Overig
alle pijlers
De klant is koning... !?
woensdag 25 februari 2009 om 21:29
De klant is koning.
In een ander topic kwam dit ter sprake. Ik heb hier eigenlijk wel wat positieve en negatieve ervaringen mee. Wat is jouw ervaring. Voel jij je de koning als klant of behandel jij je klanten als koning? Het lijkt me leuk om verhalen hier te delen met een grappige inslag of een ruzie of allerlei uit de hand gelopen dingen.. In ieder geval 'vermaak' al dan niet 'leedvermaak'. Daarvoor is dit topic bedoeld.
Ik trap af met een aantal ervaringen..
In een ander topic kwam dit ter sprake. Ik heb hier eigenlijk wel wat positieve en negatieve ervaringen mee. Wat is jouw ervaring. Voel jij je de koning als klant of behandel jij je klanten als koning? Het lijkt me leuk om verhalen hier te delen met een grappige inslag of een ruzie of allerlei uit de hand gelopen dingen.. In ieder geval 'vermaak' al dan niet 'leedvermaak'. Daarvoor is dit topic bedoeld.
Ik trap af met een aantal ervaringen..
DTEEZ!
zondag 1 maart 2009 om 12:55
[quote]Djoels schreef op 28 februari 2009 @ 19:01:
Hiltje, dat is inderdaad een mooi verhaal. Is dit echt gebeurd of is het een 'broodje aap' verhaal... ?
Tja... wie zal het zeggen? Kan niet garanderen dat het echt gebeurd is... stond volgens mij ooit in zo'n ikje op achterpagina van de NRC.
Overigens heeft een vriend van mijn een keurige reactie op scheldende klanten. Hij werkt bij de ticketbalie van KLM. Is zo'n echte valse nicht, heeft natuurlijk keurige manieren (en dat moet daar ook wel) maar wel een tikkie een air erbovenop.
Als klanten echt te ver gaan en persoonlijk worden of schelden, snuift hij een keer en zegt dan uiterst gedecideerd:
Sir, the feeling is mutual.
Hiltje, dat is inderdaad een mooi verhaal. Is dit echt gebeurd of is het een 'broodje aap' verhaal... ?
Tja... wie zal het zeggen? Kan niet garanderen dat het echt gebeurd is... stond volgens mij ooit in zo'n ikje op achterpagina van de NRC.
Overigens heeft een vriend van mijn een keurige reactie op scheldende klanten. Hij werkt bij de ticketbalie van KLM. Is zo'n echte valse nicht, heeft natuurlijk keurige manieren (en dat moet daar ook wel) maar wel een tikkie een air erbovenop.
Als klanten echt te ver gaan en persoonlijk worden of schelden, snuift hij een keer en zegt dan uiterst gedecideerd:
Sir, the feeling is mutual.
zondag 1 maart 2009 om 13:02
quote:Sofu schreef op 01 maart 2009 @ 12:37:
Wat een leuk topic!
Ik werk zelf (bijbaan) als receptioniste in een sauna en daar maak je ook wel eens wat dingetjes mee. Over het algemeen zijn de mensen wel tevreden en relaxed, maar er zijn natuurlijk uitzonderingen.
Zo hebben we een vaste gast die altijd, maar dan ook echt altijd, over vanalles klaagt. Tegen mij, tegen het horecapersoneel, iedereen die hij tegenkomt. Mijn collega's kunnen onder het mom van 'iemand anders wil iets bestellen' nog vluchten maar ik zit vast achter mijn balie en krijg daarom meestal de volle laag. De man heeft een 10-badenkaart en wij keken vol enthousiasme uit naar het moment dat die leeg was. Hij benadrukte iedere keer dat hij nooooooit meer terug zou komen. De kaart was leeg, wij blij, komt hij een week later doodleuk weer binnenstappen en koopt een nieuwe kaart. Het hele verhaal begon gewoon weer opnieuw.
Zou hij nou echt niet snappen dat je niet verplicht bent om naar ons toe te komen en dan je gewoon thuis mag blijven als het je niet bevalt?
Sommige mensen leven om te zeuren.Volgende keer een foldertje van een andere sauna meegeven.
Wat een leuk topic!
Ik werk zelf (bijbaan) als receptioniste in een sauna en daar maak je ook wel eens wat dingetjes mee. Over het algemeen zijn de mensen wel tevreden en relaxed, maar er zijn natuurlijk uitzonderingen.
Zo hebben we een vaste gast die altijd, maar dan ook echt altijd, over vanalles klaagt. Tegen mij, tegen het horecapersoneel, iedereen die hij tegenkomt. Mijn collega's kunnen onder het mom van 'iemand anders wil iets bestellen' nog vluchten maar ik zit vast achter mijn balie en krijg daarom meestal de volle laag. De man heeft een 10-badenkaart en wij keken vol enthousiasme uit naar het moment dat die leeg was. Hij benadrukte iedere keer dat hij nooooooit meer terug zou komen. De kaart was leeg, wij blij, komt hij een week later doodleuk weer binnenstappen en koopt een nieuwe kaart. Het hele verhaal begon gewoon weer opnieuw.
