Lijf & Lijn
alle pijlers
Moe worden van dieetobsessie
zondag 17 mei 2020 10:42
Beste forummers,
Laatst een wandeling gemaakt met een vriendin (zelf 27, zij 43, dus ietwat leeftijdsverschil). Ze heeft altijd al problemen met haar lichaam gehad, slank, normaal, dik, gevaarlijk dik, alles heeft ze gehad (al 30x). Modifast, weight watchers, Herbalife, Slimfast, vasten, noem maar op. Ze is zo vaak op een crashdieet geweest, alles behalve weight watchers natuurlijk, maar dat werkte ook niet voor haar. Nu gaf ze aan dat ze het laatste eindstation bereikt heeft en Cambridge gaat doen. Ze is zwaarder dan ooit. Het is heel schrijnend, aangezien ze ook aangaf het gevoel te hebben dat ze pas gelukkig met zichzelf kan zijn als ze slank is. Heb haar aangeraden naar een diëtist en een psycholoog te gaan. Ze is al 25 jaar op deze manier bezig. Zo wil je toch niet leven? Fysiek en mentaal zeer ongezond. Ze praat ook alweer weken nergens anders over. Ik probeer te luisteren en te helpen, maar het is ook heel vermoeiend.
Ik zou willen zeggen dat dit de enige is, maar ook onder mijn vriendinnengroep en vrouwelijke collega’s is lijnen standaard hot topic. Vrouwen die absoluut niet dik zijn en toch altijd bezig met hun lijn.
Het is ook niet gek, gezien de schoonheidsidealen die heersen. Meisjes worden op jonge leeftijd al geconfronteerd met ‘een perfect beeld.’ Mijn moeder nam me op 16-jarige leeftijd mee naar een dieetclub. Was 1.68 en 66 kilo. Bewoog veel (elke dag 22 km fietsen naar school). Rookte niet en dronk nooit alcohol. Hoe ongezond kon ik geweest zijn?
Ik probeer niemand te bashen die af wil vallen, been there done that en als het op een gezonde, langzame manier gebeurt, is er ook niks mis mee. Ik word alleen moe van al het obsessieve eromheen.
Herkenbaar?
Laatst een wandeling gemaakt met een vriendin (zelf 27, zij 43, dus ietwat leeftijdsverschil). Ze heeft altijd al problemen met haar lichaam gehad, slank, normaal, dik, gevaarlijk dik, alles heeft ze gehad (al 30x). Modifast, weight watchers, Herbalife, Slimfast, vasten, noem maar op. Ze is zo vaak op een crashdieet geweest, alles behalve weight watchers natuurlijk, maar dat werkte ook niet voor haar. Nu gaf ze aan dat ze het laatste eindstation bereikt heeft en Cambridge gaat doen. Ze is zwaarder dan ooit. Het is heel schrijnend, aangezien ze ook aangaf het gevoel te hebben dat ze pas gelukkig met zichzelf kan zijn als ze slank is. Heb haar aangeraden naar een diëtist en een psycholoog te gaan. Ze is al 25 jaar op deze manier bezig. Zo wil je toch niet leven? Fysiek en mentaal zeer ongezond. Ze praat ook alweer weken nergens anders over. Ik probeer te luisteren en te helpen, maar het is ook heel vermoeiend.
Ik zou willen zeggen dat dit de enige is, maar ook onder mijn vriendinnengroep en vrouwelijke collega’s is lijnen standaard hot topic. Vrouwen die absoluut niet dik zijn en toch altijd bezig met hun lijn.
Het is ook niet gek, gezien de schoonheidsidealen die heersen. Meisjes worden op jonge leeftijd al geconfronteerd met ‘een perfect beeld.’ Mijn moeder nam me op 16-jarige leeftijd mee naar een dieetclub. Was 1.68 en 66 kilo. Bewoog veel (elke dag 22 km fietsen naar school). Rookte niet en dronk nooit alcohol. Hoe ongezond kon ik geweest zijn?
Ik probeer niemand te bashen die af wil vallen, been there done that en als het op een gezonde, langzame manier gebeurt, is er ook niks mis mee. Ik word alleen moe van al het obsessieve eromheen.
