Kinderen
alle pijlers
Waar moet ik beginnen...
maandag 15 juni 2009 om 22:37
Hallo,
Ik zit met een dilemma, ik lag net al op bed maar kon niet slapen. Manlief had geen zin om te praten en ik moet het van me af praten. Misschien is een mening van jullie voor mij verhelderend.
Het begon allemaal bij de geboorte van mijn zoontje.Schoonouders waren super blij! En meteen ontzettend fanatiek. 4x per week langs wippen was er niks bij. Met mijn hormonen destijds kreeg ik meteen een soort van afkeer elke keer als ik ze zag. Voor de geboorte had ik nergens last van. Ik kan/kon erg goed met mijn schoonouders!
Naar mate de tijd vorderde werd het van 4x per week nu 2x per week. Ze wonen hier erg dichtbij. Maar meestal plan ik het zo dat ik op mijn tijd bij hen langs kom voor een kop thee of koffie. Ik erger me soms als ik zie dat ze soms bellen, of wat dan ook. Heel apart maar ik kan het gewoon niet hebben. Terwijl er niks met hen aan de hand is. Alleen hun in mijn ogen nadrukkelijke aanwezigheid irriteert me soms mateloos. Mijn ouders werken allebeide fulltime en zijn veel minder aanwezig en dringen zich ook minder op. In de zin van, ik wil even met hem wandelen, hij kan hier wel slapen etc etc.
Inmiddels heeft mijn zoontje al 1x bij hen geslapen en dat was goed gegaan. Geen probleem. Voor de geboorte van onze zoon hebben we besloten dat ik een tijd thuis zal blijven voor hem.
Nu komt mijn probleem. Onlangs tijdens een lang weekend op Texel met schoonouders, jaja, gaven ze aan graag 1 dag per week op onze zoon te willen passen. In een soort van opwelling en hen niet te kort willen doen en niet helder nadenken heb ik toegestemd met dit plan. Meteen die week erna is er een tafelstoel aangeschaft etc.
Aanstaande woensdag is de eerst keer dat hij daarheen gaat. Ik ben gewoon thuis en zou echt niet weten wat ik moest doen...
Het benauwd me enorm dat ik thuis zit en hij 5 min lopen van mij vandaan is en zij met hem bezig zijn. Ze zullen met veel liefde met hem omgaan, daar twijfel ik niet aan. Maar hen idee dat hij bij hen is zint me op een één of andere manier niet. Misschien gun ik het hen gewoon niet omdat ze zich in mijn ogen zo vreselijk opdringen... Ik zie ook overal apen en beren....
Wat vinden jullie van mijn probleem...
Ik zit met een dilemma, ik lag net al op bed maar kon niet slapen. Manlief had geen zin om te praten en ik moet het van me af praten. Misschien is een mening van jullie voor mij verhelderend.
Het begon allemaal bij de geboorte van mijn zoontje.Schoonouders waren super blij! En meteen ontzettend fanatiek. 4x per week langs wippen was er niks bij. Met mijn hormonen destijds kreeg ik meteen een soort van afkeer elke keer als ik ze zag. Voor de geboorte had ik nergens last van. Ik kan/kon erg goed met mijn schoonouders!
Naar mate de tijd vorderde werd het van 4x per week nu 2x per week. Ze wonen hier erg dichtbij. Maar meestal plan ik het zo dat ik op mijn tijd bij hen langs kom voor een kop thee of koffie. Ik erger me soms als ik zie dat ze soms bellen, of wat dan ook. Heel apart maar ik kan het gewoon niet hebben. Terwijl er niks met hen aan de hand is. Alleen hun in mijn ogen nadrukkelijke aanwezigheid irriteert me soms mateloos. Mijn ouders werken allebeide fulltime en zijn veel minder aanwezig en dringen zich ook minder op. In de zin van, ik wil even met hem wandelen, hij kan hier wel slapen etc etc.
Inmiddels heeft mijn zoontje al 1x bij hen geslapen en dat was goed gegaan. Geen probleem. Voor de geboorte van onze zoon hebben we besloten dat ik een tijd thuis zal blijven voor hem.
Nu komt mijn probleem. Onlangs tijdens een lang weekend op Texel met schoonouders, jaja, gaven ze aan graag 1 dag per week op onze zoon te willen passen. In een soort van opwelling en hen niet te kort willen doen en niet helder nadenken heb ik toegestemd met dit plan. Meteen die week erna is er een tafelstoel aangeschaft etc.
Aanstaande woensdag is de eerst keer dat hij daarheen gaat. Ik ben gewoon thuis en zou echt niet weten wat ik moest doen...
Het benauwd me enorm dat ik thuis zit en hij 5 min lopen van mij vandaan is en zij met hem bezig zijn. Ze zullen met veel liefde met hem omgaan, daar twijfel ik niet aan. Maar hen idee dat hij bij hen is zint me op een één of andere manier niet. Misschien gun ik het hen gewoon niet omdat ze zich in mijn ogen zo vreselijk opdringen... Ik zie ook overal apen en beren....
Wat vinden jullie van mijn probleem...
maandag 15 juni 2009 om 23:21
quote:fleurtje schreef op 15 juni 2009 @ 23:19:
[...]
Eens. Ik vind het nogal een luxe.
