Kinderen
alle pijlers
werkende mama's, hoe doen jullie dat toch?
maandag 18 juni 2018 om 11:41
Deze vraag is voor alle werkende mama's,
Zelf ben ik bijna 24 en werk op invalbasis in de kinderopvang. Ik werk zowel op PSZ, als KDV en BSO. Het leukst qua werk vind ik peuterspeelzaal. Dat is wat ik later hoop te doen (al dan niet in combinatie met iets anders)
Hoe leuk ik mijn werk ook vind, als ik later kinderen heb zou ik ze liever niet (meerdere dagen) naar het KDV/BSO willen brengen. Zeker niet als het ook anders kan.
Regelmatig zie en hoor ik van moeders, en een enkele keer van vaders dat zij wèl werken, maar er gewoon (bijna) elke dag voor de kinderen zijn voor en na school/psz.
Door korte dagen te werken, of door hun eigen tijd in te delen, flexibele uren etc.
Mijn vraag aan die mama's; hoe doen jullie dat? Wat voor werk doe je, werk je voor jezelf, en hoeveel uur werk je?
Disclaimer
Niks tegen de ouders die hun kinderen wèl naar het KDV en BSO brengen.. Is ook helemaal niks mis mee. Dit is persoonlijk en puur een vraag uit nieuwsgierigheid, omdat ik heel benieuwd ben hoe die mama's dat toch doen!
Groetjes,
tweelingzusje
Zelf ben ik bijna 24 en werk op invalbasis in de kinderopvang. Ik werk zowel op PSZ, als KDV en BSO. Het leukst qua werk vind ik peuterspeelzaal. Dat is wat ik later hoop te doen (al dan niet in combinatie met iets anders)
Hoe leuk ik mijn werk ook vind, als ik later kinderen heb zou ik ze liever niet (meerdere dagen) naar het KDV/BSO willen brengen. Zeker niet als het ook anders kan.
Regelmatig zie en hoor ik van moeders, en een enkele keer van vaders dat zij wèl werken, maar er gewoon (bijna) elke dag voor de kinderen zijn voor en na school/psz.
Door korte dagen te werken, of door hun eigen tijd in te delen, flexibele uren etc.
Mijn vraag aan die mama's; hoe doen jullie dat? Wat voor werk doe je, werk je voor jezelf, en hoeveel uur werk je?
Disclaimer
Niks tegen de ouders die hun kinderen wèl naar het KDV en BSO brengen.. Is ook helemaal niks mis mee. Dit is persoonlijk en puur een vraag uit nieuwsgierigheid, omdat ik heel benieuwd ben hoe die mama's dat toch doen!Groetjes,
tweelingzusje
maandag 25 juni 2018 om 19:28
Ja, maar een goede BALANS is in ieder geval niet de keuze voor de extremen.watdachtjehiervan schreef: ↑25-06-2018 19:16Hier ben ik het mee eens. Alleen is een goede balans voor iedereen anders.
maandag 25 juni 2018 om 19:30
Mee eens. Ik zou het zelf daarom ook zeker niet op die manier doen. Maar ze staan desondanks nog wel volledig achter hun keuze, want 'zo lekker weinig opvang nodig'. En ieder zijn eigen keuze, als zij er happy mee zijn maakt het weinig uit wat ik zou doen. Al tellen ze de maanden af dat hun jongste naar de basisschool gaat, dan hoeven ze eindelijk niet meer 2 levens in 1 te proppen. En dat kan ik goed begrijpen.Bombus-Sylvarum schreef: ↑25-06-2018 18:53Dus om een paar euro te besparen kies je ervoor om volledig langs elkaar heen te leven? Is dat het dan waard? Als je daarmee een scheiding riskeert kan het betekenen dat je het geld dat je ermee gewonnen hebt ook gewoon weer moet uitgeven. Ik zou het niet doen, ik vind het heel erg dom en riskant.
