Kinderen
alle pijlers
we gaan Vrolijk verder!
donderdag 17 mei 2007 om 09:33
Moeilijk hoor Meave, dat je wel weet dat er 'iets' is met je kind en dat je de vinger er niet op kan leggen. Op zich lijkt het me prettig dat wat jij ziet nu ook door een ander gezien wordt (juf). Maar wat verder wijsheid is weet ik ook niet. Wel fijn dat Mootje lekker in zijn vel zit, dat is toch een van de belangrijkste dingen!
Wonen je ouders eigenlijk al naast jullie?
Veters strikken... Pebbeltjes hadden gympies, met veters. Heb eigenlijk nog nooit geprobeerd GP het zelf te leren, en vond het wel zo'n gedoe dat ze nu alleen nog klittenband hebben. Volgens mij is het heel knap dat Zootje het zelf al kan.
Enne... als we dan toch aan het pochen zijn...
Klein Pebbeltje maakt met het grootste gemak puzzels van 50 stukjes. Tijd terug waren die in aanbieding bij Digros (disney puzzels), en heb toen ingeslagen. Als leeftijdsaanduiding hebben ze 4+ en 5+, dus best knap van 3+ Pebbeltje. Heb ook uit zelfde serie 100 stukjes gekocht, maar die doen we samen.
Juf basisschool zei dat Groot Pebbeltje erg goed in puzzelen is, wacht maar tot ze Klein Pebbeltje in de klas krijgt!
Wij hebben gister tijdens avondeten besloten dat we niets doen tot vanavond. Dus niet werken, niet opruimen, niets. Vanavond gaan we dan de offertes voor verzekeringen doornemen, er komt nog veel bij kijken. Vandaag gaan we dus iets leuks doen met de Pebbeltjes en maken -hoe erg- bewust tijd voor vrij.
Ik zit trouwens in bestuur van Vereniging van Huiseigenaren van onze wijk. Bij een van de bestuursleden was een hersentumor gevonden, had hij al eerder gehad maar die was met succes verwijderd en behandeld. Nu was hij er slechter an toe. Zijn vrouw zit ook in bestuur. Afgelopen dinsdag hadden we vergadering, en zei sprak ons er geëmotioneerd op aan dat we erg weinig hadden laten horen in afgelopen zware periode en dat ze daar best verdrietig van waren. Ik voelde me enorm aangesproken en wist niets uit te brengen. Na er een nacht van te hebben wakker gelegen heb ik een kaart gekocht en beschreven met uitgebreide excuses en bemoedigende wooorden. Toen ik gisteravond laat hond wilde gaan uitlaten en kaart door de bus gooien kwam ik medebestuurslid tegen die op weg naar mij was. De beste man was zojuist overleden aan zijn hart (en dus niet aan zijn kanker). Heel triest allemaal. Kaart dus niet door bus gegooid en morgen een nieuwe kaart kopen. En volgende week weer een crematie. De 3e dit jaar.
Wonen je ouders eigenlijk al naast jullie?
Veters strikken... Pebbeltjes hadden gympies, met veters. Heb eigenlijk nog nooit geprobeerd GP het zelf te leren, en vond het wel zo'n gedoe dat ze nu alleen nog klittenband hebben. Volgens mij is het heel knap dat Zootje het zelf al kan.
Enne... als we dan toch aan het pochen zijn...
Klein Pebbeltje maakt met het grootste gemak puzzels van 50 stukjes. Tijd terug waren die in aanbieding bij Digros (disney puzzels), en heb toen ingeslagen. Als leeftijdsaanduiding hebben ze 4+ en 5+, dus best knap van 3+ Pebbeltje. Heb ook uit zelfde serie 100 stukjes gekocht, maar die doen we samen.Juf basisschool zei dat Groot Pebbeltje erg goed in puzzelen is, wacht maar tot ze Klein Pebbeltje in de klas krijgt!
Wij hebben gister tijdens avondeten besloten dat we niets doen tot vanavond. Dus niet werken, niet opruimen, niets. Vanavond gaan we dan de offertes voor verzekeringen doornemen, er komt nog veel bij kijken. Vandaag gaan we dus iets leuks doen met de Pebbeltjes en maken -hoe erg- bewust tijd voor vrij.
