Kinderen
alle pijlers
wat te doen? vader komt af en toe langs en geen allimentatie
zondag 5 oktober 2008 om 02:28
Ok, ik ben niet iemand die nieuwe topics opent en zeker niet op dit tijdstip maar ik zit hier nu echt mee. Ik ben gescheiden, al sinds mijn zoon 9 maanden is (is nu bijna 5) en het gaat goed met mij en zoon samen. Nu heb ik een omgangsregeling met de vader maar hij houdt zich daar niet aan. Ik wil het niet dwingen omdat vader nogal een opvliegend karakter heeft en ik niet wil dat zoon daar de dupe van wordt. ( dat opvliegende karakter was ook de reden van de scheiding, handen om de keel enzo). Maar ik krijg dus ook geen allimentatie omdat hij destijds een loonbeslag had, ik moet zeggen dat ik het ook op zijn beloop heb gelaten en nu hoor ik ineens dat hij een auto heeft gekocht!!! Vanavond was hij hier omdat hij weer eens belde omdat hij zijn kind wilde zien (sinds vier maanden) toevallig heeft zoon de waterpokken en hij kwam toch langs. Hij is niet eens bij zoon wezen kijken (lag al te slapen) en vroeg gelijk of ik een nieuw vriendje had. Ik heb tegen hem gezegd dat dat hem niets aangaat en we hebben tv zitten kijken tot een uur of elf vanavond. Ik vroeg aan hem wanneer hij naar huis zou gaan en hij zei:" ik dacht dat ik wel hier kon slapen" Ik heb gereageerd met:"echt niet" en hij ging pissig naar huis. Maar nu komt het, ik vroeg hem (ja sorry in het heetst van de strijd) hoe het zat met zoon, hij gaf dus aan dat hij niet wilde kijken en toen het kwam op geld (uiteraard) zei hij dat hij net een auto had gekocht en dus niet voor zoon overhad. Dit soort dingen komen vaker voor en ik weet dat ik een omgangsregeling niet wil en kan afdwingen maar ik vind de vader van mijn kind geen vader en wil dus eigenlijk stappen ondernemen om hem uit de ouderlijke macht te ontzetten en evt achternaam te wijzigen. Wie heeft dit gedaan en hoe moeilijk en vooral duur was het ( heb wel even gegoogled maar werd daar niet vrolijk van). Ik ben heel lang heel schappelijk geweest maar eigenlijk gun ik mijn kind niet zo'n vader. (en nee dat bespreek ik niet met kind) wie oh wie weet raad?
zondag 5 oktober 2008 om 17:10
Ruzie maken met hem is geen probleem hoor, en ik ga conflicten zeker niet uit de weg, hij is ook met ruzie weggegaan en ik trek mijn mond wel open. Ik heb hem daar ook mee geconfronteerd. Maar toen hij tv zat te kijken bij mij, is hij ervan uit gegaan dat hij kon blijven slapen en daar hou ik niet van, dat spreek je af vind ik, maar hij had het alleen gehad over een gezellige avond (doen we wel vaker en danis kind wakker maar nu dus niet omdat hij ziek is, dat heb ik ex ook verteld) maar hij wilde toch komen, prima want afgezien van het geld en de weinige keren dat kind hem ziet, kan ik prima met hem door 1 deur. Dus toen hij van mij hoorde dat ik niet goed vond dat hij bleef slapen (mede omdat we dus ruzie kregen over geld en het niet gaan kijken bij kind) is hij boos weggegaan en was zeer verontwaardigd dat ik 'het lef' had om te zeggen dat ik vind dat hij te weinig naar kind vraagt, en toen hij vertelde van die nieuwe auto, onplofte ik min of meer omdat hij zegt geen allimentatie te kunnen betalen maar wel een nieuwe auto kan kopen.
zondag 5 oktober 2008 om 17:15
@poezewoes, ik denk ook idd dat er weinig aan te doen is, balen maar het is niet anders. En hij komt langs omdat ik niet wil dat kind met hem meegaat, dat is niet omdat ik kind bij hem weg wil houden maar het is al een aantal keer voorgekomen dat hij hem ophaalde, bij zijn zus stalde en zelf iets zonder hem ging doen, kan niet natuurlijk. En het feit dat hij eens in de vier maanden komt en dus eigenlijk zijn kind niet kent. Daarom laat ik hem in mijn huis, dan ziet hij zijn kind en kan hem niet bij zus oid stallen. We gaan ook nog wel eens wat mt zjin drieen doen, de laatste keer zijn we naar de Efteling geweest en dat was dus in het voorjaar... jeetje het is dus langer geleden dan ik dacht
zondag 5 oktober 2008 om 17:22
Minny, dat was wel een andere tijd dan nu, vaders hebben veel meer rechten gekregen. Toen werd er na scheiding ook altijd maar aan één ouder de voogdij aangewezen, terwijl nu beide ouders in principe het ouderlijk gezag behouden.
