Kinderen
alle pijlers
Waar stopt het 1 en begint het ander?
maandag 6 januari 2020 om 15:03
Vage titel, maar ik kon de zin niet kwijt die ik wilde schrijven:
Waar stopt een 'andere manier van opvoeden' en begint 'verwaarlozing' (of een andere term die beter past)?
Een kind (10) die vrijwel alles mag en ook alles doet.
Deze ouder lacht alles weg, kan pas uren later erachter komen dat het kind toch niet zelf thuisgekomen is, koopt alles wat het kind wil, maar is nauwelijks aanwezig.
Slecht heeft het kind het niet echt...maar goed ook niet.
Wat is jullie visie?
Waar stopt een 'andere manier van opvoeden' en begint 'verwaarlozing' (of een andere term die beter past)?
Een kind (10) die vrijwel alles mag en ook alles doet.
Deze ouder lacht alles weg, kan pas uren later erachter komen dat het kind toch niet zelf thuisgekomen is, koopt alles wat het kind wil, maar is nauwelijks aanwezig.
Slecht heeft het kind het niet echt...maar goed ook niet.
Wat is jullie visie?
maandag 6 januari 2020 om 16:39
maandag 6 januari 2020 om 16:40
in de meeste huizen is alcohol aanwezigs-a-r-kast schreef: ↑06-01-2020 16:38Drugs en alcohol op dienbladen ipv vuurwerk?
En zou dat dan te ver gaan, of is dat dan onder het mom van 'liever onder mijn dak dan ergens anders'?
in veel huizen is eind december vuurwerk aanwezig
Maar de meeste kinderen snappen echt, dat ze daar af moeten blijven
Net zoals: kaarsen, het gas, de boormachine etc
maandag 6 januari 2020 om 16:40
Je kan inderdaad veilig thuis bellen voor informatie of kijk eens bij school voor informatie.s-a-r-kast schreef: ↑06-01-2020 16:38Drugs en alcohol op dienbladen ipv vuurwerk?
En zou dat dan te ver gaan, of is dat dan onder het mom van 'liever onder mijn dak dan ergens anders'?
Hoe gaat het op school?
maandag 6 januari 2020 om 16:41
Heb je doorgevraagd?s-a-r-kast schreef: ↑06-01-2020 16:39Wat ik zei: lachen. De reactie is: weglachen.
"Haha, ik dacht dat kind dat wel kon, hahaha"
- Wat zullen jullie dan geschrokken zijn?
- Was kind erg van streek?
- Misschien moeten we voortaan even afspreken, dat jij brengt en wij halen...
maandag 6 januari 2020 om 16:43
Maar reactie richting kind? En denk je dat het de volgende keer anders gaat.s-a-r-kast schreef: ↑06-01-2020 16:39Wat ik zei: lachen. De reactie is: weglachen.
"Haha, ik dacht dat kind dat wel kon, hahaha"
Een inschattingsfout kan natuurlijk. Maar het maakt wel uit of richting kind ‘Ah sorry wat naar, ik dacht dat dat wel zou kunnen, maar ik had het fout, de volgende keer haal ik je op’ of ‘stel je niet zo aan, het is 10 minuten lopen zeg’ gezegd wordt
maandag 6 januari 2020 om 16:45
De meeste kinderen krijgen wellicht ook wat meer grenzen (en informatie over de reden van begrenzing: gevaarlijk, te zwaar, ongezond, wat dan ook).
In onze buurt is er ook zo’n gezin waar de kinderen vrij rondscharrelen vanaf heel erg jong (met drie jaar alleen op straat spelen, geloof dat iedere buurtbewoner al eens heeft gebeld met VT en politie). Die mogen gewoon zelf iets koken. Of op de BBQ gooien. En ja, zo’n campinggasstel is dan voor zo’n kind een vrij te gebruiken item. Of de friteuse. Voor het kind liep het gelukkig goed af maar hun keuken is volledig afgefikt.
maandag 6 januari 2020 om 16:47
Reactie richting kind heb ik niet gezien, was ik niet bij op dat moment.Malinois schreef: ↑06-01-2020 16:43Maar reactie richting kind? En denk je dat het de volgende keer anders gaat.
Een inschattingsfout kan natuurlijk. Maar het maakt wel uit of richting kind ‘Ah sorry wat naar, ik dacht dat dat wel zou kunnen, maar ik had het fout, de volgende keer haal ik je op’ of ‘stel je niet zo aan, het is 10 minuten lopen zeg’ gezegd wordt
maandag 6 januari 2020 om 16:55
continuiteit, als in vertrouwen in de ouders en toekomstperspectief? : Durf ik niet te zeggen. Het betreft een gebroken gezin en ik heb kind nooit zo direct die vraag gesteld.