Ik zit trouwens in bestuur van Vereniging van Huiseigenaren van onze wijk. Bij een van de bestuursleden was een hersentumor gevonden, had hij al eerder gehad maar die was met succes verwijderd en behandeld. Nu was hij er slechter an toe. Zijn vrouw zit ook in bestuur. Afgelopen dinsdag hadden we vergadering, en zei sprak ons er geëmotioneerd op aan dat we erg weinig hadden laten horen in afgelopen zware periode en dat ze daar best verdrietig van waren. Ik voelde me enorm aangesproken en wist niets uit te brengen. Na er een nacht van te hebben wakker gelegen heb ik een kaart gekocht en beschreven met uitgebreide excuses en bemoedigende wooorden. Toen ik gisteravond laat hond wilde gaan uitlaten en kaart door de bus gooien kwam ik medebestuurslid tegen die op weg naar mij was. De beste man was zojuist overleden aan zijn hart (en dus niet aan zijn kanker). Heel triest allemaal. Kaart dus niet door bus gegooid en morgen een nieuwe kaart kopen. En volgende week weer een crematie. De 3e dit jaar.
donderdag 17 mei 2007 om 09:37
Wat akelig Pebbles... Maar trek het je niet persoonlijk aan hoor, dat verwijt. Je hebt zelf de afgelopen maanden natuurlijk ook veel aan je hoofd en veel zorgen om je moeder. *;
Wat Mootje betreft, het zou natuurlijk ook zomaar kunnen dat er niets is en dat ik me voor niets al 5 jaar geregeld loop te piekeren...
Wat Mootje betreft, het zou natuurlijk ook zomaar kunnen dat er niets is en dat ik me voor niets al 5 jaar geregeld loop te piekeren...
donderdag 17 mei 2007 om 09:41
Nippo vroeg hoe het met mijn moeder gaat.
Nou, naar omstandigheden eigenlijk heel erg goed. van de chemo heeft ze weinig last, ze is niet misselijk. Maar slikt dus chemo tabletten, tabletten tegen misselijkheid. Die hebben weer als bijwerking dat ze verstoppen, dus nu slikt ze ook weer wat tegen verstopping.
Ze slikt dus een medicijn tegen de bijwerkingen die ze krijgt van het medicijn dat ze slikt tegen de bijwerkingen.
Maar ze doet alles enzo, eigenlijk zoals ze ook deed zonder chemo. Afgelopen maandag is wel de pruikenmevrouw geweest. Dus haar pruikje ligt ook al thuis, haar korte haar is in zelfde model als pruik geknipt en ze heeft een hoofdoekje voor 's nachts want weigert straks met kaal hoofd naast mijn vader te gaan liggen.
Ik heb aangeboden haar te scheren als haar gaat uitvallen zodat ze pruik op kan. Maar mama vind mij daar te emotioneel betrokken voor dus doet mijn schonzus (kapster) dat.
Nou, naar omstandigheden eigenlijk heel erg goed. van de chemo heeft ze weinig last, ze is niet misselijk. Maar slikt dus chemo tabletten, tabletten tegen misselijkheid. Die hebben weer als bijwerking dat ze verstoppen, dus nu slikt ze ook weer wat tegen verstopping.
Ze slikt dus een medicijn tegen de bijwerkingen die ze krijgt van het medicijn dat ze slikt tegen de bijwerkingen.
Maar ze doet alles enzo, eigenlijk zoals ze ook deed zonder chemo. Afgelopen maandag is wel de pruikenmevrouw geweest. Dus haar pruikje ligt ook al thuis, haar korte haar is in zelfde model als pruik geknipt en ze heeft een hoofdoekje voor 's nachts want weigert straks met kaal hoofd naast mijn vader te gaan liggen.
Ik heb aangeboden haar te scheren als haar gaat uitvallen zodat ze pruik op kan. Maar mama vind mij daar te emotioneel betrokken voor dus doet mijn schonzus (kapster) dat.
donderdag 17 mei 2007 om 11:50
Fijn om te lezen dat het, naar omstandigheden uiteraard, goed gaat met je moeder Pebbles. En lief aangeboden van het scheren. Lijkt me erg emotioneel. En wat een naar bericht van dat andere lid van de VVE. Wel knap van die vrouw dat ze heeft laten weten dat ze teleurgesteld waren in het medeleven, maar wat zielig weer voor jou dat je je zo aangesproken voelt. Meid, je hebt genoeg op je bordje momenteel. Hoe moeilijk het ook is, maar probeer het te relativeren. *;
Meave, wat fijn dat je een goed gesprek hebt gehad met juf van Mootje!
