Overig
alle pijlers
Huisvrouw
maandag 24 juli 2017 10:46
Wat vinden jullie van een huisvrouw en als je daar bewust voor kiest?
Not done, afhankelijk van cultuur of achtergrond, ouderwets?
Ben zelf nu inmiddels voor een groot deel huisvrouw maar niet altijd geweest.
Zelf vind ik het fijn maar merk natuurlijk wel dat dit soms eigenlijk moeilijk wordt begrepen.
Not done, afhankelijk van cultuur of achtergrond, ouderwets?
Ben zelf nu inmiddels voor een groot deel huisvrouw maar niet altijd geweest.
Zelf vind ik het fijn maar merk natuurlijk wel dat dit soms eigenlijk moeilijk wordt begrepen.
maandag 21 augustus 2017 08:47
Wil iedereen de bijdrage van Amand dan ook even goed lezen? Fijn dank jullie wel.herfstappeltaart schreef: ↑21-08-2017 07:40Kort en bondig. Duidelijk en overzichtelijk. Geen veroordelingen. Kortom: geweldige conclusie binnen de kaders van deze discussie.
Wil iedereen de bijdrage van koffiekop even goed lezen? Fijn dankjulliewel.
Ook kort en bondig zonder veroordeling. Kortom lees het hele topic even opnieuw!
maandag 21 augustus 2017 09:08
Studenten zijn volwassen. En weten ook nog eens het verschil tussen verantwoording en verantwoordelijkheid.
maandag 21 augustus 2017 09:18
Ieder zijn ding ken zat studenten die niet verantwoordelijk zijn heb zelf ook gestudeerd en heb genoeg gezien. Maar dat is mijn mening mijn manier van opvoeden en wat een ander doet moet een ander weten
maandag 21 augustus 2017 09:52
Om het weer even on topic te trekken: zou jij dan ook het niet zien zitten om een vrouw van bijv. 50 of 60, die zelf een paar kinderen heeft grootgebracht - een soort van oma figuur dus, maar dan betaald - , na schooltijd op jullie kind(eren) te laten passen terwijl jullie werken?Vertrouw je oppassen echt alleen aan familie toe? Je kind zit toch ook bij een juf of meester in de klas, gaat wellicht op een sport met een trainer/coach, muziekles bij een muziekleraar, etc. Of gaat het je om het punt dat zo iemand dan 1 op 1 met je kind is zonder verder toezicht? Kan ik me voorstellen hoor, voor ons is dat een van de belangrijkste redenen om geen gastouder (aan huis) te hebben maar KDV en BSO.
maandag 21 augustus 2017 09:56
Ik vond het een prima post van Koffiekop en prima dat jij je er ook bij aansluit. Maar die laatste belerende zin van je wekt bij mij wel irritatie op, iedereen bepaalt hier zelf wel welke post hij goed vindt en niet en wat hij als conclusie trekt uit de discussie, dat hoef je mensen niet op te leggen.herfstappeltaart schreef: ↑21-08-2017 07:40Kort en bondig. Duidelijk en overzichtelijk. Geen veroordelingen. Kortom: geweldige conclusie binnen de kaders van deze discussie.
Wil iedereen de bijdrage van koffiekop even goed lezen? Fijn dankjulliewel.
maandag 21 augustus 2017 11:04
Ik haal dit er allemaal niet bij hoor en heb ook helemaal geen behoefte daar een discussie over te voeren of een verklaring af te Leggen wat mij betreft moet iedereen lekker doen wat ze zelf willen. Wat kan jou dat nou schelen wie er op mijn kinderen paste net zo min dat het mij niet kan schelen wat andere doen.nicole123 schreef: ↑21-08-2017 09:52Om het weer even on topic te trekken: zou jij dan ook het niet zien zitten om een vrouw van bijv. 50 of 60, die zelf een paar kinderen heeft grootgebracht - een soort van oma figuur dus, maar dan betaald - , na schooltijd op jullie kind(eren) te laten passen terwijl jullie werken?Vertrouw je oppassen echt alleen aan familie toe? Je kind zit toch ook bij een juf of meester in de klas, gaat wellicht op een sport met een trainer/coach, muziekles bij een muziekleraar, etc. Of gaat het je om het punt dat zo iemand dan 1 op 1 met je kind is zonder verder toezicht? Kan ik me voorstellen hoor, voor ons is dat een van de belangrijkste redenen om geen gastouder (aan huis) te hebben maar KDV en BSO.
maandag 21 augustus 2017 11:34
Ik bedoelde het als oprechte vraag, sorry als je je aangevallen voelt. Het ging erom dat zelf thuis kunnen zijn na schooltijd hier als argument opgeworpen werd waarom het goed/fijn/handig is om huisvrouw te zijn, dat droegen o.a. jij, Blondie en Pejeka volgens mij aan. En dan probeer ik (en volgens mij ook een aantal anderen) te begrijpen wat het punt dan is om je kind achter te laten bij een (goede, ervaren, betrouwbare) oppas aan huis. Zeker als je je kind achterlaten op school, een sportclub of muziekles wel prima vindt. Maar als je daar geen antwoord op wilt geven ook prima hoor.Lovely7 schreef: ↑21-08-2017 11:04Ik haal dit er allemaal niet bij hoor en heb ook helemaal geen behoefte daar een discussie over te voeren of een verklaring af te Leggen wat mij betreft moet iedereen lekker doen wat ze zelf willen. Wat kan jou dat nou schelen wie er op mijn kinderen paste net zo min dat het mij niet kan schelen wat andere doen.