Herkenbaar?
zondag 17 mei 2020 11:42
Tja ik ben de afgelopen 1.5 jaar 15 kilo afgevallen waardoor ik nét in het gezonde gewicht zit (al kom ik 1 kilo aan heb ik weer overgewicht zeg maar). En ik heb ook veel meer zelfvertrouwen: ik beweeg meer en fijner, heb minder last van zere benen / rug, ik voel me gewoon veel gezonder en ik zie er daardoor ook een stuk beter uit. Ik praat hier ook over met mijn omgeving, want praten is gezond. 
Zo obsessief erover praten als je collega's lijkt me niet zo gezellig, maar als dat in hun groepje het gespreksonderwerp is, dan pas je er gewoon niet zo bij. Anderen willen er wel zo over praten en dat is ook oke.
Die vriendin van je kan je vooral steunen om door te blijven zetten, ik heb veel positieve dingen gehoord over Cambridge. Bij haar gaat het ook voornamelijk om haar gezondheid natuurlijk. Geloof me: als je moeilijk beweegt voel je je ook kut, en als dat weer makkelijker gaat voel je je super.
Zo obsessief erover praten als je collega's lijkt me niet zo gezellig, maar als dat in hun groepje het gespreksonderwerp is, dan pas je er gewoon niet zo bij. Anderen willen er wel zo over praten en dat is ook oke.
Die vriendin van je kan je vooral steunen om door te blijven zetten, ik heb veel positieve dingen gehoord over Cambridge. Bij haar gaat het ook voornamelijk om haar gezondheid natuurlijk. Geloof me: als je moeilijk beweegt voel je je ook kut, en als dat weer makkelijker gaat voel je je super.
zondag 17 mei 2020 11:46
Het verschil is alleen dat ik 15 kilo in 1,5 jaar heel verantwoord vind qua gezondheid en de kans dat je het er op deze manier af houdt, groot is.hallohoihey567 schreef: ↑17-05-2020 11:42Tja ik ben de afgelopen 1.5 jaar 15 kilo afgevallen waardoor ik nét in het gezonde gewicht zit (al kom ik 1 kilo aan heb ik weer overgewicht zeg maar). En ik heb ook veel meer zelfvertrouwen: ik beweeg meer en fijner, heb minder last van zere benen / rug, ik voel me gewoon veel gezonder en ik zie er daardoor ook een stuk beter uit. Ik praat hier ook over met mijn omgeving, want praten is gezond.
Zo obsessief erover praten als je collega's lijkt me niet zo gezellig, maar als dat in hun groepje het gespreksonderwerp is, dan pas je er gewoon niet zo bij. Anderen willen er wel zo over praten en dat is ook oke.
Die vriendin van je kan je vooral steunen om door te blijven zetten, ik heb veel positieve dingen gehoord over Cambridge. Bij haar gaat het ook voornamelijk om haar gezondheid natuurlijk. Geloof me: als je moeilijk beweegt voel je je ook kut, en als dat weer makkelijker gaat voel je je super.
Dat je je fijner voelt kan ik ook goed geloven. Cambridge heb ik zelf in een ver verleden gedaan, het komt erop neer dat je 500 calorieën drinkt in shake per dag en ongeveer 5 kilo per week afvalt. Ik zie het als het zoveelste ongezonde crashdieet. Dit heeft ze nu al zo vaak gedaan en het is ook gewoon gebleken dat het even goed gaat (-40 kilo, vorig jaar nog) maar als het eenmaal stopt, de kilo's er weer aan vliegen en vriendjes meenemen. Je leert hiermee niet om een normaal eetpatroon aan te gaan.
zondag 17 mei 2020 11:48
Ik was als meisje prachtig slank en toen ik denk een jaar of 12/13 was, ging ik met mijn moeder jurken passen voor een bruiloft. De jurken die ik uit koos waren te klein en paste totaal niet bij mijn figuur. Ik ging als de tiener dat ik was heel hard huilen, en in plaats van dat mijn moeder mij wees op jurkjes die wel bij mijn figuur pastte. Zei ze dat ik dan maar minder moest eten.. En zo heb ik nog tig voorbeelden. Ik was altijd slank als tiener en heb heel mijn tiener leven met een handdoek in het zwembad rondgelopen. Mijn moeder was absoluut een super lieve moeder, maar heeft dit er op haar beurt weer ingepeperd gekregen van haar moeder. En het ironische is dat we op volwassen leeftijd allemaal minstens een aantal kilo te zwaar zijn geweest.