Het feit dat zij ook probeert de vinger te leggen op wat er kan zijn met Mootje is een bevestiging van jouw gevoel. Het lijkt me vervelend te voelen dat er iets aan de hand is (hoe zeg je dit?) maar dat je niet weet wat het is. Hopelijk weten jullie snel meer!
Meiden, bedankt voor jullie lieve berichtjes. Ik heb ze, huilend, samen met GW gelezen en put er echt veel troost en kracht uit. Daarvoor enorm bedankt!
Vanmorgen de lactatiekundige weer gesproken (we hadden afgesproken dat ze vanmorgen zou bellen hoe het gaat) en ze weet het niet.
Ze denkt dat het Raynaud klachten zijn die erger worden door de spruw (waarvan ze denkt dta ik het nu niet heb) en verkeerd aanleggen (wat ze niet heeft kunnen constateren). Dat brengt ons dus weer bij Raynaud en daar heb ik alles al voor geprobeerd (warmtecompressen, wollen compressen, vatamine B6, Nifedipine). Ik baal... ik baal dat mijn lijf niet doet wat ik wil, maar ik baal nog meer van mezelf hoe emotioneel ik daar weer op reageer. Het voeden gaat een stuk beter sinds maandag maar ik blijf huilen als ik maar iets voel. Ik heb besloten het aan te kijken tot zondag. En als ik dan niet pijnloos voed dat ik de dagvoedingen ga afbouwen. Kolven wil ik niet... ik denk dat dat me op gaat breken. Ik kolf ook veel minder dat dat Bries zelf drinkt en een drukke peuter om me heen maakt het kolven niet echt relaxter. En daarnaast moet ik na het kolven Bries de fles geven en ben ik dus heel de dag bezig met voeden. Nee, lief meegedacht maar ik heb belsoten zondag de knoop door te hakken.
De lactatiekundige zelf zei dat ze een voorstander is van bv maar dat het voor sommige mensen gewoon beter is om voor kunstvoeding te kiezen. Zij vond mij daar een voorbeeld van, hoe triest ook.
Meave, wat fijn dat je een goed gesprek hebt gehad met juf van Mootje!
Het feit dat zij ook probeert de vinger te leggen op wat er kan zijn met Mootje is een bevestiging van jouw gevoel. Het lijkt me vervelend te voelen dat er iets aan de hand is (hoe zeg je dit?) maar dat je niet weet wat het is. Hopelijk weten jullie snel meer!
Meiden, bedankt voor jullie lieve berichtjes. Ik heb ze, huilend, samen met GW gelezen en put er echt veel troost en kracht uit. Daarvoor enorm bedankt!
Vanmorgen de lactatiekundige weer gesproken (we hadden afgesproken dat ze vanmorgen zou bellen hoe het gaat) en ze weet het niet.
Ze denkt dat het Raynaud klachten zijn die erger worden door de spruw (waarvan ze denkt dta ik het nu niet heb) en verkeerd aanleggen (wat ze niet heeft kunnen constateren). Dat brengt ons dus weer bij Raynaud en daar heb ik alles al voor geprobeerd (warmtecompressen, wollen compressen, vatamine B6, Nifedipine). Ik baal... ik baal dat mijn lijf niet doet wat ik wil, maar ik baal nog meer van mezelf hoe emotioneel ik daar weer op reageer. Het voeden gaat een stuk beter sinds maandag maar ik blijf huilen als ik maar iets voel. Ik heb besloten het aan te kijken tot zondag. En als ik dan niet pijnloos voed dat ik de dagvoedingen ga afbouwen. Kolven wil ik niet... ik denk dat dat me op gaat breken. Ik kolf ook veel minder dat dat Bries zelf drinkt en een drukke peuter om me heen maakt het kolven niet echt relaxter. En daarnaast moet ik na het kolven Bries de fles geven en ben ik dus heel de dag bezig met voeden. Nee, lief meegedacht maar ik heb belsoten zondag de knoop door te hakken.
