Halfbloedjes maar in de ogen van anderen toch buitenlanders.

Het moet toch eens een keer gezegd worden, ik weet dat velen zich beledigd zullen voelen maar ik beschrijf dit topic uit mijn eigen ervaringen.

Ik ben in Nederland geboren, ik heb een Nederlandse vader en ik draag ook zijn Nederlandse achternaam.
Mijn moeder komt uit het buitenland, uit Latijns-Amerika, ik wil niet zeggen uit welk land precies ivm privacy.

Al mijn hele leven wordt ik door Nederlanders gezien als een buitenlandse vrouw, zelfs door mijn Nederlandse vrienden.
Die zeggen dan bijvoorbeeld tegen mij : 'wat een rotweer vandaag zeg, koud en regen, waar jij vandaan komt is het altijd mooi weer, waarom ga je niet terug?'
Dan denk ik bij mezelf : 'terug'? Hoe kan ik nou ergens heen terug gaan als ik er nooit eerder gewoond heb?

Ik krijg met zulke opmerkingen direct het gevoel dat ik buiten de groep geplaatst wordt en als iemand die eigenlijk niet hier in Nederland thuis hoort.

En zo is het altijd zo geweest, altijd mij het gevoel geven dat ik niet hier vandaan kom.
Mijn Nederlandse vader, mijn familienaam en het feit dat ik hier geboren en getogen ben wordt volledig achterwege gelaten.

Zal het komen door mijn uiterlijk? Ik ben niet blond en ik heb ook geen blauwe ogen, wel ben ik ontzettend wit qua huidskleur.
Ik heb niet echt een heel opvallend buitenlands uiterlijk, maar absoluut geen typisch Nederlands uiterlijk, vaak genoeg denken mensen wel dat ik volledig Nederlands ben van afkomst maar als ze eenmaal weten dat mijn moeder uit het buitenland komt dan ben ik ook een buitenlander.

En de hele grap is namelijk, dat mijn moeder qua huidskleur nog witter dan mijn vader is en altijd verbrand onder de zon en mijn vader juist bruin wordt.
Ook heeft mijn moeder een lichte kleur ogen, lichter dan mijn vader.
Verder heeft ze wel zwart haar en is het wel echt een typisch latina vrouwtje.

Voor mijn broertje is het anders gesteld, die ziet er heel donker uit.
Tijdens sollicitaties heeft ie al vaker te horen gekregen : bent jij (en dan noemen ze zijn naam+achternaam) ik had een heel iemand anders verwacht.
Opvallend genoeg werd ie meestal uitgenodigd, maar na de ontmoeting meestal afgewezen.
Gelukkig heeft hij nu een vaste baan.

Ik zie vaker bij halfbloedjes waaronder ook mijn broertje, dat ze zich meer verbonden voelen met het andere land dan met Nederland...
Ra Ra Ra hoe zou dat nou toch komen...

Ik heb een keer meegemaakt op een verjaardag dat ik helemaal als buitenlandse werd benaderd en dat er een volbloed Portugese meid naast me zat en aan de andere kant een half Nederlandse/Italiaanse jongeman die als autochtonen werden behandeld aangezien ze toevallig blond waren met blauwe ogen.

Ik denk persoonlijk ook dat onze koningin Maxima zo goed in de smaak valt bij het volk omdat ze blank is, blond is en lang is.
Als het nou zo een Argentijnse indianen type of meer typische Zuid-Amerikaanse latina typetje was geweest was ze wel minder in de smaak gevallen, dat weet ik zeker.
Maar niet te spreken over de prinsessen, die worden ondanks dat het halfbloedjes zijn niet als buitenlanders beschouwd zoals ik, dankzij hun hoogblonde haren en zeer lichte voorkoming.

Wie heeft er nog meer één ouder afkomstig uit het buitenland en herkent zich in mijn ervaringen?

m-april schreef: ↑

10-09-2019 01:10

Ik ben een vrouw, heb groen/blauwe ogen, heb lang blond haar, ben 1.75m lang en draag geen bril. Ik draag nooit een witte driekwart legging en ook nooit slippers. Tuniekjes draag ik trouwens ook zo goed als nooit. Dus volgens jou zou ik dus geen typisch Hollands uiterlijk hebben en jouw logica volgend zou dat betekenen dat ik door mensen als niet Nederlands gezien zou worden.. Zie je zelf niet hoe belachelijk die logica van jou is?

