Lijf & Lijn
alle pijlers
Mijn liposculpture ervaring
dinsdag 12 september 2017 22:35
Goedenavond dames..
In het verleden zijn er meerdere topics geopend omtrent ervaringen van dames die een liposuctie/liposculpture behandeling hebben ondergaan. Nu zie ik niet echt meer dat er wat geplaatst wordt, dus heb ik een eigen topic gemaakt.
Ik heb vier weken geleden een liposculpturebehandeling gehad; vier zones, buik, maag, flanken en heupen. Ik ben altijd wel een volle dame geweest. Vele afvalpogingen gedaan, maar die enorme buik zat altijd in de weg. Hoeveel ik ook kwijt raakte aan kilo's, mijn buik was een ontzettende probleemzone. Het maakte mij zo erg onzeker. Doordat ik geen resultaat zag door het sporten en gezond eten bij mijn buik, at ik weer teveel/ongezond en kwam ik weer aan. Erg depressief ben ik erdoor geweest. Een laatste redmiddel was voor mij dus liposculpture. Ik ben er niet trots op, ik vertel het ook aan niemand in ''real life'', maar de behandeling heb ik nu gehad.
Doordat ik er niet trots op was (ben) en eigenlijk maar half achter mijn besluit stond, heb ik aan helemaal niemand verteld dat ik ook maar met de gedachte speelde om de behandeling te ondergaan. In de ochtend ben ik met de trein vertrokken naar de stad waar ik ben behandeld. Ik heb daar wat gegeten in een eetzaakje en ben daarop naar de kliniek geweest. De plastische chirurg heeft de te behandelen plekken afgetekend. Daarna mijn huid verdoofd, en sneetjes gemaakt in mijn huid. 2 net onder mijn ribben, 1 in mijn navel, 2 in mijn onderbuik en 2 in mijn onderrug. Met een fijne canule is daarna de tumescente verdovingsvloeistof ingespoten. Dat was echt geen fijn gevoel. Ik voelde mij zo ontzettend alleen op dat moment, maar ik heb mezelf er doorheen gesleept. Ik keek mezelf in de spiegel aan en ik was zo ontzettend opgeploft. Daar lag ik dan.. in mijn ondergoed met een übergrote lelijke buik die zo ontzettend hard was door de stofjes..
Kort erna is de chirurg begonnen met het wegzuigen van het vet+vloeistof. Afschuwelijk. Iedere keer als hij bij mijn maaggedeelte kwam, deed het zo'n pijn. Ik wilde het uitschreeuwen van de pijn maar in plaats daarvan beet ik maar gewoon op mijn lippen.. De eerste twee liter vet was toen weggezogen. Af en toe stond ik op zodat de chirurg kon kijken of het gelijk was weggezogen. Daarna is er nog 1,7 liter weggezogen.
Dit alles duurde ongeveer 2 uur. De assistente heeft daarna mijn wondjes afgeplakt en verschillende tena-men luiers om mij heen geplakt. (Daarvoor had ze trouwens heel veel op mijn buik gedrukt vlakbij de wondjes en dan stroomde er steeds een straaltje vet/bloed uit. Niet zo smakelijk) Daarna een drukpak aangedaan. Kort even in de kliniek gebleven nog en daarna naar huis gegaan.
Doordat ik dus aan niemand heb verteld dat ik de behandeling zou ondergaan, heb ik ook niemand gevraagd om mij op te halen. Zelf rijden vond ik onverantwoord, dus ben ik met de trein naar huis gegaan. Het duurde ongeveer een uur, maar ik kan mij niet herinneren dat ik mijzelf zo ongemakkelijk heb gevoeld in mijn leven. Ik was ten eerste dikker dan ooit tevoren door de vele lagen tena-men. Daarnaast lekte ik gewoon uit de wondjes. Vooral uit mijn rug voelde ik de ene straal na de andere straal vloeien. Ik koos ervoor om in de trein gewoon te staan. Ik keek steeds naast mijn voeten of er geen vloeistof op de vloer lag. Gelukkig was dat niet zo.
