Kinderen
alle pijlers
Spreekbeurt frustratie !!
dinsdag 20 oktober 2009 om 12:49
Ohhh, ik ben even zó kwaad op mijn dochter! Ik heb net echt een fikse uitbarsting gehad.
Die stomme spreekbeurten ook altijd. Ik moet haar cónstant achter haar vodden aanzitten dat ze er aan moet beginnen, dat ze nog maar 3 weken de tijd heeft, dat ze alles nog moet doen. Ze is zo lui en laks hierin, ik word er doodmoe van.
Nu net weer. Dat slome gedoe, het schiet niet op. Voor de duizendste keer gezegd dat ze er aan moet beginnen. Ik heb haar voorgaande spreekbeurten altijd vrijwel helemaal zelf gemaakt, ze zit nu in groep 7, ik ben daar klaar mee! Ze moet het zelf een keer leren, een keer initiatief tonen, dat mag nu wel, met bijna (over twee weken) 11 jaar.
Dus hè hè, madam gaat beginnen. Ze heeft haar tekst voor de helft af en ik ga dat nakijken. Ze zit naast me, met een ongeïnteresseerde houding. Ik lees de tekst hardop, op voorlees toon, hoe ze het moet doen in de klas, en om te kijken of de zinnen lekker lopen. Daar is niets geks aan, toch?
Maar zij gaat heel hard zuchten en zegt op een hele nare, arrogante toon: 'Pfff.. mam, hou alsjeblieft op met dat voorlezen ok. Ik wéét het al.'
Nou, echt. Er sprong even iets in me, ik ben echt kwaad geworden. Hoezo, je weet het al?! Je weet nog niets want je bent er net aan begonnen! En ik lees dit zo VOOR JOU!! Ik zit je dus wéér te helpen, en voordat je het weet flans ik weer die hele spreekbeurt zelf in elkaar, inclusief alle plaatjes zoeken en bijpassende voorwerpen.
Grrr, ik ben dat lakse, ongeïnteresseerde gedoe even zo zat..
Hoe gaat dit er bij jullie aan toe? Please zeg me dat ik niet de enige ben met dit soort frustraties!
Die stomme spreekbeurten ook altijd. Ik moet haar cónstant achter haar vodden aanzitten dat ze er aan moet beginnen, dat ze nog maar 3 weken de tijd heeft, dat ze alles nog moet doen. Ze is zo lui en laks hierin, ik word er doodmoe van.
Nu net weer. Dat slome gedoe, het schiet niet op. Voor de duizendste keer gezegd dat ze er aan moet beginnen. Ik heb haar voorgaande spreekbeurten altijd vrijwel helemaal zelf gemaakt, ze zit nu in groep 7, ik ben daar klaar mee! Ze moet het zelf een keer leren, een keer initiatief tonen, dat mag nu wel, met bijna (over twee weken) 11 jaar.
Dus hè hè, madam gaat beginnen. Ze heeft haar tekst voor de helft af en ik ga dat nakijken. Ze zit naast me, met een ongeïnteresseerde houding. Ik lees de tekst hardop, op voorlees toon, hoe ze het moet doen in de klas, en om te kijken of de zinnen lekker lopen. Daar is niets geks aan, toch?
Maar zij gaat heel hard zuchten en zegt op een hele nare, arrogante toon: 'Pfff.. mam, hou alsjeblieft op met dat voorlezen ok. Ik wéét het al.'
Nou, echt. Er sprong even iets in me, ik ben echt kwaad geworden. Hoezo, je weet het al?! Je weet nog niets want je bent er net aan begonnen! En ik lees dit zo VOOR JOU!! Ik zit je dus wéér te helpen, en voordat je het weet flans ik weer die hele spreekbeurt zelf in elkaar, inclusief alle plaatjes zoeken en bijpassende voorwerpen.
Grrr, ik ben dat lakse, ongeïnteresseerde gedoe even zo zat..
Hoe gaat dit er bij jullie aan toe? Please zeg me dat ik niet de enige ben met dit soort frustraties!