Zou hij nou echt niet snappen dat je niet verplicht bent om naar ons toe te komen en dan je gewoon thuis mag blijven als het je niet bevalt?
Sommige mensen leven om te zeuren.Volgende keer een foldertje van een andere sauna meegeven.
Cum non tum age
zondag 1 maart 2009 om 14:22
Sofu, dat meen je niet. Ik zou echt vragen aan zo'n man waarom hij nog een kaart wil kopen terwijl het lijkt of hij zo ontevreden is..
Ja sommige mensen zijn echt gewoon klagers om te klagen. Zo heb je ook mensen die alle grote leveranciers brieven sturen met klachten om zo gratis verpakkingen/levensmiddelen te krijgen. Vreselijk..
Ja sommige mensen zijn echt gewoon klagers om te klagen. Zo heb je ook mensen die alle grote leveranciers brieven sturen met klachten om zo gratis verpakkingen/levensmiddelen te krijgen. Vreselijk..
DTEEZ!
zondag 1 maart 2009 om 15:03
maandag 2 maart 2009 om 13:50
De Vlekkentyfus
Ik was zojuist in de drogist op zoek naar zonnebrandcrème van Biodermal factor 20 en de spray variant en een tube aftersun van Biodermal. Ik heb namelijk een hele gevoelige huid. Nu ben ik vorige week ziek geweest en zie ik er niet al te best uit. Mijn huid in mijn gezicht is heel droog, vlekkerig, vlekkentyfus, de hele mikmak. Mijn huid is een drama de laatste weken, gek word ik er van. Eczeem, bij mij beter bekend als 'de vlekkentyfus' is in grote getalen aanwezig op mijn lijf, zo ook in mijn gezicht. Ik kwam rechtstreeks vanuit de sportschool dus mijn haren beetje shabby en geen mascara op niets.
De dame in de drogist helpt mij en geeft aan dat ze de aftersun niet heeft. Ze wil wel iets anders pakken. Dat wil ik liever niet omdat ik al zoveel heb geprobeerd en dit werkt gewoon.
'kent u dit merk en dat merk?'
'Nee zei ik.'
'Ja uw huid is wel heel erg droog. Ik bedoel dan ook wel echt ontzettend heel droog. Heb ik volgens mij nog nooit gezien dat iemand zo'n droge huid heeft. Doet het zeer?'
'Nee, het doet geen pijn. Althans nu niet nee.'
'Zal ik eens wat monsters pakken voor u?'
'Dat is altijd leuk.'
'De vraag is of ik wel iets heb voor zo'n enorme droge huid. Ja uw huid is ook rood en geïrriteerd. Ziet er niet echt goed uit hè.'
'Daar ben ik me van bewust.'
'Wat naar voor je. Nou hier heb ik een crème die... nee wacht, deze is niet goed genoeg voor uw droge huid. Uw huid is echt zo droog mevrouw. Ik kijk even verder. Ongekend wat een droge rode huid.'
'Dat is goed hoor.'
'Ja, hier heb ik iets. Is het ruw uw huid? Brandt het? Het lijkt namelijk alsof het de hele week heeft gebrand, zo slecht ziet uw huid er uit en zo ontzettend droog.'
'Het brandt met name na het douchen en als ik de verkeerde crèmes gebruikt.'
'Dat begrijp ik, jemig zeg, wat ongelofelijk rood. Dat zal vast een rotgevoel geven.'
'Ik ken dagen dat ik me leuker voel als ik in de spiegel kijk. Bedankt voor de monsters.'
'Dank u voor de monsters.'
'Graag gedaan, het is juist leuk om dingen uit te zoeken voor iemand die het echt kan gebruiken. Ik kan gewoon zien dat uw huid echt om crème vraagt. Het schreeuwt erom, maar dat kan ook niet anders want het is zo ontzettend droog en rood. Echt een probleemhuid die ...... (bla bla bla)
'Weet u mevrouw' zei ik. 'Ik waardeer het zo enorm dat u echt uw best doet om wat monsters voor me te zoeken en ik waardeer de informatie over allerlei producten voor een droge huid ook echt enorm. Maar het gesprek had voor de grap eens opgenomen moeten worden.'
'Waarom?' Ze kijkt me aan.
'Omdat u zo onder de indruk bent van de slechte staat van mijn huid dat u het geloof ik al een kwartier lang iedere minuut heeft geroepen. U zult vast begrijpen dat als ik 's morgens in de spiegel kijk ik echt wel weet dat ik niet het nieuwe model voor Biotherm word. Als u mij dat één keer laat weten kan ik dat prima begrijpen, maar inmiddels heeft u dit zo vaak benadrukt dat ik het idee krijg dat het veel erger is dan dat het is.
Stilte.
'Oh.'
'Het is al goed. Ik kan uw hulp écht waarderen' zeg ik tegen haar. 'Maar wellicht kunt u in het vervolg nadenken dat de andere persoon in kwestie ook echt wel weet hoe slecht haar huid er aan toe is.'
'Het spijt me.'
