Overig
alle pijlers
Ergenissen bij supermarkt
woensdag 4 maart 2015 om 20:06
In het kader van "onbelangrijk, maar toch even lekker zeuren"... Heb me net kapot geërgerd bij de supermarkt! Stond netjes in de rij bij de kassa te wachten totdat ik mijn spullen op de band kon zetten, met nog twee wachtenden voor me. Komt er achter mij een man staan met een kar vol boodschappen. Op dat moment gaat de kassa naast ons open, de kassiere zegt dat de volgende aan de beurt is en ja hoor... mijnheer racet als een gek met zijn kar naar die kassa en gaat doodgemoedereerd zijn kar staan uitladen zonder op of om te kijken. Ik vind dat zo aso!
Lijkt me toch niet meer dan normaal dat je op zijn minst degene die voor je staat vraagt of hij of zij naar die kassa wil of ligt dat nou aan mij?
Naar aanleiding hiervan vraag ik me wel af of er nog meer mensen zich ergeren aan andere mensen in de supermarkt. Barst los zou ik zeggen
Lijkt me toch niet meer dan normaal dat je op zijn minst degene die voor je staat vraagt of hij of zij naar die kassa wil of ligt dat nou aan mij?
Naar aanleiding hiervan vraag ik me wel af of er nog meer mensen zich ergeren aan andere mensen in de supermarkt. Barst los zou ik zeggen
vrijdag 24 juli 2015 om 22:09
Ik ben zo'n brave dodo die de stapel mandjes dan even netjes maakt voor ik de mijne er bovenop zet. Wat dan ook weer niet goed is, want dat duurt wel vijf seconden en degene die achter me staat begint dan weer te zuchten en te steunen omdat het nu wel vijf seconden langer duurt voordat ze haar bulletjes op de band kan zetten. Kortom het is niet goed of het deugt niet en daarom doe ik maar wat mij goed dunkt. Ik doe er in elk geval niemand kwaad mee denk ik dan maar.
vrijdag 24 juli 2015 om 22:13
quote:pejeka schreef op 24 juli 2015 @ 21:51:
[...]
Ik heb nooit een zuur gezicht in de supermarkt. Integendeel. Kom er al twintig+ jaar, en ken veel medewerkers, en niet om mezelf op de borst te kloppen, maar krijg regelmatig te horen "u bent altijd zo vriendelijk". Maar dat neemt niet weg dat ik bepaalde dingen wel opmerk. Zoals mensen die hun mandje schots en scheef op de stapel smijten met de handvatten omhoog, zodat de volgende klant éérst de hele stapel moet ordenen om zijn eigen mandje kwijt te kunnen. En dan denk ik "waarom?". Want zó veel moeite is het toch niet je mandje even netjes weg te zetten?
Dus daar gaat het eigenlijk om. Het afvragen "waarom". Waarom die achteloosheid. Waarom dat pak koekjes dat je bij nader inzien niet wilt hebben, gewoon tussen de tijdschriften leggen. Waarom de caissière niet even groeten, en een goeiendag zeggen als je afgerekend hebt? Maar in plaats daarvan het hele proces zwijgend afhandelen en als het écht moet, alleen kortaf "ja" of "nee". Hoeveel meer moeite kost het om "nee, dank je", te zeggen als er gevraagd wordt of je een kassabon wilt? Dat soort dingen. Sjachrijnig word ik er op zich echt niet van. Maar ik vraag me wel vaak af "waarom".Tja. Gee idee waarom. Dat boeit me dan ook werkelijk helemaal niet, de diepere achtergrond van het beirtbalkje of de stapel mandjes. Ik zie het en heb er geen oordeel over.
[...]
Ik heb nooit een zuur gezicht in de supermarkt. Integendeel. Kom er al twintig+ jaar, en ken veel medewerkers, en niet om mezelf op de borst te kloppen, maar krijg regelmatig te horen "u bent altijd zo vriendelijk". Maar dat neemt niet weg dat ik bepaalde dingen wel opmerk. Zoals mensen die hun mandje schots en scheef op de stapel smijten met de handvatten omhoog, zodat de volgende klant éérst de hele stapel moet ordenen om zijn eigen mandje kwijt te kunnen. En dan denk ik "waarom?". Want zó veel moeite is het toch niet je mandje even netjes weg te zetten?
