Kinderen
alle pijlers
Vriendin van volwassen zoon
dinsdag 20 maart 2018 12:46
Gisteren heb ik een topic geopend ('omgaan met volwassen zoon') over de situatie met mijn zoon en het feit dat ik z'n gedrag niet meer kan en wil accepteren en hij op kamers moet gaan wonen vind ik.
Nu zou ik het fijn vinden als ik jullie mening mag horen over zijn vriendin en hoe jullie dit zouden aanpakken.
Kort samengevat (deel staat al in mijn andere topic).
Ze is een jaar samen met mijn zoon. De eerste paar maanden waren ze samen binnen huis nog redelijk sociaal en fatsoenlijk. Ik mocht haar graag en vond haar erg spontaan en leuk. Ik dacht: sow, mijn zoon heeft een leuke meid aan de haak geslagen'.
Na een paar maanden werden ze afstandelijker en gingen ze meestal gelijk naar boven als ze binnenkwamen en zeiden ze nog net gedag als ze weer gingen. Langzaam had ze van alles aan te merken op ons gezin (en dat kan en mag). Ik vond ergens wel dat ze snel een oordeel klaar had. Maar goed...
Mijn zoon en zij kregen steeds meer ruzies, soms ook slaande ruzies, drama over van alles en nog wat.. maar kunnen elkaar niet loslaten.
Zij kwam steeds minder vaak en minder graag bij ons thuis. Ik hoorde van mijn zoon dat ze geen band voelde en dus liever niet kwam (of dus boven op de kamer). Ze hebben me een tijdje beide midden in hun relatie getrokken (of ik heb dat toegelaten, niet goed...) en probeerde dan wel eens te bemiddelen. Nadat zij het voor de zoveelste keer had uitgemaakt en ik mijn zoon huilend ophaalde etc, heb ik gezegd dat ze manipulatief is. Ik zie mijn zoon verdrietig en dat wil je natuurlijk niet zien als moeder. Los van het feit dat het meisje dat ook best wel is (vind ik), had ik dit voor me kunnen houden misschien (?).
Sindsdien wilt ze niks meer met me te maken hebben, niet meer komen als ik er ben, beïnvloed zijn mijn zoon enorm (merk ik aan de dingen die hij nu zegt) en heeft ze mij een paar weken geleden voor van alles uitgemaakt via whats app.
Mijn zoon en zij hadden het wéér uit toen dit gebeurde. Hij belt mij (terwijl ie bij haar naar buiten wordt gezet ongeveer) en zij appt me op datzelfde moment hele verhalen. Ze schreef hierin dat ik een kutkind op de wereld heb gezet, dat mijn zoon compleet verpest is, ik moet leren opvoeden, ik een lastpak ben etc etc...
Ik heb daar niet op gereageerd.
Zouden jullie dit kind nog je huis inlaten?
Ik moet er nog iets aan toevoegen... die meid heeft de laatste tijd in haar gezinssituatie het nodige meegemaakt. Hierdoor heb ik veel door de vingers gezien...
Bedankt alvast voor de reacties
Nu zou ik het fijn vinden als ik jullie mening mag horen over zijn vriendin en hoe jullie dit zouden aanpakken.
Kort samengevat (deel staat al in mijn andere topic).
Ze is een jaar samen met mijn zoon. De eerste paar maanden waren ze samen binnen huis nog redelijk sociaal en fatsoenlijk. Ik mocht haar graag en vond haar erg spontaan en leuk. Ik dacht: sow, mijn zoon heeft een leuke meid aan de haak geslagen'.
Na een paar maanden werden ze afstandelijker en gingen ze meestal gelijk naar boven als ze binnenkwamen en zeiden ze nog net gedag als ze weer gingen. Langzaam had ze van alles aan te merken op ons gezin (en dat kan en mag). Ik vond ergens wel dat ze snel een oordeel klaar had. Maar goed...
Mijn zoon en zij kregen steeds meer ruzies, soms ook slaande ruzies, drama over van alles en nog wat.. maar kunnen elkaar niet loslaten.