'Dat hoeft niet, ik ben niet boos. Maar ik wil het gewoon wel even zeggen.' Ik lach naar haar.
Ze lacht een beetje terug.
'Wilt u dan nog wat extra monsters?'
'Graag, ik heb namelijk echt zo'n enorme rode, opgezwollen, rode vlektyfuserige huid, dat kan ik wel gebruiken.'
We moeten allebei lachen. Zij denkt voortaan na en ik heb weer wat producten om te proberen. Ze loste het goed op.
Ik was zojuist in de drogist op zoek naar zonnebrandcrème van Biodermal factor 20 en de spray variant en een tube aftersun van Biodermal. Ik heb namelijk een hele gevoelige huid. Nu ben ik vorige week ziek geweest en zie ik er niet al te best uit. Mijn huid in mijn gezicht is heel droog, vlekkerig, vlekkentyfus, de hele mikmak. Mijn huid is een drama de laatste weken, gek word ik er van. Eczeem, bij mij beter bekend als 'de vlekkentyfus' is in grote getalen aanwezig op mijn lijf, zo ook in mijn gezicht. Ik kwam rechtstreeks vanuit de sportschool dus mijn haren beetje shabby en geen mascara op niets.
De dame in de drogist helpt mij en geeft aan dat ze de aftersun niet heeft. Ze wil wel iets anders pakken. Dat wil ik liever niet omdat ik al zoveel heb geprobeerd en dit werkt gewoon.
'kent u dit merk en dat merk?'
'Nee zei ik.'
'Ja uw huid is wel heel erg droog. Ik bedoel dan ook wel echt ontzettend heel droog. Heb ik volgens mij nog nooit gezien dat iemand zo'n droge huid heeft. Doet het zeer?'
'Nee, het doet geen pijn. Althans nu niet nee.'
'Zal ik eens wat monsters pakken voor u?'
'Dat is altijd leuk.'
'De vraag is of ik wel iets heb voor zo'n enorme droge huid. Ja uw huid is ook rood en geïrriteerd. Ziet er niet echt goed uit hè.'
'Daar ben ik me van bewust.'
'Wat naar voor je. Nou hier heb ik een crème die... nee wacht, deze is niet goed genoeg voor uw droge huid. Uw huid is echt zo droog mevrouw. Ik kijk even verder. Ongekend wat een droge rode huid.'
'Dat is goed hoor.'
'Ja, hier heb ik iets. Is het ruw uw huid? Brandt het? Het lijkt namelijk alsof het de hele week heeft gebrand, zo slecht ziet uw huid er uit en zo ontzettend droog.'
'Het brandt met name na het douchen en als ik de verkeerde crèmes gebruikt.'
'Dat begrijp ik, jemig zeg, wat ongelofelijk rood. Dat zal vast een rotgevoel geven.'
'Ik ken dagen dat ik me leuker voel als ik in de spiegel kijk. Bedankt voor de monsters.'
'Dank u voor de monsters.'
'Graag gedaan, het is juist leuk om dingen uit te zoeken voor iemand die het echt kan gebruiken. Ik kan gewoon zien dat uw huid echt om crème vraagt. Het schreeuwt erom, maar dat kan ook niet anders want het is zo ontzettend droog en rood. Echt een probleemhuid die ...... (bla bla bla)
'Weet u mevrouw' zei ik. 'Ik waardeer het zo enorm dat u echt uw best doet om wat monsters voor me te zoeken en ik waardeer de informatie over allerlei producten voor een droge huid ook echt enorm. Maar het gesprek had voor de grap eens opgenomen moeten worden.'
'Waarom?' Ze kijkt me aan.
'Omdat u zo onder de indruk bent van de slechte staat van mijn huid dat u het geloof ik al een kwartier lang iedere minuut heeft geroepen. U zult vast begrijpen dat als ik 's morgens in de spiegel kijk ik echt wel weet dat ik niet het nieuwe model voor Biotherm word. Als u mij dat één keer laat weten kan ik dat prima begrijpen, maar inmiddels heeft u dit zo vaak benadrukt dat ik het idee krijg dat het veel erger is dan dat het is.
Stilte.
'Oh.'
'Het is al goed. Ik kan uw hulp écht waarderen' zeg ik tegen haar. 'Maar wellicht kunt u in het vervolg nadenken dat de andere persoon in kwestie ook echt wel weet hoe slecht haar huid er aan toe is.'
'Het spijt me.'
'Dat hoeft niet, ik ben niet boos. Maar ik wil het gewoon wel even zeggen.' Ik lach naar haar.
Ze lacht een beetje terug.
'Wilt u dan nog wat extra monsters?'
'Graag, ik heb namelijk echt zo'n enorme rode, opgezwollen, rode vlektyfuserige huid, dat kan ik wel gebruiken.'
We moeten allebei lachen. Zij denkt voortaan na en ik heb weer wat producten om te proberen. Ze loste het goed op.
DTEEZ!
maandag 2 maart 2009 om 20:11
Vlektyfus, nog nooit van gehoord
Wel van rotkreupel, als ik weer een stijve benen heb, of typtyfus als de letters op mn toetsenbord niet willen wat ik wil, maar vlektyfus.. Die houden we erin!
