Kinderen
alle pijlers
Spanningshoofdpijn; hoe mee omgaan?
maandag 9 december 2019 om 16:28
Onze dochter van 6 heeft last van spanningshoofdpijn. Dat heeft de kinderarts geconstateerd na diverse onderzoeken. Zelf herkennen we bij haar wel dat ze de lat heel hoog legt voor zichzelf en bang is om fouten te maken. Daarom gaan we naar een organisatie waarbij dmv speltherapie wordt geprobeerd haar te helpen. Met ook als doel dat de hoofdpijn zal afnemen.
Nu duurt dat allemaal nog wel even natuurlijk. In de tussentijd weten we niet hoe we er mee om moeten gaan, er op moeten reageren. Zoals gisteren (zondag) is ze eigenlijk de hele dag van de leg door hoofdpijn. Ze laat zich wel afleiden, maar komt toch steeds weer terug bij die hoofdpijn. Lastige is dat we soms niet weten of het nou echte hoofdpijn is of misschien een manier om aandacht te vragen (om aan te geven dat ze niet lekker in d'r vel zit misschien). We proberen dit wel met haar te bespreken. Ze zegt dat er echt niet iets anders aan de hand is dan die hoofdpijn. Ze zegt niet ergens zenuwachtig voor te zijn of zich ergens druk om te maken.
Ik vind het zo lastig hoe we hier mee om moeten gaan. Soms denk ik er is niet zoveel aan de hand en zou ik dat ook het liefste zeggen. Maar dan denk ik weer dat ik wel wil dat ze het gevoel heeft dat ze het kan zeggen als ze hoofdpijn heeft. En misschien is het ook wel echt hoofdpijn.
Herkent iemand dit? Heeft iemand een manier die we misschien kunnen gebruiken om hiermee om te gaan en haar te helpen?
Nu duurt dat allemaal nog wel even natuurlijk. In de tussentijd weten we niet hoe we er mee om moeten gaan, er op moeten reageren. Zoals gisteren (zondag) is ze eigenlijk de hele dag van de leg door hoofdpijn. Ze laat zich wel afleiden, maar komt toch steeds weer terug bij die hoofdpijn. Lastige is dat we soms niet weten of het nou echte hoofdpijn is of misschien een manier om aandacht te vragen (om aan te geven dat ze niet lekker in d'r vel zit misschien). We proberen dit wel met haar te bespreken. Ze zegt dat er echt niet iets anders aan de hand is dan die hoofdpijn. Ze zegt niet ergens zenuwachtig voor te zijn of zich ergens druk om te maken.
Ik vind het zo lastig hoe we hier mee om moeten gaan. Soms denk ik er is niet zoveel aan de hand en zou ik dat ook het liefste zeggen. Maar dan denk ik weer dat ik wel wil dat ze het gevoel heeft dat ze het kan zeggen als ze hoofdpijn heeft. En misschien is het ook wel echt hoofdpijn.
Herkent iemand dit? Heeft iemand een manier die we misschien kunnen gebruiken om hiermee om te gaan en haar te helpen?
maandag 9 december 2019 om 16:40
Ik zou de tips gebruik ik die een volwassene met spanningshoofdpijn ook hanteert.
Elke dag frisse lucht. Ga wandelen met het gezin, het bos in.
Laat haar als ze behoefte heeft een middagdutje doen.
Vroeg naar bed.
Voldoende drinken.
Maak een lijstje samen, met leuke dingen die ze graag wil doen. En doe elke dag iets leuks.
Je zult je verbazen over wat kinderen graag willen. Het zijn vaak simpele dingen als een bordspelletje doen, koekjes bakken. Boekjes voorlezen, door de wasstraat met de auto.
Volwassenen denken meteen aan pretpark enzo. Maar vaak vinden ze naar de kinderboerderij of iets bakken al heel leuk.
Al deze leuke dingen kosten elke dag maar max. 1uurtje. Je kunt ze na schooltijd of na het eten doen.
Pak tijdschriften en ga samen een collage knutselen met dingen die ze graag zou willen doen.. En voer elke dag 1 ding uit.
Hier onder alles tips voor voor volwassenen
https://www.thuisarts.nl/hoofdpijn/ik-h ... oofdpijn-0
Vraag niet te vaak hoe het gaat, dit legt er te veel de nadruk op.
Maak haar kamer gezellig, zodat ze daar zich terug kan trekken om rust te nemen. Bv door gezellig lampje een zitzak, boekjes en de verwarming aan.
Een tent vinden kids ook leuk, met kussens erin. Kan ze even ontspannen en rust nemen.
Sommige kinderen ontspannen van muziek. Dus een muziek speler op haar kamer kan ook een tip zijn.
Elke dag frisse lucht. Ga wandelen met het gezin, het bos in.
Laat haar als ze behoefte heeft een middagdutje doen.
Vroeg naar bed.
Voldoende drinken.
