Tips gezocht voor hoogsensitieve dochter

Koetjesreep maandag 24 november 2025 om 22:09

Goedeavond,

Ik heb een dochter van 8 jaar. Ze is altijd een gevoelig en opmerkzaam kind geweest. Intens in haar emoties, bewust van andermans emoties, perfectionistisch en met een groot rechtvaardigheidsgevoel.

Ik merk sinds een half jaar dat ze langzaam vast loopt in hoe ze is. Toen ik dit twee weken geleden met een vriendin besprak adviseerde zij mij om mij eens te verdiepen in hoogsensitieve kinderen. Het meeste dat ik nu heb gelezen was een en al herkenning en is typisch mijn dochter. Het is alleen jammer dat alle adviezen die ik heb gelezen over hoe je een hoogsensitief meisje het beste kan helpen als ouder, al jaren in de praktijk breng. En ze loopt nog steeds vast.

Met het naar bed gaan gaat mijn dochter de dag nog eens na en komen er allerlei gevoelens voorbij. Ze heeft dit nodig om de dag te verwerken. Dochter hoorde mij tegen haar zusje zeggen, die een proefles van sport had gehad en hard haar best had gedaan om er bij te mogen, dat ze vooral zichzelf moest blijven.

Bij mijn dochter raakte dit een gevoelige snaar en ineens kwam er vanalles uit. Dat ze niet weet hoe ze zichzelf moet zijn en wie ze is omdat haar perfectionistisch gedrag haar in de weg zit. Dat ze liever naar een school zou gaan met kinderen die net als zij zich aan de regels en afspraken houden. Dat ze het niet leuk vind dat ze zich zo stoort aan de andere kinderen als ze de les verstoren maar dat ze er niks aan kan doen. Dat ze zo haar best doet om het storende gedrag van anderen te compenseren maar dat dat niet helpt en daar voelt ze zich dan boos over. Sociale contacten zijn ontzettend belangrijk voor haar maar op deze manier zet ze zich steeds meer buiten spel want haar klasgenoten begrijpen haar gedrag niet.
Maar zelf begrijpt ze het ook niet.
Haar vader ( mijn man ) wuift het weg, begrijpt er niks van en vind dat ik het te serieus neem, vandaar mijn OP in de ikvorm.

Ik wil de OP niet te lang maken, aanvullend kan ik natuurlijk nog informatie geven. Ik zoek vooral herkenning, ervaringen en tips.

Bedankt.

Dutchess dinsdag 25 november 2025 om 08:26

https://nieuwetijds.com/kenmerken-nieuwetijdskinderen/

Lees dit maar eens. Ik denk dat je veel herkent.

Het is eenvoudiger om dit aan te nemen: Het kind is heeft een belangrijke rol, is creatief, het is spiritueel, intuïtief, een volgende stap in de evolutie.

Het is moeilijker om een 'stoornis' te accepteren.

Maar eigenlijk is het gewoon hetzelfde kind, welk label je er ook voor gebruikt.

Coffeegirl dinsdag 25 november 2025 om 09:00

Jullie dochter is heel puur en dat is een prachtige eigenschap. Helaas is onze maatschappij niet bepaald puur en zal ze moeten leren om daarmee om te kunnen gaan. Laat haar vooral weten dat zij helemaal goed is zoals ze is en dat ze mag zijn wie ze is. Het ligt niet aan haar, ze is wie ze is. En probeer daarnaast om haar op te vangen en te begeleiden in haar emoties. Ze voelt van alles en kan het nog niet altijd begrijpen en plaatsen. Het zou wel heel erg fijn zijn als jij en je man hierin op 1 lijn komen te zitten (jouw lijn).
Onze dochter is ook zo. Toen ze in groep 6 zat, is ze gediagnosticeerd met ASS. Op school ging ze twee keer per week onder lestijd naar een juf (orthopedagoog), waar ze mee kon kletsen en waar ze alles aan kon vertellen en vragen. Dat had ze echt nodig om dingen te duiden of helder te krijgen. Misschien heeft jullie dochter ook ASS, maar dat hoeft natuurlijk niet.
Het blijft moeilijk, vooral het VO is een uitdaging, maar we zeggen altijd: we zijn een team en je hoeft het niet alleen te doen. We zijn er altijd om je te helpen.

