Kinderen
alle pijlers
Tweede bevalling makkelijker/minder pijnlijk dan de eerste?
dinsdag 27 januari 2009 om 18:50
woensdag 18 februari 2009 om 15:24
quote:Inad schreef op 18 februari 2009 @ 15:20:
Ja, dus, als antwoord op je Hyveskrabbel. eeeeeeh, laat even duidelijk zijn dat ik zoiets nevernooit in een krabbel zou plaatsen, maar in een prive bericht
Was een keer een forummer die me via een krabbel feliciteerde, terwijl mn werk nog van niks wist. Niemand wist nog iets, behalve dan hier.
Ja, dus, als antwoord op je Hyveskrabbel. eeeeeeh, laat even duidelijk zijn dat ik zoiets nevernooit in een krabbel zou plaatsen, maar in een prive bericht
Was een keer een forummer die me via een krabbel feliciteerde, terwijl mn werk nog van niks wist. Niemand wist nog iets, behalve dan hier.
woensdag 18 februari 2009 om 15:25
woensdag 18 februari 2009 om 15:26
quote:fleurtje schreef op 18 februari 2009 @ 15:24:
[...]
eeeeeeh, laat even duidelijk zijn dat ik zoiets nevernooit in een krabbel zou plaatsen, maar in een prive bericht
Was een keer een forummer die me via een krabbel feliciteerde, terwijl mn werk nog van niks wist. Niemand wist nog iets, behalve dan hier.
ja, dat bedoelde ik, prive berichtje.
En zou ik ook niet doen inderdaad. Ik zet het ook niet in mijn Hyve nog, want ook weer paar mensen tussen die ik nog niet gesproken heb enzo. Komt wel.
[...]
eeeeeeh, laat even duidelijk zijn dat ik zoiets nevernooit in een krabbel zou plaatsen, maar in een prive bericht
Was een keer een forummer die me via een krabbel feliciteerde, terwijl mn werk nog van niks wist. Niemand wist nog iets, behalve dan hier.
ja, dat bedoelde ik, prive berichtje.
En zou ik ook niet doen inderdaad. Ik zet het ook niet in mijn Hyve nog, want ook weer paar mensen tussen die ik nog niet gesproken heb enzo. Komt wel.
Wat Supersmollie zegt vind ik ook 
woensdag 18 februari 2009 om 15:28
De tweede bevalling was heftiger. En daar had ik me niet echt op voorbereid; ik hoopte stiekem op een snelle, soepele bevalling.
Dochter werd geboren na een bevalling van 5 uur, waarin ik een weeënstorm kreeg die mij in anderhalf uur van 5 naar 10 cm ontsluiting bracht. Ze was er na 25 minuten persen. Vond ik prima te doen. Wat ik voornamelijk fijn heb gevonden tijdens de bevalling, zeker met de tweede als vergelijk, is dat ik me helemaal heb kunnen terugtrekken in mezelf. Vk kwam slechts een keer. Toen ze weer kwam, mocht ik gelijk gaan persen.
Zoon was er in zes uur. Opvallendste vond ik dat dit keer meer tijd tussen de weeën zat, maar ze wel supersterk waren. Toen de verloskundige kwam is ze gelijk gebleven. Aanvankelijk leek het erop dat het super snel ging, maar de ontsluiting stagneerde op 8 cm. Waarschijnlijk heeft zoon er niet helemaal goed voorgelegen. Ik had echter knoeperds van weeën, die ik staand moest gaan opvangen, zwijgend gadegeslaan door man, vk en kraamverzorgster. Heel vaak getoucheerd om vordering te meten, waarbij de vk gezellig 'meeroerde' (allemachtig wat deed dat pijn. Ik zei op een gegeven moment dan ook; 'wat ben je daar toch aan het dóen!' ) Na 1,5-2 uur eindelijk persdrang (oerkracht dit keer) en het hoofdje waser dan ook zo. Alleen bleef zoon hangen bij z'n schouders, dus ik moest op handen en knieën, waarna vk zoon letterlijk uit mij gehaald heeft. (de kraamverzorgster een uur later: 'ik wist niet dat dat pastte'- en bedankt). Ik dacht dat ik dood ging en minstens een totaalrubtuur had. Ik ben totaal niet kleinzerig, maar toen heb ik toch wel even de boel bij elkaar gegild. Al met al was zoon er in 9 minuten en bleek ik gelukkig slechts een paar hechtinkjes nodig te hebben.