De lactatiekundige zelf zei dat ze een voorstander is van bv maar dat het voor sommige mensen gewoon beter is om voor kunstvoeding te kiezen. Zij vond mij daar een voorbeeld van, hoe triest ook.
donderdag 17 mei 2007 om 12:56
Wat een emoberichtjes allemaal zeg. Ik voel zo verschrikkelijk met jullie mee meiden voor jullie eigen redenen *;
WInd, wat moet het inderdaad een moeilijke beslissing zijn. Maar ook ik sluit me er wel bij aan dat je ook aan jezelf moet denken en dat je echt wel alles eraan hebt gedaan om het goed te laten verlopen. Je kunt gewoon niet meer doen dan je best en dat maakt je juist zo'n goede moeder en bikkel. Ondanks alle ellende, pijn en tegenslagen heb je toch Briesje gevoed en heb je er zelfs van kunnen genieten. Nou, ik vind dat echt superknap als ik lees wat je allemaal heb moeten overwinnen. Dan is FV echt zo slecht niet aangezien hij moedermelk heeft gehad met doorzettingsvermogen, liefde en vastberadenheid. Soms is een moeilijke beslissing wel de beste. Wind, ik hoop dat je alles goed afweegt en dat je een beslissing neemt die goed voelt voor jou.
Pebbles, wat knap dat je hebt aangeboden om je moeder zelf te scheren. Moet namelijk wel erg emotioneel zijn en wat stoer van je moleder dat ze nog zoveel belang hecht aan haar uiterlijk. Ik vind dat altijd wel een goed teken want voor mij haal ik daaruit dat ze nog zo in het leven staat en zich nog een echte vrouw voelt. Maar gelukkig gaat het naar omstandigheden goed met har. Wbt de VVE man, sluit ik me aan bij Wind. Je hebtg genoeg op je bord en het was voor iedereen bedoeld, niet voor jou in het bijzonder.
Meave, jouw verhaal klinkt een beetje hetzelfde als Wiske's verhaal van Drop. Ook daar werd druk gespeculeerd, maar niets gevonden. Wiske heeft na therapie enzo zo'n grote sprong vooruit gemaakt, is dat misschien niets voor Mootje? Warom heb je toen gekozen voor en atroposofische therapeut als ik mag vragen? Ik weet dat een vriendin van mij oen ook is geweest bij een antroposoof en zij kreeg feedback als hij is niet goed genoeg geaard enzo. Daar zou ik zelf namelijk helemaal niets mee kunnen.
Mille, hoe is je gesprek gegaan?
Ik weet het niet meer zo goed wat er verder allemaal is geschreven. Gister echt zo moe thuisgekomen van vriendin vandaan en zo zielig. Hij wil scheiden en zij is er zo verdrietig over. Hij heeft ook uitgesproken at hij leenkindje eigenlijk helemaal niet heeft gewild en ik kan daar niet bij. Ook heeft hij daarna wel gezegd dat hij wel een vader voor haar wil zijn en van haar houdt, maar dat is toch logisch? Je kan zulke dingen toch niet zeggen? Ik word daar echt verdrietig van en zeker omdat leenkindje echt wel een bewuste beslissing is geweest. Hoe kan een vader nou zo over zijn eigen kind praten?
WInd, wat moet het inderdaad een moeilijke beslissing zijn. Maar ook ik sluit me er wel bij aan dat je ook aan jezelf moet denken en dat je echt wel alles eraan hebt gedaan om het goed te laten verlopen. Je kunt gewoon niet meer doen dan je best en dat maakt je juist zo'n goede moeder en bikkel. Ondanks alle ellende, pijn en tegenslagen heb je toch Briesje gevoed en heb je er zelfs van kunnen genieten. Nou, ik vind dat echt superknap als ik lees wat je allemaal heb moeten overwinnen. Dan is FV echt zo slecht niet aangezien hij moedermelk heeft gehad met doorzettingsvermogen, liefde en vastberadenheid. Soms is een moeilijke beslissing wel de beste. Wind, ik hoop dat je alles goed afweegt en dat je een beslissing neemt die goed voelt voor jou.
Pebbles, wat knap dat je hebt aangeboden om je moeder zelf te scheren. Moet namelijk wel erg emotioneel zijn en wat stoer van je moleder dat ze nog zoveel belang hecht aan haar uiterlijk. Ik vind dat altijd wel een goed teken want voor mij haal ik daaruit dat ze nog zo in het leven staat en zich nog een echte vrouw voelt. Maar gelukkig gaat het naar omstandigheden goed met har. Wbt de VVE man, sluit ik me aan bij Wind. Je hebtg genoeg op je bord en het was voor iedereen bedoeld, niet voor jou in het bijzonder.