I`ve learned so much from my mistakes.. I`m thinking of making a few more.
dinsdag 20 oktober 2009 om 13:00
Haha......jawel hoor ze weten het altijd beter......
Binnenkort moet zoonlief ook een spreekbeurt geven, alleen weet hij niet juist wanneer. Er worden kaartjes met naam getrokken en dan heeft hij een week de tijd om hem (de spreekbeurt) voor te bereiden. Dus hier is het ook al bezig van:
weet je al waar over? En begin er al aan, dan is het af.....maar neen hoor, we wachten liever tot het laatste moment hé, dan moet mama wel helpen......
Btw.......waar gaat dochterlief haar spreekbeurt over?
Binnenkort moet zoonlief ook een spreekbeurt geven, alleen weet hij niet juist wanneer. Er worden kaartjes met naam getrokken en dan heeft hij een week de tijd om hem (de spreekbeurt) voor te bereiden. Dus hier is het ook al bezig van:
weet je al waar over? En begin er al aan, dan is het af.....maar neen hoor, we wachten liever tot het laatste moment hé, dan moet mama wel helpen......
Btw.......waar gaat dochterlief haar spreekbeurt over?
dinsdag 20 oktober 2009 om 13:00
dus jouw dochter krijgt goede cijfers, omdat jij de spreekbeurten voor haar maakt????
ook leuk voor die kinderen die het wel helemaal zelf (moeten) doen, ik kan alleen maar hopen dat de leerkrachten het verschil zien...
als je haar direct in het begin had laten aanmodderen, was ze op haar snufferd gegaan en had ze geleerd dat meer inzet, een hoger cijfer betekent.
nu heeft ze geleerd dat mammie haar wel uit de puinhoop redt....
ook leuk voor die kinderen die het wel helemaal zelf (moeten) doen, ik kan alleen maar hopen dat de leerkrachten het verschil zien...
als je haar direct in het begin had laten aanmodderen, was ze op haar snufferd gegaan en had ze geleerd dat meer inzet, een hoger cijfer betekent.
nu heeft ze geleerd dat mammie haar wel uit de puinhoop redt....
dinsdag 20 oktober 2009 om 13:01
Tja, maar ja, dát wil dan ook weer niet. Dat ze met 'niks' voor de klas staat en een onvoldoende haalt. Het telt namelijk wel gewoon mee voor haar rapport.
En reisa, dat is het hele punt nou juist. Ze wil het helemaal niet zelf doen. Anders hoef ik toch niet constant te zeuren dat ze eraan moet beginnen? Ze is juist zeer ongeïnteresseerd en heeft er geen zin in!
En reisa, dat is het hele punt nou juist. Ze wil het helemaal niet zelf doen. Anders hoef ik toch niet constant te zeuren dat ze eraan moet beginnen? Ze is juist zeer ongeïnteresseerd en heeft er geen zin in!
I`ve learned so much from my mistakes.. I`m thinking of making a few more.
dinsdag 20 oktober 2009 om 13:01
Je hebt helpen en het voor een ander doen. Dat laatste heb jij tot nu toe gedaan. Laat haar maar op haar bek gaan een keer, op school. Tot nu toe hoefde ze het niet te ervaren.
Been there, done that, want ik zat met hetzelfde. Mijn zoon zit nu in groep 8 en kwam er achter dat hij eigenlijk nog niet zo zelfstandig dingen kan. Hij overziet het niet. Niet omdat hij het niet in zich heeft, maar omdat mama altijd klaar stond om het te doen. (net zo boos als jij)
Nu gaat hij na school meteen zijn huiswerk maken. Afmaken wat er ligt, zodat niets opstapelt. Hij moet zijn werkstukken paar dagen vroeger inleveren bij de juf, zodat zij feedback kan geven voor definitieve oplever datum. Van die feedback leert hij, niet die van mij. Ik ben wel zo trots als een pauw als hij zijn werk serieus doet en laat het ook merken.
