Kinderen
alle pijlers
Peutertopic II
maandag 20 mei 2019 om 21:38
Deel 2, deel 1 zat rammetje vol.
Originele OP (met dank aan Nijntje):
Na het babytopic en het dreumestopic..
Tijd voor de eigenwijze peuters!
Ik ben twee en ik zeg nee
Ik ben drie en ik wil het nie
Kom maar door met alle vragen, ervaringen, frustraties en vooral ook trotse verhalen over de leeftijdsfase waarin onze kleine ukjes ineens uitgroeien richting slimme, nieuwsgierige kleuters!
Originele OP (met dank aan Nijntje):
Na het babytopic en het dreumestopic..
Tijd voor de eigenwijze peuters!
Ik ben twee en ik zeg nee
Ik ben drie en ik wil het nie
Kom maar door met alle vragen, ervaringen, frustraties en vooral ook trotse verhalen over de leeftijdsfase waarin onze kleine ukjes ineens uitgroeien richting slimme, nieuwsgierige kleuters!
donderdag 3 oktober 2019 om 08:07
Mannen: volgens mij nog ik maar. Hij kookt, stofzuigen, dwijlt, doet de boodschappen, ruimt de keuken op. Hij is ook een dag in de week vrij en alleen met de kinderen.
Quest: hier een mega slechte eter, ik laat t maar.
Kopjethee: hier helpt t om te zeggen best voor leuks we erna gaan doen. Ook met slapen werkt dit haha.
Gefeliciteerd Due wat fijn!
Dochter is na de opvang altijd zoooo moe. Ze wil dan even op de stoel zitten om boos te zijn zegt ze dan. Daar zetten we haar op tijdens een driftbui. Lijkt dus alsof ze dit wel prettig vindt en t daar dan even kwijt kan wat ze niet op een andere manier kan uiten. Herkenbaar voor iemand?
En bedankt voor de dekbedtips trouwens! Ik heb een eenpersoons dekbedje voor haar gekocht.
Quest: hier een mega slechte eter, ik laat t maar.
Kopjethee: hier helpt t om te zeggen best voor leuks we erna gaan doen. Ook met slapen werkt dit haha.
Gefeliciteerd Due wat fijn!
Dochter is na de opvang altijd zoooo moe. Ze wil dan even op de stoel zitten om boos te zijn zegt ze dan. Daar zetten we haar op tijdens een driftbui. Lijkt dus alsof ze dit wel prettig vindt en t daar dan even kwijt kan wat ze niet op een andere manier kan uiten. Herkenbaar voor iemand?
En bedankt voor de dekbedtips trouwens! Ik heb een eenpersoons dekbedje voor haar gekocht.
anoniem_6499814617cfa wijzigde dit bericht op 03-10-2019 08:18
6.67% gewijzigd
donderdag 3 oktober 2019 om 08:14
Ja hoor. Die van ons zet zichzelf wel eens op de gang en vraagt dan ook aan zijn zusje of ze weg wilt gaan. En als dat niet lukt, vraagt hij of hij even rustig boven alleen in zijn kamer mag zijn. Mag uiteraard gewoon, maar het traphekje is dicht voor zijn zusje en daar heeft hij onze hulp bij nodig.Naniene schreef: ↑03-10-2019 08:07Mannen: volgens mij nog ik maar. Hij kookt, stofzuigen, dwijlt, doet de boodschappen, ruimt de keuken op. Hij is ook een dag in de week vrij en alleen met de kinderen.
Quest: hier een mega slechte eter, ik laat t maar.
Kopjethee: hier helpt t om te zeggen best voor leuks we erna gaan doen. Ook met slapen werkt dit haha.
Gefeliciteerd Due wat fijn!