Meave, jouw verhaal klinkt een beetje hetzelfde als Wiske's verhaal van Drop. Ook daar werd druk gespeculeerd, maar niets gevonden. Wiske heeft na therapie enzo zo'n grote sprong vooruit gemaakt, is dat misschien niets voor Mootje? Warom heb je toen gekozen voor en atroposofische therapeut als ik mag vragen? Ik weet dat een vriendin van mij oen ook is geweest bij een antroposoof en zij kreeg feedback als hij is niet goed genoeg geaard enzo. Daar zou ik zelf namelijk helemaal niets mee kunnen.
Mille, hoe is je gesprek gegaan?
Ik weet het niet meer zo goed wat er verder allemaal is geschreven. Gister echt zo moe thuisgekomen van vriendin vandaan en zo zielig. Hij wil scheiden en zij is er zo verdrietig over. Hij heeft ook uitgesproken at hij leenkindje eigenlijk helemaal niet heeft gewild en ik kan daar niet bij. Ook heeft hij daarna wel gezegd dat hij wel een vader voor haar wil zijn en van haar houdt, maar dat is toch logisch? Je kan zulke dingen toch niet zeggen? Ik word daar echt verdrietig van en zeker omdat leenkindje echt wel een bewuste beslissing is geweest. Hoe kan een vader nou zo over zijn eigen kind praten?
donderdag 17 mei 2007 om 13:10
Vrolijk, wat verdrietig. Doet me een beetje denken aan mijn ex, die naar meer dan 10 jaar bij de breuk zei dat hij nooit van me gehouden had. Ik wil dat gewoon niet geloven, en dat moet jouw vriendin denk ik ook gewoon niet doen. Mensen zeggen dit soort dingen in een opwelling en in de stemming van het moment, je kunt nooit objectief terugkijken en weten hoe je je voelde toen alles nog goed was.
Wind, fulltime kolven zou ik niet op kunnen brengen, zeker niet met een peuter erbij. En zo zaligmakend is bv nou ook weer niet, het is goed en fijn als het gaat en je mag er best wat moeite voor moeten doen, maar er zijn grenzen en ik kan me voorstellen dat je vindt dat je die bereikt hebt. Je moet ook wel van je baby kunnen genieten zonder hier steeds over in de stress te zitten. En stoppen is moeilijk, maar in mijn ervaring is dat na een week over en komen dan de voordelen van geen bv naar boven.
Pebbles, fijn dat je moeder zich toch nog goed voelt. Mijn vader had ook weinig last van de chemokuren, maar het verschilt uiteraard per kuur. Hij is touwens ook niet kaal geworden, bij die kuur werd niet iedereen dat. Gelukkig kunnen ze tegenwoordig veel aan de bijwerkingen doen. En wat een naar verhaal van dat mede-bestuurslid, en ik begrijp heel goed hoe vervelend je je daar over voelt (dat zou ik ook doen). Maar je kunt er niet voor iedereen zijn, en je hebt nogal wat aan je hoofd gehad, dus je hoeft jezelf niets te verwijten.
Meave, waar loopt Mootje dan in achter? Een algehele achterstand, of op specifieke fronten? Je weet inderdaad nooit of je dingen goed aanvoelt, of dat je (zeker bij je oudste en als alles al niet zo makkelijk begon) misschien alles op de weegschaal legt. Ik maak me ook wel eens zorgen over Nippi, maar het is ook moeilijk te beoordelen wat normaal is. Wat dat betreft is school wel fijn, juffen hebben daar meer kijk op. Wat vindt de juf dat je moet doen, verder testen? Zou je daar wat aan hebben, of maakt dat geen verschil?
Wind, fulltime kolven zou ik niet op kunnen brengen, zeker niet met een peuter erbij. En zo zaligmakend is bv nou ook weer niet, het is goed en fijn als het gaat en je mag er best wat moeite voor moeten doen, maar er zijn grenzen en ik kan me voorstellen dat je vindt dat je die bereikt hebt. Je moet ook wel van je baby kunnen genieten zonder hier steeds over in de stress te zitten. En stoppen is moeilijk, maar in mijn ervaring is dat na een week over en komen dan de voordelen van geen bv naar boven.