Overigens komt de overheid je enorm tegemoet in de kinderopvangkosten. Met een modaal verzamelinkomen € 36000 krijg je al 86% van de kosten vergoed voor het eerste kind en 94% voor de andere kinderen. Als je minder werkt krijg je meer vergoed. Mensen die alleen maar werken en zich laten verblinden door eurotekens komen uiteindelijk behoorlijk bedrogen uit.
maandag 25 juni 2018 om 19:31
Die had ik gelezen. Dat was een reactie op een eerdere post van jou.watdachtjehiervan schreef: ↑25-06-2018 19:29Lees alsjeblieft de post waarop ik reageer voordat je op mij reageert.
maandag 25 juni 2018 om 19:31
Vind jij. Een goede balans is niet altijd 50/50.Bombus-Sylvarum schreef: ↑25-06-2018 19:28Ja, maar een goede BALANS is in ieder geval niet de keuze voor de extremen.
Maar als jij zeker weet dat een kdv het beste is voor een kind dan valt er ook niks de discussiëren en wil ik het hierbij laten.
maandag 25 juni 2018 om 19:36
permis schreef: ↑25-06-2018 19:28Klopt echt totaal wat mij betreft.
Kregen eerste kind in laatste jaar studie, tweede kort daarna in opbouwfase werk.
Als ze naar school gaan ben je nog geen dertig. Rustig en onafgebroken carriere kunnen maken zonder de zwangerschap en kleine kindertijd.
En die eerste jaren was de grote flexibiliteit, beetje parttime werken enzo, werkelijk ideaal.
Hoe groter kinderen worden hoe duurder, en zo'n letterlijk jong gezin groeit ook nog lekker mee qua inkomsten en huizen.
Niet dat je op je hypotheektop of salarischaalmax. zit als de kinderen nog moeten komen.
Lichamelijk ook fitter dan fit, vermoeidheid ken je eigenlijk niet echt met midden 20, en piekeren ook niet echt, dus het was een vrolijke boel.
Laatste voordeel: oppas te over, alle vrienden en vriendinnen storten zich op het enige babietje in de vriendenkring
Kan het iedereen aanraden.
Mooie uitgebreide uitleg van het principe: "een slimme meid krijgt haar kinderen in opleidingstijd".
maandag 25 juni 2018 om 19:36
watdachtjehiervan schreef: ↑25-06-2018 16:08Inderdaad. Ik vind raar dat forummers na dit te lezen nog gaan zeggen dat zij wel leuke leidsters op het kdv hebben. Echt, je kan het niet weten. Ook de leidsters die populair zijn bij de kinderen zijn niet altijd de liefste leidsters.
De reacties van mijn kinderen zeggen genoeg. Ze zijn nu 12 en 8 en we komen nog regelmatig leidsters tegen die nog net niet doodgeknuffeld worden. Dus echt wel dat ik het met zekerheid kan zeggen.
maandag 25 juni 2018 om 19:38
Pennywise poundfoolish. Zoals de meeste mensen. Helaas kun je er niet zo direct op reageren als op dit forum, want op elkaars opvoeding reageren is in het echt natuurlijk not done. Als het al verstandig is om andermans leven te micromanagen! Ik hoop dat ze een mooie balans weten te vinden, het hoeft niet per definitie fout te gaan.nicole123 schreef: ↑25-06-2018 19:30Mee eens. Ik zou het zelf daarom ook zeker niet op die manier doen. Maar ze staan desondanks nog wel volledig achter hun keuze, want 'zo lekker weinig opvang nodig'. En ieder zijn eigen keuze, als zij er happy mee zijn maakt het weinig uit wat ik zou doen. Al tellen ze de maanden af dat hun jongste naar de basisschool gaat, dan hoeven ze eindelijk niet meer 2 levens in 1 te proppen. En dat kan ik goed begrijpen.
maandag 25 juni 2018 om 19:41
Há en ook dat zeg ik niet. Ik denk dat een KDV voor 2, 3 of 4 dagen wel beter is voor de kinderen (en de ouders). Verder kun je het nog hebben over gastouders, grootouders enzovoort. Dus nee hoor, nog genoeg ruimte voor discussie hoe die balans eruit kan zien. Alleen de extremen (ouders die er nooit zijn enerzijds, ouders die er altijd zijn anderzijds) horen daar wat mij betreft niet bij! Misschien is een uitzondering als je een fulltime moeder bent met 4, 5 of meer kinderen. Maar ik ben altijd benieuwd naar je tegenargumenten.watdachtjehiervan schreef: ↑25-06-2018 19:31Vind jij. Een goede balans is niet altijd 50/50.