Ow, en sterkte he, met de droge huid
Wel van rotkreupel, als ik weer een stijve benen heb, of typtyfus als de letters op mn toetsenbord niet willen wat ik wil, maar vlektyfus.. Die houden we erin!
Ow, en sterkte he, met de droge huid
anoniem_63586 wijzigde dit bericht op 02-03-2009 20:27
Reden: en van velktyfus helemaal nog nooit ;-)
Reden: en van velktyfus helemaal nog nooit ;-)
% gewijzigd
maandag 2 maart 2009 om 20:21
quote:amalia schreef op 25 februari 2009 @ 21:56:
[...]
Volgens mij heeft de Bijenkorf zo'n aktie dat als je het boek hebt gelezen en niet leuk vindt, je het kan ruilen.
Hier wel een ander verhaal natuurlijk. Maar weet je; die vrouw is helemaal gelukkig. vertelt iedereen hoe een geweldige stunt ze heeft uitgehaald en denk dat ze de Bijenkorf te pakken heeft.
En de Bijenkorf heeft zo;n mega omzet, dit boek zal ze echt geen reet uitmaken. + goeie mond op mond reclame. Top toch? Ik vind het een goed verhaal!
Ik heb wel eens een boek gelezen en toen weer terug gebracht, het was nog wel helemaal goed. Shame on me, heb gezegd dat ik het dubbel had gekregen.
Toen ik in een kledingwinkel werkte, kwam er op gegeven moment, zo richting de winter, een stel met een zomerjas. Hij was een beetje versleten (kan gebeuren als je hem al een tijdje aan hebt he) en ze wilden hun geld terug. Ik zei dat dat waarschijnlijk niet kon maar dat ik het wel even na ging vragen. Terwijl ik naar mn baas liep, stonden zij al een mooie winterjas uit te zoeken. Helaas voor hen deelde de bedrijfsleidster mijn mening en kregen ze geen cent terug. Leuk geprobeerd!
[...]
Volgens mij heeft de Bijenkorf zo'n aktie dat als je het boek hebt gelezen en niet leuk vindt, je het kan ruilen.
Hier wel een ander verhaal natuurlijk. Maar weet je; die vrouw is helemaal gelukkig. vertelt iedereen hoe een geweldige stunt ze heeft uitgehaald en denk dat ze de Bijenkorf te pakken heeft.
En de Bijenkorf heeft zo;n mega omzet, dit boek zal ze echt geen reet uitmaken. + goeie mond op mond reclame. Top toch? Ik vind het een goed verhaal!
Ik heb wel eens een boek gelezen en toen weer terug gebracht, het was nog wel helemaal goed. Shame on me, heb gezegd dat ik het dubbel had gekregen.
Toen ik in een kledingwinkel werkte, kwam er op gegeven moment, zo richting de winter, een stel met een zomerjas. Hij was een beetje versleten (kan gebeuren als je hem al een tijdje aan hebt he) en ze wilden hun geld terug. Ik zei dat dat waarschijnlijk niet kon maar dat ik het wel even na ging vragen. Terwijl ik naar mn baas liep, stonden zij al een mooie winterjas uit te zoeken. Helaas voor hen deelde de bedrijfsleidster mijn mening en kregen ze geen cent terug. Leuk geprobeerd!
maandag 2 maart 2009 om 20:24
werd even geïnspireerd door Djoels: was laatst bij de etos
- hebben jullie ook een tester van dit oogpotlood?
- nee, die hebben we helaas niet
- goh, dan is het wel lastig uitproberen
- ja, maar het is onhygienisch als iedereen dat potlood probeert
- ik denk dat iedereen dat wel voor zichzelf uit kan maken, ik probeer ze altijd uit op mn hand!
- wij mogen ze helaas niet neerzetten. Van de potloden van Bourjois hebben we wel testers!
Duh, anders haal je even je eigen argument onderuit.
- hebben jullie ook een tester van dit oogpotlood?
- nee, die hebben we helaas niet
- goh, dan is het wel lastig uitproberen
- ja, maar het is onhygienisch als iedereen dat potlood probeert
- ik denk dat iedereen dat wel voor zichzelf uit kan maken, ik probeer ze altijd uit op mn hand!
- wij mogen ze helaas niet neerzetten. Van de potloden van Bourjois hebben we wel testers!
Duh, anders haal je even je eigen argument onderuit.
maandag 2 maart 2009 om 22:01
Gevalletje Klant nét geen koning:
Ik werkte in een vishandel en altijd kwam er om 5 voor 5, net voordat de bakovens uitgingen een vent om een bakje kibbeling.
Dat moest precies zo en niet anders. zoveel stukjes, zoveel seconden in het vet en zoveel schudjes kruiden.
Altijd op de cent nauwkeurig uitgeteld in kleingeld, en altijd, werkelijk altijd deed ie er 20 minuten over om dat bakje kibbeling op te knagen met een vorkje.
En ik stond dan 20 minuten trappelvoetend achter met mijn emmer sop en dweil te wachten tot hij weg ging.
