Kinderen
alle pijlers
werkende mama's, hoe doen jullie dat toch?
maandag 18 juni 2018 om 11:41
Deze vraag is voor alle werkende mama's,
Zelf ben ik bijna 24 en werk op invalbasis in de kinderopvang. Ik werk zowel op PSZ, als KDV en BSO. Het leukst qua werk vind ik peuterspeelzaal. Dat is wat ik later hoop te doen (al dan niet in combinatie met iets anders)
Hoe leuk ik mijn werk ook vind, als ik later kinderen heb zou ik ze liever niet (meerdere dagen) naar het KDV/BSO willen brengen. Zeker niet als het ook anders kan.
Regelmatig zie en hoor ik van moeders, en een enkele keer van vaders dat zij wèl werken, maar er gewoon (bijna) elke dag voor de kinderen zijn voor en na school/psz.
Door korte dagen te werken, of door hun eigen tijd in te delen, flexibele uren etc.
Mijn vraag aan die mama's; hoe doen jullie dat? Wat voor werk doe je, werk je voor jezelf, en hoeveel uur werk je?
Disclaimer
Niks tegen de ouders die hun kinderen wèl naar het KDV en BSO brengen.. Is ook helemaal niks mis mee. Dit is persoonlijk en puur een vraag uit nieuwsgierigheid, omdat ik heel benieuwd ben hoe die mama's dat toch doen!
Groetjes,
tweelingzusje
Zelf ben ik bijna 24 en werk op invalbasis in de kinderopvang. Ik werk zowel op PSZ, als KDV en BSO. Het leukst qua werk vind ik peuterspeelzaal. Dat is wat ik later hoop te doen (al dan niet in combinatie met iets anders)
Hoe leuk ik mijn werk ook vind, als ik later kinderen heb zou ik ze liever niet (meerdere dagen) naar het KDV/BSO willen brengen. Zeker niet als het ook anders kan.
Regelmatig zie en hoor ik van moeders, en een enkele keer van vaders dat zij wèl werken, maar er gewoon (bijna) elke dag voor de kinderen zijn voor en na school/psz.
Door korte dagen te werken, of door hun eigen tijd in te delen, flexibele uren etc.
Mijn vraag aan die mama's; hoe doen jullie dat? Wat voor werk doe je, werk je voor jezelf, en hoeveel uur werk je?
Disclaimer
Niks tegen de ouders die hun kinderen wèl naar het KDV en BSO brengen.. Is ook helemaal niks mis mee. Dit is persoonlijk en puur een vraag uit nieuwsgierigheid, omdat ik heel benieuwd ben hoe die mama's dat toch doen!Groetjes,
tweelingzusje
maandag 25 juni 2018 om 16:40
Ik werk veel in de advocatuur en consultancy, mensen worden vaak begin 30 tot partner benoemd, maar vrouwen zijn dus echt in het nadeel, omdat dat natuurlijk samenvalt met de leeftijd om kinderen te krijgen. Dit zou natuurlijk allemaal niet mee mogen spelen, maar toch is dat de praktijk.Muntjeinmijnbroekzak schreef: ↑25-06-2018 16:25Dat begrijp ik van Zweedse vrienden ook. Veel nemen zelfs nog minder dan 25% als ik hun verhalen zo hoor.
Er is natuurlijk een groot verschil tussen gewoon ergens werken en er dan een tijdje tussenuit gaan en daarna de draad oppakken, en mensen die in een up-or-out structuur werken waarbij alles wat je doet de weg naar boven is, in bijvoorbeeld een partnerstructuur, maar ook als het gaat om promotieplekken voor een PhD bijvoorbeeld.
anoniem_350483 wijzigde dit bericht op 25-06-2018 16:43
26.43% gewijzigd
maandag 25 juni 2018 om 16:41
maandag 25 juni 2018 om 16:43
Maar wat wil je dan van de ouders horen? Op naar die leidsters om ze eens goed te ondervragen of ze wel echt leuke leidsters zijn? Want op viva wordt geroepen dat het echt niet allemaal leuke mensen zijn?watdachtjehiervan schreef: ↑25-06-2018 16:08Inderdaad. Ik vind raar dat forummers na dit te lezen nog gaan zeggen dat zij wel leuke leidsters op het kdv hebben. Echt, je kan het niet weten. Ook de leidsters die populair zijn bij de kinderen zijn niet altijd de liefste leidsters.
