Kinderen
alle pijlers
zoon misschien Asperger?!
vrijdag 17 april 2009 om 20:50
Mijn zoon is 7 jaar en zit in groep 4. Het is een jonge leerling, hij is van oktober. Hij kan groep 4 qua niveau van werken prima aan. Dat is dus het probleem niet. Hij ondervindt alleen problemen op het sociaal-emotionele vlak. Ook had/heeft hij motivatieproblemen.
Dit kwam eigenlijk een jaar geleden naar voren. Aan het begin van dit schooljaar hebben we een gesprek gehad met z'n juf en de interne begeleidster hierover. De school wilde graag meer informatie over hem, en wij ook, en we hebben afgesproken dat hij getest ging worden.
Dit is ondertussen gebeurd, maar nogal oppervlakkig. Het testbureau denkt niet dat hij Asperger heeft, de ib-er nog steeds van wel. Mijn man het het testrapport laten lezen aan iemand die er ook verstand van heeft en die ziet ook veel kenmerken die wijzen op Asperger.
Nu maakt het mij eigenlijk niet zoveel uit of hij het labeltje opgeplakt krijgt. Hij heeft duidelijk problemen en dat begint hij nu zelf ook te merken. Hij kan niet zelf spelen. Hij weet niet hoe dat moet. Ook heeft hij dus veel moeite met samenspelen. Hij wil eigenlijk altijd de regie houden. Hij zegt zelf dat hij niet weet hoe je vrienden moet maken en hij heeft ons huilend verteld dat hij zich buitengesloten voelt op school. Even voor de duidelijkheid, hij wordt niet gepest. Maar als hij kinderen vraagt of ze met hem willen spelen dat is dat meestal niet zo. Verder heeft hij last van faalangst.
Zijn iq is ook getest. Er zit een verschil van 16 tussen het verbale (126) en het performale (110) iq. Dit schijnt veel te zijn. Hij heeft veel moeite om zijn denken om te zetten in handelen. Als we hem eenvoudige opdrachtjes geven, zoals het op tafel zetten van een paar bekers, dan gaat dat helemaal mis omdat de drie bekers die normaal op tafel staan niet in de kast staan. Hij kan dan niet bedenken dat je uit andere bekers ook prima water kunt drinken bij het eten.
We hebben nu gisteren een gesprek gehad met school over het testresultaat. Ik heb aangegeven dat ik graag wil dat er nu concreet iets gaat gebeuren. Dat hij hulp gaat krijgen. Hier komt eigenlijk niet veel uit. De ib-er wil graag een second-opinion(sorry, ik weet niet of je dit zo schrijft) en geeft verder aan dat hij eigenlijk nog te jong is om aan bv. een sova-training mee te doen.
Sorry voor dit lange verhaal maar mijn vraag aan jullie is dus eigenlijk: weten jullie wat voor hulp er is voor mijn zoon als je kijkt naar zijn leeftijd en waar ik die hulp kan vinden.
Ik heb dit trouwens ook aan het testbureau gevraagd en die kwamen ook niet verder dan sova-training en dat ik dan maar even moest googelen. Ik zou het bv. zou fijn vinden als hij leert hoe hij zichzelf kan vermaken. Dat hij gaat spelen. Alleen, maar ook met andere kinderen
Ik weet dat er speltherapie bestaat maar ik heb ook begrepen dat het spelen van het kind gevolgd wordt maar dat hij daar niet leert spelen.
Dit kwam eigenlijk een jaar geleden naar voren. Aan het begin van dit schooljaar hebben we een gesprek gehad met z'n juf en de interne begeleidster hierover. De school wilde graag meer informatie over hem, en wij ook, en we hebben afgesproken dat hij getest ging worden.
Dit is ondertussen gebeurd, maar nogal oppervlakkig. Het testbureau denkt niet dat hij Asperger heeft, de ib-er nog steeds van wel. Mijn man het het testrapport laten lezen aan iemand die er ook verstand van heeft en die ziet ook veel kenmerken die wijzen op Asperger.