Nu is het niet meer op die manier vast te leggen, dat gaat alleen door als vader of toestemming geeft, of aantoonbaar ongeschikt is om een kind op te voeden. Trust me, ik kom het regelmatig tegen in mijn werk. Je kunt een juridisch vader niet zonder meer buiten spel zetten.
Overigens zie ik wél regelmatig dit soort notarieel opgestelde afspraken voorbij komen, notarissen werken en dus vaak genoeg aan mee. In lang niet alle gevallen vertellen ze erbij dat de vader in het verhaal zijn eigen kind zonder meer op kan eisen, notariele akte of niet.
Nu is het niet meer op die manier vast te leggen, dat gaat alleen door als vader of toestemming geeft, of aantoonbaar ongeschikt is om een kind op te voeden. Trust me, ik kom het regelmatig tegen in mijn werk. Je kunt een juridisch vader niet zonder meer buiten spel zetten.
Overigens zie ik wél regelmatig dit soort notarieel opgestelde afspraken voorbij komen, notarissen werken en dus vaak genoeg aan mee. In lang niet alle gevallen vertellen ze erbij dat de vader in het verhaal zijn eigen kind zonder meer op kan eisen, notariele akte of niet.
oh that purrrrrrrrrfect feeling
zondag 5 oktober 2008 om 17:27
zondag 5 oktober 2008 om 17:39
Ik werk voor de Raad voor de Kinderbescherming Riz. Ik onderzoek dus situaties zoals jij die beschrijft en de Raad adviseert dan wat er moet gebeuren.
Als hij ooit een keer veroordeeld is voor huiselijk geweld, dan zal bij jouw overlijden er, in plaats van dat hij zonder meer zijn kind op kan eisen, een onderzoek door de Raad komen. Hij is namelijk veroordeeld, heeft zijn straf gedaan en heeft recht op een tweede kans. Bij veroordelingen voor pedofilie of kindermishandeling is het wat anders trouwens, maar daar is hier geen sprake van. Dat onderzoek zal zich richten op zijn leefsituatie en zijn pedagogische capaciteiten en of hij, eventueel met ondersteuning, voor zijn kind zal kunnen zorgen.
Overigens maak jij zelf dat hij heel sterk zal staan. Hij is ooit veroordeeld voor huiselijk geweld, maar hij zit rustig een avond bij jou op de bank en, naar ik begrijp, blijft hij zelfs wel eens slapen. Uitstapjes naar de Efteling, etc. Dan kan hij dus beargumenteren dat hij zijn leven heeft gebeterd, zelfs jij hem weer een tweede kans gaf en hem weer vertrouwde.
Overigens snap ik er niets van, dat jij een man die jou blijkbaar goed heeft aangepakt, op deze manier nog in je huis laat. Je zoon bezoeken, a la. Maar de rest... nee dat volg ik niet.
Als hij ooit een keer veroordeeld is voor huiselijk geweld, dan zal bij jouw overlijden er, in plaats van dat hij zonder meer zijn kind op kan eisen, een onderzoek door de Raad komen. Hij is namelijk veroordeeld, heeft zijn straf gedaan en heeft recht op een tweede kans. Bij veroordelingen voor pedofilie of kindermishandeling is het wat anders trouwens, maar daar is hier geen sprake van. Dat onderzoek zal zich richten op zijn leefsituatie en zijn pedagogische capaciteiten en of hij, eventueel met ondersteuning, voor zijn kind zal kunnen zorgen.
Overigens maak jij zelf dat hij heel sterk zal staan. Hij is ooit veroordeeld voor huiselijk geweld, maar hij zit rustig een avond bij jou op de bank en, naar ik begrijp, blijft hij zelfs wel eens slapen. Uitstapjes naar de Efteling, etc. Dan kan hij dus beargumenteren dat hij zijn leven heeft gebeterd, zelfs jij hem weer een tweede kans gaf en hem weer vertrouwde.
Overigens snap ik er niets van, dat jij een man die jou blijkbaar goed heeft aangepakt, op deze manier nog in je huis laat. Je zoon bezoeken, a la. Maar de rest... nee dat volg ik niet.
oh that purrrrrrrrrfect feeling
zondag 5 oktober 2008 om 17:45
Vertrouwen doe ik dus niet , gezien het feit dat ik hem alleen hier laat komen en kind niet aan hem meegeef. maar zoals je zegt, hij is idd (gelukkig) niet veroordeeld voor kindermishandeling of pedofilie (heeft ie ook nooit gedaan hoor). en nogmaals ik doe dus juist die dingen zodat vader zijn kind kan zien maar wel als ik erbij ben. Oh en overigens dat blijven slapen gebeurt in de logeerkamer hoor, niet in mijn bed want daar ligt zoon ;o).
zondag 5 oktober 2008 om 17:59
In jouw bed of niet, ik snap niet dat je die man onder je dak wilt hebben als hij jou mishandeld heeft. Dat vind ik een vreemde vorm van ' vertrouwen doe ik dus niet'. Als er iemand die ik niet vertrouw, onder mijn dak zou slapen, zou ik geen oog dicht doen.
Zoon zien, ok. Maar daarna weer vort naar huis. Als kind ziek is en hij ziet hem de hele avond toch niet: kom een andere keer maar terug.