Het zou toch bizar als ouders aangeven dat ze wel allemaal hele vervelende leidsters hebben? Daar stuur je je kind dan toch bij voorbaat al niet naartoe.
Waarom moet vooral tegen het gevoel van de ouders ingegaan worden, die hier aangeven dat ze wel een goed gevoel hebben bij hun KDV en leidsters?
Ik heb een heel goed gevoel bij de 2 vaste leidsters op de groep van dochter. En wat Lux beschrijft, zo heb ik dat zelf ook al een aantal keer meegemaakt. Op onverwachte momenten binnenkomen ( afspraak cb, kinderarts, dus buiten de standaard breng-haalmomenten) en ik zie alleen maar blije kindjes, die het naar hun zin lijken te hebben. Mijn dochter kraait van plezier als ik haar aan er van de twee dames overhandig. Voor mij een teken dat het goed zit.
Verder zou ik niet thuis willen zijn fulltime, mijn werk maakt alles een stuk prettiger. Man idem. Beiden werken we 4 dagen, beiden zijn we een dag thuis. 2 dagen KDV en 1 dag oma die op komt passen.
Dochter lijkt gelukkig te zijn, ontwikkelt zich goed en ik ben intens dankbaar voor het KDV ( en voor mijn moeder die een dag oppast).
chantilly21_2 wijzigde dit bericht op 25-06-2018 16:48
5.87% gewijzigd
maandag 25 juni 2018 om 16:44
Shit he onze dagen thuis bestaan uit eten, spelen, slapen, knuffelen en wandelen. Helemaal fout dus #loedermoeder
Overigens merken wij nu we voor het eersg vakantie hebben sinds de geboorte van zoon dat onze verdeling al gewoon heel weinig tijd met het gezin/voor je relatie overlaat. En dat terwijl wij 1 hele dag en 6 avonden per week samen zijn.
maandag 25 juni 2018 om 16:52
Groot gelijk heb je. Wij hebben financieel wel de mogelijkheid om minder te werken (met samen ongeveer 1 fte werken zouden we nog net rondkomen), maar dat komt ook door de omstandigheden. Beiden hoogopgeleid, pas kinderen gekregen toen we beiden al vele jaren gewerkt hadden (en in die tijd zuinig leefden en op een flat woonden) en daardoor flink kunnen sparen en al een hoger salaris. Verder de keuze gemaakt voor een gewone eengezinswoning, terwijl we een veel duurder woning hadden kunnen kopen. Maar dat vonden we niet belangrijk. Daarentegen kunnen we door de functies die we hebben niet zomaar veel minder gaan werken (4 dagen gaat wel, maar beiden 2-3 dagen gaat hem echt niet worden), dan is het werk niet meer uit te voeren.Kashri schreef: ↑25-06-2018 16:28Hebben jullie allemaal van die goede inkomens dan? Wij hadden (nog los van dat ik van mijn werk hou etc, mijn man zou best flink minder willen werken) simpel gezegd 2 keuzes: in de achterstandswijk 3 hoog zonder ruimte of lift blijven wonen op 1 fulltime inkomen (in welke vorm dan ook) of beide meer werken en in een fijn dorp in een normale eengezinswoning en ons kind wat meer kansen bieden. Ik denk oprecht dat scenario 1 onze zoon meer "beschadigd" zou hebben dan de 2 dagen kdv die we nu nodig hebben.
