
Wanneer juiste moment voor 1e kindje..???
woensdag 3 september 2008 om 15:59
Hallo allemaal,
Ik ben 23, vriend is 25 en (sinds enkele maanden) samenwonend.
Vriend heeft net nieuwe baan (jaarcontract 38u), ik afgelopen zomer afgestudeerd en 2 banen (oproepcontract voor 12u en jaarcontract voor 24u).
Hoewel ik nog jong ben, is er zeker een kinderwens. Maar... wat is een juist moment?
Ik ben starter op de arbeidsmarkt, heb een jaarcontract dus te weinig financiele zekerheid. Ook wil ik het liefst eerst trouwen en een huis kopen, voordat er een kindje bij komt.
En ben ik niet te jong, ga ik niet vanalles 'missen' wanneer er een kindje is? (denk aan verre reizen met z'n tweetjes etc).
Aan de andere kant, misschien duurt het erg lang voordat ik zwanger wordt dus dan zijn al die obstakels die ik nu zie niet meer van toepassing...
Ik ben een enorme twijfelkont zoals jullie merken, maar wie weet dat jullie adviezen/tips kunnen geven waardoor ik meer helderheid krijg.
Dan nog een obstakel: hoewel mijn vriend zeker kinderen wil, krijgt hij het benauwd als ik er over begin... Dat is weer iets wat me eigenlijk het signaal geeft dat het niet het goede moment is...
Het zou fijn zijn als jullie ervaringen met me willen delen..
Is het herkenbaar? Of juist helemaal niet en waarom?
Alvast bedankt voor jullie reacties!
Liefs
Ik ben 23, vriend is 25 en (sinds enkele maanden) samenwonend.
Vriend heeft net nieuwe baan (jaarcontract 38u), ik afgelopen zomer afgestudeerd en 2 banen (oproepcontract voor 12u en jaarcontract voor 24u).
Hoewel ik nog jong ben, is er zeker een kinderwens. Maar... wat is een juist moment?
Ik ben starter op de arbeidsmarkt, heb een jaarcontract dus te weinig financiele zekerheid. Ook wil ik het liefst eerst trouwen en een huis kopen, voordat er een kindje bij komt.
En ben ik niet te jong, ga ik niet vanalles 'missen' wanneer er een kindje is? (denk aan verre reizen met z'n tweetjes etc).
Aan de andere kant, misschien duurt het erg lang voordat ik zwanger wordt dus dan zijn al die obstakels die ik nu zie niet meer van toepassing...
Ik ben een enorme twijfelkont zoals jullie merken, maar wie weet dat jullie adviezen/tips kunnen geven waardoor ik meer helderheid krijg.
Dan nog een obstakel: hoewel mijn vriend zeker kinderen wil, krijgt hij het benauwd als ik er over begin... Dat is weer iets wat me eigenlijk het signaal geeft dat het niet het goede moment is...
Het zou fijn zijn als jullie ervaringen met me willen delen..
Is het herkenbaar? Of juist helemaal niet en waarom?
Alvast bedankt voor jullie reacties!
Liefs

woensdag 3 september 2008 om 16:09
Belangrijkste obstakel is je vriend. Als hij het nu nog niet ziet zitten, wat begrijpelijk is op zijn leeftijd, dan zou ik nog even wachten.
Kan je meteen werkervaring opdoen. Bovendien is het niet verkeerd om een tijdje als volwassene te hebben geleefd voor er kinderen komen.
Ik was 23 toen ik mijn eerste kreeg. Het kan prima hoor. Al voelde ik mezelf wel een kind met een kind. Hoewel ik hem nooit in zou willen ruilen, raad ik anderen wel aan om eerst zelfstandig te worden. Financieel onafhankelijk.
Ik geloof niet dat een dertig jarige moeder een betere moeder zou zijn dan een 23 jarige, of andersom.
Kan je meteen werkervaring opdoen. Bovendien is het niet verkeerd om een tijdje als volwassene te hebben geleefd voor er kinderen komen.
Ik was 23 toen ik mijn eerste kreeg. Het kan prima hoor. Al voelde ik mezelf wel een kind met een kind. Hoewel ik hem nooit in zou willen ruilen, raad ik anderen wel aan om eerst zelfstandig te worden. Financieel onafhankelijk.