Been there, done that, want ik zat met hetzelfde. Mijn zoon zit nu in groep 8 en kwam er achter dat hij eigenlijk nog niet zo zelfstandig dingen kan. Hij overziet het niet. Niet omdat hij het niet in zich heeft, maar omdat mama altijd klaar stond om het te doen. (net zo boos als jij)
Nu gaat hij na school meteen zijn huiswerk maken. Afmaken wat er ligt, zodat niets opstapelt. Hij moet zijn werkstukken paar dagen vroeger inleveren bij de juf, zodat zij feedback kan geven voor definitieve oplever datum. Van die feedback leert hij, niet die van mij. Ik ben wel zo trots als een pauw als hij zijn werk serieus doet en laat het ook merken.
dinsdag 20 oktober 2009 om 13:02
quote:La Vie en Rose schreef op 20 oktober 2009 @ 13:01:
Tja, maar ja, dát wil dan ook weer niet. Dat ze met 'niks' voor de klas staat en een onvoldoende haalt. Het telt namelijk wel gewoon mee voor haar rapport.
En reisa, dat is het hele punt nou juist. Ze wil het helemaal niet zelf doen. Anders hoef ik toch niet constant te zeuren dat ze eraan moet beginnen? Ze is juist zeer ongeïnteresseerd en heeft er geen zin in!Ja, dat heeft invloed op haar rapport. Ze zal misschien daardoor naar het VMBO moeten ipv HAVO bijvoorbeeld. Maar dat is dan haar niveau. Wat jij voorschoteld is jouw niveau. Ze zal het zelf moeten doen.
Tja, maar ja, dát wil dan ook weer niet. Dat ze met 'niks' voor de klas staat en een onvoldoende haalt. Het telt namelijk wel gewoon mee voor haar rapport.
En reisa, dat is het hele punt nou juist. Ze wil het helemaal niet zelf doen. Anders hoef ik toch niet constant te zeuren dat ze eraan moet beginnen? Ze is juist zeer ongeïnteresseerd en heeft er geen zin in!Ja, dat heeft invloed op haar rapport. Ze zal misschien daardoor naar het VMBO moeten ipv HAVO bijvoorbeeld. Maar dat is dan haar niveau. Wat jij voorschoteld is jouw niveau. Ze zal het zelf moeten doen.
dinsdag 20 oktober 2009 om 13:03
Oh ieeeehhhh wat frustrerend! Mijn zoontje is nog maar 11 weken, dus geen ervaring maar ik weet het nog wel van m'n broertje. Ook zo laks...maar mooi niet dat mijn ouders een spreekbeurt voor hem in elkaar flansten hoor! Kan me voorstellen dat je het niet leuk vind, maar ook ik zou haar een keer een flater laten slaan. Hopelijk leert ze daar van...
dinsdag 20 oktober 2009 om 13:04
Ja, ik heb haar teveel geholpen, dat zeker. Daar ben ik me bewust van, daarom wil ik dat ook niet meer.
Maar goed, wat moet ik dan? Mijn handen er compleet van af trekken en haar gewoon in haar sop laten gaar koken dus, bij wijze van?
Ok.. misschien moet dat maar eens dan.
Maar goed, wat moet ik dan? Mijn handen er compleet van af trekken en haar gewoon in haar sop laten gaar koken dus, bij wijze van?
Ok.. misschien moet dat maar eens dan.
I`ve learned so much from my mistakes.. I`m thinking of making a few more.
dinsdag 20 oktober 2009 om 13:04
dinsdag 20 oktober 2009 om 13:05
Erg merkwaardig dat jij tot nu toe haar spreekbeurten hebt gemaakt. Laat haar lekker zelf aanmodderen, zo leert ze het nooit! Ik maak al sinds mijn 8e spreekbeurten en ik begon ook altijd laat. Een week vantevoren beginnen en dan in de stress en zenuwen. Als mijn moeder dan 2 weken eerder mijn spreekbeurt wel effe voor me in elkaar geflanst had, was ik er nooit mee begonnen. Ik vind het erg kwalijk. Laat je dochter zelf haar tempo en deadlines bepalen. En dat gaat ze een keertje op dr bek. So what? Ze blijft echt niet zitten vanwege een spreekbeurt.
dinsdag 20 oktober 2009 om 13:07
quote:La Vie en Rose schreef op 20 oktober 2009 @ 13:04:
Ja, ik heb haar teveel geholpen, dat zeker. Daar ben ik me bewust van, daarom wil ik dat ook niet meer.