Dus daar gaat het eigenlijk om. Het afvragen "waarom". Waarom die achteloosheid. Waarom dat pak koekjes dat je bij nader inzien niet wilt hebben, gewoon tussen de tijdschriften leggen. Waarom de caissière niet even groeten, en een goeiendag zeggen als je afgerekend hebt? Maar in plaats daarvan het hele proces zwijgend afhandelen en als het écht moet, alleen kortaf "ja" of "nee". Hoeveel meer moeite kost het om "nee, dank je", te zeggen als er gevraagd wordt of je een kassabon wilt? Dat soort dingen. Sjachrijnig word ik er op zich echt niet van. Maar ik vraag me wel vaak af "waarom".Tja. Gee idee waarom. Dat boeit me dan ook werkelijk helemaal niet, de diepere achtergrond van het beirtbalkje of de stapel mandjes. Ik zie het en heb er geen oordeel over.
AFSCHEID NEMEN BESTAAT PIET
vrijdag 24 juli 2015 om 22:15
quote:Lady-Voldemort schreef op 24 juli 2015 @ 22:09:
Ik ben zo'n brave dodo die de stapel mandjes dan even netjes maakt voor ik de mijne er bovenop zet. Wat dan ook weer niet goed is, want dat duurt wel vijf seconden en degene die achter me staat begint dan weer te zuchten en te steunen Ik zie het al helemaal voor me.
Ik ben zo'n brave dodo die de stapel mandjes dan even netjes maakt voor ik de mijne er bovenop zet. Wat dan ook weer niet goed is, want dat duurt wel vijf seconden en degene die achter me staat begint dan weer te zuchten en te steunen Ik zie het al helemaal voor me.
vrijdag 24 juli 2015 om 22:18
Ik denk dat ik toch een hele onbenullige ergernis ben tegengekomen: bij mijn favoriete supermarkt hebben ze een dusdanig aantal gangpaden (nooit geteld) dat wanneer ik door alle paden loop, ikaan de achterkant van de winkel uitkom. En dus heeeellleeeeemmaaaaaaaal terug moet lopen naar de kassa's.
Maar ach, het houdt me wat langer van de straat dus echt ergeren vind ik dan ook weer zo overdreven.
Maar ach, het houdt me wat langer van de straat dus echt ergeren vind ik dan ook weer zo overdreven.
vrijdag 24 juli 2015 om 22:19
quote:hatsetats schreef op 24 juli 2015 @ 22:13:
[...]
Tja. Gee idee waarom. Dat boeit me dan ook werkelijk helemaal niet, de diepere achtergrond van het beirtbalkje of de stapel mandjes. Ik zie het en heb er geen oordeel over."Oordeel" is dan ook een te groot woord. Verwondering misschien, waarom mensen zelf niet de moeite nemen dat te doen. Verwondering over die onverschilligheid, zo van "ik heb mijn mandje neergesmeten, en de volgende zoekt het maar uit". En dan heb ik zómaar het idee dat dié mensen dat in andere situaties ook denken en daarnaar handelen. Maar dat is dan misschien weer een onterecht oordeel.
[...]
Tja. Gee idee waarom. Dat boeit me dan ook werkelijk helemaal niet, de diepere achtergrond van het beirtbalkje of de stapel mandjes. Ik zie het en heb er geen oordeel over."Oordeel" is dan ook een te groot woord. Verwondering misschien, waarom mensen zelf niet de moeite nemen dat te doen. Verwondering over die onverschilligheid, zo van "ik heb mijn mandje neergesmeten, en de volgende zoekt het maar uit". En dan heb ik zómaar het idee dat dié mensen dat in andere situaties ook denken en daarnaar handelen. Maar dat is dan misschien weer een onterecht oordeel.
Time for the real me to emerge, Possum! Get out the gladiolas!
vrijdag 24 juli 2015 om 22:19
Dit is een beetje een langdradige oma-anekdote, maar hij zou een groter probleem moeten illustreren.
Bij Jumbo in ons dorp werken heel leuke medewerkers, maar een aantal kan niet bijzonder goed rekenen. Omdat in Konslozie bijna niemand exorbitant dure thee drinkt, was die thee afgeprijsd. Van 1.50 Euro naar 50 cent. Ik kocht drie pakjes en nog wat andere spullen, maar ik was gezellig aan het kletsen met de caissière, want zo doen we dat op het platteland. Dus niet goed opgelet en wel teveel betaald voor die drie pakjes. Naar de counter, uitgelegd: "Dan krijgt u het gratis, mevrouw, want dat zijn onze voorwaarden!" Uitgelegd dat ik dat niet wilde, ik wil gewoon 50 cent betalen, maar ze was onvermurwbaar, ik moest en zou de artikelen gratis krijgen. Beetje jammer dat het bedrag dat ik kreeg niet het volledige bedrag was, maar daar ben ik maar niet op verder gegaan, ik heb uiteindelijk precies betaald wat ik wilde betalen.