Ik geloof niet dat een dertig jarige moeder een betere moeder zou zijn dan een 23 jarige, of andersom.
woensdag 3 september 2008 om 16:10
woensdag 3 september 2008 om 16:11
Tsja. Ik denk dat als je hier even goed zoekt en naar beneden scrollt op de kinderpijler je een heleboel van dit soort topics tegenkomt. En niemand kan je echt goed raad geven, want je moet het echt helemaal zelf beslissen samen met je partner.
Er is altijd wel een reden te verzinnen waarom je zou moeten wachten met het krijgen van kinderen. Dat is vaak het probleem. Als jij of je partner nog niet overtuigd zijn is wachten een goede optie. Mannen zijn er vaak wat langzamer in dan vrouwen.
Ik ben nu 27 jaar, mijn vriend is 30 en we proberen het nu sinds vorig jaar april. Mijn vriend wilde vooral niet eerder vanwege allerlei redenen, als het aan mij had gelegen waren we wel veel eerder begonnen. Maar nu het zo lang duurt (ik heb twee miskramen gehad), beseft mijn vriend pas dat hij ook veel eerder had willen beginnen. Want: 'dan had ik nog zat tijd gehad om aan het idee te wennen,' zegt hij.
Praat er dus goed over met z'n tweeën. Maar ga niet zitten pushen, dat werkt averechts. Laat het idee een beetje sudderen en kom er nog eens op terug. Dan komt het vast goed.
Er is altijd wel een reden te verzinnen waarom je zou moeten wachten met het krijgen van kinderen. Dat is vaak het probleem. Als jij of je partner nog niet overtuigd zijn is wachten een goede optie. Mannen zijn er vaak wat langzamer in dan vrouwen.
Ik ben nu 27 jaar, mijn vriend is 30 en we proberen het nu sinds vorig jaar april. Mijn vriend wilde vooral niet eerder vanwege allerlei redenen, als het aan mij had gelegen waren we wel veel eerder begonnen. Maar nu het zo lang duurt (ik heb twee miskramen gehad), beseft mijn vriend pas dat hij ook veel eerder had willen beginnen. Want: 'dan had ik nog zat tijd gehad om aan het idee te wennen,' zegt hij.
Praat er dus goed over met z'n tweeën. Maar ga niet zitten pushen, dat werkt averechts. Laat het idee een beetje sudderen en kom er nog eens op terug. Dan komt het vast goed.
woensdag 3 september 2008 om 16:14
Het juiste moment is wanneer jullie er allebei aan toe zijn. Wat vind je op dit moment belangrijk? Wil je nog samen verre reizen maken? wil je nog op stap? Niet dat dat met een kindje niet meer kan, maar dat zijn wel dingen waar je over na moet denken. Je geeft aan dat je eerst wil trouwen en een huis wilt kopen. Je vriend is er nog niet aan toe. Jij twijfelt. Je hebt geen financiele zekerheid. Leeftijd is in deze niet zo van belang. De een is er aan toe op haar 21e en de ander wacht bewust tot ze 35 is. Ik lees uit je post dat je er eigenlijk nog niet aan toe bent en eerst wat dingen op orde wilt brengen. Dan moet je dat zeker doen. Tuurlijk kun je rekening houden met het feit dat een tijd duurt voor je zwanger raakt, maar je kan het ook bij de eerste poging zijn. Dan zijn al die dingen waar je over twijfelt wel nog van toepassing.
Kortom..weet zeker dat je samen er aan toe bent! En dat de situatie waarin je nu zit een goede basis is voor een kindje.
Kortom..weet zeker dat je samen er aan toe bent! En dat de situatie waarin je nu zit een goede basis is voor een kindje.
woensdag 3 september 2008 om 16:18
Hey Sjalalaan,
Heel herkenbaar voor mij!
Ik ben ook 23, vriend is 27. Allebei vaste baan en dit jaar een huis gekocht.. Dus wat betreft financien en huisvesting zijn we er klaar voor. Ook weten we allebei zeker dat we kinderen willen, vriend nog liever vandaag dan morgen.
Maar.. we zijn pas 2 jaar samen, en ik vind een goede, stabiele relatie het belangrijkste voordat je aan kinderen begint.
En ik ben inderdaad ook bang dat ik nog te jong ben en eerst levenservaring op moet doen..?
Maar aan de andere kant ben ik me ervan bewust dat het niet vanzelfsprekend is dat je ook zwanger kan worden, dus ben bang dat als ik straks 'oud' genoeg ben om aan kinderen te beginnen, het dan niet lukt en we alsnog jaren verder zijn als het dan toch nog mocht lukken..