Ik ben zelf niet zo'n dieter, maar getriggerd door een depressie na mijn moeders dood ben ik wel al jaren lang te zwaar en struggle ik elke dag met emotie eten. En het is echt niet makkelijk. Mijn moeder is uiteindelijk overleden aan kanker toen ze nog niet halverwege 40 was en ik ben doodsbang dat ik vroeg sterf net als haar. Ik kan het mij niet veroorloven om te dik te zijn. Ik ga nu naar de psycholoog gespecialiseerd daarin. Maar je moet daar wel klaar voor zijn. Het is mentaal echt niet makkelijk om in therapie te gaan, hoe noodzakelijk ook. En het word ook niet altijd erkent dat het iets psychisch is, vaak word het geweten aan een gebrek aan discipline. Ik ben al een keer eerder 20 plus kilo afgevallen. En dat kostte mij totaal geen moeite. Ik zat lekker in mijn vel, ik sliep goed, en heb zelden minder dan 2000 calorieën per dag gegeten in die tijd.
Ik ben zelf niet zo'n dieter, maar getriggerd door een depressie na mijn moeders dood ben ik wel al jaren lang te zwaar en struggle ik elke dag met emotie eten. En het is echt niet makkelijk. Mijn moeder is uiteindelijk overleden aan kanker toen ze nog niet halverwege 40 was en ik ben doodsbang dat ik vroeg sterf net als haar. Ik kan het mij niet veroorloven om te dik te zijn. Ik ga nu naar de psycholoog gespecialiseerd daarin. Maar je moet daar wel klaar voor zijn. Het is mentaal echt niet makkelijk om in therapie te gaan, hoe noodzakelijk ook. En het word ook niet altijd erkent dat het iets psychisch is, vaak word het geweten aan een gebrek aan discipline. Ik ben al een keer eerder 20 plus kilo afgevallen. En dat kostte mij totaal geen moeite. Ik zat lekker in mijn vel, ik sliep goed, en heb zelden minder dan 2000 calorieën per dag gegeten in die tijd.
zondag 17 mei 2020 11:50
Deze gedachte had ik ook al. Zeker als je wat ouder wordt moet je op minder calorieën gaan zitten.
Ik ben 52 en val gemiddeld een halve kilo per week af als ik op 1400 calorieën zit.
En daar zit dan gewoon een "cheat"dag tussen.
anoniem_63e9328468450 wijzigde dit bericht op 17-05-2020 11:51
5.44% gewijzigd
zondag 17 mei 2020 11:50
Ik was als meisje prachtig slank en toen ik denk een jaar of 12/13 was, ging ik met mijn moeder jurken passen voor een bruiloft. De jurken die ik uit koos waren te klein en paste totaal niet bij mijn figuur. Ik ging als de tiener dat ik was heel hard huilen, en in plaats van dat mijn moeder mij wees op jurkjes die wel bij mijn figuur pastte. Zei ze dat ik dan maar minder moest eten.. En zo heb ik nog tig voorbeelden. Ik was altijd slank als tiener en heb heel mijn tiener leven met een handdoek in het zwembad rondgelopen. Mijn moeder was absoluut een super lieve moeder, maar heeft dit er op haar beurt weer ingepeperd gekregen van haar moeder. En het ironische is dat we op volwassen leeftijd allemaal minstens een aantal kilo te zwaar zijn geweest.
Ik ben zelf niet zo'n dieter, maar getriggerd door een depressie na mijn moeders dood ben ik wel al jaren lang te zwaar en struggle ik elke dag met emotie eten. En het is echt niet makkelijk. Mijn moeder is uiteindelijk overleden aan kanker toen ze nog niet halverwege 40 was en ik ben doodsbang dat ik vroeg sterf net als haar. Ik kan het mij niet veroorloven om te dik te zijn. Ik ga nu naar de psycholoog gespecialiseerd daarin. Maar je moet daar wel klaar voor zijn. Het is mentaal echt niet makkelijk om in therapie te gaan, hoe noodzakelijk ook. En het word ook niet altijd erkent dat het iets psychisch is, vaak word het geweten aan een gebrek aan discipline. Ik ben al een keer eerder 20 plus kilo afgevallen. En dat kostte mij totaal geen moeite. Ik zat lekker in mijn vel, ik sliep goed, en heb zelden minder dan 2000 calorieën per dag gegeten in die tijd.