Groter probleem: bij onvoorziene, gecompliceerde kassabonproblemen kost het soms erg veel energie de medewerker uit te leggen hoe je terug moet rekenen, omdat basale rekenvaardigheden ontbreken. En ik weet dat ik nu als een snob klink, maar dat vind ik soms heel lastig.
Bij Jumbo in ons dorp werken heel leuke medewerkers, maar een aantal kan niet bijzonder goed rekenen. Omdat in Konslozie bijna niemand exorbitant dure thee drinkt, was die thee afgeprijsd. Van 1.50 Euro naar 50 cent. Ik kocht drie pakjes en nog wat andere spullen, maar ik was gezellig aan het kletsen met de caissière, want zo doen we dat op het platteland. Dus niet goed opgelet en wel teveel betaald voor die drie pakjes. Naar de counter, uitgelegd: "Dan krijgt u het gratis, mevrouw, want dat zijn onze voorwaarden!" Uitgelegd dat ik dat niet wilde, ik wil gewoon 50 cent betalen, maar ze was onvermurwbaar, ik moest en zou de artikelen gratis krijgen. Beetje jammer dat het bedrag dat ik kreeg niet het volledige bedrag was, maar daar ben ik maar niet op verder gegaan, ik heb uiteindelijk precies betaald wat ik wilde betalen.
Groter probleem: bij onvoorziene, gecompliceerde kassabonproblemen kost het soms erg veel energie de medewerker uit te leggen hoe je terug moet rekenen, omdat basale rekenvaardigheden ontbreken. En ik weet dat ik nu als een snob klink, maar dat vind ik soms heel lastig.
vrijdag 24 juli 2015 om 22:22
quote:barbaracartland schreef op 24 juli 2015 @ 22:19:
Dit is een beetje een langdradige oma-anekdote, maar hij zou een groter probleem moeten illustreren.
Bij Jumbo in ons dorp werken heel leuke medewerkers, maar een aantal kan niet bijzonder goed rekenen. Omdat in Konslozie bijna niemand exorbitant dure thee drinkt, was die thee afgeprijsd. Van 1.50 Euro naar 50 cent. Ik kocht drie pakjes en nog wat andere spullen, maar ik was gezellig aan het kletsen met de caissière, want zo doen we dat op het platteland. Dus niet goed opgelet en wel teveel betaald voor die drie pakjes. Naar de counter, uitgelegd: "Dan krijgt u het gratis, mevrouw, want dat zijn onze voorwaarden!" Uitgelegd dat ik dat niet wilde, ik wil gewoon 50 cent betalen, maar ze was onvermurwbaar, ik moest en zou de artikelen gratis krijgen. Beetje jammer dat het bedrag dat ik kreeg niet het volledige bedrag was, maar daar ben ik maar niet op verder gegaan, ik heb uiteindelijk precies betaald wat ik wilde betalen.
Groter probleem: bij onvoorziene, gecompliceerde kassabonproblemen kost het soms erg veel energie de medewerker uit te leggen hoe je terug moet rekenen, omdat basale rekenvaardigheden ontbreken. En ik weet dat ik nu als een snob klink, maar dat vind ik soms heel lastig.
Oh, maar je hebt helemaal gelijk. Als je bijvoorbeeld 6,85 moet afrekenen. Je geeft een tientje, de caissière voert in dat je 10 euro geeft en dus geeft de kassa aan dat je 3,15 terugkrijgt. Dan leg je er 1,85 bij, zo van: da's makkelijker teruggeven, en de paniek die dan toeslaat is onbeschrijflijk. Ze weten het écht niet meer. Dus dan probeer ik te helpen, zo van "in plaats van een handvol kleingeld, kun je me dan gewoon een briefje van 5 teruggeven", maar ze snappen het vaak écht niet. Ze hebben gewoon geen rekenen meer geleerd. Tenminste, niet uit hun hoofd. Als het niet door een computer geregeld wordt, kunnen ze zelfs de meest eenvoudige dingen niet meer uit hun hoofd.