Erg warrig verhaal, maar zoals je leest heb ik dus dezelfde twijfels
liefs Jill
Heel herkenbaar voor mij!
Ik ben ook 23, vriend is 27. Allebei vaste baan en dit jaar een huis gekocht.. Dus wat betreft financien en huisvesting zijn we er klaar voor. Ook weten we allebei zeker dat we kinderen willen, vriend nog liever vandaag dan morgen.
Maar.. we zijn pas 2 jaar samen, en ik vind een goede, stabiele relatie het belangrijkste voordat je aan kinderen begint.
En ik ben inderdaad ook bang dat ik nog te jong ben en eerst levenservaring op moet doen..?
Maar aan de andere kant ben ik me ervan bewust dat het niet vanzelfsprekend is dat je ook zwanger kan worden, dus ben bang dat als ik straks 'oud' genoeg ben om aan kinderen te beginnen, het dan niet lukt en we alsnog jaren verder zijn als het dan toch nog mocht lukken..
Erg warrig verhaal, maar zoals je leest heb ik dus dezelfde twijfels
liefs Jill

woensdag 3 september 2008 om 16:20
quote:sjalalaan schreef op 03 september 2008 @ 15:59:
Hoewel ik nog jong ben, is er zeker een kinderwens. Maar... wat is een juist moment? 9 maanden na de conceptie.
En nee, dat is geen flauwe antwoord. Je kan nog jaren piekeren en argumenten bedenken, maar een rationeel "goed" antwoord is er toch niet.
Hoewel ik nog jong ben, is er zeker een kinderwens. Maar... wat is een juist moment? 9 maanden na de conceptie.
En nee, dat is geen flauwe antwoord. Je kan nog jaren piekeren en argumenten bedenken, maar een rationeel "goed" antwoord is er toch niet.
woensdag 3 september 2008 om 16:27
Persoonlijk denk ik dat je niet naar de meningen van anderen moet gaan kijken met zoiets, wanneer het het juiste moment is voel je dat gewoon. Ik denk dat als je de mening van anderen vraagt je er nog niet aan toe bent. Mijn vriend en ik besloten 2,5 jaar geleden aan kinderen te gaan beginnen ik was toen net 22. Mijn vriend werkt fulltime en ik werk parttime. Ik ben nu eindelijk na 2,5 jaar 6 weken zwanger waar we ontzettend blij mee zijn! Ik ga als het kindje er is stoppen met werken, of ik blijf 1 a 2 dagen per week werken maar wij hebben de luxe dat in ieder geval ik niet voor het geld hoeft te werken.
Ik denk dat het juist leuk is als je jong aan kids begint is ook leuk voor de kinderen als ze jonge ouders hebben. NIet dat ik vind dat oudere mensen geen kids moeten nemen....
Ik denk dat het juist leuk is als je jong aan kids begint is ook leuk voor de kinderen als ze jonge ouders hebben. NIet dat ik vind dat oudere mensen geen kids moeten nemen....

woensdag 3 september 2008 om 16:27
woensdag 3 september 2008 om 16:32
is er een goed moment? Ja misschien wel, maar het ligt eraan wat jij wil met je leven. Wil je eerst een vaste aanstelling, huis kopen, trouwens, reizen genieten van elkaar, carriere maken etc etc. Wanneer je dat doet ben je volgens mij 40 en wordt het alleen maar lastiger.
Zoals eerder gezegd: je moet er alletwee klaar voor zijn, en dat beslis je toch samen. Wat voor jou een goed moment is kan voor je vriend totaal niet zo zijn en andersom.
Mijn vriend en ik (resp. nu 33 en 29) zijn 5 maanden samen en willen ook heel graag kinderen. We hebben bedacht dat zonder anticonceptie te gaan proberen over een maand of zeven, wanneer we een jaar samen zijn. Snel, ja misschien wel, maar wat is een stabiele relatie? Ken mensen die na 33 jaar stabiele relatie alsnog uit elkaar gaan. Twijfels?? Nee, zeker niet. Het goede moment?? Dat hopen we dan maar.
Zoals eerder gezegd: je moet er alletwee klaar voor zijn, en dat beslis je toch samen. Wat voor jou een goed moment is kan voor je vriend totaal niet zo zijn en andersom.
