Kinderen
alle pijlers
Problemen met schoonmoeder
woensdag 11 juli 2018 16:05
Nu mag ik mijn schoonmoeder totaal niet dus misschien ben ik wel extra gevoelig voor haar gedrag maar ik vind haar zo vervelend! Nu is mijn oudste binnenkort jarig en wil haar niet uitnodigen na haar gedrag op de verjaardag van mijn middelste.
Verjaardag van de middelste vierde we in een speeltuin in de straat en we hadden er nog een badje en een zandbak bij gezet. Nou een paradijs voor peuters dus tot mijn schoonmoeder kwam. Mijn middelste moest van haar direct mee naar huis en gaan douchen want vies kon hij geen taart eten. Kom op zeg, hij is 3 geworden en in een speeltuin met een zandbak en badje met 11 andere peuters erbij en snoep en chips etc dusja hij is vies maar lekker boeiend want vies kan hij heus wel taart eten. Dan ga je hem niet wegtrekken omdat hij zo nodig schoon moet zijn en toen ik dat zei ging ze weer een hele discussie aan met letterlijk 13 keer vragen of ze hem nu mee moest nemen om hem te douchen. Pas toen ik zei dat nee ook echt nee betekend hield ze op maar begon ze tegen een vriendin van mij dat haar kind zo zielig was dat hij geen chocola mocht en zij hem wel zou geven. Ook weer een hele discussie tot mijn vriendin haar afsnauwde dat ze nog altijd zelf bepaald wat haar kind krijgt en ze het zieliger vind dat hij de hele nacht op de wc zit als ze hem chocola geeft. Toen bedacht ze dat het handig was om een wildvreemde baby van 2 weken oud uit de wagen te halen en hem begon te zoenen. Verse moeders met hormonen accepteren dat natuurlijk al helemaal niet dus weer een discussie. En zo ging het de hele tijd door, met iedereen maar een ja/nee strijd aangaan. Zelfs met de visite die ze nog nooit heeft gezien tot ik het echt zat was en haar bij bijzijn van iedereen een grote mond gaf dat ze maar op moest rotten als ze zo bleef doen, toen bond ze in en heeft 2 uur boos in een hoekje gezeten. Man heeft haar daarvoor meerdere keren aan de kant getrokken om haar aan te spreken op haar gedrag en mijn schoonzus heeft dat ook meerdere keren gedaan.
En ik heb het gevoel alsof ze het zelfvertrouwen van mijn kinderen schaadt. Mogen niet meer alleen van de glijbaan af waar ze vanaf 1 jaar al bijna dagelijks alleen vanaf gaan, mogen de eendjes niet voeren want dat is gevaarlijk, mogen absoluut niet zelf lopen buiten want gevaarlijk, zijn ineens bang voor honden want die zijn gevaarlijk en onze eigen hond slaat ze bij ze weg. Dat is al de reden dat we haar niet meer alleen bij de kinderen laten en ze niet mag oppassen. Ze ziet de kinderen nog ongeveer eens per maand als wij erbij zijn en dat is altijd een ja/nee strijd en een hoop gehuil als we weggaan. Daar heb ik ook helemaal geen zin meer in.
En nu is de oudste binnenkort jarig en ook zijn feestje gaan we op dezelfde manier vieren en ik wil eigenlijk helemaal niet dat ze komt als het op deze manier moet gaan. Man vind dat we haar gewoon niks moeten laten weten maar ik vind dat niet goed aanvoelen want opzich is ze welkom maar niet met dit gedrag maar hoe krijg ik dat bij haar erin? Want voor ons zit er niets anders op dat wanneer ze haar gedrag niet veranderd dat we het contact verbreken wat ik erg jammer zou vinden omdat ze verder geen opa’s of oma’s hebben maar op deze manier wil ik echt niet meer. Ze heeft een hele stempel op het feestje gezet. Hoe zouden jullie dit brengen?