Bij oudere caissières is dit nooit een probleem, die pakken gewoon die 1,85 erbij en geven je die 5 euro terug. Maar wee je gebeente als je zo'n jong ding treft. Volkomen radeloos vaak. En pas als je het ze stap voor stap hebt uitgelegd, snappen ze het. Hoop je.
Dit is een beetje een langdradige oma-anekdote, maar hij zou een groter probleem moeten illustreren.
Bij Jumbo in ons dorp werken heel leuke medewerkers, maar een aantal kan niet bijzonder goed rekenen. Omdat in Konslozie bijna niemand exorbitant dure thee drinkt, was die thee afgeprijsd. Van 1.50 Euro naar 50 cent. Ik kocht drie pakjes en nog wat andere spullen, maar ik was gezellig aan het kletsen met de caissière, want zo doen we dat op het platteland. Dus niet goed opgelet en wel teveel betaald voor die drie pakjes. Naar de counter, uitgelegd: "Dan krijgt u het gratis, mevrouw, want dat zijn onze voorwaarden!" Uitgelegd dat ik dat niet wilde, ik wil gewoon 50 cent betalen, maar ze was onvermurwbaar, ik moest en zou de artikelen gratis krijgen. Beetje jammer dat het bedrag dat ik kreeg niet het volledige bedrag was, maar daar ben ik maar niet op verder gegaan, ik heb uiteindelijk precies betaald wat ik wilde betalen.
Groter probleem: bij onvoorziene, gecompliceerde kassabonproblemen kost het soms erg veel energie de medewerker uit te leggen hoe je terug moet rekenen, omdat basale rekenvaardigheden ontbreken. En ik weet dat ik nu als een snob klink, maar dat vind ik soms heel lastig.
Oh, maar je hebt helemaal gelijk. Als je bijvoorbeeld 6,85 moet afrekenen. Je geeft een tientje, de caissière voert in dat je 10 euro geeft en dus geeft de kassa aan dat je 3,15 terugkrijgt. Dan leg je er 1,85 bij, zo van: da's makkelijker teruggeven, en de paniek die dan toeslaat is onbeschrijflijk. Ze weten het écht niet meer. Dus dan probeer ik te helpen, zo van "in plaats van een handvol kleingeld, kun je me dan gewoon een briefje van 5 teruggeven", maar ze snappen het vaak écht niet. Ze hebben gewoon geen rekenen meer geleerd. Tenminste, niet uit hun hoofd. Als het niet door een computer geregeld wordt, kunnen ze zelfs de meest eenvoudige dingen niet meer uit hun hoofd.
Bij oudere caissières is dit nooit een probleem, die pakken gewoon die 1,85 erbij en geven je die 5 euro terug. Maar wee je gebeente als je zo'n jong ding treft. Volkomen radeloos vaak. En pas als je het ze stap voor stap hebt uitgelegd, snappen ze het. Hoop je.
Time for the real me to emerge, Possum! Get out the gladiolas!
vrijdag 24 juli 2015 om 22:23
quote:pejeka schreef op 24 juli 2015 @ 22:19:
[...]
"Oordeel" is dan ook een te groot woord. Verwondering misschien, waarom mensen zelf niet de moeite nemen dat te doen. Verwondering over die onverschilligheid, zo van "ik heb mijn mandje neergesmeten, en de volgende zoekt het maar uit". En dan heb ik zómaar het idee dat dié mensen dat in andere situaties ook denken en daarnaar handelen. Maar dat is dan misschien weer een onterecht oordeel.Nou ja dat dus. Plus dat het gewoon ranzig is om een pak diepvrieskroketten lekker te laten uitdruipen in een vak met dropsleutels. maar goed, ik zal wel een ouwe zeurmuts zijn dan, met een oordeel. Of zo.
[...]
"Oordeel" is dan ook een te groot woord. Verwondering misschien, waarom mensen zelf niet de moeite nemen dat te doen. Verwondering over die onverschilligheid, zo van "ik heb mijn mandje neergesmeten, en de volgende zoekt het maar uit". En dan heb ik zómaar het idee dat dié mensen dat in andere situaties ook denken en daarnaar handelen. Maar dat is dan misschien weer een onterecht oordeel.Nou ja dat dus. Plus dat het gewoon ranzig is om een pak diepvrieskroketten lekker te laten uitdruipen in een vak met dropsleutels. maar goed, ik zal wel een ouwe zeurmuts zijn dan, met een oordeel. Of zo.
vrijdag 24 juli 2015 om 22:24
quote:pejeka schreef op 24 juli 2015 @ 22:19:
[...]
