werkende mama's, hoe doen jullie dat toch?

18-06-2018 11:41 577 berichten
Alle reacties Link kopieren
Deze vraag is voor alle werkende mama's,

Zelf ben ik bijna 24 en werk op invalbasis in de kinderopvang. Ik werk zowel op PSZ, als KDV en BSO. Het leukst qua werk vind ik peuterspeelzaal. Dat is wat ik later hoop te doen (al dan niet in combinatie met iets anders)

Hoe leuk ik mijn werk ook vind, als ik later kinderen heb zou ik ze liever niet (meerdere dagen) naar het KDV/BSO willen brengen. Zeker niet als het ook anders kan.

Regelmatig zie en hoor ik van moeders, en een enkele keer van vaders dat zij wèl werken, maar er gewoon (bijna) elke dag voor de kinderen zijn voor en na school/psz.
Door korte dagen te werken, of door hun eigen tijd in te delen, flexibele uren etc.

Mijn vraag aan die mama's; hoe doen jullie dat? Wat voor werk doe je, werk je voor jezelf, en hoeveel uur werk je?

Disclaimer ;) Niks tegen de ouders die hun kinderen wèl naar het KDV en BSO brengen.. Is ook helemaal niks mis mee. Dit is persoonlijk en puur een vraag uit nieuwsgierigheid, omdat ik heel benieuwd ben hoe die mama's dat toch doen!

Groetjes,

tweelingzusje
Alle reacties Link kopieren
lux- schreef:
25-06-2018 19:46
Verder: knutselen omdat het moet? Waarom zit je anders in godsnaam te knutselen? Of is jouw vrije tijdsbesteding gipsen bordjes met handafdrukjes en macaronifotolijstjes en kijkdozen maken? Die van mij niet iig. Ik ben verbaasd met hoeveel enthousiasme die leidsters bij ons dat doen. Laatst kreeg ik een filmpje van zoon die verf op zijn handjes had en verrukt ‘oooh!!!’ uitriep elke keer dat hij zijn handjes op papier zette. Ze waren dinosaurussen van handafdrukjes aan het maken met de baby’s en de dreumesen. Nou dat zou ik echt never nooit bedacht hebben hoor. Dus zelfs als het moet krijgt hij daarvan meer mee op het kdv dan thuis.
Haha, inderdaad. Mijn hobby is het ook niet, dat knutselen. Ik heb er vaak ook weinig inspiratie voor. De leidsters op het kdv vinden het volgens mij een stuk leuker, het is niet voor niks dat zij voor dit werk gekozen hebben. En soms zullen ze het ook niet leuk vinden en het toch doen omdat het moet. So what? Zolang mijn kinderen het daar fijn hebben maakt het mij niet uit of vingerverven de grote droom is van de juffen of dat ze het meer zien als gewoon een deel van hun werk en meer plezier of voldoening halen in zingen, buitenspelen, boterhammen smeren of de ontwikkeling van de kinderen volgen.
Alle reacties Link kopieren
JulienClerc schreef:
25-06-2018 20:21
Lux, bedankt voor je uitgebreide antwoord! Daar zit het hem dan al voor een groot deel in: dat je je studie in deeltijd doet (in elk geval nu je een kind hebt). Die overstap is op mijn werk niet mogelijk. En het scheelt al dat je man in jullie levensonderhoud kan voorzien voor nu. Maar je hebt het goed voor elkaar zo te horen.

Begrijp ik nu goed dat je alsnog door bent gegaan met de master die volgt op je bachelor? Ik dacht dat je daar niet in verder wilde namelijk. Maar misschien zit ik er nu volkomen naast :)
Yup. Ik hou het tegenwoordig een beetje vaag maar ben toch weer ‘terug bij af.’ Toen ik na 2 jaar lang allerlei omzwervingen en probeersels buiten die studie moest concluderen dat ik in onderzoek de praktijk miste en in andere vormen van praktijk de theorie van die studie, realiseerde ik me dat het misschien een teken was en dat ik dit vak gewoon niet los kan laten. Ik ga er helemaal in op en dat is soms heel moeilijk en zwaar, maar tegelijkertijd ook precies waarom het uiteindelijk toch boven al het andere uitsteekt. Het geeft me echt voldoening, purpose, het gevoel iets núttigs te doen.