Thuis aangekomen heb ik toch besloten om naar mijn moeder te gaan en het aan mijn moeder te vertellen. Ik was namelijk van het ene moment op het andere moment veeel dikker en daarnaast lekte ik (letterlijk). Zij maakte een bed op, zorgde voor extra oude lakens zodat mijn nieuwe lakens niet vies zouden worden. Ik heb die nacht niet geslapen. Ik voelde mij opgejaagd en had het idee dat ik dood ging. (De chirurg vertelde mij dat ik dat zou kunnen voelen vanwege de verdovingsvloeistof dat in mij is gespoten). Dat was echter geen geruststelling. Ik hield mijn hartslag steeds in de gaten, deed ademhalingsoefeningen, schreef afscheidsbrieven (huilend omdat ik echt het gevoel had dat het einde van mijn leven naderde)..
Rond vier uur 's nachts besloot ik maar even wat te gaan eten omdat ik sinds de dag ervoor niks had gegeten. Ik was licht in mijn hoofd, misselijk en zwak. Bij iedere stap die ik zette voelde ik pijn. Toch heb ik het overleefd.. De volgende ochtend heb ik een hele wijde jurk aangetrokken. Ik voelde me vies want ik lekte nog. In de loop van de dag was dat verminderd. In de avond heb ik gedoucht, de pleisters vervangen en de drukpak gewassen en laten drogen. Ik had zo'n spijt dat ik überhaupt ben begonnen aan deze behandeling. Het voelde alsof ik was aangereden door 10 vrachtwagens. Emotioneel deed het mij niet goed. Ik huilde om het geringste. Dit was de hele eerste week het geval. Mijn buik was blauw/verkleurd en zat vol met harde/pijnlijke plekken. Het was er niet mooier op geworden.
Na de tweede week ben ik begonnen met lymfeklierdrainage bij een fysiotherapeut. De plastische chirurg had mij dit niet aangeraden. Ik heb zelf gebeld met de kliniek (nadat ik verhalen heb gelezen), en toen pas gaven zij aan dat het kan helpen. In mijn verzekeringspakket heb ik heel wat behandelingen bij de fysio die vergoed worden, dus daar ben ik toen mee begonnen.
Ik zit nu in mijn vierde week.. Sinds de 2e week ben ik ook weer begonnen met trainen. Het voelt nu pas (4 weken later) goed om weer op niveau te trainen. Mijn buik is nog steeds dik en verkleurd. Mijn navel ziet er misvormd uit. Het ziet er wel beter uit dan voor de behandeling, maar nog is dit niet het resultaat waar ik op hoopte. Nu is het zo dat ik natuurlijk nog maar een maand geleden behandeld ben, en dat het resultaat pas na 6-12 maanden goed te zien is. Toch is dit geen simpele behandeling geweest. Emotioneel breekt het mij best op. Ik probeer mij zo min mogelijk bezig te houden met mijn buik. Ik kijk alleen 's ochtends en 's avonds 1 x en dat was het.
Nu struggle ik met het gezond eten. Ik moet nog zeker 8 kilo kwijt; het liefst 15. Het lijkt alsof ik niet weet waar ik moet beginnen. Ik wist natuurlijk voor de behandeling wel dat ik niet binnen een maand al het leuke resultaat zou hebben waar ik op had gehoopt, maar ik hoop het nog steeds.
Ik heb best uitgebreid over mijn ervaring tot nu toe geschreven. Reden hiervoor is dat ik toch het complete plaatje wil delen met de dames hier. Het is echt geen behandeling die je eventjes tussendoor doet (wat ik wel dacht). Het is fysiek maar ook mentaal zwaar. De weken erop wil je resultaat zien maar je zit nog vol met vocht en dat is niet fijn.. Weet dus waar je aan begint.
Het zou fijn zijn als andere dames ook hun ervaringen kunnen delen.
In het verleden zijn er meerdere topics geopend omtrent ervaringen van dames die een liposuctie/liposculpture behandeling hebben ondergaan. Nu zie ik niet echt meer dat er wat geplaatst wordt, dus heb ik een eigen topic gemaakt.