Zeeschelp dinsdag 25 november 2025 om 09:11

SnipSnip schreef: ↑
24-11-2025 22:23
Met als risico gezien te worden als betweter en zeur maar al eens verdiept in hoe autisme zich bij meiden uit ? Te vaak wordt namelijk vooral bij meisjes de hoogsensitief kaart getrokken. Wat dan weer negatief klinkt a la 'je bent te gevoelig'

Hier dacht ik ook direct aan.

Zeeschelp dinsdag 25 november 2025 om 09:16

KamilleT schreef: ↑
24-11-2025 23:25
Hoogsensitief is ook niet echt ‘iets’. Het is een eigenschap die voorkomt bij autisme, net als perfectionisme en een groot rechtvaardigheidsgevoel. Ik herken in de beschrijving van TO veel van hoe mijn dochter de wereld ervaart. Die kreeg pas op haar 15e de diagnose ASS.

Ja ik heb wel gemerkt dat veel mensen er gevoelig op reageren als je dit benoemt, maar bijna alle kinderen die ik ken die als peuter/kleuter als 'hoogsensitief' werden aangemerkt werden later gediagnosticeerd met ASS.

Koetjesreep dinsdag 25 november 2025 om 11:33

Minik schreef: ↑
24-11-2025 22:56
Hier ook een kind met een aantal opvallende dingen die precies overeenkomen met wat jij beschrijft, maar ik denk meer in de richting hoogbegaafdheid (mogelijk in combinatie met autisme). Ik schrijf ook ‘ik’ omdat mijn man het ook liever niet wil zien, hij denkt dat het allemaal wel meevalt maar ik zie kind gewoon echt enorm met zichzelf worstelen. Inmiddels is man er niet meer echt op tegen om eens verder te kijken dus nu ben ik wat stapjes aan het zetten.

Ik heb een afspraak gemaakt bij een kindertherapeut om de situatie gewoon eens te bespreken. Deze adviseerde speltherapie om de aandachtsgebieden meer in kaart te kunnen brengen. Mijn kind is jonger (5), maar begint nu al zelf heel veel last te krijgen van het eigen ‘anders zijn’. Ik zit ook nog helemaal in het begin van dit proces maar heb nu een afspraak gemaakt bij de huisarts om het te bespreken en een doorverwijzing te regelen voor iets van speltherapie of iets anders wat de huisarts adviseert.

Ik merk dat ik het heel lastig vind waar je begint met zoiets, dus ik hoop dat de huisarts me daarin kan helpen. Je wilt gewoon heel graag dat je kind gelukkig is en je ziet nu dat het niet zo is, dat doet pijn. En ik merk als moeder dat ik kind heel graag goed wil begeleiden maar ook gewoon niet zo goed weet hoe ik dat nou aan moet pakken. Ik houd van kind zoals die is, er is niks met kind, maar kind functioneert duidelijk net even anders dan andere kinderen. En hoe fijn als daar op een manier erkenning en ondersteuning voor kan zijn, zowel thuis als op school. Ik snap dus enorm je zoektocht en sta er zelf ook in.

Wat een fijn begripvol bericht met herkenning Minik, dank je wel. Ik weet inderdaad ook niet zo goed waar te beginnen qua hulp van buitenaf. Het allereerste is wel om mijn man aan dezelfde kant te krijgen. Mijn man vind dat er te snel stickers op mensen worden geplakt en dat we gewoon een diverse samenleving zijn. Hij heeft weinig vertrouwen in hulpverleners en er is niks mis met onze dochter.

Net als bij jou is mijn man minder thuis wanneer de kinderen thuis zijn, hij krijgt er dus veel minder van mee of het komt minder heftig over omdat ik het hem vertel ipv hij dochter ziet/hoort. Ze is soms ontzettend gefrustreerd, boos, voelt zich onbegrepen door de rest, verdrietig en daar word ze terneergeslagen van. Ik heb haar op allerlei manieren proberen te steunen en met haar gepraat maar ik schiet te kort. Nu ik dit typ lopen de tranen ineens over mijn wangen.