Pebbles, fijn dat je moeder zich toch nog goed voelt. Mijn vader had ook weinig last van de chemokuren, maar het verschilt uiteraard per kuur. Hij is touwens ook niet kaal geworden, bij die kuur werd niet iedereen dat. Gelukkig kunnen ze tegenwoordig veel aan de bijwerkingen doen. En wat een naar verhaal van dat mede-bestuurslid, en ik begrijp heel goed hoe vervelend je je daar over voelt (dat zou ik ook doen). Maar je kunt er niet voor iedereen zijn, en je hebt nogal wat aan je hoofd gehad, dus je hoeft jezelf niets te verwijten.
Meave, waar loopt Mootje dan in achter? Een algehele achterstand, of op specifieke fronten? Je weet inderdaad nooit of je dingen goed aanvoelt, of dat je (zeker bij je oudste en als alles al niet zo makkelijk begon) misschien alles op de weegschaal legt. Ik maak me ook wel eens zorgen over Nippi, maar het is ook moeilijk te beoordelen wat normaal is. Wat dat betreft is school wel fijn, juffen hebben daar meer kijk op. Wat vindt de juf dat je moet doen, verder testen? Zou je daar wat aan hebben, of maakt dat geen verschil?
donderdag 17 mei 2007 om 13:15
Nippo, dat heeft hij ook gezegd tegen vriendin. Zij zijn 20 jaar bij elkaar waarvan 11 getrouwd. Ze kennen elkaar echt vanaf pubertijd en dan na al die tijd zo uit elkaar gaan. Maar lief dat je jouw verhaal verteld. Ik wist niet at jij ook zoveel ellende achter de rug had met ex? Gelukkig heb je Nipman en een geweldig gezin. Ik zou eigenlijk wel weer foto's willen zien van jouw kinderen, heb je er een paar?
Meave, wat ik me afvroeg: ik bedenk dat Mootje op Montessori zit. Is het wel een goede leervorm voor hem? Creert het niet teveel vrijheid voor hem en te weinig structuur juist omdat hij zijn eigen tempo mag aanhouden?
Meave, wat ik me afvroeg: ik bedenk dat Mootje op Montessori zit. Is het wel een goede leervorm voor hem? Creert het niet teveel vrijheid voor hem en te weinig structuur juist omdat hij zijn eigen tempo mag aanhouden?
. Maar ik ben natuurlijk bevoordeeld, mijn moederhormonen vinden haar beeldschoon
donderdag 17 mei 2007 om 14:01
Niets mis mee met Nippa's haartjes en leuk toch dat je zoveel lol haalt uit de kleine dingen? Dat is een voordeel van een meid tov een knul. Loeder heeft een hele toilettas vol met allemaal frutsels voor haar haar zoals speldjes, elastiekjes, klemmetjes etc. Allemaal bijpassend natuurlijk en een hoop met Hello Kitty aangezien mijn moeder en zussen het allemaal voor me meenemen.
Voor Mormel haal ik echt mijn lol uit hawaaishirts enzo! Zo lollig! Maar van Noppies hebben ze nu een heel hawaii thema en dat is echt leuk.
Voor Mormel haal ik echt mijn lol uit hawaaishirts enzo! Zo lollig! Maar van Noppies hebben ze nu een heel hawaii thema en dat is echt leuk.
donderdag 17 mei 2007 om 14:08
Nippo, het meest opvallend zijn lezen, schrijven en rekenen (hou je weinig over eigenlijk 
). Het lijkt vooral een verwerkings/automatiseringsprobleem. Zo kent hij de dagen van de week niet, ziet geen structuur in de dag, kan eenvoudige opdrachten die uit meer dan 1 ding bestaan niet uitvoeren/onthouden, hij kan niet bouwen, puzzelen, ordenen, tekenen. En hij heeft moeite met concentreren. Sociaal emotioneel is hij aardig bijgetrokken. Dus dat is eigenlijk geen issue op school. De juf vindt hem wel jong. Maar vraagt zich ook af of dat wel de oorzaak van zijn problemen is. Hij is wel erg prettig in de omgang, leergierig, pienter, sociaal, etc.