Mijn vriend en ik (resp. nu 33 en 29) zijn 5 maanden samen en willen ook heel graag kinderen. We hebben bedacht dat zonder anticonceptie te gaan proberen over een maand of zeven, wanneer we een jaar samen zijn. Snel, ja misschien wel, maar wat is een stabiele relatie? Ken mensen die na 33 jaar stabiele relatie alsnog uit elkaar gaan. Twijfels?? Nee, zeker niet. Het goede moment?? Dat hopen we dan maar.
woensdag 3 september 2008 om 16:33
quote:jill85 schreef op 03 september 2008 @ 16:18:
Hey Sjalalaan,
Heel herkenbaar voor mij!
Ik ben ook 23, vriend is 27. Allebei vaste baan en dit jaar een huis gekocht.. Dus wat betreft financien en huisvesting zijn we er klaar voor. Ook weten we allebei zeker dat we kinderen willen, vriend nog liever vandaag dan morgen.
Maar.. we zijn pas 2 jaar samen, en ik vind een goede, stabiele relatie het belangrijkste voordat je aan kinderen begint.
En ik ben inderdaad ook bang dat ik nog te jong ben en eerst levenservaring op moet doen..?
Maar aan de andere kant ben ik me ervan bewust dat het niet vanzelfsprekend is dat je ook zwanger kan worden, dus ben bang dat als ik straks 'oud' genoeg ben om aan kinderen te beginnen, het dan niet lukt en we alsnog jaren verder zijn als het dan toch nog mocht lukken..
Erg warrig verhaal, maar zoals je leest heb ik dus dezelfde twijfels
liefs Jill
Ik vind het niet warrig, eerder herkenbaar
Met name de twijfels over het niet meteen zwanger worden maken dat ik er nu al zo mee bezig ben. Stel je voor dat ik het moment uitstel en dat het dan niet wil lukken....!
Wat betreft jullie relatie: mee eens dat een relatie stabiel moet zijn, maar of dat nou te meten is in jaren? Ik ben bijna 3 jaar samen met mijn vriend, maar ben er 100% zeker van dat dit het is! Hiervoor twee andere relaties gehad (2,5 en 1,5 jaar) en het is niet te vergelijken (en niet alleen omdat ik nu ouder ben).
Dus als jullie zeker zijn van jullie relatie en het voelt echt goed, vind ik dat het geen obstakel zou moeten zijn dat jullie nog maar 2 jaar samen zijn.
Sommige stellen zijn jarenlang samen, maar hebben nog niets meegemaakt in die tijd en dan kan het alsnog klappen wanneer de moeilijkheden aantreden. Nog een argument dat de tijd die je samen bent er minder toe doet dan de kwaliteit!!
Hey Sjalalaan,
Heel herkenbaar voor mij!
Ik ben ook 23, vriend is 27. Allebei vaste baan en dit jaar een huis gekocht.. Dus wat betreft financien en huisvesting zijn we er klaar voor. Ook weten we allebei zeker dat we kinderen willen, vriend nog liever vandaag dan morgen.
Maar.. we zijn pas 2 jaar samen, en ik vind een goede, stabiele relatie het belangrijkste voordat je aan kinderen begint.
En ik ben inderdaad ook bang dat ik nog te jong ben en eerst levenservaring op moet doen..?
Maar aan de andere kant ben ik me ervan bewust dat het niet vanzelfsprekend is dat je ook zwanger kan worden, dus ben bang dat als ik straks 'oud' genoeg ben om aan kinderen te beginnen, het dan niet lukt en we alsnog jaren verder zijn als het dan toch nog mocht lukken..
Erg warrig verhaal, maar zoals je leest heb ik dus dezelfde twijfels
liefs Jill
Ik vind het niet warrig, eerder herkenbaar
Met name de twijfels over het niet meteen zwanger worden maken dat ik er nu al zo mee bezig ben. Stel je voor dat ik het moment uitstel en dat het dan niet wil lukken....!
Wat betreft jullie relatie: mee eens dat een relatie stabiel moet zijn, maar of dat nou te meten is in jaren? Ik ben bijna 3 jaar samen met mijn vriend, maar ben er 100% zeker van dat dit het is! Hiervoor twee andere relaties gehad (2,5 en 1,5 jaar) en het is niet te vergelijken (en niet alleen omdat ik nu ouder ben).
