Kinderen
alle pijlers
Wie wil mij helpen..
woensdag 5 augustus 2009 om 18:19
Hallo,
Ik heb net een test gedaan, en ik blijk zwanger!! Ik ben 23jaar!! Dit komt totaal onverwacht. Ik heb net mijn lieve vriend op de hoogte gesteld, we hebben gepraat maar niet lang, want hij gaat zometeen op vakantie.
Ik voel mij zo verschrikkelijk. We zijn er beiden overuit dat we nog veel te jong zijn voor een kindje.
Naar mijn weten hebben we het altijd veilig gedaan, en ik test mijzelf ook zo nu en dan, voor de zekerheid. Zo ook nu.
Maar nu had ik al een beetje een voorgevoel. Mijn borsten zijn namelijk ook erg pijnlijk. En nu weet ik de uitslag dus.
Ik word er helemaal beroerd van.
Zometeen ga ik de test van clearblue doen, die ook berekend wanneer je bevrucht bent.
Ik ga ineens aan alles twijfelen en ben zelfs bang dat ik al te lang zwanger ben. Wat ook weer niet kan, want ben gewoon ongesteld geworden.
Maar worden je borsten dan al zo snel pijnlijk?
En hoe nu verder? Via de dokter naar een abortus kliniek? Of kan je er zelfstandig heen. Ik weet het allemaal niet.
Het is niet zo dat we er makkelijk over denken, om het maar weg te halen, maar het kan niet anders. Alleen wat mij wel pijn doet, is dat dit ons eerste kindje is, had kunnen zijn.
Wat het ook moeilijk maakt is dat mijn vriend nu vertrekt op vakantie.. het is niet zo n goede timing allemaal.
Ik ben zo geschrokken en kan alleen maar huilen, ik heb geen idee hoe ik het aan moet pakken.
Wie heeft er goede raad, advies, tips?
Bedankt...
Ik heb net een test gedaan, en ik blijk zwanger!! Ik ben 23jaar!! Dit komt totaal onverwacht. Ik heb net mijn lieve vriend op de hoogte gesteld, we hebben gepraat maar niet lang, want hij gaat zometeen op vakantie.
Ik voel mij zo verschrikkelijk. We zijn er beiden overuit dat we nog veel te jong zijn voor een kindje.
Naar mijn weten hebben we het altijd veilig gedaan, en ik test mijzelf ook zo nu en dan, voor de zekerheid. Zo ook nu.
Maar nu had ik al een beetje een voorgevoel. Mijn borsten zijn namelijk ook erg pijnlijk. En nu weet ik de uitslag dus.
Ik word er helemaal beroerd van.
Zometeen ga ik de test van clearblue doen, die ook berekend wanneer je bevrucht bent.
Ik ga ineens aan alles twijfelen en ben zelfs bang dat ik al te lang zwanger ben. Wat ook weer niet kan, want ben gewoon ongesteld geworden.
Maar worden je borsten dan al zo snel pijnlijk?
En hoe nu verder? Via de dokter naar een abortus kliniek? Of kan je er zelfstandig heen. Ik weet het allemaal niet.
Het is niet zo dat we er makkelijk over denken, om het maar weg te halen, maar het kan niet anders. Alleen wat mij wel pijn doet, is dat dit ons eerste kindje is, had kunnen zijn.
Wat het ook moeilijk maakt is dat mijn vriend nu vertrekt op vakantie.. het is niet zo n goede timing allemaal.
Ik ben zo geschrokken en kan alleen maar huilen, ik heb geen idee hoe ik het aan moet pakken.
Wie heeft er goede raad, advies, tips?
Bedankt...
maandag 24 augustus 2009 om 14:39
Jeetje wat een beslissing, knap van jullie. Jullie staan er beide voor de volle 100% achter?
Dat jullie even wat moeilijkheden lijkt me niet gek. Jullie hebben veel moeten nadenken en zullen nu moeten gaan kijken hoe het krijgen van de baby vorm gaat krijgen in jullie leven.
Dat jullie even wat moeilijkheden lijkt me niet gek. Jullie hebben veel moeten nadenken en zullen nu moeten gaan kijken hoe het krijgen van de baby vorm gaat krijgen in jullie leven.