Koetjesreep dinsdag 25 november 2025 om 11:51

_horizon_ schreef: ↑
24-11-2025 23:01
Ik ben het hier niet mee eens. Natuurlijk is enige mate van aanpassen en rekening houden met anderen belangrijk, maar dat geldt voor iedereen. Het klinkt alsof die meisje zich echt anders dan de groep voelt, en dat is heel eenzaam. Zeker als jij degene bent die zich steeds moet conformeren aan de ander. Afhankelijk van hoeveel je je aanpast (en maskeert) kan dit later ook nog best tot een hoop issues leiden.

Goed idee om je in te lezen TO, en om naar ervaringsverhalen te vragen. Dat helpt om zelf uiteindelijk te bepalen of het haar dermate belemmert/bezig houdt om in te schatten of er meer nodig is.

Ik zou beginnen bij me breed in te lezen in neurodivergentie icm onderwijs. Misschien vind je vanaf daar onderwerpen waar je meer over wil weten.

Dank je voor je bericht. Dochter voelt zich eenzaam omdat er niemand is zoals zij en omdat zij degene is die zich constant aanpast. Daarom weet ze niet meer wie ze is. Ze vertelde gisteren dat ze in groep 3 ook heeft geprobeerd een pester te zijn omdat ze het niet fijn vond met hoe ze was maar dat ze dat onaardig doen niks vond. Ik weet dat ze opzoek ik naar haar plekje en daar verteld ze me over maar dit vond ik zo verdrietig. Er zitten allerlei lagen in zo'n gesprek met haar en zo ontzettend veel emoties.

Ik ga een zoeken naar neurodivergentie icm onderwijs, bedankt.

Koetjesreep dinsdag 25 november 2025 om 11:53

KamilleT schreef: ↑
24-11-2025 23:25
Hoogsensitief is ook niet echt ‘iets’. Het is een eigenschap die voorkomt bij autisme, net als perfectionisme en een groot rechtvaardigheidsgevoel. Ik herken in de beschrijving van TO veel van hoe mijn dochter de wereld ervaart. Die kreeg pas op haar 15e de diagnose ASS.

Klopt, het is geen diagnose oid maar een karaktereigenschap. Ik lees in de reacties een boel verschillende termen waar ik me in ga verdiepen.

Koetjesreep dinsdag 25 november 2025 om 12:00

Bloempje* schreef: ↑
24-11-2025 23:46
Ik zou er zeker wel iets mee doen TO, lastig dat je man niet mee wil, die wil toch ook dat zijn dochter lekker in haar vel zit?
Bij mij komt ook de vraag boven of het mogelijk ook hoogbegaafdheid kan zijn, dat heeft veel overlap/kan samengaan met HSP. Vooral omdat ze de situatie in de klas en haar eigen handelen zo goed kan beschrijven en daar op kan reflecteren. Met 8 jaar vinden de meeste kinderen dat nog heel moeilijk. Als het HB is dan heb je ook baat bij begeleiding in die hoek, of laagdrempeliger: lees er eens een boek over om te zien of je een en ander herkent.

Maar hoe dan ook is er toch niks mis mee om een steuntje in de rug te krijgen om je dochter hiermee om te leren gaan? Wat maakt die drempel voor jouw man zo hoog?

Zeker wil mijn man dat dochter lekker in haar vel zit. Hij is een lieve en goede vader voor onze kinderen. Op zijn manier wil hij haar denk ik juist beschermen door bijvoorbeeld niet naar een therapeut te gaan, want dan zou ze denken dat er iets mis is met haar. Hij heeft ook weinig vertrouwen in medische hulpverleners. Iedereen heeft wel eens een mindere dag en het gaat vanzelf over. Hier ligt een taak voor mij om hem over elk down moment, uitbarsting of bijzondere uitspraak van dochter in te lichten.

Koetjesreep dinsdag 25 november 2025 om 12:04

Avocadeau schreef: ↑
25-11-2025 00:14
Bij mijn kinderen maakte het je niet uit wat het was of hoe het heette, ik zag dat ze tegen dingen aanlopen en ik wist niet goed hoe ik ze moest helpen daarbij.

Met die hulpvraag heb ik ze allemaal wel een keer bij een integraal kindertherapeute gebracht.
Niet omdat er perse iets mis was met mijn kinderen, maar omdat ik niet geleerd heb voor het begeleiden van kinderen.