"Oordeel" is dan ook een te groot woord. Verwondering misschien, waarom mensen zelf niet de moeite nemen dat te doen. Verwondering over die onverschilligheid, zo van "ik heb mijn mandje neergesmeten, en de volgende zoekt het maar uit". En dan heb ik zómaar het idee dat dié mensen dat in andere situaties ook denken en daarnaar handelen. Maar dat is dan misschien weer een onterecht oordeel.'Onverschilligheid' dat is al een oordeel.
[...]
"Oordeel" is dan ook een te groot woord. Verwondering misschien, waarom mensen zelf niet de moeite nemen dat te doen. Verwondering over die onverschilligheid, zo van "ik heb mijn mandje neergesmeten, en de volgende zoekt het maar uit". En dan heb ik zómaar het idee dat dié mensen dat in andere situaties ook denken en daarnaar handelen. Maar dat is dan misschien weer een onterecht oordeel.'Onverschilligheid' dat is al een oordeel.
AFSCHEID NEMEN BESTAAT PIET
vrijdag 24 juli 2015 om 22:31
Gisteren in Kruidvat.
Ik wilde wasmiddel kopen. De gangpaden zijn vaak erg smal bij Kruidvat en het wasmiddel stond ook nog eens in dozen op elkaar gestapeld. Er stond een vrouw met haar rug naar het wasmiddel toe. Ik vraag netjes of ik erbij mag. Geen reactie.
Nog een keer gevraagd. Zonder iets te zeggen gaat ze opzij.
Vervolgens sta ik naast haar om het wasmiddel in te laden. Plots begint zij, wederom zonder iets te zeggen, te duwen want mevrouw moest erdoor.
Serieus, hoe moeilijk is het om gewoon normaal te communiceren en je bek open te trekken? Ik word echt agressief van dit soort types.
Ik wilde wasmiddel kopen. De gangpaden zijn vaak erg smal bij Kruidvat en het wasmiddel stond ook nog eens in dozen op elkaar gestapeld. Er stond een vrouw met haar rug naar het wasmiddel toe. Ik vraag netjes of ik erbij mag. Geen reactie.
Nog een keer gevraagd. Zonder iets te zeggen gaat ze opzij.
Vervolgens sta ik naast haar om het wasmiddel in te laden. Plots begint zij, wederom zonder iets te zeggen, te duwen want mevrouw moest erdoor.
Serieus, hoe moeilijk is het om gewoon normaal te communiceren en je bek open te trekken? Ik word echt agressief van dit soort types.
vrijdag 24 juli 2015 om 22:45
quote:Lady-Voldemort schreef op 24 juli 2015 @ 22:28:
Gelukkig heb jij nooit ergens een oordeel over, Hats. Anders zou dit toch wel een rare post zijn .dat zeg ik dan ook niet. Maar godsallejesus, hoeveel pagina's gaat het hier nu al over beurtbalkjes, haastige klanten, treuzelende klanten, mandjes etc? Dan heb je toch geen leven als je je daarmee bezig houdt?
Gelukkig heb jij nooit ergens een oordeel over, Hats. Anders zou dit toch wel een rare post zijn .dat zeg ik dan ook niet. Maar godsallejesus, hoeveel pagina's gaat het hier nu al over beurtbalkjes, haastige klanten, treuzelende klanten, mandjes etc? Dan heb je toch geen leven als je je daarmee bezig houdt?
AFSCHEID NEMEN BESTAAT PIET
vrijdag 24 juli 2015 om 22:49
quote:hatsetats schreef op 24 juli 2015 @ 22:45:
[...]
dat zeg ik dan ook niet. Maar godsallejesus, hoeveel pagina's gaat het hier nu al over beurtbalkjes, haastige klanten, treuzelende klanten, mandjes etc? Dan heb je toch geen leven als je je daarmee bezig houdt?
Enlighten me, please?
Welke onderwerpen voegen wél iets toe aan het leven?
[...]
dat zeg ik dan ook niet. Maar godsallejesus, hoeveel pagina's gaat het hier nu al over beurtbalkjes, haastige klanten, treuzelende klanten, mandjes etc? Dan heb je toch geen leven als je je daarmee bezig houdt?
Enlighten me, please?