Dochter is na de opvang altijd zoooo moe. Ze wil dan even op de stoel zitten om boos te zijn zegt ze dan. Daar zetten we haar op tijdens een driftbui. Lijkt dus alsof ze dit wel prettig vindt en t daar dan even kwijt kan wat ze niet op een andere manier kan uiten. Herkenbaar voor iemand?
donderdag 3 oktober 2019 om 08:37
Mijn man doet ook wel van alles in huis, maar wel meestal pas als ik er om vraag. En dat maakt wel moe vind ik. Dat je altijd alles maar moet vragen. Hoezo ziet hij zelf niet dat er gezogen of gedweild moet worden of de wc hoognodig toe is aan een beurt? Waarom zie ik dat wel? Soms ben ik daar zo moe van dat ik dan zelf maar weer aan de gang ga. Waarop hij dan weer zegt waarom laat je het mij niet doen? Tsja, waarom doe jij deze dingen niet uit jezelf vraag ik dan. En dan is het reuze gezellig dat snappen jullie wel.
Vandaag een dagje met z'n viertjes en zo op naar de kermis in de stad.
Vandaag een dagje met z'n viertjes en zo op naar de kermis in de stad.
donderdag 3 oktober 2019 om 08:49
Thanks Teckel voor de pasta tips.
Nou precies wat je zegt alles moet gevraagd worden. ik ben iedere dag 11 uur weg van huis en ik stuur dan gewoon berichtje wat er moet gebeuren, want indd wat je zegt als ik het niet vraag dan gebeurd het niet ik denk dan als ik iedere week hetzelfde stuur kan je toch bedenken dat als ik het niet stuur het ook gewoon moet gebeuren?? Als ik vraag of de was gedraaid kan worden kom ik thuis en kan hem dan zelf in de droger doen en opvouwen en dan in de kast leggen met was draaien bedoel ik namelijk, wassen drogen opvouwen en in de kast leggen.
Nu na 2 jaar doet man het eten in ieder geval opzetten zodat alsik thuis kom het kan afmaken en serveren.
Nou precies wat je zegt alles moet gevraagd worden. ik ben iedere dag 11 uur weg van huis en ik stuur dan gewoon berichtje wat er moet gebeuren, want indd wat je zegt als ik het niet vraag dan gebeurd het niet ik denk dan als ik iedere week hetzelfde stuur kan je toch bedenken dat als ik het niet stuur het ook gewoon moet gebeuren?? Als ik vraag of de was gedraaid kan worden kom ik thuis en kan hem dan zelf in de droger doen en opvouwen en dan in de kast leggen met was draaien bedoel ik namelijk, wassen drogen opvouwen en in de kast leggen.
Nu na 2 jaar doet man het eten in ieder geval opzetten zodat alsik thuis kom het kan afmaken en serveren.
donderdag 3 oktober 2019 om 10:43
Je kan er makkelijk met het ov komen en als je een beetje aan de goede kant van het centrum zit kan je het ook prima lopen, ik ben niet zo bekend maar schat dat het 10-15min lopen naar het centrum is.Maartje2016 schreef: ↑02-10-2019 21:48Dat doet die van mij ook allemaal, maar ik denk dat het grote verschil is dat ik degene ben die fulltime bij de kinderen zit, dus ook fulltime alles mee maak. (Op de momenten na dat ze met man weg zijn, maar die momenten wegen niet op tegen de tijd dat hij lekker op zijn werk zit te werken).
Qua wellness: bedankt voor het aanbod, denk je dat je er met ov kan komen? Ik ga even denken of het in het schema past, ik zit ook aan een bezoek aan de kapper te denken, waar ik dan eens heerlijk zonder tijdslimiet kan zitten.
Ik krijg er steeds meer zin in
donderdag 3 oktober 2019 om 11:41
Dat snap ik dus gewoon niet he, dat er mannen (mensen) zijn die dan niet even de volgende stap bedenken. En dat zijn vaak mensen die op hun werk wel prima functioneren, gek is dat.Quest schreef: ↑03-10-2019 08:49Thanks Teckel voor de pasta tips.
Nou precies wat je zegt alles moet gevraagd worden. ik ben iedere dag 11 uur weg van huis en ik stuur dan gewoon berichtje wat er moet gebeuren, want indd wat je zegt als ik het niet vraag dan gebeurd het niet ik denk dan als ik iedere week hetzelfde stuur kan je toch bedenken dat als ik het niet stuur het ook gewoon moet gebeuren?? Als ik vraag of de was gedraaid kan worden kom ik thuis en kan hem dan zelf in de droger doen en opvouwen en dan in de kast leggen met was draaien bedoel ik namelijk, wassen drogen opvouwen en in de kast leggen.