Elke keer weer superfijn om te kunnen sparren met iemand die vanuit professionele blik naar je kind, diens ontwikkeling, gedrag en patronen kijkt.
Een kind was na 5 keer klaar, ik had handvatten, kind had bijna ongemerkt een boost gehad. De anderen hebben er wisselende tijden gelopen.
Allen beschouwden het als fijn en leuk, ik was gewoon heel blij met iemand die meekeek en er ook echt wat zinnigs over kon zeggen.

Uiteindelijk heb ik maar een kind met diagnose overigens, maar zowel ik als de andere kinderen kijken warm terug op de hulp die we kregen.

Dus mijn advies: ga niet zelf gokken en zoeken, vraag gewoon of er even iemand meekijkt die ervoor geleerd heeft.

Klopt, het maakt niet uit hoe het heet en er hoeft geen naam aan te worden gegeven, als ze maar hulp krijgt. Dit topic heeft me eigenlijk al geholpen om in te zien dat het duidelijk is dat ik hulp moet vragen en dat ik man mee moet krijgen.

Koetjesreep dinsdag 25 november 2025 om 12:18

Verbinder schreef: ↑
25-11-2025 00:55
Ik denk dat ik voor nu zou zoeken naar gelijkgestemden voor dochter. Wellicht een groepje van hoog sensitieve kids in je omgeving, waarbij de wekelijks bij elkaar kunnen komen onder begeleiding van mentor of zoiets. Organisaties als Senzai en Ademklank.
https://www.senzai.nl/aanbod/groepstrai ... -kinderen/
Deze zit in Limburg, mocht je daarin de buurt wonen. Of wellicht hebben ze info voor organisaties voor jou in de buurt.

Ik denk dat haar lichaam bewegen een goede modem is om opgehoopte spanning en angsten te uiten en los te laten.
Dingen als dansen. Houdt ze van trampoline springen? Dat zijn bewegingen waarbij je hele lijf is betrokken en erg goed. Springen, leren salto maken, op je kont vallen en allerlei andere bewegingen die je kunt doen speciaal op een trampoline. het allerbelangrijkste is dat ze het leuk vindt.
Dansen kan ze leren in een groepje, dan heb je toch de verbinding met anderen.

Later zou zingen ook een goede modem/uitlaadklep kunnen zijn. Op muziek waar ze van houdt.
En naast bewegen is een dagboek wellicht iets, waarbij ze alles mag opschrijven, uiten wat ze wil, wat ze lastig vindt en moeilijk.( leren kids tegenwoordig nog uitgebreid schrijven?)

Bedankt voor je reactie. Dat zou een goed idee kunnen zijn en ga ik eens naar kijken. Dochter doet 2 sporten en heeft een boekje waar ze soms in schrijft.

Koetjesreep dinsdag 25 november 2025 om 12:29

Rabarbara schreef: ↑
25-11-2025 06:16
Ik herken het wel. Mijn kind had constant het gevoel dat ze geen echt kind was, omdat echte kinderen voor haar gevoel onlogische dingen deden. Op school ging het veel te goed, ze had veel frustratie en verdriet.
Wij hebben hulp gezocht op en buiten school. Er is een dag iemand in de klas geweest om haar te bekijken, dat was heel helpend voor alle partijen. We hebben haar veel geknuffeld en veel geluisterd.
Om te leren omgaan met frustratie en moeite hebben we haar op pianoles gehad bij een heel lieve juf. Dat heeft haar goed leren omgaan met haar faalangstige, perfectionistische kant.
Mensen die haar nu zien en haar voor het laatst gezien hebben toen ze 8 was, zijn vaak enorm verbaasd. Ze praatte niet hardop, verstopte zich, durfde niet. Nu is ze een boomlange redelijk zelfverzekerde lawaaipapegaai met vrienden en vriendinnen, hobby's, uitgaan en het gaat echt heel goed met haar.
Maar daar is wel moeite voor gedaan. Soms gaat dat helaas niet vanzelf.

Wat fijn dat je dochter nu goed in haar vel zit, daar word ik blij van

Ik wil op school de docent er wel bij gaan betrekken om bewustzijn te creëeren dat dochter echt worstelt met bepaalde dingen. En dat sommige opmerkingen voor haar averechts werken. Kregen jullie vanuit school die hulp aangeboden? Is daar een pad om te bewandelen in een situatie als deze zeg maar? Kun je me uitleggen hoe pianoles heeft geholpen voor perfectionisme en faalangst bij je dochter? Of was het een soort therapievorm?