Ik heb vier weken geleden een liposculpturebehandeling gehad; vier zones, buik, maag, flanken en heupen. Ik ben altijd wel een volle dame geweest. Vele afvalpogingen gedaan, maar die enorme buik zat altijd in de weg. Hoeveel ik ook kwijt raakte aan kilo's, mijn buik was een ontzettende probleemzone. Het maakte mij zo erg onzeker. Doordat ik geen resultaat zag door het sporten en gezond eten bij mijn buik, at ik weer teveel/ongezond en kwam ik weer aan. Erg depressief ben ik erdoor geweest. Een laatste redmiddel was voor mij dus liposculpture. Ik ben er niet trots op, ik vertel het ook aan niemand in ''real life'', maar de behandeling heb ik nu gehad.
Doordat ik er niet trots op was (ben) en eigenlijk maar half achter mijn besluit stond, heb ik aan helemaal niemand verteld dat ik ook maar met de gedachte speelde om de behandeling te ondergaan. In de ochtend ben ik met de trein vertrokken naar de stad waar ik ben behandeld. Ik heb daar wat gegeten in een eetzaakje en ben daarop naar de kliniek geweest. De plastische chirurg heeft de te behandelen plekken afgetekend. Daarna mijn huid verdoofd, en sneetjes gemaakt in mijn huid. 2 net onder mijn ribben, 1 in mijn navel, 2 in mijn onderbuik en 2 in mijn onderrug. Met een fijne canule is daarna de tumescente verdovingsvloeistof ingespoten. Dat was echt geen fijn gevoel. Ik voelde mij zo ontzettend alleen op dat moment, maar ik heb mezelf er doorheen gesleept. Ik keek mezelf in de spiegel aan en ik was zo ontzettend opgeploft. Daar lag ik dan.. in mijn ondergoed met een übergrote lelijke buik die zo ontzettend hard was door de stofjes..
Kort erna is de chirurg begonnen met het wegzuigen van het vet+vloeistof. Afschuwelijk. Iedere keer als hij bij mijn maaggedeelte kwam, deed het zo'n pijn. Ik wilde het uitschreeuwen van de pijn maar in plaats daarvan beet ik maar gewoon op mijn lippen.. De eerste twee liter vet was toen weggezogen. Af en toe stond ik op zodat de chirurg kon kijken of het gelijk was weggezogen. Daarna is er nog 1,7 liter weggezogen.
Dit alles duurde ongeveer 2 uur. De assistente heeft daarna mijn wondjes afgeplakt en verschillende tena-men luiers om mij heen geplakt. (Daarvoor had ze trouwens heel veel op mijn buik gedrukt vlakbij de wondjes en dan stroomde er steeds een straaltje vet/bloed uit. Niet zo smakelijk) Daarna een drukpak aangedaan. Kort even in de kliniek gebleven nog en daarna naar huis gegaan.
Doordat ik dus aan niemand heb verteld dat ik de behandeling zou ondergaan, heb ik ook niemand gevraagd om mij op te halen. Zelf rijden vond ik onverantwoord, dus ben ik met de trein naar huis gegaan. Het duurde ongeveer een uur, maar ik kan mij niet herinneren dat ik mijzelf zo ongemakkelijk heb gevoeld in mijn leven. Ik was ten eerste dikker dan ooit tevoren door de vele lagen tena-men. Daarnaast lekte ik gewoon uit de wondjes. Vooral uit mijn rug voelde ik de ene straal na de andere straal vloeien. Ik koos ervoor om in de trein gewoon te staan. Ik keek steeds naast mijn voeten of er geen vloeistof op de vloer lag. Gelukkig was dat niet zo.
Thuis aangekomen heb ik toch besloten om naar mijn moeder te gaan en het aan mijn moeder te vertellen. Ik was namelijk van het ene moment op het andere moment veeel dikker en daarnaast lekte ik (letterlijk). Zij maakte een bed op, zorgde voor extra oude lakens zodat mijn nieuwe lakens niet vies zouden worden. Ik heb die nacht niet geslapen. Ik voelde mij opgejaagd en had het idee dat ik dood ging. (De chirurg vertelde mij dat ik dat zou kunnen voelen vanwege de verdovingsvloeistof dat in mij is gespoten). Dat was echter geen geruststelling. Ik hield mijn hartslag steeds in de gaten, deed ademhalingsoefeningen, schreef afscheidsbrieven (huilend omdat ik echt het gevoel had dat het einde van mijn leven naderde)..