Laatste bevalling houdt nog een beetje een vervelende nasmaak, maar ik ben tot mijn geluk gezegend met de meest ideale baby die er bestaat.
Maar sorry, ik heb dus geen opbeurend verhaal.
Dochter werd geboren na een bevalling van 5 uur, waarin ik een weeënstorm kreeg die mij in anderhalf uur van 5 naar 10 cm ontsluiting bracht. Ze was er na 25 minuten persen. Vond ik prima te doen. Wat ik voornamelijk fijn heb gevonden tijdens de bevalling, zeker met de tweede als vergelijk, is dat ik me helemaal heb kunnen terugtrekken in mezelf. Vk kwam slechts een keer. Toen ze weer kwam, mocht ik gelijk gaan persen.
Zoon was er in zes uur. Opvallendste vond ik dat dit keer meer tijd tussen de weeën zat, maar ze wel supersterk waren. Toen de verloskundige kwam is ze gelijk gebleven. Aanvankelijk leek het erop dat het super snel ging, maar de ontsluiting stagneerde op 8 cm. Waarschijnlijk heeft zoon er niet helemaal goed voorgelegen. Ik had echter knoeperds van weeën, die ik staand moest gaan opvangen, zwijgend gadegeslaan door man, vk en kraamverzorgster. Heel vaak getoucheerd om vordering te meten, waarbij de vk gezellig 'meeroerde' (allemachtig wat deed dat pijn. Ik zei op een gegeven moment dan ook; 'wat ben je daar toch aan het dóen!' ) Na 1,5-2 uur eindelijk persdrang (oerkracht dit keer) en het hoofdje waser dan ook zo. Alleen bleef zoon hangen bij z'n schouders, dus ik moest op handen en knieën, waarna vk zoon letterlijk uit mij gehaald heeft. (de kraamverzorgster een uur later: 'ik wist niet dat dat pastte'- en bedankt). Ik dacht dat ik dood ging en minstens een totaalrubtuur had. Ik ben totaal niet kleinzerig, maar toen heb ik toch wel even de boel bij elkaar gegild. Al met al was zoon er in 9 minuten en bleek ik gelukkig slechts een paar hechtinkjes nodig te hebben.
Laatste bevalling houdt nog een beetje een vervelende nasmaak, maar ik ben tot mijn geluk gezegend met de meest ideale baby die er bestaat.
Maar sorry, ik heb dus geen opbeurend verhaal.
woensdag 18 februari 2009 om 16:38
Ondanks eerste keer persdrang bij 6 cm die wegviel toen er eindelijk geperst mocht worden en een subtotaalruptuur, was mijn 2e bevalling echt erger. Moest sowieso al naar ziekenhuis (want 16 dagen na uitgerekende datum), dus gepiel met wanneer je kunt gaan en wanneer je oppas voor de oudste belt. In ziekenhuis uiteindelijk wegvallende weeën en krijsende dames in de kamers naast me, en toen de vliezen dan eindelijk werden gebroken schoot de boel nog niet op en had ik olifantenweeën die niks deden omdat Schurk in AAA-ligging lag. Nog een fijne knip en veel pijnlijker hechtwerk en je snapt: ik had getekend voor bevalling 1.
Sorry.
Offtopic: Inad: gefeliciteeeeeeeeeeeeeeeeeeeeerd!
Sorry.