Nu maakt het mij eigenlijk niet zoveel uit of hij het labeltje opgeplakt krijgt. Hij heeft duidelijk problemen en dat begint hij nu zelf ook te merken. Hij kan niet zelf spelen. Hij weet niet hoe dat moet. Ook heeft hij dus veel moeite met samenspelen. Hij wil eigenlijk altijd de regie houden. Hij zegt zelf dat hij niet weet hoe je vrienden moet maken en hij heeft ons huilend verteld dat hij zich buitengesloten voelt op school. Even voor de duidelijkheid, hij wordt niet gepest. Maar als hij kinderen vraagt of ze met hem willen spelen dat is dat meestal niet zo. Verder heeft hij last van faalangst.
Zijn iq is ook getest. Er zit een verschil van 16 tussen het verbale (126) en het performale (110) iq. Dit schijnt veel te zijn. Hij heeft veel moeite om zijn denken om te zetten in handelen. Als we hem eenvoudige opdrachtjes geven, zoals het op tafel zetten van een paar bekers, dan gaat dat helemaal mis omdat de drie bekers die normaal op tafel staan niet in de kast staan. Hij kan dan niet bedenken dat je uit andere bekers ook prima water kunt drinken bij het eten.
We hebben nu gisteren een gesprek gehad met school over het testresultaat. Ik heb aangegeven dat ik graag wil dat er nu concreet iets gaat gebeuren. Dat hij hulp gaat krijgen. Hier komt eigenlijk niet veel uit. De ib-er wil graag een second-opinion(sorry, ik weet niet of je dit zo schrijft) en geeft verder aan dat hij eigenlijk nog te jong is om aan bv. een sova-training mee te doen.
Sorry voor dit lange verhaal maar mijn vraag aan jullie is dus eigenlijk: weten jullie wat voor hulp er is voor mijn zoon als je kijkt naar zijn leeftijd en waar ik die hulp kan vinden.
Ik heb dit trouwens ook aan het testbureau gevraagd en die kwamen ook niet verder dan sova-training en dat ik dan maar even moest googelen. Ik zou het bv. zou fijn vinden als hij leert hoe hij zichzelf kan vermaken. Dat hij gaat spelen. Alleen, maar ook met andere kinderen
Ik weet dat er speltherapie bestaat maar ik heb ook begrepen dat het spelen van het kind gevolgd wordt maar dat hij daar niet leert spelen.
zondag 19 april 2009 om 21:19
Coos, ik ben een beetje verbaasd dat een ib-er toch min of meer een diagnose stelt. En jij hebt het in eerste instantie over een testbureau en een enkel gesprek, maar later lees ik dat jouw zoon is onderzocht door een kinderpsychiatrische instelling, en dat daarvoor een gesprek is geweest met jullie, een gesprek met zoon, dat er vragenlijsten zijn geweest, een IQ-test en dat de mening van de school is gekend. De kinderpsychiatrische instelling komt vervolgens tot de conclusie dat er geen sprake is van psychiatrische problematiek. En ik ben als buitenstaander dan toch verbaasd dat jij meer waarde lijkt te hechten aan de niet-professionele diagnose van de ib-er dan aan die van de specialist. Zeker aangezien uit jouw posts ook al blijkt dat de school een belang heeft bij de diagnose, want dan zijn er meer mogelijkheden (lees ze krijgen meer geld). De rol van de ib-er lijkt voor de buitenstaander hoogst twijfelachtig, en heeft veel zorgen bij jullie veroorzaakt.
Zou het niet zo kunnen zijn dat je zoontje gewoon sociaal niet zo sterk is, en het extra moeilijk hiermee heeft omdat hij een jonge leerling is? Het lijkt me de taak van de school om hem daar in te begeleiden, in plaats van dit te medicaliseren. Want volgens de specialisten is er geen sprake van een diagnose. En dat jij van alles in de diagnose herkent is niet zo gek; bij elke psychiatrische diagnose geldt dat deze bestaat uit symptomen die we allemaal in meer of mindere mate kennen (en misschien geldt voor jouw zoontje dat hij ze relatief veel vertoont, maar volgens de specialisten valt dit dus binnen de normale variatie).