Dus als jullie zeker zijn van jullie relatie en het voelt echt goed, vind ik dat het geen obstakel zou moeten zijn dat jullie nog maar 2 jaar samen zijn.
Sommige stellen zijn jarenlang samen, maar hebben nog niets meegemaakt in die tijd en dan kan het alsnog klappen wanneer de moeilijkheden aantreden. Nog een argument dat de tijd die je samen bent er minder toe doet dan de kwaliteit!!
woensdag 3 september 2008 om 16:35
quote:Becky26 schreef op 03 september 2008 @ 16:32:
is er een goed moment? Ja misschien wel, maar het ligt eraan wat jij wil met je leven. Wil je eerst een vaste aanstelling, huis kopen, trouwens, reizen genieten van elkaar, carriere maken etc etc. Wanneer je dat doet ben je volgens mij 40 en wordt het alleen maar lastiger.
Zoals eerder gezegd: je moet er alletwee klaar voor zijn, en dat beslis je toch samen. Wat voor jou een goed moment is kan voor je vriend totaal niet zo zijn en andersom.
Mijn vriend en ik (resp. nu 33 en 29) zijn 5 maanden samen en willen ook heel graag kinderen. We hebben bedacht dat zonder anticonceptie te gaan proberen over een maand of zeven, wanneer we een jaar samen zijn. Snel, ja misschien wel, maar wat is een stabiele relatie? Ken mensen die na 33 jaar stabiele relatie alsnog uit elkaar gaan. Twijfels?? Nee, zeker niet. Het goede moment?? Dat hopen we dan maar.Mee eens dat je ook nooit 100% zekerheid hebt dat het een goed moment is. Laten we het er dan maar op houden dat het goed moet voelen!!
is er een goed moment? Ja misschien wel, maar het ligt eraan wat jij wil met je leven. Wil je eerst een vaste aanstelling, huis kopen, trouwens, reizen genieten van elkaar, carriere maken etc etc. Wanneer je dat doet ben je volgens mij 40 en wordt het alleen maar lastiger.
Zoals eerder gezegd: je moet er alletwee klaar voor zijn, en dat beslis je toch samen. Wat voor jou een goed moment is kan voor je vriend totaal niet zo zijn en andersom.
Mijn vriend en ik (resp. nu 33 en 29) zijn 5 maanden samen en willen ook heel graag kinderen. We hebben bedacht dat zonder anticonceptie te gaan proberen over een maand of zeven, wanneer we een jaar samen zijn. Snel, ja misschien wel, maar wat is een stabiele relatie? Ken mensen die na 33 jaar stabiele relatie alsnog uit elkaar gaan. Twijfels?? Nee, zeker niet. Het goede moment?? Dat hopen we dan maar.Mee eens dat je ook nooit 100% zekerheid hebt dat het een goed moment is. Laten we het er dan maar op houden dat het goed moet voelen!!
woensdag 3 september 2008 om 16:36
Ach, juiste moment, juiste moment..zwaaaar overschat
wij waren onder de 20, ik zonder opleiding, man voor zn eindexamen, 5 maanden een stel, en voila, foutje, bedankt. Ik had wel een goede, zelfstandige woning, dat wel.
fast forward naar nu, 12 jaar later:
inmiddels nog steeds heel happy samen, twee kinderen, allebei mooie carriere en academische opleiding.
wij waren onder de 20, ik zonder opleiding, man voor zn eindexamen, 5 maanden een stel, en voila, foutje, bedankt. Ik had wel een goede, zelfstandige woning, dat wel.
fast forward naar nu, 12 jaar later:
inmiddels nog steeds heel happy samen, twee kinderen, allebei mooie carriere en academische opleiding.
woensdag 3 september 2008 om 16:38
quote:RosieRo schreef op 03 september 2008 @ 16:36:
Ach, juiste moment, juiste moment..zwaaaar overschat
wij waren onder de 20, ik zonder opleiding, man voor zn eindexamen, 5 maanden een stel, en voila, foutje, bedankt. Ik had wel een goede, zelfstandige woning, dat wel.
fast forward naar nu, 12 jaar later:
inmiddels nog steeds heel happy samen, twee kinderen, allebei mooie carriere en academische opleiding.
Wow, mooi verhaal!!!
Je hoort toch vaker dat het niet zo loopt als bij jullie..