Offtopic: Inad: gefeliciteeeeeeeeeeeeeeeeeeeeerd!
woensdag 18 februari 2009 om 18:37
quote:katalin schreef op 18 februari 2009 @ 15:28:
Alleen bleef zoon hangen bij z'n schouders, dus ik moest op handen en knieën, waarna vk zoon letterlijk uit mij gehaald heeft.
.Juist, heel herkenbaar, was bij mij ook het geval. Dus buiten het hoofd van mijn baby nog twee extra handen. Dacht ook dat ik minstens 50 hechtingen nodig had maar ook dat viel mee. Dubieus vond ik wel dat ze mij vroeg ( let op: terwijl er al een hoofd uithing, jawel ) of ik even om wilde draaien. Heb nog gevraagd hoe ik dat moest gaan doen, was echt bang om mijn eigen kind dat net voor een deel op de wereld was te schoppen. Ze heeft me toen zelf maar omgedraaid.
Mijn vriend werd bij dit gedeelte niet helemaal lekker, stond er recht op te kijken, nou ja, vies praatje.Verloskundige kwam later vragen hoe het met hem was. Het schijnt namelijk nogal een erg vervelend gezicht te zijn dat.
Hoop dat er bij deze bevalling geen kind vast komt te zitten want ik vond het inderdaad ook geen leuke ervaring
Alleen bleef zoon hangen bij z'n schouders, dus ik moest op handen en knieën, waarna vk zoon letterlijk uit mij gehaald heeft.
.Juist, heel herkenbaar, was bij mij ook het geval. Dus buiten het hoofd van mijn baby nog twee extra handen. Dacht ook dat ik minstens 50 hechtingen nodig had maar ook dat viel mee. Dubieus vond ik wel dat ze mij vroeg ( let op: terwijl er al een hoofd uithing, jawel ) of ik even om wilde draaien. Heb nog gevraagd hoe ik dat moest gaan doen, was echt bang om mijn eigen kind dat net voor een deel op de wereld was te schoppen. Ze heeft me toen zelf maar omgedraaid.
Mijn vriend werd bij dit gedeelte niet helemaal lekker, stond er recht op te kijken, nou ja, vies praatje.Verloskundige kwam later vragen hoe het met hem was. Het schijnt namelijk nogal een erg vervelend gezicht te zijn dat.
Hoop dat er bij deze bevalling geen kind vast komt te zitten want ik vond het inderdaad ook geen leuke ervaring
woensdag 18 februari 2009 om 20:05
quote:FleurtjeFee schreef op 27 januari 2009 @ 20:44:
[...]
Ja, dat heb ik ook eens gelezen!
Die 27 weeen móeten dan ook héél krachtig/pijnlijk zijn geweest. Klopt dat?
Pfff ben nu zelf zwanger van de derde en de eerste was erin 9 uurtjes, de tweede in 4 uur en deze? Stortbevallingen lijken me echt geen pretje maar we zullen zien.
't Scheelt misschien als je er rekening mee houdt?
Mijn eerste kwam netjes na 12 uur. Mijn tweede na 2 uur, waarvan ik binnen een half uur van 1 naar 10 cm ging. Alleen dat wist ik niet. VK was net weg toen het geweld begon en het idee dat ik die pijn nog uren moest voelen bracht me in paniek en op het randje van een shock (voor mijn gevoel). Achteraf zou ik deze bevalling nog 10 keer over kunnen doen, nu ik weet dat die pijn maar een half uur duurde. Na afloop had ik namelijk energie voor 10 en ik was heel snel weer hersteld van deze bevalling.
[...]
Ja, dat heb ik ook eens gelezen!
Die 27 weeen móeten dan ook héél krachtig/pijnlijk zijn geweest. Klopt dat?
Pfff ben nu zelf zwanger van de derde en de eerste was erin 9 uurtjes, de tweede in 4 uur en deze? Stortbevallingen lijken me echt geen pretje maar we zullen zien.
't Scheelt misschien als je er rekening mee houdt?
