Kinderen
alle pijlers
Waneer je eerste kindje??
dinsdag 16 juni 2009 om 15:35
Hoi hoi,
Ik hoor en lees vaak verschillende reactie's over waneer nou wel en niet zwanger te worden.Nu vroeg ik me af wat julie daar van denken ik zal wat punten neerzetten als begeleiding waar ik precies meningen over wil ben benieuwd .
1.Hoe oud moet/mag je zijn ? en hoe oud was je zelf?
2.Hoelang moet/mag je bij je partner zijn? en hoelang was jezelf bij je partner?
3. Je hoort vaak over de financiele situatie. Waneer is dan een goed moment een kindje te krijgen ( omdat niet iedereen zekerheid heeft op een groote financiele toekomst, heeft die dan minder recht op een kind dan iemand die het toevallig getroffen heeft financieel). en je voelt hem al aankomen hoe zat het bij jezelf?
Laat ik zelf het spits afbijten .
1. Dat vind ik ieder voor zich is het altijd slim jong een kindje te nemen misschien niet maar zolang je zeker bent van je partner, zou ik zeggen doe wat goed voelt.: Ik heb nog geen kinderen:
2. Tjah die vind ik moeilijk je kunt namelijk niet van buitenaf bepalen of ze er klaar voor zijn of niet. Misschien is niemand er in eerste instantie klaar voor. De 1 zal misschien na een half jaar al kinderen willen en de ander liever na 5. :Ik ben toch voor wat gooed voelt.:
3. Ik snap dat een baby veel geld kost, toch vind ik dat ookal heb je niet heel veel geld je toch recht op kinderen hebt. Als je een pratisch persoon bent kun je denk ik altijd wel ergens een mouw aanpassen. Je leert het vanzelf om met weinig toch veel te kunnen ben ik van mening. Tuurlijk is het wel zo dat je van te voren goed moet bedenken of het wel kan, want als het echt niet mogelijk is moet je eerlijk zijn tegenover het eventuele kindje. Je wilt hem/haar toch niet op de wereld brengen met allemaal problemen. : euhm ik ben bang dat ik nooit rijk zal worden :
Ik ben benieuwd
groetjes
Ik hoor en lees vaak verschillende reactie's over waneer nou wel en niet zwanger te worden.Nu vroeg ik me af wat julie daar van denken ik zal wat punten neerzetten als begeleiding waar ik precies meningen over wil ben benieuwd .
1.Hoe oud moet/mag je zijn ? en hoe oud was je zelf?
2.Hoelang moet/mag je bij je partner zijn? en hoelang was jezelf bij je partner?
3. Je hoort vaak over de financiele situatie. Waneer is dan een goed moment een kindje te krijgen ( omdat niet iedereen zekerheid heeft op een groote financiele toekomst, heeft die dan minder recht op een kind dan iemand die het toevallig getroffen heeft financieel). en je voelt hem al aankomen hoe zat het bij jezelf?
Laat ik zelf het spits afbijten .
1. Dat vind ik ieder voor zich is het altijd slim jong een kindje te nemen misschien niet maar zolang je zeker bent van je partner, zou ik zeggen doe wat goed voelt.: Ik heb nog geen kinderen:
2. Tjah die vind ik moeilijk je kunt namelijk niet van buitenaf bepalen of ze er klaar voor zijn of niet. Misschien is niemand er in eerste instantie klaar voor. De 1 zal misschien na een half jaar al kinderen willen en de ander liever na 5. :Ik ben toch voor wat gooed voelt.:
3. Ik snap dat een baby veel geld kost, toch vind ik dat ookal heb je niet heel veel geld je toch recht op kinderen hebt. Als je een pratisch persoon bent kun je denk ik altijd wel ergens een mouw aanpassen. Je leert het vanzelf om met weinig toch veel te kunnen ben ik van mening. Tuurlijk is het wel zo dat je van te voren goed moet bedenken of het wel kan, want als het echt niet mogelijk is moet je eerlijk zijn tegenover het eventuele kindje. Je wilt hem/haar toch niet op de wereld brengen met allemaal problemen. : euhm ik ben bang dat ik nooit rijk zal worden :
Ik ben benieuwd
groetjes
dinsdag 16 juni 2009 om 15:40
ik (/wij) wil graag over een half jaar ongeveer stoppen met de pil... en gewoon kijken, wat komt dat komt! Is niet allemaal zo vanzelfsprekend..