Maar goed, wat moet ik dan? Mijn handen er compleet van af trekken en haar gewoon in haar sop laten gaar koken dus, bij wijze van?
Ok.. misschien moet dat maar eens dan.
Haar een bepaalde tijd geven voor huiswerk. Niet naar buiten voordat het af is bijvoorbeeld. Als het niet te overzien is deeltaken geven. Niet klaar voordat je alle informatie bij elkaar hebt gezocht. Niet klaar voordat hoofdstuk X klaar is.
Je kunt haar aanwijzingen geven waar te zoeken, maar het zelf op te laten zoeken. Daarmee vergroot je haar vertrouwen dat ze het wel kan. Desinteresse is waarschijnlijk pure onmacht van haar kant.
De tip die ik gaf, met de juf bespreken of opdrachten eerder ingeleverd kunnen worden voor feedback. En dat het misschien niet zo mooi is als je gehoopt had, daar moet de juf wat van zeggen.
Ja, ik heb haar teveel geholpen, dat zeker. Daar ben ik me bewust van, daarom wil ik dat ook niet meer.
Maar goed, wat moet ik dan? Mijn handen er compleet van af trekken en haar gewoon in haar sop laten gaar koken dus, bij wijze van?
Ok.. misschien moet dat maar eens dan.
Haar een bepaalde tijd geven voor huiswerk. Niet naar buiten voordat het af is bijvoorbeeld. Als het niet te overzien is deeltaken geven. Niet klaar voordat je alle informatie bij elkaar hebt gezocht. Niet klaar voordat hoofdstuk X klaar is.
Je kunt haar aanwijzingen geven waar te zoeken, maar het zelf op te laten zoeken. Daarmee vergroot je haar vertrouwen dat ze het wel kan. Desinteresse is waarschijnlijk pure onmacht van haar kant.
De tip die ik gaf, met de juf bespreken of opdrachten eerder ingeleverd kunnen worden voor feedback. En dat het misschien niet zo mooi is als je gehoopt had, daar moet de juf wat van zeggen.
dinsdag 20 oktober 2009 om 13:10
Ik heb op ouderavonden al lang aangegeven dat ik erg veel heb geholpen met haar spreekbeurten. En het schijnt dat dit vrij normaal is, of vaak voorkomt, aldus haar meester en juf.
En ik heb haar ook zelf veel laten doen in de zin van haar er constant bij betrekken, samen de tekst doornemen, haar dingen laten herschrijven en de uiteindelijke presentatie moest ze natuurlijk helemaal zelf doen.
Maar nu wil ik gewoon dat ze álles zelf doet. Alleen dit gaat gewoon niet, ze doet er zo laks over!
En ik heb haar ook zelf veel laten doen in de zin van haar er constant bij betrekken, samen de tekst doornemen, haar dingen laten herschrijven en de uiteindelijke presentatie moest ze natuurlijk helemaal zelf doen.
Maar nu wil ik gewoon dat ze álles zelf doet. Alleen dit gaat gewoon niet, ze doet er zo laks over!
I`ve learned so much from my mistakes.. I`m thinking of making a few more.
dinsdag 20 oktober 2009 om 13:11
quote:La Vie en Rose schreef op 20 oktober 2009 @ 13:01:
Tja, maar ja, dát wil dan ook weer niet. Dat ze met 'niks' voor de klas staat en een onvoldoende haalt. Het telt namelijk wel gewoon mee voor haar rapport.
En reisa, dat is het hele punt nou juist. Ze wil het helemaal niet zelf doen. Anders hoef ik toch niet constant te zeuren dat ze eraan moet beginnen? Ze is juist zeer ongeïnteresseerd en heeft er geen zin in!