Nu na 2 jaar doet man het eten in ieder geval opzetten zodat alsik thuis kom het kan afmaken en serveren.
En een
voor shaunthesheep. @Due: proficiat met jullie huis! Fijn dat de zoektocht ten einde is en jullie een mooi huis op een mooie plek kunnen gaan betrekken!
happiness = reality - expectations
donderdag 3 oktober 2019 om 11:51
Hoe gaan jullie ermee om als je verdrietig bent? Ik heb een soms wat moeizame relatie met mijn ouders. Nu is er iets voorgevallen waar ik erg verdrietig om ben. Eigenlijk wil ik zelf even wat afstand houden, maar ik wil ook de relatie tussen hen en mijn kinderen niet verstoren. Ik weet niet zo goed wat ik ermee moet.
donderdag 3 oktober 2019 om 11:54
Whoops nou indd, heel raar terwijl met verbouwen alles tot in de puntjes perfect moet worden uitgevoerd maar het huishouden is ineens een mysterie 
Fiona, ik zou het los van mekaar houden, wat je zegt je wilt de realtie tussen de kindjes je je ouders goed houden, het zijn volwassen problemen , zou de kids erbuiten houden. passen ze regelmatig op ?
Fiona, ik zou het los van mekaar houden, wat je zegt je wilt de realtie tussen de kindjes je je ouders goed houden, het zijn volwassen problemen , zou de kids erbuiten houden. passen ze regelmatig op ?
donderdag 3 oktober 2019 om 12:02
[quote=Whoopsadaisies post_id=30451625 time=1570095699 user_id=276491]
Dat snap ik dus gewoon niet he, dat er mannen (mensen) zijn die dan niet even de volgende stap bedenken. En dat zijn vaak mensen die op hun werk wel prima functioneren, gek is dat.
Ik kan er een boek vol over schrijven...ben en blijf stomverbaasd dat ie van mij ir. voor z’n naam heeft staan maar een was netjes ophangen en vervolgens vouwen is teveel gevraagd
Dat snap ik dus gewoon niet he, dat er mannen (mensen) zijn die dan niet even de volgende stap bedenken. En dat zijn vaak mensen die op hun werk wel prima functioneren, gek is dat.
Ik kan er een boek vol over schrijven...ben en blijf stomverbaasd dat ie van mij ir. voor z’n naam heeft staan maar een was netjes ophangen en vervolgens vouwen is teveel gevraagd
donderdag 3 oktober 2019 om 12:14
Nee, ze passen vrijwel nooit op. Het gaat om één van mijn ouders en een stiefouder. Ze wonen om de hoek, maar zijn vooral erg met zichzelf bezig. Weinig betrokken ook. Zo moest ik vorige week met de baby naar het ziekenhuis, maar vragen ze vervolgens niet hoe het ging. Ze beloven ook regelmatig aan peuter om met haar naar de speeltuin te gaan of dat ze een nachtje kan komen logeren, maar vervolgens gebeurt het niet. Dochter komt nu op de leeftijd dat ze het onthoudt en niet snapt als dat vervolgens niet gebeurt. Dus los van wat er tussen hen en mij speelt vind ik dat ook erg vervelend worden.
donderdag 3 oktober 2019 om 12:20
Misschien dan een idee om dit ook zo open te bespreken, dat als ze nu dingen gaan beloven aan peuter dat ze het dan waar moeten maken want z eblijft ernaar vragen. Ze weten misshcien niet hoever peuter nu is in onthouden, dan kan jij het nu melden en is het aan hun of ze het dan gaan beloven en waarmaken en anders gewoon niks beloven.
donderdag 3 oktober 2019 om 12:22
Sorry, maar na de opmerking dat ze van alles direct aan je dochter beloven en het dan niet nakomen, vind ik dat ze zelf de relatie verstoren.fiona2018 schreef: ↑03-10-2019 11:51Hoe gaan jullie ermee om als je verdrietig bent? Ik heb een soms wat moeizame relatie met mijn ouders. Nu is er iets voorgevallen waar ik erg verdrietig om ben. Eigenlijk wil ik zelf even wat afstand houden, maar ik wil ook de relatie tussen hen en mijn kinderen niet verstoren. Ik weet niet zo goed wat ik ermee moet.