Mijn eerste kwam netjes na 12 uur. Mijn tweede na 2 uur, waarvan ik binnen een half uur van 1 naar 10 cm ging. Alleen dat wist ik niet. VK was net weg toen het geweld begon en het idee dat ik die pijn nog uren moest voelen bracht me in paniek en op het randje van een shock (voor mijn gevoel). Achteraf zou ik deze bevalling nog 10 keer over kunnen doen, nu ik weet dat die pijn maar een half uur duurde. Na afloop had ik namelijk energie voor 10 en ik was heel snel weer hersteld van deze bevalling.
donderdag 19 februari 2009 om 00:03
donderdag 19 februari 2009 om 00:35
Mijn eerste bevalling vond ik eigenlijk niet heftig of zwaar of zo destijds. 12 uur weeën, met 8,5 cm, ontsluiting naar het ziekenhuis want groen vruchtwater, anderhalf uur persen later moest er een knip gezet worden en bleek dat Zoon zijn handje naast zijn hoofd had liggen. Daarom "floepte" hij steeds terug met persen. Ik had na een half uur of zo geen persdrang meer en perste alleen maar op het moment dat d emonitor aangaf dat ik persweeën had. Toch voelde het niet als een heftige of zware bevalling.
De bevalling van de tweede verliep vrijwel gelijk aan die van de eerste in het begin. Ook 12 uur weeën, heel lang gedaan over de eerste paar centimeter (9 uur of oz, 3 centimeter ontsluiting, terwijl ik het idee had dat ik er al bijna was ). Vliezen doorgeprikt, waaruit bleek dat ook dochter in het vructhwater had gepoept. Naar het ziekenhuis dus. Dat ligt een klein halfuurtje rijden, maar ik kon de bevalling al bijna niet meer ophouden (lees: 7 cm. in een klein uurtje). Bij aankomst kon ik dus meteen gaan persen (nadat gynaecoloog was gearriveerd, daar moest ik nog even op wachten, zucht). OP het moment dat ik dacht dat het voorbereidende werk zo ongeveer waren afgelopen, en het echte werk kon gaan beginnen (twee persweeën) kreeg ik de mededeling dat ik moest zuchten. Ik was werkelijk oprecht verbaasd. Nu al? Ik ben net begonnen! Kortom: makkie. En pas toen realiseerde ik me dat de bevalling van de eerste misschien niet zo heel simpel was als ik hem vond. Ik was ook heeeeeel snel hersteld na de 2e bevalling, lag in het ziekenhuis al echt ongeduldig te wachten tot ik weg kon.
Ik vergeet nooit meer de uitspraak van mijn buuv (die had me weg zien gaan): "Goh, zijn de weeën weer voorbij?" "Nee hoor, hier is onze Dochter". Buuv was bijna in shock en heeft vele mensen verteld dat we even voor een boodschap weg zijn gegaan en met een kind terugkwamen. Ik ben om 8 uur in de auto gestapt, en om half 12 waren we weer thuis. Daarvan was een uur, anderhalf uur, echt wachten wachten wachten tot we weg mochten. Ik teken ervoor, die tweedebevalling! Was echt een mooie ervaring.
De bevalling van de tweede verliep vrijwel gelijk aan die van de eerste in het begin. Ook 12 uur weeën, heel lang gedaan over de eerste paar centimeter (9 uur of oz, 3 centimeter ontsluiting, terwijl ik het idee had dat ik er al bijna was ). Vliezen doorgeprikt, waaruit bleek dat ook dochter in het vructhwater had gepoept. Naar het ziekenhuis dus. Dat ligt een klein halfuurtje rijden, maar ik kon de bevalling al bijna niet meer ophouden (lees: 7 cm. in een klein uurtje). Bij aankomst kon ik dus meteen gaan persen (nadat gynaecoloog was gearriveerd, daar moest ik nog even op wachten, zucht). OP het moment dat ik dacht dat het voorbereidende werk zo ongeveer waren afgelopen, en het echte werk kon gaan beginnen (twee persweeën) kreeg ik de mededeling dat ik moest zuchten. Ik was werkelijk oprecht verbaasd. Nu al? Ik ben net begonnen! Kortom: makkie. En pas toen realiseerde ik me dat de bevalling van de eerste misschien niet zo heel simpel was als ik hem vond. Ik was ook heeeeeel snel hersteld na de 2e bevalling, lag in het ziekenhuis al echt ongeduldig te wachten tot ik weg kon.