Heb geen spijt dat ik eruit geweest ben. Want nu weet ik het eindelijk zeker en had ik denk ik een veel realistischer beeld en daardoor geniet ik echt intens momenteel. Nu het niet meer mijn passie hóéft te zijn heb ik op de een of andere manier juist de ruimte in mijn hoofd gevonden om het mijn passie te laten zijn.

Hopelijk volg je het nog want het wordt redelijk ingewikkeld zo :P anyway, zit helemaal op m’n plek qua gezin en studie en toekomst momenteel en da’s erg fijn.

En denk ook zeker niet dat het voor iedereen mogelijk is om tijdens je studie een kind te krijgen. Ik heb wat dat betreft gewoon een makkelijke positie en was 27 toen zoon geboren werd. Als je in je laatste jaar 22 bent zal het ook wel anders zijn vermoed ik.

Maar als je het kunt betalen en het komt uit dan zeg ik: doen ;)
Statistics are used much like a drunk uses a lamppost: for support, not illumination.
Alle reacties Link kopieren
watdachtjehiervan schreef:
25-06-2018 16:08
Inderdaad. Ik vind raar dat forummers na dit te lezen nog gaan zeggen dat zij wel leuke leidsters op het kdv hebben. Echt, je kan het niet weten. Ook de leidsters die populair zijn bij de kinderen zijn niet altijd de liefste leidsters.
Ik ben ook niet altijd de liefste mama. Soms ben ik chagrijnig en reageer ik niet poeslief op peuter. Of ik ben afgeleid door iets anders en heb geen zin om de heeeele dag met haar te spelen. Mijn vader is ook niet altijd de liefste opa. Hij kan ook af en toe kribbig zijn of zeggen dat hij er nu klaar mee is.

Toch vindt dochter mij de liefste mama en opa de liefste opa vd wereld. Wij zijn met zijn allen, de ouders en grootouders verre van perfect. Dus waarom zou een leidster dat wel moeten zijn? Zolang er niet geschreeuwd wordt of met harde hand wordt opgetreden kunnen kinderen volgens mij behoorlijk wat hebben hoor.
anoniem_332537 wijzigde dit bericht op 25-06-2018 21:17
0.05% gewijzigd
Kashri schreef:
25-06-2018 16:28
Hebben jullie allemaal van die goede inkomens dan? Wij hadden (nog los van dat ik van mijn werk hou etc, mijn man zou best flink minder willen werken) simpel gezegd 2 keuzes: in de achterstandswijk 3 hoog zonder ruimte of lift blijven wonen op 1 fulltime inkomen (in welke vorm dan ook) of beide meer werken en in een fijn dorp in een normale eengezinswoning en ons kind wat meer kansen bieden. Ik denk oprecht dat scenario 1 onze zoon meer "beschadigd" zou hebben dan de 2 dagen kdv die we nu nodig hebben.

Maar door al die mensen die maar eindeloos mogelijkheden lijken te hebben om minder te werken krijg ik soms bijna het gevoel dat wij heel slecht verdienen terwijl dat best meevalt :facepalm:

Wij werk(t)en ook beiden fulltime om onze kinderen uit zeven hoog achter te krijgen. We hebben er gewoond, maar we vonden het vrij vervelend dat velen hun afval van de flat flikkerenden. Al die meeuwen overal. De galerij als opslagruimte gebruikten. Los van het feit dat je met bijna niemand kom communiceren.

Ik werk nu nog voor 60% in de schoonmaak. Met twee fulltime banen sprokkelen we een aardig gezinsinkomen bij elkaar.
Alle reacties Link kopieren
Kashri schreef:
25-06-2018 16:28
Hebben jullie allemaal van die goede inkomens dan? Wij hadden (nog los van dat ik van mijn werk hou etc, mijn man zou best flink minder willen werken) simpel gezegd 2 keuzes: in de achterstandswijk 3 hoog zonder ruimte of lift blijven wonen op 1 fulltime inkomen (in welke vorm dan ook) of beide meer werken en in een fijn dorp in een normale eengezinswoning en ons kind wat meer kansen bieden. Ik denk oprecht dat scenario 1 onze zoon meer "beschadigd" zou hebben dan de 2 dagen kdv die we nu nodig hebben.