(Maar niet als je geen zin hebt in je schoonouders, dan zou ik kind echt niet brengen. Ik zou dan eerder creche regelen voor een dag in de week)
Ja oké, als je niet met je ouders/schoonouders door een deur kunt dan hopla ochtend of hele dag naar de creche.
Maar ik vond die dag fantastisch, de andere 6 ook.
[...]
Eens. Ik vind het nogal een luxe.
(Maar niet als je geen zin hebt in je schoonouders, dan zou ik kind echt niet brengen. Ik zou dan eerder creche regelen voor een dag in de week)
Ja oké, als je niet met je ouders/schoonouders door een deur kunt dan hopla ochtend of hele dag naar de creche.
Maar ik vond die dag fantastisch, de andere 6 ook.
maandag 15 juni 2009 om 23:22
quote:milo schreef op 15 juni 2009 @ 23:21:
[...]
Ja oké, als je niet met je ouders/schoonouders door een deur kunt dan hopla ochtend of hele dag naar de creche.
Maar ik vond die dag fantastisch, de andere 6 ook.Ik ben ook stik stik stikjaloers op TO en al die anderen die een dag in de week voor zichzelf hebben. Een dagDEEL zou ik al goddelijk vinden.
[...]
Ja oké, als je niet met je ouders/schoonouders door een deur kunt dan hopla ochtend of hele dag naar de creche.
Maar ik vond die dag fantastisch, de andere 6 ook.Ik ben ook stik stik stikjaloers op TO en al die anderen die een dag in de week voor zichzelf hebben. Een dagDEEL zou ik al goddelijk vinden.
maandag 15 juni 2009 om 23:26
Plan wat leuks voor woensdag. Een dagje winkelen of lekker naar kapper en/of schoonheidsspecialist. Of als je geen zin hebt om weg te gaan; zoek een mooi boek uit of een stapel films, zodat je eens heerlijk een dag ongestoord op de bank kunt doorbrengen. Zo wordt het niet alleen maar een dag om tegen op te zien, maar ook één om naar uit te kijken.
Als je er na een paar weken nog steeds niet blij mee bent, kun je altijd nog zeggen dat je er op terug wilt komen.
Als je er na een paar weken nog steeds niet blij mee bent, kun je altijd nog zeggen dat je er op terug wilt komen.
The time is now
maandag 15 juni 2009 om 23:29
quote:Hanneslove5 schreef op 15 juni 2009 @ 23:20:
Is het egoïstisch om te denken "omdat ik me erger aan mijn schoonouders mogen zij niet oppassen" ?? Dat denk ik soms wel eens...
Ik snap het wel een beetje. Als ik geneigd ben zo te denken zeg ik altijd streng tegen mezelf; schaadt het mijn kind?! Het antwoord is altijd nee, sterker nog; voor mijn kind is het eigenlijk alleen maar leuk en fijn. Vervolgens geef ik mezelf een schop onder mijn kont en vind ik dat ik me niet aan moet stellen.
Voorwaarde is natuurlijk wel dat je je kind met een goed gevoel bij je schoonouders achter laat. Dat je erop vertrouwd dat ze goed met hem omgaan en geen keuzes maken waar jij niet achter staat.
Is het egoïstisch om te denken "omdat ik me erger aan mijn schoonouders mogen zij niet oppassen" ?? Dat denk ik soms wel eens...
Ik snap het wel een beetje. Als ik geneigd ben zo te denken zeg ik altijd streng tegen mezelf; schaadt het mijn kind?! Het antwoord is altijd nee, sterker nog; voor mijn kind is het eigenlijk alleen maar leuk en fijn. Vervolgens geef ik mezelf een schop onder mijn kont en vind ik dat ik me niet aan moet stellen.
Voorwaarde is natuurlijk wel dat je je kind met een goed gevoel bij je schoonouders achter laat. Dat je erop vertrouwd dat ze goed met hem omgaan en geen keuzes maken waar jij niet achter staat.
The time is now
maandag 15 juni 2009 om 23:41
Begrijp ik het goed dat jij niet werkt, maar dat je schoonouders toch een dag oppassen?
Ik moet eerlijk zeggen, als ik niet zou werken zou ik dit geloof ik ook niet standaard willen. Dat ze hem regelmatig meenemen voor iets, of dat ie regelmatig erheen gaat, ok, maar een standaard oppasdag, dat zou mij geloof ik te ver gaan als ik niet zou werken.
Waarom erger je je overigens zo aan je schoonouders? is het alleen het feit dat ze zo "aanwezig" zijn? of zit er nog meer achter ? is ook wel belangrijk om dat helder te krijgen.;
Ik moet eerlijk zeggen, als ik niet zou werken zou ik dit geloof ik ook niet standaard willen. Dat ze hem regelmatig meenemen voor iets, of dat ie regelmatig erheen gaat, ok, maar een standaard oppasdag, dat zou mij geloof ik te ver gaan als ik niet zou werken.