Maar als jij zeker weet dat een kdv het beste is voor een kind dan valt er ook niks de discussiëren en wil ik het hierbij laten.
maandag 25 juni 2018 om 19:46
Sorry hoor, maar ik geloof daar echt niks van. Als je je als ouder niet oké voelt bij hoe het gaat op het kdv dan ga je om de tafel met de leidsters en leiding en als er dan niets verandert ga je op zoek naar een andere oplossing. Anders ben je als ouder toch ook niet helemaal lekker.watdachtjehiervan schreef: ↑25-06-2018 18:58Omdat waar ik werkte de ouders dat gevoel ook hadden. En ik dat heel erg vind. Ik daar jarenlang tegen gevochten heb. Nu kom ik nog veel op kdv's voor mijn werk en op veel van die locaties zou ik mijn kind niet brengen. En dan heb ik het niet meteen over schreeuwen tegen de kinderen en over mishandeling. Ik heb het dan over de kinderen heel lang laten huilen, of juist zeggen dat ze niet mogen huilen. Snauwen tegen de kinderen. Met ze knutselen omdat het moet. Kinderen die allang niet meer slapen meer dan een uur laten rusten omdat het dan zo rustig is. En zo kan ok nog wel even doorgaan.
Gelukkig zijn er ook veel lieve leidsters. Maar er zijn er ook te veel die het werk doen omdat ze iets moeten doen. En ook op die leidsters reageren de kinderen enthousiast. Dat is echt geen graadmeter.
Verder: knutselen omdat het moet? Waarom zit je anders in godsnaam te knutselen? Of is jouw vrije tijdsbesteding gipsen bordjes met handafdrukjes en macaronifotolijstjes en kijkdozen maken? Die van mij niet iig. Ik ben verbaasd met hoeveel enthousiasme die leidsters bij ons dat doen. Laatst kreeg ik een filmpje van zoon die verf op zijn handjes had en verrukt ‘oooh!!!’ uitriep elke keer dat hij zijn handjes op papier zette. Ze waren dinosaurussen van handafdrukjes aan het maken met de baby’s en de dreumesen. Nou dat zou ik echt never nooit bedacht hebben hoor. Dus zelfs als het moet krijgt hij daarvan meer mee op het kdv dan thuis.
En wb snauwen en ongeduld: tja, ik snauw ook wel eens tegen hem. Of word onterecht boos. Ben ik niet trots op, maar ik ben nu eenmaal ook niet roomser dan de paus. That’s life: soms verliest een ander zijn geduld. Daar moet je ook mee leren omgaan; sommige mensen doen ook wel erg panisch over het minste of geringste. En nee, dat geeft kdv-leidsters geen vrijbrief om de hele dag te lopen vitten op kinderen. Die zitten er vast tussen en dan heb je echt het verkeerde beroep gekozen, en dan is het maar hopen dat dat wordt opgemerkt. Helaas loopt dat - net als in elke andere zorgverlenende instelling - soms mis en dat is betreurenswaardig. Maar het lijkt me eerlijk gezegd niet meer dan te verwachten dat zelfs de beste en meest toegewijde leidster soms haar geduld verliest. Het zijn mensen, geen heiligen.
lux- wijzigde dit bericht op 25-06-2018 19:52
0.11% gewijzigd
Statistics are used much like a drunk uses a lamppost: for support, not illumination.