Maar door al die mensen die maar eindeloos mogelijkheden lijken te hebben om minder te werken krijg ik soms bijna het gevoel dat wij heel slecht verdienen terwijl dat best meevalt
maandag 25 juni 2018 om 17:07
Dit ja. Toen ik onze oudste kreeg zat ik in zo'n up-or-out wereld. Nou wilde ik zelf ook eruit, dus in mijn geval was het niet erg, maar als ik erin had willen blijven dan had ik het sowieso niet gered door mijn zwangerschap, waarbij ik een half jaar ziek thuis was, + nog het verlof erachteraan en het feit dat ik daarna 32 uur per week wilde werken.LizBakker schreef: ↑25-06-2018 16:40Ik werk veel in de advocatuur en consultancy, mensen worden vaak begin 30 tot partner benoemd, maar vrouwen zijn dus echt in het nadeel, omdat dat natuurlijk samenvalt met de leeftijd om kinderen te krijgen. Dit zou natuurlijk allemaal niet mee mogen spelen, maar toch is dat de praktijk.
Er is natuurlijk een groot verschil tussen gewoon ergens werken en er dan een tijdje tussenuit gaan en daarna de draad oppakken, en mensen die in een up-or-out structuur werken waarbij alles wat je doet de weg naar boven is, in bijvoorbeeld een partnerstructuur, maar ook als het gaat om promotieplekken voor een PhD bijvoorbeeld.
In mijn huidige werkomgeving zie ik veel artsen en daar heb je hetzelfde. Om specialist te worden (dat is ook up-or-out en 'out' heb je niet erg veel mogelijkheden) is het keihard werken en verkleint een zwangerschap je kansen drastisch en parttime willen werken al helemaal.
maandag 25 juni 2018 om 17:18
nicole123 schreef: ↑25-06-2018 17:07Dit ja. Toen ik onze oudste kreeg zat ik in zo'n up-or-out wereld. Nou wilde ik zelf ook eruit, dus in mijn geval was het niet erg, maar als ik erin had willen blijven dan had ik het sowieso niet gered door mijn zwangerschap, waarbij ik een half jaar ziek thuis was, + nog het verlof erachteraan en het feit dat ik daarna 32 uur per week wilde werken.
In mijn huidige werkomgeving zie ik veel artsen en daar heb je hetzelfde. Om specialist te worden (dat is ook up-or-out en 'out' heb je niet erg veel mogelijkheden) is het keihard werken en verkleint een zwangerschap je kansen drastisch en parttime willen werken al helemaal.
Ik ken meerdere vrouwelijke medisch specialisten en die werken part time. Degenen die al wisten dat ze kinderen wilden hebben wel een specialisatie gekozen waarbij dat kon of hebben hun kinderen tijdens een promotietraject gekregen (dat doen er meer).
maandag 25 juni 2018 om 17:24
Nouja je hebt wel van die hippe ouders met herfsttafels en sensoryplay en weet ik wat doen. Maar ik ben maar wat blij dat ik dat niet hoef te doen. Komende week is ‘modderweek’ op ons kdv, ook sensory play. Gaan ze de hele dag met modder spelen. Goddank is dat niet bij mij thuis
Statistics are used much like a drunk uses a lamppost: for support, not illumination.
maandag 25 juni 2018 om 17:58
Hier ook modder week, kreeg er vanochtend een mail over. Nou ja, hij zal het wel leuk vinden, lekker knoeien.lux- schreef: ↑25-06-2018 17:24Nouja je hebt wel van die hippe ouders met herfsttafels en sensoryplay en weet ik wat doen. Maar ik ben maar wat blij dat ik dat niet hoef te doen. Komende week is ‘modderweek’ op ons kdv, ook sensory play. Gaan ze de hele dag met modder spelen. Goddank is dat niet bij mij thuis
In de herfst knal ik een bak met kastanjes en eikels op tafel. Samen buiten gezocht. Dat is wel zo ver als themas gaan bij ons thuis
maandag 25 juni 2018 om 18:04
Ik werd zwanger met een tijdelijk contract. Vast was al toegezegd, maar managers moesten per se 5 dagen werken bij dat bedrijf. Ik was ook de enige vrouw in die functie. Voelde ook al op mijn klompen aankomen dat als ik zou blijven dat ze ook echt niet zouden openstaan voor flexibiliteit ivm een ziek kind.