Ach, juiste moment, juiste moment..zwaaaar overschat
wij waren onder de 20, ik zonder opleiding, man voor zn eindexamen, 5 maanden een stel, en voila, foutje, bedankt. Ik had wel een goede, zelfstandige woning, dat wel.
fast forward naar nu, 12 jaar later:
inmiddels nog steeds heel happy samen, twee kinderen, allebei mooie carriere en academische opleiding.
Wow, mooi verhaal!!!
Je hoort toch vaker dat het niet zo loopt als bij jullie..
woensdag 3 september 2008 om 16:39
quote:RosieRo schreef op 03 september 2008 @ 16:36:
Ach, juiste moment, juiste moment..zwaaaar overschat
wij waren onder de 20, ik zonder opleiding, man voor zn eindexamen, 5 maanden een stel, en voila, foutje, bedankt. Ik had wel een goede, zelfstandige woning, dat wel.
fast forward naar nu, 12 jaar later:
inmiddels nog steeds heel happy samen, twee kinderen, allebei mooie carriere en academische opleiding.Dat zijn de mooie verhalen (vroeg aan de kids, dus voor je carriere) heeft ook voordelen.
Ach, juiste moment, juiste moment..zwaaaar overschat
wij waren onder de 20, ik zonder opleiding, man voor zn eindexamen, 5 maanden een stel, en voila, foutje, bedankt. Ik had wel een goede, zelfstandige woning, dat wel.
fast forward naar nu, 12 jaar later:
inmiddels nog steeds heel happy samen, twee kinderen, allebei mooie carriere en academische opleiding.Dat zijn de mooie verhalen (vroeg aan de kids, dus voor je carriere) heeft ook voordelen.
woensdag 3 september 2008 om 16:42
ja, dat besef ik me ook wel hoor, wij zijn eerder uitzondering dan regel
maargoed, ter relativering, je kan alles plannen en 'ideaal' doen en dan kan het fout gaan, soms als je dat niet doet kan het ook goed gaan.
i count my blessings en we hebben alles op alles gezet, was zeker niet de makkelijkste weg maar goed, als het niet kan zoals het moet, dan moet het zoals het kan.
De kinderen en onze relatie waren altijd prioriteit nummer 1 en daar hebben we altijd alles voor opzij gezet.
maargoed, ter relativering, je kan alles plannen en 'ideaal' doen en dan kan het fout gaan, soms als je dat niet doet kan het ook goed gaan.
i count my blessings en we hebben alles op alles gezet, was zeker niet de makkelijkste weg maar goed, als het niet kan zoals het moet, dan moet het zoals het kan.
De kinderen en onze relatie waren altijd prioriteit nummer 1 en daar hebben we altijd alles voor opzij gezet.

woensdag 3 september 2008 om 16:44
quote:sjalalaan schreef op 03 september 2008 @ 16:27:
Bedankt voor jullie reacties, wat ik er een beetje uit hoor is dat die twijfels me eigenlijk zeggen dat het moment nog niet juist is. Want dan zou ik er niet zo over twijfelen...
Maar ja, verstand en gevoel gaan vaak helemaal niet zo goed samen natuurlijk!Dat is ongeveer het tegenovergestelde van wat ik zei.
Bedankt voor jullie reacties, wat ik er een beetje uit hoor is dat die twijfels me eigenlijk zeggen dat het moment nog niet juist is. Want dan zou ik er niet zo over twijfelen...
Maar ja, verstand en gevoel gaan vaak helemaal niet zo goed samen natuurlijk!Dat is ongeveer het tegenovergestelde van wat ik zei.
woensdag 3 september 2008 om 16:49
quote:rider schreef op 03 september 2008 @ 16:44:
[...]
Dat is ongeveer het tegenovergestelde van wat ik zei.
Ondanks je opmerking dat het geen flauw antwoord was, heb ik het niet helemaal serieus genomen.
Het ging er mij om de twijfels te bespreken die je kan hebben voor het moment waarop je samen kiest om aan kinderen te beginnen.
Er vanuit gaande dat er geen ongelukjes gebeuren, heb je daar enige controle over en kun je het moment van conceptie enigzins controleren.
[...]
Dat is ongeveer het tegenovergestelde van wat ik zei.
Ondanks je opmerking dat het geen flauw antwoord was, heb ik het niet helemaal serieus genomen.
Het ging er mij om de twijfels te bespreken die je kan hebben voor het moment waarop je samen kiest om aan kinderen te beginnen.