Verjaardag van de middelste vierde we in een speeltuin in de straat en we hadden er nog een badje en een zandbak bij gezet. Nou een paradijs voor peuters dus tot mijn schoonmoeder kwam. Mijn middelste moest van haar direct mee naar huis en gaan douchen want vies kon hij geen taart eten. Kom op zeg, hij is 3 geworden en in een speeltuin met een zandbak en badje met 11 andere peuters erbij en snoep en chips etc dusja hij is vies maar lekker boeiend want vies kan hij heus wel taart eten. Dan ga je hem niet wegtrekken omdat hij zo nodig schoon moet zijn en toen ik dat zei ging ze weer een hele discussie aan met letterlijk 13 keer vragen of ze hem nu mee moest nemen om hem te douchen. Pas toen ik zei dat nee ook echt nee betekend hield ze op maar begon ze tegen een vriendin van mij dat haar kind zo zielig was dat hij geen chocola mocht en zij hem wel zou geven. Ook weer een hele discussie tot mijn vriendin haar afsnauwde dat ze nog altijd zelf bepaald wat haar kind krijgt en ze het zieliger vind dat hij de hele nacht op de wc zit als ze hem chocola geeft. Toen bedacht ze dat het handig was om een wildvreemde baby van 2 weken oud uit de wagen te halen en hem begon te zoenen. Verse moeders met hormonen accepteren dat natuurlijk al helemaal niet dus weer een discussie. En zo ging het de hele tijd door, met iedereen maar een ja/nee strijd aangaan. Zelfs met de visite die ze nog nooit heeft gezien tot ik het echt zat was en haar bij bijzijn van iedereen een grote mond gaf dat ze maar op moest rotten als ze zo bleef doen, toen bond ze in en heeft 2 uur boos in een hoekje gezeten. Man heeft haar daarvoor meerdere keren aan de kant getrokken om haar aan te spreken op haar gedrag en mijn schoonzus heeft dat ook meerdere keren gedaan.
En ik heb het gevoel alsof ze het zelfvertrouwen van mijn kinderen schaadt. Mogen niet meer alleen van de glijbaan af waar ze vanaf 1 jaar al bijna dagelijks alleen vanaf gaan, mogen de eendjes niet voeren want dat is gevaarlijk, mogen absoluut niet zelf lopen buiten want gevaarlijk, zijn ineens bang voor honden want die zijn gevaarlijk en onze eigen hond slaat ze bij ze weg. Dat is al de reden dat we haar niet meer alleen bij de kinderen laten en ze niet mag oppassen. Ze ziet de kinderen nog ongeveer eens per maand als wij erbij zijn en dat is altijd een ja/nee strijd en een hoop gehuil als we weggaan. Daar heb ik ook helemaal geen zin meer in.
En nu is de oudste binnenkort jarig en ook zijn feestje gaan we op dezelfde manier vieren en ik wil eigenlijk helemaal niet dat ze komt als het op deze manier moet gaan. Man vind dat we haar gewoon niks moeten laten weten maar ik vind dat niet goed aanvoelen want opzich is ze welkom maar niet met dit gedrag maar hoe krijg ik dat bij haar erin? Want voor ons zit er niets anders op dat wanneer ze haar gedrag niet veranderd dat we het contact verbreken wat ik erg jammer zou vinden omdat ze verder geen opa’s of oma’s hebben maar op deze manier wil ik echt niet meer. Ze heeft een hele stempel op het feestje gezet. Hoe zouden jullie dit brengen?
woensdag 11 juli 2018 16:30
Gewoon niet uitnodigen. Ze vraagt vast zelf wel of ze lang kan komen tgv de verjaardag en dan nodig je haar op een andere dag/tijdstip uit. Als ze vraagt waarom ze niet op het feestje is uitgenodigd, is dat een goede aanleiding om te bespreken dat je haar zat aan het worden bent en dergelijk gedrag niet tolereert.
woensdag 11 juli 2018 16:30
woensdag 11 juli 2018 16:31
woensdag 11 juli 2018 16:32
Tja ik begrijp dat nooit zo geloof ik.Whatsinaname1988 schreef: ↑11-07-2018 16:27Ik wil dat mijn kinderen een band met hun oma hebben zonder dat ze hun zelfvertrouwen schaadt of problemen met ons en onze familie/vrienden veroorzaakt. Mijn kinderen hebben verder geen opa’s of oma’s meer en ik vind het erg rot dat het op deze manier moet. En niet alleen ik zit met dit dilemma maar ook mijn schoonzus en zwager.
Als iemand niet liefdevol, respectvol en begripvol is naar jou of je kinderen toe, waarom zou je dan een band willen met zo'n persoon?
Alleen omdat ze een bloedband hebben?
Ik denk dat een betere les naar je kinderen toe is dat ze niet altijd alles hoeven te accepteren omdat mensen 'familie' zijn.
woensdag 11 juli 2018 16:34
Ik vind dit wel heel vreemd gedrag voor een volwassenen en ook verre van normaal....Is ze altijd al zo geweest? Ook tov haar kinderen of is dit iets van enkele jaren? Als dit niet altijd zo is geweest dan zou ik er op aandringen dat je man met haar naar de huisarts gaat want dit gedrag is niet normaal en wellicht is er iets meer aan de hand.