Het gaat er hier, heel hard gezegd, niet om wat jij wil. Niemand wil dat zijn kind zonder spreekbeurt voor de klas staat. En toch is het belangrijk dat ze een keer op haar bek gaat. En ja, dat is dan lastig. Maar het werkt niet als je haar nu elke keer opvangt. Tenminste, nu nog wel. Maar dan knalt ze op de middelbare school twee keer zo hard neer. En daar is het net wat lastiger op alles weer op te vangen.
Trouwens, in je eerste berichtje stond iets over doorlezen van spreekbeurt en dat jij haar voordeed hoe ze het moest zeggen. Daar zou ik ook woest van worden. Het is de spreekbeurt van je dochter. Zij moet hem geven. Zij moet zich ermee op haar gemak voelen. Laat hem haar voordoen aan jou, maar ga hem niet zelf voorlezen zoals zij het volgens jou moet doen. Iedereen presenteert anders, en moet zijn eigen stijl vinden. En ja, ik geef presentatiecursussen op universiteiten.
De mensen die het kunnen zijn de mensen die een eigen stijl hebben, en achter datgene wat ze hebben geschreven staan. Misschien lijkt dat wat ver weg, maar de juf ziet het verschil echt wel tussen een zelf geschreven, niet helemaal perfect stuk en een door mama gecorrigeerd stuk. Vooral omdat mama het inderdaad wel kan . Maar ja, dochter moet het ook leren.
Stop met redden. Laat het haar zelf doen. Of niet. Dat is dan haar keuze . Maar uiteindelijk zal ze veel blijer zijn met het resultaat wanneer ze het zelf heeft gemaakt.
Ik maak ook je berichtje op dat je een toegewijde, goede moeder bent. Bedenk alleen dat loslaten en eigen fouten laten maken ook een deel van de opvoeding is. Trouwens, haar houding en de arrogante toon kan je haar natuurlijk wel op aanspreken. Maar achter die houding zit wel een boodschap: laat het me zelf doen. En al is haar manier niet die van jou, ze moet de kans krijgen het zelf te doen.
Oftewel, koop een boek, schrijf op het forum(behalve als je dochter de computer nodig heeft voor de spreekbeurt ) en laat haar.
Tja, maar ja, dát wil dan ook weer niet. Dat ze met 'niks' voor de klas staat en een onvoldoende haalt. Het telt namelijk wel gewoon mee voor haar rapport.
En reisa, dat is het hele punt nou juist. Ze wil het helemaal niet zelf doen. Anders hoef ik toch niet constant te zeuren dat ze eraan moet beginnen? Ze is juist zeer ongeïnteresseerd en heeft er geen zin in!
Het gaat er hier, heel hard gezegd, niet om wat jij wil. Niemand wil dat zijn kind zonder spreekbeurt voor de klas staat. En toch is het belangrijk dat ze een keer op haar bek gaat. En ja, dat is dan lastig. Maar het werkt niet als je haar nu elke keer opvangt. Tenminste, nu nog wel. Maar dan knalt ze op de middelbare school twee keer zo hard neer. En daar is het net wat lastiger op alles weer op te vangen.
Trouwens, in je eerste berichtje stond iets over doorlezen van spreekbeurt en dat jij haar voordeed hoe ze het moest zeggen. Daar zou ik ook woest van worden. Het is de spreekbeurt van je dochter. Zij moet hem geven. Zij moet zich ermee op haar gemak voelen. Laat hem haar voordoen aan jou, maar ga hem niet zelf voorlezen zoals zij het volgens jou moet doen. Iedereen presenteert anders, en moet zijn eigen stijl vinden. En ja, ik geef presentatiecursussen op universiteiten.
De mensen die het kunnen zijn de mensen die een eigen stijl hebben, en achter datgene wat ze hebben geschreven staan. Misschien lijkt dat wat ver weg, maar de juf ziet het verschil echt wel tussen een zelf geschreven, niet helemaal perfect stuk en een door mama gecorrigeerd stuk. Vooral omdat mama het inderdaad wel kan . Maar ja, dochter moet het ook leren.