maandag 21 augustus 2017 11:51
Nee hoor ik bedoel het niet naar jou toe maar in t algemeen. En je kinderen zijn een stukje ouder als ze naar school gaan en sporten of andere hobby's krijgen. Ik heb mij nooit druk hoeven maken om oppas omdat ik familie had die dat graag wilde en wat natuurlijk ook best wel een luxe is. Dus dan wist je ongeveer wel waar je kinderen waren of hoe degene met je kinderen om gaan. Dus ik heb mij eerlijk gezegd nooit hoeven verdiepen in een andere vorm van oppas of het nu studenten buurmeisjes of een oudere dame zou zijn. Ik zou ook nooit iemand daarin veroordelen want dat die keuze is geheel aan hun. En echt veel meer heb ik er niet over te zeggen of een mening over. Het is nooit aan de orde geweest. Maar ik snap niet dat een oppas meisje van 14 of ouder off-topic is en een student niet. Wij hebben hier in de buurt een meisje dat oppast in een gezin van drie en om drie uur de kindjes ophaalt en wacht tot de ouders thuis zijn. Ik vind dat zelf persoonlijk veel te onverantwoordelijk.nicole123 schreef: ↑21-08-2017 11:34Ik bedoelde het als oprechte vraag, sorry als je je aangevallen voelt. Het ging erom dat zelf thuis kunnen zijn na schooltijd hier als argument opgeworpen werd waarom het goed/fijn/handig is om huisvrouw te zijn, dat droegen o.a. jij, Blondie en Pejeka volgens mij aan. En dan probeer ik (en volgens mij ook een aantal anderen) te begrijpen wat het punt dan is om je kind achter te laten bij een (goede, ervaren, betrouwbare) oppas aan huis. Zeker als je je kind achterlaten op school, een sportclub of muziekles wel prima vindt. Maar als je daar geen antwoord op wilt geven ook prima hoor.
maandag 21 augustus 2017 12:08
Nou nee hoor. Ik heb de hele (oeverloze) discussie gevolgd en er tot op zekere hoogte aan deelgenomen. Tot ik er moedeloos van werd.
De veroordelingen blijven je rond de oren vliegen dus ik was blij verrast door de bijdrage van koffiekop.
. Wat mij betreft slaat ze de spijker op z'n kop en ik heb er niks aan toe te voegen.
maandag 21 augustus 2017 12:10
Ik doe met je mee ben er nu ook wel klaar meeherfstappeltaart schreef: ↑21-08-2017 12:08Nou nee hoor. Ik heb de hele (oeverloze) discussie gevolgd en er tot op zekere hoogte aan deelgenomen. Tot ik er moedeloos van werd.
De veroordelingen blijven je rond de oren vliegen dus ik was blij verrast door de bijdrage van koffiekop.
Wat mij betreft slaat ze de spijker op z'n kop en ik heb er niks aan toe te voegen.
maandag 21 augustus 2017 12:31
Het gaat er inderdaad om of je het welzijn van je kinderen en van jezelf en je partner in de gaten houdt, of je nu fulltime werkt, of parttime, of dat je thuis alles draaiende houdt en misschien onbetaald vrijwilligerswerk doet.
Hoe je ook je tijd indeelt en hoe je ook aan je geld komt, als alle partijen goed samenwerken en tevreden zijn met de afspraken die gemaakt zijn en gelukkig zijn met de gang van zaken dan is het goed.
Ik vind het ook belangrijk dat de ouders gelukkig zijn, omdat het een van de voorwaarden is voor het geven van een goede opvoeding.
Dus als een ouder behoefte heeft of de noodzaak voelt om zich nuttig te maken in de maatschappij door buitenshuis geld te verdienen dan moet hij/zij dat doen, binnen de grenzen van wat haalbaar is.
Financieel en als het gaat om zorgtaken.
Een goede huisvrouw zijn dat betekende vroeger overigens iets heel anders.
Een huisvrouw verdiende soms wel degelijk geld buitenshuis.
Huisvrouw zijn betekende eigenlijk dat je een heel huishouden draaiende wist te houden en ook de opvoeding van de kinderen wist te verzorgen.
Of je dat nu aan een nanny overliet of niet.
Dat je dat zo slim mogelijk en zo efficient mogelijk deed.
Dat is nu nog steeds zo volgens mij en hoe je het ook regelt, als je het maar regelt.
Kinderen zullen overigens vrijwel alles wat je ze leert in het begin normaal vinden.
Dus als je oppas voor ze regelt, of dat je nou thuisblijft, dan vinden ze dat normaal, want zo gaat het nu eenmaal en ze hebben vaak geen ander referentiekader.
Als ze maar voldoende liefde en aandacht en grenzen krijgen.
Voor kinderen geldt: probeer gewoon op hen te blijven letten of ze nog gelukkig zijn, houdt contact, zorg voor ze, laat ze wat vrijer als ze ouder worden, geef ze normen en waarden mee zo goed als je kunt en: de meeste ouders doen gewoon hun best binnen wat voor hen haalbaar is.
Voor de 1 is dat thuisblijfmoeder zijn, voor de andere is dat dat er een vader is die thuisblijft en weer een ander laat oma oppassen of de bso.
Het ene is niet beter of slechter dan het andere.
Het is belangrijk dat beide ouders gelukkig zijn met de situatie en achter hun keuzes staan om de kinderen ook gelukkig te kunnen maken en genoeg aandacht te kunnen geven, op welke manier dan ook.
En het is ook belangrijk dat er genoeg geld is om een huishouden draaiende te houden.