Maar door al die mensen die maar eindeloos mogelijkheden lijken te hebben om minder te werken krijg ik soms bijna het gevoel dat wij heel slecht verdienen terwijl dat best meevalt :facepalm:
Je was vrij jong kashri. Veel mensen om mij heen krijgen kinderen als vrouw 32 is en man eind 30. Dat in combinatie met hbo/wo functies waarbij beiden jarenlang fulltime hebben gewerkt en zijn opgeklommen naar hogere schalen maakt wel verschil met een kind krijgen en huis kopen als je nog geen 30 bent en eigenlijk nog maar in je beginschaal zit.

Wacht nog maar eens een jaar of 7 en de kans is groot dat je financiële plaatje er toch een stuk anders uitziet dan nu.
Zahraha schreef:
25-06-2018 21:16
Je was vrij jong kashri. Veel mensen om mij heen krijgen kinderen als vrouw 32 is en man eind 30. Dat in combinatie met hbo/wo functies waarbij beiden jarenlang fulltime hebben gewerkt en zijn opgeklommen naar hogere schalen maakt wel verschil met een kind krijgen en huis kopen als je nog geen 30 bent en eigenlijk nog maar in je beginschaal zit.

Wacht nog maar eens een jaar of 7 en de kans is groot dat je financiële plaatje er toch een stuk anders uitziet dan nu.
Misschien (of blijkbaar) weet jij meer over Kashri dan ik. Maar in het algemeen heeft de gemiddelde mens geen hbo/wo functie en is er van significant opklimmen in schalen geen sprake. De gemiddelde mens sappelt gewoon wat door het leven heen, financieel gezien :)
Alle reacties Link kopieren
Voornu schreef:
25-06-2018 22:29
Misschien (of blijkbaar) weet jij meer over Kashri dan ik. Maar in het algemeen heeft de gemiddelde mens geen hbo/wo functie en is er van significant opklimmen in schalen geen sprake. De gemiddelde mens sappelt gewoon wat door het leven heen, financieel gezien :)
En als je wel flink gaat carrière maken is het meestal ook niet op je lauweren rusten vanaf je 30ste. Een carrière is gewoon niet echt op je lauweren rusten ;)

Niet dat je een carrière moet ambiëren hoor, integendeel, maar de snelste stijgers zijn meestal niet degenen die lekker 20 uur per week gaan parttimen als er een kind geboren is.

@Kashri: ik verdien nu niks. Wel hebben we een eengezinswoning, auto en schoonmaakster. Volgens mij is het verschil vooral dat wij niet echt spaarders zijn en jullie wel ;) En omdat ik geen inkomen heb betalen we echt praktisch geen kdv-kosten enzo.
Statistics are used much like a drunk uses a lamppost: for support, not illumination.
Alle reacties Link kopieren
Voornu schreef:
25-06-2018 22:29
Misschien (of blijkbaar) weet jij meer over Kashri dan ik. Maar in het algemeen heeft de gemiddelde mens geen hbo/wo functie en is er van significant opklimmen in schalen geen sprake. De gemiddelde mens sappelt gewoon wat door het leven heen, financieel gezien :)
Voor mij geldt wel wat Zahraha zegt. Toen wij 25 waren verdienden wij veel minder en hadden we veel minder nog gespaard dan toen we 30 waren. Elk jaar een trede erbij (dan hoef je niet eens in schaal te stijgen) en jarenlang als tweeverdieners fulltime werken met lage lasten (kleine flat was groot genoeg en geen kosten voor kinderen) scheelt echt een heleboel. Op ons 25e hadden we misschien net met beiden 32 uur per week werken een eengezinswoning hier kunnen betalen in combinatie met de kosten voor een kind, met 30 lukte dat ruim.
Alle reacties Link kopieren
Kashri schreef:
25-06-2018 16:28
Hebben jullie allemaal van die goede inkomens dan? Wij hadden (nog los van dat ik van mijn werk hou etc, mijn man zou best flink minder willen werken) simpel gezegd 2 keuzes: in de achterstandswijk 3 hoog zonder ruimte of lift blijven wonen op 1 fulltime inkomen (in welke vorm dan ook) of beide meer werken en in een fijn dorp in een normale eengezinswoning en ons kind wat meer kansen bieden. Ik denk oprecht dat scenario 1 onze zoon meer "beschadigd" zou hebben dan de 2 dagen kdv die we nu nodig hebben.