Stop met redden. Laat het haar zelf doen. Of niet. Dat is dan haar keuze . Maar uiteindelijk zal ze veel blijer zijn met het resultaat wanneer ze het zelf heeft gemaakt.
Ik maak ook je berichtje op dat je een toegewijde, goede moeder bent. Bedenk alleen dat loslaten en eigen fouten laten maken ook een deel van de opvoeding is. Trouwens, haar houding en de arrogante toon kan je haar natuurlijk wel op aanspreken. Maar achter die houding zit wel een boodschap: laat het me zelf doen. En al is haar manier niet die van jou, ze moet de kans krijgen het zelf te doen.
Oftewel, koop een boek, schrijf op het forum(behalve als je dochter de computer nodig heeft voor de spreekbeurt ) en laat haar.
dinsdag 20 oktober 2009 om 13:11
quote:La Vie en Rose schreef op 20 oktober 2009 @ 13:04:
Ja, ik heb haar teveel geholpen, dat zeker. Daar ben ik me bewust van, daarom wil ik dat ook niet meer.
Maar goed, wat moet ik dan? Mijn handen er compleet van af trekken en haar gewoon in haar sop laten gaar koken dus, bij wijze van?
Ok.. misschien moet dat maar eens dan.
Ja dat zou ik doen. En als ze om hulp vraagt kun je haar alsnog helpen.
Ik ben zelf juf en je merkt het inderdaad wel of kinderen het zelf hebben gemaakt of dat ouders het hebben gemaakt.
Krijgt ze trouwens een herkansing als ze hier ene onvoldoende voor heeft?
Ik doe dat meestal wel, omdat het bij een spreekbeurt gaat om het oefenen van presenteren, dus als het slecht is voorbereid moet het gewoon nog een keer (en de twee resultaten worden gemiddeld)
@helen69, ik vind een week wel wat kort om dat voor te bereiden. Bij mij is de hele lijst al bekend.
Ja, ik heb haar teveel geholpen, dat zeker. Daar ben ik me bewust van, daarom wil ik dat ook niet meer.
Maar goed, wat moet ik dan? Mijn handen er compleet van af trekken en haar gewoon in haar sop laten gaar koken dus, bij wijze van?
Ok.. misschien moet dat maar eens dan.
Ja dat zou ik doen. En als ze om hulp vraagt kun je haar alsnog helpen.
Ik ben zelf juf en je merkt het inderdaad wel of kinderen het zelf hebben gemaakt of dat ouders het hebben gemaakt.
Krijgt ze trouwens een herkansing als ze hier ene onvoldoende voor heeft?
Ik doe dat meestal wel, omdat het bij een spreekbeurt gaat om het oefenen van presenteren, dus als het slecht is voorbereid moet het gewoon nog een keer (en de twee resultaten worden gemiddeld)
@helen69, ik vind een week wel wat kort om dat voor te bereiden. Bij mij is de hele lijst al bekend.
dinsdag 20 oktober 2009 om 13:12
quote:La Vie en Rose schreef op 20 oktober 2009 @ 13:10:
Ik heb op ouderavonden al lang aangegeven dat ik erg veel heb geholpen met haar spreekbeurten. En het schijnt dat dit vrij normaal is, of vaak voorkomt, aldus haar meester en juf.
En ik heb haar ook zelf veel laten doen in de zin van haar er constant bij betrekken, samen de tekst doornemen, haar dingen laten herschrijven en de uiteindelijke presentatie moest ze natuurlijk helemaal zelf doen.
Maar nu wil ik gewoon dat ze álles zelf doet. Alleen dit gaat gewoon niet, ze doet er zo laks over!Verwar laksheid niet met onkunde. Ene is het gevolg van het ander. Dan zit jij je op te winden over haar laksheid, terwijl ze het gewoon nog niet kan. Hoe gaat ze het wel kunnen? Door te doen. Daarmee kweekt ze ook zelfvertrouwen
Ik heb op ouderavonden al lang aangegeven dat ik erg veel heb geholpen met haar spreekbeurten. En het schijnt dat dit vrij normaal is, of vaak voorkomt, aldus haar meester en juf.