Ze bestaan, het is moeilijk te verstaan. Je wilt het niet horen, toch ben je samen met een geest geboren. In je zit een geest die leeft, die je soms moeilijkheden geeft. Eigenlijk is een geest heel fijn, anders zou je toch nooit geboren zijn?
maandag 24 augustus 2009 om 14:57
Ik zag je topic vandaag voor het eerst en ben bij het begin begonnen met lezen... bij je laatste bericht aangekomen Cejoy verscheen er een hele grote glimlach op mijn gezicht.
Enkele jaren geleden belde mijn moeder met het bericht dat mijn jongere neef (toen 20 denk ik) 'zwanger' was... en terwijl mijn gezicht zich in schok en afgrijzen plooide zei mams: "Mooi he?? Een kindje!!" Neef en zwangere vriendin waren nog maar kort bij elkaar en zij komt bovendien uit een nog wat orthodoxere familie dan de mijne is. Maar... ik heb een schitterend achternichtje (twee inmiddels) en ik geloof dat sommige dingen best moeilijk voor ze zijn, maar ze zijn wel ontzettend gelukkig. En ze brengen veel geluk naar onze familie (dat klinkt beetje fout misschien, maar is wel waar).
Ik hoop voor jullie dat jullie ongelukje net zo'n successtory mag worden! Heb vertrouwen in jezelf, elkaar en de toekomst!
Enkele jaren geleden belde mijn moeder met het bericht dat mijn jongere neef (toen 20 denk ik) 'zwanger' was... en terwijl mijn gezicht zich in schok en afgrijzen plooide zei mams: "Mooi he?? Een kindje!!" Neef en zwangere vriendin waren nog maar kort bij elkaar en zij komt bovendien uit een nog wat orthodoxere familie dan de mijne is. Maar... ik heb een schitterend achternichtje (twee inmiddels) en ik geloof dat sommige dingen best moeilijk voor ze zijn, maar ze zijn wel ontzettend gelukkig. En ze brengen veel geluk naar onze familie (dat klinkt beetje fout misschien, maar is wel waar).
Ik hoop voor jullie dat jullie ongelukje net zo'n successtory mag worden! Heb vertrouwen in jezelf, elkaar en de toekomst!
maandag 24 augustus 2009 om 15:00
Hey Cejoy,
wat fijn dat jullie samen een besluit hebben kunnen nemen en je eruit bent! Wat betreft die hormonen en wiebeligheid, tja, tis ook heel wat, een kind! Ik heb er voor gekozen om indertijd toch een paar keer langs een psycholoog te gaan om er 'zeker' van te zijn dat ik ook psychisch min of meer klaar was voor de transformatie tot moeder, want het is nogal wat, zo'n onverwacht 'kado'. Dat hielp mij om om te gaan met mijn onzekerheden.
Verder is dat 'niet in de zon gaan' wel een beetje overdreven hoor. Ik zou gewoon goed smeren en misschien niet op het strand gaan liggen bakken maar om nou binnen te gaan zitten met dit weer.... Ik had ook een 'zwangerschapsmasker' (een gek soort harry potterlitteken op mijn voorhoofd) aangezien ik, niet wetende dat ik zwanger was onder de zonnebank was gegaan omdat ik me de hele tijd zo suf, sjachie en zwakjes voelde . Die witte strepen zijn gewoon weer weggegaan na afloop.
Ik werd vooral rustig door dingen te gaan doen, of dat nou zwangerschapboeken uit de bibliotheek halen was of lekker met vrienden afspreken en dingen doen die helemaal niets met de zwangerschap te maken hadden. En ik heb veel gewerkt (als uitzendkracht) zodat ik ook recht had op zwangerschapsverlof via het UWV en ook geld had om leuke dingen te kopen voor de baby vooraf. Misschien een beetje teveel info maar mocht je daar al mee bezig zijn (werk/zwangerschpasverlof, etc.) http://www.uwv.nl/particulieren/ziek-of-zwanger/
Hoe dan ook: veel succes de komende maanden!
wat fijn dat jullie samen een besluit hebben kunnen nemen en je eruit bent! Wat betreft die hormonen en wiebeligheid, tja, tis ook heel wat, een kind! Ik heb er voor gekozen om indertijd toch een paar keer langs een psycholoog te gaan om er 'zeker' van te zijn dat ik ook psychisch min of meer klaar was voor de transformatie tot moeder, want het is nogal wat, zo'n onverwacht 'kado'. Dat hielp mij om om te gaan met mijn onzekerheden.