Contract niet laten verlengen en 8 maanden na de bevalling iets anders gevonden. Wel een flinke stap terug, bij andere bedrijven wilden ze me wel hebben, maar ook fulltime. Nu heb ik een paar stapjes terug gedaan en werk ik drie dagen, maar heb er vrede mee. Ook al vind ik het soms wel jammer dat ik mijn carrière op heb moeten geven. Ik ga met plezier naar werk en het is goed te combineren op deze manier.
Contract niet laten verlengen en 8 maanden na de bevalling iets anders gevonden. Wel een flinke stap terug, bij andere bedrijven wilden ze me wel hebben, maar ook fulltime. Nu heb ik een paar stapjes terug gedaan en werk ik drie dagen, maar heb er vrede mee. Ook al vind ik het soms wel jammer dat ik mijn carrière op heb moeten geven. Ik ga met plezier naar werk en het is goed te combineren op deze manier.
maandag 25 juni 2018 om 18:32
Mijn zoontje is 2 en kan prima laten merken wie hij wel/niet lief vindt. Bovendien is lief/leuk niet eens altijd even belangrijk. Een van de leidsters is bijvoorbeeld helemaal niet zo'n lief type. Vrij kordaat, niet heel knuffelig en ook wel wat streng. Maar ze heeft uitstekend inzicht in de kinderontwikkeling en ze is heel competent en professioneel. Mijn zoon is dol op haar en ze is zijn favo leidster op dit moment.watdachtjehiervan schreef: ↑25-06-2018 16:08Inderdaad. Ik vind raar dat forummers na dit te lezen nog gaan zeggen dat zij wel leuke leidsters op het kdv hebben. Echt, je kan het niet weten. Ook de leidsters die populair zijn bij de kinderen zijn niet altijd de liefste leidsters.
Mijn zoontje komt elke dag vrolijk thuis, hij krijgt er duidelijk genoeg te eten, hij is schoon en hij gaat niet met tegenzin heen. Ik kan me niet echt voorstellen dat de leidsters zich enorm gemeen en rot zouden gedragen als de ouders er niet bij zijn. Dan zou me vast wel iets opvallen.
maandag 25 juni 2018 om 18:43
Vooroordelen? Ik zie dat veel 24/7-moeders nogal uitgeblust overkomen. Dat ideaalbeeld dat volledige toewijding zo leuk is, is gewoon echt niet waar. En dat is niet leuk voor de moeder (of vader) in kwestie dus ook niet voor de kinderen. Lijkt me een eenvoudige vaststelling van de feiten. Ik denk dat er ten onrechte een beeld bestaat dat KDV's en BSO's verschrikkelijke instituten zijn, terwijl er over 24/7-moeders een soort van romantisch beeld staat van pure liefde, terwijl het voor de meeste moeders gewoon irritante sleur is.watdachtjehiervan schreef: ↑25-06-2018 16:29Wat een hoop vooroordelen zeg.
Fijn dat jij jullie manier van opvang als ideaal ervaart maar dat kan voor een ander heel anders zijn.
Verder zijn er verschillende soorten opvang. Ik kan me niet voorstellen dat daar niets bij zit! De enige uitzondering die er wat mij betreft is, is als het kind op één of andere manier iets heeft: gehandicapt, hoogbegaafd of iets dergelijks!