Maar door al die mensen die maar eindeloos mogelijkheden lijken te hebben om minder te werken krijg ik soms bijna het gevoel dat wij heel slecht verdienen terwijl dat best meevalt :facepalm:

Ik was de 35 al gepasseerd toen mijn kind kwam en mijn man de 40. Dan ziet je leven er over het algemeen al wat anders uit. 3 hoog achterag al jaren achter ons. Ik vind het ideaal en kan het iedereen aanraden ware het niet dat de vruchtbaarheid onvoorspelbaar is... Maar qua financiën, stabiliteit en relativeringsvermogen zitten er veel voordelen aan ouder ouderschap. Waar ik jonge ouders soms mee zie worstelen en onzeker over zie zijn.., dat speelt bij ons totaal niet.
Alle reacties Link kopieren
nicole123 schreef:
25-06-2018 19:47
Het ligt wel aan het specialisme ja, als je bijv geriater wilt worden is er veel mogelijk. En ik ken veel mensen (vrouwen en mannen) die vanwege de wens om parttime te kunnen werken huisarts zijn geworden. Maar bij heel veel specialismen is het erg lastig en moet je voor 36 uur (ipv 48 uur) al knokken. En daarnaast thuis nog flink studeren voor de examens die je als arts in opleiding moet doen. En je krijgt er vaak bovendien nog (nacht)diensten bovenop. Ik weet van het wereldje waar ik in zit dat hun baas het vrouwelijke artsen in opleiding veelal nog jarenlang nadraagt dat ze zo idioot waren om tijdens hun opleiding zwanger te worden (zijn woorden). Tijdens een promotietraject een kind krijgen is ook niet erg relaxed. Ik ben zelf gepromoveerd, dus weet hoeveel het van je vraagt, vooral aan focus en doorzettingsvermogen en als je in een competitief vakgebied zit ook aan tempo (half jaar eruit en een wetenschapper elders in de wereld heeft jouw vinding al gepubliceerd, of je kunt je literatuuronderzoek overdoen omdat er weer diverse nieuwe artikelen zijn verschenen). Het kan wel, ik ken diverse voorbeelden. Maar of het makkelijk is, is een tweede. Maar goed, het gaat hierin niet om de details, maar om te illustreren dat het in veel functies en sectoren niet zo is dat je zomaar even een jaar eruit kunt gaan of zomaar even 2-3 dagen per week kunt gaan werken, zoals in sommige andere banen wel kan.

Eh... met part time bedoel ik 4 dagen per week... Geen 2-3. Dat is echt in bijna elke (zoniet élke) sector funest voor je carrière. Dat lukt je alleen in de schoonmaak of supermarkt ofzo.

4 dagen per week kan in verschillende specialismes prima (en nee, niet alleen huisartsernij en geriatrie).
Alle reacties Link kopieren
Xanthan schreef:
25-06-2018 23:02
Eh... met part time bedoel ik 4 dagen per week... Geen 2-3. Dat is echt in bijna elke (zoniet élke) sector funest voor je carrière. Dat lukt je alleen in de schoonmaak of supermarkt ofzo.