En iedereen doet dat dus op de manier die het beste bij hem of haar past.
Hoe je ook je tijd indeelt en hoe je ook aan je geld komt, als alle partijen goed samenwerken en tevreden zijn met de afspraken die gemaakt zijn en gelukkig zijn met de gang van zaken dan is het goed.
Ik vind het ook belangrijk dat de ouders gelukkig zijn, omdat het een van de voorwaarden is voor het geven van een goede opvoeding.
Dus als een ouder behoefte heeft of de noodzaak voelt om zich nuttig te maken in de maatschappij door buitenshuis geld te verdienen dan moet hij/zij dat doen, binnen de grenzen van wat haalbaar is.
Financieel en als het gaat om zorgtaken.
Een goede huisvrouw zijn dat betekende vroeger overigens iets heel anders.
Een huisvrouw verdiende soms wel degelijk geld buitenshuis.
Huisvrouw zijn betekende eigenlijk dat je een heel huishouden draaiende wist te houden en ook de opvoeding van de kinderen wist te verzorgen.
Of je dat nu aan een nanny overliet of niet.
Dat je dat zo slim mogelijk en zo efficient mogelijk deed.
Dat is nu nog steeds zo volgens mij en hoe je het ook regelt, als je het maar regelt.
Kinderen zullen overigens vrijwel alles wat je ze leert in het begin normaal vinden.
Dus als je oppas voor ze regelt, of dat je nou thuisblijft, dan vinden ze dat normaal, want zo gaat het nu eenmaal en ze hebben vaak geen ander referentiekader.
Als ze maar voldoende liefde en aandacht en grenzen krijgen.
Voor kinderen geldt: probeer gewoon op hen te blijven letten of ze nog gelukkig zijn, houdt contact, zorg voor ze, laat ze wat vrijer als ze ouder worden, geef ze normen en waarden mee zo goed als je kunt en: de meeste ouders doen gewoon hun best binnen wat voor hen haalbaar is.
Voor de 1 is dat thuisblijfmoeder zijn, voor de andere is dat dat er een vader is die thuisblijft en weer een ander laat oma oppassen of de bso.
Het ene is niet beter of slechter dan het andere.
Het is belangrijk dat beide ouders gelukkig zijn met de situatie en achter hun keuzes staan om de kinderen ook gelukkig te kunnen maken en genoeg aandacht te kunnen geven, op welke manier dan ook.
En het is ook belangrijk dat er genoeg geld is om een huishouden draaiende te houden.
En iedereen doet dat dus op de manier die het beste bij hem of haar past.
maandag 21 augustus 2017 12:51
Het was niet belerend bedoeld maar wel als extra aandacht vestigen op een voor mij hele zinnige post van Koffiekop.nicole123 schreef: ↑21-08-2017 09:56Ik vond het een prima post van Koffiekop en prima dat jij je er ook bij aansluit. Maar die laatste belerende zin van je wekt bij mij wel irritatie op, iedereen bepaalt hier zelf wel welke post hij goed vindt en niet en wat hij als conclusie trekt uit de discussie, dat hoef je mensen niet op te leggen.
Belerend zijn al heel veel andere posts in dit topic, dus bij deze mijn excuses als ik die indruk heb gewekt.
maandag 21 augustus 2017 12:55
Eens, met het verschil dat nu zowel de man als de vrouw hiervoor verantwoordelijk zijn. Het is niet meer de taak van de (huis)vrouw maar van een stel gezamenlijk om de zorg, opvoeding en het huishouden te regelen, op wat voor manier dan ook. Helaas hebben ook tegenwoordig nog veel mensen in de praktijk het beeld van de (huis)vrouw die het thuisfront als verantwoordelijkheid heeft, getuige bijv. dat toen wij kinderen kregen allerlei mensen aan mij vroegen of/hoeveel ik bleef werken en niemand dat aan mijn man vroeg.shisha schreef: ↑21-08-2017 12:31Een goede huisvrouw zijn dat betekende vroeger overigens iets heel anders.
Een huisvrouw verdiende soms wel degelijk geld buitenshuis.
Huisvrouw zijn betekende eigenlijk dat je een heel huishouden draaiende wist te houden en ook de opvoeding van de kinderen wist te verzorgen.
Of je dat nu aan een nanny overliet of niet.
Dat je dat zo slim mogelijk en zo efficient mogelijk deed.
Dat is nu nog steeds zo volgens mij en hoe je het ook regelt, als je het maar regelt.
dinsdag 22 augustus 2017 09:07
Werd hier in het begin op een ander topic gewezen met hetzelfde soort onderwerp dus was daar al ingelezen en dit topic verdween wat naar beneden in m'n lijst van reacties.
Ben zelf dus tevreden als huisvrouw wat ik nu sinds niet zo lang ben.
Of dit wel of niet geëmancipeerd is daar denk ik niet echt aan.
Ben eerder reeds huisvrouw geweest en vond dit toen ook al bijzonder fijn.
Dit was na de geboorte van mijn twee kinderen die niet veel in leeftijd schelen.
Vanwege eerst de periode zwangerschapsverlof, de bevalling, borstvoeding/ kolven het ontzwangeren, was ik echt een moederkloek.
Mijn eerste was een huilbaby en droeg hem maanden in een doek op mijn lichaam.
Was een beetje een alternatieve moeder en m'n kinderen en ik waren altijd samen de eerste periode maar hun vader was ook erg betrokken en nog.
Dat ik het huishouden en dergelijke deed zag ik niet als een straf of ongeëmancipeerde daad ofzo.