maandag 25 juni 2018 om 18:53
Dus om een paar euro te besparen kies je ervoor om volledig langs elkaar heen te leven? Is dat het dan waard? Als je daarmee een scheiding riskeert kan het betekenen dat je het geld dat je ermee gewonnen hebt ook gewoon weer moet uitgeven. Ik zou het niet doen, ik vind het heel erg dom en riskant.nicole123 schreef: ↑25-06-2018 16:39Soms is het bewust, soms is het ook het type baan (zorg, horeca) die die avond- en weekenddiensten automatisch met zich meebrengt. Al kiezen degenen die ik ken er dan wel bewust voor om hun diensten zoveel mogelijk 's avonds en in het weekend te laten plannen. Niet alleen omdat ze opvang niet fijn vinden voor hun kinderen overigens, het financiele aspect speelt ook duidelijk mee (geen/minder opvang = geen/minder opvangkosten). Ik zie bij de stellen die ik ken ook inderdaad dat het ze in hun relatie geen goed doet en dat ze langs elkaar heen gaan leven en er fricties ontstaan. Dat zal per stel heel verschillend zijn en zeker geen wet van meden en perzen, maar ik zou het zelf echt niet zo willen, terwijl het in theorie in eerste instantie heel mooi kan klinken om elkaar zo af te wisselen thuis.
Overigens komt de overheid je enorm tegemoet in de kinderopvangkosten. Met een modaal verzamelinkomen € 36000 krijg je al 86% van de kosten vergoed voor het eerste kind en 94% voor de andere kinderen. Als je minder werkt krijg je meer vergoed. Mensen die alleen maar werken en zich laten verblinden door eurotekens komen uiteindelijk behoorlijk bedrogen uit.
maandag 25 juni 2018 om 18:58
Omdat waar ik werkte de ouders dat gevoel ook hadden. En ik dat heel erg vind. Ik daar jarenlang tegen gevochten heb. Nu kom ik nog veel op kdv's voor mijn werk en op veel van die locaties zou ik mijn kind niet brengen. En dan heb ik het niet meteen over schreeuwen tegen de kinderen en over mishandeling. Ik heb het dan over de kinderen heel lang laten huilen, of juist zeggen dat ze niet mogen huilen. Snauwen tegen de kinderen. Met ze knutselen omdat het moet. Kinderen die allang niet meer slapen meer dan een uur laten rusten omdat het dan zo rustig is. En zo kan ok nog wel even doorgaan.Chantilly21_2 schreef: ↑25-06-2018 16:43Maar wat wil je dan van de ouders horen?
Waarom moet vooral tegen het gevoel van de ouders ingegaan worden, die hier aangeven dat ze wel een goed gevoel hebben bij hun KDV en leidsters?
Gelukkig zijn er ook veel lieve leidsters. Maar er zijn er ook te veel die het werk doen omdat ze iets moeten doen. En ook op die leidsters reageren de kinderen enthousiast. Dat is echt geen graadmeter.
maandag 25 juni 2018 om 19:01
Ik las ooit in een medisch tijdschrift: "een slimme meid krijgt haar kind in opleidingstijd". Zit denk ik wel een kern van waarheid in. Het idee dat je op je 30e pas met kinderen begint is aan revisie toe, ik denk ook dat het uiteindelijk in het voordeel van vrouwen werkt.LizBakker schreef: ↑25-06-2018 16:40Ik werk veel in de advocatuur en consultancy, mensen worden vaak begin 30 tot partner benoemd, maar vrouwen zijn dus echt in het nadeel, omdat dat natuurlijk samenvalt met de leeftijd om kinderen te krijgen. Dit zou natuurlijk allemaal niet mee mogen spelen, maar toch is dat de praktijk.
Er is natuurlijk een groot verschil tussen gewoon ergens werken en er dan een tijdje tussenuit gaan en daarna de draad oppakken, en mensen die in een up-or-out structuur werken waarbij alles wat je doet de weg naar boven is, in bijvoorbeeld een partnerstructuur, maar ook als het gaat om promotieplekken voor een PhD bijvoorbeeld.
maandag 25 juni 2018 om 19:02
Ik zie uitgebluste ouders die werken. Die een burnout krijgen. Ik zie ouders die werken en schreeuwen tegen hun kinderen omdat ze niks van ze kunnen hebben. Ik zie ouders die niks met hun kinderen doen omdat ze al de hele week werken.Bombus-Sylvarum schreef: ↑25-06-2018 18:43Vooroordelen? Ik zie dat veel 24/7-moeders nogal uitgeblust overkomen. Dat ideaalbeeld dat volledige toewijding zo leuk is, is gewoon echt niet waar. En dat is niet leuk voor de moeder (of vader) in kwestie dus ook niet voor de kinderen. Lijkt me een eenvoudige vaststelling van de feiten. Ik denk dat er ten onrechte een beeld bestaat dat KDV's en BSO's verschrikkelijke instituten zijn, terwijl er over 24/7-moeders een soort van romantisch beeld staat van pure liefde, terwijl het voor de meeste moeders gewoon irritante sleur is.