Rond vier uur 's nachts besloot ik maar even wat te gaan eten omdat ik sinds de dag ervoor niks had gegeten. Ik was licht in mijn hoofd, misselijk en zwak. Bij iedere stap die ik zette voelde ik pijn. Toch heb ik het overleefd.. De volgende ochtend heb ik een hele wijde jurk aangetrokken. Ik voelde me vies want ik lekte nog. In de loop van de dag was dat verminderd. In de avond heb ik gedoucht, de pleisters vervangen en de drukpak gewassen en laten drogen. Ik had zo'n spijt dat ik überhaupt ben begonnen aan deze behandeling. Het voelde alsof ik was aangereden door 10 vrachtwagens. Emotioneel deed het mij niet goed. Ik huilde om het geringste. Dit was de hele eerste week het geval. Mijn buik was blauw/verkleurd en zat vol met harde/pijnlijke plekken. Het was er niet mooier op geworden.
Na de tweede week ben ik begonnen met lymfeklierdrainage bij een fysiotherapeut. De plastische chirurg had mij dit niet aangeraden. Ik heb zelf gebeld met de kliniek (nadat ik verhalen heb gelezen), en toen pas gaven zij aan dat het kan helpen. In mijn verzekeringspakket heb ik heel wat behandelingen bij de fysio die vergoed worden, dus daar ben ik toen mee begonnen.
Ik zit nu in mijn vierde week.. Sinds de 2e week ben ik ook weer begonnen met trainen. Het voelt nu pas (4 weken later) goed om weer op niveau te trainen. Mijn buik is nog steeds dik en verkleurd. Mijn navel ziet er misvormd uit. Het ziet er wel beter uit dan voor de behandeling, maar nog is dit niet het resultaat waar ik op hoopte. Nu is het zo dat ik natuurlijk nog maar een maand geleden behandeld ben, en dat het resultaat pas na 6-12 maanden goed te zien is. Toch is dit geen simpele behandeling geweest. Emotioneel breekt het mij best op. Ik probeer mij zo min mogelijk bezig te houden met mijn buik. Ik kijk alleen 's ochtends en 's avonds 1 x en dat was het.
Nu struggle ik met het gezond eten. Ik moet nog zeker 8 kilo kwijt; het liefst 15. Het lijkt alsof ik niet weet waar ik moet beginnen. Ik wist natuurlijk voor de behandeling wel dat ik niet binnen een maand al het leuke resultaat zou hebben waar ik op had gehoopt, maar ik hoop het nog steeds.
Ik heb best uitgebreid over mijn ervaring tot nu toe geschreven. Reden hiervoor is dat ik toch het complete plaatje wil delen met de dames hier. Het is echt geen behandeling die je eventjes tussendoor doet (wat ik wel dacht). Het is fysiek maar ook mentaal zwaar. De weken erop wil je resultaat zien maar je zit nog vol met vocht en dat is niet fijn.. Weet dus waar je aan begint.
Het zou fijn zijn als andere dames ook hun ervaringen kunnen delen.
zondag 24 september 2017 00:51
Relax! 
Geef je lichaam de tijd. Ik was de eerste maanden na liposuctie dikker dan ervoor. Stop alsjeblieft met zo negatief zijn over jezelf en geef je lijf de kans om te herstellen. Over 5 maanden mag je klagen, oke?
Ik snap dat het een dooddoener is, maar wees alsjeblieft blij met je gezonde lichaam. Dat is zoveel meer waard dan een perfect figuur (zegt iemand die dat ook wat laat ontdekt heeft). Er zijn nou eenmaal bijna 4 miljard vrouwen die niet op topmodellen lijken en 20 die dat wel doen. Geluk zit niet in een platte buik. Wacht af hoe je lichaam zich herstelt en kijk over 5 maanden hoe je buik eruit ziet. Tot die tijd heeft stressen sowieso geen zin.
Geef je lichaam de tijd. Ik was de eerste maanden na liposuctie dikker dan ervoor. Stop alsjeblieft met zo negatief zijn over jezelf en geef je lijf de kans om te herstellen. Over 5 maanden mag je klagen, oke?