Zij kwam steeds minder vaak en minder graag bij ons thuis. Ik hoorde van mijn zoon dat ze geen band voelde en dus liever niet kwam (of dus boven op de kamer). Ze hebben me een tijdje beide midden in hun relatie getrokken (of ik heb dat toegelaten, niet goed...) en probeerde dan wel eens te bemiddelen. Nadat zij het voor de zoveelste keer had uitgemaakt en ik mijn zoon huilend ophaalde etc, heb ik gezegd dat ze manipulatief is. Ik zie mijn zoon verdrietig en dat wil je natuurlijk niet zien als moeder. Los van het feit dat het meisje dat ook best wel is (vind ik), had ik dit voor me kunnen houden misschien (?).
Sindsdien wilt ze niks meer met me te maken hebben, niet meer komen als ik er ben, beïnvloed zijn mijn zoon enorm (merk ik aan de dingen die hij nu zegt) en heeft ze mij een paar weken geleden voor van alles uitgemaakt via whats app.
Mijn zoon en zij hadden het wéér uit toen dit gebeurde. Hij belt mij (terwijl ie bij haar naar buiten wordt gezet ongeveer) en zij appt me op datzelfde moment hele verhalen. Ze schreef hierin dat ik een kutkind op de wereld heb gezet, dat mijn zoon compleet verpest is, ik moet leren opvoeden, ik een lastpak ben etc etc...
Ik heb daar niet op gereageerd.
Zouden jullie dit kind nog je huis inlaten?
Ik moet er nog iets aan toevoegen... die meid heeft de laatste tijd in haar gezinssituatie het nodige meegemaakt. Hierdoor heb ik veel door de vingers gezien...
Bedankt alvast voor de reacties
anoniem_366609 wijzigde dit bericht op 20-03-2018 12:52
3.34% gewijzigd
dinsdag 20 maart 2018 22:05
Eens. Als ouder hoort het ook bij je opvoedkundige taak om je kinderen mee te geven hoe zij hun woede / frustratie / verdriet / angst / etc. wel en niet kunnen uiten.
dinsdag 20 maart 2018 22:05
Nou ja, jij forumt hier ook al een poos.
Maar het lukt me niet om van zoveel mensen zoveel dingen te onthouden, helaas.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
dinsdag 20 maart 2018 22:06
Dat hoeft ook niet, daarom geef ik ook gewoon antwoord op de vraag.blijfgewoonbianca schreef: ↑20-03-2018 22:05Nou ja, jij forumt hier ook al een poos.
Maar het lukt me niet om van zoveel mensen zoveel dingen te onthouden, helaas.
dinsdag 20 maart 2018 22:35
Zeker wetenNummer*Zoveel schreef: ↑20-03-2018 22:05Eens. Als ouder hoort het ook bij je opvoedkundige taak om je kinderen mee te geven hoe zij hun woede / frustratie / verdriet / angst / etc. wel en niet kunnen uiten.
dinsdag 20 maart 2018 23:03
Nee, niet op autisme, wel op ADHD. Daar kwam uit dat hij ''situatieve ADHD'' heeft... voor zover als dat iets betekent (?).Judy_Hopps schreef: ↑20-03-2018 22:38Is hij ook wel eens getest op autisme of iets in dat spectrum?
Dus druk afhankelijk van zijn omgeving....
Maar autisme (ben geen psychiater o.i.d.), maar dat denk ik zeker niet...
dinsdag 20 maart 2018 23:03
Nee, niet op autisme, wel op ADHD. Daar kwam uit dat hij ''situatieve ADHD'' heeft... voor zover als dat iets betekent (?).Judy_Hopps schreef: ↑20-03-2018 22:38Is hij ook wel eens getest op autisme of iets in dat spectrum?
Dus druk afhankelijk van zijn omgeving....