Ik ben zelf niet zo'n dieter, maar getriggerd door een depressie na mijn moeders dood ben ik wel al jaren lang te zwaar en struggle ik elke dag met emotie eten. En het is echt niet makkelijk. Mijn moeder is uiteindelijk overleden aan kanker toen ze nog niet halverwege 40 was en ik ben doodsbang dat ik vroeg sterf net als haar. Ik kan het mij niet veroorloven om te dik te zijn. Ik ga nu naar de psycholoog gespecialiseerd daarin. Maar je moet daar wel klaar voor zijn. Het is mentaal echt niet makkelijk om in therapie te gaan, hoe noodzakelijk ook. En het word ook niet altijd erkent dat het iets psychisch is, vaak word het geweten aan een gebrek aan discipline. Ik ben al een keer eerder 20 plus kilo afgevallen. En dat kostte mij totaal geen moeite. Ik zat lekker in mijn vel, ik sliep goed, en heb zelden minder dan 2000 calorieën per dag gegeten in die tijd.
zondag 17 mei 2020 11:56
Het is net of ik mijn eigen verhaal lees. Ik was een jaar of 12 en we bekeken fotoboeken van toen ik nog op de basisschool zat. Moeder wees me er even herhaaldelijk op dat ik veel slanker was op de foto's, op het plagerige af. Ik ging puberen toen ik 12 was, kreeg heupen en borsten en was inderdaad ook iets dikker geworden. En ja, ik heb ook een hele lieve moeder, die ook weer meegekregen heeft dat mijn oma altijd aan het diëten was en dat dit de norm moet zijn. Of het moment dat ik niet meer in een jurk paste die ik eerder wel paste. Ik was niet dik, maar al was ik het wel, dan was dit NIET de manier om dit duidelijk te maken aan iemand (helemaal niet aan een onzekere puber). Ik kan me dus voorstellen hoeveel last je hiervan kan hebben, ook op een latere leeftijd.JenBarber schreef: ↑17-05-2020 11:50Ik was als meisje prachtig slank en toen ik denk een jaar of 12/13 was, ging ik met mijn moeder jurken passen voor een bruiloft. De jurken die ik uit koos waren te klein en paste totaal niet bij mijn figuur. Ik ging als de tiener dat ik was heel hard huilen, en in plaats van dat mijn moeder mij wees op jurkjes die wel bij mijn figuur pastte. Zei ze dat ik dan maar minder moest eten.. En zo heb ik nog tig voorbeelden. Ik was altijd slank als tiener en heb heel mijn tiener leven met een handdoek in het zwembad rondgelopen. Mijn moeder was absoluut een super lieve moeder, maar heeft dit er op haar beurt weer ingepeperd gekregen van haar moeder. En het ironische is dat we op volwassen leeftijd allemaal minstens een aantal kilo te zwaar zijn geweest.
Ik ben zelf niet zo'n dieter, maar getriggerd door een depressie na mijn moeders dood ben ik wel al jaren lang te zwaar en struggle ik elke dag met emotie eten. En het is echt niet makkelijk. Mijn moeder is uiteindelijk overleden aan kanker toen ze nog niet halverwege 40 was en ik ben doodsbang dat ik vroeg sterf net als haar. Ik kan het mij niet veroorloven om te dik te zijn. Ik ga nu naar de psycholoog gespecialiseerd daarin. Maar je moet daar wel klaar voor zijn. Het is mentaal echt niet makkelijk om in therapie te gaan, hoe noodzakelijk ook. En het word ook niet altijd erkent dat het iets psychisch is, vaak word het geweten aan een gebrek aan discipline. Ik ben al een keer eerder 20 plus kilo afgevallen. En dat kostte mij totaal geen moeite. Ik zat lekker in mijn vel, ik sliep goed, en heb zelden minder dan 2000 calorieën per dag gegeten in die tijd.