Er vanuit gaande dat er geen ongelukjes gebeuren, heb je daar enige controle over en kun je het moment van conceptie enigzins controleren.
woensdag 3 september 2008 om 16:51
quote:MissFine schreef op 03 september 2008 @ 16:27:
Persoonlijk denk ik dat je niet naar de meningen van anderen moet gaan kijken met zoiets, wanneer het het juiste moment is voel je dat gewoon. Ik denk dat als je de mening van anderen vraagt je er nog niet aan toe bent. Mijn vriend en ik besloten 2,5 jaar geleden aan kinderen te gaan beginnen ik was toen net 22. Mijn vriend werkt fulltime en ik werk parttime. Ik ben nu eindelijk na 2,5 jaar 6 weken zwanger waar we ontzettend blij mee zijn! Ik ga als het kindje er is stoppen met werken, of ik blijf 1 a 2 dagen per week werken maar wij hebben de luxe dat in ieder geval ik niet voor het geld hoeft te werken.
Ik denk dat het juist leuk is als je jong aan kids begint is ook leuk voor de kinderen als ze jonge ouders hebben. NIet dat ik vind dat oudere mensen geen kids moeten nemen....
Van harte gefeliciteerd met je zwangerschap!!
Wat maakte dat jullie zo 'jong' aan kinderen wilden beginnen?
Hadden jullie toen al woonruimte, financiele zekerheid etc?
En speelde bij jullie mee dat het mogelijk wat langer kan duren voordat je zwanger zou raken??
Persoonlijk denk ik dat je niet naar de meningen van anderen moet gaan kijken met zoiets, wanneer het het juiste moment is voel je dat gewoon. Ik denk dat als je de mening van anderen vraagt je er nog niet aan toe bent. Mijn vriend en ik besloten 2,5 jaar geleden aan kinderen te gaan beginnen ik was toen net 22. Mijn vriend werkt fulltime en ik werk parttime. Ik ben nu eindelijk na 2,5 jaar 6 weken zwanger waar we ontzettend blij mee zijn! Ik ga als het kindje er is stoppen met werken, of ik blijf 1 a 2 dagen per week werken maar wij hebben de luxe dat in ieder geval ik niet voor het geld hoeft te werken.
Ik denk dat het juist leuk is als je jong aan kids begint is ook leuk voor de kinderen als ze jonge ouders hebben. NIet dat ik vind dat oudere mensen geen kids moeten nemen....

Van harte gefeliciteerd met je zwangerschap!!
Wat maakte dat jullie zo 'jong' aan kinderen wilden beginnen?
Hadden jullie toen al woonruimte, financiele zekerheid etc?
En speelde bij jullie mee dat het mogelijk wat langer kan duren voordat je zwanger zou raken??
woensdag 3 september 2008 om 16:55
Het aller-aller-aller belangrijkste waar je naar mijn mening wel degelijk rekening mee moet houden, is dat jullie beiden er klaar voor zijn.
Te veel huwelijken of gezinnen stranden omdat de vrouw/man de zin heeft doorgezet, terwijl de partner er eigenlijk nog niet aan toe was.
Ik zie genoeg voorbeelden om mij heen.
Stel het (ongeboren) kind op de eerste plaats en niet jezelf. Relaties kunnen altijd stranden, maar begin aub met een goede basis en wil het allebei net zo graag.
Zo voorkom je later die problemen in ieder geval.
"JIJ wou persé een kind"
"niet mij verwijten dat er geen geld, geen tijd, geen ruimte is (vul zelf maar in), want jij vond het het goede moment, ik wilde nog even wachten"
"ik heb mijn avondje weg nodig, en die neem ik, want jij wilde al kinderen en ik nog niet"
De beste basis voor een kind is niet een goede baan of een duur huis, maar eensgezinde, stabiele ouders.
Te veel huwelijken of gezinnen stranden omdat de vrouw/man de zin heeft doorgezet, terwijl de partner er eigenlijk nog niet aan toe was.
Ik zie genoeg voorbeelden om mij heen.
Stel het (ongeboren) kind op de eerste plaats en niet jezelf. Relaties kunnen altijd stranden, maar begin aub met een goede basis en wil het allebei net zo graag.
Zo voorkom je later die problemen in ieder geval.