Het was gewoon wie ik ben.
Toen mijn ex en ik besloten uit elkaar te gaan moest ik weer flink aan de bak.
Vond dit afschuwelijk maar het ging uiteindelijk wel.
Oppas regelen was moeilijk, steeds wisselend, mijn ouders werkte toen zelf nog volop.
Gestrest op mijn vrije dag probeerde ik de moeder even te zijn die ik daarvoor was dus de relaxe creatieve moeder die ergens met hen de natuur in dook om de kinderen uit de stad te halen maar vaak werd het een dagje volgepropt om maar te compenseren.
Hoe mijn huis er uit ging zien was ook wat, ruimde op en alles natuurlijk maar zo fris en schoon al ervoor was het toch niet meer dus ergerde me daar ook aan maar had gewoon niet genoeg tijd ervoor.
Maakte wel eens schoon tot 3 uur snachts maar dacht als het zo moet dan laat maar dus moest bijstellen.
In de vakanties deed ik dan en mega grote schoonmaak zodat het er weer FF tegenaan kon.
Ik was dus echt gezegend toen ik nog huisvrouw/ moeder was en ben mijn ex erg dankbaar dat dit toen mogelijk was.
In de goeie tijden van onze relatie waren er gewoon een eenheid en of dat nou geëmancipeerd was of niet, dat boeide niet zo, we waren samen een stel ouders en of de een meer of minder thuis met de kindjes was, mijn natuur zei iig dat ik bij mijn kroost moest zijn.
Zo hadden we het van te voren ook in gedachten.
Als dat niet had gekund dan was het toch anders geweest...
Daarnaast hadden wij het niet echt breed maar we leefden ook niet lux, ontdekte toen wat voor troep we eigenlijk hadden en hoeveel geld we daarvoor uit besteedden aan shity nonsens.
Heb sowieso wel heel veel respect voor alle werkende moeders en vaders.
Vind het heel knap hoe alles wordt verzorgd en bewonder ook de tijd die vrijgemaakt wordt voor de kinderen als ik om me heen kijk.
Ben zelf dus tevreden als huisvrouw wat ik nu sinds niet zo lang ben.
Of dit wel of niet geëmancipeerd is daar denk ik niet echt aan.
Ben eerder reeds huisvrouw geweest en vond dit toen ook al bijzonder fijn.
Dit was na de geboorte van mijn twee kinderen die niet veel in leeftijd schelen.
Vanwege eerst de periode zwangerschapsverlof, de bevalling, borstvoeding/ kolven het ontzwangeren, was ik echt een moederkloek.
Mijn eerste was een huilbaby en droeg hem maanden in een doek op mijn lichaam.
Was een beetje een alternatieve moeder en m'n kinderen en ik waren altijd samen de eerste periode maar hun vader was ook erg betrokken en nog.
Dat ik het huishouden en dergelijke deed zag ik niet als een straf of ongeëmancipeerde daad ofzo.
Het was gewoon wie ik ben.
Toen mijn ex en ik besloten uit elkaar te gaan moest ik weer flink aan de bak.
Vond dit afschuwelijk maar het ging uiteindelijk wel.
Oppas regelen was moeilijk, steeds wisselend, mijn ouders werkte toen zelf nog volop.
Gestrest op mijn vrije dag probeerde ik de moeder even te zijn die ik daarvoor was dus de relaxe creatieve moeder die ergens met hen de natuur in dook om de kinderen uit de stad te halen maar vaak werd het een dagje volgepropt om maar te compenseren.
Hoe mijn huis er uit ging zien was ook wat, ruimde op en alles natuurlijk maar zo fris en schoon al ervoor was het toch niet meer dus ergerde me daar ook aan maar had gewoon niet genoeg tijd ervoor.
Maakte wel eens schoon tot 3 uur snachts maar dacht als het zo moet dan laat maar dus moest bijstellen.
In de vakanties deed ik dan en mega grote schoonmaak zodat het er weer FF tegenaan kon.
Ik was dus echt gezegend toen ik nog huisvrouw/ moeder was en ben mijn ex erg dankbaar dat dit toen mogelijk was.
In de goeie tijden van onze relatie waren er gewoon een eenheid en of dat nou geëmancipeerd was of niet, dat boeide niet zo, we waren samen een stel ouders en of de een meer of minder thuis met de kindjes was, mijn natuur zei iig dat ik bij mijn kroost moest zijn.
Zo hadden we het van te voren ook in gedachten.
Als dat niet had gekund dan was het toch anders geweest...
Daarnaast hadden wij het niet echt breed maar we leefden ook niet lux, ontdekte toen wat voor troep we eigenlijk hadden en hoeveel geld we daarvoor uit besteedden aan shity nonsens.
Heb sowieso wel heel veel respect voor alle werkende moeders en vaders.
Vind het heel knap hoe alles wordt verzorgd en bewonder ook de tijd die vrijgemaakt wordt voor de kinderen als ik om me heen kijk.
anoniem_290325 wijzigde dit bericht op 22-08-2017 11:07
2.13% gewijzigd
dinsdag 22 augustus 2017 09:46
Oeps vind dit heel sneu voor de vrouwen waarop je doelt.fashionvictim schreef: ↑12-08-2017 20:21Wat is er nu weer erg aan? Het is gewoon een feit dat laagopgeleide vrouwen het vaakst huisvrouw zijn, en hoogopgeleide vrouwen het minst. Ergo: niet de keuze voor huisvrouw is de oorzaak van een gebrek aan intelligentie, het gebrek aan intelligentie veroorzaakt de keuze.