Waarom erger je je overigens zo aan je schoonouders? is het alleen het feit dat ze zo "aanwezig" zijn? of zit er nog meer achter ? is ook wel belangrijk om dat helder te krijgen.;
maandag 15 juni 2009 om 23:51
En of je je zoontje er met een goed gevoel achterlaat, of je je kunt vinden in de manier waarop ze met hem omgaan, of je jullie opvoeding respecteren, dat soort dingen zou ik ook wel belangrijk vinden, als je hem standaard een dag daar brengt. Maar ik zou het, wat al eerder gezegd is, liever bewaren voor de keren dat het een fucntie heeft, dat je naar de kapper wil, of wil winkelen of ergens heen moet ofzo. Kan ook op regelmatige basis, maar misshcien wat korter dan een hele dag, of net iets minder vaak dan iedere week. Ofzo.
Probleem is dat je het natuurlijk al toegezegd hebt, dus in dat geval zou ik proberen voor mezelf helder te krijgen of je hem daar wel met vertrouwen en een goed gevoel brengt, en het anders gewoon een tijdje proberen, en bevalt het niet, dan kun je misschien zonder al te veel scheve gezichten een beetje "minderen", wat korter, of net iets minder vaak ofzo, om de week bijvoorbeeld..
Probleem is dat je het natuurlijk al toegezegd hebt, dus in dat geval zou ik proberen voor mezelf helder te krijgen of je hem daar wel met vertrouwen en een goed gevoel brengt, en het anders gewoon een tijdje proberen, en bevalt het niet, dan kun je misschien zonder al te veel scheve gezichten een beetje "minderen", wat korter, of net iets minder vaak ofzo, om de week bijvoorbeeld..
dinsdag 16 juni 2009 om 00:02
quote:Hanneslove5 schreef op 15 juni 2009 @ 23:20:
Is het egoïstisch om te denken "omdat ik me erger aan mijn schoonouders mogen zij niet oppassen" ?? Dat denk ik soms wel eens...
Het is soms gewoon heel moeilijk om te accepteren dat opa's en oma's ook flink verliefd kunnen zijn op hun kleinkinderen en die af en toe een beetje (te veel) claimen. Ik herken dat wel. Maar ik probeer mezelf dan voor te houden dat het niet alleen MIJN kind is, maar ook HUN kleinkind. Ik zal het later waarschijnlijk ook heerlijk vinden om tijd alleen met mijn kleinkinderen door te brengen. En ik gun mijn kinderen ook die prachtige herinneringen van een intieme band met hun opa's en oma's...
Je gevoel is dus begrijpelijk, maar het niet opzij zetten van dat gevoel zou best een beetje egoistisch kunnen zijn, ja.
Ik zou op zo'n dag trouwens lekker gaan sporten, winkelen, boekje lezen, de stad in, bij een oude vriendin op bezoek, een cursus doen, of gewoon lekker met een leuk dvd'tje in bed gaan liggen. Geniet ervan meid! Tijd voor jezelf!
Is het egoïstisch om te denken "omdat ik me erger aan mijn schoonouders mogen zij niet oppassen" ?? Dat denk ik soms wel eens...
Het is soms gewoon heel moeilijk om te accepteren dat opa's en oma's ook flink verliefd kunnen zijn op hun kleinkinderen en die af en toe een beetje (te veel) claimen. Ik herken dat wel. Maar ik probeer mezelf dan voor te houden dat het niet alleen MIJN kind is, maar ook HUN kleinkind. Ik zal het later waarschijnlijk ook heerlijk vinden om tijd alleen met mijn kleinkinderen door te brengen. En ik gun mijn kinderen ook die prachtige herinneringen van een intieme band met hun opa's en oma's...
Je gevoel is dus begrijpelijk, maar het niet opzij zetten van dat gevoel zou best een beetje egoistisch kunnen zijn, ja.
Ik zou op zo'n dag trouwens lekker gaan sporten, winkelen, boekje lezen, de stad in, bij een oude vriendin op bezoek, een cursus doen, of gewoon lekker met een leuk dvd'tje in bed gaan liggen. Geniet ervan meid! Tijd voor jezelf!
dinsdag 16 juni 2009 om 08:03
Ik vond het erg meevallen de eerste keer mijn zoontje naar het kdv brengen. Ik werk onregelmatig, dus ben ook weleens vrij op een kdv dag. Meestal bel ik dan af, krijg er zo n heerlijk spijbelgevoel van. Soms als ik wil bijslapen/poetsen/whatever, breng ik hem wel voor een kort dagje.
OT. Ik zou het wel proberen, maar zou er niet een dag in de week van maken, gewoon wanneer het of jou goed uitkomt of wanneer zij iets heel leuks bedacht hebben om met je zoontje te doen.
Maar als ik het na een keer proberen nog zo vervelend vond, draaide ik de boel mooi terug. Zeker omdat het niet nodig is. Jij huilend op de bank omdat iemand anders op je kind wil passen, lijkt me niet de moeite waard toch?
OT. Ik zou het wel proberen, maar zou er niet een dag in de week van maken, gewoon wanneer het of jou goed uitkomt of wanneer zij iets heel leuks bedacht hebben om met je zoontje te doen.
Maar als ik het na een keer proberen nog zo vervelend vond, draaide ik de boel mooi terug. Zeker omdat het niet nodig is. Jij huilend op de bank omdat iemand anders op je kind wil passen, lijkt me niet de moeite waard toch?
dinsdag 16 juni 2009 om 08:10
Het is inderdaad waar dat het niet alleen mijn kind is maar ook hun kleinkind. Ik heb er een nachtje over geslapen.