Maar autisme (ben geen psychiater o.i.d.), maar dat denk ik zeker niet...
woensdag 21 maart 2018 07:42
Pubers zijn ook wel eens gewoon strontvervelend zonder dat daar een stoornis aan ten grondslag ligt.Judy_Hopps schreef: ↑20-03-2018 22:38Is hij ook wel eens getest op autisme of iets in dat spectrum?
woensdag 21 maart 2018 08:16
woensdag 21 maart 2018 08:17
En puber mét stoornis zijn ook gewone pubers ..Nummer*Zoveel schreef: ↑21-03-2018 07:42Pubers zijn ook wel eens gewoon strontvervelend zonder dat daar een stoornis aan ten grondslag ligt.
woensdag 21 maart 2018 09:07
Momenteel gaat het van kwaad tot erger.... Ik weet het écht niet meer.
Gisteren tegen hem gezegd dat hij moet laten weten als hij thuis eet zodat ik daar rekening mee kan houden.
Nu vanmorgen, terwijl ik wakker wordt, weer een app van hem. Hij geeft aan dat het ziekelijk is dat ik mijn eigen kind geen eten geef.
En daarbij zegt hij dat hij aangifte tegen me gaat doen omdat ik hem vroeger wel eens een klap heb gegeven. Dit klopt.... zeker niet oké! Uit onmachts is dit gebeurd toen hij jong was.
Wat moet ik hier nu allemaal mee?
Gisteren tegen hem gezegd dat hij moet laten weten als hij thuis eet zodat ik daar rekening mee kan houden.
Nu vanmorgen, terwijl ik wakker wordt, weer een app van hem. Hij geeft aan dat het ziekelijk is dat ik mijn eigen kind geen eten geef.
En daarbij zegt hij dat hij aangifte tegen me gaat doen omdat ik hem vroeger wel eens een klap heb gegeven. Dit klopt.... zeker niet oké! Uit onmachts is dit gebeurd toen hij jong was.
Wat moet ik hier nu allemaal mee?
woensdag 21 maart 2018 09:08
True, maar omdat zijn broetje autisme heeft en ik weet niet wat de andergrond van de zelfmoord van vader was zou het iets erfelijks kunnen zijn wat bij hem nog niet opgepikt is. Vandaar mijn vraag.Nummer*Zoveel schreef: ↑21-03-2018 07:42Pubers zijn ook wel eens gewoon strontvervelend zonder dat daar een stoornis aan ten grondslag ligt.
woensdag 21 maart 2018 09:24
Je laat je natuurlijk niet chanteren door je eigen zoon. Ik zou een appje terug sturen metCloseFlow schreef: ↑21-03-2018 09:07Momenteel gaat het van kwaad tot erger.... Ik weet het écht niet meer.
Gisteren tegen hem gezegd dat hij moet laten weten als hij thuis eet zodat ik daar rekening mee kan houden.
Nu vanmorgen, terwijl ik wakker wordt, weer een app van hem. Hij geeft aan dat het ziekelijk is dat ik mijn eigen kind geen eten geef.
En daarbij zegt hij dat hij aangifte tegen me gaat doen omdat ik hem vroeger wel eens een klap heb gegeven. Dit klopt.... zeker niet oké! Uit onmachts is dit gebeurd toen hij jong was.
Wat moet ik hier nu allemaal mee?
“Het is hier geen hotel en ik kook dus niet voor de vuilnisbak. Als je mee wil eten, dan hoef je dat - zoals ik je heb gevraagd - alleen maar even door te geven. Succes met de aangifte”.
woensdag 21 maart 2018 09:25
Waar!
woensdag 21 maart 2018 09:26
Jeetje heftig zeg, hij merkt dat je je kracht terug pakt en bedreigt je gewoon om je bang te maken want dat was natuurlijk wel fijn voor hem.CloseFlow schreef: ↑21-03-2018 09:07Momenteel gaat het van kwaad tot erger.... Ik weet het écht niet meer.
Gisteren tegen hem gezegd dat hij moet laten weten als hij thuis eet zodat ik daar rekening mee kan houden.
Nu vanmorgen, terwijl ik wakker wordt, weer een app van hem. Hij geeft aan dat het ziekelijk is dat ik mijn eigen kind geen eten geef.
En daarbij zegt hij dat hij aangifte tegen me gaat doen omdat ik hem vroeger wel eens een klap heb gegeven. Dit klopt.... zeker niet oké! Uit onmachts is dit gebeurd toen hij jong was.
Wat moet ik hier nu allemaal mee?