En dit komt ook voor bij thuisblijf ouders inderdaad. Maar net zo goed bij ouders die werken.
maandag 25 juni 2018 om 19:04
Moet je dan ook maar al tegen de juiste potentiële vader zijn aangelopen.Bombus-Sylvarum schreef: ↑25-06-2018 19:01Ik las ooit in een medisch tijdschrift: "een slimme meid krijgt haar kind in opleidingstijd". Zit denk ik wel een kern van waarheid in. Het idee dat je op je 30e pas met kinderen begint is aan revisie toe, ik denk ook dat het uiteindelijk in het voordeel van vrouwen werkt.
maandag 25 juni 2018 om 19:09
Ik heb die blik niet gehad, maar ik vraag me af of dat lang laten huilen überhaupt wel is toegestaan. Overigens is er ook zoiets als tekort laten huilen, zoals we op dit forum ook maar al te vaak zien. En interessant ook dat leidsters die kant van hun laten zien tijdens een inspectie. Een kennis van ons is ook zo'n 24/7 moeder met exact dezelfde ervaringen als jij, alleen is ze zelf wat minder kritisch over haar opvoedingskunsten.watdachtjehiervan schreef: ↑25-06-2018 18:58Omdat waar ik werkte de ouders dat gevoel ook hadden. En ik dat heel erg vind. Ik daar jarenlang tegen gevochten heb. Nu kom ik nog veel op kdv's voor mijn werk en op veel van die locaties zou ik mijn kind niet brengen. En dan heb ik het niet meteen over schreeuwen tegen de kinderen en over mishandeling. Ik heb het dan over de kinderen heel lang laten huilen, of juist zeggen dat ze niet mogen huilen. Snauwen tegen de kinderen. Met ze knutselen omdat het moet. Kinderen die allang niet meer slapen meer dan een uur laten rusten omdat het dan zo rustig is. En zo kan ok nog wel even doorgaan.
Gelukkig zijn er ook veel lieve leidsters. Maar er zijn er ook te veel die het werk doen omdat ze iets moeten doen. En ook op die leidsters reageren de kinderen enthousiast. Dat is echt geen graadmeter.
Verder vraag ik me af hoeveel 24/7 moeders altijd enthousiast zijn, hun kinderen niet in bed laten liggen als het rustig is en niet af en toe snauwen tegen hun kinderen. Als 24/7 moeder verval je volgens mij veel sneller in zo'n patroon, omdat je misschien nog wel in een diepere sleur vervalt dan de medewerkers bij zo'n kinderdagopvang.
Tot slot volg ik mijn passies in het leven. Ik werk voor mezelf. Maar ook ik doe vaak werk omdat het moet. Het leven bestaat niet alleen maar uit leuke dingen. En ook kinderen opvoeden is bij tijd en wijlen op zijn minst een moeten en op zijn ergst onplezierig. Ik ben dus bang dat je een nogal dromerige kijk hebt op het 24/7 moederschap hebt.
maandag 25 juni 2018 om 19:11
Wat dacht je van: geen van beiden. Wij werken allebei parttime, omdat we bewust voor kinderen hebben gekozen. Ik vind van die stellen die beide 40 uur in de werk weken vergelijkbaar met moeders (of vaders) die 24/7 op hun kinderen passen: het zijn extremen die je niet hoeft op te zoeken en voor bijna niemand zaligmakend zijn. Wat is er mis met een goede balans tussen werken, mens zijn en ouder zijn? Uiteindelijk voor iedereen beter.watdachtjehiervan schreef: ↑25-06-2018 19:02Ik zie uitgebluste ouders die werken. Die een burnout krijgen. Ik zie ouders die werken en schreeuwen tegen hun kinderen omdat ze niks van ze kunnen hebben. Ik zie ouders die niks met hun kinderen doen omdat ze al de hele week werken.
En dit komt ook voor bij thuisblijf ouders inderdaad. Maar net zo goed bij ouders die werken.
maandag 25 juni 2018 om 19:16
Hier ben ik het mee eens. Alleen is een goede balans voor iedereen anders.Bombus-Sylvarum schreef: ↑25-06-2018 19:11Wat dacht je van: geen van beiden. Wij werken allebei parttime, omdat we bewust voor kinderen hebben gekozen. Ik vind van die stellen die beide 40 uur in de werk weken vergelijkbaar met moeders (of vaders) die 24/7 op hun kinderen passen: het zijn extremen die je niet hoeft op te zoeken en voor bijna niemand zaligmakend zijn. Wat is er mis met een goede balans tussen werken, mens zijn en ouder zijn? Uiteindelijk voor iedereen beter.
anoniem_270703 wijzigde dit bericht op 25-06-2018 19:20
2.47% gewijzigd
maandag 25 juni 2018 om 19:20
Ik zeg toch nergens dat ik 24/7 moeder zijn het beste vind voor de opvoeding? Ik vind dat iedereen dat lekker zelf moet weten. Jij beweert dat thuisblijfmoeder niet goed is voor zowel de moeder als de kinderen. Dat vind ik onzin.Bombus-Sylvarum schreef: ↑25-06-2018 19:09Ik heb die blik niet gehad, maar ik vraag me af of dat lang laten huilen überhaupt wel is toegestaan. Overigens is er ook zoiets als tekort laten huilen, zoals we op dit forum ook maar al te vaak zien. En interessant ook dat leidsters die kant van hun laten zien tijdens een inspectie. Een kennis van ons is ook zo'n 24/7 moeder met exact dezelfde ervaringen als jij, alleen is ze zelf wat minder kritisch over haar opvoedingskunsten.
Verder vraag ik me af hoeveel 24/7 moeders altijd enthousiast zijn, hun kinderen niet in bed laten liggen als het rustig is en niet af en toe snauwen tegen hun kinderen. Als 24/7 moeder verval je volgens mij veel sneller in zo'n patroon, omdat je misschien nog wel in een diepere sleur vervalt dan de medewerkers bij zo'n kinderdagopvang.
Tot slot volg ik mijn passies in het leven. Ik werk voor mezelf. Maar ook ik doe vaak werk omdat het moet. Het leven bestaat niet alleen maar uit leuke dingen. En ook kinderen opvoeden is bij tijd en wijlen op zijn minst een moeten en op zijn ergst onplezierig. Ik ben dus bang dat je een nogal dromerige kijk hebt op het 24/7 moederschap hebt.
maandag 25 juni 2018 om 19:20
Heel goed, fijn dat dat kon. Zo hoort het!
Maar als je dus pas later een partner vind of wat dan ook, kan het zijn dat je het verkeerde specialisme hebt voor parttime.
maandag 25 juni 2018 om 19:22
[b[/b]watdachtjehiervan schreef: ↑25-06-2018 18:58Omdat waar ik werkte de ouders dat gevoel ook hadden. En ik dat heel erg vind. Ik daar jarenlang tegen gevochten heb. Nu kom ik nog veel op kdv's voor mijn werk en op veel van die locaties zou ik mijn kind niet brengen. En dan heb ik het niet meteen over schreeuwen tegen de kinderen en over mishandeling. Ik heb het dan over de kinderen heel lang laten huilen, of juist zeggen dat ze niet mogen huilen. Snauwen tegen de kinderen. Met ze knutselen omdat het moet. Kinderen die allang niet meer slapen meer dan een uur laten rusten omdat het dan zo rustig is. En zo kan ok nog wel even doorgaan.