Ik wil geen oude moeder worden.. ben nou net 25. Vind het wel mooi om voor mn 30e 2 kindjes te hebben. Of in ieder geval 1.
Vind het wel lastig hoe dan met werken... ik heb goede studie gehad, maar vind het ook belangrijk om er voor t kindje te zijn.
Heb nou tijdelijk contract, zorg eerst dat ik n vast contract heb. Want ik zit bij een organisatie waar ze niet echt happig op vrouwen zijn die parttime willen werken.
Verder zijn mn collega's er ook niet echt mee bezig.. terwijl die vrouwen al wel in de 30 zijn... en alleen maar met hun carriere bezig zijn.
Lastig hoor....
Ben benieuwd naar jullie reacties...
Ik wil geen oude moeder worden.. ben nou net 25. Vind het wel mooi om voor mn 30e 2 kindjes te hebben. Of in ieder geval 1.
Vind het wel lastig hoe dan met werken... ik heb goede studie gehad, maar vind het ook belangrijk om er voor t kindje te zijn.
Heb nou tijdelijk contract, zorg eerst dat ik n vast contract heb. Want ik zit bij een organisatie waar ze niet echt happig op vrouwen zijn die parttime willen werken.
Verder zijn mn collega's er ook niet echt mee bezig.. terwijl die vrouwen al wel in de 30 zijn... en alleen maar met hun carriere bezig zijn.
Lastig hoor....
Ben benieuwd naar jullie reacties...
dinsdag 16 juni 2009 om 15:47
quote:zonneschijntje schreef op 16 juni 2009 @ 15:40:
Verder zijn mn collega's er ook niet echt mee bezig.. terwijl die vrouwen al wel in de 30 zijn... en alleen maar met hun carriere bezig zijn.
Waarom lijkt het alsof je dit afkeurt? Moeten die vrouwen toch zelf weten?
Ik ben 27 en totaal niet toe aan kinderen, ivm klein huushuis, studies en werken.
Ik kan me voorstellen dat als je van het mbo komt en je bent dus 20, gaat samenwonen en werken, dat je dan niet tot je 30e wacht. Maar in mijn geval wordt het zeker niet eerder dan 29/30.
Maar TO je zegt het zelf al: hangt helemaal van de situatie af toch? Bestaan toch geen richtlijnen voor? Je kan moeilijk zeggen: als je 4 jaar een relatie hebt, ja dan ben je er aan toe.
Verder zijn mn collega's er ook niet echt mee bezig.. terwijl die vrouwen al wel in de 30 zijn... en alleen maar met hun carriere bezig zijn.
Waarom lijkt het alsof je dit afkeurt? Moeten die vrouwen toch zelf weten?
Ik ben 27 en totaal niet toe aan kinderen, ivm klein huushuis, studies en werken.
Ik kan me voorstellen dat als je van het mbo komt en je bent dus 20, gaat samenwonen en werken, dat je dan niet tot je 30e wacht. Maar in mijn geval wordt het zeker niet eerder dan 29/30.
Maar TO je zegt het zelf al: hangt helemaal van de situatie af toch? Bestaan toch geen richtlijnen voor? Je kan moeilijk zeggen: als je 4 jaar een relatie hebt, ja dan ben je er aan toe.
dinsdag 16 juni 2009 om 15:51
ik keur het zeker niet af Cassius. Ik wil er alleen maar mee zeggen dat het mij soms wel eens aan het twijfelen maakt over wat ik zelf wil. Ga ik volop voor mijn carrieren of probeer ik het te combineren. Ik denk het laatste...
En ik ben er ook van overtuigd dat hier geen vaste regels voor zijn.. het komt wanneer het komt en wanneer je er samen aan toe bent!
En ik ben er ook van overtuigd dat hier geen vaste regels voor zijn.. het komt wanneer het komt en wanneer je er samen aan toe bent!
anoniem_87319 wijzigde dit bericht op 16-06-2009 15:52
Reden: toevoeging :-)
Reden: toevoeging :-)
% gewijzigd
dinsdag 16 juni 2009 om 15:56
Nou inderdaad fleurtje, wat een non-onderwerp. Ik vind dat iedereen dat zelf moet weten. Het enige wat ik wel storend vind soms zijn vrouwen van 50 die in het buitenland met IVF nog een kind krijgen ofzo. Dat vind ik te oud. En mannen die boven hun 70e nog een kind maken.
Stressed is just desserts spelled backwards
dinsdag 16 juni 2009 om 15:57
Ik was 33 bij onze eerste en partner 34.