Die man, heette Jan.
Ik zette op het briefje bij zijn kibbeling ook altijd Jan L, Jan Lul dus.
Op een gegeven moment zat ik weer redelijk aan mijn tax en stond al een poos achter te wachten.
Ik dacht dat ie al lang weg was want ik had de deur gehoord dus ik gil de zaak in:
En, is Jan Lul mit zien bakkie Kibbeling al vort ( ja ik ben Drents )
Ik zie mijn collega lichtelijk rood aanlopen en al gniffelend achter een paal kruipen.
Ik steek mijn hoofd om de hoek van de deur en zie daar tot mijn schrik Jan L zitten, schrapend in zijn bakje kibbeling.
Ik geloof niet dat hij het doorhad dat t over hem ging, hij gaf in elk geval geen blijk van herkenning. maar oeiiii wat was mijn baas pissig!!!
Ik werkte in een vishandel en altijd kwam er om 5 voor 5, net voordat de bakovens uitgingen een vent om een bakje kibbeling.
Dat moest precies zo en niet anders. zoveel stukjes, zoveel seconden in het vet en zoveel schudjes kruiden.
Altijd op de cent nauwkeurig uitgeteld in kleingeld, en altijd, werkelijk altijd deed ie er 20 minuten over om dat bakje kibbeling op te knagen met een vorkje.
En ik stond dan 20 minuten trappelvoetend achter met mijn emmer sop en dweil te wachten tot hij weg ging.
Die man, heette Jan.
Ik zette op het briefje bij zijn kibbeling ook altijd Jan L, Jan Lul dus.
Op een gegeven moment zat ik weer redelijk aan mijn tax en stond al een poos achter te wachten.
Ik dacht dat ie al lang weg was want ik had de deur gehoord dus ik gil de zaak in:
En, is Jan Lul mit zien bakkie Kibbeling al vort ( ja ik ben Drents )
Ik zie mijn collega lichtelijk rood aanlopen en al gniffelend achter een paal kruipen.
Ik steek mijn hoofd om de hoek van de deur en zie daar tot mijn schrik Jan L zitten, schrapend in zijn bakje kibbeling.
Ik geloof niet dat hij het doorhad dat t over hem ging, hij gaf in elk geval geen blijk van herkenning. maar oeiiii wat was mijn baas pissig!!!
Sloerie en Huppelkut, aangenaam!
maandag 2 maart 2009 om 22:55
Had vanmorgen een mooi voorbeeld van de klant is wel koning en nog wel bij een goedkope winkel met een slechte reputatie.
Ons zoontje is bezig met zindelijkheidstraining en had in de winkel een kikkerpotje gezien.
Dus vanmorgen terug naar de winkel om zo'n potje te kopen. Zoon helemaal door de dolle natuurlijk want jeminee, wat is hij een grote jongen
En natuurlijk waren nou net die potjes uitverkocht. Toch maar even iemand met een naamplaatje gezocht en probleem uitgelegd.
Mevrouw wist het niet maar zou iemand van die afdeling oproepen, duurde even dus mevrouw ging maar even in de koffiekamer kijken en hoera! De juiste mevrouw werd gevonden maar moest eerst haar scanner zien te vinden want zonder scanner kan je niets vinden in het magazijn.
Pomdiedom.....even wachten.....nog even wachten.....hoera! De scanner is boven water!
Scannen en hoppekee mevrouw duikt weer het magazijn in.
Pomdiedomdiedom.....duurde even.....en nog even.....en ondertussen heeft de kleine grote meneer al minstens 10 keer op alle knopjes van zo'n cd-voorbeeld-ding gedrukt en jeminee, wat zijn kinderliedjes irritant!!!
Na 7 minuten die veeeeeeel langer leken te duren kwam mevrouw met een grote doos naar ons toe maar waarschuwde wel dat er wel eens iets anders in kon zitten. Dat gebeurde namelijk nogal eens als iemand een doos nodig had, dan pleuren ze gewoon producten in andere dozen en dat kan een beetje lastig zijn.
Maar nee, wonder boven wonder zaten de groene kikkerpotjes er echt in!
Zoon stralend naar de kassa en ik heb de mevrouw heel hartelijk bedankt voor de service.
Het was immers niet haar schuld dat de winkel zo'n zooitje is. Ze had net zo goed na 1 minuut terug kunnen komen en zeggen dat ze ook niet op voorraad waren.
Die winkel is echt knudde maar ik heb al heel vaak meegemaakt dat het personeel heel erg hun best doen om toch goede service te geven.
Ons zoontje is bezig met zindelijkheidstraining en had in de winkel een kikkerpotje gezien.
Dus vanmorgen terug naar de winkel om zo'n potje te kopen. Zoon helemaal door de dolle natuurlijk want jeminee, wat is hij een grote jongen
En natuurlijk waren nou net die potjes uitverkocht. Toch maar even iemand met een naamplaatje gezocht en probleem uitgelegd.
Mevrouw wist het niet maar zou iemand van die afdeling oproepen, duurde even dus mevrouw ging maar even in de koffiekamer kijken en hoera! De juiste mevrouw werd gevonden maar moest eerst haar scanner zien te vinden want zonder scanner kan je niets vinden in het magazijn.