Koetjesreep dinsdag 25 november 2025 om 12:39

pompelmoentje schreef: ↑
25-11-2025 07:10
Hoe storend is het gedrag van de andere kinderen dan en hoe groot is de klas?
Mijn jongste is mede door verhuizing geswitcht van een school waar ze in een grote, drukke klas zat met veel gedoe. Naar een hele kleine school en ze trof een klas met rustige leerlingen. Een wereld van verschil.

Dochter zit in een klas met 30 leerlingen. Vorig jaar zat ze in een klas met net geen 20 leerlingen. Er is een halve klas bij ingeschoven. Er zitten veel kinderen in haar leerjaar die juist het tegenovergestelde van dochter zijn qua karakter. Dochter vind dat de juf teveel waarschuwingen geeft bij verstoring van de les ( dat weet ik niet ) en kan zich moeilijk concentreren bij afleiding. Als ze zich dan eenmaal gaat irriteren word ze boos en dan komt ze soms niet verder omdat ze boos blijft. Hier had ze eerst niet zo'n last van dus ik denk dat het aantal kinderen hier wel aan bijdraagt. Ze heeft er wel eerder over verteld maar dat gebeurd nu regelmatiger.

Koetjesreep dinsdag 25 november 2025 om 12:50

Frietmetmayo schreef: ↑
25-11-2025 07:13
Herken je heel erg in je verhaal. Dochter is ook hoogsensitief. Wat bij haar erg heeft geholpen is het benoemen dat zij is zoals ze is en ook echt hoog sensitief benoemen en dat andere mensen anders zijn en de dingen anders voelen.
Als er een kwestie/ situatie was die ze lastig vond dan benoemde ik hoe andere dit voelen/ denken en zien en benadrukt dat zij het op haar manier ziet/ denkt en voelt en dat dat gewoon goed is!

Nu is ze 16 en is er zelf heel open in en kan ze er goed mee omgaan! Af en toe heeft ze het nog nodig hoe andere mensen denken maar over het algmeeen is nu haar strekking ik ben goed zoals ik ben en ik ben hoogsensitief!

Verder zijn wij ook nog aantal keer bij kinesiology geweest en moet ze heel erg op suiker letten.
Zodra ze te veel suiker eet merkt ze dat ze meer ‘open’ staat.

Dochter geeft trouwens zelf ook heel duidelijk aan wanneer ze rust nodig heeft of overprikkeld is. Maar ook dit hebben we altijd aan haar benoemd door alles een naam te geven en haar dus echt niet anders te zien vanuit onze ogen maar andere mensen anders in te laten zien vanuit haar perspectief.

Bedankt voor je reactie. Fijn dat het goed gaat met je dochter! Behalve het hoogsensitief noemen heb ik op deze manier met mijn dochter al veel gesprekken gehad, er zit een hele grote onvrede in haar over haar rol en gedrag en die van de anderen in de klas/maatschappij. Als ik haar vertel dat ze het gedrag van anderen niet kan veranderen maar wel hoe zij ermee omgaat en dat ze dat kan leren roept ze dat ze dat niet kan. Ik heb het geprobeerd maar ik kan haar hier niet de juiste tools in geven om er mee om te gaan dus ik verwacht hier toch hulp bij nodig te hebben.

Koetjesreep dinsdag 25 november 2025 om 12:52

moizer schreef: ↑
25-11-2025 07:39
Ik zeg niet dat ze zich aan moet passen. Ik zeg dat ze moet leren hoe ze hier het best mee om kan gaan. Dat is een groot verschil.

Hier thuis veel ervaring met een breed scala aan neurodivergentie. T is dus niet dat ik echt niet weet waar ik over praat.

Bedankt, dat is precies wat we haar moeten leren.

Koetjesreep dinsdag 25 november 2025 om 12:54

Dutchess schreef: ↑
25-11-2025 08:03
Ach wat verdrietig. Je eigen kind ongelukkig zien, gaat door merg en been.