Ik snap dat het een dooddoener is, maar wees alsjeblieft blij met je gezonde lichaam. Dat is zoveel meer waard dan een perfect figuur (zegt iemand die dat ook wat laat ontdekt heeft). Er zijn nou eenmaal bijna 4 miljard vrouwen die niet op topmodellen lijken en 20 die dat wel doen. Geluk zit niet in een platte buik. Wacht af hoe je lichaam zich herstelt en kijk over 5 maanden hoe je buik eruit ziet. Tot die tijd heeft stressen sowieso geen zin.
zondag 24 september 2017 07:05
Wat een nare ervaring! Maar ook een onbegrijpelijke...
Waarom onderga je dit nu al als je nog 15(!) kilo moet afvallen?! Ik heb maat 34/36 en een strakke buik maar als ik 15 kilo verdik niet meer. Zoiets doe je toch alleen als je prima op gewicht bent? (En dan nog eigenlijk als ik dit zo lees...)
En diep vanbinnen denk je er waarschijnlijk net zo over, vandaar dat het je emotioneel zo zwaar valt.
Sterkte, ik hoop in ieder geval dat het de ellende waard was voor je.
Waarom onderga je dit nu al als je nog 15(!) kilo moet afvallen?! Ik heb maat 34/36 en een strakke buik maar als ik 15 kilo verdik niet meer. Zoiets doe je toch alleen als je prima op gewicht bent? (En dan nog eigenlijk als ik dit zo lees...)
En diep vanbinnen denk je er waarschijnlijk net zo over, vandaar dat het je emotioneel zo zwaar valt.
Sterkte, ik hoop in ieder geval dat het de ellende waard was voor je.
dinsdag 26 september 2017 22:03
Ik weet het.. ik moet niet zo zeiken maar het voelt zo rot. Ik keek net in de spiegel en deed maar direct mijn hemd omlaag. Frustrerend. Maar goed, inderdaad.. geduld.sophiax schreef: ↑24-09-2017 00:51Relax!
Geef je lichaam de tijd. Ik was de eerste maanden na liposuctie dikker dan ervoor. Stop alsjeblieft met zo negatief zijn over jezelf en geef je lijf de kans om te herstellen. Over 5 maanden mag je klagen, oke?
Ik snap dat het een dooddoener is, maar wees alsjeblieft blij met je gezonde lichaam. Dat is zoveel meer waard dan een perfect figuur (zegt iemand die dat ook wat laat ontdekt heeft). Er zijn nou eenmaal bijna 4 miljard vrouwen die niet op topmodellen lijken en 20 die dat wel doen. Geluk zit niet in een platte buik. Wacht af hoe je lichaam zich herstelt en kijk over 5 maanden hoe je buik eruit ziet. Tot die tijd heeft stressen sowieso geen zin.
dinsdag 26 september 2017 22:07
Ik denk dat ik best wel goed heb beschreven waarom ik het nu heb gedaan. Aan zelfreflectie heb ik geen gebrek, dus nee. Ik denk er niet zo over en dat is niet de reden dat het emotioneel zo zwaar is.FarFarAway schreef: ↑24-09-2017 07:05Wat een nare ervaring! Maar ook een onbegrijpelijke...
Waarom onderga je dit nu al als je nog 15(!) kilo moet afvallen?! Ik heb maat 34/36 en een strakke buik maar als ik 15 kilo verdik niet meer. Zoiets doe je toch alleen als je prima op gewicht bent? (En dan nog eigenlijk als ik dit zo lees...)
En diep vanbinnen denk je er waarschijnlijk net zo over, vandaar dat het je emotioneel zo zwaar valt.
Sterkte, ik hoop in ieder geval dat het de ellende waard was voor je.
vrijdag 6 oktober 2017 00:02
Ik herhaal mezelf nog maar een keer
RELAX! Echt dat gaat je goed doen. Ik had 7 weken na m'n lipo een blibberbuikje (voor de lipo was m'n buik strak en waren spiercontouren duidelijk zichtbaar!). Dus niks geks aan. Sowieso verslappen je spieren door weinig doen en een drukpak, dat heeft naast je herstel ook tijd nodig.
RELAX! Echt dat gaat je goed doen.