Pomdiedom.....even wachten.....nog even wachten.....hoera! De scanner is boven water!
Scannen en hoppekee mevrouw duikt weer het magazijn in.
Pomdiedomdiedom.....duurde even.....en nog even.....en ondertussen heeft de kleine grote meneer al minstens 10 keer op alle knopjes van zo'n cd-voorbeeld-ding gedrukt en jeminee, wat zijn kinderliedjes irritant!!!
Na 7 minuten die veeeeeeel langer leken te duren kwam mevrouw met een grote doos naar ons toe maar waarschuwde wel dat er wel eens iets anders in kon zitten. Dat gebeurde namelijk nogal eens als iemand een doos nodig had, dan pleuren ze gewoon producten in andere dozen en dat kan een beetje lastig zijn.
Maar nee, wonder boven wonder zaten de groene kikkerpotjes er echt in!
Zoon stralend naar de kassa en ik heb de mevrouw heel hartelijk bedankt voor de service.
Het was immers niet haar schuld dat de winkel zo'n zooitje is. Ze had net zo goed na 1 minuut terug kunnen komen en zeggen dat ze ook niet op voorraad waren.
Die winkel is echt knudde maar ik heb al heel vaak meegemaakt dat het personeel heel erg hun best doen om toch goede service te geven.
dinsdag 3 maart 2009 om 06:41
Oh, ik heb nog een mooie ever een niet-nader-te-noemen verzekeringsmaatschappij:
Wij hadden al onze verzekeringen bij dezelfde maatschappij lopen. Nieuwe auto gekocht, dus ik bellen voor een nieuwe autoverzekering.
Blijkt onze polis ineens niet meer op onze naam te staan en ik kan er dus geen wijzigingen meer in doen!
Polisnummer klopte, adres klopte, alleen stond er in hun systeem een andere naam bij....die van de vorige bewoner van ons huis, waar we nog regelmatig aanmaningen van deurwaarders voor in de bus hadden liggen! Bleek dat ze hun administratie sinds kort niet meer vanuit het hoofdkantoor deden, maar bij de dichtsbijzijnde bank. En daar had meneer X blijkbaar ooit een betaalrekening gehad, en die stond nog in het systeem bij ons adres. En wij hebben geen idee wanneer ze dat fout gedaan hebben.
Het heeft een heleboel moeite gekost om onze eigen verzekeringen weer terug te krijgen, en we moesten ons polisblad persoonlijk komen laten zien. (Op de fiets, want de auto konden we daar niet verzekeren....)
Als ons huis was afgebrand en we ons polisblad kwijt geweest waren hadden we volgens mij naar ons geld kunnen fluiten! En we kregen natuurlijk geen geld terug van de maanden (!) dat onze verzekeringen niet op onze naam stonden....
Had ik al gezegd dat we die verzekeringen zo snel mogelijk bij een andere maatschappij ondergebracht hebben?
Wij hadden al onze verzekeringen bij dezelfde maatschappij lopen. Nieuwe auto gekocht, dus ik bellen voor een nieuwe autoverzekering.
Blijkt onze polis ineens niet meer op onze naam te staan en ik kan er dus geen wijzigingen meer in doen!
Polisnummer klopte, adres klopte, alleen stond er in hun systeem een andere naam bij....die van de vorige bewoner van ons huis, waar we nog regelmatig aanmaningen van deurwaarders voor in de bus hadden liggen! Bleek dat ze hun administratie sinds kort niet meer vanuit het hoofdkantoor deden, maar bij de dichtsbijzijnde bank. En daar had meneer X blijkbaar ooit een betaalrekening gehad, en die stond nog in het systeem bij ons adres. En wij hebben geen idee wanneer ze dat fout gedaan hebben.
Het heeft een heleboel moeite gekost om onze eigen verzekeringen weer terug te krijgen, en we moesten ons polisblad persoonlijk komen laten zien. (Op de fiets, want de auto konden we daar niet verzekeren....)
Als ons huis was afgebrand en we ons polisblad kwijt geweest waren hadden we volgens mij naar ons geld kunnen fluiten! En we kregen natuurlijk geen geld terug van de maanden (!) dat onze verzekeringen niet op onze naam stonden....
Had ik al gezegd dat we die verzekeringen zo snel mogelijk bij een andere maatschappij ondergebracht hebben?
maandag 9 maart 2009 om 15:03
Nou, vooruit dan
Ik ben dus zelfstandig ondernemer. Ik heb een winkel waar ik meestal zelf insta. Mensen hebben geen benul dat ik de eigenaar ben, want ik ben "nog maar" 26 en zie er niet uit als een heuse directrice Eerder als een zaterdaghulp....