Verder is dat 'niet in de zon gaan' wel een beetje overdreven hoor. Ik zou gewoon goed smeren en misschien niet op het strand gaan liggen bakken maar om nou binnen te gaan zitten met dit weer.... Ik had ook een 'zwangerschapsmasker' (een gek soort harry potterlitteken op mijn voorhoofd) aangezien ik, niet wetende dat ik zwanger was onder de zonnebank was gegaan omdat ik me de hele tijd zo suf, sjachie en zwakjes voelde . Die witte strepen zijn gewoon weer weggegaan na afloop.
Ik werd vooral rustig door dingen te gaan doen, of dat nou zwangerschapboeken uit de bibliotheek halen was of lekker met vrienden afspreken en dingen doen die helemaal niets met de zwangerschap te maken hadden. En ik heb veel gewerkt (als uitzendkracht) zodat ik ook recht had op zwangerschapsverlof via het UWV en ook geld had om leuke dingen te kopen voor de baby vooraf. Misschien een beetje teveel info maar mocht je daar al mee bezig zijn (werk/zwangerschpasverlof, etc.) http://www.uwv.nl/particulieren/ziek-of-zwanger/
Hoe dan ook: veel succes de komende maanden!
maandag 24 augustus 2009 om 16:16
Wauw Ceejoy, gefeliciteerd!
Moet eerlijk zeggen dat ik dit niet had verwacht!
Hebben jullie het de opa's en oma's al verteld?
Dat je nu wat prikkelbaar bent is normaal, je lichaam is een kind aan het bouwen en dat kost energie.
Misschien gaat het over een paar weken wel wat beter.
Heb je al een afspraak gemaakt bij de verloskundige?
Moet eerlijk zeggen dat ik dit niet had verwacht!
Hebben jullie het de opa's en oma's al verteld?
Dat je nu wat prikkelbaar bent is normaal, je lichaam is een kind aan het bouwen en dat kost energie.
Misschien gaat het over een paar weken wel wat beter.
Heb je al een afspraak gemaakt bij de verloskundige?
maandag 24 augustus 2009 om 16:22
maandag 24 augustus 2009 om 17:26
Gefeliciteerd zeg!!
Enne, je mag toch best in de zon, misschien een beetje uitkijken, goed insmeren (parasol?)
Maar ik heb 3 kinderen en gewoon altijd tot de laatste dagen naar het strand gegaan hoor.
Enne, ik was 21 bij de eerste, inmiddels 3 kinderen verder, en we zijn erg gelukkig met onze kinderen.
De leeftijd op zich hoeft geen struikelblok te zijn iig.
Gefeliciteerd!
Enne, je mag toch best in de zon, misschien een beetje uitkijken, goed insmeren (parasol?)
Maar ik heb 3 kinderen en gewoon altijd tot de laatste dagen naar het strand gegaan hoor.
Enne, ik was 21 bij de eerste, inmiddels 3 kinderen verder, en we zijn erg gelukkig met onze kinderen.
De leeftijd op zich hoeft geen struikelblok te zijn iig.
Gefeliciteerd!
Op het dak zie je kleine musjes,
je weet; ze krijgen wormen ... maar het lijken kusjes!
je weet; ze krijgen wormen ... maar het lijken kusjes!
maandag 24 augustus 2009 om 18:05
Gefeliciteerd.
Smeer je in met factor 50 en ga lekker naar buiten.
En laat je fijn verwennen door je vriend. Laat hem weten dat je bol staat van de hormonen. Mijn zus had hetzelfde, die was ook niet te genieten. Volgens mijn moeder was ik in die periode trouwens ook geen engeltje, maar als ik afleiding had ging het wel goed. En als jij nu binnen zit heb je niet veel afleiding.
Ga gewoon lekker wandelen of fietsen samen, en een beetje kibbelen over namen enzo
Smeer je in met factor 50 en ga lekker naar buiten.
En laat je fijn verwennen door je vriend. Laat hem weten dat je bol staat van de hormonen. Mijn zus had hetzelfde, die was ook niet te genieten. Volgens mijn moeder was ik in die periode trouwens ook geen engeltje, maar als ik afleiding had ging het wel goed. En als jij nu binnen zit heb je niet veel afleiding.