Ik zou toch nog eens goed nadenken over de rol die de school hier heeft gespeeld. En ik hoop dat je zoon zich wat meer thuis gaat voelen op school en in het sociale leven. Je hebt bij de bilbiotheek ook leuke boekjes gericht op het aanleren van sociale vaardigheden.
Zou het niet zo kunnen zijn dat je zoontje gewoon sociaal niet zo sterk is, en het extra moeilijk hiermee heeft omdat hij een jonge leerling is? Het lijkt me de taak van de school om hem daar in te begeleiden, in plaats van dit te medicaliseren. Want volgens de specialisten is er geen sprake van een diagnose. En dat jij van alles in de diagnose herkent is niet zo gek; bij elke psychiatrische diagnose geldt dat deze bestaat uit symptomen die we allemaal in meer of mindere mate kennen (en misschien geldt voor jouw zoontje dat hij ze relatief veel vertoont, maar volgens de specialisten valt dit dus binnen de normale variatie).
Ik zou toch nog eens goed nadenken over de rol die de school hier heeft gespeeld. En ik hoop dat je zoon zich wat meer thuis gaat voelen op school en in het sociale leven. Je hebt bij de bilbiotheek ook leuke boekjes gericht op het aanleren van sociale vaardigheden.
zondag 19 april 2009 om 21:28
Hè, wat vervelend dat het zo gelopen is. Ten eerste natuurlijk jammer dat de IB'er niet beter gecommuniceerd heeft waarom ze de verwijzing precies nodig vond. Ten tweede dat er blijkbaar niet genoeg reden gezien werd om verder onderzoek te doen en jullie het gevoel hebben dat zij geen goed beeld van hem gekregen hebben.
Ik zal niet ontkennen dat er fouten worden gemaakt binnen de GGZ en dat het dus best mogelijk is dat hij later toch een ASS blijkt te hebben. Maar voor ervaren psychologen en psychiaters met een goede klinische blik is vaak veel minder nodig om een stoornis uit te sluiten dan om er één te onderkennen. Voor een ASS diagnose moeten toch wel forse beperkingen op meerdere vlakken in de contactname gezien worden. Hoewel het zeker bij mensen met Asperger vaak voorkomt dat hun sociale vaardigheden en het oogcontact beter worden doordat ze "afkijken" hoe dit moet (al voelt dit contact meestal nog steeds wat vreemd en onafgestemd aan en is het oogcontact, hoewel wel aanwezig, onnatuurlijk), kan de beter dan bij een ASS verwachte contactname ook op andere, niet-psychiatrische problemen duiden. Gelukkig hebben niet alle kinderen met beperkte sociale vaardigheden ook een ASS! Overigens is het misschien ook niet gek om aan NLD te denken? Dit is geen psychiatrische, maar een neuropsychologische diagnose. Ook hierbij is het intelligentie profiel disharmonisch ten nadele van het performale IQ. De gedragskenmerken van kinderen met NLD lijken vaak op een ASS. Neuropsychologisch onderzoek kan hier uitsluitsel over geven, maar bij veel GGZ instellingen helaas nog niet zo bekend (bij grotere kinderpsychiatrische instellingen en zeker bij een afdeling voor leerstoornissen wel).