maandag 25 juni 2018 om 19:47
Het ligt wel aan het specialisme ja, als je bijv geriater wilt worden is er veel mogelijk. En ik ken veel mensen (vrouwen en mannen) die vanwege de wens om parttime te kunnen werken huisarts zijn geworden. Maar bij heel veel specialismen is het erg lastig en moet je voor 36 uur (ipv 48 uur) al knokken. En daarnaast thuis nog flink studeren voor de examens die je als arts in opleiding moet doen. En je krijgt er vaak bovendien nog (nacht)diensten bovenop. Ik weet van het wereldje waar ik in zit dat hun baas het vrouwelijke artsen in opleiding veelal nog jarenlang nadraagt dat ze zo idioot waren om tijdens hun opleiding zwanger te worden (zijn woorden). Tijdens een promotietraject een kind krijgen is ook niet erg relaxed. Ik ben zelf gepromoveerd, dus weet hoeveel het van je vraagt, vooral aan focus en doorzettingsvermogen en als je in een competitief vakgebied zit ook aan tempo (half jaar eruit en een wetenschapper elders in de wereld heeft jouw vinding al gepubliceerd, of je kunt je literatuuronderzoek overdoen omdat er weer diverse nieuwe artikelen zijn verschenen). Het kan wel, ik ken diverse voorbeelden. Maar of het makkelijk is, is een tweede. Maar goed, het gaat hierin niet om de details, maar om te illustreren dat het in veel functies en sectoren niet zo is dat je zomaar even een jaar eruit kunt gaan of zomaar even 2-3 dagen per week kunt gaan werken, zoals in sommige andere banen wel kan.
maandag 25 juni 2018 om 19:51
Ik denk dat dat voor lang niet iedereen geldt.permis schreef: ↑25-06-2018 19:28Klopt echt totaal wat mij betreft.
Kregen eerste kind in laatste jaar studie, tweede kort daarna in opbouwfase werk.
Als ze naar school gaan ben je nog geen dertig. Rustig en onafgebroken carriere kunnen maken zonder de zwangerschap en kleine kindertijd.
En die eerste jaren was de grote flexibiliteit, beetje parttime werken enzo, werkelijk ideaal.
Hoe groter kinderen worden hoe duurder, en zo'n letterlijk jong gezin groeit ook nog lekker mee qua inkomsten en huizen.
Niet dat je op je hypotheektop of salarischaalmax. zit als de kinderen nog moeten komen.
Lichamelijk ook fitter dan fit, vermoeidheid ken je eigenlijk niet echt met midden 20, en piekeren ook niet echt, dus het was een vrolijke boel.
Laatste voordeel: oppas te over, alle vrienden en vriendinnen storten zich op het enige babietje in de vriendenkring
Kan het iedereen aanraden.
Verder zou het bij ons niet gewerkt hebben, of kind had fulltime naar de opvang gemoeten en we hadden in een doos moeten slapen. Tijdens studie had ik in elk geval veel stage en weinig inkomen. Zonder baby geen probleem, maar met een kind krijg je toch een hele verantwoordelijkheid erbij en is een week leven op een broodje pindakaas bij gebrek aan geld niet meer zo verstandig.
maandag 25 juni 2018 om 19:51
Ja hoor eens. Jij schrijft dat je dat ‘verschrikkelijk vond’ en daar ‘jarenlang daartegen hebt gevochten’. Tegen dat gevoel dus. Dat het wel goed zat. Dat vind ik bijzonder vreemd, gebaseerd op enkel jouw ervaring. Alsof dat steekhoudend is voor iedere vorm van kinderopvang. Vandaar mijn reactie. En nu?watdachtjehiervan schreef: ↑25-06-2018 19:38Dan slaat je reactie nergens op.
Die ouders hadden namelijk het gevoel dat het op hun kdv allemaal goed zit. Daar gaat de hele discussie over.
Als je het nog eens wil nalezen:
Chantilly21_2 schreef: ↑25-06-2018 16:43
Maar wat wil je dan van de ouders horen?
Waarom moet vooral tegen het gevoel van de ouders ingegaan worden, die hier aangeven dat ze wel een goed gevoel hebben bij hun KDV en leidsters?