Laat ze maar eens beginnen met het stoppen van het doen van zulke beloftes, en als ze iets willen dat ze dat bij jou aangeven en niet bij een peuter.
(Maar ik ben misschien niet helemaal neutraal om een mening te geven, want ik ben hier degene die schoonmoeder er zonder problemen heeft uitgegooid)
donderdag 3 oktober 2019 om 12:36
Dat vind ik ook hoor Maartje. Maar ik merk dat nu er direct tussen hen en mij iets is voorgevallen (een aantal erg kwetsende opmerkingen over mij, zowel tegen mij als achter mijn rug om), dat die andere dingen me ook extra dwarszitten. Want die loze beloftes waren nog niet eens het probleem, maar inmiddels begin ik daar ook een beetje klaar mee te raken. Want dochter vraagt dan regelmatig "Waar is opa/oma nou?"
De laatste keer dat er gezegd werd "Zullen we komende week weer naar de speeltuin gaan?" gaf ik aan dat ik liever niet had dat ze beloftes maken zonder ze na te komen. Dat was onzin, want natuurlijk kwamen ze het na. We zijn nu drie weken verder en niets uiteraard.
Ander voorval: aan het eind van mijn zwangerschap zat ik er compleet doorheen. Ik heb toen aangegeven "pap/mam, het gaat niet zo goed met me. Ik zit er helemaal doorheen, zou peuter misschien een paar uurtjes of een nachtje bij jullie mogen komen?". Er werd geantwoord "Ja natuurlijk" en vervolgens hoorde ik drie weken niets.
Met mijn schoonmoeder heb ik gelukkig wel een hele fijne en warme band. Peuter gaat daar ook regelmatig gewoon voor de leuk logeren. Maar als ik haar nu bel dat er iets is, laat ze alles vallen en staat ze over een half uur op de stoep. Voor hulp of een luisterend oor.
De laatste keer dat er gezegd werd "Zullen we komende week weer naar de speeltuin gaan?" gaf ik aan dat ik liever niet had dat ze beloftes maken zonder ze na te komen. Dat was onzin, want natuurlijk kwamen ze het na. We zijn nu drie weken verder en niets uiteraard.
Ander voorval: aan het eind van mijn zwangerschap zat ik er compleet doorheen. Ik heb toen aangegeven "pap/mam, het gaat niet zo goed met me. Ik zit er helemaal doorheen, zou peuter misschien een paar uurtjes of een nachtje bij jullie mogen komen?". Er werd geantwoord "Ja natuurlijk" en vervolgens hoorde ik drie weken niets.
Met mijn schoonmoeder heb ik gelukkig wel een hele fijne en warme band. Peuter gaat daar ook regelmatig gewoon voor de leuk logeren. Maar als ik haar nu bel dat er iets is, laat ze alles vallen en staat ze over een half uur op de stoep. Voor hulp of een luisterend oor.
donderdag 3 oktober 2019 om 13:18
Fiona, erg is dat he? Een deel van mijn hele korte klaagzang op de vorige pagina komt ook voort uit een soortgelijke situatie. Bij ons is het alleen nog veel erger, er speelt meer en dit loopt al veel langer. Afstand nemen is het enige advies dat ik je kan geven na lang leren met vallen en opstaan hier.
Ik mantelzorg er nog bij, dus ik ontkom niet aan het contact. Inmiddels heb ik een redelijke olifantenhuid. Maar de kinderen houd ik er weg. Af en toe regel ik afgepast wat contact, maar probeer al die loze beloftes geen kans te geven. En ik compenseer met schoonouders.
Koester je schoonouders en neem afstand van je ouders, echt.
Ik mantelzorg er nog bij, dus ik ontkom niet aan het contact. Inmiddels heb ik een redelijke olifantenhuid. Maar de kinderen houd ik er weg. Af en toe regel ik afgepast wat contact, maar probeer al die loze beloftes geen kans te geven. En ik compenseer met schoonouders.