Ik zal niet ontkennen dat er fouten worden gemaakt binnen de GGZ en dat het dus best mogelijk is dat hij later toch een ASS blijkt te hebben. Maar voor ervaren psychologen en psychiaters met een goede klinische blik is vaak veel minder nodig om een stoornis uit te sluiten dan om er één te onderkennen. Voor een ASS diagnose moeten toch wel forse beperkingen op meerdere vlakken in de contactname gezien worden. Hoewel het zeker bij mensen met Asperger vaak voorkomt dat hun sociale vaardigheden en het oogcontact beter worden doordat ze "afkijken" hoe dit moet (al voelt dit contact meestal nog steeds wat vreemd en onafgestemd aan en is het oogcontact, hoewel wel aanwezig, onnatuurlijk), kan de beter dan bij een ASS verwachte contactname ook op andere, niet-psychiatrische problemen duiden. Gelukkig hebben niet alle kinderen met beperkte sociale vaardigheden ook een ASS! Overigens is het misschien ook niet gek om aan NLD te denken? Dit is geen psychiatrische, maar een neuropsychologische diagnose. Ook hierbij is het intelligentie profiel disharmonisch ten nadele van het performale IQ. De gedragskenmerken van kinderen met NLD lijken vaak op een ASS. Neuropsychologisch onderzoek kan hier uitsluitsel over geven, maar bij veel GGZ instellingen helaas nog niet zo bekend (bij grotere kinderpsychiatrische instellingen en zeker bij een afdeling voor leerstoornissen wel).
zondag 19 april 2009 om 21:31
Op de basisschool leeftijd heb je "Het Blauwe boek" dit is een speciale methode voor de kleintjes. En "Tim en Flapoor" is ook voor de kleintjes.
Verschillende instanties gebruiken verschillende methodes. Ik weet van Het Blauwe boek, dat het ook op scholen gegeven wordt.
Als ik jou was zou ik dus nogmaals op de school navragen wat zij zouden kunnen betekenen in dit verhaal.
En als je geen vertrouwen hebt in het vorige onderzoek, dan zou ik zoals eerder door andere al is gezegd een second opinion navragen.
Voor Creatieve therapie bij jou in de buurt zou je even moeten googlen.
succes!
Verschillende instanties gebruiken verschillende methodes. Ik weet van Het Blauwe boek, dat het ook op scholen gegeven wordt.
Als ik jou was zou ik dus nogmaals op de school navragen wat zij zouden kunnen betekenen in dit verhaal.
En als je geen vertrouwen hebt in het vorige onderzoek, dan zou ik zoals eerder door andere al is gezegd een second opinion navragen.
Voor Creatieve therapie bij jou in de buurt zou je even moeten googlen.
succes!
zondag 19 april 2009 om 21:38
Maar waar zou die second opinion dan op gebaseerd moeten zijn? Je mag er toch vanuit gaan dat een kinderpsychiatrisch centrum die de zoon heeft getest meer deskundig is dan een ib-er die zomaar wat kan roepen maar helemaal niet is opgeleid om dit soort diagnoses te stellen. En dat je de vragenlijsten nu anders in zou vullen is toch gevaarlijk: waarschijnlijk zijn de resultaten van de eerste keer dat je ze invulde veel betrouwbaarder.
Je schrijft zelf dat je nooit hebt gedacht aan iets als autisme, en gezien de testresultaten had je daar gelijk in. Je wilde weten of hij hoogbegaafd was, en dat is hij niet. Je kent waarschijnlijk als geen ander zijn beperkingen op het sociale vlak; die kan je met de school toch prima gericht aanpakken zonder een medisch label? Er zijn hier al allerlei suggesties voor goede methodes gedaan.
Je schrijft zelf dat je nooit hebt gedacht aan iets als autisme, en gezien de testresultaten had je daar gelijk in. Je wilde weten of hij hoogbegaafd was, en dat is hij niet. Je kent waarschijnlijk als geen ander zijn beperkingen op het sociale vlak; die kan je met de school toch prima gericht aanpakken zonder een medisch label? Er zijn hier al allerlei suggesties voor goede methodes gedaan.
zondag 19 april 2009 om 21:41
Nippo, dat is ook precies het probleem wat ik nu ervaar.
Ik weet eigenlijk niet goed meer wat ik nu moet doen.
Ik moet wel zeggen dat het contact en het gesprek vreemd verlopen zijn bij de instelling. Wij hebben het gevoel dat ze op basis van de door ons ingevulde vragenlijst al een conclusie getrokken hebben en eigenlijk niet meer openstonden voor andere input.