Maak een lijstje samen, met leuke dingen die ze graag wil doen. En doe elke dag iets leuks.
Je zult je verbazen over wat kinderen graag willen. Het zijn vaak simpele dingen als een bordspelletje doen, koekjes bakken. Boekjes voorlezen, door de wasstraat met de auto.
Volwassenen denken meteen aan pretpark enzo. Maar vaak vinden ze naar de kinderboerderij of iets bakken al heel leuk.
Al deze leuke dingen kosten elke dag maar max. 1uurtje. Je kunt ze na schooltijd of na het eten doen.
Pak tijdschriften en ga samen een collage knutselen met dingen die ze graag zou willen doen.. En voer elke dag 1 ding uit.
Hier onder alles tips voor voor volwassenen
https://www.thuisarts.nl/hoofdpijn/ik-h ... oofdpijn-0
Vraag niet te vaak hoe het gaat, dit legt er te veel de nadruk op.
Maak haar kamer gezellig, zodat ze daar zich terug kan trekken om rust te nemen. Bv door gezellig lampje een zitzak, boekjes en de verwarming aan.
Een tent vinden kids ook leuk, met kussens erin. Kan ze even ontspannen en rust nemen.
Sommige kinderen ontspannen van muziek. Dus een muziek speler op haar kamer kan ook een tip zijn.
maandag 9 december 2019 om 16:48
Ik ken het van mijn 6jarige. Wat ik heb gedaan is een soort meetlat tekenen, met 6 vakjes boven elkaar. Die vakjes heeft zij elk een andere kleur gegeven, het bovenste vakje is 'heel erg veel pijn', het onderste vakje is 'een klein beetje pijn'. Er blijkt een enorme variatie in heftigheid vd pijn te zitten, die zij anders niet (kan) aangeeft. Als ze klaagt over hoofdpijn vraag ik dus eerst in welke kleur de pijn zit. Zo kan ik beter inschatten wat handig is om te doen, afleiden, juist wel even naar buiten, of eerst een pcm en een uurtje op de bank bv. Succes! Erg vervelend, zeker voor die kleintjes.
maandag 9 december 2019 om 16:53
Bij mijn dochter gaf een bril ondersteuning bij spanningshoofdpijn. Dit naast het kunnen terugtrekken naar haar kamer waar zij met haar knuffels aan de slag ging. Die waren en zijn nog steeds haar steun en toeverlaat. Uiteindelijk hadden externe factoren invloed op haar spanningshoofdpijn en zijn we daar mee aan de slag gegaan.
maandag 9 december 2019 om 17:25
maandag 9 december 2019 om 18:27
maandag 9 december 2019 om 18:51
Misschien een keer samen met haar een plannetje maken? Met zo’n graadmeter zoals funnymiss noemt.
Bij geel wil ik iets rustigs maar leuks doen, zoals...
Bij oranje wil zelf een rustig plekje zoeken
Bij rood wil ik graag een dutje doen of even in bed liggen.
Ik noem maar wat.
Ik heb het zelf vroeger veel gehad. Erkenning is fijn, maar ben ook weer niet té bezorgd (als in: tig keer vragenboek het gaat). Toen ik wat ouder werd, werd de frequentie minder. Maar áls ik dan flinke hoofdpijn had, moest ik dat er echt uit slapen. En dat heb ik zo nu en dan nog wel. Fijn dat er tegenwoordig speltherapieën e.d. voor bestaan.
Bij geel wil ik iets rustigs maar leuks doen, zoals...
Bij oranje wil zelf een rustig plekje zoeken
Bij rood wil ik graag een dutje doen of even in bed liggen.
Ik noem maar wat.
Ik heb het zelf vroeger veel gehad. Erkenning is fijn, maar ben ook weer niet té bezorgd (als in: tig keer vragenboek het gaat). Toen ik wat ouder werd, werd de frequentie minder. Maar áls ik dan flinke hoofdpijn had, moest ik dat er echt uit slapen. En dat heb ik zo nu en dan nog wel. Fijn dat er tegenwoordig speltherapieën e.d. voor bestaan.
maandag 9 december 2019 om 19:44
Bedankt voor jullie reacties allemaal!
Zitten fijne tips tussen.
Staan ook veel dingen bij die we al doen, dus blijkbaar zitten we wel redelijk op het goede spoor!
Ik vind het momenteel vooral lastig om te onderscheiden of ze ook echt hoofdpijn heeft of dat er iets anders aan de hand is.
Voor de ervaringsdeskundigen: kon/kan je als je een minuut eerder zegt dat je (spannings)hoofdpijn hebt toch gewoon een handstand maken of iets anders druks doen?
Ik ben wel bekend met hoofdpijn. Als ik hoofdpijn heb dan trek ik dat soort drukke dingen en op m'n kop staan echt niet (hoewel de laatste keren dat ik hoofdpijn had heb ik geen handstand gemaakt...