Maar juist daarom is het zo belangrijk dat we met elkaar dit patroon (al is het maar een klein beetje) kunnen doorbreken. Heel veel sterkte en ik hoop dat de hulp die je hebt je gaat brengen waar je graag wil komen.
zondag 17 mei 2020 12:03
Eigenlijk vind je dus dat ze verkeerd bezig is en wil je dat ze naar goede raad luistert. Dat is waarschijnlijk ook de reden dat je je eraan ergert. De meeste mensen praten veel en vaak over wat ze op dat moment heel moeilijk vinden. Aan jou hoe hiermee om te gaan. Een vriendin van mij praat al maanden alleen maar over haar werk. Ieder gesprek draait steevast uit op klagen hierover. Ik heb geluisterd, het is ook vervelend. Daarna raad en tips gegeven, waar ze niet naar luistert, want....ja maar.... Nu luister is en als ik bij mijzelf irritatie merk, leid ik de aandacht af en begin over wat anders het gesprek weer gezellig en positief te maken. Ik merk dat ze aan dat afleiden meer heeft, dan aan mijn goede raad. Ze volgt haar eigen weg en wie ben ik om daar wat van te vinden.
zondag 17 mei 2020 12:28
Ik heb ook wel aanleg om dik te worden. Ik ben het niet omdat ik af en toe op dieet ga. Als ik aangekomen ben bv na een vakantie dan lijn ik even een aantal weken. Ik merk wel nu ik ouder wordt het er moeilijker af gaat en ik er langer over doe om weer op mijn oude gewicht te komen. Ik geef eerlijk toe dat ik het wel voor mijn uiterlijk doe.
zondag 17 mei 2020 13:18
Dat heb ik ook meegemaakt. Het klinkt heel suf, maar ik kwam er pas achter dat ik niet dik was, toen ik ver in de in de twintig was en iemand tegen mij zei: "Maar jij bent toch dun?"Britskorthaartje schreef: ↑17-05-2020 11:56Het is net of ik mijn eigen verhaal lees. Ik was een jaar of 12 en we bekeken fotoboeken van toen ik nog op de basisschool zat. Moeder wees me er even herhaaldelijk op dat ik veel slanker was op de foto's, op het plagerige af. Ik ging puberen toen ik 12 was, kreeg heupen en borsten en was inderdaad ook iets dikker geworden.
Voor mensen die jojoën, vind ik het sneu.
En mensen die obsessief met sporten en voeding bezig zijn (oeh, zitten daar koolhydraten in?) vind ik irritant. Soms zijn ze zo erg bezig met gezond leven, dat ze er klachten van krijgen, maar slank zijn ze wel.
zondag 17 mei 2020 13:25
Minder omgaan met vrouwen die zich met die onzin bezig houden en er teveel over praten.
Als jij gaat doen wat jij leuk vindt en gaat praten over wat jij interessant vindt krijgt vanzelf nieuwe vrienden die beter bij je passen.
Ik heb 1 groepje vriendinnen en een boel losse vriendinnen en echt geen één is of was ooit op dieet of praat daarover. Allemaal lekkere Bourgondiërs in allerlei maten. Maar ik zou geen geduld voor hebben voor dieetobsessievelingen.
Als jij gaat doen wat jij leuk vindt en gaat praten over wat jij interessant vindt krijgt vanzelf nieuwe vrienden die beter bij je passen.
Ik heb 1 groepje vriendinnen en een boel losse vriendinnen en echt geen één is of was ooit op dieet of praat daarover. Allemaal lekkere Bourgondiërs in allerlei maten. Maar ik zou geen geduld voor hebben voor dieetobsessievelingen.
zondag 17 mei 2020 13:43
Ik vind het vooral een doodsaai onderwerp. Altijd maar dat praten over diëten, afvallen, aankomen, wat wel eten en wat vooral niet, sporten omdat het moet, alleen voor het resultaat.
De laatste jaren zeg ik het ronduit als iemand erover begint. Ik heb er echt niks mee. Ik eet al mijn leven lang gewoon gezond en niet te veel, sport veel omdat ik daar plezier aan beleef, zit dus op een prima gewicht.