Ik ben van mijn 25e tot 32e vrijgezel geweest (af en toe eens een 'relatie') en ben ik dus pas laat de 'juiste'/'ware' tegen gekomen.
Wel hadden wij nu binnen 1,5 jaar een kindje en inmiddels de tweede op komst (zijn we vier jaar samen). We wisten vanaf het begin dat we graag met elkaar kinderen wilden dus e.e.a. ging ook erg snel.
Ik en mijn partner zijn blij dat we niet eerder aan kinderen 'zijn begonnen' in onze eerdere relatie(s), want dat had geen goede gezins-situatie geweest voor een kind (en hadden de kinderen dus ook nog eens gescheiden ouders gehad).
Geld moet geen rol spelen volgens mij. Naar mijn weten zijn er ook voor mensen met een klein budget voldoende mogelijkheden om kinderen op een goede manier op te voeden. Wat belangrijk is voor een kind zit m niet in materiële zaken.... Natuurlijk moet je gezin kunnen eten en een dak boven het hoofd hebben. Maar in dergelijke gevallen geldt dat wanneer je het niet erg vind om hulp te vragen via instanties, familie e.d. zijn er voldoende mogelijkheden om je kinderen op een goede manier op te voeden.
Ik ben van mijn 25e tot 32e vrijgezel geweest (af en toe eens een 'relatie') en ben ik dus pas laat de 'juiste'/'ware' tegen gekomen.
Wel hadden wij nu binnen 1,5 jaar een kindje en inmiddels de tweede op komst (zijn we vier jaar samen). We wisten vanaf het begin dat we graag met elkaar kinderen wilden dus e.e.a. ging ook erg snel.
Ik en mijn partner zijn blij dat we niet eerder aan kinderen 'zijn begonnen' in onze eerdere relatie(s), want dat had geen goede gezins-situatie geweest voor een kind (en hadden de kinderen dus ook nog eens gescheiden ouders gehad).
Geld moet geen rol spelen volgens mij. Naar mijn weten zijn er ook voor mensen met een klein budget voldoende mogelijkheden om kinderen op een goede manier op te voeden. Wat belangrijk is voor een kind zit m niet in materiële zaken.... Natuurlijk moet je gezin kunnen eten en een dak boven het hoofd hebben. Maar in dergelijke gevallen geldt dat wanneer je het niet erg vind om hulp te vragen via instanties, familie e.d. zijn er voldoende mogelijkheden om je kinderen op een goede manier op te voeden.
dinsdag 16 juni 2009 om 15:59
quote:zonneschijntje schreef op 16 juni 2009 @ 15:40:
Ik wil geen oude moeder worden.. ben nou net 25. Vind het wel mooi om voor mn 30e 2 kindjes te hebben. Of in ieder geval 1.
Verder zijn mn collega's er ook niet echt mee bezig.. terwijl die vrouwen al wel in de 30 zijn... en alleen maar met hun carriere bezig zijn.
Dat eerste vind ik echt b**shit, ik geloof niet in oude moeders en jonge moeders, en jong moeder worden is dan beter, leuker?? Voor wie, voor het kind, voor jouzelf? Ik vind mijn ouders actieve leuke mensen, en geen oude zakken, zeker als ik ze met sommige tien jaar jongere ouders van vrienden vergelijk. Die zitten te huismussen, terwijl mijn ouders dat absoluut niet doen. Het gaat om je persoonlijkheid en karakter, niet om je leeftijd. Als mensen graag veel willen werken en reizen, zullen ze niet zo snel in hun 20-er jaren aan een gezin beginnen.
En betreft je collega's: good for them! Loopbaan ontwikkeling, financiële groei en zelfstandigheid, dat klinkt mij niet verkeerd in de oren!
Ik wil geen oude moeder worden.. ben nou net 25. Vind het wel mooi om voor mn 30e 2 kindjes te hebben. Of in ieder geval 1.
Verder zijn mn collega's er ook niet echt mee bezig.. terwijl die vrouwen al wel in de 30 zijn... en alleen maar met hun carriere bezig zijn.
Dat eerste vind ik echt b**shit, ik geloof niet in oude moeders en jonge moeders, en jong moeder worden is dan beter, leuker?? Voor wie, voor het kind, voor jouzelf? Ik vind mijn ouders actieve leuke mensen, en geen oude zakken, zeker als ik ze met sommige tien jaar jongere ouders van vrienden vergelijk. Die zitten te huismussen, terwijl mijn ouders dat absoluut niet doen. Het gaat om je persoonlijkheid en karakter, niet om je leeftijd. Als mensen graag veel willen werken en reizen, zullen ze niet zo snel in hun 20-er jaren aan een gezin beginnen.