Ik vergeet nooit meer de uitspraak van mijn buuv (die had me weg zien gaan): "Goh, zijn de weeën weer voorbij?" "Nee hoor, hier is onze Dochter". Buuv was bijna in shock en heeft vele mensen verteld dat we even voor een boodschap weg zijn gegaan en met een kind terugkwamen. Ik ben om 8 uur in de auto gestapt, en om half 12 waren we weer thuis. Daarvan was een uur, anderhalf uur, echt wachten wachten wachten tot we weg mochten. Ik teken ervoor, die tweedebevalling! Was echt een mooie ervaring.
donderdag 19 februari 2009 om 10:29
Eerste bevalling: 22 uur bezig, tangverlossing (grote knip) en kind in couveuse (gepoept in vruchtwater en daardoor ademhalingsproblemen). Tweede bevalling: 16 uur bezig, klein scheurtje en kind blakend gezond. Tweede was dus zeker makkelijker maar ik vond het nog steeds geen pretje.
Beide kinderen lagen in 'sterrenkijkerspositie', vandaar dat het zo lang duurde.
Beide kinderen lagen in 'sterrenkijkerspositie', vandaar dat het zo lang duurde.
mahna mahna tuduuuudududu
donderdag 19 februari 2009 om 10:52
Elyane, dank je
Ik ben wel echt eind september uitgerekend en ik schrijf ook al op veel te veel topics, maar kom wel af en toe meelezen
Ik hoop op een Kastanjeverhaal. Het kan altijd erger denk ik hoor, een tweede of ook een derde, vierde, vijfde bevalling. (Darshjan, vertel! ) maar in de regel wordt het, denk ik, toch wel makkelijker? (vroeg ze hoopvol )
Ik ben wel echt eind september uitgerekend en ik schrijf ook al op veel te veel topics, maar kom wel af en toe meelezen
Ik hoop op een Kastanjeverhaal. Het kan altijd erger denk ik hoor, een tweede of ook een derde, vierde, vijfde bevalling. (Darshjan, vertel! ) maar in de regel wordt het, denk ik, toch wel makkelijker? (vroeg ze hoopvol )
Wat Supersmollie zegt vind ik ook
donderdag 19 februari 2009 om 22:44
Gefeliciteerd Inad! We zijn bijna even ver (ik ben 18 september uitgerekend). Ik hoop ook op een makkelijke 2e bevalling, maar ben er bang voor.
Kruimel was 4 weken te vroeg, dus lekker klein (maar verder kerngezond). Ik had geloof ik een bevalling van een uur of 10, vooral omdat de weeën minder werden toen we naar het ziekenhuis gingen. Met 2 of 3 keer persen was Kruimel er uit. Veel makkelijker kan niet volgens mij. En dan heb ik ook nog pijnstilling gehad (dacht echt, als ik dan toch in het ziekenhuis moet liggen met zo'n band om mijn buik, doe me dan ook maar een prik...).
Ik twijfel (prik is wel fijn), maar denk dat ik de 2e toch maar weer thuis ga proberen (eerste mocht niet omdat Kruimel zo vroeg was). Maar goed... kans dat het beter wordt dan een makkelijke bevalling met pijnstilling is niet zo groot, dus daar bereid ik me maar op voor...
Kruimel was 4 weken te vroeg, dus lekker klein (maar verder kerngezond). Ik had geloof ik een bevalling van een uur of 10, vooral omdat de weeën minder werden toen we naar het ziekenhuis gingen. Met 2 of 3 keer persen was Kruimel er uit. Veel makkelijker kan niet volgens mij. En dan heb ik ook nog pijnstilling gehad (dacht echt, als ik dan toch in het ziekenhuis moet liggen met zo'n band om mijn buik, doe me dan ook maar een prik...).