Maar dat eindeloze geklets erover. Het is zo saai, zo oppervlakkig, zo egocentrisch. Hou er toch over op en ga iets doen ipv er eindeloos over te praten.
De laatste jaren zeg ik het ronduit als iemand erover begint. Ik heb er echt niks mee. Ik eet al mijn leven lang gewoon gezond en niet te veel, sport veel omdat ik daar plezier aan beleef, zit dus op een prima gewicht.
Maar dat eindeloze geklets erover. Het is zo saai, zo oppervlakkig, zo egocentrisch. Hou er toch over op en ga iets doen ipv er eindeloos over te praten.
zondag 17 mei 2020 13:54
Ik vind het juist wél leuk om erover te praten, maar dan meer op gebied van gezond leven, niet dat obsessieve.
Ik zit op een facebookgroep over gezond leven en sporten, en dan zitten er van die meiden op met een figuur om door een ringetje te halen, die dan willen weten hoe ze van hun "okselkwabben" af kunnen komen
Daar heb ik dan weer niks mee bijvoorbeeld...
Wat me de laatste tijd ook heel erg opvalt is hoe ongelofelijk ongezond al die dieten zijn.... Een vriendin van me volgt een dieet waarbij ze bijvoorbeeld geen appels mag eten want daar zitten teveel koolhydraten in. Daarentegen mag ze wel allerlei vette troep eten....
Ik zit op een facebookgroep over gezond leven en sporten, en dan zitten er van die meiden op met een figuur om door een ringetje te halen, die dan willen weten hoe ze van hun "okselkwabben" af kunnen komen
Daar heb ik dan weer niks mee bijvoorbeeld... Wat me de laatste tijd ook heel erg opvalt is hoe ongelofelijk ongezond al die dieten zijn.... Een vriendin van me volgt een dieet waarbij ze bijvoorbeeld geen appels mag eten want daar zitten teveel koolhydraten in. Daarentegen mag ze wel allerlei vette troep eten....
zondag 17 mei 2020 14:09
Ja, dat is keto, maar dat is voor vergevorderden, hoor.mindervanmij schreef: ↑17-05-2020 13:54Ik vind het juist wél leuk om erover te praten, maar dan meer op gebied van gezond leven, niet dat obsessieve.
Ik zit op een facebookgroep over gezond leven en sporten, en dan zitten er van die meiden op met een figuur om door een ringetje te halen, die dan willen weten hoe ze van hun "okselkwabben" af kunnen komen
Wat me de laatste tijd ook heel erg opvalt is hoe ongelofelijk ongezond al die dieten zijn.... Een vriendin van me volgt een dieet waarbij ze bijvoorbeeld geen appels mag eten want daar zitten teveel koolhydraten in. Daarentegen mag ze wel allerlei vette troep eten....
zondag 17 mei 2020 14:16
Als je héél ver van het padje af bent.
zondag 17 mei 2020 14:17
Haha, ok, ja dan denken we er hetzelfde over. Ik dacht misschien dat je bedoelde dat het voor mensen was die heel vergevorderd waren op gebied van gezond leven
Mensen die keto doen vinden zichzelf namelijk volgens mij wel heel erg goed bezig.... 
zondag 17 mei 2020 14:23
Iedereen moet het natuurlijk op zijn eigen manier aanpakken, maar hele voedselgroepen uit je dieet bannen lijkt me nooit echt gezond en ook niet heel erg haalbaar, en ook niet vol te houden op de lange termijn. Het geeft vaak wel snel resultaat en dat is natuurlijk verleidelijk, maar wel zonde als je dan weer gewoon gaat eten en binnen de kortste keren terug bij af bent.
Wat minder koolhydraten is denk ik wel gezond, maar dan komen veel mensen ook al een heel eind als ze stoppen met snoepjes, koekjes en gebak.... Maar om dan brood, aardappels of pasta als de vijand te zien, dat is volgens mij dan een gevalletje "beetje overdreven". Mensen eten zulke voedingsmiddelen al eeuwenlang en over het algemeen zonder overgewichtsproblemen. Het gaat echt om de hoeveelheden en de mate waarin je over-bewerkt voedsel eet...