Verzorging is er (te zien aan dat kind nooit naakt op straat loopt in ieder geval), woont in een kindrijke-wijk, gaat naar de basisschool, er is geen geldgebrek.
maandag 6 januari 2020 om 17:05
Ik ken meerdere gevallen in mijn omgeving waarvan ik vind dat de kids enigszins verwaarloosd worden. Of het is qua gebrek aan gezond eten, of qua aandacht of puur qua opvoeding.
Je kunt daar niet zoveel mee. De kids zijn niet beter af in pleegzorg. En ik zou niet weten wat jeugdzorg in zulke subtiele gevallen van verwaarlozing kan betekenen.
Je kunt daar niet zoveel mee. De kids zijn niet beter af in pleegzorg. En ik zou niet weten wat jeugdzorg in zulke subtiele gevallen van verwaarlozing kan betekenen.
maandag 6 januari 2020 om 17:07
Pleegzorg is dan ook niet de enige oplossing he, gezinsondersteuning, opvoedingondersteuning is veel nuttiger voor de meeste gezinnenIllinois schreef: ↑06-01-2020 17:05Ik ken meerdere gevallen in mijn omgeving waarvan ik vind dat de kids enigszins verwaarloosd worden. Of het is qua gebrek aan gezond eten, of qua aandacht of puur qua opvoeding.
Je kunt daar niet zoveel mee. De kids zijn niet beter af in pleegzorg. En ik zou niet weten wat jeugdzorg in zulke subtiele gevallen van verwaarlozing kan betekenen.
maandag 6 januari 2020 om 17:08
Dit vind ik wel heel sneu zeg.s-a-r-kast schreef: ↑06-01-2020 16:07Dit weet ik omdat de ouder vroeg via whatsapp of andere kinderen ook nog niet thuis waren toevallig.
Om herkenbaarheid te voorkomen verbuig ik even wat feiten, maar vergelijkbaar met:
kind wel naar een evenement brengen, maar niet ophalen omdat er vanuit gegaan werd dat kind zelf wel thuis kwam. (geen aanname: dit was de uitspraak)
Circa anderhalf uur later als de andere kinderen thuis waren.
Kind bleek achteraf niet alleen naar huis te durven en heeft al die tijd op straat alleen gezeten.
maandag 6 januari 2020 om 17:36
Maar wat is continuiteit, basisveiligheid en mogelijkheid tot ontplooiing en ontwikkeling? Want aan die basisveiligheid lijkt me sowieso niet voldaan als dat kind regelmatig alleen wordt gelaten.
Ik schrik trouwens enorm als ik die lijst bekijk: ik weet dat ik een klotejeugd gehad heb waarvan ik me pas achteraf realiseerde dat het niet aan mij lag hoe ik me voelde als kind maar dat het thuis hartstikke emotioneel onveilig was en ik op zijn zachtst gezegd flink verwaarloosd werd. Alleen: het was voor de buitenwereld niet echt heel erg zichtbaar, ze zagen hooguit een gezin dat een beetje geisoleerd was en een beetje raar werd gevonden met een extreem onzeker en verlegen kind maar er was kleding, drie keer per dag eten en ik ging naar school. De rest was niet echt zichtbaar en daarom is er ook nooit iemand geweest die actief wat eraan heeft gedaan. Ik heb nu nog extreem veel last van mijn jeugd en vind het aan de ene kant moeilijk te begrijpen dat er nooit iemand is geweest die geprobeerd heeft me echt te helpen, maar aan de andere kant snap ik dat er misschien ook helemaal niet zoveel mogelijk was omdat het niet zo zichtbaar was.
Daarom zeg ik echt: twijfel je, doe er wat aan. Beter dat het loos alarm is en er achter de voordeur niet echt iets aan de hand is, dan dat je niks doet omdat het echte probleem niet zichtbaar is. Veel mishandeling en verwaarlozing is niet zichtbaar voor de buitenwereld. In het geval van dit kind lijkt het me echt noodzakelijk dat er gekeken wordt naar hoe het bij het kind thuis is, signalen zijn niet heel positief. Als instanties niks kunnen doen, wees er dan zelf emotioneel voor het kind of zorg dat er iemand anders is die er voor het kind kan zijn want tenminste een volwassene waar het op kan vertrouwen helpt al enorm veel.
