Kinderen
alle pijlers
Schriftelijke gebruiksaanwijzing
zondag 5 juli 2009 om 12:21
Wie van jullie heeft een onwijs leuk/leerzaam/nuttig/zinnig boek over opvoeding/communiceren met je kind/nee-zeggen/pedagogiek/psychologie gelezen en wil de titel en schrijver met mij delen?
En dan het liefst niet van dat zweverige gezever. Mijn kind moet leren dat het leven niet alleen maar leuk is en dat er gruwelijk veel dingen moeten en dat de rest niet mag. (Maar dan wel op 'n positieve manier, zoiets.)
En we zijn ook niet kleinzerig en laten 'm maar een beetje aanklooien. Rita Kohstamm noemt dat 'liefdevolle verwaarlozing'. Maarja, met liefdevol verwaarlozen alleen maak je geen leuke kindjes.
Ohja, en 't menneke is bijna 18 maanden.
En dan het liefst niet van dat zweverige gezever. Mijn kind moet leren dat het leven niet alleen maar leuk is en dat er gruwelijk veel dingen moeten en dat de rest niet mag. (Maar dan wel op 'n positieve manier, zoiets.)
En we zijn ook niet kleinzerig en laten 'm maar een beetje aanklooien. Rita Kohstamm noemt dat 'liefdevolle verwaarlozing'. Maarja, met liefdevol verwaarlozen alleen maak je geen leuke kindjes.
Ohja, en 't menneke is bijna 18 maanden.
zondag 5 juli 2009 om 12:53
quote:Sientje 2 schreef op 05 juli 2009 @ 12:38:
Meen je dat, dat je kind moet leren dat het leven niet leuk is? Als je dat vindt waarom heb je hem dan op de wereld gezet?Dat vroeg ik me ook af toen ik het las! (maar dacht: 'dat zal wel normaal zijn ofzo') Ik vind het leven bepaald geen "geschenk" dat je met liefde aan iemand anders doorgeeft, maar had de indruk dat ouders over het algemeen het leven leuk genoeg vinden om er iemand anders ook mee op te zadelen.
Meen je dat, dat je kind moet leren dat het leven niet leuk is? Als je dat vindt waarom heb je hem dan op de wereld gezet?Dat vroeg ik me ook af toen ik het las! (maar dacht: 'dat zal wel normaal zijn ofzo') Ik vind het leven bepaald geen "geschenk" dat je met liefde aan iemand anders doorgeeft, maar had de indruk dat ouders over het algemeen het leven leuk genoeg vinden om er iemand anders ook mee op te zadelen.
zondag 5 juli 2009 om 12:59
Liefdevolle verwaarlozing
Weg met de overbezorgdheid van Jan en alleman, laat die kinderen nu gewoon kind zijn, vindt Kohnstamm. Laten we wat meer aan 'liefdevolle verwaarlozing' doen, want kinderen hebben avontuur en risico nodig om zelfstandig te worden. 'Ouders moeten de illusie van het maakbare kind opgeven. Als ze het kind eenmaal genomen hebben, moeten ze het ook zijn eigen gang kunnen laten gaan. En de deskundigen buiten de deur zien te houden.'
'Ik ben niet, zoals je misschien zou verwachten, eindeloos in de weer geweest ze te stimuleren. De opvoeding die Rita en ik hebben gegeven was dezelfde als die van mijn ouders: reik de mogelijkheden aan, maar dwing niet als ze niet willen. Ik noem dat - ik heb de term van iemand anders - opvoeden in de sfeer van liefdevolle verwaarlozing. Op de achtergrond aanwezig zijn en niet te opzichtig bijsturen.'
Zoiets dus is liefdevolle verwaarlozing?
Ik heb dit boek in huis:
http://www.how2talk2kids.nl/files/How2_Cover_Boek.pdf
bedoel je zoiets?
Weg met de overbezorgdheid van Jan en alleman, laat die kinderen nu gewoon kind zijn, vindt Kohnstamm. Laten we wat meer aan 'liefdevolle verwaarlozing' doen, want kinderen hebben avontuur en risico nodig om zelfstandig te worden. 'Ouders moeten de illusie van het maakbare kind opgeven. Als ze het kind eenmaal genomen hebben, moeten ze het ook zijn eigen gang kunnen laten gaan. En de deskundigen buiten de deur zien te houden.'
'Ik ben niet, zoals je misschien zou verwachten, eindeloos in de weer geweest ze te stimuleren. De opvoeding die Rita en ik hebben gegeven was dezelfde als die van mijn ouders: reik de mogelijkheden aan, maar dwing niet als ze niet willen. Ik noem dat - ik heb de term van iemand anders - opvoeden in de sfeer van liefdevolle verwaarlozing. Op de achtergrond aanwezig zijn en niet te opzichtig bijsturen.'