En dat is toch ook logisch? Pejeka heeft al hartstochtelijk en veelvuldig betoogd dat mensen met weinig intelligentie alleen maar suffe, duffe klotebaantjes hebben waar ze geen enkele voldoening uithalen, dus dat je dan liever thuis met je kinderen gaat kleien begrijp ik wel.
Zou kunnen dat zij misschien geen hoge opleiding hebben of sommigen meer moeite hebben om te leren.
We zijn niet allemaal gezegend met een stel hersenen die voldoen aan een bepaalde mate van intelligentie en daaruit intelligent gedrag vloeit.
Kan toch...
Je bent niet wat, waar of soort werk je wel of niet doet.
Gelukkig niet.
Maar uit de hoogte op iemand neerkijken vindt ik wel erg laag.
Deze vrouwen zouden misschien in grootmoeders tijd ws toppers zijn geweest.
En nu worden ze afgeschreven omdat we in een maatschappij leven waarin ze door bepaalde types als waardeloos, nutteloos worden gezien..
Mijns inziens zijn dit ook de vrouwen die nog net als onze oma's konden zijn.
Alleen is daar nu geen mogelijkheid meer toe.
Relaties stranden, het huwelijk is geen garantie meer.
En al is er wel een langdurend huwelijk, dan nog.
Echter vind ik het echt sneu om deze vrouwen zo te bestempelen.
Ondanks dat ik ook wel weet hoe het eraan toe kan gaan.
Deze eigenlijk ' echte huisvrouw/ oermoeders' zijn in jouw ogen dan minderwaardig en lijken nergens op maar dat komt ook omdat zij zich ms geen raad met zichzelf weten met al die flitsende vrouwen om zich heen en zij maar eventueel als een sloffende partij achter de kinderwagen sjokken.
Ooit waren zij toch helden?
Beetje filosofisch allemaal maar mag de resterende huisvrouw moeder ff tijd om verder te gaan naar het eventuele volgende niveau als ze dat wil.
anoniem_290325 wijzigde dit bericht op 22-08-2017 11:28
4.64% gewijzigd
dinsdag 22 augustus 2017 10:37
Tsja, weet je, ik ben ook niet intelligent als je dat IQ-gewijs zou bekijken. En ik heb ook een opleiding waar ik geen reet mee kan. Wat FV schrijft klopt in mijn geval, al is dat uiteraard niet zo fijn om te lezen(aan de andere kant wen je er wel aan, het doet je zelfbeeld alleen niet zo goed, FV is uiteraard niet de enige die er zo over denkt). Het rottige is dat ik wel degelijk hersencapaciteit heb, maar een ernstig geval van dyscalculie ben, waardoor ik zelfs de meest simpele sommetjes niet kan oplossen(denk aan niveau groep 4) en dat dus een opleiding van enig niveau ernstig in de weg staat, plus dat dyscalculie nog meer problemen met zich meebrengt dan slechts niet kunnen rekenen. Allerlei soorten (bij)les hebben geen enkele verbetering gebracht en het hielp ook niet echt mee dat een hoop mensen, ik noem bijvoorbeeld docenten, echt geen flauw idee hebben(wellicht tegenwoordig wat meer) wat dyscalculie inhoudt.
Als ik een betere opleiding had kunnen doen, met meer toekomstperspectief, had ik dat gedaan en was het allemaal niet zo gelopen zoals het gegaan is. En ook nu breek ik mijn hoofd nog regelmatig over opleidingen die ik zou kunnen doen, maar vind maar eens iets, wat ook nog te combineren is met een groot gezin, twee kinderen met ASS, vrijwilligerswerk, vrijwilligerswerk op school en een echtgenoot die wel de baan van zijn leven heeft gevonden(en daar dus zijn hele gezin mee onderhoudt, daar ga ik dus niet over klagen), maar dat wel in het buitenland doet.
En als ik daar dan de hoon van andere vrouwen(mannen hoor ik daar eigenlijk zelden over), voor over me heen krijg, dan is dat zo. En ik zou uiteraard liegen als ik zou zeggen dat me dat geen reet doet, want geen mens vindt dat leuk.
Als ik een betere opleiding had kunnen doen, met meer toekomstperspectief, had ik dat gedaan en was het allemaal niet zo gelopen zoals het gegaan is. En ook nu breek ik mijn hoofd nog regelmatig over opleidingen die ik zou kunnen doen, maar vind maar eens iets, wat ook nog te combineren is met een groot gezin, twee kinderen met ASS, vrijwilligerswerk, vrijwilligerswerk op school en een echtgenoot die wel de baan van zijn leven heeft gevonden(en daar dus zijn hele gezin mee onderhoudt, daar ga ik dus niet over klagen), maar dat wel in het buitenland doet.
