Kinderen
alle pijlers
Reality-check
zondag 1 maart 2009 om 19:51
In een ander topic had ik het over een realitycheck. (Weet niet of je het met of zonder streepje schrijft.) Maar misschien heb ik er zelf ook eentje nodig:
Over een week of drie hoop ik moeder te zijn van een zoon van 14 maanden en een dochter van een paar dagen oud. 'Men' zegt dat het erg druk is, twee kinderen. En dan ook nog zo vlak op elkaar. Mijn zoon kan nog niet eens lopen. Straks slapen ze niet tegelijk en dan kun je nergens meer heen. Je kunt sowieso nergens meer heen, want je hebt nergens energie voor want het is zo vreselijk druk.
Natuurlijk knik ik dan braaf en vraag ik niet verder. Maar eigenlijk denk ik dat het allemaal wel mee gaat vallen. Is het niet zo druk als je het zelf (in je hoofd) maakt? Natuurlijk zou het jammer zijn als hun slaapschema's niet op elkaar aansluiten. Maar dat is toch wel te regelen - op den duur? Natuurlijk zou het handig zijn als mijn zoon al zou lopen - maarja, dan moet ik weer harder achter 'm aanrennen.
En hoeveel drukker kan het worden? Natuurlijk is het onhandig als er twee tegelijk zijn die je aandacht nodig hebben. Maarja, dat kan dan dus ook gewoon niet. Dat leren ze dan toch snel genoeg?
Mijn zoon is een heel makkelijk manneke. Vanaf zijn geboorte heeft hij overdag heel weinig geslapen. 's Nachts sliep hij wel heel snel (na een week of 9) door. Kans is aanwezig dat zijn zus er heel anders over denkt. Maarja, dan slaapt ze misschien overdag vaker. Kan zijn dat mijn dochter een huilbaby is. Maar moet ik me daar nu al druk over maken?
Kan ik het niet gewoon over me heen laten komen en zien wat er gebeurt? Het ligt toch ook gewoon aan wat voor type je kind is?
Of moet ik beginnen met van mijn roze wolk afklimmen en als de sodemieter mijn borst gaan natmaken? Ik weet dat hier wat moeders rondzwerven met kinderen dicht op elkaar - vertel es? Hoe is het nou echt?
Over een week of drie hoop ik moeder te zijn van een zoon van 14 maanden en een dochter van een paar dagen oud. 'Men' zegt dat het erg druk is, twee kinderen. En dan ook nog zo vlak op elkaar. Mijn zoon kan nog niet eens lopen. Straks slapen ze niet tegelijk en dan kun je nergens meer heen. Je kunt sowieso nergens meer heen, want je hebt nergens energie voor want het is zo vreselijk druk.
Natuurlijk knik ik dan braaf en vraag ik niet verder. Maar eigenlijk denk ik dat het allemaal wel mee gaat vallen. Is het niet zo druk als je het zelf (in je hoofd) maakt? Natuurlijk zou het jammer zijn als hun slaapschema's niet op elkaar aansluiten. Maar dat is toch wel te regelen - op den duur? Natuurlijk zou het handig zijn als mijn zoon al zou lopen - maarja, dan moet ik weer harder achter 'm aanrennen.
En hoeveel drukker kan het worden? Natuurlijk is het onhandig als er twee tegelijk zijn die je aandacht nodig hebben. Maarja, dat kan dan dus ook gewoon niet. Dat leren ze dan toch snel genoeg?
Mijn zoon is een heel makkelijk manneke. Vanaf zijn geboorte heeft hij overdag heel weinig geslapen. 's Nachts sliep hij wel heel snel (na een week of 9) door. Kans is aanwezig dat zijn zus er heel anders over denkt. Maarja, dan slaapt ze misschien overdag vaker. Kan zijn dat mijn dochter een huilbaby is. Maar moet ik me daar nu al druk over maken?
Kan ik het niet gewoon over me heen laten komen en zien wat er gebeurt? Het ligt toch ook gewoon aan wat voor type je kind is?