En ik heb haar ook zelf veel laten doen in de zin van haar er constant bij betrekken, samen de tekst doornemen, haar dingen laten herschrijven en de uiteindelijke presentatie moest ze natuurlijk helemaal zelf doen.
Maar nu wil ik gewoon dat ze álles zelf doet. Alleen dit gaat gewoon niet, ze doet er zo laks over!Verwar laksheid niet met onkunde. Ene is het gevolg van het ander. Dan zit jij je op te winden over haar laksheid, terwijl ze het gewoon nog niet kan. Hoe gaat ze het wel kunnen? Door te doen. Daarmee kweekt ze ook zelfvertrouwen
dinsdag 20 oktober 2009 om 13:13
quote:La Vie en Rose schreef op 20 oktober 2009 @ 13:01:
Tja, maar ja, dát wil dan ook weer niet. Dat ze met 'niks' voor de klas staat en een onvoldoende haalt. Het telt namelijk wel gewoon mee voor haar rapport.
En reisa, dat is het hele punt nou juist. Ze wil het helemaal niet zelf doen. Anders hoef ik toch niet constant te zeuren dat ze eraan moet beginnen? Ze is juist zeer ongeïnteresseerd en heeft er geen zin in!
Ze gaat er waarschijnlijk gewoon vanuit dat als ze het niet op tijd afheeft mama wel inspringt om haar te helpen (lees: het voor haar maakt). Dat is tot nu toe zo geweest, dus waarom zou ze er zelf aan werken. Uiteindelijk maakt mama het toch, dus ik hoef me er niet druk om te maken.
Hier moeten ze het echt zelf doen, als ze vragen hebben waar ze informatie kunnen vinden, help ik ze wel met zoeken, maar uiteindelijk maken ze zelf hun spreekbeurt, boekverslag en werkstukken.
Tja, maar ja, dát wil dan ook weer niet. Dat ze met 'niks' voor de klas staat en een onvoldoende haalt. Het telt namelijk wel gewoon mee voor haar rapport.
En reisa, dat is het hele punt nou juist. Ze wil het helemaal niet zelf doen. Anders hoef ik toch niet constant te zeuren dat ze eraan moet beginnen? Ze is juist zeer ongeïnteresseerd en heeft er geen zin in!
Ze gaat er waarschijnlijk gewoon vanuit dat als ze het niet op tijd afheeft mama wel inspringt om haar te helpen (lees: het voor haar maakt). Dat is tot nu toe zo geweest, dus waarom zou ze er zelf aan werken. Uiteindelijk maakt mama het toch, dus ik hoef me er niet druk om te maken.
Hier moeten ze het echt zelf doen, als ze vragen hebben waar ze informatie kunnen vinden, help ik ze wel met zoeken, maar uiteindelijk maken ze zelf hun spreekbeurt, boekverslag en werkstukken.
dinsdag 20 oktober 2009 om 13:15
Ik hoorde dat van collega's ook wel eens: "Ik moet nog aan de spreekbeurt van mn kind werken".
Snapte ik dus nooit, je kunt toch niet tot zijn/haar werk blijven doen tot de universiteit ofzo.Heb er nooit iets van gezegd, want ja ,ik heb geen kinderen dus dan begrijp ik het toch niet.
Dus laat haar er achter komen hoe inventief ze zelf is, vraag hooguit een keer, of t lekker opschiet, en of ze ideeen genoeg heeft.
Snapte ik dus nooit, je kunt toch niet tot zijn/haar werk blijven doen tot de universiteit ofzo.Heb er nooit iets van gezegd, want ja ,ik heb geen kinderen dus dan begrijp ik het toch niet.
Dus laat haar er achter komen hoe inventief ze zelf is, vraag hooguit een keer, of t lekker opschiet, en of ze ideeen genoeg heeft.
De waarheid is dat iedereen zomaar wat probeert