Nadat zij hadden aangegeven in het gesprek dat hij sociaal emotioneel achterloopt maar dat zij geen psychiatrische achtergrond zagen en dus niets meer voor ons konden doen behalve een iq test heb ik gevraagd waar we dan terrecht zouden kunnen om hem sociaal emotioneel sterker te maken. Het enige wat ze konden bedenken was dat ik dan maar moest googlen (googelen?). Dat gaf mij nou niet echt een professioneel gevoel. Want als zij het al niet weten, hoe moet ik er dan achterkomen.
Ik hecht niet meer waarde aan de mening van de ib-er dan aan de deskundigen. Ik wil alleen graag dat er wat gedaan gaat worden aan zijn zwakke kanten want hij heeft er last van (en wij ook). Van mij hoeft hij niet het label Asperger te krijgen.
Dat is ook waarom ik niet sta te springen om een second opinion. Maar als ik aan beide partijen vraag om concrete dingen die nu kunnen gebeuren komt er niets.
Ik ben zelf niet thuis in de wereld van de hulpverlening en volgens de ib-er is hij eigenlijk nog te jong voor veel dingen. Dit is dus ook precies mijn vraag hier. Zijn er mensen die weten waar ik met een kind van 7 dat sociaal emotioneel achterloopt het best terrecht kan. Wat kan je dan doen, wat zijn de mogelijkheden.
Ik denk inderdaad dat de ib-er hem het liefst wel het label Asperger opplakt om hem in aanmerking te laten komen voor een rugzak. En ik ben het met je eens dat het niet prettig is om te horen dat zij verwacht dat hij steeds meer problemen zal krijgen.
Ik weet eigenlijk niet goed meer wat ik nu moet doen.
Ik moet wel zeggen dat het contact en het gesprek vreemd verlopen zijn bij de instelling. Wij hebben het gevoel dat ze op basis van de door ons ingevulde vragenlijst al een conclusie getrokken hebben en eigenlijk niet meer openstonden voor andere input.
Nadat zij hadden aangegeven in het gesprek dat hij sociaal emotioneel achterloopt maar dat zij geen psychiatrische achtergrond zagen en dus niets meer voor ons konden doen behalve een iq test heb ik gevraagd waar we dan terrecht zouden kunnen om hem sociaal emotioneel sterker te maken. Het enige wat ze konden bedenken was dat ik dan maar moest googlen (googelen?). Dat gaf mij nou niet echt een professioneel gevoel. Want als zij het al niet weten, hoe moet ik er dan achterkomen.
Ik hecht niet meer waarde aan de mening van de ib-er dan aan de deskundigen. Ik wil alleen graag dat er wat gedaan gaat worden aan zijn zwakke kanten want hij heeft er last van (en wij ook). Van mij hoeft hij niet het label Asperger te krijgen.
Dat is ook waarom ik niet sta te springen om een second opinion. Maar als ik aan beide partijen vraag om concrete dingen die nu kunnen gebeuren komt er niets.
Ik ben zelf niet thuis in de wereld van de hulpverlening en volgens de ib-er is hij eigenlijk nog te jong voor veel dingen. Dit is dus ook precies mijn vraag hier. Zijn er mensen die weten waar ik met een kind van 7 dat sociaal emotioneel achterloopt het best terrecht kan. Wat kan je dan doen, wat zijn de mogelijkheden.
Ik denk inderdaad dat de ib-er hem het liefst wel het label Asperger opplakt om hem in aanmerking te laten komen voor een rugzak. En ik ben het met je eens dat het niet prettig is om te horen dat zij verwacht dat hij steeds meer problemen zal krijgen.
zondag 19 april 2009 om 21:49
Coos, mag ik je topic heel eventjes kapen?quote:Espy schreef op 19 april 2009 @ 21:28:
<knip>
Overigens is het misschien ook niet gek om aan NLD te denken? Dit is geen psychiatrische, maar een neuropsychologische diagnose. Ook hierbij is het intelligentie profiel disharmonisch ten nadele van het performale IQ. De gedragskenmerken van kinderen met NLD lijken vaak op een ASS.