Zoiets dus is liefdevolle verwaarlozing?
Ik heb dit boek in huis:
http://www.how2talk2kids.nl/files/How2_Cover_Boek.pdf
bedoel je zoiets?
zondag 5 juli 2009 om 14:18
Mag een kind in zijn of haar jonge jaren aub het leven geweldig en alleen maar leuk vinden. Een kind mag dan best onbezorgd leven en het allleen maar leuk hebben. Dat er ook momenten zijn dat dat niet altijd zo is komen ze vanzelf wel tegen als ze ouder worden en steeds zelfstandiger worden. Zodra een kind naar een peuterspeelzaal gaat kom je al met minder leuke zaken in contact. Jij bent er als ouder om je kind in het leven te begeleiden en te sturen. Vaak denken ouders dat je je kind kunt opvoeden ( lees maken) zoals jij dat wil en denkt dat het goed is. Vanzelf merk je wel dat het karakter van je kind ook van grote invloed is en het milieu waar je kind in opgroeit.
Vind het goed dat je boeken erop na wilt slaan maar houd je er niet te halsstarrig aan vast
Vind het goed dat je boeken erop na wilt slaan maar houd je er niet te halsstarrig aan vast
zondag 5 juli 2009 om 14:56
Rita Kohstamm ik krijg de kriebels van haar opvoedingsvisie. Heb haar tijdens mijn studie een keer gelezen (voor een project) Ik moet zeggen dat ik haar niet echt een groot voorbeeld vind.
Een kind leren dat je dingen moet (zoals tanden poetsen en in bad) ok maar leren dat de wereld geen leuke plek is hmmmm. Klinkt zo tegendraads. Bovendien is dat mannetje van 1.5 jaar daar ook nog veel te klein voor.
Ik vind dat een kind wel leerbaar is. Je moet niet tegen hem ingaan (dus niet zindelijkheid afdwingen ed) maar je kan hem wel leren door het positieve gedrag te belonen en negatieve gedrag te straffen of negeren hoe de normen en waarden zijn. Maar de peuter tijd is vooral een tijd van ook knuffelen met een kind.
Er zijn veel leuke boeken over opvoeden. Maar kohstamm vind ik geen goede manier van opvoeden.
Een kind leren dat je dingen moet (zoals tanden poetsen en in bad) ok maar leren dat de wereld geen leuke plek is hmmmm. Klinkt zo tegendraads. Bovendien is dat mannetje van 1.5 jaar daar ook nog veel te klein voor.
Ik vind dat een kind wel leerbaar is. Je moet niet tegen hem ingaan (dus niet zindelijkheid afdwingen ed) maar je kan hem wel leren door het positieve gedrag te belonen en negatieve gedrag te straffen of negeren hoe de normen en waarden zijn. Maar de peuter tijd is vooral een tijd van ook knuffelen met een kind.
Er zijn veel leuke boeken over opvoeden. Maar kohstamm vind ik geen goede manier van opvoeden.
zondag 5 juli 2009 om 15:03
Niet tegen je kind ingaan? Wat is dat nou weer voor onzin? Jommetje is een vreselijk lief kereltje, maar als ie z'n zin niet krijgt, of zich niet duidelijk kan maken, of het niet snapt, heeft ie de neiging te gaan slaan en bijten. E nee, dat voorbeeld heeft ie niet gekregen, dat heeft ie gewoon zelf verzonnen. Reken maar dat we daar tegenin gaan, en dat we daarmee dus geweldloosheid afdwingen.
Ik vind de wereld een leuke plek, en wil dat ook aan mijn kinderen laten zien. Ik wil alleen ook dat ze weten dat er gevaarlijke dingen kunnen zijn. Maar de wereld blijft nog steeds een leuke plek. En die gevaarlijke dingen, daar loop je vanzelf tegen aan. Oversteken, bomen klimmen, maar ook dat niet alle kindjes - en ook niet alle grote mensen - lief en aardig zijn, dat leer je ze spelenderwijs. Daar heb je denk ik geen boek bij nodig.
Ik vind de wereld een leuke plek, en wil dat ook aan mijn kinderen laten zien. Ik wil alleen ook dat ze weten dat er gevaarlijke dingen kunnen zijn. Maar de wereld blijft nog steeds een leuke plek. En die gevaarlijke dingen, daar loop je vanzelf tegen aan. Oversteken, bomen klimmen, maar ook dat niet alle kindjes - en ook niet alle grote mensen - lief en aardig zijn, dat leer je ze spelenderwijs. Daar heb je denk ik geen boek bij nodig.
zondag 5 juli 2009 om 16:41
quote:Sientje 2 schreef op 05 juli 2009 @ 12:38:
Meen je dat, dat je kind moet leren dat het leven niet leuk is? Als je dat vindt waarom heb je hem dan op de wereld gezet?Ik had er waarschijnlijk een achter moeten zetten. Wat ik bedoel is dat ik 'm niet de hele tijd zijn zin wil geven, hem en zijn zus niet twee zwembadjes/fietsjes etc wil geven zodat ze geen ruzie hoeven te maken over wie er aan de beurt is. Dat de wereld niet alleen om hem draait. Ik weet niet zo goed hoe ik het op een aardige, liefdevol klinkende manier moet neerschrijven. Maar ik bedoel het allemaal erg schattig!