Welke onderwerpen voegen wél iets toe aan het leven?
vrijdag 24 juli 2015 om 22:54
quote:hatsetats schreef op 24 juli 2015 @ 22:45:
[...]
dat zeg ik dan ook niet. Maar godsallejesus, hoeveel pagina's gaat het hier nu al over beurtbalkjes, haastige klanten, treuzelende klanten, mandjes etc? Dan heb je toch geen leven als je je daarmee bezig houdt?Is toch juist leuk, lekker zeiken over niks? Zoals ik al zei: ik vind het wel een soort van therapeutisch. En het staat je ten allen tijde vrij om het topic niet te lezen natuurlijk.
[...]
dat zeg ik dan ook niet. Maar godsallejesus, hoeveel pagina's gaat het hier nu al over beurtbalkjes, haastige klanten, treuzelende klanten, mandjes etc? Dan heb je toch geen leven als je je daarmee bezig houdt?Is toch juist leuk, lekker zeiken over niks? Zoals ik al zei: ik vind het wel een soort van therapeutisch. En het staat je ten allen tijde vrij om het topic niet te lezen natuurlijk.
vrijdag 24 juli 2015 om 22:55
quote:Lady-Voldemort schreef op 24 juli 2015 @ 22:54:
[...]
Is toch juist leuk, lekker zeiken over niks? Zoals ik al zei: ik vind het wel een soort van therapeutisch. En het staat je ten allen tijde vrij om het topic niet te lezen natuurlijk.Die dooddoener had ik van iedereen verwacht maar niet van jou
[...]
Is toch juist leuk, lekker zeiken over niks? Zoals ik al zei: ik vind het wel een soort van therapeutisch. En het staat je ten allen tijde vrij om het topic niet te lezen natuurlijk.Die dooddoener had ik van iedereen verwacht maar niet van jou
AFSCHEID NEMEN BESTAAT PIET
vrijdag 24 juli 2015 om 23:04
quote:minnimouse schreef op 24 juli 2015 @ 22:31:
Serieus, hoe moeilijk is het om gewoon normaal te communiceren en je bek open te trekken? Ik word echt agressief van dit soort types.En deze dame was niet toevallig doof of doofstom waardoor normaal communiceren vrij lastig wordt ?
Serieus, hoe moeilijk is het om gewoon normaal te communiceren en je bek open te trekken? Ik word echt agressief van dit soort types.En deze dame was niet toevallig doof of doofstom waardoor normaal communiceren vrij lastig wordt ?
Niet geschoten is altijd mis
vrijdag 24 juli 2015 om 23:09
quote:Lady-Voldemort schreef op 24 juli 2015 @ 22:09:
Ik ben zo'n brave dodo die de stapel mandjes dan even netjes maakt voor ik de mijne er bovenop zet. Wat dan ook weer niet goed is, want dat duurt wel vijf seconden en degene die achter me staat begint dan weer te zuchten en te steunen omdat het nu wel vijf seconden langer duurt voordat ze haar bulletjes op de band kan zetten. Kortom het is niet goed of het deugt niet en daarom doe ik maar wat mij goed dunkt. Ik doe er in elk geval niemand kwaad mee denk ik dan maar.
Ik doe dat ook.
Als er geen tasjes meer bij de kassa hangen dan pak ik bij een andere kassa niet alleen een tasje voor mezelf, maar neem ik er een aantal mee, zodat er wel weer tasjes hangen. Als ik op een krukje sta omdat een product alleen nog maar achterin het vak staat, schuif ik de rest naar voren zodat een ander er wel bij kan, etc.
Daarom erger ik me zo vaak. Ik vind het irritant dat anderen dat niet doen. Dat is mijn probleem, want ik kan er niet vanuit gaan dat anderen dezelfde normen en waarden hebben, maar ik kan echt teleurgesteld worden. Ook in een supermarkt dus.
Goed voorbeeld zijn dus die mandjes. Bij de AH hebben ze nog een aantal donkerblauwe mandjes. Die zijn net iets kleiner dan de lichtblauwe. Vind ik ook al irritant, want als er een donkerblauw mandje in een lichtblauwe staat, past de rest er niet meer in. Zo sta ik dus de lichtblauwe en donkerblauwe mandjes te sorteren als ik toch bezig ben. En dan vervloek ik mezelf echt. Het ligt niet aan de anderen, het ligt echt aan mijn neurotische geest.
Ik ben zo'n brave dodo die de stapel mandjes dan even netjes maakt voor ik de mijne er bovenop zet. Wat dan ook weer niet goed is, want dat duurt wel vijf seconden en degene die achter me staat begint dan weer te zuchten en te steunen omdat het nu wel vijf seconden langer duurt voordat ze haar bulletjes op de band kan zetten. Kortom het is niet goed of het deugt niet en daarom doe ik maar wat mij goed dunkt. Ik doe er in elk geval niemand kwaad mee denk ik dan maar.