4 dagen per week kan in verschillende specialismes prima (en nee, niet alleen huisartsernij en geriatrie).
Laten we het erop houden dat het in sommige specialismes wel kan en in andere niet of met veel moeite / mogelijkheid om je kansen te verspelen. Zoveel verschillen we volgens mij niet van mening en het maakt ook niet zoveel uit, de boodschap blijft hetzelfde: in heel veel banen kun je niet even een jaar ertussenuit om voor je baby te zorgen of 2-3 dagen per week werken om zo niet of nauwelijks van opvang gebruik te hoeven maken. En dat is wat sommigen hier, die blijkbaar zelf werk hebben waarbij het wel makkelijk kan, wel roepen, met opmerkingen als: "Blijf gewoon een jaar thuis met je baby, wat is nou (een paar keer) 1 jaar op je hele werkende leven?". Ehm, nou, het maakt vaak het verschil tussen het überhaupt behouden van je baan / loopbaan of tussen het wel of niet goed kunnen uitvoeren van je functie misschien?
Alle reacties Link kopieren
nicole123 schreef:
25-06-2018 23:37
Laten we het erop houden dat het in sommige specialismes wel kan en in andere niet of met veel moeite / mogelijkheid om je kansen te verspelen. Zoveel verschillen we volgens mij niet van mening en het maakt ook niet zoveel uit, de boodschap blijft hetzelfde: in heel veel banen kun je niet even een jaar ertussenuit om voor je baby te zorgen of 2-3 dagen per week werken om zo niet of nauwelijks van opvang gebruik te hoeven maken. En dat is wat sommigen hier, die blijkbaar zelf werk hebben waarbij het wel makkelijk kan, wel roepen, met opmerkingen als: "Blijf gewoon een jaar thuis met je baby, wat is nou (een paar keer) 1 jaar op je hele werkende leven?". Ehm, nou, het maakt vaak het verschil tussen het überhaupt behouden van je baan / loopbaan of tussen het wel of niet goed kunnen uitvoeren van je functie misschien?

Mijn ervaring is dat wat langer fulltime thuisblijven aansluitend op je zwangerschapsverlof wel gaat in allerlei beroepen. Er is dan immers toch al vervanging geregeld. Maar structureel 2/3 dagen werken dat ken ik inderdaad ook niet, lijkt me de doodsteek voor een leuke loopbaan. Ik noem bewust niet het woord ‘carriere’ want zo ambitieus hoeft het niet eens. Met 2/3 dagen werken mis je bijna altijd teveel om een kandidaat te zijn voor leuke klussen of promoties en ik vraag me ook af hie betrokken/leuk je werk dan nog is. Ik heb ooit tijdelijk 2 dagen pw gewerkt omdat ik een studie ernaast deed maar dat werk werd snel minder interessant. Het wordt dan toch een beetje een bijzaak naast de rest en je kan niks groots of complex aanpakken.
Ik moet een beetje uitkijken hoe ik dit formuleer, maar het kan ook beide. Ik heb mijn kinderen vrij jong gekregen (rond 25 jaar) en toen was ik ook al een paar jaar wo-opgeleid. Ik heb geluk met de sector waarin ik werk, omdat dit werk goed met kinderen te combineren valt. Mijn man werkt in dezelfde sector.
Maar alsnog, toen ik zwanger was, woonden we in een huurhuis en had ik geen vast contract. We hadden een kleine auto, we hebben nog steeds geen dikke station. Het heeft me nooit gestoord. Kinderen hebben heel andere dingen nodig om goed op te groeien.

Of je nu jong of oud kinderen krijgt, het is ook maar een kwestie van wat er op je pad komt en op sommige vlakken heb je zelf weinig in te brengen. Ik vind het zelf vrij prettig om een jonge moeder te zijn (al zou ik mezelf nooit zo noemen, jonge moeders in Oost-Groningen zijn 17) en dat scheelt, want dat ben ik tenslotte.
lux- schreef:
25-06-2018 20:06
Ooh nu snap ik het. @watdachtjehiervan: Dus omdat JIJ geen goed gevoel had bij jouw kdv, en de ouders wel, hebben ALLE ouders een bord voor hun kop. Jaja.

Misschien vonden de ouders het wel helemaal niet zo’n probleem, ik val nou niet direct van m’n stoel van je voorbeelden. Misschien zagen die ouders het echt niet maar genoeg andere ouders wel. Misschien zag jij vooral wat je wilde zien.