Meen je dat, dat je kind moet leren dat het leven niet leuk is? Als je dat vindt waarom heb je hem dan op de wereld gezet?Ik had er waarschijnlijk een achter moeten zetten. Wat ik bedoel is dat ik 'm niet de hele tijd zijn zin wil geven, hem en zijn zus niet twee zwembadjes/fietsjes etc wil geven zodat ze geen ruzie hoeven te maken over wie er aan de beurt is. Dat de wereld niet alleen om hem draait. Ik weet niet zo goed hoe ik het op een aardige, liefdevol klinkende manier moet neerschrijven. Maar ik bedoel het allemaal erg schattig!
zondag 5 juli 2009 om 16:52
quote:tibor schreef op 05 juli 2009 @ 14:18:
Mag een kind in zijn of haar jonge jaren aub het leven geweldig en alleen maar leuk vinden. Een kind mag dan best onbezorgd leven en het allleen maar leuk hebben.
In mijn ogen houdt dat dan in dat hij gerust met zijn eten mag spelen, zijn zusje de hersens mag inslaan, met zijn speelgoed mag gooien, mag zappen enz. enz. enz. Die dingen vindt hij nou eenmaal leuk om te doen (of hij ziet in ieder geval niet in dat het fout is). Helaas ben ik daar minder van gecharmeerd en dus 'maak ik zijn leven minder leuk' door grenzen te stellen.
Dus ik denk dat wij ons anders uitdrukken maar vast wel hetzelfde bedoelen. Natuurlijk wil ik dat hij het meest gelukkige jongetje op de wereld is. En niet het meest vervelende en verwende etterbakje dat geen grenzen gewend is straks.
En ik vind het niet leuk om de hele dag 'nee - NEE' te roepen terwijl ik het gevoel heb dat het niet echt zoden aan de dijk zet, dus vandaar dat ik graag andere visies en handvatten wil bekijken, waar ik mijn eigen mengelmoesje van kan gaan maken om zo een leuk en gelukkig en aangepast en opgevoed kind te maken.
Mag een kind in zijn of haar jonge jaren aub het leven geweldig en alleen maar leuk vinden. Een kind mag dan best onbezorgd leven en het allleen maar leuk hebben.
In mijn ogen houdt dat dan in dat hij gerust met zijn eten mag spelen, zijn zusje de hersens mag inslaan, met zijn speelgoed mag gooien, mag zappen enz. enz. enz. Die dingen vindt hij nou eenmaal leuk om te doen (of hij ziet in ieder geval niet in dat het fout is). Helaas ben ik daar minder van gecharmeerd en dus 'maak ik zijn leven minder leuk' door grenzen te stellen.
Dus ik denk dat wij ons anders uitdrukken maar vast wel hetzelfde bedoelen. Natuurlijk wil ik dat hij het meest gelukkige jongetje op de wereld is. En niet het meest vervelende en verwende etterbakje dat geen grenzen gewend is straks.
En ik vind het niet leuk om de hele dag 'nee - NEE' te roepen terwijl ik het gevoel heb dat het niet echt zoden aan de dijk zet, dus vandaar dat ik graag andere visies en handvatten wil bekijken, waar ik mijn eigen mengelmoesje van kan gaan maken om zo een leuk en gelukkig en aangepast en opgevoed kind te maken.
zondag 5 juli 2009 om 16:54
quote:Kletsmajoor schreef op 05 juli 2009 @ 12:59:
Liefdevolle verwaarlozing
Weg met de overbezorgdheid van Jan en alleman, laat die kinderen nu gewoon kind zijn, vindt Kohnstamm. Laten we wat meer aan 'liefdevolle verwaarlozing' doen, want kinderen hebben avontuur en risico nodig om zelfstandig te worden. 'Ouders moeten de illusie van het maakbare kind opgeven. Als ze het kind eenmaal genomen hebben, moeten ze het ook zijn eigen gang kunnen laten gaan. En de deskundigen buiten de deur zien te houden.'
'Ik ben niet, zoals je misschien zou verwachten, eindeloos in de weer geweest ze te stimuleren. De opvoeding die Rita en ik hebben gegeven was dezelfde als die van mijn ouders: reik de mogelijkheden aan, maar dwing niet als ze niet willen. Ik noem dat - ik heb de term van iemand anders - opvoeden in de sfeer van liefdevolle verwaarlozing. Op de achtergrond aanwezig zijn en niet te opzichtig bijsturen.'