Ik doe dat ook.
Als er geen tasjes meer bij de kassa hangen dan pak ik bij een andere kassa niet alleen een tasje voor mezelf, maar neem ik er een aantal mee, zodat er wel weer tasjes hangen. Als ik op een krukje sta omdat een product alleen nog maar achterin het vak staat, schuif ik de rest naar voren zodat een ander er wel bij kan, etc.
Daarom erger ik me zo vaak. Ik vind het irritant dat anderen dat niet doen. Dat is mijn probleem, want ik kan er niet vanuit gaan dat anderen dezelfde normen en waarden hebben, maar ik kan echt teleurgesteld worden. Ook in een supermarkt dus.
Goed voorbeeld zijn dus die mandjes. Bij de AH hebben ze nog een aantal donkerblauwe mandjes. Die zijn net iets kleiner dan de lichtblauwe. Vind ik ook al irritant, want als er een donkerblauw mandje in een lichtblauwe staat, past de rest er niet meer in. Zo sta ik dus de lichtblauwe en donkerblauwe mandjes te sorteren als ik toch bezig ben. En dan vervloek ik mezelf echt. Het ligt niet aan de anderen, het ligt echt aan mijn neurotische geest.
Eigenlijk, ben ik een enorme burgertrut!!
vrijdag 24 juli 2015 om 23:15
quote:hatsetats schreef op 24 juli 2015 @ 22:55:
[...]
Die dooddoener had ik van iedereen verwacht maar niet van jou
He, toch leuk om eens onvoorspelbaar te zijn
Ik ben trouwens wel serieus hoor. Dat gezijk altijd van 'wat een stom topic'. Wat in vredesnaam is er nou leuk aan om speciaal in een topic te gaan schrijven dat je het een stom topic vindt. Ga dan liever wat nuttigs schrijven in de topics die je wel interessant vindt of zo.
[...]
Die dooddoener had ik van iedereen verwacht maar niet van jou
He, toch leuk om eens onvoorspelbaar te zijn
Ik ben trouwens wel serieus hoor. Dat gezijk altijd van 'wat een stom topic'. Wat in vredesnaam is er nou leuk aan om speciaal in een topic te gaan schrijven dat je het een stom topic vindt. Ga dan liever wat nuttigs schrijven in de topics die je wel interessant vindt of zo.
vrijdag 24 juli 2015 om 23:22
quote:Lady-Voldemort schreef op 24 juli 2015 @ 23:15:
[...]
He, toch leuk om eens onvoorspelbaar te zijn
Ik ben trouwens wel serieus hoor. Dat gezijk altijd van 'wat een stom topic'. Wat in vredesnaam is er nou leuk aan om speciaal in een topic te gaan schrijven dat je het een stom topic vindt. Ga dan liever wat nuttigs schrijven in de topics die je wel interessant vindt of zo.
Ik vind dit een heerlijk topic! Ik snap alleen echt waar werkelijk niet dat je in een supermarkt kan lopen en je over dit soort dingen nadenkt.
O ennuh kijk jij maar uit voor de taalpliessie....
[...]
He, toch leuk om eens onvoorspelbaar te zijn
Ik ben trouwens wel serieus hoor. Dat gezijk altijd van 'wat een stom topic'. Wat in vredesnaam is er nou leuk aan om speciaal in een topic te gaan schrijven dat je het een stom topic vindt. Ga dan liever wat nuttigs schrijven in de topics die je wel interessant vindt of zo.
Ik vind dit een heerlijk topic! Ik snap alleen echt waar werkelijk niet dat je in een supermarkt kan lopen en je over dit soort dingen nadenkt.
O ennuh kijk jij maar uit voor de taalpliessie....
AFSCHEID NEMEN BESTAAT PIET
vrijdag 24 juli 2015 om 23:35
Een supermarkt in Tsjechie (net aangekomen op camping, ff gauw wat boodschappen doen). Ik vroeg in het Duits aan de caissiere of ik bij het afrekenen ook extra geld kon pinnen. Dat wist ze niet, ging ze vragen aan de chef. En een vrouw in de rij begon uit ergernis opzichtig te steunen en met haar ogen te draaien.
Die heb ik toen in keurig Nederlands verteld dat ze niet zo moest zeuren en gewoon haar beurt moest afwachten.
