Kinderen
alle pijlers
Ziek kind - overbezorgde moeder?
donderdag 6 november 2008 om 20:48
Pfff.... mag ik hier even de overbezorgde moeder uithangen?
Dinsdagavond is zoonlief (6jr) begonnen met braken... tot hij alleen nog vocht braakte. Gelukkig koortsvrij. Gisteren met domperidon-zetpillen aan de slag en gelukkig stopte gisteravond het braken. Toen kwamen de verschrikkelijke buikkrampen... gekromd lag hij in bed. Omdat hij niet kan vertellen wat er aan de hand is de huisartsenpost gebeld voor overleg. Voor controle geweest en ze konden niet vinden... vermoeden van voedselvergiftiging (al is vandaag gebleken dat hij de enige is van zijn groep die ziek is).
Vannacht koorts gekregen (38.8), krampen bleven, elk halfuur wakker en kreunend huilen. Vanmiddag naar de huisarts met een zielig hoopje ellende. Hij kan niet meer zitten, staan etc. Nogmaals de standaard controles. Zorgelijk is dat hij in de afgelopen 24 uur maar 2 heeft geplast... dus misschien een urineweginfectie. Omdat zoonlief het afgelopen halfjaar bijna 10 kilo is aangekomen zonder aanwijsbare reden vond de huisarts het verstandig om bloed af te nemen -> schildklier, diabetes en ontstekingen.
Gelukkig is hij vanmiddag weer goed gaan drinken (AA-drank), maar er zit werkelijk geen leven in. Vanavond na 10 uur eindelijk weer een plas.
Maar waar ik werkelijk van ga flippen is dat hij zijn temperatuur nu stijgt. Hij heeft nu 39,6. Hij wil geen paracetamol, blijft wel drinken gelukkig. Wanneer mag ik weer alarm gaan slaan bij een huisarts? In mijn hoofd zit dat 41 graden koorts echt gevaarlijk is... maar ik kan het zo snel niet terug vinden op het www.
Morgen de huisarts bellen voor de bloeduitslag.
Pfff... ik voel me zo onmachtig... weet niet wat ik kan doen voor het mannetje. Hij is zo ziek en kan niet vertellen wat hij voelt, nodig heeft enz. (hij autistisch en verstand. beperkt). Alles moet op gevoel en ik weet het niet meer.... waarschijnlijk ook als gevolg van het feit dat ik de hele nacht niet heb geslapen .
Dinsdagavond is zoonlief (6jr) begonnen met braken... tot hij alleen nog vocht braakte. Gelukkig koortsvrij. Gisteren met domperidon-zetpillen aan de slag en gelukkig stopte gisteravond het braken. Toen kwamen de verschrikkelijke buikkrampen... gekromd lag hij in bed. Omdat hij niet kan vertellen wat er aan de hand is de huisartsenpost gebeld voor overleg. Voor controle geweest en ze konden niet vinden... vermoeden van voedselvergiftiging (al is vandaag gebleken dat hij de enige is van zijn groep die ziek is).
Vannacht koorts gekregen (38.8), krampen bleven, elk halfuur wakker en kreunend huilen. Vanmiddag naar de huisarts met een zielig hoopje ellende. Hij kan niet meer zitten, staan etc. Nogmaals de standaard controles. Zorgelijk is dat hij in de afgelopen 24 uur maar 2 heeft geplast... dus misschien een urineweginfectie. Omdat zoonlief het afgelopen halfjaar bijna 10 kilo is aangekomen zonder aanwijsbare reden vond de huisarts het verstandig om bloed af te nemen -> schildklier, diabetes en ontstekingen.
Gelukkig is hij vanmiddag weer goed gaan drinken (AA-drank), maar er zit werkelijk geen leven in. Vanavond na 10 uur eindelijk weer een plas.
Maar waar ik werkelijk van ga flippen is dat hij zijn temperatuur nu stijgt. Hij heeft nu 39,6. Hij wil geen paracetamol, blijft wel drinken gelukkig. Wanneer mag ik weer alarm gaan slaan bij een huisarts? In mijn hoofd zit dat 41 graden koorts echt gevaarlijk is... maar ik kan het zo snel niet terug vinden op het www.
Morgen de huisarts bellen voor de bloeduitslag.
Pfff... ik voel me zo onmachtig... weet niet wat ik kan doen voor het mannetje. Hij is zo ziek en kan niet vertellen wat hij voelt, nodig heeft enz. (hij autistisch en verstand. beperkt). Alles moet op gevoel en ik weet het niet meer.... waarschijnlijk ook als gevolg van het feit dat ik de hele nacht niet heb geslapen .
maandag 10 november 2008 om 19:24
Jeetje wat een schik! Opvallend dat je van het begin af aan gelijk had. Hopelijk gaat het weer wat beter met Thijs en met jou.
Sterkte hoor.
Sterkte hoor.
Ze bestaan, het is moeilijk te verstaan. Je wilt het niet horen, toch ben je samen met een geest geboren. In je zit een geest die leeft, die je soms moeilijkheden geeft. Eigenlijk is een geest heel fijn, anders zou je toch nooit geboren zijn?
dinsdag 11 november 2008 om 17:07
dinsdag 11 november 2008 om 21:10
Weer een kleine update:
Thijs is nog erg ziek... heeft nog steeds een morfinepomp en een hoop andere medicatie. Helaas vandaag ook koorts en zijn bloedwaardes zijn verre van positief. Ze houden hem nu dan ook erg goed in de gaten en gaan vaker zijn bloedwaardes controleren.
Verder hebben we nu een eenspersoonskamer. Heerlijke luxe en morgen kan ik daar heerlijk zitten met mijn laptop. Vannacht mag ik thuis slapen en morgenochtend weer naar het ziekenhuis voor meer dan 24 uur. Pfff.... het zijn lange dagen. Maar o wat is iedereen lief en aardig voor hem en ons.
Ik ga nu een beker ijs leeg eten en voor het eerst in jaren uitslapen!!!!
Thijs is nog erg ziek... heeft nog steeds een morfinepomp en een hoop andere medicatie. Helaas vandaag ook koorts en zijn bloedwaardes zijn verre van positief. Ze houden hem nu dan ook erg goed in de gaten en gaan vaker zijn bloedwaardes controleren.
Verder hebben we nu een eenspersoonskamer. Heerlijke luxe en morgen kan ik daar heerlijk zitten met mijn laptop. Vannacht mag ik thuis slapen en morgenochtend weer naar het ziekenhuis voor meer dan 24 uur. Pfff.... het zijn lange dagen. Maar o wat is iedereen lief en aardig voor hem en ons.
Ik ga nu een beker ijs leeg eten en voor het eerst in jaren uitslapen!!!!
vrijdag 14 november 2008 om 15:49
Grrr... had ik een heel verhaal neergezet.... haalt mijn touchpad dit weer weg.
Even kort:
- Thijs is vd morfine sinds gisteren. Als resultaat dat hij vannacht erg kort heeft geslapen (3 uurtjes). Slapen is sowieso een enorm probleem... iets wat het ziekenhuis niet erkent. Want immers alle kinderen hebben slaapproblemen in het ziekenhuis. Dat Thijs altijd al een slaapprobleem heeft gehad word over het hoofd gezien.... grrr.
vannacht krijgt hij 50mg Dicloflenac en hopelijk slaapt hij dan wel.
We mogen op zijn vroegst zondagochtend naar huis. Maar ze kunnen morgen ook besluiten dat hij langer aan de antibiotica moet... vooral omdat het zo moeilijk is om er achter te komen of hij nog ergens last van heeft. Hi hi het kan natuurlijk ook dat ze ons kwijt willen. Want we beginnen wat te grommen door onze oververmoeidheid .
Even kort:
- Thijs is vd morfine sinds gisteren. Als resultaat dat hij vannacht erg kort heeft geslapen (3 uurtjes). Slapen is sowieso een enorm probleem... iets wat het ziekenhuis niet erkent. Want immers alle kinderen hebben slaapproblemen in het ziekenhuis. Dat Thijs altijd al een slaapprobleem heeft gehad word over het hoofd gezien.... grrr.
vannacht krijgt hij 50mg Dicloflenac en hopelijk slaapt hij dan wel.
We mogen op zijn vroegst zondagochtend naar huis. Maar ze kunnen morgen ook besluiten dat hij langer aan de antibiotica moet... vooral omdat het zo moeilijk is om er achter te komen of hij nog ergens last van heeft. Hi hi het kan natuurlijk ook dat ze ons kwijt willen. Want we beginnen wat te grommen door onze oververmoeidheid .
vrijdag 14 november 2008 om 19:18
quote:mamzelle schreef op 14 november 2008 @ 17:26:
Heb je er zelf al vertrouwen in dat het ook echt voorbij is, nu, en dat er niets meer rommelt in de buurt van de wond?
Niet helemaal... hij heeft sowieso nog last van wondvocht. Maar daar was de chirurg dan weer blij mee... dan verlaat het i.i.g. zijn lijf. Daarnaast blijft hij verhoging houden... ondanks alle medicatie die hij krijgt. Ik hoop dat morgen de ontstekingswaarde in zijn bloed weer lager is, want anders lijkt het alsof er nog iets rommelt.
Maar ja ergens moet je op artsen kunnen vertrouwen... anders word ik gek.
Heb je er zelf al vertrouwen in dat het ook echt voorbij is, nu, en dat er niets meer rommelt in de buurt van de wond?
Niet helemaal... hij heeft sowieso nog last van wondvocht. Maar daar was de chirurg dan weer blij mee... dan verlaat het i.i.g. zijn lijf. Daarnaast blijft hij verhoging houden... ondanks alle medicatie die hij krijgt. Ik hoop dat morgen de ontstekingswaarde in zijn bloed weer lager is, want anders lijkt het alsof er nog iets rommelt.
Maar ja ergens moet je op artsen kunnen vertrouwen... anders word ik gek.
zaterdag 15 november 2008 om 15:37
Kleine update terwijl ik zit te duimen:
Temperatuur was vanmorgen weer wat lager, eindelijk een nacht geslapen (op xtra pijnstillers), de wond is droog. Zijn bloed is weer afgenomen en nu is het wachten op de uitslag. Is de ontstekingswaarde flink gedaald, dan mag hij vanavond na zijn laatste dosis antibiotica naar huis. Want de artsen, en wij ook, zijn van mening dat hij daar waarschijnlijk sneller zal opknappen.
Hij mag nu in een rolstoel, maar hij vind het verschrikkelijk en is doodsbang als we een stukje gaan rondlopen. Die gekke kamer is nu zijn veilige oord.
Joepie hij heeft vandaag ook vrijwillig een pakje fristi op, wat m &m's en wat kaakjes. Eindelijk wat in dat lijf... Hij heeft diarree door alle antibiotica, maar zijn darmen zijn helemaal leeg... dus het is alleen nog maar slijm wat zijn lichaam verlaat. Ik ga dus zo, ben nu weer even thuis, nog maar wat lekkere dingen voor hem halen. En verder blijf ik duimen... hij is er nog lang niet maar thuis is zoveel beter dan in het ziekenhuis.
Temperatuur was vanmorgen weer wat lager, eindelijk een nacht geslapen (op xtra pijnstillers), de wond is droog. Zijn bloed is weer afgenomen en nu is het wachten op de uitslag. Is de ontstekingswaarde flink gedaald, dan mag hij vanavond na zijn laatste dosis antibiotica naar huis. Want de artsen, en wij ook, zijn van mening dat hij daar waarschijnlijk sneller zal opknappen.
Hij mag nu in een rolstoel, maar hij vind het verschrikkelijk en is doodsbang als we een stukje gaan rondlopen. Die gekke kamer is nu zijn veilige oord.
Joepie hij heeft vandaag ook vrijwillig een pakje fristi op, wat m &m's en wat kaakjes. Eindelijk wat in dat lijf... Hij heeft diarree door alle antibiotica, maar zijn darmen zijn helemaal leeg... dus het is alleen nog maar slijm wat zijn lichaam verlaat. Ik ga dus zo, ben nu weer even thuis, nog maar wat lekkere dingen voor hem halen. En verder blijf ik duimen... hij is er nog lang niet maar thuis is zoveel beter dan in het ziekenhuis.
zaterdag 15 november 2008 om 19:59
En we zijn allemaal thuis!!!
De ontstekingswaarden waren nog te hoog, dus dat wat thuis nog een ab-kuurtje volgen. En duimen dat hij het neemt!
Dinsdag naar de polikliniek voor een na controle.
Maar o wat is het mannetje blij dat hij naar huis mocht. Hij ging er bijna van huilen. Hij ligt nu lekker in de huiskamer met zijn V-smile te spelen. En ik geniet even van de rust.
O, ja het ziekenhuis stuurt nog een brief naar de huisarts dat er echt xtra onderzoek gedaan moet worden als Thijs ziek is met onduidelijke klachten. Dit moet ook worden doorgespeeld naar de HAP. Dus hopelijk kunnen we zo in de toekomst dit soort problemen voorkomen.
Ik ben zo moe, maar wat ben ik gelukkig!
De ontstekingswaarden waren nog te hoog, dus dat wat thuis nog een ab-kuurtje volgen. En duimen dat hij het neemt!
Dinsdag naar de polikliniek voor een na controle.
Maar o wat is het mannetje blij dat hij naar huis mocht. Hij ging er bijna van huilen. Hij ligt nu lekker in de huiskamer met zijn V-smile te spelen. En ik geniet even van de rust.
O, ja het ziekenhuis stuurt nog een brief naar de huisarts dat er echt xtra onderzoek gedaan moet worden als Thijs ziek is met onduidelijke klachten. Dit moet ook worden doorgespeeld naar de HAP. Dus hopelijk kunnen we zo in de toekomst dit soort problemen voorkomen.
Ik ben zo moe, maar wat ben ik gelukkig!
zondag 16 november 2008 om 06:23
Grrr.... Thijs heeft nu alweer 38.9. Gisteren op dit tijdstip had hij nog 37.4. Verbazingwekkend wat het effect van de ziekenhuis-antibiotica is.
Nou ja ik schrijf alles netjes op. Meneertje heeft weer een zetpil en de thuis-ab zit verstopt in zijn drinken. En daar heeft hij gelukkig al een flinke slok van genomen. Ondertussen is hij maar weer naar zijn bed gestrompeld.
Nou ja ik schrijf alles netjes op. Meneertje heeft weer een zetpil en de thuis-ab zit verstopt in zijn drinken. En daar heeft hij gelukkig al een flinke slok van genomen. Ondertussen is hij maar weer naar zijn bed gestrompeld.
maandag 17 november 2008 om 06:34
Gisteren toch nog wat strubbelingen op met de ab-kuur. De ochtendportie ging erin, maar 's middags kwam alles er weer uit. Overleggen met het ziekenhuis, opname ja/nee... maar uiteindelijk mag hij thuis blijven zonder ab-kuur. We moeten nu zijn temp. xtra goed in de gaten houden. Maar ondertussen zie ik een jongetje wat voorzichtig kan lachten, zich door het huis beweegt en dus heel langzaam opknapt. Nu nog wat eten en dan lijkt het allemaal wel goed te komen.