Die kledingstijl en die kapsels was eigenlijk meer als grapje bedoeld om echt een stereotype te schetsen.

m-april schreef: ↑

10-09-2019 01:03

Ben je je ervan bewust dat je zelf enorm in hokjes denkt? In al jouw reacties lees ik eigenlijk alleen maar een projectie van je eigen denkbeelden en hokjes waar jij jezelf buiten hebt geplaatst zodat je iedereen behalve jezelf verantwoordelijk kunt houden voor de negatieve gevoelens die je ervaart.

Dat was meer als grap bedoeld, ik dacht laat ik zelf ook maar hokjes maken en stereotypes erin gaan dauwen.
Wordt andersom bij mij toch ook gedaan?
Maar ja alles wat ik op dit gebied heb meegemaakt zal wel volgens jou alleen een gevoel geweest zijn, een productie van mijn eigen fantasie.......

SinRostro schreef: ↑

10-09-2019 13:32

Hahaha ok ik denk dat het sarcasme een beetje verloren is geraakt in de discussie. Ik denk alleen wel dat ik snap wat m-april probeert te zeggen. Als je al begint door jezelf als buitenstaander te beschouwen dan zal je door anderen wrs ook eerder zo beschouwd worden.

Echter, het één sluit het ander niet uit. Je kan jezelf hartstikke Nederlander voelen maar dan nog heb ik te maken gehad met situaties waarin pijnlijk duidelijk werd dat de ander mij als anders/buitenlander/allochtoon zag of benaderde.

Juist ik heb precies hetzelfde, ik voel me ook Nederlands en mijn cultuur is ook Nederlands.
Als ik in het buitenland kom en mij wordt gevraagd waar ik vandaan kom dan zeg ik dat ik Nederlands ben, ik zeg nooit van mijn vader is dit en mijn moeder is dat.
Dat komt pas ter sprake als er naar gevraagd wordt of als ik meer een vriendschappelijke band met die persoon krijg.
Maar ondanks dat ik me Nederlands voel wordt ik toch vaak door volle autochtone Nederlanders als buitenlander in een hokje geduwd en dat is waar ik me aan erger.
Ik praat niet met een buitenlands accent, ik draag geen hoofddoek, ik doe of geloof in niks wat niet westers is, dus ik begrijp niet waarom mensen zo moeten doen.
Andersom als ik in mijn moeders land ben wordt ik nooit als 'die Nederlandse' beschouwd maar wordt ik echt binnen de groep opgenomen en dat terwijl het daar overduidelijker is dan hier dat ik er qua uiterlijk niet 100% vandaan kom.

Zhy schreef: ↑

10-09-2019 14:16

Nou ja TO heeft een Latijns Amerikaanse moeder en voelt het wel zo. Waarschijnlijk is TO wel 'gekleurd' anders snap ik het verschil in beleving tussen TO en mijn kinderen niet goed.

Nee ik ben absoluut niet gekleurd, ik ben zo spierwit als het maar kan, mensen maken daar vaak vervelende opmerkingen over in de zomer.
Wel heb ik grote pikzwarte ogen, zo zwart dat de pupil nauwelijks te zien is en in heb heel steil lichtbruin haar, als kind was het blond.
Maar ik heb gewoon geen typisch Nederlandse gelaatstrekken, daar ligt het er meer aan.
Soms zijn er mensen die het niet opvallen en soms zijn er mensen die het wel aan mij zien.

De belevingen die ik ervaar komen pas wanneer ik heb verteld dat ik een zuid Amerikaanse moeder heb, dan wordt ik snel in het buitenlanders hokje geduwd en moet ik maar steeds verantwoording gaan leggen waarom ik hier in de regen zit en niet daar in de zon.

Cateautje schreef: ↑

10-09-2019 14:09

Ik denk dat het vaak op de spits wordt gedreven bij één bepaalde achtergrond en dat alle andere achtergronden daar geen last van hebben.