Maar jij mag wel met voorbeelden aankomen dat het kdv waar jij werkte niet goed is, maar anderen niet aankomen met voorbeelden waaruit blijkt dat hun kinderen het op hun kdv wel naar hun zin hebben. Dat discussieert niet zo lekker.
Echt? Hoe moeilijk is het?!
Ouders hadden een goed gevoel bij het kdv waar ik werkte terwijl daar leidsters zijn waar je je kind echt niet bij op de groep wil hebben. Nu kom ik nog steeds veel op kdv's voor mijn werk en ouders hebben echt geen idee wat er allemaal speelt en gebeurt. Ook leidsters waar kinderen enthousiast op reageren zijn niet altijd de leukste en liefste. En natuurlijk zijn er veel leidsters wel heel lief.
En laat je vooral niet verleiden door leuke filmpjes of leidsters die heel positief over komen.
En ik kom op veel kdv's. Mijn mening is echt niet op 1 kdv gebaseerd.

En het is fijn dat je tevreden bent over je kdv maar dat is mijn punt niet. Ik wil duidelijk maken dat je als ouders lang niet altijd weet wat er gebeurt.
watdachtjehiervan schreef:
26-06-2018 08:21
Echt? Hoe moeilijk is het?!
Ouders hadden een goed gevoel bij het kdv waar ik werkte terwijl daar leidsters zijn waar je je kind echt niet bij op de groep wil hebben. Nu kom ik nog steeds veel op kdv's voor mijn werk en ouders hebben echt geen idee wat er allemaal speelt en gebeurt. Ook leidsters waar kinderen enthousiast op reageren zijn niet altijd de leukste en liefste. En natuurlijk zijn er veel leidsters wel heel lief.
En laat je vooral niet verleiden door leuke filmpjes of leidsters die heel positief over komen.
En ik kom op veel kdv's. Mijn mening is echt niet op 1 kdv gebaseerd.

En het is fijn dat je tevreden bent over je kdv maar dat is mijn punt niet. Ik wil duidelijk maken dat je als ouders lang niet altijd weet wat er gebeurt.
Doe eens niet zo paranoïde. Ja hoor, zodra ik de deur achter me dicht trek, gaan de lichten uit en worden de pentagrammen met hanenbloed op de vloer getekend. :rolling:
Nu zal ik wel compleet naief zijn, maar ik heb kinderen die al vanaf jonge leeftijd heel goed in staat waren gevoelens van afkeur, angst, boosheid, ergernis of frustratie te laten merken. Als ze het ergens niet leuk vonden, dan merkte je dat gelijk.
Nu vraag ik me dus af welk scenario geloofwaardiger is
a. mijn kinderen hadden het leuk op het KDV, waar altijd meerdere leidsters waren en overal ramen. Ze deden leuke activiteiten, waar ik het bewijs regelmatig van zag. Ook als ik mijn kinderen onverwacht tussendoor moest ophalen, waren ze altijd leuk bezig.
b. mijn kinderen hadden het niet leuk op het KDV, want meerdere leidsters deden gezamenlijk onaardige/gemene dingen (ook zichtbaar door de ramen) en mijn kinderen waren zo angstig dat ze het me niet durfden te vertellen. Sterker nog, hun vreugde als ik ze vertelde dat we naar de crèche gingen was puur geacteerd of Stockholmsyndroom.
@watdachtjehiervan: jij schetst wel een heel monsterachtig scenario van hoe het er op de kdv's aan toe gaat op het moment dat de ouders de deur uit zijn.

Ik heb in de jaren dat ik op een kdv werkte ook wel ooit collega's gehad waarvan ik geen heel hoogstaande verwachtingen had maar dan moet je eerder denken aan meisjes die vrij simpel overkwamen dan aan onaardige of schreeuwende heksen. En ook wel de types inderdaad die het lekker makkelijk vinden om alle peuters, ook die allang niet meer slapen, een uur te laten rusten terwijl ze thuis niet meer naar bed gaan 's middags. Types die bij het buiten spelen op een bankje in de zon zitten en heel weinig rondom de kinderen zijn.

Dat zijn zo'n beetje voorbeelden die ik heb gezien. Daarnaast zijn ze altijd met minimaal twee. De ene collega zal de ander er neem ik aan echt op aanspreken als die op een werkdag of de kantjes ervan afloopt of echt niet leuk tegen de kinderen is.