Hij is wel erg.. Sorry hoor.
Zit er een opvoedpoli in de buurt?
En niet druk maken om wat hij zegt, denk je nou echt dat ze dit nog nooit meegemaakt hebben met een relpubers op een politiebureau.
woensdag 21 maart 2018 09:30
je kunt ook afspreken, dat als hij mee wil eten, hij het even laat weten
Als je niks hoort, ga je er vanuit, dat hij niet mee eet of zelf kookt
(lange teugels werken goed bij pubers)
woensdag 21 maart 2018 09:30
Mijn moeder zou zeggen: je gaat je gang maar.
woensdag 21 maart 2018 09:31
Heb inmiddels aangegeven dat ik kook voor de mensen die er zijn en hij dit duidelijk kan communiceren.Nummer*Zoveel schreef: ↑21-03-2018 09:24Je laat je natuurlijk niet chanteren door je eigen zoon. Ik zou een appje terug sturen met
“Het is hier geen hotel en ik kook dus niet voor de vuilnisbak. Als je mee wil eten, dan hoef je dat - zoals ik je heb gevraagd - alleen maar even door te geven. Succes met de aangifte”.
Hij verdraait het compleet en doet alsof ik hem geen eten geef.
Hij grijpt momenteel alles aan om me te laten boeten, zoals hij het zelf nooit....
Jeetje, dit doet mij echt pijn en het is zo moeilijk dit doot te zetten. Ik weet dat ik het ga doen, maar dit gaat uit de hand lopen....
woensdag 21 maart 2018 09:35
Klopt, hij grijpt alles aan en is gewoon om zich heen aan het slaan.MissMaran schreef: ↑21-03-2018 09:26Jeetje heftig zeg, hij merkt dat je je kracht terug pakt en bedreigt je gewoon om je bang te maken want dat was natuurlijk wel fijn voor hem.
Hij is wel erg.. Sorry hoor.
Zit er een opvoedpoli in de buurt?
En niet druk maken om wat hij zegt, denk je nou echt dat ze dit nog nooit meegemaakt hebben met een relpubers op een politiebureau.
Ik zit met tranen achter mijn laptop en had nooit verwacht dat mijn eigen zoon, zich zo zou gaan opstellen.....
Mbt die aangifte maak ik me zorgen om m'n baan, hoe gaat dit lopen, wat allemaal......
woensdag 21 maart 2018 09:35
hoe moeilijk ook, probeer het niet persoonlijk op te pakken. Hij heeft in de gaten dat jij je gaat verweren en hij probeert je nu af te schrikken. Het zal echt niet makkelijk zijn en worden, maar hij schiet er niks mee op als jij je nu weer laat terugfluiten.
Reageer luchtig, maar duidelijk en laat het verder van je afglijden
Reageer luchtig, maar duidelijk en laat het verder van je afglijden
I was born in the sign of water, and it's there that I feel my best
woensdag 21 maart 2018 09:36
Precies dat heb ik aangegeven. Ik heb gezegd dat wanneer hij thuis eet, dat even kan laten weten. Vond hij belachelijk. Ik zei toen dat ik geen eten meer weggooi...
En hij draait het zo dat ik mijn kind geen eten wil geven.
woensdag 21 maart 2018 09:37
Je laat jouw angst nu regeren, en als je daar aan toegeeft dan is het eind straks echt zoek.CloseFlow schreef: ↑21-03-2018 09:31Heb inmiddels aangegeven dat ik kook voor de mensen die er zijn en hij dit duidelijk kan communiceren.
Hij verdraait het compleet en doet alsof ik hem geen eten geef.
Hij grijpt momenteel alles aan om me te laten boeten, zoals hij het zelf nooit....
Jeetje, dit doet mij echt pijn en het is zo moeilijk dit doot te zetten. Ik weet dat ik het ga doen, maar dit gaat uit de hand lopen....
Hij pubert en schopt wild om zich heen omdat hij ook wel door heeft dat de maat voor jou nu echt vol is. En dat is hij helemaal niet van jou gewend.
Jij pakt nu de regie; zorg dat je die touwtjes nu in handen houdt.