Ik breng hem er morgen heen, wacht af hoe het mezelf verging.
Zoals jullie als aangeven is het ook heerlijk een dag voor jezelf te hebben en soms snak ik daar ook wel eens na.
Ik laat het jullie morgen weten hoe het ging en anders zit ik morgen gewoon de hele dag achter de computer met jullie kletsen haha
Ik breng hem er morgen heen, wacht af hoe het mezelf verging.
Zoals jullie als aangeven is het ook heerlijk een dag voor jezelf te hebben en soms snak ik daar ook wel eens na.
Ik laat het jullie morgen weten hoe het ging en anders zit ik morgen gewoon de hele dag achter de computer met jullie kletsen haha
dinsdag 16 juni 2009 om 08:17
En is het een idee om je gevoel eens uit te spreken? Niet dat je je zo ergert maar dat je het moeilijk vindt om je zoon zo te 'delen'? Zo'n regeling is niet onomkeerbaar of zo. Als jij voelt dat een keer per twee weken, of een keer per maand voldoende is voor jou dan moet je dat uitspreken en voor jezelf opkomen. Dat kan ook zonder huilen of lelijk doen. Assertief zijn in dit geval en daarbij ook rekening houden met hun gevoel.
Maar zie het eerst eens aan. Kijk hoe het gaat. Gaat het niet, dat bespreek je dat. Allereerst eens met je man, kijken wat die er van zegt. Misschien kan hij als geen ander jouw gevoel relativeren?
Ik heb me het eerste jaar van het leven van mijn kind van alles wijs laten maken. Het ging niet goed met mij en ik was geen oermoeder. Pas na een jaar ging het tot me doordringen dat ik helemaal niet hoefde te doen wat anderen zeiden en dat ik gewoon zelf de moeder was van mijn dochter en dat ik ook 'nee' kon zeggen. Wat een verademing.....
Je houdt rekening met de gevoelens van je schoonouders, dat is lief van je maar je hoeft niet jezelf emotioneel geweld aan te doen om hun een goed gevoel te geven. Dat is dan weer een ander uiterste.
Kijk hoe het voelt en hoe het gaat, zeg een maand of zo. Evalueer die maand met je man en als het niet ok voelt, nog steeds niet, dan ga je met je schoonouders praten.
Is dat een idee?
Maar zie het eerst eens aan. Kijk hoe het gaat. Gaat het niet, dat bespreek je dat. Allereerst eens met je man, kijken wat die er van zegt. Misschien kan hij als geen ander jouw gevoel relativeren?
Ik heb me het eerste jaar van het leven van mijn kind van alles wijs laten maken. Het ging niet goed met mij en ik was geen oermoeder. Pas na een jaar ging het tot me doordringen dat ik helemaal niet hoefde te doen wat anderen zeiden en dat ik gewoon zelf de moeder was van mijn dochter en dat ik ook 'nee' kon zeggen. Wat een verademing.....
Je houdt rekening met de gevoelens van je schoonouders, dat is lief van je maar je hoeft niet jezelf emotioneel geweld aan te doen om hun een goed gevoel te geven. Dat is dan weer een ander uiterste.
Kijk hoe het voelt en hoe het gaat, zeg een maand of zo. Evalueer die maand met je man en als het niet ok voelt, nog steeds niet, dan ga je met je schoonouders praten.
Is dat een idee?
dinsdag 16 juni 2009 om 10:01
Ik zou het lekker aankijken. Ik moet zeggen dat het me heerlijk lijkt om een dag per week voor mezelf te hebben. En voor je zoontje is het ook hartstikke leuk om een band met zijn opa en oma op te bouwen. Mijn kinderen zien hun opa en oma´s door de afstanden veel minder en dat vinden beide partijen erg jammer.
Ik zou het gewoon eens een paar weken proberen. Als het dan nog niet goed voelt kun je altijd nog terug (gewoon eerlijk zeggen dat het niet goed voelt voor jou, geen rare smoezen verzinnen ofzo). Maar volgens mij went het heel snel. En bedenk ook de voordelen: je kunt op je gemak uitzoeken wanneer, waar en of je weer zou willen werken. Rustig solliciteren enzo. Op je gemak boodschappen doen, sporten, naar de kapper enzo enzo (ik kan mezelf echt niet voorstellen dat ik me een dag zonder kinderen zou vervelen). Desnoods gewoon een dag een boek op de bank lezen.
Ik zou het gewoon eens een paar weken proberen. Als het dan nog niet goed voelt kun je altijd nog terug (gewoon eerlijk zeggen dat het niet goed voelt voor jou, geen rare smoezen verzinnen ofzo). Maar volgens mij went het heel snel. En bedenk ook de voordelen: je kunt op je gemak uitzoeken wanneer, waar en of je weer zou willen werken. Rustig solliciteren enzo. Op je gemak boodschappen doen, sporten, naar de kapper enzo enzo (ik kan mezelf echt niet voorstellen dat ik me een dag zonder kinderen zou vervelen). Desnoods gewoon een dag een boek op de bank lezen.
dinsdag 16 juni 2009 om 10:07
Ik snap je gevoelens wel. Ik vind het ook moeilijk om mijn zoontje uit te lenen, vooral toen hij nog heel klein was. Omdat mijn schoonouders het niet helemaal eens waren met onze manier van voeden (lang bv, pas met 6 maanden bijvoeden, Rapley) was ik altijd bang dat ze hem stiekem dingen zouden geven die ik niet wilde. En ik weet nog steeds niet zeker of ze dat al dan niet gedaan hebben....... maar hij heeft 't wel overleefd, haha.