Of moet ik beginnen met van mijn roze wolk afklimmen en als de sodemieter mijn borst gaan natmaken? Ik weet dat hier wat moeders rondzwerven met kinderen dicht op elkaar - vertel es? Hoe is het nou echt?
zondag 1 maart 2009 om 20:01
Ik zou mij nu niet al druk gaan maken om iets waarvan je niet weet hoe het gaat lopen. Het gaat zoals het gaat Niet druk om maken dus. Twee kids is drukker dan 1 kind ja, maar ook daar vind je je weg wel weer in hoor. En je oudste ook. De jongste weet niet beter.
Mijn oudste (zit wel 2,5 jaar tussen haar en de jongste) stopte accuut met slapen toen de jongste was geboren. Niet echt fijn, het had wel lekker geweest als ze nog even had geslapen, maar het was zo. Je zal sommige dingen even wat meer moeten plannen. Ook daar wen je aan. Nee... niet druk om maken dus, je ziet vanzelf wel hoe het gaat
Mijn oudste (zit wel 2,5 jaar tussen haar en de jongste) stopte accuut met slapen toen de jongste was geboren. Niet echt fijn, het had wel lekker geweest als ze nog even had geslapen, maar het was zo. Je zal sommige dingen even wat meer moeten plannen. Ook daar wen je aan. Nee... niet druk om maken dus, je ziet vanzelf wel hoe het gaat
zondag 1 maart 2009 om 20:02
Tsja, toen mijn zoon werd geboren was oudste 15 mnd. Ik vond/vind het reuze meevallen. Ook hier doemscenario's geschetst door omgeving waar ik toen braaf ja op heb geknikt haha.
Oudste dochter sliep vaak tot een uur of 8 'smorgens, en ging 'smiddags weer van 13 tot een uur of half 4, 4 uur. Dat scheelt natuurlijk ook weer. Ook liep ze nog niet, net als jou zoon. Vond ik ook wel lekker, lopen gaat namelijk een stuk harder dan kruipen!
Zoon kreeg bv, mijn motto was/is, een fles moet je ook wegzetten als oudste was uitvreet, net zoals je even moet stoppen met voeden als je de borst geef. Hij heeft een jaar gehad en ging prima.
Nu was zoon ook een lekker jochie, niet veel huilen ofzo en ook snel doorslapen.
We hebben nu inmiddels een derde. Meisje is nu bijna 5 mnd, oudste wordt eind mei 4 en zoon is 2 1/2. Dit gaat prima, jongste krijgt ook bv, gaat ook prima. Het is wederom een heerlijk zoete baby die erg van slapen houdt.
Ik zou als ervaren moeder met kinderen vlot op elkaar dus zeggen, geniet er lekker van! Natuurlijk is het wel eens druk, maar naar mijn idee niet drukker dan dat er meer leeftijd tussen je kinderen zit.
Oudste dochter sliep vaak tot een uur of 8 'smorgens, en ging 'smiddags weer van 13 tot een uur of half 4, 4 uur. Dat scheelt natuurlijk ook weer. Ook liep ze nog niet, net als jou zoon. Vond ik ook wel lekker, lopen gaat namelijk een stuk harder dan kruipen!
Zoon kreeg bv, mijn motto was/is, een fles moet je ook wegzetten als oudste was uitvreet, net zoals je even moet stoppen met voeden als je de borst geef. Hij heeft een jaar gehad en ging prima.
Nu was zoon ook een lekker jochie, niet veel huilen ofzo en ook snel doorslapen.
We hebben nu inmiddels een derde. Meisje is nu bijna 5 mnd, oudste wordt eind mei 4 en zoon is 2 1/2. Dit gaat prima, jongste krijgt ook bv, gaat ook prima. Het is wederom een heerlijk zoete baby die erg van slapen houdt.
Ik zou als ervaren moeder met kinderen vlot op elkaar dus zeggen, geniet er lekker van! Natuurlijk is het wel eens druk, maar naar mijn idee niet drukker dan dat er meer leeftijd tussen je kinderen zit.
zondag 1 maart 2009 om 20:10
Wat al heel erg scheelt is of je een partner hebt die je meehelpt.. en dan bedoel ik niet een keer de tafel afruimen.. nee.. écht meehelpen, overnemen, jou een time-out geven. En een sociale kring is ook wel handig, dat je oppas hebt zodat je samen eens een dagje kunt gaan winkelen, avondje uit of misschien zelfs een weekend weg kunt.
