Kinderen
alle pijlers
Verlatingsangst? Sprongetje? Dreumes (1) slaapt moeilijk
maandag 13 april 2020 om 19:50
Onze kersverse dreumes (net 1) was altijd een voorbeeldige slaper: zowel het in- als doorslapen verliep van een leien dakje. We legden hem in bed, lazen een boekje voor en speelden een muziekdoosje af en hij viel vanzelf in slaap tot de volgende ochtend 07:00. Een maand geleden veranderde dit plots.
Hij wordt een paar keer per nacht huilend wakker, soms één keer kort maar vaker meerdere keren en urenlang, en inslapen is een drama. Zodra we het bekende ritueel uitvoeren gaat hij in zijn ledikant staan en huilen. Dit negeren, wat bij een aantal methoden geadviseerd wordt, resulteert in een kind dat volledig over zijn toeren is. We krijgen hem nu alleen in slaap door met hem (en een mega dosis geduld) op de fauteuil in zijn kamer te gaan zitten, hij valt dan uiteindelijk (na soms wel twee uur keten, kletsen en springen) tegen ons aan in slaap. Deze manier van inslapen is tegenwoordig nodig voor ieder slaapje dat hij doet en duurt iedere keer heel lang.
Belangrijk detail: dit gebeurt sinds we fulltime thuis zitten ivm corona en het moment dat hij over ging naar zijn nieuwe slaapkamer (allemaal ongeveer hetzelfde moment). Volgens Oei ik groei zat hij toen ook nog eens in een ‘sprongetje’. Wij kunnen er zelf niet echt onze vinger op leggen, maar willen er wel héél graag wat aan (proberen te) doen.
Zijn er mensen die dit herkennen? Is het een fase? Een nieuw slaappatroon (ik hoop het niet..)? Een sprongetje? Gebrek aan prikkels? Te druk met ontwikkelen? Tips?
Hij wordt een paar keer per nacht huilend wakker, soms één keer kort maar vaker meerdere keren en urenlang, en inslapen is een drama. Zodra we het bekende ritueel uitvoeren gaat hij in zijn ledikant staan en huilen. Dit negeren, wat bij een aantal methoden geadviseerd wordt, resulteert in een kind dat volledig over zijn toeren is. We krijgen hem nu alleen in slaap door met hem (en een mega dosis geduld) op de fauteuil in zijn kamer te gaan zitten, hij valt dan uiteindelijk (na soms wel twee uur keten, kletsen en springen) tegen ons aan in slaap. Deze manier van inslapen is tegenwoordig nodig voor ieder slaapje dat hij doet en duurt iedere keer heel lang.
Belangrijk detail: dit gebeurt sinds we fulltime thuis zitten ivm corona en het moment dat hij over ging naar zijn nieuwe slaapkamer (allemaal ongeveer hetzelfde moment). Volgens Oei ik groei zat hij toen ook nog eens in een ‘sprongetje’. Wij kunnen er zelf niet echt onze vinger op leggen, maar willen er wel héél graag wat aan (proberen te) doen.
Zijn er mensen die dit herkennen? Is het een fase? Een nieuw slaappatroon (ik hoop het niet..)? Een sprongetje? Gebrek aan prikkels? Te druk met ontwikkelen? Tips?
dinsdag 14 april 2020 om 10:17
Ik lees hier veel 'later naar bed'. Bij ons was juist vroeger naar bed de oplossing rond de leeftijd van 1 jaar. Dat icm 1 slaapje van zo'n 2 uur strak om 12 uur smiddags, zorgde dat mijn zoontje ineens ging doorslapen en ook sochtends veel minder vroeg wakker werd.
En verder veel bij je nemen bij problemen. Sterkte in ieder geval, ik weet hoe rot slaapgebrek is en zeker als je ook nog zwanger bent lijkt me dat pittig. Het is een fase en het gaat heus over
En verder veel bij je nemen bij problemen. Sterkte in ieder geval, ik weet hoe rot slaapgebrek is en zeker als je ook nog zwanger bent lijkt me dat pittig. Het is een fase en het gaat heus over
zondag 19 april 2020 om 20:10
Even een update.
Vanaf afgelopen donderdagochtend ben ik het 2-3-4 schema gaan hanteren en bij het inslapen naast zijn bed gaan zitten en enkel zeggen dat hij lekker moest gaan liggen. Het resultaat kan ik kort over zijn: HET SLAAPT!
Ik hoef er nu zelfs niet eens meer bij te blijven, maar kan hem in bed leggen en na het aandoen van het muziekdoosje (en een boekje ‘s avonds) weglopen. Hij slaapt de nachten nu ook weer door van ongeveer 19:45 tot 08:00 (met gisteren een uitschieter naar 08:45!).
Vanaf afgelopen donderdagochtend ben ik het 2-3-4 schema gaan hanteren en bij het inslapen naast zijn bed gaan zitten en enkel zeggen dat hij lekker moest gaan liggen. Het resultaat kan ik kort over zijn: HET SLAAPT!
Ik hoef er nu zelfs niet eens meer bij te blijven, maar kan hem in bed leggen en na het aandoen van het muziekdoosje (en een boekje ‘s avonds) weglopen. Hij slaapt de nachten nu ook weer door van ongeveer 19:45 tot 08:00 (met gisteren een uitschieter naar 08:45!).