Het was ongeveer 3 jaar geleden, toen was ik nog helemaal een guppekop, maar al wel de eigenaresse. Een klant had iets bij mij besteld, had dat afgehaald en mee naar huis genomen. Daar bleek dat er van het bestelde artikel maar 8 in de verpakking zaten in plaats van 10. Daar werd ik over gebeld en ik vond het natuurlijk heel vervelend dus ik heb mijn excuses aangeboden en de klant verteld dat ik nog 1 van hetzelfde artikel had, dat hij die uiteraard op mocht komen halen, en dat hij dan zelf nog een ander artikel uit mocht zoeken ( prijs maakte me niet uit, mijn fout, dus dan is de klant koning en doe ik er alles aan om het weer goed te maken ). Dat was goed, en dat vond ik heel fijn.
De telefoon ging weer. De klant vertelde mij dat zijn vrouw niet akkoord ging met mijn voorstel. Dus ik vraag wat zijn vrouw dan in gedachte had.... Nou, dat ik het bestelde artikel zou leveren ( let wel, dit was een compleet vervangbaar artikel waarvan het eigenlijk vrij weinig uitmaakt of je nou het een of het ander hebt, beetje vergelijkbaar met punaises, of de knop nou rood of blauw is, het is een punaise ) Dat was voor mij onmogelijk, ik had het niet. Kon er ook niet meer aankomen die dag. Dus dat heb ik uitgelegd, nogmaals mijn excuses aangeboden en gezegd dat het enige wat ik kon een duurder artikel geven of het geld aan de klant teruggeven. Nou, dan kwam hij wel een duurder artikel uitzoeken.
Prima, zelfde oplossing als wat ik eerder al aan had geboden, maarrrrrr......
De telefoon ging weer. Zijn wijf (vrouw kan ik het viswijf met de beste wil van de wereld niet meer noemen) aan de lijn. En die begint me toch een portie onbeschoft tegen mij te schreeuwen hoe waardeloos ik ben, en dat de winkel slecht is, en dat ze dit nog nooit mee had gemaakt ( let wel: we hebben het hier dus echt over een artikel wat zo ongeveer net zo levensbelangrijk is als een punaise, echt iets waar een normaal mens zich niet druk over zou maken )
Ik bleef rustig, heb nogmaals mijn excuses aangeboden. Dat doe ik altijd drie keer, als het dan nog niet goed is dan mag de klant het zelf uitzoeken, ik ga niet kruipen, maar 3 keer sorry zeggen wil ik best. Het wijf ging helemaal uit haar ster! En.... ze verbrak de verbinding.
Nou, best, zo iemand wil ik niet eens als klant en ik had goeie hoop dat ze nooit meer terug zouden komen.
Maar het verhaal is nog niet af.
Ik kreeg een klacht binnen over de e-mail. Gericht aan de directie met een cc naar het hoofdkantoor van de franchiseketen waar ik bij aan ben gesloten.
Het ging over mij, en in die mail, daar stonden echt de meest verschrikkelijk onterechte beschuldigingen. Ik zou maar 5 van de 10 artikelen hebben geleverd. En op hun klacht zou ik gereageerd hebben met de woorden: Jammer dan, daar kan ik niks meer aan doen. Ik was onbeleefd, onbeschoft en als klap op de vuurpijl had IK de verbinding verbroken. Ze eisten mijn ontslag en een schadevergoeding!
Ik was met stomheid geslagen. Dit was allemaal zo ontzettend helemaal niet waar!
Wat was ik boos zeg!
Wat heb ik gedaan..... Ik heb een keurige mail teruggestuurd. Namens "de directie". Waarin ik heb vermeld dat de telefoon hier altijd op de speaker staat. En dat ik daarom kon meeluisteren met de gesprekken die de klant met het betreffende personeelslid had gevoerd ( ikzelf dus, maar weten hun veel ) en ik heb ze even haarfijn omschreven hoe het allemaal echt was gegaan. Dat er meerdere malen excuses waren aangeboden, dat er een gepaste oplossing was aangeboden en dat ZIJ ZELF de verbinding had verbroken.
Ik heb eronder gezet, dat het mij betreurde dat er achterbakse loeders als hen op de wereld zijn, die geheel onterecht ontslag eisen van een goedfunctionerend personeelslid, alleen maar omdat ze zelf te laagbegaafd zijn om te begrijpen, dat ze voor een klacht als het ontbreken van een artikel ( jaja, een punaise-achtig artikel) menen dat ze op de kosten van mijn bedrijf 2 weken op een hawai cruise mogen ( o.i.d ) als schadevergoeding.
Ik heb er ook nog bijgezet dat ze niet meer welkom zijn als klant bij mijn bedrijf en ook niet bij andere winkels uit onze keten. Ondertekend namens de directie. Ook een cc naar het hoofdkantoor uiteraard.
Ik heb er nooit meer iets over gehoord. Maar wat vond ik dat erg zeg. Dat mensen alles bij elkaar liegen en ontslag eisen van iemand die alleen maar netjes haar werk heeft gedaan, voor hun eigen genoegdoening. Bah!
Ik ben dus zelfstandig ondernemer. Ik heb een winkel waar ik meestal zelf insta. Mensen hebben geen benul dat ik de eigenaar ben, want ik ben "nog maar" 26 en zie er niet uit als een heuse directrice Eerder als een zaterdaghulp....