). Maar mijn dochter doet dit dus gerust. Dat maakt het voor mij zo lastig. Is het nou echt of is het meer een manier om te zeggen dat er iets anders aan de hand is (of 'gewoon' een manier van aandacht vragen)...
Zitten fijne tips tussen.
Staan ook veel dingen bij die we al doen, dus blijkbaar zitten we wel redelijk op het goede spoor!
Ik vind het momenteel vooral lastig om te onderscheiden of ze ook echt hoofdpijn heeft of dat er iets anders aan de hand is.
Voor de ervaringsdeskundigen: kon/kan je als je een minuut eerder zegt dat je (spannings)hoofdpijn hebt toch gewoon een handstand maken of iets anders druks doen?
Ik ben wel bekend met hoofdpijn. Als ik hoofdpijn heb dan trek ik dat soort drukke dingen en op m'n kop staan echt niet (hoewel de laatste keren dat ik hoofdpijn had heb ik geen handstand gemaakt...
). Maar mijn dochter doet dit dus gerust. Dat maakt het voor mij zo lastig. Is het nou echt of is het meer een manier om te zeggen dat er iets anders aan de hand is (of 'gewoon' een manier van aandacht vragen)...
maandag 9 december 2019 om 19:53
Ik had als kind ook chronische hoofdpijn en niets zo vervelend als broers en ouders die dan glashard beweerden dat ik me aanstelde want kinderen kónden niet eens hoofdpijn hebben.
En ja, ik kon nog heel veel met hoofdpijn (anders had ik minstens 5 van de 7 dagen op bed gelegen), tot het migraineachtige hoofdpijn met lichtgevoeligheid en kotsen toe was. Het ging ook in vlagen.
Tips: wissel af met pijnstilling. Probeer eens een paar dagen een spiegel te houden zodat het een tijdje weg gaat. Vraag ook gerust advies aan je huisarts daarover. Bij mij hielp als kind paracetamol trouwens helemaal niet (nu wel, maar alleen zetpillen als ondersteuning bij een ibuprofen).
Bij mij waren factoren: verkeerd ademen (te hoog), ene been langer dan het andere, daardoor eigenlijk continu een gespannen houding.
En later natuurlijk ook nog de hormonale hoofdpijn erbij (vanaf een jaar of 10).
En ja, ik kon nog heel veel met hoofdpijn (anders had ik minstens 5 van de 7 dagen op bed gelegen), tot het migraineachtige hoofdpijn met lichtgevoeligheid en kotsen toe was. Het ging ook in vlagen.
Tips: wissel af met pijnstilling. Probeer eens een paar dagen een spiegel te houden zodat het een tijdje weg gaat. Vraag ook gerust advies aan je huisarts daarover. Bij mij hielp als kind paracetamol trouwens helemaal niet (nu wel, maar alleen zetpillen als ondersteuning bij een ibuprofen).
Bij mij waren factoren: verkeerd ademen (te hoog), ene been langer dan het andere, daardoor eigenlijk continu een gespannen houding.
En later natuurlijk ook nog de hormonale hoofdpijn erbij (vanaf een jaar of 10).
maandag 9 december 2019 om 19:55
Ik denk dus dat het kan dat je dochter hoofdpijn heeft en dan daarna de handstand doet. Hier boven staat mooi uitgelegd over de ‘pijnmeter’, met de ene hoofdpijn kan ze dat waarschijnlijk wel en de hele zware misschien niet.Stokkie schreef: ↑09-12-2019 19:44Bedankt voor jullie reacties allemaal!
Zitten fijne tips tussen.
Staan ook veel dingen bij die we al doen, dus blijkbaar zitten we wel redelijk op het goede spoor!
Ik vind het momenteel vooral lastig om te onderscheiden of ze ook echt hoofdpijn heeft of dat er iets anders aan de hand is.
Voor de ervaringsdeskundigen: kon/kan je als je een minuut eerder zegt dat je (spannings)hoofdpijn hebt toch gewoon een handstand maken of iets anders druks doen?
Ik ben wel bekend met hoofdpijn. Als ik hoofdpijn heb dan trek ik dat soort drukke dingen en op m'n kop staan echt niet (hoewel de laatste keren dat ik hoofdpijn had heb ik geen handstand gemaakt...
maandag 9 december 2019 om 20:09
Ja dat lijkt me inderdaad ook vreselijk en dat gevoel wil ik mijn kind dus ook zeker niet geven! Daarom ook dat ik dit topic open.
We willen dit op de goede manier aanvliegen. Vandaar ook dat we bij de kinderarts zijn geweest. Van daaruit onder andere naar een oogarts, bloedtesten gedaan, allerlei oefeningen mbt balans e.d. Wat dat betreft lijken alle medische dingen wel uitgesloten. Daarom ook de conclusie/diagnose 'spanningshoofdpijn'.
We zitten nu in een soort negatieve spiraal. En ik weet even niet hoe we hier uit moeten komen. Hopelijk gaat de speltherapie haar (en ook ons) helpen!