"JIJ wou persé een kind"
"niet mij verwijten dat er geen geld, geen tijd, geen ruimte is (vul zelf maar in), want jij vond het het goede moment, ik wilde nog even wachten"
"ik heb mijn avondje weg nodig, en die neem ik, want jij wilde al kinderen en ik nog niet"
De beste basis voor een kind is niet een goede baan of een duur huis, maar eensgezinde, stabiele ouders.
woensdag 3 september 2008 om 17:23
Inderdaad Hilde; ik denk dat je er sowiezo allebei 100% achter moet staan.
Sjalalaan; Ik ben ook bijna zeker dat onze relatie 'voor altijd' is, haha. Maar ik ben wat dat betreft ben ik altijd wat wantrouwig, want wie zegt dat dat daadwerkelijk ook zo is??
Waar ik het meest bang voor ben is dat ik straks 30 ben, met een kind van 6 en dat ik dan denk; Had ik maar even gewacht..
Maar aan de andere kant ben ik beng dat ik wacht tot m'n 30ste en dat het dan niet lukt en ik denk; Had ik maar..
Moeilijk, moeilijk!
Sjalalaan; Ik ben ook bijna zeker dat onze relatie 'voor altijd' is, haha. Maar ik ben wat dat betreft ben ik altijd wat wantrouwig, want wie zegt dat dat daadwerkelijk ook zo is??
Waar ik het meest bang voor ben is dat ik straks 30 ben, met een kind van 6 en dat ik dan denk; Had ik maar even gewacht..
Maar aan de andere kant ben ik beng dat ik wacht tot m'n 30ste en dat het dan niet lukt en ik denk; Had ik maar..
Moeilijk, moeilijk!
woensdag 3 september 2008 om 17:24
Het juiste moment is er nooit! Altijd is er wel iets dat het eigenlijk niet zo goed uitkomt. Het belangrijkste is dat je het beide wilt!! Ik ken genoeg koppels waarvan de vrouw liever een kind wilde dan de man en dat de vrouw er ook echt alleen voor staat en de man alleen de leuke papa uithangt als het hun uitkomt!!!
Bij ons wilde mijn vriend ook kinderen maar wist nooit wanneer. Ik ben gestopt met de pil en heb gezegd dat als hij nog geen kinderen wilt zelf maar voor bescherming moest zorgen. Dit heeft hij nooit gedaan! Ik was 27 en mijn vriend 29. Helaas heeft het even bij ons vrij lang geduurt voordat ik zwanger werd maar hij is nu zo trots als iets en verteld aan iedereen die het maar wilt horen dat ik zwanger ben en dat hij vader wordt!!! Ik ben nu 31 en hij is 33.
Denk dat leeftijd niet zo belangrijk is. Belangrijker hoe de relatie tussen jullie is. Hoor vaak dat een relatie na zoveel jaar ook over kan gaan en daar ben ik het mee eens, maar ben wel van mening dat een langere relatie steviger staat en meer kan verdragen dan een korte relatie, maar dat is mijn mening.
Bij ons wilde mijn vriend ook kinderen maar wist nooit wanneer. Ik ben gestopt met de pil en heb gezegd dat als hij nog geen kinderen wilt zelf maar voor bescherming moest zorgen. Dit heeft hij nooit gedaan! Ik was 27 en mijn vriend 29. Helaas heeft het even bij ons vrij lang geduurt voordat ik zwanger werd maar hij is nu zo trots als iets en verteld aan iedereen die het maar wilt horen dat ik zwanger ben en dat hij vader wordt!!! Ik ben nu 31 en hij is 33.
Denk dat leeftijd niet zo belangrijk is. Belangrijker hoe de relatie tussen jullie is. Hoor vaak dat een relatie na zoveel jaar ook over kan gaan en daar ben ik het mee eens, maar ben wel van mening dat een langere relatie steviger staat en meer kan verdragen dan een korte relatie, maar dat is mijn mening.
woensdag 3 september 2008 om 17:25
als je op je dertigte begint is het ook geen garantie dat je vent bij je blijft, of dat jij bij je vent blijft, of dat je niet onder bus 8 loopt, of dat je geen ontslag krijgt, of dat je huis niet affikt, of dat de zeespiegel niet 7 meter stijgt...
'het' goede moment bestaat gewoon niet en rationeel gezien is de keus voor een kind sowieso waanzin kost alleen maar tijd, moeite, geld en vrijheid.
'het' goede moment bestaat gewoon niet en rationeel gezien is de keus voor een kind sowieso waanzin kost alleen maar tijd, moeite, geld en vrijheid.
woensdag 3 september 2008 om 17:26