En als ik daar dan de hoon van andere vrouwen(mannen hoor ik daar eigenlijk zelden over), voor over me heen krijg, dan is dat zo. En ik zou uiteraard liegen als ik zou zeggen dat me dat geen reet doet, want geen mens vindt dat leuk.
dinsdag 22 augustus 2017 10:57
LaFleurNoire schreef: ↑22-08-2017 10:37Tsja, weet je, ik ben ook niet intelligent als je dat IQ-gewijs zou bekijken. En ik heb ook een opleiding waar ik geen reet mee kan. Wat FV schrijft klopt in mijn geval, al is dat uiteraard niet zo fijn om te lezen(aan de andere kant wen je er wel aan, het doet je zelfbeeld alleen niet zo goed, FV is uiteraard niet de enige die er zo over denkt). Het rottige is dat ik wel degelijk hersencapaciteit heb, maar een ernstig geval van dyscalculie ben, waardoor ik zelfs de meest simpele sommetjes niet kan oplossen(denk aan niveau groep 4) en dat dus een opleiding van enig niveau ernstig in de weg staat, plus dat dyscalculie nog meer problemen met zich meebrengt dan slechts niet kunnen rekenen. Allerlei soorten (bij)les hebben geen enkele verbetering gebracht en het hielp ook niet echt mee dat een hoop mensen, ik noem bijvoorbeeld docenten, echt geen flauw idee hebben(wellicht tegenwoordig wat meer) wat dyscalculie inhoudt.
Als ik een betere opleiding had kunnen doen, met meer toekomstperspectief, had ik dat gedaan en was het allemaal niet zo gelopen zoals het gegaan is. En ook nu breek ik mijn hoofd nog regelmatig over opleidingen die ik zou kunnen doen, maar vind maar eens iets, wat ook nog te combineren is met een groot gezin, twee kinderen met ASS, vrijwilligerswerk, vrijwilligerswerk op school en een echtgenoot die wel de baan van zijn leven heeft gevonden(en daar dus zijn hele gezin mee onderhoudt, daar ga ik dus niet over klagen), maar dat wel in het buitenland doet.
En als ik daar dan de hoon van andere vrouwen(mannen hoor ik daar eigenlijk zelden over), voor over me heen krijg, dan is dat zo. En ik zou uiteraard liegen als ik zou zeggen dat me dat geen reet doet, want geen mens vindt dat leuk.
trek je er vooral niet teveel van aan. Het zegt alles over diegenen die de minder prettige commentaren uitdelen. Getuigt overigens ook niet van intelligentie en breed inzicht.
dinsdag 22 augustus 2017 11:45
Ik vind vooral het alles over een kam scheren vervelend. "De huisvrouwen", "de werkende vrouwen", ze worden allemaal op een hoop gegooid en (be)(ver)oordeeld, zonder ook maar te kijken, of er uberhaupt over na te denken, wat er achter een dergelijke beslissing zit. Zoals ik al eerder schreef, mensen kijken wel link uit om zoiets te delen als hoon is wat ze krijgen, dat nodigt niet uit tot dergelijke ontboezemingen. En dat geldt voor beide kanten.
"De huisvrouwen" oordelen over de werkende vrouwen wordt er voortdurend geschreven, maar feit is dat er hier maar een heel beperkt aantal "huisvrouwen" meeschrijven, waarvan er maar 1 of 2 daadwerkelijk huisvrouw zijn(de rest van die "huisvrouwen" zijn dat niet meer of nooit geweest) en die 1 of 2 zijn zeer gematigd in hun schrijven. De werkende vrouwen voelen zich bij voorbaat al aangevallen, omdat de teneur in dergelijke topics nu eenmaal vaak zo is, dus beginnen ze ook bij voorbaat al de verdedigingslinies op te stellen.
Ik heb hier op wat uitzonderingen na(en nee, een Pejeka neem ik dus absoluut niet serieus en derhalve ook geen discussiepartner waar je je wat aan gelegen moet laten liggen, bovendien volgens eigen zeggen ook geen huis-genderneutraal persoon) weinig veroordelends gelezen over werkende vrouwen en snap dan ook niet zo goed waarom er vanaf die kant zo ongenuanceerd gereageerd moet worden.
Ik, voor mij, heb geen oordeel over werkende vrouwen, hoeveel en waar de opvang plaatsvindt en vind ook niet dat kinderen van werkende mensen het "slechter" hebben dan kinderen van huisvrouwen, integendeel, ik denk dat de opvang veel en veel beter is dan in de tijd dat ik naar de opvang ging en dat kinderen die naar de opvang gaan, als het puntje bij paaltje komt, meer doen met de kinderen dan ik met ze deed.
Toen ik nog werkte(ik ben niet vanaf het begin thuisblijfmoeder geweest) vond ik dat ook fijn, met name de (financiële) onafhankelijkheid, al had ik inderdaad een "flutbaantje" en in geen velden of wegen in de richting van mijn opleiding. Maar uiteindelijk is het zo gelopen zoals het gelopen is en ook daar kan ik me in vinden.
"De huisvrouwen" oordelen over de werkende vrouwen wordt er voortdurend geschreven, maar feit is dat er hier maar een heel beperkt aantal "huisvrouwen" meeschrijven, waarvan er maar 1 of 2 daadwerkelijk huisvrouw zijn(de rest van die "huisvrouwen" zijn dat niet meer of nooit geweest) en die 1 of 2 zijn zeer gematigd in hun schrijven. De werkende vrouwen voelen zich bij voorbaat al aangevallen, omdat de teneur in dergelijke topics nu eenmaal vaak zo is, dus beginnen ze ook bij voorbaat al de verdedigingslinies op te stellen.
Ik heb hier op wat uitzonderingen na(en nee, een Pejeka neem ik dus absoluut niet serieus en derhalve ook geen discussiepartner waar je je wat aan gelegen moet laten liggen, bovendien volgens eigen zeggen ook geen huis-genderneutraal persoon) weinig veroordelends gelezen over werkende vrouwen en snap dan ook niet zo goed waarom er vanaf die kant zo ongenuanceerd gereageerd moet worden.