Ik had 7 weken na m'n lipo een blibberbuikje (voor de lipo was m'n buik strak en waren spiercontouren duidelijk zichtbaar!). Dus niks geks aan. Sowieso verslappen je spieren door weinig doen en een drukpak, dat heeft naast je herstel ook tijd nodig.
vrijdag 6 oktober 2017 00:19
Dit. En ik dacht dat je sowieso één nacht moest blijven. Wondjes die lekker???? Das toch niet normaalSallySpectra schreef: ↑12-09-2017 23:02Wat een vreemd verhaal, op meerdere vlakken.
De keren dat ik een ingreep heb ondergaan, lieten ze mij echt niet zomaar vertrekken met de trein.
vrijdag 6 oktober 2017 10:03
Ik mocht ook diezelfde dag naar huis (operatie was in regulier ziekenhuis: begin van de middag naar ok, begin van de avond naar huis). Dat is dus niet perse raar.
vrijdag 6 oktober 2017 10:11
sow, wat vind ik dit verdrietig, dat je dit zo alleen gedaan hebt bedoel ik dus. Ik heb er zelf helemaal geen ervaring mee en me ook nooit verdiept in wat wel en niet gebruikelijk is, maar ik vind dat je het alleen gedaan hebt, zonder steun echt heel naar voor je to. Ook dat je je nu zo'n zorgen lijkt te maken over het resultaat.
zaterdag 7 oktober 2017 07:13
Nou.. ik schrik ook van dit bericht hoor. Tijdens de behandeling zoveel pijn en dan dat lekken!
En voordat je geopereerd wordt nog in een eertentje gegeten?
Ik heb afgelopen maandag een lipo gehad voor buik/maag/flanken en onder volledige narcose. Ik mocht vanaf 0.00 niks meer eten. En net zoals iemand anders schreef. Ik kon ook amper lopen laat staan met ov naar huis. Is het wel een officiële kliniek geweest? Ik vind dit nogal heftig.
Bij mij is er 1,6 liter weggehaald. Ik vind dat heel weinig. Ik lees wel verhalen dat er 3 tot 5 liter wordt weggehaald. Nu ben ik niet echt dik, maar door de pre-overgang een dikkere bovenbuik/onderbuik gekregen.
De eerste dagen was het pijnlijk maar wordt elke dag wel beter. Ik ben ook erg opgezwollen en denk ook van: komt dit wel goed
Ik moet 6 weken dag en nacht drukpak dragen maar geen hema hoor. Die van mij kosten tussen de 80 en 100 euro.
Krijg je nog wel wat nazorg?
Sterkte nog.
En voordat je geopereerd wordt nog in een eertentje gegeten?
Ik heb afgelopen maandag een lipo gehad voor buik/maag/flanken en onder volledige narcose. Ik mocht vanaf 0.00 niks meer eten. En net zoals iemand anders schreef. Ik kon ook amper lopen laat staan met ov naar huis. Is het wel een officiële kliniek geweest? Ik vind dit nogal heftig.
Bij mij is er 1,6 liter weggehaald. Ik vind dat heel weinig. Ik lees wel verhalen dat er 3 tot 5 liter wordt weggehaald. Nu ben ik niet echt dik, maar door de pre-overgang een dikkere bovenbuik/onderbuik gekregen.
De eerste dagen was het pijnlijk maar wordt elke dag wel beter. Ik ben ook erg opgezwollen en denk ook van: komt dit wel goed
Ik moet 6 weken dag en nacht drukpak dragen maar geen hema hoor. Die van mij kosten tussen de 80 en 100 euro.
Krijg je nog wel wat nazorg?
Sterkte nog.
anoniem_107027 wijzigde dit bericht op 07-10-2017 07:15
Reden: Toevoeging
Reden: Toevoeging
5.21% gewijzigd
vrijdag 13 oktober 2017 06:54
Dat ik op die manier ben weggegaan is niet de fout van de kliniek maar echt mijn eigen keuze. Het lekken is voor zover ik weet niet meer dan normaal.Mupke10 schreef: ↑07-10-2017 07:13Nou.. ik schrik ook van dit bericht hoor. Tijdens de behandeling zoveel pijn en dan dat lekken!
En voordat je geopereerd wordt nog in een eertentje gegeten?
Ik heb afgelopen maandag een lipo gehad voor buik/maag/flanken en onder volledige narcose. Ik mocht vanaf 0.00 niks meer eten. En net zoals iemand anders schreef. Ik kon ook amper lopen laat staan met ov naar huis. Is het wel een officiële kliniek geweest? Ik vind dit nogal heftig.