Het zal in de meeste gevallen een prima, gezellige en veilige omgeving voor kinderen zijn en leuk ook door de aanwezigheid van andere kinderen. En misschien ook niet eens erg dat sommige meisjes geen hoge opleidingsachtergrond hebben. Daar stoor je je als ouder misschien meer aan dan je kind maar het is niet zo dat het daarom vreselijk is.
Alle reacties Link kopieren
watdachtjehiervan schreef:
26-06-2018 08:21
Echt? Hoe moeilijk is het?!
Ouders hadden een goed gevoel bij het kdv waar ik werkte terwijl daar leidsters zijn waar je je kind echt niet bij op de groep wil hebben. Nu kom ik nog steeds veel op kdv's voor mijn werk en ouders hebben echt geen idee wat er allemaal speelt en gebeurt. Ook leidsters waar kinderen enthousiast op reageren zijn niet altijd de leukste en liefste. En natuurlijk zijn er veel leidsters wel heel lief.
En laat je vooral niet verleiden door leuke filmpjes of leidsters die heel positief over komen.
En ik kom op veel kdv's. Mijn mening is echt niet op 1 kdv gebaseerd.

En het is fijn dat je tevreden bent over je kdv maar dat is mijn punt niet. Ik wil duidelijk maken dat je als ouders lang niet altijd weet wat er gebeurt.
als ouder leer je loslaten.
als je niemand meer vertrouwt, creëer je angstige kinderen. Het merendeel van de kdv-en zijn gewoon prima. Natuurlijk zit er een 'juffie' tussen, dat haar dag niet heeft.
op school ben je er ook niet de hele dag bij. En zelf kun je ook je kind laten vallen oid.
Jullie pakken het allemaal persoonlijk op en komen dan met voorbeelden hoe geweldig jullie kdv wel niet is. Maar ik heb ook nooit gezegd dat jullie kdv slecht is. Er zijn heel veel lieve leidsters. Ik wil alleen maar aangeven dat het er soms/vaak anders aan toe gaat dan ouders denken. Prima als je dat niet wil geloven.
Alle reacties Link kopieren
watdachtjehiervan schreef:
26-06-2018 09:23
Jullie pakken het allemaal persoonlijk op en komen dan met voorbeelden hoe geweldig jullie kdv wel niet is. Maar ik heb ook nooit gezegd dat jullie kdv slecht is. Er zijn heel veel lieve leidsters. Ik wil alleen maar aangeven dat het er soms/vaak anders aan toe gaat dan ouders denken. Prima als je dat niet wil geloven.
Nee elke keer als iemand aangeeft dat die vertrouwen heeft in het gekozen kdv zeg jij: dat kan je nooit weten.

Als mijn kind geen goede graadmeter is of hij ergens goed bij gedijt dan weet ik het ook niet meer hoor. Als zijn juffen de hele dag tegen hem schreeuwen heeft hij daar schijnbaar niet veel last van dus :nut:

Het klopt dat je als ouder niet precies kunt weten hoe het eraan toe gaat op een kdv. Maar jij verbindt daaraan dat je dus niet kunt weten hoe een kind zich voelt omdat je er niet bij bent. En dat is gewoon bullshit. En als je kind goed in zijn vel zit, dan doet het kdv hem kennelijk geen kwaad.

En als je je kind uitbesteedt aan een ander, zelfs maar aan de vader, gebeuren er ALTIJD dingen die jij anders zou doen. Mijn man laat zoon op zijn papadag bijvoorbeeld vaker tv-kijken dan ik. Tja. Het is ook zijn kind en hij moet - binnen het redelijke - doen wat hem goeddunkt.
Als mijn moeder oppast mag zoon altijd veel later naar bed dan van ons. Tja. Andere verzorgers zijn anders dan ik en dat lijkt me juist heel goed voor zoon.
Statistics are used much like a drunk uses a lamppost: for support, not illumination.
Ik denk vooral dat watdachtjehiervan dingen erg vindt die anderen helemaal geen probleem vinden. De voorbeelden zijn nou niet bepaald misstanden. Ik denk dat veel mensen helemaal niet verwachten dat de leidsters altijd vrolijk zijn.
Watdachtjehiervan: Ik pak het helemaal niet persoonlijk op, want heel eerlijk, ik maak me met terugwerkende kracht geen zorgen over de tijd die mijn kinderen op het KDV hadden. Ik probeer alleen te laten zien dat gezien de ervaringen die ik had het scenario zoals jij het voorstelt helemaal niet logisch is.