<knip>
Espy, wil je vertellen waar NLD voor staat en waar ik wat meer informatie daarover kan vinden? Mijn zoontje wordt momenteel dus ook getest, waarbij niet direct aan Asperger wordt gedacht maar het ook niet op voorhand wordt uitgesloten. E.e.a. is nog niet afgerond, maar ik heb tussentijds wel vernomen dat zijn IQ vrij hoog is, m.u.v. het performale IQ. Vandaar dat bovenstaande mijn aandacht trok en ik ben nu gewoonweg nieuwsgierig wat NLD dan is
[Einde topic-kaping]
<knip>
Overigens is het misschien ook niet gek om aan NLD te denken? Dit is geen psychiatrische, maar een neuropsychologische diagnose. Ook hierbij is het intelligentie profiel disharmonisch ten nadele van het performale IQ. De gedragskenmerken van kinderen met NLD lijken vaak op een ASS.
<knip>
Espy, wil je vertellen waar NLD voor staat en waar ik wat meer informatie daarover kan vinden? Mijn zoontje wordt momenteel dus ook getest, waarbij niet direct aan Asperger wordt gedacht maar het ook niet op voorhand wordt uitgesloten. E.e.a. is nog niet afgerond, maar ik heb tussentijds wel vernomen dat zijn IQ vrij hoog is, m.u.v. het performale IQ. Vandaar dat bovenstaande mijn aandacht trok en ik ben nu gewoonweg nieuwsgierig wat NLD dan is
[Einde topic-kaping]
Iets anders
zondag 19 april 2009 om 21:55
Coos, ik weet niet wat je zou moeten doen, maar misschien vind je het wel interessant om te horen wat ik in jouw plaats zou doen. Ik zou een gesprek met de school aangaan, en zeggen dat uit het psychiatrisch onderzoek duidelijk is gebleken dat er op dit moment geen sprake is van Asperger of een andere psychiatrische stoornis (en wellicht zou ik dan toevoegen dat de ib-er het gelukkig mis had met haar diagnose). Wat wel duidelijk is, is dat hij sociaal-emotioneel achterloopt, en ik zou dan zeggen dat ik het op prijs stel dat de school dat heeft opgemerkt en vragen hoe ze hem daarin denken te gaan begeleiden. Je kunt natuurlijk suggesties daarin doen, maar uiteindelijk moeten zij hier de deskundigen in zijn, en niet jij. En als ze er niet uitkomen, hebben zij weer allerlei begeleidingsinstanties waar ze om advies kunnen vragen toch?
zondag 19 april 2009 om 22:11
Nippo, daar heb je een goed punt. We hebben dus afgelopen donderdag een gesprek gehad op school en daar is dus niets uitgekomen. Ik heb eigenlijk het gevoel dat ik nu dus zelf maar de boer op moet maar eigenlijk moeten zij met ideeen komen.
Op school zelf geven ze geen sova-training en voor externe zou hij nog te jong zijn volgens de ib-er.
Maar ik kon me niet goed voorstellen dat ze alle kinderen die sociaal emotioneel achterlopen dan maar laten zwemmen tot ze een jaar of 9 a 10 zijn. Dus vandaar mijn zoektocht
Babsjuh, dat vind ik helemaal niet erg want ik heb ook geen idee wat dat dan is.
Op school zelf geven ze geen sova-training en voor externe zou hij nog te jong zijn volgens de ib-er.
Maar ik kon me niet goed voorstellen dat ze alle kinderen die sociaal emotioneel achterlopen dan maar laten zwemmen tot ze een jaar of 9 a 10 zijn. Dus vandaar mijn zoektocht
Babsjuh, dat vind ik helemaal niet erg want ik heb ook geen idee wat dat dan is.