Ook nog even een citaat uit dat rapport van het NJI: Van emotionele verwaarlozing is sprake wanneer ouders langdurig tekort schieten in responsiviteit en het geven van positieve aandacht aan het kind.
maandag 6 januari 2020 om 17:46
Hoe kwamen die andere kinderen dan thuis? En die ouders die die kinderen ophaalden vonden het niet zielig dat dat kind daar maar allenig en bang zat te wezen?s-a-r-kast schreef: ↑06-01-2020 16:07Dit weet ik omdat de ouder vroeg via whatsapp of andere kinderen ook nog niet thuis waren toevallig.
Om herkenbaarheid te voorkomen verbuig ik even wat feiten, maar vergelijkbaar met:
kind wel naar een evenement brengen, maar niet ophalen omdat er vanuit gegaan werd dat kind zelf wel thuis kwam. (geen aanname: dit was de uitspraak)
Circa anderhalf uur later als de andere kinderen thuis waren.
Kind bleek achteraf niet alleen naar huis te durven en heeft al die tijd op straat alleen gezeten.
Edit: Kind is dus meegenomen door een andere ouder; ergo er was nog minimaal 1 ander kind ook daar? Waarom waren die kinderen dan niet samen? Waarom werd ene kind 1.5 uur eerder dan het andere kind opgehaald?
Statistics are used much like a drunk uses a lamppost: for support, not illumination.
maandag 6 januari 2020 om 18:56
Als Ik jou verhaal lees, denk ik gelijk aan mijn buren met hun 3 kinderen
Ze zijn beide de godganse dag thuis maar hebben geen flauw idee wat hun kinderen uitspoken
Mogen ook alles, totaal geen regels en hondsbrutaal (ouders zijn ook zo)
En tot diep in de nacht achter de computer
En als 1 van de kinderen te moe is daardoor dan word het doodleuk ziek gemeld op school (En vervolgens staan ze een uur later te springen en te dansen in de tuin)
Met die hitte voor de zomervakantie werden de kinderen ziek gemeld en een uur later zaten ze gillend in het zwembad
En we hebben van dat gillen heel veel overlast gehad, de hele buurt trouwens
Melden bij de woningbouw heeft weinig zin, die doen er niets mee
Wij vinden het verwaarlozen, maar zij zeggen, onze kinderen worden vrij opgevoed en mogen leren door te ondervinden
Als er iets is met hun kinderen dan ligt het altijd aan anderen.
Kind ziek omdat het met de jas los uit school komt dan is dat juf haar schuld want juf moet die jas vast maken (hun jongste zat in groep 2 en ging bijna naar groep 3, dan moet het kind dat zelf kunnen)
Het is en blijft een lastig situatie
Ze zijn beide de godganse dag thuis maar hebben geen flauw idee wat hun kinderen uitspoken
Mogen ook alles, totaal geen regels en hondsbrutaal (ouders zijn ook zo)
En tot diep in de nacht achter de computer
En als 1 van de kinderen te moe is daardoor dan word het doodleuk ziek gemeld op school (En vervolgens staan ze een uur later te springen en te dansen in de tuin)
Met die hitte voor de zomervakantie werden de kinderen ziek gemeld en een uur later zaten ze gillend in het zwembad
En we hebben van dat gillen heel veel overlast gehad, de hele buurt trouwens
Melden bij de woningbouw heeft weinig zin, die doen er niets mee
Wij vinden het verwaarlozen, maar zij zeggen, onze kinderen worden vrij opgevoed en mogen leren door te ondervinden
Als er iets is met hun kinderen dan ligt het altijd aan anderen.
Kind ziek omdat het met de jas los uit school komt dan is dat juf haar schuld want juf moet die jas vast maken (hun jongste zat in groep 2 en ging bijna naar groep 3, dan moet het kind dat zelf kunnen)
Het is en blijft een lastig situatie
Een kus is een indruk, die met nadruk vraagt om een herdruk
maandag 6 januari 2020 om 19:10
Opvoeding is zoiets lastigs. Als ik alle Posts van TO lees zou ik me ook zorgen maken. Ik verbaas me sowieso vaak over wat kinderen in onze omgeving allemaal al mogen die mij kinderen niet mogen.
Misschien ben ik wel te beschermend, dat kan.
Misschien ben ik wel te beschermend, dat kan.
Sometimes I question my sanity, but the unicorn and gummy bears tell me I’m fine!
maandag 6 januari 2020 om 21:32