Wat minder koolhydraten is denk ik wel gezond, maar dan komen veel mensen ook al een heel eind als ze stoppen met snoepjes, koekjes en gebak.... Maar om dan brood, aardappels of pasta als de vijand te zien, dat is volgens mij dan een gevalletje "beetje overdreven". Mensen eten zulke voedingsmiddelen al eeuwenlang en over het algemeen zonder overgewichtsproblemen. Het gaat echt om de hoeveelheden en de mate waarin je over-bewerkt voedsel eet...
zondag 17 mei 2020 14:30
Ik herken wel wat je schrijft. Zelf ben ik ook een echte jojo. Vroeger was ik te zwaar maar daar niet echt mee bezig. Totdat ik aan een dieet begon. Het zorgt ook voor een soort rush, het zit continue in je hoofd en daardoor praat je er ook veel over. Ik was overigens nooit zo van de specifieke diëten maar ging in dat soort periodes wel heel veel er over lezen. Haalde boeken in de bieb, hield eet dagboeken bij, ging veel meer sporten en in het algemeen bewegen. Ik geloofde er ook altijd heilig in dat het deze keer wel ging lukken, en vertelde graag over mijn nieuwste poging tegen wie het maar wilde horen. Gek genoeg vond ik het zelf wel irritant om aan te horen als andere mensen aan een dieet waren begonnen (en ik zelf niet in zo’n periode zat). Ik vond het vooral irritant als het een dieet was waar ik zelf echt niet achter stond.
Ik ben 1 keer succesvol voor een hele lange tijd afgevallen. En gek genoeg voelde ik die rush toen helemaal niet. Ik ging gewoon gezond eten en meer bewegen, maar was er niet 24/7 mee bezig. Ik praatte er toen ook niet echt over. Maar omdat het natuurlijk nogal opviel ging toen juist iedereen ernaar vragen.
Overigens heb je denk ik helemaal gelijk dat het probleem psychisch is. Ik heb ook in die hoek wel eens begeleiding geprobeerd te zoeken maar vond toen niet iemand die het probleem echt begreep. Het is lastig om de juiste hulp te vinden, wat eigenlijk heel raar is aangezien dit een groot probleem is in Nederland. Er zijn genoeg diëtisten, sportscholen, leefstijlcoaches maar voor mijn gevoel gaan ze aan het “echte” probleem voorbij.
Ik ben 1 keer succesvol voor een hele lange tijd afgevallen. En gek genoeg voelde ik die rush toen helemaal niet. Ik ging gewoon gezond eten en meer bewegen, maar was er niet 24/7 mee bezig. Ik praatte er toen ook niet echt over. Maar omdat het natuurlijk nogal opviel ging toen juist iedereen ernaar vragen.
Overigens heb je denk ik helemaal gelijk dat het probleem psychisch is. Ik heb ook in die hoek wel eens begeleiding geprobeerd te zoeken maar vond toen niet iemand die het probleem echt begreep. Het is lastig om de juiste hulp te vinden, wat eigenlijk heel raar is aangezien dit een groot probleem is in Nederland. Er zijn genoeg diëtisten, sportscholen, leefstijlcoaches maar voor mijn gevoel gaan ze aan het “echte” probleem voorbij.
zondag 17 mei 2020 14:45
Oh god ik ken zo'n irritant dieet type. de (inmiddels ex) vriendin van mijn broer. Elk gesprek boog ze na 3 zinnen weer om naar dieten of slank willen worden. En ondertussen bleef ze zich maar volproppen. Regelmatig all you can eat sushi gaan eten met haar en het was gewoon ziekelijk. Als we x aantal rondes hadden en ik zat vol dan bestelde ze gewoon het aantal gerechtjes wat ik had mogen kiezen extra erbij. Rollend naar huis. Als die in de 8 jaar dat ze in de familie is geweest een calorie had verbrand per keer dat ze het over slank zijn of dieet had, was ze nu graatmager geweest. Heel heel vermoeiend want ondertussen zat ze alleen maar series te kijken en kwam ze niet van haar reet. En stond de hometrainer stof te verzamelen. Mijn broer zei ook altijd, dat ze dan allemaal gezond eten in huis haalde wat eind van de week zo de kliko weer in ging. En maar janken over dieet dit en slank dat. Heb er altijd mijn bek over gehouden ook al vond ik het mega irritant. De énige keer dat ik dikke ruzie (pun intended) met haar heb gehad is toen we na de uitvaart van mijn plots overleden vader met de familie uit eten gingen en ik een hap in een super calorierijk toetje wilde zetten onder het motto mijn pa is dood kan mij het even schelen, en ze begon "Jaa dat is echt super veel calorieën he ik neem maar een koffie want ik wil afvallen bladieba bla bla blah" toen heb ik echt wel even aangegeven van HOU.JE.BEK.EN.LAAT.ME.GENIETEN.VAN.MIJN.TOETJE . Ja dat werd toen een dikke rel maar dat boeide me op dat ogenblik vrij weinig.