Ze verstond er natuurlijk geen woord van maar ze begreep (denk ik) precies wat ik bedoelde.
Soms het het best handig om geen vreemde talen te spreken. Of althans net te doen alsof.
Die heb ik toen in keurig Nederlands verteld dat ze niet zo moest zeuren en gewoon haar beurt moest afwachten.
Ze verstond er natuurlijk geen woord van maar ze begreep (denk ik) precies wat ik bedoelde.
Soms het het best handig om geen vreemde talen te spreken. Of althans net te doen alsof.
Polygamie = intensieve vrouwhouderij
vrijdag 24 juli 2015 om 23:36
quote:hatsetats schreef op 24 juli 2015 @ 23:22:
[...]
Ik vind dit een heerlijk topic! Ik snap alleen echt waar werkelijk niet dat je in een supermarkt kan lopen en je over dit soort dingen nadenkt.
O ennuh kijk jij maar uit voor de taalpliessie....
Onbenullige ergernissen zijn inderdaad niet levensbepalend, maar soms wel lekker om je over op te winden. Of je in elk geval af te vragen waarom ze moeten ontstaan.
Rode draad is vaak (zoals ik net zei) dat veel mensen zich vaak, heus niet expres, of om anderen te pesten, gedragen zonder rekening te houden met een ander. En dat is helaas gedrag dat je steeds meer ziet, want wél rekening houden met een ander, als vanzelfsprekend, wordt steeds minder "als vanzelfsprekend" ervaren en aangeleerd. Ieder voor zich en god voor ons allen. En ja, dat merk je ook aan bepaald gedrag in supermarkten. Om dan nog maar eens een keer het legendarische voorbeeld aan te halen: mensen die hun mandje achteloos op de stapel smijten, schots en scheef, met de handvatten omhoog, zodat de volgende klant zijn mandje er niet netjes bovenop kan zetten. Dat zijn vaak dezelfde mensen die hun fiets recht voor de ingang neerzetten in plaats van in het fietsenrek "want ze hoeven alleen maar even een pakje sigaretten te halen". Dat er ondertussen bijna 50 mensen die de winkel in en uit willen gaan, hun nek zowat hebben gebroken over die fiets, interesseert ze niet. Ze snappen het ook niet. Want het was toch maar "even"? Dus als je ze er vriendelijk op aanspreekt, ben JIJ de zeikerd, vinden ze dan. Als vanzelfsprekend rekening houden met een ander zit niet meer in de manier van doen van veel mensen. En dat vind ik dan weer jammer.
[...]
Ik vind dit een heerlijk topic! Ik snap alleen echt waar werkelijk niet dat je in een supermarkt kan lopen en je over dit soort dingen nadenkt.
O ennuh kijk jij maar uit voor de taalpliessie....
Onbenullige ergernissen zijn inderdaad niet levensbepalend, maar soms wel lekker om je over op te winden. Of je in elk geval af te vragen waarom ze moeten ontstaan.
Rode draad is vaak (zoals ik net zei) dat veel mensen zich vaak, heus niet expres, of om anderen te pesten, gedragen zonder rekening te houden met een ander. En dat is helaas gedrag dat je steeds meer ziet, want wél rekening houden met een ander, als vanzelfsprekend, wordt steeds minder "als vanzelfsprekend" ervaren en aangeleerd. Ieder voor zich en god voor ons allen. En ja, dat merk je ook aan bepaald gedrag in supermarkten. Om dan nog maar eens een keer het legendarische voorbeeld aan te halen: mensen die hun mandje achteloos op de stapel smijten, schots en scheef, met de handvatten omhoog, zodat de volgende klant zijn mandje er niet netjes bovenop kan zetten. Dat zijn vaak dezelfde mensen die hun fiets recht voor de ingang neerzetten in plaats van in het fietsenrek "want ze hoeven alleen maar even een pakje sigaretten te halen". Dat er ondertussen bijna 50 mensen die de winkel in en uit willen gaan, hun nek zowat hebben gebroken over die fiets, interesseert ze niet. Ze snappen het ook niet. Want het was toch maar "even"? Dus als je ze er vriendelijk op aanspreekt, ben JIJ de zeikerd, vinden ze dan. Als vanzelfsprekend rekening houden met een ander zit niet meer in de manier van doen van veel mensen. En dat vind ik dan weer jammer.
Time for the real me to emerge, Possum! Get out the gladiolas!