Zoon zien, ok. Maar daarna weer vort naar huis. Als kind ziek is en hij ziet hem de hele avond toch niet: kom een andere keer maar terug.
oh that purrrrrrrrrfect feeling
zondag 5 oktober 2008 om 19:55
Eens met anderen: ga inderdaad alimentatie aanvragen!
Verder snap ik eerlijk gezegd niet dat je een avond 'gezellig' met hem tv gaat zitten kijken.
Ik zou het contact zou zakelijk als mogelijk houden voor je zoon en verder geen poespas.
Je ziet nu dat er daardoor dingen gebeuren die je helemaal niet wil (vragen of je een vriend hebt, ervan uitgaan dat ie wel kan blijven slapen). Ruzie ligt op de loer en dat lijkt me niet bevorderlijk voor de zakelijke band die er tussen jullie blijft, omdat jullie samen een kind hebben.
Succes!
Verder snap ik eerlijk gezegd niet dat je een avond 'gezellig' met hem tv gaat zitten kijken.
Ik zou het contact zou zakelijk als mogelijk houden voor je zoon en verder geen poespas.
Je ziet nu dat er daardoor dingen gebeuren die je helemaal niet wil (vragen of je een vriend hebt, ervan uitgaan dat ie wel kan blijven slapen). Ruzie ligt op de loer en dat lijkt me niet bevorderlijk voor de zakelijke band die er tussen jullie blijft, omdat jullie samen een kind hebben.
Succes!
maandag 6 oktober 2008 om 16:14
Ik heb de indruk dat je ex meer voor jou langskwam dan voor je zoon (misschien zat hij een beetje omhoog en dacht hij: hé, Teigetje! die bel ik op en ik zeg gewoon dat ik mijn zoon wil zien, zegt ze nooit nee tegen). Ik zou, ook in het belang van je zoon, duidelijker zijn tegenover je ex dat hij van jou niets meer hoeft te verwachten - althans, alleen nog de noodzakelijke medewerking bij de omgang met jullie zoon. Hiermee werk je in de hand dat hij je zoon gebruikt om jou te zien.
Ik zou duidelijk zijn in de omgangsregeling, dus niks van opbellen en kan ik nu langskomen, nee, de afspraak is op dag x en dan kun je hem zien. Je zoon is nog maar 5, maar leert al heel goed dat papa het nu voor het zeggen heeft en dat mama zich aan hem aanpast. Dat is geen gezonde manier van denken die je hem wil meegeven, denk ik.
Het is mogelijk dat je ex dan weinig interesse toont in zijn zoon, omdat hij stomweg zijn plannen niet wil aanpassen of vergeet dat hij een zoon heeft. Dat is erg pijnlijk voor je kind "Je gunt je kind niet zo'n vader" Dat begrijp ik, maar helaas, dit is de enige vader die hij heeft (en die heb je nota bene zelf uitgekozen). Als het een exemplaar is dat weinig op heeft met zijn kind, dan kun jij daar niets aan veranderen. Je kunt hoogstens een zo goed mogelijke moeder voor je zoon zijn.
Daar hoort ook bij niet zijn vader affakkelen of buitenspel zetten door bijvoorbeeld de achternaam van je zoon te veranderen. Vergeet niet dat een kind zijn bestaansrecht ontleent aan beide ouders. Het ontkennen of in een slecht daglicht stellen van een van de ouders, voelt voor een kind als een aanslag op zichzelf. Laat je kind hier dus buiten, als hij zelf ooit dit soort stappen wil nemen, kan hij dat doen.
dubio
Ik zou duidelijk zijn in de omgangsregeling, dus niks van opbellen en kan ik nu langskomen, nee, de afspraak is op dag x en dan kun je hem zien. Je zoon is nog maar 5, maar leert al heel goed dat papa het nu voor het zeggen heeft en dat mama zich aan hem aanpast. Dat is geen gezonde manier van denken die je hem wil meegeven, denk ik.
Het is mogelijk dat je ex dan weinig interesse toont in zijn zoon, omdat hij stomweg zijn plannen niet wil aanpassen of vergeet dat hij een zoon heeft. Dat is erg pijnlijk voor je kind "Je gunt je kind niet zo'n vader" Dat begrijp ik, maar helaas, dit is de enige vader die hij heeft (en die heb je nota bene zelf uitgekozen). Als het een exemplaar is dat weinig op heeft met zijn kind, dan kun jij daar niets aan veranderen. Je kunt hoogstens een zo goed mogelijke moeder voor je zoon zijn.
Daar hoort ook bij niet zijn vader affakkelen of buitenspel zetten door bijvoorbeeld de achternaam van je zoon te veranderen. Vergeet niet dat een kind zijn bestaansrecht ontleent aan beide ouders. Het ontkennen of in een slecht daglicht stellen van een van de ouders, voelt voor een kind als een aanslag op zichzelf. Laat je kind hier dus buiten, als hij zelf ooit dit soort stappen wil nemen, kan hij dat doen.
dubio
Ga in therapie!