Koester je schoonouders en neem afstand van je ouders, echt.
donderdag 3 oktober 2019 om 13:19
Ach wat heftig, Fiona . Goed dat je jouw band met je ouders los probeert te zien van hun band met jouw kinderen, maar gezien hun loze beloftes aan je dochter zou ik de band aardig laten bekoelen... Steeds die teleurstelling voor je dochter is ook niet goed. Maar goed blijft wel familie, en ik heb makkelijk praten (want hierin geen ervaring). Doe wat goed voor jou en jullie voelt. Heb je dit al eens met ze besproken, en uitgesproken dat hun uitspraken en loze beloftes jullie pijn doen?
En wat fijn dat je zo'n fijne schoonmoeder hebt.
. Goed dat je jouw band met je ouders los probeert te zien van hun band met jouw kinderen, maar gezien hun loze beloftes aan je dochter zou ik de band aardig laten bekoelen... Steeds die teleurstelling voor je dochter is ook niet goed. Maar goed blijft wel familie, en ik heb makkelijk praten (want hierin geen ervaring). Doe wat goed voor jou en jullie voelt. Heb je dit al eens met ze besproken, en uitgesproken dat hun uitspraken en loze beloftes jullie pijn doen? En wat fijn dat je zo'n fijne schoonmoeder hebt.
happiness = reality - expectations
donderdag 3 oktober 2019 om 13:26
donderdag 3 oktober 2019 om 13:38
Ik ben een vrij transparant mens en zo praat ik ook met peuter over een wat minder betrouwbaar familielid. Op een vraag als ‘ga ik met X naar de speeltuin?’ Zeg ik ‘misschien wel en misschien niet. X doet niet altijd wat ze zegt zoals papa en mama’.
En dat zegt peuter nu ook tegen X. Dan zegt X ‘ik kom binnenkort oppassen*’ en dan zegt peuter doodeerlijk ‘misschien wel ja’. En gaat verder met zijn leventje. Hij ziet het onzekere bij haar als zekerheid.
Maar X komt niet te diep in ons leven. Ik kreeg telkens de deksel op mijn neus en nu draait ze een beetje om ons heen als een zinloze planeet, maar ze is niet belangrijk meer. Ik vraag ook nooit wat van dr.
*Ze heeft nog nooit in die 3 jaar opgepast.
En dat zegt peuter nu ook tegen X. Dan zegt X ‘ik kom binnenkort oppassen*’ en dan zegt peuter doodeerlijk ‘misschien wel ja’. En gaat verder met zijn leventje. Hij ziet het onzekere bij haar als zekerheid.
Maar X komt niet te diep in ons leven. Ik kreeg telkens de deksel op mijn neus en nu draait ze een beetje om ons heen als een zinloze planeet, maar ze is niet belangrijk meer. Ik vraag ook nooit wat van dr.
*Ze heeft nog nooit in die 3 jaar opgepast.
donderdag 3 oktober 2019 om 13:46
Dat is precies de reden dat we schoonmoeder hier al lekker snel na de geboorte van de oudste de deur hebben gewezen, zodat de kinderen daar niet mee te maken zouden krijgen.Whoopsadaisies schreef: ↑03-10-2019 13:19Ach wat heftig, Fiona
En wat fijn dat je zo'n fijne schoonmoeder hebt.
Zelf had ik soms contact met mijn opa en oma, soms niet. Ik vond het vooral heel pijnlijk dat ik nooit wist wanneer ik nou contact met ze kon (mocht?) hebben, omdat wij als kinderen niet wisten wat er wanneer gebeurd was. Achteraf gezien waren de periodes van geen contact makkelijker dan met contact wat opeens weer verbroken werd.
