Kinderen
alle pijlers
Zoon (10) down ivm niet uitblinken in iets
zaterdag 8 februari 2020 om 17:54
Hallo
Ik zit met een situatie waar ik graag advies over wil.
Ik heb een leuke zoon van 10 jaar die down is omdat hij nergens in uitblinkt (vindt hij).
Op school hoort hij niet bij de besten in de klas, maar ook niet bij de slechtsten, gewoon een gemiddelde leerling.
Hij wil zo graag de beste zijn, maar gemiddelde cijfers is het meest haalbare voor hem. Ik geef regelmatig aan dat ik trots ben op zijn cijfers. Toch vergelijkt hij zich continu met de besten van de klas en voelt zich 'minder'.
Met sporten (voetbal) ook weer van dat, dan baalt hij er weer van dat hij niet uitblinkt of opvalt. Als ik hem op het veld zie spelen, zie ik een jongen die inderdaad niet elke wedstrijd de sterren van de hemel speelt, en soms juist weer wel, maar mij gaat het meer om zijn conditie en het spelen in een team. Hij is boos op de trainer dat hij niet op waarde wordt geschat, dat de trainer hem vaak aan de kant zet. Dat terwijl ik het soms logisch vind dat hij eruit moet gezien zijn bijdrage aan de wedstrijd op dat moment. Hij zegt zenuwachtig te worden van de trainer omdat hij bang is tijdens de wedstrijd er elk ogenblik weer uit te worden gezet.
Ik vind het moeilijk om hem hier feedback over te geven en laat dit toch aan de trainer over. Hij rent te langzaam is het vlg de trainer en ik ben het ermee eens. Maar hij is woedend, het ligt niet aan hem, hij krijgt de kans niet om zich te bewijzen, wil een andere club etc. Voetbal blijft zijn lust en zijn leven. Een andere sport is onbespreekbaar. Hij speelt trouwens wel in het beste team van de amateurclub (er is een A en een B team en hij speelt bij de A groep, de betere spelers).
Vandaag was hij weer down terug gekomen van de wedstrijd. Weer een paar keer aan de kant gezet. Het zou weer niet aan hem liggen maar aan de trainer die hem in de verdediging zet, terwijl hij een spits hoort te zijn etc etc. (hij speelt inderdaad veel beter in de spits dan in de verdediging, maar waarschijnlijk niet goed genoeg waardoor hij toch weer in de verdediging wordt gezet, maar ik hou me afzijdig).
Hij denkt dat hij in het voetbal gaat doorbreken en als ik voorzichtig aangeef dat dat maar voor heel weinig is weggelegd reageert hij daar best emotioneel op.
Hoe kan ik hiermee omgaan?
(ps zijn vader woont aan de andere kant van het land en ziet hij nauwelijks)
Ik zit met een situatie waar ik graag advies over wil.
Ik heb een leuke zoon van 10 jaar die down is omdat hij nergens in uitblinkt (vindt hij).
Op school hoort hij niet bij de besten in de klas, maar ook niet bij de slechtsten, gewoon een gemiddelde leerling.
Hij wil zo graag de beste zijn, maar gemiddelde cijfers is het meest haalbare voor hem. Ik geef regelmatig aan dat ik trots ben op zijn cijfers. Toch vergelijkt hij zich continu met de besten van de klas en voelt zich 'minder'.
Met sporten (voetbal) ook weer van dat, dan baalt hij er weer van dat hij niet uitblinkt of opvalt. Als ik hem op het veld zie spelen, zie ik een jongen die inderdaad niet elke wedstrijd de sterren van de hemel speelt, en soms juist weer wel, maar mij gaat het meer om zijn conditie en het spelen in een team. Hij is boos op de trainer dat hij niet op waarde wordt geschat, dat de trainer hem vaak aan de kant zet. Dat terwijl ik het soms logisch vind dat hij eruit moet gezien zijn bijdrage aan de wedstrijd op dat moment. Hij zegt zenuwachtig te worden van de trainer omdat hij bang is tijdens de wedstrijd er elk ogenblik weer uit te worden gezet.