Watdenkjehiervan:
“Omdat waar ik werkte de ouders dat gevoel ook hadden. En ik dat heel erg vind. Ik daar jarenlang tegen gevochten heb. Nu kom ik nog veel op kdv's voor mijn werk en op veel van die locaties zou ik mijn kind niet brengen. En dan heb ik het niet meteen over schreeuwen tegen de kinderen en over mishandeling. Ik heb het dan over de kinderen heel lang laten huilen, of juist zeggen dat ze niet mogen huilen. Snauwen tegen de kinderen. Met ze knutselen omdat het moet. Kinderen die allang niet meer slapen meer dan een uur laten rusten omdat het dan zo rustig is. En zo kan ok nog wel even doorgaan.
Gelukkig zijn er ook veel lieve leidsters. Maar er zijn er ook te veel die het werk doen omdat ze iets moeten doen. En ook op die leidsters reageren de kinderen enthousiast. Dat is echt geen graadmeter.”
maandag 25 juni 2018 om 19:58
Hier ook gedaan. Vind het redelijk ideaal moet ik zeggen. Glazen plafond here I comepermis schreef: ↑25-06-2018 19:28Klopt echt totaal wat mij betreft.
Kregen eerste kind in laatste jaar studie, tweede kort daarna in opbouwfase werk.
Als ze naar school gaan ben je nog geen dertig. Rustig en onafgebroken carriere kunnen maken zonder de zwangerschap en kleine kindertijd.
En die eerste jaren was de grote flexibiliteit, beetje parttime werken enzo, werkelijk ideaal.
Hoe groter kinderen worden hoe duurder, en zo'n letterlijk jong gezin groeit ook nog lekker mee qua inkomsten en huizen.
Niet dat je op je hypotheektop of salarischaalmax. zit als de kinderen nog moeten komen.
Lichamelijk ook fitter dan fit, vermoeidheid ken je eigenlijk niet echt met midden 20, en piekeren ook niet echt, dus het was een vrolijke boel.
Laatste voordeel: oppas te over, alle vrienden en vriendinnen storten zich op het enige babietje in de vriendenkring
Kan het iedereen aanraden.
Statistics are used much like a drunk uses a lamppost: for support, not illumination.
maandag 25 juni 2018 om 20:00
Als ik denk aan al die keren dat ik onterecht boos was dan voel ik me echt ontzettend dom. What a waste of time! Verder ben ik het met je eens: mijn ervaring is ook dat ze over het algemeen enthousiaster waren over de kliederwerken van onze kinderen dan wijzelf.lux- schreef: ↑25-06-2018 19:46Sorry hoor, maar ik geloof daar echt niks van. Als je je als ouder niet oké voelt bij hoe het gaat op het kdv dan ga je om de tafel met de leidsters en leiding en als er dan niets verandert ga je op zoek naar een andere oplossing. Anders ben je als ouder toch ook niet helemaal lekker.
Verder: knutselen omdat het moet? Waarom zit je anders in godsnaam te knutselen? Of is jouw vrije tijdsbesteding gipsen bordjes met handafdrukjes en macaronifotolijstjes en kijkdozen maken? Die van mij niet iig. Ik ben verbaasd met hoeveel enthousiasme die leidsters bij ons dat doen. Laatst kreeg ik een filmpje van zoon die verf op zijn handjes had en verrukt ‘oooh!!!’ uitriep elke keer dat hij zijn handjes op papier zette. Ze waren dinosaurussen van handafdrukjes aan het maken met de baby’s en de dreumesen. Nou dat zou ik echt never nooit bedacht hebben hoor. Dus zelfs als het moet krijgt hij daarvan meer mee op het kdv dan thuis.
En wb snauwen en ongeduld: tja, ik snauw ook wel eens tegen hem. Of word onterecht boos. Ben ik niet trots op, maar ik ben nu eenmaal ook niet roomser dan de paus. That’s life: soms verliest een ander zijn geduld. Daar moet je ook mee leren omgaan; sommige mensen doen ook wel erg panisch over het minste of geringste. En nee, dat geeft kdv-leidsters geen vrijbrief om de hele dag te lopen vitten op kinderen. Die zitten er vast tussen en dan heb je echt het verkeerde beroep gekozen, en dan is het maar hopen dat dat wordt opgemerkt. Helaas loopt dat - net als in elke andere zorgverlenende instelling - soms mis en dat is betreurenswaardig. Maar het lijkt me eerlijk gezegd niet meer dan te verwachten dat zelfs de beste en meest toegewijde leidster soms haar geduld verliest. Het zijn mensen, geen heiligen.
maandag 25 juni 2018 om 20:02
Lux had jij dan geen uitloop daardoor? Ik heb 2 studiegenoten gehad die tijdens hun studie hun gezin gesticht hebben. Eentje heeft er 3 jaar langer over gedaan, de ander heeft het nooit afgemaakt.
Bij een studie heb je geen zwangerschapsverlof zoals je dat bij een baan wel hebt. Ik heb nu toevallig ook een student in mijn klas die zwanger is, en dat is nog best lastig rond te krijgen allemaal.
Bij een studie heb je geen zwangerschapsverlof zoals je dat bij een baan wel hebt. Ik heb nu toevallig ook een student in mijn klas die zwanger is, en dat is nog best lastig rond te krijgen allemaal.
maandag 25 juni 2018 om 20:06
Ooh nu snap ik het. @watdachtjehiervan: Dus omdat JIJ geen goed gevoel had bij jouw kdv, en de ouders wel, hebben ALLE ouders een bord voor hun kop. Jaja.lemoos2 schreef: ↑25-06-2018 19:51Ja hoor eens. Jij schrijft dat je dat ‘verschrikkelijk vond’ en daar ‘jarenlang daartegen hebt gevochten’. Tegen dat gevoel dus. Dat het wel goed zat. Dat vind ik bijzonder vreemd, gebaseerd op enkel jouw ervaring. Alsof dat steekhoudend is voor iedere vorm van kinderopvang. Vandaar mijn reactie. En nu?
Als je het nog eens wil nalezen:
Chantilly21_2 schreef: ↑25-06-2018 16:43
Maar wat wil je dan van de ouders horen?
Waarom moet vooral tegen het gevoel van de ouders ingegaan worden, die hier aangeven dat ze wel een goed gevoel hebben bij hun KDV en leidsters?
Watdenkjehiervan:
“Omdat waar ik werkte de ouders dat gevoel ook hadden. En ik dat heel erg vind. Ik daar jarenlang tegen gevochten heb. Nu kom ik nog veel op kdv's voor mijn werk en op veel van die locaties zou ik mijn kind niet brengen. En dan heb ik het niet meteen over schreeuwen tegen de kinderen en over mishandeling. Ik heb het dan over de kinderen heel lang laten huilen, of juist zeggen dat ze niet mogen huilen. Snauwen tegen de kinderen. Met ze knutselen omdat het moet. Kinderen die allang niet meer slapen meer dan een uur laten rusten omdat het dan zo rustig is. En zo kan ok nog wel even doorgaan.
Gelukkig zijn er ook veel lieve leidsters. Maar er zijn er ook te veel die het werk doen omdat ze iets moeten doen. En ook op die leidsters reageren de kinderen enthousiast. Dat is echt geen graadmeter.”
Misschien vonden de ouders het wel helemaal niet zo’n probleem, ik val nou niet direct van m’n stoel van je voorbeelden. Misschien zagen die ouders het echt niet maar genoeg andere ouders wel. Misschien zag jij vooral wat je wilde zien.
Maar jij mag wel met voorbeelden aankomen dat het kdv waar jij werkte niet goed is, maar anderen niet aankomen met voorbeelden waaruit blijkt dat hun kinderen het op hun kdv wel naar hun zin hebben. Dat discussieert niet zo lekker.
Statistics are used much like a drunk uses a lamppost: for support, not illumination.
maandag 25 juni 2018 om 20:11
Ik denk dat dit erg persoonlijk is. Ik kwam zelf mijn man wat later tegen en wij waren 30 toen we aan kinderen toe waren. Ik heb dat zeker niet als nadeel ervaren, eerder als voordeel. We hadden onze sporen al ruimschoots verdiend op het werk voor we kinderen kregen en daardoor meer flexibiliteit om bijv minder te werken of weg te gaan bij een ziek kind, ik had mijn promotie afgerond (dat was keihard werken en een ramp geweest om te combineren met een zwangerschap en baby), we hadden al veel jaren gespaard en waren gestegen in salaris, waardoor parttime werken financieel ook goed mogelijk was en wij voelen ons als dertigers niet minder energiek dan toen we twintigers waren. En hoe groter de kinderen hoe duurder daar ben ik het niet mee eens, ik vind ze van 0-4 veruit het duurste wegens de opvangkosten. Maar ik geloof best dat het voor jou precies andersom lag, het is voor iedereen anders en ligt ook erg aan je persoonlijke situatie en soort baan.permis schreef: ↑25-06-2018 19:28Klopt echt totaal wat mij betreft.
Kregen eerste kind in laatste jaar studie, tweede kort daarna in opbouwfase werk.
Als ze naar school gaan ben je nog geen dertig. Rustig en onafgebroken carriere kunnen maken zonder de zwangerschap en kleine kindertijd.
En die eerste jaren was de grote flexibiliteit, beetje parttime werken enzo, werkelijk ideaal.
Hoe groter kinderen worden hoe duurder, en zo'n letterlijk jong gezin groeit ook nog lekker mee qua inkomsten en huizen.
Niet dat je op je hypotheektop of salarischaalmax. zit als de kinderen nog moeten komen.
Lichamelijk ook fitter dan fit, vermoeidheid ken je eigenlijk niet echt met midden 20, en piekeren ook niet echt, dus het was een vrolijke boel.
Laatste voordeel: oppas te over, alle vrienden en vriendinnen storten zich op het enige babietje in de vriendenkring
Kan het iedereen aanraden.
Biologisch gezien is het natuurlijk sowieso beter om vroeg kinderen te krijgen. Dat is volgens mij ook de achterliggende gedachte achter die 'een slimme meid krijgt haar kind tijdens opleidingstijd' campagne. Er zijn heel veel vrouwelijke artsen die kinderen krijgen maar blijven uitstellen omdat ze weten dat hun kansen om in opleiding te komen / specialist te worden dan drastisch afnemen. Ik heb begrepen dat onder vrouwelijke artsen relatief veel IVF voorkomt, puur wegens het uitstellen en dat het dan op natuurlijke wijze niet meer lukt. Bizar dat dat zo moet gaan en dat er blijkbaar zoveel druk is op die vrouwen. Een mindshift in dit soort sectoren en meer gelijkheid tussen mannen en vrouwen in het algemeen (meer verlof voor mannen) lijkt mij hard nodig.
maandag 25 juni 2018 om 20:12
Vind het wel grappig dat er door 'tegenstanders' zo gedaan wordt alsof leidsters nooit leuk en lief zijn tegen de kinderen/anders dan tegen de ouders.
Ik ben op mijn werk met pubers ook anders dan tegen hun ouders. En ik ben ook niet altijd even vrolijk en word soms ook wat sneller boos dan anders. Dat is menselijk lijkt me.
Nu ben ik best pro omdat wij gewoon een enorm leuk kdv hebben. Maar we hebben er ook 1 bezocht waar ik een heel naar gevoel kreeg omdat de groepen groot waren, de buitenruimte klein en alles galmde. Logischerwijs hebben we die niet gekozen. Het ene kdv is het ander gewoon niet.
Ik ben op mijn werk met pubers ook anders dan tegen hun ouders. En ik ben ook niet altijd even vrolijk en word soms ook wat sneller boos dan anders. Dat is menselijk lijkt me.
Nu ben ik best pro omdat wij gewoon een enorm leuk kdv hebben. Maar we hebben er ook 1 bezocht waar ik een heel naar gevoel kreeg omdat de groepen groot waren, de buitenruimte klein en alles galmde. Logischerwijs hebben we die niet gekozen. Het ene kdv is het ander gewoon niet.
maandag 25 juni 2018 om 20:14
Nou goed, ik zal even tellen want ik heb ook een aantal jaar iets anders gedaan maar...JulienClerc schreef: ↑25-06-2018 20:02Lux had jij dan geen uitloop daardoor? Ik heb 2 studiegenoten gehad die tijdens hun studie hun gezin gesticht hebben. Eentje heeft er 3 jaar langer over gedaan, de ander heeft het nooit afgemaakt.