zondag 19 april 2009 om 22:33
@Babsjuh
NLD staat voor Nonverval Learning Disorder. Dit is een stoornis in de informatieverwerking. De kinderen hebben o.a. ook meer moeite met contact maken, hebben een gebrek aan sociaal inzicht en hebben moeite met veranderingen. Meer informatie is te vinden op bijvoorbeeld:
http://www.nld.be/
http://www.balansdigitaal.nl/sitemanager.asp?pid=219
http://www.nld-bprourke.ca/ (dit is een Engelstalige, meer wetenschappelijke site. Rourke is dé expert op NLD gebied)
@Coos
i.h.a. eens met Nippo. Overigens vind ik wel degelijk dat ze je na het onderzoek wel moeten kunnen vertellen wat er dan wel voor hem is bij jullie in de buurt. Ik neem aan dat er wel gewoon een advies gesprek is geweest waarin de bevindingen werden doorgenomen en waarin je met je vragen terecht kon? dat je moet googelen slaat natuurlijk nergens op, hoe moet een leek nou de weg vinden in hulpverleningsland? (gelukkig is er dan ook nog zoiets als MEE en weten scholen ook vaak waar benodige hulp te krijgen is.) Overigens kan een SOVA training echt al wel op 7-jarige leeftijd gevolgd worden hoor!
NLD staat voor Nonverval Learning Disorder. Dit is een stoornis in de informatieverwerking. De kinderen hebben o.a. ook meer moeite met contact maken, hebben een gebrek aan sociaal inzicht en hebben moeite met veranderingen. Meer informatie is te vinden op bijvoorbeeld:
http://www.nld.be/
http://www.balansdigitaal.nl/sitemanager.asp?pid=219
http://www.nld-bprourke.ca/ (dit is een Engelstalige, meer wetenschappelijke site. Rourke is dé expert op NLD gebied)
@Coos
i.h.a. eens met Nippo. Overigens vind ik wel degelijk dat ze je na het onderzoek wel moeten kunnen vertellen wat er dan wel voor hem is bij jullie in de buurt. Ik neem aan dat er wel gewoon een advies gesprek is geweest waarin de bevindingen werden doorgenomen en waarin je met je vragen terecht kon? dat je moet googelen slaat natuurlijk nergens op, hoe moet een leek nou de weg vinden in hulpverleningsland? (gelukkig is er dan ook nog zoiets als MEE en weten scholen ook vaak waar benodige hulp te krijgen is.) Overigens kan een SOVA training echt al wel op 7-jarige leeftijd gevolgd worden hoor!
maandag 20 april 2009 om 09:55
Ik vind die opmerking over het googelen ook niet erg professioneel. Ik vermoed dat de achtergrond is dat de kinderpsychiatrische instelling gericht is op het behandelen van psychiatrische stoornissen, en daar is hier geen sprake van. Probeer jezelf voor te houden dat dat een opluchting is, in plaats van alsnog door te zoeken naar iemand die de diagnose wel wil stellen.
En als leek valt het inderdaad niet mee in hulpverleningsland. Maar de school zou beter moeten weten. Dus ik zou toch nog eens het gesprek aangaan met de school, en expliciet vragen of ze extern advies in zouden willen winnen voor de begeleiding. En alle gesprekken over mogelijke diagnoses vriendelijk doch beslist meteen afkappen, want dat is op dit moment door experts uitgesloten. Maar dat ontslaat de school niet van de verantwoordelijkheid om jouw kind, net als elk ander kind, te helpen bij de dingen die hij nog moet leren.
En als leek valt het inderdaad niet mee in hulpverleningsland. Maar de school zou beter moeten weten. Dus ik zou toch nog eens het gesprek aangaan met de school, en expliciet vragen of ze extern advies in zouden willen winnen voor de begeleiding. En alle gesprekken over mogelijke diagnoses vriendelijk doch beslist meteen afkappen, want dat is op dit moment door experts uitgesloten. Maar dat ontslaat de school niet van de verantwoordelijkheid om jouw kind, net als elk ander kind, te helpen bij de dingen die hij nog moet leren.
maandag 20 april 2009 om 10:02
En wat me opvalt in dit topic, is dat nagenoeg iedereen je eigenlijk min of meer steunde in het doorzoeken naar een diagnose. Dat gebeurt in je omgeving misschien ook wel. Probeer je te realiseren dat mensen bij moeilijkheden snel denken en soms liever willen dat het iets medisch is als je dit soort dingen op school weer hoort. Maar in jullie geval zijn het op dit moment gewoon de beperkingen die bij je kind horen en niet bij een ziekte (en die beperkingen herken ik wel een beetje want ik heb ook een cognitief sterke maar sociaal zwakkere zoon die een jonge leerling is).