Maar inderdaad, wat al eerder werd gezegd: het is niet alleen jouw kind, maar ook hun kleinkind. Mijn man en ik hebben zelf altijd een hele goede band met onze opa's en oma's gehad en dat gun ik mijn eigen kinderen ook. En ik weet zeker dat ze genieten van een dagje exclusieve opa-en-oma-aandacht. Net als opa en oma zelf. Dus wie ben ik om dat te ontzeggen aan mijn kinderen en mijn (schoon)ouders?
En ach, dan komt mijn zoontje terug van een dagje schoonouders, helemaal verwend, volgestopt met snoep en pannenkoeken, stralend van plezier en vol verhalen over kinderboerderijen, speeltuinen, etc. etc. Terwijl mijn schoonouders uitgeput neerploffen, omdat ze de hele dag mijn zoontje hebben ge-entertaind. En ik heb een heerlijk relaxed dagje achter de rug, met lekker tijd voor uitgebreide boodschappen, een boekje op de bank, koffiedrinken met een vriendin. Iedereen blij toch?
Maar inderdaad, wat al eerder werd gezegd: het is niet alleen jouw kind, maar ook hun kleinkind. Mijn man en ik hebben zelf altijd een hele goede band met onze opa's en oma's gehad en dat gun ik mijn eigen kinderen ook. En ik weet zeker dat ze genieten van een dagje exclusieve opa-en-oma-aandacht. Net als opa en oma zelf. Dus wie ben ik om dat te ontzeggen aan mijn kinderen en mijn (schoon)ouders?
En ach, dan komt mijn zoontje terug van een dagje schoonouders, helemaal verwend, volgestopt met snoep en pannenkoeken, stralend van plezier en vol verhalen over kinderboerderijen, speeltuinen, etc. etc. Terwijl mijn schoonouders uitgeput neerploffen, omdat ze de hele dag mijn zoontje hebben ge-entertaind. En ik heb een heerlijk relaxed dagje achter de rug, met lekker tijd voor uitgebreide boodschappen, een boekje op de bank, koffiedrinken met een vriendin. Iedereen blij toch?
..
dinsdag 16 juni 2009 om 10:07
Alleen je openingsbericht gelezen:
in jouw geval zou ik mezelf over mijn frusten heenzetten. Echt hoor, puur voor mijn schoonouders en mijn kind zou ik mezelf bij kop en kont pakken en het zien als mijn probleem dat ik zelf moet oplossen en de rest van de wereld niet mee lastig moet vallen met dat soort rare ego dingen. Je gedachten mogen er zijn (je kunt er waarschijnlijk weinig aan doen dat je -nog- zo denkt). Maar je moet dit niet je handelen laten beinvloeden. Ik vind persoonlijk nl. dat je handelen in een perfect normale situatie geen raar gedrag moet worden.
Als jij naar eer en geweten kunt zeggen dat je schoonouders prima mensen zijn die op een normale manier voor kinderen kunnen zorgen, moet je ze ook die kans geven. Je hebt toegestemd. Probeer de zaken positief te draaien. Probeer een stukje eigen leven op te pakken (toch wel tekenend als je niet eens -meer- weet wat je met 1 dag p.w. voor jezelf kan doen) en geniet/ontspan, whatever.
Als je het over een tijd echt nog drie keer niks vindt, is het vroeg genoeg om het er nog eens over te hebben.
Verder, werk aan je positieve relatie met je schoonouders. Vertel ze dat je het begrijpt dat ze graag i het leven van je zoon willen zijn, maar dat het je benauwd als ze zo vaak op de stoep staan. Maak daar afspraken over. Ik zou het ook niks vinden om zo vaak overvallen te worden door mijn (schoon)ouders.
in jouw geval zou ik mezelf over mijn frusten heenzetten. Echt hoor, puur voor mijn schoonouders en mijn kind zou ik mezelf bij kop en kont pakken en het zien als mijn probleem dat ik zelf moet oplossen en de rest van de wereld niet mee lastig moet vallen met dat soort rare ego dingen. Je gedachten mogen er zijn (je kunt er waarschijnlijk weinig aan doen dat je -nog- zo denkt). Maar je moet dit niet je handelen laten beinvloeden. Ik vind persoonlijk nl. dat je handelen in een perfect normale situatie geen raar gedrag moet worden.
Als jij naar eer en geweten kunt zeggen dat je schoonouders prima mensen zijn die op een normale manier voor kinderen kunnen zorgen, moet je ze ook die kans geven. Je hebt toegestemd. Probeer de zaken positief te draaien. Probeer een stukje eigen leven op te pakken (toch wel tekenend als je niet eens -meer- weet wat je met 1 dag p.w. voor jezelf kan doen) en geniet/ontspan, whatever.
Als je het over een tijd echt nog drie keer niks vindt, is het vroeg genoeg om het er nog eens over te hebben.