Ik herken veel van onze dochter in jouw omschrijving. Heel opmerkzaam, veel observeren, ziet al het onrecht, maar er niets mee kunnen doen door gebrek aan sociale vaardigheden. Heel graag erbij willen horen, maar geen aansluiting vinden. Gedrag af moeten kijken, in plaats van spontaan kunnen reageren.

Google zegt dan HSP. Vroeger waren dat 'nieuwetijdskinderen'. HSP is een eigenschap, een omschrijving van kenmerken, geen echt ding. Net zoals rechtshandig, linksbenig, lui of luid.

Tegenwoordig weet men, dat al die 'nieuwetijdskinderen' hoogstwaarschijnlijk PDD-NOS, ADD of autisme hebben.

Inclusief die van mijzelf.

Dank je wel voor je reactie, ik ga me erin verdiepen. Hoe heb je jouw dochter kunnen helpen?

Rabarbara dinsdag 25 november 2025 om 12:55

Koetjesreep schreef: ↑
25-11-2025 12:29
Wat fijn dat je dochter nu goed in haar vel zit, daar word ik blij van Ik wil op school de docent er wel bij gaan betrekken om bewustzijn te creëeren dat dochter echt worstelt met bepaalde dingen. En dat sommige opmerkingen voor haar averechts werken. Kregen jullie vanuit school die hulp aangeboden? Is daar een pad om te bewandelen in een situatie als deze zeg maar? Kun je me uitleggen hoe pianoles heeft geholpen voor perfectionisme en faalangst bij je dochter? Of was het een soort therapievorm?

Ja, wij kregen de hulp ook van school aangeboden, maar hebben daarnaast zelf ook hulp gezocht. Wij hadden geluk met de school, waar ze zelf ook zagen dat kind ongelukkig en somber was. Voor ons hielp het. Het lastige is dat er geen pasklare oplossingen zijn: voor jouw kind kan weer iets anders werken. Maar hulp afslaan, omdat het "niet erg genoeg is" is niet zo'n goed idee.
Mijn dochters probleem was dat ze alles heel snel leerde en begreep. Dat lijkt leuk, maar als ze iets niet in één keer kon (fietsen, haren vlechten ofzo) dan wilde ze het niet doen: als je iets niet gelijk kunt, kun je het nooit. Als je muziekles neemt, leer je dat je sommige dingen wel kunt als je er langer voor oefent. Je leert je frustratie om te zetten in positiviteit en doorzettingsvermogen. Het hielp haar heel erg. Ze speelt nog steeds heel graag piano als uitlaatklep bij frustratie of drukte in haar hoofd. Maar voor haar jongere zus was pianoles gewoon gezellig tingelen, dus dit is echt per kind verschillend.

Si abra la puerta hay lobos.

Koetjesreep dinsdag 25 november 2025 om 12:57

Zeeschelp schreef: ↑
25-11-2025 09:16
Ja ik heb wel gemerkt dat veel mensen er gevoelig op reageren als je dit benoemt, maar bijna alle kinderen die ik ken die als peuter/kleuter als 'hoogsensitief' werden aangemerkt werden later gediagnosticeerd met ASS.

Bedankt voor je reactie. Het word nogal wat leeswerk haha. Vooral om handvaten te vinden in de tussentijd dat ik mijn man hopelijk de ogen geopend krijg en dat iemand met ons mee kan kijken.

Ocherrum dinsdag 25 november 2025 om 13:05

Ik ben zelf ook neuridivergent (wat precies, is onduidelijk, is denk hoogsentitief extravert (HSSS)). Ik heb als volwassene veel aan de filmpjes van Saskia Klaaysen. Ze richt zich wel echt op die HSSS groep maar er is veel overlap.

Dit filmpje was voor mij heel erg helpend om mijn eigen ruimte te leren zoeken en me niet alles zo aan te trekken: https://www.youtube.com/watch?v=SEqgVTJD8ho

Heel pragmatisch: heeft ze al een koptelefoon voor in de klas? Daar is mijn zoontje ook bij gebaat. Eerst mocht hij ook op de gang werken als het druk was in de klas maar hij vertrok op een gegeven moment drie keer per dag dus dat vond de leraar wat teveel

Goed dat je toch hulp zoekt: de vader van mijn kind wil er ook niet in mee, tot het op school echt uit de hand liep (zie hierboven). En nog steeds mondjesmaat en school zet vooral in op het cognitieve (plusklas) ipv emotionele.