maandag 20 april 2009 om 12:13
Tja Nippo, maar dat advies van de meesten is gebasserd op het feit dat Coos aangaf dat zij alleen een gesprek van een uur hebben gehad en dat zoon een half uur was gezien. Later pas geeft ze aan dat het onderzoek toch meer om handen heeft gehad. Dat veranderd wel het e.e.a. uiteraard. Daarnaast blijf ik het wel heel wonderlijk vinden dat er geen duidelijker advies naar voren is gekomen. Googelen vind ik wel een hele makkelijke uitvlucht.
maandag 20 april 2009 om 13:14
In eerste instantie is na het gesprek aangegeven dat zij geen psychiatrische achtergrond zagen en dat we bij hun niets te zoeken hadden. Dit was dus op basis van onze vragenlijst en het gesprek van een uur met ons en een half uur met onze zoon. Waarbij ik dan ook nog zelf heb moeten aangeven dat ik wel verder wilde praten maar niet met zoon erbij.
Als wij geen gebruik hadden gemaakt van de iq-test was er dus ook niet meer gebeurd en hadden ze ook niet meer informatie gehad. Dan waren wij daar wegggegaan met het advies om te googelen en dat was het dan geweest.
De ib-er heeft daarna contact gehad met hun over Asperger en dat heeft de kinderpsychiater dus ook niet mee kunnen nemen in zijn gesprek met onze zoon want dat was dus al geweest.
We hebben later nog een gesprek gehad om de iq-test te bespreken maar daar zijn verder ook geen adviezen uitgekomen.
Nippo, ik ben niet op zoek naar een diagnose hoor. Dat is waarom ik niet sta te springen om een second opinion te vragen. Ik heb wat gelezen in een boek over Asperger en daar staan een soort vragenlijst om te kijken of je kind kenmerken vertoont van Asperger. Het sociaal-emotionele stuk scoort hij dan heel hoog. Maar een hele hoop andere dingen herken in niet. Hij neemt taal bv. niet letterlijk, hij praat ook niet hoogdravend en motorisch is hij ook normaal.
Alleen, ik ben alles behalve een deskundige en dus ook niet thuis in de wereld van thearpeuten e.d. Maar ik wil wel graag het beste voor mijn kind. En mijn kind heeft nu hulp nodig. En ik vind het dan best moeilijk om te bepalen wie je dan moet volgen.
Als wij geen gebruik hadden gemaakt van de iq-test was er dus ook niet meer gebeurd en hadden ze ook niet meer informatie gehad. Dan waren wij daar wegggegaan met het advies om te googelen en dat was het dan geweest.
De ib-er heeft daarna contact gehad met hun over Asperger en dat heeft de kinderpsychiater dus ook niet mee kunnen nemen in zijn gesprek met onze zoon want dat was dus al geweest.
We hebben later nog een gesprek gehad om de iq-test te bespreken maar daar zijn verder ook geen adviezen uitgekomen.
Nippo, ik ben niet op zoek naar een diagnose hoor. Dat is waarom ik niet sta te springen om een second opinion te vragen. Ik heb wat gelezen in een boek over Asperger en daar staan een soort vragenlijst om te kijken of je kind kenmerken vertoont van Asperger. Het sociaal-emotionele stuk scoort hij dan heel hoog. Maar een hele hoop andere dingen herken in niet. Hij neemt taal bv. niet letterlijk, hij praat ook niet hoogdravend en motorisch is hij ook normaal.
Alleen, ik ben alles behalve een deskundige en dus ook niet thuis in de wereld van thearpeuten e.d. Maar ik wil wel graag het beste voor mijn kind. En mijn kind heeft nu hulp nodig. En ik vind het dan best moeilijk om te bepalen wie je dan moet volgen.
maandag 20 april 2009 om 13:16
maandag 20 april 2009 om 20:14