Ga gewoon lekker wandelen of fietsen samen, en een beetje kibbelen over namen enzo
maandag 24 augustus 2009 om 18:57
Crejoy, ik vind je een topper en je vriend ook! En echt niet alleen door dat jullie besloten hebben geen abortus te doen. Je bent meteen het internet opgegaan en hebt alle kanten bekeken, zeg maar. Hoop dat je begrijpt wat ik bedoel. Als jullie je er echt niet goed bij hadden gevoeld dan hadden jullie wel een andere beslissing genomen. Alleen merkte ik al wel aan jouw postings hier dat je al van je kindje houdt.Ik wens je veel geluk samen met je vriend en jullie kindje!!!
maandag 24 augustus 2009 om 20:42
Gefeliciteerd met jullie beslissing. Ik lees dat je al aardig HCG-belast bent (prachtige uitspraak, die ik hier op het forum las). Hoort erbij. Hebben jullie al een verloskundige gebeld voor de eerste afspraak? En heb je al aan kraamzorg gedacht? Ook dat moet je vroeg regelen.
Als je in de zon gaat kijk dan na een half uur goed in de spiegel of je vlekjes ziet. Zo niet dan kan je wat langer in de zon en dan nog eens kijken. Het is niet zo dat je zeker last krijgt van een zwangerschapsmasker hoor, ik had nergens last van.
Ik wens julie heel veel geluk en een fijne zwangerschap.
Als je in de zon gaat kijk dan na een half uur goed in de spiegel of je vlekjes ziet. Zo niet dan kan je wat langer in de zon en dan nog eens kijken. Het is niet zo dat je zeker last krijgt van een zwangerschapsmasker hoor, ik had nergens last van.
Ik wens julie heel veel geluk en een fijne zwangerschap.
dinsdag 25 augustus 2009 om 19:04
We moeten inderdaad veel regelen.. maar dat komt helemaal goed. Binnenkort heb ik mijn eerste afspraak bij vk.
Bedankt voor alle tips.. dat is zeker fijn.
Helaas heb ik niet in de zon gezeten... maar mocht het nog lekker weer worden, ga ik dat wel eventjes doen..mét een hoge sunblock.
Het is dus normaal dat ik opvliegerig reageer lees ik. Ik vind dit best irritant van mezelf. Maar kan me niet echt inhouden.
Ik merk ook dat ik last krijg van haar op plekken waar ik het eerst niet zo had.. maar het zal er allemaal wel bijhoren.
Is er nog kans dat mijn opvliegerigheid verdwijnt? Of blijft dit zo de hele zwangerschap?
En tegen die misselijkheid.. is daar iets tegen te doen, bijvoorbeeld andere dingen eten/drinken.
Tips en of ervaringen zijn altijd welkom.
Heel erg bedankt voor alle steun de afgelopen tijd.
Bedankt voor alle tips.. dat is zeker fijn.
Helaas heb ik niet in de zon gezeten... maar mocht het nog lekker weer worden, ga ik dat wel eventjes doen..mét een hoge sunblock.
Het is dus normaal dat ik opvliegerig reageer lees ik. Ik vind dit best irritant van mezelf. Maar kan me niet echt inhouden.
Ik merk ook dat ik last krijg van haar op plekken waar ik het eerst niet zo had.. maar het zal er allemaal wel bijhoren.
Is er nog kans dat mijn opvliegerigheid verdwijnt? Of blijft dit zo de hele zwangerschap?
En tegen die misselijkheid.. is daar iets tegen te doen, bijvoorbeeld andere dingen eten/drinken.
Tips en of ervaringen zijn altijd welkom.
Heel erg bedankt voor alle steun de afgelopen tijd.
dinsdag 25 augustus 2009 om 19:26
Cejoy! Super joh! Ik ben erg blij dat je hebt gekozen om het kindje te houden. Ik wilde het niet tegen je zeggen, maar ben zelf ook zwanger (van nr2). Ik hoopte dus heel erg dat je voor de baby zou kiezen.