Bij een studie heb je geen zwangerschapsverlof zoals je dat bij een baan wel hebt. Ik heb nu toevallig ook een student in mijn klas die zwanger is, en dat is nog best lastig rond te krijgen allemaal.
Uiteindelijk zal ik 8 jaar over een 6-jarige studie doen. Daarvan is 1 jaar uitloop geweest door te weinig studeren en teveel genieten van het studentenleven
dat andere jaar daarvan is 7 maanden uitloop omdat ik verlengd zwangerschapsverlof op heb genomen, ja, onbetaald, mja die paar maanden konden er ook nog wel bij. En 5 maanden uitloop omdat ik de deeltijdvariant doe ipv de voltijdvariant. Uiteindelijk studeer ik 9 jaar na het starten van mijn studie af, want ik heb ook nog 2 jaar andere dingen gedaan (tijdens uitloop bachelorjaar gewerkt, daarna nog een jaar, toen zwanger geworden en begonnen met masterscriptie, die mag je bij ons als eerst doen, dus hoef nu alleen nog stage, komt dus neer op werken zonder inkomen maar dan met meer vakantie ). Uni heeft er ervaring mee en alle opleiders reageren hartstikke leuk. Man verdient het geld momenteel en daar zit wat mij betreft de enige kink in de kabel: wat als man of zoon ziek worden en ik thuis nodig ben? Dan kan ik niet afstuderen, dan heb ik geen baan, of iig niet degene die ik wil. Dan wordt mijn studiebeurs niet omgezet in een gift. Nou zijn daar dan ook wel weer speciale regelingen voor, maar in dat geval zijn er geen sociale verzekeringen ofzo waar ik aanspraak op kan maken (langdurig zorgverlof ofzo bedoel ik dan). Ik betaal mijn zwangerschapsverlof zelf. Maar da’s wat mij betreft dan ook het enige nadeel.
Statistics are used much like a drunk uses a lamppost: for support, not illumination.
maandag 25 juni 2018 om 20:21
Lux, bedankt voor je uitgebreide antwoord! Daar zit het hem dan al voor een groot deel in: dat je je studie in deeltijd doet (in elk geval nu je een kind hebt). Die overstap is op mijn werk niet mogelijk. En het scheelt al dat je man in jullie levensonderhoud kan voorzien voor nu. Maar je hebt het goed voor elkaar zo te horen.
Begrijp ik nu goed dat je alsnog door bent gegaan met de master die volgt op je bachelor? Ik dacht dat je daar niet in verder wilde namelijk. Maar misschien zit ik er nu volkomen naast
Begrijp ik nu goed dat je alsnog door bent gegaan met de master die volgt op je bachelor? Ik dacht dat je daar niet in verder wilde namelijk. Maar misschien zit ik er nu volkomen naast
maandag 25 juni 2018 om 20:23
Ja me too! Maar ja soms kan ik niet meer. Mijn zoon was tot hij 10 maanden was Ieder. Uur. Wakker. En het ENIGE dat hem dan stil kreeg was borst (weigerde fles). Man met speen of water kreeg hem ook niet stil. Soms KON ik gewoon niet meer. Ben er niet trots op, mja, ergens snap ik het ook wel van mezelf. Het was gewoon echt geen leuke tijd.Bombus-Sylvarum schreef: ↑25-06-2018 20:00Als ik denk aan al die keren dat ik onterecht boos was dan voel ik me echt ontzettend dom. What a waste of time! Verder ben ik het met je eens: mijn ervaring is ook dat ze over het algemeen enthousiaster waren over de kliederwerken van onze kinderen dan wijzelf.
Statistics are used much like a drunk uses a lamppost: for support, not illumination.