En betreft je collega's: good for them! Loopbaan ontwikkeling, financiële groei en zelfstandigheid, dat klinkt mij niet verkeerd in de oren!
dinsdag 16 juni 2009 om 16:00
quote:sweetmel88 schreef op 16 juni 2009 @ 15:35:
Hoi hoi,
1. Dat vind ik ieder voor zich is het altijd slim jong een kindje te nemen misschien niet maar zolang je zeker bent van je partner, zou ik zeggen doe wat goed voelt.: Ik heb nog geen kinderen:
Nemen???
Ik denk dat je blijf mag zijn als een kind je gegeven wordt.
Hoi hoi,
1. Dat vind ik ieder voor zich is het altijd slim jong een kindje te nemen misschien niet maar zolang je zeker bent van je partner, zou ik zeggen doe wat goed voelt.: Ik heb nog geen kinderen:
Nemen???
Ik denk dat je blijf mag zijn als een kind je gegeven wordt.
dinsdag 16 juni 2009 om 16:03
1. ik was zelf 26 toen ik mijn eerste kindje kreeg, ben nu 29 en heb 2 kinderen.
2. Mijn lief en ik wisten al heel snel dat we ooit kinderen wilden, 9 jaar later vonden we de tijd rijp.
3. Wij hebben bewust gewacht tot dat 1 van ons een vaste baan had, ik werkte destijds (en nog altijd) via een uitzendbureau maar wel op contractbasis. We hebben het prima op 1 salaris kunnen redden (tussen de komst van ons 2e kind had ik geen baan) en dat was voor ons zekerheid genoeg.
Je hoeft niet rijk te zijn om kinderen te krijgen; het is maar hoe breed je het wilt hebben. Je voelt vanzelf aan of de tijd rijp is. Onzekerheid zal er altijd zijn, het leven zou ook wel erg saai worden zonder dat.
2. Mijn lief en ik wisten al heel snel dat we ooit kinderen wilden, 9 jaar later vonden we de tijd rijp.
3. Wij hebben bewust gewacht tot dat 1 van ons een vaste baan had, ik werkte destijds (en nog altijd) via een uitzendbureau maar wel op contractbasis. We hebben het prima op 1 salaris kunnen redden (tussen de komst van ons 2e kind had ik geen baan) en dat was voor ons zekerheid genoeg.
Je hoeft niet rijk te zijn om kinderen te krijgen; het is maar hoe breed je het wilt hebben. Je voelt vanzelf aan of de tijd rijp is. Onzekerheid zal er altijd zijn, het leven zou ook wel erg saai worden zonder dat.
dinsdag 16 juni 2009 om 16:13
quote:fleurtje schreef op 16 juni 2009 @ 15:52: Dit vind ik nou een van de weinige onderwerpen waar geen discussie over nodig is, te onzinnig. Moet ieder toch voor zich weten?
Ik ben het met je eens dat iedereen dat voor zichzelf moet bepalen. Wat dat betreft vind ik het dus ook niet echt een discussie waard. Ieders leven is anders en daardoor vallen keuzes ook anders uit. Het ene stel vindt het geweldig om vroeg aan kinderen te beginnen, het andere stel wil eerst nog 'leven' en wacht liever een paar jaartjes.
Wat ik wel een discussie waard vind is of je het recht op kinderen hebt. Het valt me op dat bij veel (van ons) vrouwen op een gegeven moment de eierstokken gaan rammelen en dan moet -bij wijze van spreken - alles er voor wijken. Ieder argument om het nog niet te doen, is dan per definitie niet geldig omdat deze tegen het oergevoel van moeder willen worden ingaat.
Ik ken (veel) voorbeelden van stellen waar het onderling zeer matig gaat (veel problemen, vertrouwensissues, etc) en die dan toch "als redding' een kindje willen als bekroning van hun liefde.
Niemand heeft een garantie dat zijn/haar relatie blijvend is. Maar als je zelf al zoveel twijfels hebt over een relatie dan vind ik het niet heel integer om dan een kind te krijgen.
Ik zou willen dat meer mensen wat meer zelfkennis hadden wat ze aankunnen voor ze aan kinderen begonnen, dat zou een heleboel kinderleed besparen.