Ik denk dat je daar grotendeels gelijk in hebt.
Als je bijvoorbeeld kwart Nederlands kwart Pools kwart Noors en kwart Engels bent dan zullen Nederlanders je niet snel een buitenlander noemen dan iemand die bijvoorbeeld driekwart Nederlands en maar een kwart Nigeriaans is.

monalisalove schreef: ↑

10-09-2019 15:25

To, als je je stoort aan een vraag of opmerking over je afkomst, geef je dat dan ook aan? En dan een hele brutale vraag, heb je dat ook als iemand een vraag stelt over het feit dat je nu een vrouw bent? Ik begrijp gedeeltelijk jou ergernis, ik ben half Nederlands en de andere helft is een bonte mix. Laatst werd ik bijna als leugenaar weggezet omdat ze zich niet konden voorstellen dat een kwart zuid Amerikaans, zodanig mijn uiterlijk bepaalt. Toen voelde ik na lange tijd eigenlijk wel weer de bekrompenheid van mensen in vooroordelen. Ik ben nog nooit naar het land van mijn moeder geweest en toch als men hoort wat mijn roots zijn, dan gaan ze met accent praten, terwijl ik niet eens de taal zelf spreek. Of ik moet alle gerechten uit dat land aanhoren. Dit vind ik overigens wel een andere orde dan uit nieuwsgierigheid vragen wat mijn roots zijn, omdat ze die niet kunnen raden.

Nee eerlijk gezegd geef ik dat niet aan, wat ik dan wel doe is dat ik dan expres over mijn Nederlandse afkomst ga vertellen, om ze er aan te herinneren dat ik hier ook vandaan kom.
En dat is het punt waarop mensen kwaad worden.
Over mijn gender heb ik nooit problemen mee omdat ik er als een vrouw uit zie en klink, tenzij ik het er zelf over heb, dan wordt er bijvoorbeeld gevraagd hoe ik vroeger heette als man en of ik van onderen ook geopereerd ben.
Wat die naam betreft geef ik dat wel altijd aan dat dat niemand wat aan gaat, dat ze me nu kennen en niet vroeger.
Over dat laatste ook, dan zeg ik wel heel brutaal terug van doe jij je broek maar omlaag, ik kan bij jou ook niet met 100% zeker weten wat er onder zit, je weet het immers maar nooit.
Alhoewel ik er hier op forums en online er geen geheim van maak dat ik van onderen niet geopereerd ben, want die doe ik echt niet weg ik lijk wel gek om dat weg te doen.
Natuurlijk had ik het anders gewild maarja zo wil iedereen wel wat.
Maar zo in real life beantwoord ik dat niet.

SinRostro schreef: ↑

10-09-2019 13:21

Dat kwaad worden heb ik dus nog nooit meegemaakt. Maar ik heb ook weinig te vertellen over m’n Nederlandse roots want daar weten we niet zoveel vanaf. Toch ben ik wel benieuwd hoe zo’n gesprek dan gaat. Wat is de vraag, wat geef je als antwoord en wat is het punt waarop de ander boos wordt en waar merk je dat dan aan?
Ik kan me er zo weinig bij voorstellen namelijk, dat je boos wordt omdat iemand iets over zichzelf vertelt

De vraag of het gesprek gaat meestal over het weer of over vakanties.
Of over een zogenaamd passioneel en vurig karakter wat ik absoluut niet heb.
Dan begint het met: waar jij vandaan komt is het dit of dat, of als ik toevallig zeg dat ik het koud heb is er weleens gezegd: ja dat komt door je zuid Amerikaanse bloed...
Altijd maar dat wijzen op mijn halve buitenlandse afkomst.
Hoe ik merk dat ze kwaad worden als ik het over mijn Nederlandse afkomst heb is dat ze rood worden en er snel een punt achter het onderwerp zetten als ik dan zeg dat ik bijvoorbeeld hutspot ga eten met rookworst, of dat ik in mijn vrije tijd klederdrachten maak uit de streek waar mijn vader vandaan komt.
Dan zie ik boze rode hoofden die niet meer verder geïnteresseerd zijn in wat ik zeg.
Ze hebben liever als antwoord dat ik lekker veel peper in me eten zal strooien vanavond en dat ik niet kan wachten om TERUG te gaan naar mijn eigen warme landje.

Ja zoiets stoms ja, ik had vroeger een Angolees meisje in me klas waar dat ook aan gevraagd werd, of zij ook verbrandde onder de zon.
Natuurlijk zei ze, dat ook zij pijn kon krijgen door de zon.
De leerkracht vertelde toen dat in Afrika de zon feller schijnt en dat daarom Afrikanen meer pigment in hun huid hadden, om zich zo tegen de zon te beschermen waarop een jongen toen antwoordde : dat begrijp ik nou niet, zwart trekt toch juist warmte aan en wit weerkaatst het toch? Wat zou jij het dan ongelooflijk warm hebben onder de zon...