Zoiets dus is liefdevolle verwaarlozing?
Ik heb dit boek in huis:
http://www.how2talk2kids.nl/files/How2_Cover_Boek.pdf
bedoel je zoiets?
Zo vind ik het in ieder geval positief klinken! Al moet ik zeggen dat ik (nog) niet haar hele boek heb gelezen.
Jouw aanrader ga ik ook opzoeken.
Liefdevolle verwaarlozing
Weg met de overbezorgdheid van Jan en alleman, laat die kinderen nu gewoon kind zijn, vindt Kohnstamm. Laten we wat meer aan 'liefdevolle verwaarlozing' doen, want kinderen hebben avontuur en risico nodig om zelfstandig te worden. 'Ouders moeten de illusie van het maakbare kind opgeven. Als ze het kind eenmaal genomen hebben, moeten ze het ook zijn eigen gang kunnen laten gaan. En de deskundigen buiten de deur zien te houden.'
'Ik ben niet, zoals je misschien zou verwachten, eindeloos in de weer geweest ze te stimuleren. De opvoeding die Rita en ik hebben gegeven was dezelfde als die van mijn ouders: reik de mogelijkheden aan, maar dwing niet als ze niet willen. Ik noem dat - ik heb de term van iemand anders - opvoeden in de sfeer van liefdevolle verwaarlozing. Op de achtergrond aanwezig zijn en niet te opzichtig bijsturen.'
Zoiets dus is liefdevolle verwaarlozing?
Ik heb dit boek in huis:
http://www.how2talk2kids.nl/files/How2_Cover_Boek.pdf
bedoel je zoiets?
Zo vind ik het in ieder geval positief klinken! Al moet ik zeggen dat ik (nog) niet haar hele boek heb gelezen.
Jouw aanrader ga ik ook opzoeken.
zondag 5 juli 2009 om 16:56
quote:lien275 schreef op 05 juli 2009 @ 14:56:
Rita Kohstamm ik krijg de kriebels van haar opvoedingsvisie. Heb haar tijdens mijn studie een keer gelezen (voor een project) Ik moet zeggen dat ik haar niet echt een groot voorbeeld vind.
Een kind leren dat je dingen moet (zoals tanden poetsen en in bad) ok maar leren dat de wereld geen leuke plek is hmmmm. Klinkt zo tegendraads. Bovendien is dat mannetje van 1.5 jaar daar ook nog veel te klein voor.
Ik vind dat een kind wel leerbaar is. Je moet niet tegen hem ingaan (dus niet zindelijkheid afdwingen ed) maar je kan hem wel leren door het positieve gedrag te belonen en negatieve gedrag te straffen of negeren hoe de normen en waarden zijn. Maar de peuter tijd is vooral een tijd van ook knuffelen met een kind.
Er zijn veel leuke boeken over opvoeden. Maar kohstamm vind ik geen goede manier van opvoeden.
Ik moet toegeven dat ik Kohstamm ook niet gelezen heb, maar voorbij heb horen komen. Hetgeen Kletsmajoor schrijft, dat vind ik dus goed klinken. Maar ik zal 'r maar eens helemaal lezen, wie weet roep ik het dan niet meer!
Je zegt dat er veel leuke boeken zijn. Heb je tips, dan?
Rita Kohstamm ik krijg de kriebels van haar opvoedingsvisie. Heb haar tijdens mijn studie een keer gelezen (voor een project) Ik moet zeggen dat ik haar niet echt een groot voorbeeld vind.
Een kind leren dat je dingen moet (zoals tanden poetsen en in bad) ok maar leren dat de wereld geen leuke plek is hmmmm. Klinkt zo tegendraads. Bovendien is dat mannetje van 1.5 jaar daar ook nog veel te klein voor.
Ik vind dat een kind wel leerbaar is. Je moet niet tegen hem ingaan (dus niet zindelijkheid afdwingen ed) maar je kan hem wel leren door het positieve gedrag te belonen en negatieve gedrag te straffen of negeren hoe de normen en waarden zijn. Maar de peuter tijd is vooral een tijd van ook knuffelen met een kind.
Er zijn veel leuke boeken over opvoeden. Maar kohstamm vind ik geen goede manier van opvoeden.
Ik moet toegeven dat ik Kohstamm ook niet gelezen heb, maar voorbij heb horen komen. Hetgeen Kletsmajoor schrijft, dat vind ik dus goed klinken. Maar ik zal 'r maar eens helemaal lezen, wie weet roep ik het dan niet meer!
Je zegt dat er veel leuke boeken zijn. Heb je tips, dan?