Ik vind het moeilijk om hem hier feedback over te geven en laat dit toch aan de trainer over. Hij rent te langzaam is het vlg de trainer en ik ben het ermee eens. Maar hij is woedend, het ligt niet aan hem, hij krijgt de kans niet om zich te bewijzen, wil een andere club etc. Voetbal blijft zijn lust en zijn leven. Een andere sport is onbespreekbaar. Hij speelt trouwens wel in het beste team van de amateurclub (er is een A en een B team en hij speelt bij de A groep, de betere spelers).
Vandaag was hij weer down terug gekomen van de wedstrijd. Weer een paar keer aan de kant gezet. Het zou weer niet aan hem liggen maar aan de trainer die hem in de verdediging zet, terwijl hij een spits hoort te zijn etc etc. (hij speelt inderdaad veel beter in de spits dan in de verdediging, maar waarschijnlijk niet goed genoeg waardoor hij toch weer in de verdediging wordt gezet, maar ik hou me afzijdig).
Hij denkt dat hij in het voetbal gaat doorbreken en als ik voorzichtig aangeef dat dat maar voor heel weinig is weggelegd reageert hij daar best emotioneel op.
Hoe kan ik hiermee omgaan?
(ps zijn vader woont aan de andere kant van het land en ziet hij nauwelijks)
anoniem_387991 wijzigde dit bericht op 08-02-2020 18:00
8.44% gewijzigd
zaterdag 8 februari 2020 om 18:13
Ik geef hem absoluut dat idee niet. Ik zoek een manier om hem van dat idee af te krijgen zonder hem te kwetsen.Th∅rdis schreef: ↑08-02-2020 18:08Die kans is klein snoes, maar als je dat wilt moet je minder zeuren en beter voetballen. En reken hem eens voor hoeveel jongens voetballen en hoeveel er in een opleiding mogen of ontdekt worden en hoeveel daarvan uiteindelijk profvoetballer worden. Je hoeft hem niet naar beneden te halen, maar je kind het idee geven dat hij heus profvoetballer wordt als hij geen bijzonder talent heeft is ook niet aardig.
zaterdag 8 februari 2020 om 18:14
Hij zal zelf wel ondervinden dat hij onder de middenmoot blijft als voetballer. Zou vooral niet net doen alsof ie de top kan bereiken als hij geen uitzonderlijk talentje is.
zaterdag 8 februari 2020 om 18:15
Wie zegt, dat hij maar wat aanklooit?Doreia* schreef: ↑08-02-2020 18:12Dan zal hij harder moeten gaan rennen. Anders haalt hij het niet. Hij zal dan de beste van zijn team moeten zijn, gevraagd moeten worden om mee te mogen met hogere teams als reserve. Hij kan niet nu maar wat aanklooien en het talent komt dan vanzelf of zo. Dat mag je hem prima melden. Als hij door wil breken, wat moet je dan in huis hebben? Laat hem dat eens uitzoeken.
zaterdag 8 februari 2020 om 18:15
Waarom vraag je mij dat ?
We hebben het hier over een kind wat zichzelf minderwaardig vindt . Ik zou dan zeker benoemen welke kwaliteiten ik in mijn kind zie die hij of zij van nature bezit .
Zelfvertrouwen is de basis .
zaterdag 8 februari 2020 om 18:15
Hij ontdekt vanzelf wel tegen zijn 14 à 15 dat de plaatsjes als prof-voetballer of zelfs maar in een groter team echt wel duur en moeilijk te pakken zijn.
Geef hem nog effe ...
En ofwel blijft ie dan puur voor hobby voetballen met zijn vrienden, ofwel zoekt ie vanzelf wel iets anders om zijn tijd mee te vullen.
zaterdag 8 februari 2020 om 18:17
Als ik de meeste opmerkingen hier mag geloven , bezit niemand enig talent en moet kind daar zo snel mogelijk van op de hoogte zijn .redbulletje schreef: ↑08-02-2020 18:15De waarheid is hard en hoeft niet verzwegen te worden. Zijn talenten liggen waarschijnlijk elders.
zaterdag 8 februari 2020 om 18:17
zaterdag 8 februari 2020 om 18:17
Dat laatste schoot ook in mijn hoofd..
anoniem_387991 wijzigde dit bericht op 08-02-2020 18:18
0.00% gewijzigd
zaterdag 8 februari 2020 om 18:17
Hij hoeft ook niet gestuurd te worden. Er werd geopperd dat een kindercoach kan helpen, ik probeer alleen aan te geven dat ze ook in dienst zijn bij het CJG, dus echt niet alleen via beunhaas.nl te vinden zijn.