). Het lijkt vooral een verwerkings/automatiseringsprobleem. Zo kent hij de dagen van de week niet, ziet geen structuur in de dag, kan eenvoudige opdrachten die uit meer dan 1 ding bestaan niet uitvoeren/onthouden, hij kan niet bouwen, puzzelen, ordenen, tekenen. En hij heeft moeite met concentreren. Sociaal emotioneel is hij aardig bijgetrokken. Dus dat is eigenlijk geen issue op school. De juf vindt hem wel jong. Maar vraagt zich ook af of dat wel de oorzaak van zijn problemen is. Hij is wel erg prettig in de omgang, leergierig, pienter, sociaal, etc.
donderdag 17 mei 2007 om 14:11
Vrolijk, dat heb ik me ook afgevraagd. Ik denk dat het de goede keuze is. Met dwang (of peer pressure) bereik je niet veel denk ik. Zijn zelfvertrouwen is redelijk wankel. Nu voelt hij zich prettig op school. Ik vraag me af of hij zich prettig zou voelen als hij merkt dat hij niet mee kan komen met het klassikale gebeuren.
Kijk, hij bepaalt natuurlijk zijn eigen tempo maar deels. De juf en de IB'er kijken ook naar hem. Stimuleren hem, geven soms dingen mee voor thuis. Eigen tempo wil niet zeggen dat kinderen ongestraft mogen lanterfanten. School steekt veel extra tijd in hem. Hij wordt bijvoorbeeld ook begeleid door een meisje uit groep 8 met lezen.
Kijk, hij bepaalt natuurlijk zijn eigen tempo maar deels. De juf en de IB'er kijken ook naar hem. Stimuleren hem, geven soms dingen mee voor thuis. Eigen tempo wil niet zeggen dat kinderen ongestraft mogen lanterfanten. School steekt veel extra tijd in hem. Hij wordt bijvoorbeeld ook begeleid door een meisje uit groep 8 met lezen.
donderdag 17 mei 2007 om 14:13
Heel fijn dat er sociaal emotioneel gezien niets aan de hand is, daar zou ik me snel zorgen over maken.
Als je opnoemt wat hij allemaal niet kan, wat kan hij er dan precies niet aan? Wat betekent het dat je niet kunt bouwen, hij kan wel blokken stapelen neem ik aan, wat precies kan hij dan niet, een voorbeeld namaken? En voor wat betreft puzzelen, hoeveel stukjes kan hij dan wel maken? En waarom kan hij niet lezen, herkent hij de letters niet? Kan hij ook niet tellen?
Als je opnoemt wat hij allemaal niet kan, wat kan hij er dan precies niet aan? Wat betekent het dat je niet kunt bouwen, hij kan wel blokken stapelen neem ik aan, wat precies kan hij dan niet, een voorbeeld namaken? En voor wat betreft puzzelen, hoeveel stukjes kan hij dan wel maken? En waarom kan hij niet lezen, herkent hij de letters niet? Kan hij ook niet tellen?
donderdag 17 mei 2007 om 14:16
Hij kan wel stapelen, maar heeft veel moeite met bijvoorbeeld legodingen nabouwen, treinbanen leggen. Hij vindt het ook niet leuk. Puzzelen, na lang puzzelen en proberen kan hij een puzzel van 50 stukjes wel maken, maar hij legt ze niet voor de lol. Hij tekent nog als een kleuter. Hij kan wel goed tellen, maar de cijfers niet verder verwerken zeg maar. Hij heeft zijn Avi-1 test gehaald (voldoende), maar moet een goed halen voor hij de Avi-2 test mag doen. Op school leest hij nu Avi 2. Eigenlijk zou hij nou al ergens eind Avi 3 aan het begin van Avi 4 moeten zitten.
donderdag 17 mei 2007 om 14:21
Ik weet nooit zo goed wat normaal is, en wat een kind moet kunnen. Ik heb dus ook geen flauw idee of Nippi voor wat betreft vaardigheden voor of achter of gewoon op schema loopt. Soms vallen me wel ineens dingen op, kennen jullie bijvoorbeeld het spelletje van dat autootje dat je tussen andere auto's uit moet rijden? Daar is hij gek op, en dat kan hij dus ook gewoon tot mijn verbazing (de volwassen versie dus). Dom lijkt hij me dus niet, maar voor een kleuter vind ik dat eigenlijk niet zo belangrijk, leren kan altijd nog. Ik let altijd veel meer op of hij sociaal vaardig is, en dat valt me dan wel eens tegen, maar ook daar weet ik niet wat een kleuter moet kunnen.