Bij mij is er 1,6 liter weggehaald. Ik vind dat heel weinig. Ik lees wel verhalen dat er 3 tot 5 liter wordt weggehaald. Nu ben ik niet echt dik, maar door de pre-overgang een dikkere bovenbuik/onderbuik gekregen.
De eerste dagen was het pijnlijk maar wordt elke dag wel beter. Ik ben ook erg opgezwollen en denk ook van: komt dit wel goed
Ik moet 6 weken dag en nacht drukpak dragen maar geen hema hoor. Die van mij kosten tussen de 80 en 100 euro.
Krijg je nog wel wat nazorg?
Sterkte nog.
Ik heb een pakje gekocht van de kliniek. Die was inderdaad erg duur. Maar om die na 6 weken nog te dragen, leek mij niet fijn. Vandaar van de HEMA.
vrijdag 13 oktober 2017 06:57
vrijdag 13 oktober 2017 06:58
Thank u♡sophiax schreef: ↑06-10-2017 00:02Ik herhaal mezelf nog maar een keer
RELAX! Echt dat gaat je goed doen.
vrijdag 13 oktober 2017 17:45
Hallo iedereen,
Ik heb vorige week een liposuctie ondergaan aan mijn onderbenen. Dit was noodzakelijk aangezien er bij mij lipoedeem is vastgesteld en ik sinds mijn 2 zwangerschappen last had van vetophopingen op de benen.
Na 1 week zien mijn benen er nog zwaarder uit dan voordien. Ook zijn bepaalde plaatsen nog zeer gevoelig en pijnlijk. Het stappen lukt nog niet zo goed. Sinds gisteren na 1 week bandage steunkousen gaan halen. Wat een verademing! Deze dien ik nu 4 weken dag en nacht te dragen en 6 maanden overdag.
Het is wat teleurstellend te zien dat je benen er nu nog zwaarder uit zien dan voordien door waarschijnlijk nog de aanwezige zwellingen. Ik hoop dat dit snel resultaat oplevert en mijn benen er na enkele weken een stuk slanker zullen uitzien.
Nog iemand ervaring met de onderbenen?
Ik heb vorige week een liposuctie ondergaan aan mijn onderbenen. Dit was noodzakelijk aangezien er bij mij lipoedeem is vastgesteld en ik sinds mijn 2 zwangerschappen last had van vetophopingen op de benen.
Na 1 week zien mijn benen er nog zwaarder uit dan voordien. Ook zijn bepaalde plaatsen nog zeer gevoelig en pijnlijk. Het stappen lukt nog niet zo goed. Sinds gisteren na 1 week bandage steunkousen gaan halen. Wat een verademing! Deze dien ik nu 4 weken dag en nacht te dragen en 6 maanden overdag.
Het is wat teleurstellend te zien dat je benen er nu nog zwaarder uit zien dan voordien door waarschijnlijk nog de aanwezige zwellingen. Ik hoop dat dit snel resultaat oplevert en mijn benen er na enkele weken een stuk slanker zullen uitzien.
Nog iemand ervaring met de onderbenen?
vrijdag 13 oktober 2017 20:45
Heb jij maar 2 weken dag en nacht een drukpak moeten dragen Sculp?
Denk je niet dat de kwaliteit van de kliniek beter is dan van de Hema?
Ik moet 6 weken dag en nacht dragen en als ik dan na 6 weken heel voorzichtig mag gaan sporten dan moet ik het ook nog dragen.
Wat een verschil van wat artsen zeggen vind ik. Ik volg alles op wat de arts heeft gezegd. Ik heb een kapitaal betaald hiervoor. Ik mag ook niet met gebogen buik zitten want dan krijg je plooien en dat mag ook niet de eerste 6 weken.
Kristel, ik wil zelf mijn dijbenen ook nog doen. Maar dat zal
Nog wel eens een half jaar of iets langer duren. Ik wil er minstens 6 cm af. Als dat niet werkt dan doe ik het niet.
Denk je niet dat de kwaliteit van de kliniek beter is dan van de Hema?
Ik moet 6 weken dag en nacht dragen en als ik dan na 6 weken heel voorzichtig mag gaan sporten dan moet ik het ook nog dragen.