Verder, werk aan je positieve relatie met je schoonouders. Vertel ze dat je het begrijpt dat ze graag i het leven van je zoon willen zijn, maar dat het je benauwd als ze zo vaak op de stoep staan. Maak daar afspraken over. Ik zou het ook niks vinden om zo vaak overvallen te worden door mijn (schoon)ouders.
dinsdag 16 juni 2009 om 10:10
dinsdag 16 juni 2009 om 10:21
quote:Hanneslove5 schreef op 15 juni 2009 @ 23:20:
Is het egoïstisch om te denken "omdat ik me erger aan mijn schoonouders mogen zij niet oppassen" ?? Dat denk ik soms wel eens...Ja, dat is egoistisch. Misschien niet onmenselijk, maar dat was je vraag niet. Punt is dat jij dat op volwassen manier moet oplossen (uitpraten) en niet op kinderachtige manier (stiekem hun kleinkind onthouden waarvan zij niet begrijpen waarom).
Is het egoïstisch om te denken "omdat ik me erger aan mijn schoonouders mogen zij niet oppassen" ?? Dat denk ik soms wel eens...Ja, dat is egoistisch. Misschien niet onmenselijk, maar dat was je vraag niet. Punt is dat jij dat op volwassen manier moet oplossen (uitpraten) en niet op kinderachtige manier (stiekem hun kleinkind onthouden waarvan zij niet begrijpen waarom).
dinsdag 16 juni 2009 om 11:03
Ikzelf heb een vergelijkbare relatie met mijn schoonouders. Er zijn nogal veel irritaties sinds de geboorte van mijn zoon, en zoals al eerder gezegd hier, het is heel belangrijk om voor jezelf te weten wat daaraan ten grondslag ligt.
Mijn schoonouders zijn ook ontzettend claimerig en gedragen zich alsof het hun eigen kind is in plaats van hun kleinkind. Het probleem voor mij is dat zij telkens over mijn grenzen heen gaan. Ze weten het altijd beter, geven continu ongevraagd advies, ik word er heel moe van. Sinds ik weet waar de schoen wringt kan ik er wel beter mee om gaan. En ik denk altijd maar: ik ben en blijf toch zijn enige moeder hier! En verder gun ik mijn kind ook een leuke opa en oma, dat is ook belangrijk.
Heel ongezond dat jouw schoonmoeder het gevoel heeft dat ze iets kan inhalen bij jouw kind. Mijn schoonmoeder heeft die neiging ook, al spreekt ze het niet zo expliciet uit. Maar haar houding is zo duidelijk, dat ik zelfs wel eens heb gedroomd dat ik mijn schoonmoeder betrapte toen ze mijn zoon stiekem zelf probeerde aan te leggen aan haar borst. Nou ja, dat zegt wel iets over de situatie hè.
Ik werk momenteel ook niet, maar zelfs als ik straks weer ga werken wil ik niet dat mijn schoonouders een dag in de week gaan oppassen. Ik vind dat ze daarmee te veel op de stoel van opvoeder gaan zitten en dat laat ik liever aan de professionals van het kdv over. Af en toe oppassen is prima, maar dan wel echt in de rol van opa en oma.
Maar wel dapper dat je het gewoon gaat proberen. En voor de volgende keer als er zo'n soort verzoek komt: gewoon zeggen dat je daar even over na wilt denken en dat je er nog op terug komt.
Mijn schoonouders zijn ook ontzettend claimerig en gedragen zich alsof het hun eigen kind is in plaats van hun kleinkind. Het probleem voor mij is dat zij telkens over mijn grenzen heen gaan. Ze weten het altijd beter, geven continu ongevraagd advies, ik word er heel moe van. Sinds ik weet waar de schoen wringt kan ik er wel beter mee om gaan. En ik denk altijd maar: ik ben en blijf toch zijn enige moeder hier! En verder gun ik mijn kind ook een leuke opa en oma, dat is ook belangrijk.
Heel ongezond dat jouw schoonmoeder het gevoel heeft dat ze iets kan inhalen bij jouw kind. Mijn schoonmoeder heeft die neiging ook, al spreekt ze het niet zo expliciet uit. Maar haar houding is zo duidelijk, dat ik zelfs wel eens heb gedroomd dat ik mijn schoonmoeder betrapte toen ze mijn zoon stiekem zelf probeerde aan te leggen aan haar borst. Nou ja, dat zegt wel iets over de situatie hè.
Ik werk momenteel ook niet, maar zelfs als ik straks weer ga werken wil ik niet dat mijn schoonouders een dag in de week gaan oppassen. Ik vind dat ze daarmee te veel op de stoel van opvoeder gaan zitten en dat laat ik liever aan de professionals van het kdv over. Af en toe oppassen is prima, maar dan wel echt in de rol van opa en oma.
Maar wel dapper dat je het gewoon gaat proberen. En voor de volgende keer als er zo'n soort verzoek komt: gewoon zeggen dat je daar even over na wilt denken en dat je er nog op terug komt.
dinsdag 16 juni 2009 om 19:53
Hé Hannes,
Je hoeft je zoontje toch niet meteen de hele dag te brengen de eerste keer. Waarom beginen jullie niet met een paar uurtjes, en als alles goed gaat en goed voelt, dan kun je het in de loop van de tijd uitbreiden. Als je kind voor het eerst naar de creche gaat, zit het daar ook niet meteen de hele dag. Ik kan me niet voorstellen dat je schoonouders daar moeilijk over zullen doen, zij zulen toch ook wel begrijpen dat het even wennen is voor jou, eh, ik bedoel voor je zoon
Hoe gaat het trouwens met de allergieën? Is de boel een beetje onder controle?