Maar goed, in dit soort discussies is het lastige dat de andere partij elke vorm van ontkrachting als goedpraten uit schuldgevoel, desinteresse in je kind of anekdotisch bewijs ziet.
Alle reacties Link kopieren
watdachtjehiervan schreef:
26-06-2018 08:21
Echt? Hoe moeilijk is het?!
Ouders hadden een goed gevoel bij het kdv waar ik werkte terwijl daar leidsters zijn waar je je kind echt niet bij op de groep wil hebben. Nu kom ik nog steeds veel op kdv's voor mijn werk en ouders hebben echt geen idee wat er allemaal speelt en gebeurt. Ook leidsters waar kinderen enthousiast op reageren zijn niet altijd de leukste en liefste. En natuurlijk zijn er veel leidsters wel heel lief.
En laat je vooral niet verleiden door leuke filmpjes of leidsters die heel positief over komen.
En ik kom op veel kdv's. Mijn mening is echt niet op 1 kdv gebaseerd.

En het is fijn dat je tevreden bent over je kdv maar dat is mijn punt niet. Ik wil duidelijk maken dat je als ouders lang niet altijd weet wat er gebeurt.
Durf jij je kind wel naar school te laten gaan dan, als er blijkbaar allerlei dingen gebeuren die niet door de beugel kunnen zodra je er als ouder niet bij bent? Want daar is dat natuurlijk niet anders (sterker nog: veel minder toezicht). En op de sportclub, bij een vriendinnetje thuis, bij opa en oma, bij papa die een keer met zijn hoofd bij zijn werk zit en weinig aandacht voor de kinderen heeft, etc etc. Ik denk dat niemand hier ontkent dat er wel eens een leidster haar dag niet heeft (net zoals je als ouder je dag wel eens niet hebt), dat er leidsters bij kunnen zitten die wat minder gemotiveerd zijn en soms knutselen omdat het moet en niet omdat vingerverven hun passie is, dat er wel eens een leidster met haar hoofd zit bij haar net verbroken relatie en daardoor niet vrolijk zingend de luiers verschoont. Daar kun je je vreselijk over opwinden of je kunt denken: so be it, mijn kind is niet van suiker en komt vrolijk lachend terug van het kdv. In ieder geval vind ik het nogal overdreven om tegen iedereen hier met positieve ervaringen over het kdv te roepen dat ze hun kop in het zand steken en eigenlijk niet weten hoe het eraan toegaat daar. Wij en onze kinderen zijn regelmatig op ons eigen kdv en maken mee hoe het er daar aan toegaat (en ja, ook wel eens als de leidsters niet weten dat we er zijn), jij niet.
LizBakker schreef:
26-06-2018 09:42
Ik denk vooral dat watdachtjehiervan dingen erg vindt die anderen helemaal geen probleem vinden. De voorbeelden zijn nou niet bepaald misstanden. Ik denk dat veel mensen helemaal niet verwachten dat de leidsters altijd vrolijk zijn.
Dat denk ik ook. Dat ze denkt te weten wat ouders denken en verwachten. Ik vind het helemaal geen probleem dat een leidster eens op een bankje in de zon wat zit te suffen omdat haar verkering uit is gegaan dat weekend. Of ze nu op dat bankje zit of naast zoon, hij zit toch wel in de modder te graven en wroeten met de andere kinderen. Of dat er een leidster tegen heug en meug een paasei moet knippen en versieren. Kan ik heel goed begrijpen dat je dat stom vindt :-D. Het is kinderopvang, geen school, VVE of bijles.
Wat zijn we hier relaxed met (bijna) zijn allen over de kdv's. Fijn toch, ik zou niet achter elke boom een beer willen vinden, dan kun je je kind nergens met een gerust hart achter laten.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven