Kinderen
alle pijlers
Ziek kind - overbezorgde moeder?
donderdag 6 november 2008 om 20:48
Pfff.... mag ik hier even de overbezorgde moeder uithangen?
Dinsdagavond is zoonlief (6jr) begonnen met braken... tot hij alleen nog vocht braakte. Gelukkig koortsvrij. Gisteren met domperidon-zetpillen aan de slag en gelukkig stopte gisteravond het braken. Toen kwamen de verschrikkelijke buikkrampen... gekromd lag hij in bed. Omdat hij niet kan vertellen wat er aan de hand is de huisartsenpost gebeld voor overleg. Voor controle geweest en ze konden niet vinden... vermoeden van voedselvergiftiging (al is vandaag gebleken dat hij de enige is van zijn groep die ziek is).
Vannacht koorts gekregen (38.8), krampen bleven, elk halfuur wakker en kreunend huilen. Vanmiddag naar de huisarts met een zielig hoopje ellende. Hij kan niet meer zitten, staan etc. Nogmaals de standaard controles. Zorgelijk is dat hij in de afgelopen 24 uur maar 2 heeft geplast... dus misschien een urineweginfectie. Omdat zoonlief het afgelopen halfjaar bijna 10 kilo is aangekomen zonder aanwijsbare reden vond de huisarts het verstandig om bloed af te nemen -> schildklier, diabetes en ontstekingen.
Gelukkig is hij vanmiddag weer goed gaan drinken (AA-drank), maar er zit werkelijk geen leven in. Vanavond na 10 uur eindelijk weer een plas.
Maar waar ik werkelijk van ga flippen is dat hij zijn temperatuur nu stijgt. Hij heeft nu 39,6. Hij wil geen paracetamol, blijft wel drinken gelukkig. Wanneer mag ik weer alarm gaan slaan bij een huisarts? In mijn hoofd zit dat 41 graden koorts echt gevaarlijk is... maar ik kan het zo snel niet terug vinden op het www.
Morgen de huisarts bellen voor de bloeduitslag.
Pfff... ik voel me zo onmachtig... weet niet wat ik kan doen voor het mannetje. Hij is zo ziek en kan niet vertellen wat hij voelt, nodig heeft enz. (hij autistisch en verstand. beperkt). Alles moet op gevoel en ik weet het niet meer.... waarschijnlijk ook als gevolg van het feit dat ik de hele nacht niet heb geslapen .
Dinsdagavond is zoonlief (6jr) begonnen met braken... tot hij alleen nog vocht braakte. Gelukkig koortsvrij. Gisteren met domperidon-zetpillen aan de slag en gelukkig stopte gisteravond het braken. Toen kwamen de verschrikkelijke buikkrampen... gekromd lag hij in bed. Omdat hij niet kan vertellen wat er aan de hand is de huisartsenpost gebeld voor overleg. Voor controle geweest en ze konden niet vinden... vermoeden van voedselvergiftiging (al is vandaag gebleken dat hij de enige is van zijn groep die ziek is).
Vannacht koorts gekregen (38.8), krampen bleven, elk halfuur wakker en kreunend huilen. Vanmiddag naar de huisarts met een zielig hoopje ellende. Hij kan niet meer zitten, staan etc. Nogmaals de standaard controles. Zorgelijk is dat hij in de afgelopen 24 uur maar 2 heeft geplast... dus misschien een urineweginfectie. Omdat zoonlief het afgelopen halfjaar bijna 10 kilo is aangekomen zonder aanwijsbare reden vond de huisarts het verstandig om bloed af te nemen -> schildklier, diabetes en ontstekingen.
Gelukkig is hij vanmiddag weer goed gaan drinken (AA-drank), maar er zit werkelijk geen leven in. Vanavond na 10 uur eindelijk weer een plas.
Maar waar ik werkelijk van ga flippen is dat hij zijn temperatuur nu stijgt. Hij heeft nu 39,6. Hij wil geen paracetamol, blijft wel drinken gelukkig. Wanneer mag ik weer alarm gaan slaan bij een huisarts? In mijn hoofd zit dat 41 graden koorts echt gevaarlijk is... maar ik kan het zo snel niet terug vinden op het www.
Morgen de huisarts bellen voor de bloeduitslag.
Pfff... ik voel me zo onmachtig... weet niet wat ik kan doen voor het mannetje. Hij is zo ziek en kan niet vertellen wat hij voelt, nodig heeft enz. (hij autistisch en verstand. beperkt). Alles moet op gevoel en ik weet het niet meer.... waarschijnlijk ook als gevolg van het feit dat ik de hele nacht niet heb geslapen .
woensdag 19 november 2008 om 05:04
En weer een kleine update:
Op maandag een superdag... we zagen het jongetje weer lachen en hoorde hem giechelen. Ook ging er eindelijk weer eten in . Ik zat in mijn enthousiasme al bijna afspraken te maken om te kijken of hij volgende week een paar uur naar "school" kon. Gewoon omdat hij daar zichzelf kan zijn en een andere omgeving ook goed voor hem is.
Maar gisterochtend lag er een koortsig jongetje in bed. Geen trek en zetpillen die maar een klein beetje hun werk deden. Met een donker gevoel naar de controle gegaan, echt vertrouwen hebben paps & mams er nog niet in . In het ziekenhuis werd de reden van zijn koorts al snel duidelijk.... liters (zo leek het.... bah) vies wondvocht kwam er vrij na een simpel duwtje op de wond. De arts was verbaasd dat het thuis nog niet was gebeurt. Aahhh... daar hadden ze ons dan wel voor mogen waarschuwen... keek op een bepaald moment zo in zijn buik .
In ieder geval worden we a.s. donderdag weer terug verwacht voor controle. Heb ik zonet Thijs zijn wond al mogen verschonen want hij had er aan liggen krabbelen (vermoed ik), alles was vies en vochtig, en zit de eerste zetpil erin. Dus straks op zoek naar vochtopnemende gaasjes. En nu mijn lief voorzien van Winny de Pooh-pleisters etc. etc.
Hi hi niet gek dat ik gisteren om 18.00 al lag te slapen .
Op maandag een superdag... we zagen het jongetje weer lachen en hoorde hem giechelen. Ook ging er eindelijk weer eten in . Ik zat in mijn enthousiasme al bijna afspraken te maken om te kijken of hij volgende week een paar uur naar "school" kon. Gewoon omdat hij daar zichzelf kan zijn en een andere omgeving ook goed voor hem is.
Maar gisterochtend lag er een koortsig jongetje in bed. Geen trek en zetpillen die maar een klein beetje hun werk deden. Met een donker gevoel naar de controle gegaan, echt vertrouwen hebben paps & mams er nog niet in . In het ziekenhuis werd de reden van zijn koorts al snel duidelijk.... liters (zo leek het.... bah) vies wondvocht kwam er vrij na een simpel duwtje op de wond. De arts was verbaasd dat het thuis nog niet was gebeurt. Aahhh... daar hadden ze ons dan wel voor mogen waarschuwen... keek op een bepaald moment zo in zijn buik .
In ieder geval worden we a.s. donderdag weer terug verwacht voor controle. Heb ik zonet Thijs zijn wond al mogen verschonen want hij had er aan liggen krabbelen (vermoed ik), alles was vies en vochtig, en zit de eerste zetpil erin. Dus straks op zoek naar vochtopnemende gaasjes. En nu mijn lief voorzien van Winny de Pooh-pleisters etc. etc.
Hi hi niet gek dat ik gisteren om 18.00 al lag te slapen .
donderdag 20 november 2008 om 20:56
Jeetje, wat het zit jullie niet mee he. Ik hoop dat het snel weer beter gaat met hem.
Ze bestaan, het is moeilijk te verstaan. Je wilt het niet horen, toch ben je samen met een geest geboren. In je zit een geest die leeft, die je soms moeilijkheden geeft. Eigenlijk is een geest heel fijn, anders zou je toch nooit geboren zijn?
donderdag 20 november 2008 om 21:12
En hier weer een berichtje vanuit het ziekenhuis .
Vanmiddag wondcontrole en ja de wond was wat ontstoken en Thijs bleef koortsig. Dus hup door naar de echo. Nadat drie man sterk de echo's heeft bekeken werd duidelijk dat Thijs nog een abces heeft in zijn buik (de holte van Douglas???). Plus onder zijn wond nog een verzameling wondvocht. De abces was voldoende om meteen tot opname over te gaan.
Dus het mannetje ligt weer aan het infuus - vocht en een nieuwe ab-kuur. Morgenochtend komt de arts en horen we of dat het hierbij blijft, of dat er drain geplaatst gaat worden of dat de abces operatief verwijderd gaat worden.
Pfff baal er flink van. Ben blij dat het mannetje weer onder medisch toezicht staat. Maar de werkgever van Maroe doet flink moeilijk. En wat blijkt de schoonvader van zijn collega is ook overleden. Bah... ze zijn de enige die in de buitendienst werken. Dit gaat weer voor een hoop extra ellende zorgen. Nou ja eerst zorgen dat Thijs eindelijk eens beter wordt.
Vanmiddag wondcontrole en ja de wond was wat ontstoken en Thijs bleef koortsig. Dus hup door naar de echo. Nadat drie man sterk de echo's heeft bekeken werd duidelijk dat Thijs nog een abces heeft in zijn buik (de holte van Douglas???). Plus onder zijn wond nog een verzameling wondvocht. De abces was voldoende om meteen tot opname over te gaan.
Dus het mannetje ligt weer aan het infuus - vocht en een nieuwe ab-kuur. Morgenochtend komt de arts en horen we of dat het hierbij blijft, of dat er drain geplaatst gaat worden of dat de abces operatief verwijderd gaat worden.
Pfff baal er flink van. Ben blij dat het mannetje weer onder medisch toezicht staat. Maar de werkgever van Maroe doet flink moeilijk. En wat blijkt de schoonvader van zijn collega is ook overleden. Bah... ze zijn de enige die in de buitendienst werken. Dit gaat weer voor een hoop extra ellende zorgen. Nou ja eerst zorgen dat Thijs eindelijk eens beter wordt.
zaterdag 22 november 2008 om 07:43
Hier een gefrustreerde update:
Thijs leek e.e.a. nog redelijk te accepteren in het ziekenhuis. Hij at zelfs een klein beetje. Maar ja dan heb je een verpleegster die zijn infuus niet goed wegstopt onder zijn verband (zat in zijn hand). Dus er stak een te grote lus uit het verband. En tja Thijs zat met de hand aan zijn tenen te kriebelen.... teen door het lusje... en daar ging zijn infuus. Probleem is dat hij niet meer zoveel plekken over heeft om te prikken. Dus 2 verschillende pogingen en met 4 man sterk heeft hij nu een infuus in zijn voet. Wat ik begrijp een nogal pijnlijke plek voor een infuus.
Grrr... toen ik gisteren even terug ging naar het ziekenhuis zag ik een heel verdrietig mannetje. Geheel in zichzelf gekeerd, het verdriet op zijn gezicht gedrukt, schrikachtig bij elk geluidje. En het ergste was dat mijn man (die bij het voorval aanwezig was) even ging roken en Thijs heel verdrietig papa papa zei. En daarna "papa is boos". Ach kon wel janken... voor het eerst dat hij inzicht geeft in onze emoties en dan zo. Man heeft hem echt in de houdgreep moeten nemen... maar het is zo triest dat je Thijs niet kan uitleggen waarom.
I.i.g. moet Thijs weer vijf dagen een ab-kuur (t/m dinsdagochtend). En dan is het hopen dat alles in zijn buik schoon is. Grrr... ik weet dat het goed voor hem is... maar ik zou graag meer zekerheid hebben. Stomme artsen die voor je kamer gaan staan overleggen (met de deur dicht) en dan drie seconden iets mompelen en weer verdwijnen. Gelukkig was ik net ongesteld geworden... mijn grom-nivo is hoog!!!
Thijs leek e.e.a. nog redelijk te accepteren in het ziekenhuis. Hij at zelfs een klein beetje. Maar ja dan heb je een verpleegster die zijn infuus niet goed wegstopt onder zijn verband (zat in zijn hand). Dus er stak een te grote lus uit het verband. En tja Thijs zat met de hand aan zijn tenen te kriebelen.... teen door het lusje... en daar ging zijn infuus. Probleem is dat hij niet meer zoveel plekken over heeft om te prikken. Dus 2 verschillende pogingen en met 4 man sterk heeft hij nu een infuus in zijn voet. Wat ik begrijp een nogal pijnlijke plek voor een infuus.
Grrr... toen ik gisteren even terug ging naar het ziekenhuis zag ik een heel verdrietig mannetje. Geheel in zichzelf gekeerd, het verdriet op zijn gezicht gedrukt, schrikachtig bij elk geluidje. En het ergste was dat mijn man (die bij het voorval aanwezig was) even ging roken en Thijs heel verdrietig papa papa zei. En daarna "papa is boos". Ach kon wel janken... voor het eerst dat hij inzicht geeft in onze emoties en dan zo. Man heeft hem echt in de houdgreep moeten nemen... maar het is zo triest dat je Thijs niet kan uitleggen waarom.
I.i.g. moet Thijs weer vijf dagen een ab-kuur (t/m dinsdagochtend). En dan is het hopen dat alles in zijn buik schoon is. Grrr... ik weet dat het goed voor hem is... maar ik zou graag meer zekerheid hebben. Stomme artsen die voor je kamer gaan staan overleggen (met de deur dicht) en dan drie seconden iets mompelen en weer verdwijnen. Gelukkig was ik net ongesteld geworden... mijn grom-nivo is hoog!!!
zondag 23 november 2008 om 10:35
voor iedereen die zo lief met ons meeleeft! Het is zo lekker om hier mijn verhaal kwijt te kunnen.
En jawel eindelijk goed nieuws .
De artsen zijn net langs geweest en de ontstekingswaarden in zijn bloed gaat snel omlaag... Er hoeft zelfs niet meer geprikt te worden omdat de lijn zo duidelijk omlaag gaat * doet een vreugdedansje *.
Gisteren is er nog een heleboel pus uit zijn wond gekomen. Dus dat schoont ook lekker op. Zijn wond wordt nu 2 x per dag gespoeld, dus die blijft lekker schoon.
Ondertussen ligt meneer giechelend in bed, kijkt hij ondeugend uit zijn ogen en lijkt de echte Thijs weer te voorschijn te komen .
Dus maandagavond of dinsdagochtend (de verpleger en ik hebben een andere manier van tellen ) de laatste dosis ab. En dan dinsdagochtend weer naar huis!
En jawel eindelijk goed nieuws .
De artsen zijn net langs geweest en de ontstekingswaarden in zijn bloed gaat snel omlaag... Er hoeft zelfs niet meer geprikt te worden omdat de lijn zo duidelijk omlaag gaat * doet een vreugdedansje *.
Gisteren is er nog een heleboel pus uit zijn wond gekomen. Dus dat schoont ook lekker op. Zijn wond wordt nu 2 x per dag gespoeld, dus die blijft lekker schoon.
Ondertussen ligt meneer giechelend in bed, kijkt hij ondeugend uit zijn ogen en lijkt de echte Thijs weer te voorschijn te komen .
Dus maandagavond of dinsdagochtend (de verpleger en ik hebben een andere manier van tellen ) de laatste dosis ab. En dan dinsdagochtend weer naar huis!
zondag 23 november 2008 om 10:49
Heb je al eens gedacht om naar een Paranormale man/vrouw te gaan.
deze kunnen het met behulp van boven proberen.
ik werk met verst. beperkte mensen en wij gebruiken het nog wel eens zeker bij mensen die zich niet goed kunnen uitemn.
hoop dat het al beter gaat nu met je kindje?
En misschien hou je helemaal niet van boven natuurlijk maar het is een idee
gr
deze kunnen het met behulp van boven proberen.
ik werk met verst. beperkte mensen en wij gebruiken het nog wel eens zeker bij mensen die zich niet goed kunnen uitemn.
hoop dat het al beter gaat nu met je kindje?
En misschien hou je helemaal niet van boven natuurlijk maar het is een idee
gr
zondag 23 november 2008 om 17:07
quote:schimmie schreef op 23 november 2008 @ 10:49:
Heb je al eens gedacht om naar een Paranormale man/vrouw te gaan.
deze kunnen het met behulp van boven proberen.
ik werk met verst. beperkte mensen en wij gebruiken het nog wel eens zeker bij mensen die zich niet goed kunnen uitemn.
hoop dat het al beter gaat nu met je kindje?
En misschien hou je helemaal niet van boven natuurlijk maar het is een idee
grSchimmie... waarom hebben wij een paranormaal iemand nodig? Snap het niet helemaal. Maar ingaande op je vraag... ik denk eerlijk gezegd niet dat de alternatieve geneeswijze Thijs kunnen helpen. Autisme is nl. een hersenafwijking en het lijkt me sterk dat zo iemand ineens hersenverbindingen kan laten groeien. Sorry maar daar geloof ik niet in. Daarbij is Thijs wie hij is en dat is prima. Je moet alleen het taalaspect loslaten en de lichaamstaal leren lezen... dan kom je er samen prima uit. Daarbij... ik had dondersgoed in de gaten dat meneertje ziek was. Maar ja misschien reageer ik nu op iets wat je niet bedoeld.
Heb je al eens gedacht om naar een Paranormale man/vrouw te gaan.
deze kunnen het met behulp van boven proberen.
ik werk met verst. beperkte mensen en wij gebruiken het nog wel eens zeker bij mensen die zich niet goed kunnen uitemn.
hoop dat het al beter gaat nu met je kindje?
En misschien hou je helemaal niet van boven natuurlijk maar het is een idee
grSchimmie... waarom hebben wij een paranormaal iemand nodig? Snap het niet helemaal. Maar ingaande op je vraag... ik denk eerlijk gezegd niet dat de alternatieve geneeswijze Thijs kunnen helpen. Autisme is nl. een hersenafwijking en het lijkt me sterk dat zo iemand ineens hersenverbindingen kan laten groeien. Sorry maar daar geloof ik niet in. Daarbij is Thijs wie hij is en dat is prima. Je moet alleen het taalaspect loslaten en de lichaamstaal leren lezen... dan kom je er samen prima uit. Daarbij... ik had dondersgoed in de gaten dat meneertje ziek was. Maar ja misschien reageer ik nu op iets wat je niet bedoeld.
zondag 23 november 2008 om 19:38
quote:Maroetje schreef op 23 november 2008 @ 17:07:
[...]
Schimmie... waarom hebben wij een paranormaal iemand nodig? Snap het niet helemaal. Maar ingaande op je vraag... ik denk eerlijk gezegd niet dat de alternatieve geneeswijze Thijs kunnen helpen. Autisme is nl. een hersenafwijking en het lijkt me sterk dat zo iemand ineens hersenverbindingen kan laten groeien. Sorry maar daar geloof ik niet in. Daarbij is Thijs wie hij is en dat is prima. Je moet alleen het taalaspect loslaten en de lichaamstaal leren lezen... dan kom je er samen prima uit. Daarbij... ik had dondersgoed in de gaten dat meneertje ziek was. Maar ja misschien reageer ik nu op iets wat je niet bedoeld.
zal wel voor mijn beurt praten, maar ik las het alsof schimmie bedoelde dat de volgende keer dat ventje zo ziek is en ze niet direct weten wat je miss bij een paranormaal iemand aan zou kunnen kloppen om advies te vragen wat hij heeft. Moet je er alleen nog wel in geloven, en je behandelend arts ook.
Verder dikke knuffel en succes met je mannetje, dat hij maar snel weer opknapt en naar huis mag!
[...]
Schimmie... waarom hebben wij een paranormaal iemand nodig? Snap het niet helemaal. Maar ingaande op je vraag... ik denk eerlijk gezegd niet dat de alternatieve geneeswijze Thijs kunnen helpen. Autisme is nl. een hersenafwijking en het lijkt me sterk dat zo iemand ineens hersenverbindingen kan laten groeien. Sorry maar daar geloof ik niet in. Daarbij is Thijs wie hij is en dat is prima. Je moet alleen het taalaspect loslaten en de lichaamstaal leren lezen... dan kom je er samen prima uit. Daarbij... ik had dondersgoed in de gaten dat meneertje ziek was. Maar ja misschien reageer ik nu op iets wat je niet bedoeld.
zal wel voor mijn beurt praten, maar ik las het alsof schimmie bedoelde dat de volgende keer dat ventje zo ziek is en ze niet direct weten wat je miss bij een paranormaal iemand aan zou kunnen kloppen om advies te vragen wat hij heeft. Moet je er alleen nog wel in geloven, en je behandelend arts ook.
Verder dikke knuffel en succes met je mannetje, dat hij maar snel weer opknapt en naar huis mag!
maandag 24 november 2008 om 08:12
quote:freya25 schreef op 23 november 2008 @ 19:38:
[...]
zal wel voor mijn beurt praten, maar ik las het alsof schimmie bedoelde dat de volgende keer dat ventje zo ziek is en ze niet direct weten wat je miss bij een paranormaal iemand aan zou kunnen kloppen om advies te vragen wat hij heeft. Moet je er alleen nog wel in geloven, en je behandelend arts ook.
Verder dikke knuffel en succes met je mannetje, dat hij maar snel weer opknapt en naar huis mag!
Hi hi dat zou natuurlijk ook kunnen. Daar dacht ik even aan.. zo aan het einde van ons verhaal. En aan het begin van ons verhaal had dit een dodelijk gevolg kunnen hebben.
Nou ja... als alles goed is mogen we morgenmiddag het ziekenhuis uit. Gaaapp dat wordt een lange zit. Manlief heeft er vannacht geslapen en gaat straks gewoon werken. Oma vervangt hem zodat ik er niet al te vroeg hoef te zitten. En dan zit ik er straks van 11.00 tot morgen aan het eind van de middag. En dat is zo'n lange zit. Ik zie er een klein beetje tegenop. Maar er is geen andere oplossing. En wat zeur ik .... morgen zijn we allemaal weer thuis! Joepie
[...]
zal wel voor mijn beurt praten, maar ik las het alsof schimmie bedoelde dat de volgende keer dat ventje zo ziek is en ze niet direct weten wat je miss bij een paranormaal iemand aan zou kunnen kloppen om advies te vragen wat hij heeft. Moet je er alleen nog wel in geloven, en je behandelend arts ook.
Verder dikke knuffel en succes met je mannetje, dat hij maar snel weer opknapt en naar huis mag!
Hi hi dat zou natuurlijk ook kunnen. Daar dacht ik even aan.. zo aan het einde van ons verhaal. En aan het begin van ons verhaal had dit een dodelijk gevolg kunnen hebben.
Nou ja... als alles goed is mogen we morgenmiddag het ziekenhuis uit. Gaaapp dat wordt een lange zit. Manlief heeft er vannacht geslapen en gaat straks gewoon werken. Oma vervangt hem zodat ik er niet al te vroeg hoef te zitten. En dan zit ik er straks van 11.00 tot morgen aan het eind van de middag. En dat is zo'n lange zit. Ik zie er een klein beetje tegenop. Maar er is geen andere oplossing. En wat zeur ik .... morgen zijn we allemaal weer thuis! Joepie
maandag 24 november 2008 om 19:34
Fijn dat het eindelijk beter gaat met Thijs, al zal het nog wel even spannend blijven voor je met zo'n open wond.
Ik denk dat niemand paranormale genezing heeft voorgesteld hoor. Wel paranormale gedachtenuitwisseling met je zoon of zo. Maar ja, in feite deed jouw eigen intuïtie het haarscherp en heb je niets anders nodig dan dat.
Ik denk dat niemand paranormale genezing heeft voorgesteld hoor. Wel paranormale gedachtenuitwisseling met je zoon of zo. Maar ja, in feite deed jouw eigen intuïtie het haarscherp en heb je niets anders nodig dan dat.
dinsdag 25 november 2008 om 05:57
En een hele goede morgen,
De laatste uren tikken weg. De ontstekingswaarden van Thijs is gezakt van 208 naar 8. Gisteren ook nog een echo gemaakt van zijn buik er zitten nog een paar holtes met vocht, maar zijn abces is geslonken tot 1/3 van wat het was. Gaat dus allemaal helemaal goed.
Als Thijs zijn verhoging niet boven de 38,5 komt (mag hij bijna gaan... krijgt hij verhoging ) gaan we vanmiddag lekker naar huis. Dus we blijven nog even duimen .
De laatste uren tikken weg. De ontstekingswaarden van Thijs is gezakt van 208 naar 8. Gisteren ook nog een echo gemaakt van zijn buik er zitten nog een paar holtes met vocht, maar zijn abces is geslonken tot 1/3 van wat het was. Gaat dus allemaal helemaal goed.
Als Thijs zijn verhoging niet boven de 38,5 komt (mag hij bijna gaan... krijgt hij verhoging ) gaan we vanmiddag lekker naar huis. Dus we blijven nog even duimen .
woensdag 26 november 2008 om 07:02
Ja hoor Freya... je mag stoppen met duimen. Want we zijn gisteravond allemaal weer thuis gekomen .
Was nog even spannend... want natuurlijk sneuvelde het infuus in zijn voet 's morgens nog. En o wat is hij nu bang voor prikken... met drie man sterk aan de slag geweest om een nieuw infuus te kunnen inbrengen. Maar toen konden de laatste twee ab er gelukkig in. Ook de verhoging van Thijs hield zich netjes - dit was echt een criteria om het ziekenhuis te mogen verlaten. Dus om 18.00 verlieten we het ziekenhuis met een dolgelukkig jongetje.
Wat een verschil met de laatste keer. Toen was hij nog zo ziek en nu heb ik nog steeds een blije stuiterbal in huis. Hij eet en drinkt weer en ligt heerlijk tegen de tv te kletsen .
Volgende week dinsdag weer controle en dan is dit verhaal hopelijk ten einde!
Was nog even spannend... want natuurlijk sneuvelde het infuus in zijn voet 's morgens nog. En o wat is hij nu bang voor prikken... met drie man sterk aan de slag geweest om een nieuw infuus te kunnen inbrengen. Maar toen konden de laatste twee ab er gelukkig in. Ook de verhoging van Thijs hield zich netjes - dit was echt een criteria om het ziekenhuis te mogen verlaten. Dus om 18.00 verlieten we het ziekenhuis met een dolgelukkig jongetje.
Wat een verschil met de laatste keer. Toen was hij nog zo ziek en nu heb ik nog steeds een blije stuiterbal in huis. Hij eet en drinkt weer en ligt heerlijk tegen de tv te kletsen .
Volgende week dinsdag weer controle en dan is dit verhaal hopelijk ten einde!