Sterkte morgen
Je hoeft je zoontje toch niet meteen de hele dag te brengen de eerste keer. Waarom beginen jullie niet met een paar uurtjes, en als alles goed gaat en goed voelt, dan kun je het in de loop van de tijd uitbreiden. Als je kind voor het eerst naar de creche gaat, zit het daar ook niet meteen de hele dag. Ik kan me niet voorstellen dat je schoonouders daar moeilijk over zullen doen, zij zulen toch ook wel begrijpen dat het even wennen is voor jou, eh, ik bedoel voor je zoon
Hoe gaat het trouwens met de allergieën? Is de boel een beetje onder controle?
Sterkte morgen
zondag 28 juni 2009 om 14:30
Hey Darceltje,
Late reactie van mij. Met z'n allergieën gaat het de goede kant op. We zitten nu bij een ander ziekenhuis waar ze meer gespecialiseerd zijn. We krijgen a.s. donderdag de eerste voedselprovocatie test. Heel erg spannend. Hij mag absoluut geen tarwe eten. Daar wordt hij écht ziek van. Erg sneu. Maar heb nu een goed adres waar ik veel voedingsmiddelen voor hem kan kopen.
De koemelk, ei en pinda gaan ze nog testen. Hoop van harte dat hij daar geen heftige reacties op krijgt en hij in ieder geval koemelk en ei mag eten. Dan scheelt een hele hoop in zijn dagelijks dieet.
Zijn eczeem gaat ook goede kant op. Het is veel minder erg dan eerst en hij zit ook lekkerder in zijn velletje letterlijk en figuurlijk!
Hoe is het met jullie telg?
Liefs
Late reactie van mij. Met z'n allergieën gaat het de goede kant op. We zitten nu bij een ander ziekenhuis waar ze meer gespecialiseerd zijn. We krijgen a.s. donderdag de eerste voedselprovocatie test. Heel erg spannend. Hij mag absoluut geen tarwe eten. Daar wordt hij écht ziek van. Erg sneu. Maar heb nu een goed adres waar ik veel voedingsmiddelen voor hem kan kopen.
De koemelk, ei en pinda gaan ze nog testen. Hoop van harte dat hij daar geen heftige reacties op krijgt en hij in ieder geval koemelk en ei mag eten. Dan scheelt een hele hoop in zijn dagelijks dieet.
Zijn eczeem gaat ook goede kant op. Het is veel minder erg dan eerst en hij zit ook lekkerder in zijn velletje letterlijk en figuurlijk!
Hoe is het met jullie telg?
Liefs
zondag 28 juni 2009 om 14:34
Even een update van mijn situatie,
We hebben nu 1 volle woensdag gehad en een halve dinsdag. Hij slaapt daar eigenlijk niet. Dat lukt niet goed. Denk dat het even wennen voor hem is. Krijg hem dan wel erg moe weer thuis.
Nu aankomende week weer proberen. Misschien een halve dag omdat we donderdag een zware dag voor hem in het ziekenhuis hebben...
Moet nog steeds wennen eerlijk gezegd... maar het is ook nog maar anderhalve dag dat hij weg geweest is. Schoonmoeder was al wel meteen de 2e dag naar kennissen geweest om hem daar te showen en koffie te drinken etc. Moet ik zeggen dat ik dat niet echt leuk vind....
We hebben nu 1 volle woensdag gehad en een halve dinsdag. Hij slaapt daar eigenlijk niet. Dat lukt niet goed. Denk dat het even wennen voor hem is. Krijg hem dan wel erg moe weer thuis.
Nu aankomende week weer proberen. Misschien een halve dag omdat we donderdag een zware dag voor hem in het ziekenhuis hebben...
Moet nog steeds wennen eerlijk gezegd... maar het is ook nog maar anderhalve dag dat hij weg geweest is. Schoonmoeder was al wel meteen de 2e dag naar kennissen geweest om hem daar te showen en koffie te drinken etc. Moet ik zeggen dat ik dat niet echt leuk vind....
woensdag 8 juli 2009 om 11:03
Hoi Hannes,
Hoe gaat het nu met je zoon bij je schoonouders? Ik heb net pas het hele topic gelezen en ik herken het zo goed, ik had het zelf kunnen schrijven! Is 'ie nog bij ze geweest en hoe is het toen gegaan? Ik snap ook precies hoe je je voelt over het bezoek van je schoonmoeder aan haar kennissen. Ik zou daar ook niet tegen kunnen, ook al is daar helemaal geen reden toe. Ben blij dat mijn schoonouders nooit op mijn kleine passen.....