Wat een verschil van wat artsen zeggen vind ik. Ik volg alles op wat de arts heeft gezegd. Ik heb een kapitaal betaald hiervoor. Ik mag ook niet met gebogen buik zitten want dan krijg je plooien en dat mag ook niet de eerste 6 weken.
Kristel, ik wil zelf mijn dijbenen ook nog doen. Maar dat zal
Nog wel eens een half jaar of iets langer duren. Ik wil er minstens 6 cm af. Als dat niet werkt dan doe ik het niet.
woensdag 25 oktober 2017 21:15
Ik heb ook een dure drukpak gekocht. Dat is niet van de hema maar van de kliniek. Die van de hema heb ik weken later gekocht omdat ik de drukpak zat was en geen zin had om m steeds te drogen na het wassen.Mupke10 schreef: ↑07-10-2017 07:13Nou.. ik schrik ook van dit bericht hoor. Tijdens de behandeling zoveel pijn en dan dat lekken!
En voordat je geopereerd wordt nog in een eertentje gegeten?
Ik heb afgelopen maandag een lipo gehad voor buik/maag/flanken en onder volledige narcose. Ik mocht vanaf 0.00 niks meer eten. En net zoals iemand anders schreef. Ik kon ook amper lopen laat staan met ov naar huis. Is het wel een officiële kliniek geweest? Ik vind dit nogal heftig.
Bij mij is er 1,6 liter weggehaald. Ik vind dat heel weinig. Ik lees wel verhalen dat er 3 tot 5 liter wordt weggehaald. Nu ben ik niet echt dik, maar door de pre-overgang een dikkere bovenbuik/onderbuik gekregen.
De eerste dagen was het pijnlijk maar wordt elke dag wel beter. Ik ben ook erg opgezwollen en denk ook van: komt dit wel goed
Ik moet 6 weken dag en nacht drukpak dragen maar geen hema hoor. Die van mij kosten tussen de 80 en 100 euro.
Krijg je nog wel wat nazorg?
Sterkte nog.
donderdag 26 oktober 2017 23:20
Ik ben nu bijna 4 weken geleden geopereerd en ik heb nu ook een bobbel boven mijn navel. Dat zal best nog we wegtrekken hoor. Tenminste. Ik ga ervan uit![😜]()
Ik draag het dure pak altijd en ik heb er ook 1 zonder haakjes en die draag ik dan als ik die dure was en ik droog hem op de kachel zodat ik die na 2 uur weer aankan.
Ik ben ook wel ongeduldig. Ik zou nu ook een platte buik willen hebben maar dat is nog niet zo. Ik geb wel een hele grote blauwe bijna zwarte plek onderin op mijn buik.
Ik zie wel dat er cm af zijn en ik heb weer meer taille. Kan een redelijk strak truitje weer aan. Maar ik ga er toch wel vanuit dat mijn buik toch wel behoorlijk platter moet worden.
Ik zie wel een plooi/rol boven mijn navel. Waar de maag begint laat maar zeggen. Ik zit altijd met een rechte rug omdat dat het beste is om zo weinig mogelijk plooien te krijgen. Wel zit er een litteken op bovenbuik. Dat is nu wat ingedeukt. Jammer dan. Ben ook geen 20 meer Haha.
Ik draag het dure pak altijd en ik heb er ook 1 zonder haakjes en die draag ik dan als ik die dure was en ik droog hem op de kachel zodat ik die na 2 uur weer aankan.
Ik ben ook wel ongeduldig. Ik zou nu ook een platte buik willen hebben maar dat is nog niet zo. Ik geb wel een hele grote blauwe bijna zwarte plek onderin op mijn buik.
Ik zie wel dat er cm af zijn en ik heb weer meer taille. Kan een redelijk strak truitje weer aan. Maar ik ga er toch wel vanuit dat mijn buik toch wel behoorlijk platter moet worden.
Ik zie wel een plooi/rol boven mijn navel. Waar de maag begint laat maar zeggen. Ik zit altijd met een rechte rug omdat dat het beste is om zo weinig mogelijk plooien te krijgen. Wel zit er een litteken op bovenbuik. Dat is nu wat ingedeukt. Jammer dan. Ben ook geen 20 meer Haha.