zondag 17 mei 2020 14:51
Th∅rdis schreef: ↑17-05-2020 11:351500 dan val ik daadwerkelijk om. Dan kom ik ook echt niet aan wat zowel diëtist, leefstijlcoach enz als voedingsschemas opgesteld hebben. Dat zit allemaal op 1700/1800 cal.
Gisteren had ik 16000 stappen op mijn teller staan, incl 40 min hardlopen. Ik heb vrij veel spiermassa.
Ik denk niet dat ik dat zou volhouden, 1500 cal eten, dat ontaard in na een paar dagen helemaal los gaan.
Zo weinig eten dat je er licht van in je hoofd wordt lijkt mij inderdaad ook niet goed. Je hebt natuurlijk wel energie nodig voor al dat bewegen. Is er al eens gekeken naar jouw schildklier?
Ik heb zelf ook een hele lage verbranding. Ik doe niet aan calorieën tellen, veel te veel gedoe, maar ik kan veel doen op weinig voedsel.
Maar het BMI verhaal neem ik met een korrel zout. Want alleen als ik me heel strikt hou aan een streng eetpatroon lukt het me om aan de bovengrens te komen van wat ik volgens de BMI zou mogen wegen. Zo gauw ik het weer iets los laat kom ik weer aan. En dan ben ik nog niet eens in de overgang, waarschijnlijk wordt het dan nog moeilijker.
zondag 17 mei 2020 14:58
mindervanmij schreef: ↑17-05-2020 14:23Iedereen moet het natuurlijk op zijn eigen manier aanpakken, maar hele voedselgroepen uit je dieet bannen lijkt me nooit echt gezond en ook niet heel erg haalbaar, en ook niet vol te houden op de lange termijn. Het geeft vaak wel snel resultaat en dat is natuurlijk verleidelijk, maar wel zonde als je dan weer gewoon gaat eten en binnen de kortste keren terug bij af bent.
Wat minder koolhydraten is denk ik wel gezond, maar dan komen veel mensen ook al een heel eind als ze stoppen met snoepjes, koekjes en gebak.... Maar om dan brood, aardappels of pasta als de vijand te zien, dat is volgens mij dan een gevalletje "beetje overdreven". Mensen eten zulke voedingsmiddelen al eeuwenlang en over het algemeen zonder overgewichtsproblemen. Het gaat echt om de hoeveelheden en de mate waarin je over-bewerkt voedsel eet...
Precies, ik eet gewoon alles met mate, niet meer dan ik nodig heb. En niks of heel weinig zoet.
zondag 17 mei 2020 15:05
Op de fatsecretapp zitten een paar mensen die al heel lang keto doen. Ze zijn er inderdaad goed mee afgevallen, maar wat zien de gerechten er smerig uit zeg! En wat doet dat allemaal met je cholesterol en bloeddruk?
Daarnaast mis je toch ook gewoon een aantal voedingsstoffen?
Het gekste dieet wat ik ooit heb gedaan was Sonja Bakker. Daar ben ik toen 7 kilo mee afgevallen, maar je hebt wel steeds honger/ trek.
Twee jaar geleden ben ik met weight watchers begonnen. Ik ben 17 kg afgevallen en heb geen moment honger gehad. Tegenwoordig dragen die uit dat je vooral moet zoeken naar de balans, als je trek/ honger hebt moet je eten. Alleen is het wel slim om dan de juiste keuze te maken.