Hoe gaat het nu met je zoon bij je schoonouders? Ik heb net pas het hele topic gelezen en ik herken het zo goed, ik had het zelf kunnen schrijven! Is 'ie nog bij ze geweest en hoe is het toen gegaan? Ik snap ook precies hoe je je voelt over het bezoek van je schoonmoeder aan haar kennissen. Ik zou daar ook niet tegen kunnen, ook al is daar helemaal geen reden toe. Ben blij dat mijn schoonouders nooit op mijn kleine passen.....
woensdag 8 juli 2009 om 13:47
quote:jemamem schreef op 28 juni 2009 @ 14:56:
schoonmoeder was al wel meteen de 2e dag naar kennissen geweest om hem daar te showen en koffie te drinken etc. Moet ik zeggen dat ik dat niet echt leuk vind....
Jeetje, wat maakt dát nou uit? Gezellig toch?
Het gekke is, als ik dit over iemand anders hoor is mijn eerste reactie ook: wat maakt het uit, gezellig. Maar als mijn eigen schoonouders het zouden doen, zou ik het - net als Hannes - minder fijn vinden. Waarschijnlijk omdat ik bij hen altijd het idee heb dat het altijd zo om henzelf draait en minder om het belang van het kind. Ik weet het niet precies. Ik geloof dat mijn schoonmoeder hem zo graag wil showen, dat ze liever de hele middag met hem op pad zou zijn in plaats van hem te laten slapen. Voor een keertje is dat niet erg, maar iedere week...
Anyway Hannes, ik ben ook heel benieuwd hoe het je de afgelopen weken is vergaan!
schoonmoeder was al wel meteen de 2e dag naar kennissen geweest om hem daar te showen en koffie te drinken etc. Moet ik zeggen dat ik dat niet echt leuk vind....
Jeetje, wat maakt dát nou uit? Gezellig toch?
Het gekke is, als ik dit over iemand anders hoor is mijn eerste reactie ook: wat maakt het uit, gezellig. Maar als mijn eigen schoonouders het zouden doen, zou ik het - net als Hannes - minder fijn vinden. Waarschijnlijk omdat ik bij hen altijd het idee heb dat het altijd zo om henzelf draait en minder om het belang van het kind. Ik weet het niet precies. Ik geloof dat mijn schoonmoeder hem zo graag wil showen, dat ze liever de hele middag met hem op pad zou zijn in plaats van hem te laten slapen. Voor een keertje is dat niet erg, maar iedere week...
Anyway Hannes, ik ben ook heel benieuwd hoe het je de afgelopen weken is vergaan!
woensdag 8 juli 2009 om 13:48
Wat een flauwekul dat je schoonouders niet naar kennissen mogen!!! Moeten ze de hele dag op de bank zitten? Boodschappen doen mag wel maar visite niet? En als ze kennissen tegen komen de hand voor de wagen houden?
Wees blij dat je trotse schoonouders hebt!
Ga jij niet met hem op visite?
Ik denk dat jij nu wel erg overdrijft en wie geeft jouw hierin tegengas? Bekijk alles eens van een andere kant.
Wees blij dat je trotse schoonouders hebt!
Ga jij niet met hem op visite?
Ik denk dat jij nu wel erg overdrijft en wie geeft jouw hierin tegengas? Bekijk alles eens van een andere kant.
woensdag 8 juli 2009 om 22:20
Hannes, hoe is het nou?
Ik vind het helemaal niet vreemd dat je er zo'n moeite mee hebt. Iemand anders schreef het ook al: je hebt je gevoegd naar het verlangen van je schoonouders terwijl je er zelf nog niet klaar voor was.
Je hebt toch niet voor niets gezegd dat je het eerste jaar thuis zou zijn? Dat was toch om bij je Mini te zijn?
Het lijkt erop dat je schoonouders een beetje veel aan zichzelf denken.
Ik vind dat je het best terug kunt draaien hoor, als het niet zo goed bevalt. Dan zeg je gewoon dat het je spijt dat je erop terugkomt, maar dat je liever de frequentie iets lager ziet, dat je heel blij bent met hun betrokkenheid etc.
Wie zegt of waar staat geschreven dat als je eenmaal een afspraak hebt gemaakt, daar nooit meer op terug mag komen?
Sta jezelf toe om te doen waar je je goed bij voelt. Het zou best eens kunnen, dat als je in dit geval voor jezelf kiest, dat je gevoelens ten opzichte van hun omdraaien. Dan sta je voor jezelf en verwijt je hen ook niets meer.
Ik vind het helemaal niet vreemd dat je er zo'n moeite mee hebt. Iemand anders schreef het ook al: je hebt je gevoegd naar het verlangen van je schoonouders terwijl je er zelf nog niet klaar voor was.
Je hebt toch niet voor niets gezegd dat je het eerste jaar thuis zou zijn? Dat was toch om bij je Mini te zijn?
Het lijkt erop dat je schoonouders een beetje veel aan zichzelf denken.
Ik vind dat je het best terug kunt draaien hoor, als het niet zo goed bevalt. Dan zeg je gewoon dat het je spijt dat je erop terugkomt, maar dat je liever de frequentie iets lager ziet, dat je heel blij bent met hun betrokkenheid etc.
Wie zegt of waar staat geschreven dat als je eenmaal een afspraak hebt gemaakt, daar nooit meer op terug mag komen?
Sta jezelf toe om te doen waar je je goed bij voelt. Het zou best eens kunnen, dat als je in dit geval voor jezelf kiest, dat je gevoelens ten opzichte van hun omdraaien. Dan sta je voor jezelf en verwijt je hen ook niets meer.