Het was ongeveer 3 jaar geleden, toen was ik nog helemaal een guppekop, maar al wel de eigenaresse. Een klant had iets bij mij besteld, had dat afgehaald en mee naar huis genomen. Daar bleek dat er van het bestelde artikel maar 8 in de verpakking zaten in plaats van 10. Daar werd ik over gebeld en ik vond het natuurlijk heel vervelend dus ik heb mijn excuses aangeboden en de klant verteld dat ik nog 1 van hetzelfde artikel had, dat hij die uiteraard op mocht komen halen, en dat hij dan zelf nog een ander artikel uit mocht zoeken ( prijs maakte me niet uit, mijn fout, dus dan is de klant koning en doe ik er alles aan om het weer goed te maken ). Dat was goed, en dat vond ik heel fijn.
De telefoon ging weer. De klant vertelde mij dat zijn vrouw niet akkoord ging met mijn voorstel. Dus ik vraag wat zijn vrouw dan in gedachte had.... Nou, dat ik het bestelde artikel zou leveren ( let wel, dit was een compleet vervangbaar artikel waarvan het eigenlijk vrij weinig uitmaakt of je nou het een of het ander hebt, beetje vergelijkbaar met punaises, of de knop nou rood of blauw is, het is een punaise ) Dat was voor mij onmogelijk, ik had het niet. Kon er ook niet meer aankomen die dag. Dus dat heb ik uitgelegd, nogmaals mijn excuses aangeboden en gezegd dat het enige wat ik kon een duurder artikel geven of het geld aan de klant teruggeven. Nou, dan kwam hij wel een duurder artikel uitzoeken.
Prima, zelfde oplossing als wat ik eerder al aan had geboden, maarrrrrr......
De telefoon ging weer. Zijn wijf (vrouw kan ik het viswijf met de beste wil van de wereld niet meer noemen) aan de lijn. En die begint me toch een portie onbeschoft tegen mij te schreeuwen hoe waardeloos ik ben, en dat de winkel slecht is, en dat ze dit nog nooit mee had gemaakt ( let wel: we hebben het hier dus echt over een artikel wat zo ongeveer net zo levensbelangrijk is als een punaise, echt iets waar een normaal mens zich niet druk over zou maken )
Ik bleef rustig, heb nogmaals mijn excuses aangeboden. Dat doe ik altijd drie keer, als het dan nog niet goed is dan mag de klant het zelf uitzoeken, ik ga niet kruipen, maar 3 keer sorry zeggen wil ik best. Het wijf ging helemaal uit haar ster! En.... ze verbrak de verbinding.
Nou, best, zo iemand wil ik niet eens als klant en ik had goeie hoop dat ze nooit meer terug zouden komen.
Maar het verhaal is nog niet af.
Ik kreeg een klacht binnen over de e-mail. Gericht aan de directie met een cc naar het hoofdkantoor van de franchiseketen waar ik bij aan ben gesloten.
Het ging over mij, en in die mail, daar stonden echt de meest verschrikkelijk onterechte beschuldigingen. Ik zou maar 5 van de 10 artikelen hebben geleverd. En op hun klacht zou ik gereageerd hebben met de woorden: Jammer dan, daar kan ik niks meer aan doen. Ik was onbeleefd, onbeschoft en als klap op de vuurpijl had IK de verbinding verbroken. Ze eisten mijn ontslag en een schadevergoeding!
Ik was met stomheid geslagen. Dit was allemaal zo ontzettend helemaal niet waar!
Wat was ik boos zeg!
Wat heb ik gedaan..... Ik heb een keurige mail teruggestuurd. Namens "de directie". Waarin ik heb vermeld dat de telefoon hier altijd op de speaker staat. En dat ik daarom kon meeluisteren met de gesprekken die de klant met het betreffende personeelslid had gevoerd ( ikzelf dus, maar weten hun veel ) en ik heb ze even haarfijn omschreven hoe het allemaal echt was gegaan. Dat er meerdere malen excuses waren aangeboden, dat er een gepaste oplossing was aangeboden en dat ZIJ ZELF de verbinding had verbroken.
Ik heb eronder gezet, dat het mij betreurde dat er achterbakse loeders als hen op de wereld zijn, die geheel onterecht ontslag eisen van een goedfunctionerend personeelslid, alleen maar omdat ze zelf te laagbegaafd zijn om te begrijpen, dat ze voor een klacht als het ontbreken van een artikel ( jaja, een punaise-achtig artikel) menen dat ze op de kosten van mijn bedrijf 2 weken op een hawai cruise mogen ( o.i.d ) als schadevergoeding.
Ik heb er ook nog bijgezet dat ze niet meer welkom zijn als klant bij mijn bedrijf en ook niet bij andere winkels uit onze keten. Ondertekend namens de directie. Ook een cc naar het hoofdkantoor uiteraard.
Ik heb er nooit meer iets over gehoord. Maar wat vond ik dat erg zeg. Dat mensen alles bij elkaar liegen en ontslag eisen van iemand die alleen maar netjes haar werk heeft gedaan, voor hun eigen genoegdoening. Bah!