En volgens de website van het CJG mag een kind ook gewoon een vraag aan ze stellen.
zaterdag 8 februari 2020 om 18:17
Dan moet ie een individuele sport/hobby gaan doen. In een team sneeuw je onder als je niet tot de besten behoort. Lijkt me dat je in een team ook sneller voelt dat je minder bent dan de rest dan wanneer je individueel ergens voor uit kan komen.
zaterdag 8 februari 2020 om 18:18
Echte talenten zijn volgens mij altijd uitzonderingen, maar hij zal vast nog wel 'ns iets tegen komen waarin ie wél boven de middenmoot in kan presteren i.t.t. blijkbaar voetbal.
zaterdag 8 februari 2020 om 18:21
Dus jij was er niet bij? Kom je verder wel bij wedstrijden? Kon er even zo snel niet uitmaken of je alleen op trainingen er (wel eens) bent of ook de wedstrijd.
Als hij niet door zijn vader wordt gezien, en zijn moeder of een andere juicher is er ook niet bij, is het wel wat eenzaam misschien als je wel gezien wilt worden. Wat elk kind van die leeftijd wil.
zaterdag 8 februari 2020 om 18:21
ik vrees dat dat niet gaat, je kunt je kind niet behoeden voor ieder pijntje of verdriet
I was born in the sign of water, and it's there that I feel my best
zaterdag 8 februari 2020 om 18:22
Ja precies. En het is aan de ouders het kind duidelijk te maken dat het kind zoals hij is, heel belangrijk is voor hen. Ouders denken vaak dat het kind dat wel weet, maar dat is lang niet altijd het geval. Natuurlijk moet je het kind blijven corrigeren als het iets niet goed doet, maar voeg er dan altijd een compliment aan toe: eerst een compliment, dan de kleine verbetering, daarna weer een compliment. Dat motiveert en houdt de relatie goed.Warrique schreef: ↑08-02-2020 18:06De meeste mensen blinken nergens in uit, maar zijn toch belangrijk.
Het is jammer dat ze in zo'n team niet gewoon een vast wisselschema hebben. Nu is iemand anders aan de beurt is voor kinderen makkelijker, dan; Je speelt slecht en moet er dus uit.
Misschien eens naar een kindercoach. Met spellen zijn kwaliteiten ontdekken en met teleurstelling om leren gaan.
Ik zeg niet dat je dat niet doet TO, maar ik wou het nog even benadrukken.
En als het vuur gedoofd is komen er wolven
zaterdag 8 februari 2020 om 18:25
dat denk ik ook, zeker gezien het feit dat hij zijn vader nauwelijks ziet. Denk dat daar best een groot deel zal liggen waarom hij zo graag wil uitblinken.
Wat ik bedoel te zeggen, is dat je soms door niks te zeggen meer schade toebrengt dan door wel dingen uit te spreken
I was born in the sign of water, and it's there that I feel my best
zaterdag 8 februari 2020 om 18:25
Tja, talent is ook niet alles, de broer van Dennis vd Geest had meer talent voor judo.. hij had alleen meer doorzettingskracht en focus. Ik ben het eens met alle levenslessen hier, maar die vertellen is anders dan er zelf achter komen. Hij wil dus prof worden, maar loopt niet hard genoeg. Laat de trainer hem dat vertellen en suggereer dat hij kan gaan hardlopen om zichzelf te verbeteren. Het komt niet aanwaaien. Resultaat kan zijn dat hij toch niet goed genoeg is, en dan die teleurstelling moet verwerken, misschien merkt hij ook wel dat het teveel moeite kost. Óf hij wordt idd dat tikkie beter en bereikt wel wat hij wil. Ik zou zelf zulke dingen als kind liever zelf willen ontdekken.
zaterdag 8 februari 2020 om 18:25
Dat is onzin. Als iemand talent heeft is dat fijn. Mogelijk heeft zelfs de zoon van to wel talent voor voetbal. Maar talent is maar 1 ding. Zonder heel hard werken en doorzetten heb je aan talent alleen helemaal niets als je de beste wilt zijn.
zaterdag 8 februari 2020 om 18:28
Inderdaad, misschien zit er onbewust toch het idee achter dar zijn vader hem meer zou zien staan als hij bijvoorbeeld profvoetballer zou worden.