woensdag 11 juli 2018 16:37
Ja dit is altijd al zo geweest, vandaar ook het weinige contact met haar. Dit gedrag is idd niet normaal maar volgens man en schoonzus is ze altijd al zo geweest.Miek_ schreef: ↑11-07-2018 16:34Ik vind dit wel heel vreemd gedrag voor een volwassenen en ook verre van normaal....Is ze altijd al zo geweest? Ook tov haar kinderen of is dit iets van enkele jaren? Als dit niet altijd zo is geweest dan zou ik er op aandringen dat je man met haar naar de huisarts gaat want dit gedrag is niet normaal en wellicht is er iets meer aan de hand.
woensdag 11 juli 2018 16:37
Miek_ schreef: ↑11-07-2018 16:34Ik vind dit wel heel vreemd gedrag voor een volwassenen en ook verre van normaal....Is ze altijd al zo geweest? Ook tov haar kinderen of is dit iets van enkele jaren? Als dit niet altijd zo is geweest dan zou ik er op aandringen dat je man met haar naar de huisarts gaat want dit gedrag is niet normaal en wellicht is er iets meer aan de hand.
Gelukkig ben ik niet de enige die dit heel raar gedrag vindt. Ik vroeg me al af of schoonmoeder geestelijk wel helemaal in orde is.
woensdag 11 juli 2018 16:38
Ik ben ook schoonmoeder en oma.
In jouw situatie zal ik de kinderverjaardag gaan vieren, zonder jouw schoonmoeder/oma.
Inplaats daar van haar op een andere middag uitnodigen waarbij zij geen ander kinderen en hun ouders ziet.
Alleen haar eigen kleinkinderen en jouw man.
Als excuses, oma/ moeder, wij vinden het te druk voor jou met al die andere kleintjes erbij.
Wij vinden het voor de kinderen rustiger als jij alleen komt om het te vieren, voordeel, kinderen twee keer een verjaardagsfeestje.
In jouw situatie zal ik de kinderverjaardag gaan vieren, zonder jouw schoonmoeder/oma.
Inplaats daar van haar op een andere middag uitnodigen waarbij zij geen ander kinderen en hun ouders ziet.
Alleen haar eigen kleinkinderen en jouw man.
Als excuses, oma/ moeder, wij vinden het te druk voor jou met al die andere kleintjes erbij.
Wij vinden het voor de kinderen rustiger als jij alleen komt om het te vieren, voordeel, kinderen twee keer een verjaardagsfeestje.
woensdag 11 juli 2018 16:38
Die zijn vast zo slim geweest om samen op een ander tijdstip thuis op die dag te komen waar geen 11 peuters met ouders waren die ze niet kennen.
Oh zag net dat ze geen andere opa's en oma's hebben...
anoniem_291793 wijzigde dit bericht op 11-07-2018 16:39
9.80% gewijzigd
woensdag 11 juli 2018 16:40
Was dat maar het geval, ik heb geen ouders meer en mijn schoonvader is ook overleden.Habbekratz schreef: ↑11-07-2018 16:38Die zijn vast zo slim geweest om samen op een ander tijdstip thuis op die dag te komen waar geen 11 peuters met ouders waren die ze niet kennen.
Oh zag net dat ze geen andere opa's en oma's hebben...
woensdag 11 juli 2018 16:41
Dat heb ik mij ook afgevraagd maar schoonzus zegt dat ze gewoon niet helemaal spoort en mijn man zegt dat ze gewoon vervelend is.nerdopviva schreef: ↑11-07-2018 16:37Gelukkig ben ik niet de enige die dit heel raar gedrag vindt. Ik vroeg me al af of schoonmoeder geestelijk wel helemaal in orde is.
woensdag 11 juli 2018 16:41
Volgens mij las ik dat er geen andere opa's en oma's meer zijn. Ik neem dan ook aan dat de ouders van TO zijn overleden.
woensdag 11 juli 2018 16:42
En als mijn ouders nog hadden geleefd dan hadden ze zulke dingen geweldig gevonden want bijna al die kinderen zijn ook hun kleinkinderen en mijn vriendinnen kenden ze ook al jarenlang.Habbekratz schreef: ↑11-07-2018 16:38Die zijn vast zo slim geweest om samen op een ander tijdstip thuis op die dag te komen waar geen 11 peuters met ouders waren die ze niet kennen.
Oh zag net dat ze geen andere opa's en oma's hebben...
woensdag 11 juli 2018 16:47
woensdag 11 juli 2018 16:52
Ik denk dat ze bedoelde dat iedereen met de vrouw problemen heeft. Niet onverwacht, wie pakt nou ongevraagd een baby op?!? Echt zó niet ok!!
Ik zou gewoon zeggen dat je haar niet verwacht, gezien dat ze de drukte niet aankan.
woensdag 11 juli 2018 16:52
Ze is 58 en qua andere dingen hebben wij onze handen van haar afgetrokken. Je kan mensen niet veranderen die al hun hele leven dezelfde fouten maken en alle hulp weigeren.