Ik twijfel (prik is wel fijn), maar denk dat ik de 2e toch maar weer thuis ga proberen (eerste mocht niet omdat Kruimel zo vroeg was). Maar goed... kans dat het beter wordt dan een makkelijke bevalling met pijnstilling is niet zo groot, dus daar bereid ik me maar op voor...
maandag 23 februari 2009 om 10:19
Goeiemorgen,
mijn tweede bevalling was niet echt makkelijker of sneller, maar waar ik de eerste keer totaal overvallen werd door de heftigheid van de pijn, was ik er nu op voorbereid en dat maakte een groot verschil. Tijdens de 2e zwangerschap vond ik het een nadeel dat ik al wist wat het was, maar tijdens de bevalling dus een voordeel!
Ook een voordeel was dat ik de 2e bevalling al met 2 cm ontsluiting begon zonder weeen te hebben gehad en de eerte keer had ik over die eerste 2 cm al 7 uur gedaan..
mijn tweede bevalling was niet echt makkelijker of sneller, maar waar ik de eerste keer totaal overvallen werd door de heftigheid van de pijn, was ik er nu op voorbereid en dat maakte een groot verschil. Tijdens de 2e zwangerschap vond ik het een nadeel dat ik al wist wat het was, maar tijdens de bevalling dus een voordeel!
Ook een voordeel was dat ik de 2e bevalling al met 2 cm ontsluiting begon zonder weeen te hebben gehad en de eerte keer had ik over die eerste 2 cm al 7 uur gedaan..
maandag 23 februari 2009 om 11:00
quote:fleurtje schreef op 19 februari 2009 @ 00:03:
[...]
Huh? Maar dat is toch dan juist makkelijk te regelen/plannen als je weet wanneer je gaat bevallen?Ik wist niet wanneer ik zou gaan bevallen. Alleen dat het vanaf dag 14 overtijd niet meer bij verloskundige (en dus thuis) mocht, maar in het ziekenhuis moest. Maar aangezien ze je tegenwoordig rustig tot 3 weken laten doorlopen zolang alles goed is, weet je dan dus nog steeds niet of je op dag 16 (in mijn geval) of pas dag 18 (mijn zusjes geval) gaat werpen. En waar je dus normaal gesproken bij zoveel weeën die zoveel minuten duren de verloskundige belt, moesten we nu alles zelf inschatten, incl het opgehaald worden van de oudste. Geen vreselijk drama natuurlijk, maar wel knap lastig (als vervolgens in de loop van de nacht de weeën ook nog een stagneren en je visioenen krijgt van de komende 3 nachten oppas voor de oudste bellen en dan toch weer onverrichter zake terug naar huis moeten ).
[...]
Huh? Maar dat is toch dan juist makkelijk te regelen/plannen als je weet wanneer je gaat bevallen?Ik wist niet wanneer ik zou gaan bevallen. Alleen dat het vanaf dag 14 overtijd niet meer bij verloskundige (en dus thuis) mocht, maar in het ziekenhuis moest. Maar aangezien ze je tegenwoordig rustig tot 3 weken laten doorlopen zolang alles goed is, weet je dan dus nog steeds niet of je op dag 16 (in mijn geval) of pas dag 18 (mijn zusjes geval) gaat werpen. En waar je dus normaal gesproken bij zoveel weeën die zoveel minuten duren de verloskundige belt, moesten we nu alles zelf inschatten, incl het opgehaald worden van de oudste. Geen vreselijk drama natuurlijk, maar wel knap lastig (als vervolgens in de loop van de nacht de weeën ook nog een stagneren en je visioenen krijgt van de komende 3 nachten oppas voor de oudste bellen en dan toch weer onverrichter zake terug naar huis moeten ).