Maak je nu niet te druk, tijd genoeg om dat te gaan doen als het écht nodig is.
Maak je nu niet te druk, tijd genoeg om dat te gaan doen als het écht nodig is.
zondag 1 maart 2009 om 21:18
Ik vind het niet altijd meevallen, eerlijk gezegd...
(maar dat heeft voor het grootste gedeelte met mijn woonsituatie te maken. Huis is groot genoeg, maar wel op drie hoog. De oudste was bijna twee toen de jongste geboren werd en verdomt het tot nu toe om zélf de trappen op te klimmen. Drie trappen en bij elkaar 20kg kind in mijn armen, wordt me net iets te zwaar en te link. Kom dus op mijn vrije dagen met kinderen, nog maar weinig buiten, waardoor de oudste tamelijk hyper wordt.
Andere reden is, is dat ik hier geen tot nauwelijks back up heb, en dat zou me wel heel erg fijn lijken. Inderdaad wat hier boven al genoemd werd: even een time out.
Ik denk dat ik het in een eengezinswoning met mijn moeder om de hoek, iets minder zwaar zou vinden. Denk ik, weet ik natuurlijk niet zeker)
Qua vermoeidheid vind ik het niet zwaar. Ik ben gezegend met kinderen die vanaf een week of drie doosliepen. Baby van zes maanden slaapt nu nog steeds meer dan dat ze wakker is en de oudste (nu bijna 2 1/2) slaapt ''s middags ook nog een uur of drie.
(maar dat heeft voor het grootste gedeelte met mijn woonsituatie te maken. Huis is groot genoeg, maar wel op drie hoog. De oudste was bijna twee toen de jongste geboren werd en verdomt het tot nu toe om zélf de trappen op te klimmen. Drie trappen en bij elkaar 20kg kind in mijn armen, wordt me net iets te zwaar en te link. Kom dus op mijn vrije dagen met kinderen, nog maar weinig buiten, waardoor de oudste tamelijk hyper wordt.
Andere reden is, is dat ik hier geen tot nauwelijks back up heb, en dat zou me wel heel erg fijn lijken. Inderdaad wat hier boven al genoemd werd: even een time out.
Ik denk dat ik het in een eengezinswoning met mijn moeder om de hoek, iets minder zwaar zou vinden. Denk ik, weet ik natuurlijk niet zeker)
Qua vermoeidheid vind ik het niet zwaar. Ik ben gezegend met kinderen die vanaf een week of drie doosliepen. Baby van zes maanden slaapt nu nog steeds meer dan dat ze wakker is en de oudste (nu bijna 2 1/2) slaapt ''s middags ook nog een uur of drie.
zondag 1 maart 2009 om 21:25
Volgens mij scheelt dat ontzettend Fleur. Ik woon in zo'n eengezinswoning (middenwoning uit de jaren '70, heel groot) met mijn moeder om de hoek en een speeltuin voor het huis.
Het is gewoon heel fijn als iemand even in kan springen, af en toe 1 of 2 kinderen komt halen voor een rondje fietsen ofzo.
En straks, als het weer mooi weer is, ik heerlijk op mijn bankje voor het huis kan zitten en de oudste 2 in de speeltuin aan het spelen/fietsen/stoepkrijten zijn en de jongste naast mij ligt in haar wagen en ik een kop koffie drink. (of cappucino gemaakt van bv )
Het is gewoon heel fijn als iemand even in kan springen, af en toe 1 of 2 kinderen komt halen voor een rondje fietsen ofzo.
En straks, als het weer mooi weer is, ik heerlijk op mijn bankje voor het huis kan zitten en de oudste 2 in de speeltuin aan het spelen/fietsen/stoepkrijten zijn en de jongste naast mij ligt in haar wagen en ik een kop koffie drink. (of cappucino gemaakt van bv )