Ik ben het met je eens dat iedereen dat voor zichzelf moet bepalen. Wat dat betreft vind ik het dus ook niet echt een discussie waard. Ieders leven is anders en daardoor vallen keuzes ook anders uit. Het ene stel vindt het geweldig om vroeg aan kinderen te beginnen, het andere stel wil eerst nog 'leven' en wacht liever een paar jaartjes.
Wat ik wel een discussie waard vind is of je het recht op kinderen hebt. Het valt me op dat bij veel (van ons) vrouwen op een gegeven moment de eierstokken gaan rammelen en dan moet -bij wijze van spreken - alles er voor wijken. Ieder argument om het nog niet te doen, is dan per definitie niet geldig omdat deze tegen het oergevoel van moeder willen worden ingaat.
Ik ken (veel) voorbeelden van stellen waar het onderling zeer matig gaat (veel problemen, vertrouwensissues, etc) en die dan toch "als redding' een kindje willen als bekroning van hun liefde.
Niemand heeft een garantie dat zijn/haar relatie blijvend is. Maar als je zelf al zoveel twijfels hebt over een relatie dan vind ik het niet heel integer om dan een kind te krijgen.
Ik zou willen dat meer mensen wat meer zelfkennis hadden wat ze aankunnen voor ze aan kinderen begonnen, dat zou een heleboel kinderleed besparen.
dinsdag 16 juni 2009 om 16:20
@ rollergirl;
Blijkt dus maar weer dat het per persoon verschilt wat prioriteit heeft. Mij lijkt een gezinsleven gecombineerd met een leuke baan veel leuker dan een carriere met veel geld , lijkt mij te oppervlakkig. Maar dat verschilt per persoon en dat is helemaal niet erg.
Verder ben ik het eens met jeanette; kinderen krijg je, die neem je niet. Eerst maar eens afwachten of we sowieso wel kinderen kúnnen krijgen.......
Blijkt dus maar weer dat het per persoon verschilt wat prioriteit heeft. Mij lijkt een gezinsleven gecombineerd met een leuke baan veel leuker dan een carriere met veel geld , lijkt mij te oppervlakkig. Maar dat verschilt per persoon en dat is helemaal niet erg.
Verder ben ik het eens met jeanette; kinderen krijg je, die neem je niet. Eerst maar eens afwachten of we sowieso wel kinderen kúnnen krijgen.......
dinsdag 16 juni 2009 om 16:24
quote:wzk schreef op 16 juni 2009 @ 16:13:
[...]
Ik ken (veel) voorbeelden van stellen waar het onderling zeer matig gaat (veel problemen, vertrouwensissues, etc) en die dan toch "als redding' een kindje willen als bekroning van hun liefde.
Ja dat vind ik ook een goed punt. Ik ken zelfs mensen die het voorstellen aan anderen. Dan neem je toch een kindje... helaas werkt dat niet zo. Tenminste als ik mijn eigen ervaring mee reken. Ik denk dat je juist een heel stabiele relatie moet hebben om de komst van een kindje samen aan te kunnen. En goed communicatief ingesteld zijn
[...]
Ik ken (veel) voorbeelden van stellen waar het onderling zeer matig gaat (veel problemen, vertrouwensissues, etc) en die dan toch "als redding' een kindje willen als bekroning van hun liefde.
Ja dat vind ik ook een goed punt. Ik ken zelfs mensen die het voorstellen aan anderen. Dan neem je toch een kindje... helaas werkt dat niet zo. Tenminste als ik mijn eigen ervaring mee reken. Ik denk dat je juist een heel stabiele relatie moet hebben om de komst van een kindje samen aan te kunnen. En goed communicatief ingesteld zijn
dinsdag 16 juni 2009 om 16:24
quote:sweetmel88 schreef op 16 juni 2009 @ 15:35:
3. Ik snap dat een baby veel geld kost, toch vind ik dat ookal heb je niet heel veel geld je toch recht op kinderen hebt.
groetjesIk vind dat babies helemaal niet veel geld kosten. Je kunt net zulke dure kleertjes kopen als je wilt, borstvoeding is (bijna) gratis en luiers zijn elke week wel ergens in de aanbieding. Het gaat volgens mij pas veel geld kosten als ze op clubjes willen en naar school gaan.
3. Ik snap dat een baby veel geld kost, toch vind ik dat ookal heb je niet heel veel geld je toch recht op kinderen hebt.
groetjesIk vind dat babies helemaal niet veel geld kosten. Je kunt net zulke dure kleertjes kopen als je wilt, borstvoeding is (bijna) gratis en luiers zijn elke week wel ergens in de aanbieding. Het gaat volgens mij pas veel geld kosten als ze op clubjes willen en naar school gaan.
dinsdag 16 juni 2009 om 16:28
dinsdag 16 juni 2009 om 16:36
quote:wzk schreef op 16 juni 2009 @ 16:30:
[...]