Ik, voor mij, heb geen oordeel over werkende vrouwen, hoeveel en waar de opvang plaatsvindt en vind ook niet dat kinderen van werkende mensen het "slechter" hebben dan kinderen van huisvrouwen, integendeel, ik denk dat de opvang veel en veel beter is dan in de tijd dat ik naar de opvang ging en dat kinderen die naar de opvang gaan, als het puntje bij paaltje komt, meer doen met de kinderen dan ik met ze deed.
Toen ik nog werkte(ik ben niet vanaf het begin thuisblijfmoeder geweest) vond ik dat ook fijn, met name de (financiële) onafhankelijkheid, al had ik inderdaad een "flutbaantje" en in geen velden of wegen in de richting van mijn opleiding. Maar uiteindelijk is het zo gelopen zoals het gelopen is en ook daar kan ik me in vinden.
dinsdag 22 augustus 2017 12:32
Ik snap dan ook niet waar buitenshuis werkende vrouwen de tijd vandaan halen om zo intensief mee te schrijven. Als ik op het forum kijk zijn er alweer ik weet niet hoeveel nieuwe posts geschreven, ik kan dat niet bijhouden hoor.LaFleurNoire schreef: ↑22-08-2017 11:45Ik vind vooral het alles over een kam scheren vervelend. "De huisvrouwen", "de werkende vrouwen", ze worden allemaal op een hoop gegooid en (be)(ver)oordeeld, zonder ook maar te kijken, of er uberhaupt over na te denken, wat er achter een dergelijke beslissing zit. Zoals ik al eerder schreef, mensen kijken wel link uit om zoiets te delen als hoon is wat ze krijgen, dat nodigt niet uit tot dergelijke ontboezemingen. En dat geldt voor beide kanten.
"De huisvrouwen" oordelen over de werkende vrouwen wordt er voortdurend geschreven, maar feit is dat er hier maar een heel beperkt aantal "huisvrouwen" meeschrijven, waarvan er maar 1 of 2 daadwerkelijk huisvrouw zijn(de rest van die "huisvrouwen" zijn dat niet meer of nooit geweest) en die 1 of 2 zijn zeer gematigd in hun schrijven. De werkende vrouwen voelen zich bij voorbaat al aangevallen, omdat de teneur in dergelijke topics nu eenmaal vaak zo is, dus beginnen ze ook bij voorbaat al de verdedigingslinies op te stellen.
Ik heb hier op wat uitzonderingen na(en nee, een Pejeka neem ik dus absoluut niet serieus en derhalve ook geen discussiepartner waar je je wat aan gelegen moet laten liggen, bovendien volgens eigen zeggen ook geen huis-genderneutraal persoon) weinig veroordelends gelezen over werkende vrouwen en snap dan ook niet zo goed waarom er vanaf die kant zo ongenuanceerd gereageerd moet worden.
Ik, voor mij, heb geen oordeel over werkende vrouwen, hoeveel en waar de opvang plaatsvindt en vind ook niet dat kinderen van werkende mensen het "slechter" hebben dan kinderen van huisvrouwen, integendeel, ik denk dat de opvang veel en veel beter is dan in de tijd dat ik naar de opvang ging en dat kinderen die naar de opvang gaan, als het puntje bij paaltje komt, meer doen met de kinderen dan ik met ze deed.
Toen ik nog werkte(ik ben niet vanaf het begin thuisblijfmoeder geweest) vond ik dat ook fijn, met name de (financiële) onafhankelijkheid, al had ik inderdaad een "flutbaantje" en in geen velden of wegen in de richting van mijn opleiding. Maar uiteindelijk is het zo gelopen zoals het gelopen is en ook daar kan ik me in vinden.
"Boring conversation anyway"
dinsdag 22 augustus 2017 12:42
.
In mijn geval vakantie, (ik werk in het onderwijs) en te weinig werkdagen. Ik wil graag vier dagen werken maar werkte de afgelopen periode maar twee dagen. Mijn huishouden loopt nog even efficiënt als met vier dagen.
dinsdag 22 augustus 2017 12:42
Mooi geschreven.LaFleurNoire schreef: ↑22-08-2017 11:45Ik vind vooral het alles over een kam scheren vervelend. "De huisvrouwen", "de werkende vrouwen", ze worden allemaal op een hoop gegooid en (be)(ver)oordeeld, zonder ook maar te kijken, of er uberhaupt over na te denken, wat er achter een dergelijke beslissing zit. Zoals ik al eerder schreef, mensen kijken wel link uit om zoiets te delen als hoon is wat ze krijgen, dat nodigt niet uit tot dergelijke ontboezemingen. En dat geldt voor beide kanten.
"De huisvrouwen" oordelen over de werkende vrouwen wordt er voortdurend geschreven, maar feit is dat er hier maar een heel beperkt aantal "huisvrouwen" meeschrijven, waarvan er maar 1 of 2 daadwerkelijk huisvrouw zijn(de rest van die "huisvrouwen" zijn dat niet meer of nooit geweest) en die 1 of 2 zijn zeer gematigd in hun schrijven. De werkende vrouwen voelen zich bij voorbaat al aangevallen, omdat de teneur in dergelijke topics nu eenmaal vaak zo is, dus beginnen ze ook bij voorbaat al de verdedigingslinies op te stellen.
Ik heb hier op wat uitzonderingen na(en nee, een Pejeka neem ik dus absoluut niet serieus en derhalve ook geen discussiepartner waar je je wat aan gelegen moet laten liggen, bovendien volgens eigen zeggen ook geen huis-genderneutraal persoon) weinig veroordelends gelezen over werkende vrouwen en snap dan ook niet zo goed waarom er vanaf die kant zo ongenuanceerd gereageerd moet worden.