Ik hoop dat je een beetje je draai kan vinden in de nieuwe wereld die voor je ligt. Als je tips of antwoorden wilt op zwangerschapsvraagjes kan je ze altijd hier stellen, er zijn dames genoeg die je willen antwoorden.
vwb de misselijkheid: Dat is kut. Heb er zelf ook heel veel last van gehad. Je bent het meeste misselijk op een lege maag, dus probeer om de dag door kleine beetje te eten. Ook al staat het je tegen, neem licht verteerbare dingen zoals fruit en crackers, want het helpt echt. Zodra je maag een beetje gevuld is, voel je je beter. Mocht het zo erg worden dat je echt niet meer kan functioneren dan kan je huisarts je wat geven.
Heb je je ouders het nieuws al verteld? Hoe reageerden ze?
Ik hoop dat je een beetje je draai kan vinden in de nieuwe wereld die voor je ligt. Als je tips of antwoorden wilt op zwangerschapsvraagjes kan je ze altijd hier stellen, er zijn dames genoeg die je willen antwoorden.
vwb de misselijkheid: Dat is kut. Heb er zelf ook heel veel last van gehad. Je bent het meeste misselijk op een lege maag, dus probeer om de dag door kleine beetje te eten. Ook al staat het je tegen, neem licht verteerbare dingen zoals fruit en crackers, want het helpt echt. Zodra je maag een beetje gevuld is, voel je je beter. Mocht het zo erg worden dat je echt niet meer kan functioneren dan kan je huisarts je wat geven.
Heb je je ouders het nieuws al verteld? Hoe reageerden ze?
donderdag 3 september 2009 om 00:11
Hallooo...
Morgen hebben we onze eerste echo. Heel spannend.
Afgelopen weken had ik ontzettend last van zwangerschapsverschijnselen...maar ik merk er deze week helemaal niets meer van. Als ik niet beter wist, zou ik gewoon denken dat ik niet zwanger was... zelfs mijn borsten doen geen pijn meer...
Dit voelt wel een beetje vreemd..
Morgen hebben we onze eerste echo. Heel spannend.
Afgelopen weken had ik ontzettend last van zwangerschapsverschijnselen...maar ik merk er deze week helemaal niets meer van. Als ik niet beter wist, zou ik gewoon denken dat ik niet zwanger was... zelfs mijn borsten doen geen pijn meer...
Dit voelt wel een beetje vreemd..
donderdag 3 september 2009 om 00:26
donderdag 3 september 2009 om 01:01
Ben ik ook heel blij mee. Bedankt.
Deze ongeplande zwangerschap heeft onze beide levens op zn kop gezet... maar op een positieve manier..
Vóór onze zwangerschap dachten we een stuk minder aan de toekomst, die lag nog ver weg zeiden we.. en kinderen?? Ja natuurlijk... maar later.. als we 'oud genoeg' zijn zeiden we.
Maar nu is het zover, en we voelen ons 'oud genoeg'. En wat is oud genoeg zijn eigenlijk, of volwassen genoeg. Wanneer je 28 bent kan je dezelfde verkeerde of stomme beslissingen nemen als dat je 23 bent.
We voelen ons een stuk volwassener, serieuzer en denken meer na over onze daden en wat voor effect dat heeft voor de toekomst bijvoorbeeld.
Het is zelfs fijn om bijvoorbeeld meer te werken, en geld opzij te zetten. Voorheen zeiden we altijd...'dat is voor later' maar 'later' is Nu.
Nouja... een beetje zweverig en een niet te volgen verhaal misschien...maar wilde het even kwijt.
Deze ongeplande zwangerschap heeft onze beide levens op zn kop gezet... maar op een positieve manier..
Vóór onze zwangerschap dachten we een stuk minder aan de toekomst, die lag nog ver weg zeiden we.. en kinderen?? Ja natuurlijk... maar later.. als we 'oud genoeg' zijn zeiden we.
Maar nu is het zover, en we voelen ons 'oud genoeg'. En wat is oud genoeg zijn eigenlijk, of volwassen genoeg. Wanneer je 28 bent kan je dezelfde verkeerde of stomme beslissingen nemen als dat je 23 bent.
We voelen ons een stuk volwassener, serieuzer en denken meer na over onze daden en wat voor effect dat heeft voor de toekomst bijvoorbeeld.
Het is zelfs fijn om bijvoorbeeld meer te werken, en geld opzij te zetten. Voorheen zeiden we altijd...'dat is voor later' maar 'later' is Nu.
Nouja... een beetje zweverig en een niet te volgen verhaal misschien...maar wilde het even kwijt.
donderdag 3 september 2009 om 06:47