Anoniem_6925a2a793fac dinsdag 25 november 2025 om 13:07

Koetjesreep schreef: ↑
25-11-2025 12:00
Zeker wil mijn man dat dochter lekker in haar vel zit. Hij is een lieve en goede vader voor onze kinderen. Op zijn manier wil hij haar denk ik juist beschermen door bijvoorbeeld niet naar een therapeut te gaan, want dan zou ze denken dat er iets mis is met haar. Hij heeft ook weinig vertrouwen in medische hulpverleners. Iedereen heeft wel eens een mindere dag en het gaat vanzelf over. Hier ligt een taak voor mij om hem over elk down moment, uitbarsting of bijzondere uitspraak van dochter in te lichten.

Ik gok dat zij beter snapt wat een therapeut doet dan hij.
Je kan sowieso eens met je huisarts praten, er volgt heus niet gelijk een diagnose.

Heeft school wel eens iets gezegd over haar gedrag of merken ze niks?

Koetjesreep dinsdag 25 november 2025 om 13:12

Coffeegirl schreef: ↑
25-11-2025 09:00
Jullie dochter is heel puur en dat is een prachtige eigenschap. Helaas is onze maatschappij niet bepaald puur en zal ze moeten leren om daarmee om te kunnen gaan. Laat haar vooral weten dat zij helemaal goed is zoals ze is en dat ze mag zijn wie ze is. Het ligt niet aan haar, ze is wie ze is. En probeer daarnaast om haar op te vangen en te begeleiden in haar emoties. Ze voelt van alles en kan het nog niet altijd begrijpen en plaatsen. Het zou wel heel erg fijn zijn als jij en je man hierin op 1 lijn komen te zitten (jouw lijn).
Onze dochter is ook zo. Toen ze in groep 6 zat, is ze gediagnosticeerd met ASS. Op school ging ze twee keer per week onder lestijd naar een juf (orthopedagoog), waar ze mee kon kletsen en waar ze alles aan kon vertellen en vragen. Dat had ze echt nodig om dingen te duiden of helder te krijgen. Misschien heeft jullie dochter ook ASS, maar dat hoeft natuurlijk niet.
Het blijft moeilijk, vooral het VO is een uitdaging, maar we zeggen altijd: we zijn een team en je hoeft het niet alleen te doen. We zijn er altijd om je te helpen.

Dank je wel voor je bericht. Wat fijn fat jullie dochter jullie had om naar toe te gaan. Gelukkig weet dochter dat ik altijd met haar wil praten en doet ze dat veel. Ik merk dat ik het zelf soms moeilijk vind om al haar emoties niet over te nemen, het zijn er zoveel. Soms zeg ik haar ook dat we het nog over een ding gaan hebben en dan is het genoeg geweest, ze kan zo een half uur wegpraten en denken. Mijn man vind dat ik haar er teveel ruimte voor geef en dat ze moet leren dat het vandaag dan zo was, schouders ophalen en weer door. Met het slapen gaan op dagen dat ze helemaal vast zit leer ik haar nu uit haar hoofd komen en in haar lijf te landen met ademhalingsoefeningen en/of een bodyscan met veel positiviteit erin.

Koffiezetapparaat dinsdag 25 november 2025 om 13:16

Wat mooi dat je zo betrokken bent, en wat lijkt het me moeilijk om je dochter zo te zien worstelen. Misschien is het goed om eens te kijken of er diagnostiek nodig is, bijvoorbeeld richting ASS, HB of ADHD. Herken je daar bepaalde dingen uit? Soms kan zo’n onderzoek helpen om beter te begrijpen wat er precies speelt en wat je kind nodig heeft. Ik wil helemaal niet zeggen dat er per se sprake is van zo’n diagnose, maar als ze zo vastloopt en de gebruikelijke tips voor hoogsensitiviteit niet meer helpen, is het misschien de moeite waard om dit eens te onderzoeken.

Koffiehagedis dinsdag 25 november 2025 om 13:18

moizer schreef: ↑
24-11-2025 22:23
Je kunt niet altijd vluchten, dus ben ik van mening dat het belangrijker is om te leren hoe je hier het best mee omgaat!