Gelukkig zijn er ook veel lieve leidsters. Maar er zijn er ook te veel die het werk doen omdat ze iets moeten doen. En ook op die leidsters reageren de kinderen enthousiast. Dat is echt geen graadmeter.
Sorry, maar als je dat gevoel hebt dan zoek je toch naar iets anders? Een gastouder bijvoorbeeld. Bij KDV 1 had ik ook geen fijn gevoel en daar is zoon ook diezelfde week nog weggehaald door ons. KDV 2, daar had ik als moeder een prima gevoel bij. En daar liepen ook heus leidsters rond waar ik niet echt een klik mee had. Maar daar heb ik geen seconde het gevoel gehad dat mijn kind benadeeld werd in welk opzicht dan ook. Sterker nog, de oudere leidsters die wat stuurser waren, dat waren zoons favorieten. En die jonge meiden waarvan ik dacht “Leuk, frisse jonge meid die er zin in heeft”, daar was zoon dan meer neutraal tegenover. Hij is 7, en rent nog net zo enthousiast op hen af als toen hij 3 was als hij hen ziet.
En zijn ervaringen zijn dusdanig dat hij vandaag luidkeels zat te schreeuwen dat hij “Echt niet weer 6 weken met mama wil zitten”. Dus een weekje vakantie BSO it is. Want daar schijnt het allemaal te gebeuren. Niet weer met je moeder naar een suffe dierentuin of pretpark met het buurjongetje. En dan mag best een leidster er een beetje de Pé in hebben wat mij betreft. Loopt hij niets van op. Dat hebben zijn ouders ook wel eens.
maandag 25 juni 2018 om 19:27
Mwah, het ligt iets genuanceerder. 24/7-moeder zijn is niet desastreus en in sommige uitzonderlijke gevallen wellicht de enige oplossing, maar in verreweg de meeste gevallen is het verre van ideaal en is de KDV/BSO gewoon beter.watdachtjehiervan schreef: ↑25-06-2018 19:20Ik zeg toch nergens dat ik 24/7 moeder zijn het beste vind voor de opvoeding? Ik vind dat iedereen dat lekker zelf moet weten. Jij beweert dat thuisblijfmoeder niet goed is voor zowel de moeder als de kinderen. Dat vind ik onzin.
Verder wil ik niemand wat verbieden in dit opzicht, maar ik vind wel dat er een realistischer beeld tegenover dat fulltime moederschap mag staan. Als iedereen het al lekker zelf wist, dan zou de hele discussie verder overbodig zijn trouwens...
maandag 25 juni 2018 om 19:28
Klopt echt totaal wat mij betreft.Bombus-Sylvarum schreef: ↑25-06-2018 19:01Ik las ooit in een medisch tijdschrift: "een slimme meid krijgt haar kind in opleidingstijd". Zit denk ik wel een kern van waarheid in. Het idee dat je op je 30e pas met kinderen begint is aan revisie toe, ik denk ook dat het uiteindelijk in het voordeel van vrouwen werkt.
Kregen eerste kind in laatste jaar studie, tweede kort daarna in opbouwfase werk.
Als ze naar school gaan ben je nog geen dertig. Rustig en onafgebroken carriere kunnen maken zonder de zwangerschap en kleine kindertijd.
En die eerste jaren was de grote flexibiliteit, beetje parttime werken enzo, werkelijk ideaal.
Hoe groter kinderen worden hoe duurder, en zo'n letterlijk jong gezin groeit ook nog lekker mee qua inkomsten en huizen.
Niet dat je op je hypotheektop of salarischaalmax. zit als de kinderen nog moeten komen.
Lichamelijk ook fitter dan fit, vermoeidheid ken je eigenlijk niet echt met midden 20, en piekeren ook niet echt, dus het was een vrolijke boel.
Laatste voordeel: oppas te over, alle vrienden en vriendinnen storten zich op het enige babietje in de vriendenkring
Kan het iedereen aanraden.