maartje2016 wijzigde dit bericht op 03-10-2019 13:49
0.83% gewijzigd
donderdag 3 oktober 2019 om 15:11
Wat naar Fiona, is het voor jou te doen om het contact op een wat lager pitje te zetten? Ik weet niet hoe vaak je ze nu ziet? Zo te lezen hebben je kinderen daar ook niet direct een gemis aan. Zelf heb ik ook geen fijne band met mijn ouders maar het zijn wel een fijne opa en oma, als dat niet zo zou zijn zou ik er ook niet zoveel contact meer mee hebben. (we zien ze nu gemiddeld eens per 5 weken maar videobellen en whatsappen wel regelmatig)
donderdag 3 oktober 2019 om 19:20
Bedankt allemaal voor de lieve reacties en herkenning. Jammer dat sommige van jullie ook zo'n moeizame relatie hebben met familieleden. Ik hoop zo dat het niet zover komt met mijn eigen kinderen en dat ze zich gewild en geliefd blijven voelen, ook als ze volwassen zijn.
Soms gaat het contact een tijd erg goed maar het blijven ups en downs. En het blijft pijnlijk dat ik bij mijn schoonouders meer mezelf kan zijn. Zo heb ik me na veel twijfelen ingeschreven bij de KVK. Mijn schoonmoeder zei dat ze trots op me was. Mijn eigen ouders zeiden "als wat dan". Terwijl ik het er al langer over heb en het werk nu ook al doe, maar dan niet als zzp-er.
Maar goed, ik heb vandaag aan de betreffende ouder aangegeven dat ik me gekwetst voelde door een bepaalde opmerking en kreeg terug "we hebben het er nog wel eens over". Geen sorry, niets. Ik zet mijn telefoon op stil en ga heerlijk een avond met mijn man en een biertje op de bank zitten.
Envelop en anderen, ik zal het contact niet verbreken, dat doe ik niet zo makkelijk. Maar van mijn kant komt het nu even niet. Ze wonen letterlijk om de hoek en normaal spreken we elkaar meerdere keren per week, in elk geval via de app. We zien elkaar eens per twee weken denk ik.
Glitter, dat is ook een goede oplossing. Ik probeer ook altijd alles uit te leggen aan peuter. Maar ik wil opa/oma ook niet zwart maken dus ik vind dat toch lastig in dit geval.
Maartje, heel herkenbaar over je opa en oma. Bij ons thuis was het contact met opa en oma ook heel wisselend en er zijn altijd veel familieruzies geweest. Maar juist daarom wil ik dat mijn kinderen hun opa en oma altijd in hun leven zullen hebben, ongeacht wat mijn gevoel soms is. Ik heb mijn opa en oma jaren moeten missen en daar baal ik echt van.
Bedankt allemaal meiden en een fijne avond
Soms gaat het contact een tijd erg goed maar het blijven ups en downs. En het blijft pijnlijk dat ik bij mijn schoonouders meer mezelf kan zijn. Zo heb ik me na veel twijfelen ingeschreven bij de KVK. Mijn schoonmoeder zei dat ze trots op me was. Mijn eigen ouders zeiden "als wat dan". Terwijl ik het er al langer over heb en het werk nu ook al doe, maar dan niet als zzp-er.
Maar goed, ik heb vandaag aan de betreffende ouder aangegeven dat ik me gekwetst voelde door een bepaalde opmerking en kreeg terug "we hebben het er nog wel eens over". Geen sorry, niets. Ik zet mijn telefoon op stil en ga heerlijk een avond met mijn man en een biertje op de bank zitten.
Envelop en anderen, ik zal het contact niet verbreken, dat doe ik niet zo makkelijk. Maar van mijn kant komt het nu even niet. Ze wonen letterlijk om de hoek en normaal spreken we elkaar meerdere keren per week, in elk geval via de app. We zien elkaar eens per twee weken denk ik.
Glitter, dat is ook een goede oplossing. Ik probeer ook altijd alles uit te leggen aan peuter. Maar ik wil opa/oma ook niet zwart maken dus ik vind dat toch lastig in dit geval.
Maartje, heel herkenbaar over je opa en oma. Bij ons thuis was het contact met opa en oma ook heel wisselend en er zijn altijd veel familieruzies geweest. Maar juist daarom wil ik dat mijn kinderen hun opa en oma altijd in hun leven zullen hebben, ongeacht wat mijn gevoel soms is. Ik heb mijn opa en oma jaren moeten missen en daar baal ik echt van.
Bedankt allemaal meiden en een fijne avond