Tuurlijk, maar op welke manier? Ze is nog maar een kind, ze mag leren. Toen jij als uk ooit startte met lopen deed je dat ook niet door je bij een atletiekvereniging aan te sluiten. Ik zeg niet dat dochter van TO per definitie gebaat is bij een andere school. Maar soms is 'leren omgaan met' wel degelijk door een andere route te gaan volgen.

Koetjesreep dinsdag 25 november 2025 om 13:22

Eurus schreef: ↑
25-11-2025 13:07
Ik gok dat zij beter snapt wat een therapeut doet dan hij.
Je kan sowieso eens met je huisarts praten, er volgt heus niet gelijk een diagnose.

Heeft school wel eens iets gezegd over haar gedrag of merken ze niks?

Haha nee zo snel gaat dat vast niet, ook gezien hoe druk het bij alle zorginstanties is. De huisarts lijkt me sowieso de start nadat ik met mijn man nog e.a. heb besproken. Ik wil voor dochter het liefst zo snel mogelijk iets in werking zetten echter heeft ze ook een vader die moet instemmen. Ik ga informatie opzoeken voor hem maar vooral alle verdrietige dingen die dochter ervaart harder naar hem door communiceren. En er harder op hameren dat ze niet gelukkig is, zich geen raad met zichzelf weet.

In groep 3 en groep 4 hebben de leerkrachten terug gekoppeld dat ze wel weerbaarder mag zijn en daar was een cursus voor te volgen over het maken van sociale contacten. Ze heeft deze niet gedaan.

Anoniem_6925a2a793fac dinsdag 25 november 2025 om 13:26

Koetjesreep schreef: ↑
25-11-2025 13:22
Haha nee zo snel gaat dat vast niet, ook gezien hoe druk het bij alle zorginstanties is. De huisarts lijkt me sowieso de start nadat ik met mijn man nog e.a. heb besproken. Ik wil voor dochter het liefst zo snel mogelijk iets in werking zetten echter heeft ze ook een vader die moet instemmen. Ik ga informatie opzoeken voor hem maar vooral alle verdrietige dingen die dochter ervaart harder naar hem door communiceren. En er harder op hameren dat ze niet gelukkig is, zich geen raad met zichzelf weet.

In groep 3 en groep 4 hebben de leerkrachten terug gekoppeld dat ze wel weerbaarder mag zijn en daar was een cursus voor te volgen over het maken van sociale contacten. Ze heeft deze niet gedaan.

Je kan ook met de insteek naar de huisarts dat het voor jezelf is. Jij maakt je zorgen, jij zoekt handvaten.

Koetjesreep dinsdag 25 november 2025 om 13:26

Rabarbara schreef: ↑
25-11-2025 12:55
Ja, wij kregen de hulp ook van school aangeboden, maar hebben daarnaast zelf ook hulp gezocht. Wij hadden geluk met de school, waar ze zelf ook zagen dat kind ongelukkig en somber was. Voor ons hielp het. Het lastige is dat er geen pasklare oplossingen zijn: voor jouw kind kan weer iets anders werken. Maar hulp afslaan, omdat het "niet erg genoeg is" is niet zo'n goed idee.
Mijn dochters probleem was dat ze alles heel snel leerde en begreep. Dat lijkt leuk, maar als ze iets niet in één keer kon (fietsen, haren vlechten ofzo) dan wilde ze het niet doen: als je iets niet gelijk kunt, kun je het nooit. Als je muziekles neemt, leer je dat je sommige dingen wel kunt als je er langer voor oefent. Je leert je frustratie om te zetten in positiviteit en doorzettingsvermogen. Het hielp haar heel erg. Ze speelt nog steeds heel graag piano als uitlaatklep bij frustratie of drukte in haar hoofd. Maar voor haar jongere zus was pianoles gewoon gezellig tingelen, dus dit is echt per kind verschillend.

Bedankt voor je uitleg. Fijn dat piano spelen een uitlaatklep voor je dochter is. 3 maanden geleden hebben we een kennismakingsgesprek met de leerkracht gehad na de 1e 6 weken school. Toen hebben we gevraagd hoe ze dochter in de klas zien. Sindsdien is het bergafwaarts gegaan en wil ik sowieso een gesprek aanvragen.

Actieve topics