Wat bedoel je te zeggen Fleurtje? Ik begrijp het, echt, niet.Er wordt hier nogal eens gezegd dat je geen kinderen neemt, maar krijgt. Ik vraag me al een paar jaar af van wie je ze dan krijgt, maar ik heb er hier (en ook op dat babyboomforum trouwens) nooit antwoord op gekregen. Vandaar.
[...]
Wat bedoel je te zeggen Fleurtje? Ik begrijp het, echt, niet.Er wordt hier nogal eens gezegd dat je geen kinderen neemt, maar krijgt. Ik vraag me al een paar jaar af van wie je ze dan krijgt, maar ik heb er hier (en ook op dat babyboomforum trouwens) nooit antwoord op gekregen. Vandaar.
dinsdag 16 juni 2009 om 16:41
ik wil best wel effe reageren:
1.Hoe oud moet/mag je zijn ? en hoe oud was je zelf?
Voorop gesteld is dat je niets moet, volgens mij mag je vanaf het moment dat je ongesteld wordt tot je overgang kinderen krijgen van de natuur. Ik werd op mijn 18e voor het eerst ongesteld dus een echt heel jonge moeder had ik nooit kunnen worden. Maar dat ben ik nog steeds niet, helaas niet DE partner van mijn leven tegengekomen, nu gelukkig wel. Helaas is het nog niet raak, hopelijk wel snel. Inmiddels ben ik 30 en had ook nooit verwacht dat ik nu nog mijn eerste kind moest krijgen, maar de omstandigheden waren er naar, ook een carriere dus.
2.Hoelang moet/mag je bij je partner zijn? en hoelang was jezelf bij je partner?
Het moment dat wij besloten er voor te gaan waren we 8 maanden samen, nu bijna 15.
3. Je hoort vaak over de financiele situatie. Waneer is dan een goed moment een kindje te krijgen ( omdat niet iedereen zekerheid heeft op een groote financiele toekomst, heeft die dan minder recht op een kind dan iemand die het toevallig getroffen heeft financieel). en je voelt hem al aankomen hoe zat het bij jezelf?
Wij hebben alletwee een vaste baan en daarmee zijn we bevoorrecht. Ken ook mensen met beide een aanstelling van een half jaar en zwanger, waarbij de man werkeloos is geworden. Die balen vreselijk, dat snap ik, maar om in zo'n onzekere periode toch die uitdaging van zwanger worden aan te gaan is ook niet slim, zeker niet in tijden van crisis bij veel bedrijven, helemaal in de ICT branche.
1.Hoe oud moet/mag je zijn ? en hoe oud was je zelf?
Voorop gesteld is dat je niets moet, volgens mij mag je vanaf het moment dat je ongesteld wordt tot je overgang kinderen krijgen van de natuur. Ik werd op mijn 18e voor het eerst ongesteld dus een echt heel jonge moeder had ik nooit kunnen worden. Maar dat ben ik nog steeds niet, helaas niet DE partner van mijn leven tegengekomen, nu gelukkig wel. Helaas is het nog niet raak, hopelijk wel snel. Inmiddels ben ik 30 en had ook nooit verwacht dat ik nu nog mijn eerste kind moest krijgen, maar de omstandigheden waren er naar, ook een carriere dus.
2.Hoelang moet/mag je bij je partner zijn? en hoelang was jezelf bij je partner?
Het moment dat wij besloten er voor te gaan waren we 8 maanden samen, nu bijna 15.
3. Je hoort vaak over de financiele situatie. Waneer is dan een goed moment een kindje te krijgen ( omdat niet iedereen zekerheid heeft op een groote financiele toekomst, heeft die dan minder recht op een kind dan iemand die het toevallig getroffen heeft financieel). en je voelt hem al aankomen hoe zat het bij jezelf?
Wij hebben alletwee een vaste baan en daarmee zijn we bevoorrecht. Ken ook mensen met beide een aanstelling van een half jaar en zwanger, waarbij de man werkeloos is geworden. Die balen vreselijk, dat snap ik, maar om in zo'n onzekere periode toch die uitdaging van zwanger worden aan te gaan is ook niet slim, zeker niet in tijden van crisis bij veel bedrijven, helemaal in de ICT branche.
