schreef: ↑03-01-2020 20:17En ja, mijn kind zegt dus nooit eng of angst of bang maar ze zegt ook spannend. En ik praat mijn kind zeker niks aan.
vrijdag 3 januari 2020 om 20:42
Maar als je je bericht terugleest, vind je dan niet dat het overkomt alsof de moeder het kind iets aanpraat?Treurniet12 schreef: ↑03-01-2020 20:37Ah, kijk. Daar gaat het dus om. Jij voelt je persoonlijk aangevallen. Zo was het niet bedoeld vanuit mijn kant in ieder geval. Je reageert nogal fel op een algemene opmerking.
Dat ik me persoonlijk aangevallen voel is misschien een klein deel. Ik vond het gewoon echt een naar bericht.
Maar mijn bericht was te fel inderdaad, excuses.
vrijdag 3 januari 2020 om 22:17
Is ze 2 als in nét 2, of als in bijna 3? Mijn zoontje van bijna 3 vond het ook eng (of spannend 
en was bang. En ja, dat benoemt hij ook. Fijne is dat als hij dat soort dingen snapt, ik hem ook heel goed heb kunnen uitleggen dat het vuurwerk nu klaar is, omdat oud en nieuw is afgelopen. Dus dat hij gerust kan gaan slapen en er geen knallen meer komen. Dat dat alleen bij het oud en nieuw feestje hoort, en niet bij alle andere feestjes. Dat heb ik hem vandaag meerdere keren uitgelegd.
Vanavond heb ik hem, na het bedritueel, gezegd dat ik de badkamer ging opruimen en dan nog ff bij hem kwam kijken, dat heb ik ook gedaan. Hij was nog wakker toen ik terugkwam, dus hem nog een keer gezegd dat ik straks nog ff kwam kijken. Toen ik na 5min weer ging kijken sliep hij.
De afgelopen dagen werd hij al panisch bij het idee dat hij naar bed moest, dua ik denk dat de uitleg overdag wel geholpen heeft.
en was bang. En ja, dat benoemt hij ook. Fijne is dat als hij dat soort dingen snapt, ik hem ook heel goed heb kunnen uitleggen dat het vuurwerk nu klaar is, omdat oud en nieuw is afgelopen. Dus dat hij gerust kan gaan slapen en er geen knallen meer komen. Dat dat alleen bij het oud en nieuw feestje hoort, en niet bij alle andere feestjes. Dat heb ik hem vandaag meerdere keren uitgelegd.Vanavond heb ik hem, na het bedritueel, gezegd dat ik de badkamer ging opruimen en dan nog ff bij hem kwam kijken, dat heb ik ook gedaan. Hij was nog wakker toen ik terugkwam, dus hem nog een keer gezegd dat ik straks nog ff kwam kijken. Toen ik na 5min weer ging kijken sliep hij.
De afgelopen dagen werd hij al panisch bij het idee dat hij naar bed moest, dua ik denk dat de uitleg overdag wel geholpen heeft.
vrijdag 3 januari 2020 om 22:22