Ik, voor mij, heb geen oordeel over werkende vrouwen, hoeveel en waar de opvang plaatsvindt en vind ook niet dat kinderen van werkende mensen het "slechter" hebben dan kinderen van huisvrouwen, integendeel, ik denk dat de opvang veel en veel beter is dan in de tijd dat ik naar de opvang ging en dat kinderen die naar de opvang gaan, als het puntje bij paaltje komt, meer doen met de kinderen dan ik met ze deed.
Toen ik nog werkte(ik ben niet vanaf het begin thuisblijfmoeder geweest) vond ik dat ook fijn, met name de (financiële) onafhankelijkheid, al had ik inderdaad een "flutbaantje" en in geen velden of wegen in de richting van mijn opleiding. Maar uiteindelijk is het zo gelopen zoals het gelopen is en ook daar kan ik me in vinden.
Hopelijk opent dit de ogen van de werkende moeders die hier zo fel reageren.
Ik ben ook een van de huisvrouwen. En ook ik ben geen huisvrouw geworden omdat ik werken voor moeders not done vindt.
Ook ik ben niet lui en werk nu niet door andere omstandigheden dan jij.
Maar ontwikkel me juist volop! Veel meer nog dan toen ik die goede/flitsende baan had waarbij ik me juist kapot verveelde. Sta zeker niet stil en hoop in de toekomst weer te gaan werken ( met dat " enorme" gat in mn cv verwacht ik toch aan een baan te kunnen komen).
Trek het je niet persoonlijk aan allemaal, probeer ik ook niet te doen;). Al lukt het me niet om niet te reageren want hoe enkelen hier over de huisvrouw schrijven...
dinsdag 22 augustus 2017 13:04
.LaFleurNoire schreef: ↑22-08-2017 11:45Ik vind vooral het alles over een kam scheren vervelend. "De huisvrouwen", "de werkende vrouwen", ze worden allemaal op een hoop gegooid en (be)(ver)oordeeld, zonder ook maar te kijken, of er uberhaupt over na te denken, wat er achter een dergelijke beslissing zit. Zoals ik al eerder schreef, mensen kijken wel link uit om zoiets te delen als hoon is wat ze krijgen, dat nodigt niet uit tot dergelijke ontboezemingen. En dat geldt voor beide kanten.
"De huisvrouwen" oordelen over de werkende vrouwen wordt er voortdurend geschreven, maar feit is dat er hier maar een heel beperkt aantal "huisvrouwen" meeschrijven, waarvan er maar 1 of 2 daadwerkelijk huisvrouw zijn(de rest van die "huisvrouwen" zijn dat niet meer of nooit geweest) en die 1 of 2 zijn zeer gematigd in hun schrijven. De werkende vrouwen voelen zich bij voorbaat al aangevallen, omdat de teneur in dergelijke topics nu eenmaal vaak zo is, dus beginnen ze ook bij voorbaat al de verdedigingslinies op te stellen.
Ik heb hier op wat uitzonderingen na(en nee, een Pejeka neem ik dus absoluut niet serieus en derhalve ook geen discussiepartner waar je je wat aan gelegen moet laten liggen, bovendien volgens eigen zeggen ook geen huis-genderneutraal persoon) weinig veroordelends gelezen over werkende vrouwen en snap dan ook niet zo goed waarom er vanaf die kant zo ongenuanceerd gereageerd moet worden.
Ik, voor mij, heb geen oordeel over werkende vrouwen, hoeveel en waar de opvang plaatsvindt en vind ook niet dat kinderen van werkende mensen het "slechter" hebben dan kinderen van huisvrouwen, integendeel, ik denk dat de opvang veel en veel beter is dan in de tijd dat ik naar de opvang ging en dat kinderen die naar de opvang gaan, als het puntje bij paaltje komt, meer doen met de kinderen dan ik met ze deed.
Toen ik nog werkte(ik ben niet vanaf het begin thuisblijfmoeder geweest) vond ik dat ook fijn, met name de (financiële) onafhankelijkheid, al had ik inderdaad een "flutbaantje" en in geen velden of wegen in de richting van mijn opleiding. Maar uiteindelijk is het zo gelopen zoals het gelopen is en ook daar kan ik me in vinden.
.juliadenders schreef: ↑22-08-2017 12:42Mooi geschreven.
Hopelijk opent dit de ogen van de werkende moeders die hier zo fel reageren.
Ik ben ook een van de huisvrouwen. En ook ik ben geen huisvrouw geworden omdat ik werken voor moeders not done vindt.
Ook ik ben niet lui en werk nu niet door andere omstandigheden dan jij.
Maar ontwikkel me juist volop! Veel meer nog dan toen ik die goede/flitsende baan had waarbij ik me juist kapot verveelde. Sta zeker niet stil en hoop in de toekomst weer te gaan werken ( met dat " enorme" gat in mn cv verwacht ik toch aan een baan te kunnen komen).
Trek het je niet persoonlijk aan allemaal, probeer ik ook niet te doen;). Al lukt het me niet om niet te reageren want hoe enkelen hier over de huisvrouw schrijven...
Hopelijk opent het ook de ogen van de huisvrouwen die hier zo fel reageren. Hopelijk gaan die ook wat beter letten op hoe ze dingen zeggen/schrijven. Opmerkingen als: 'Ik wilde mijn kinderen (wel) zelf opvoeden, zijn ,misschien onbewust geschreven, toch best gelijk een sneer naar werkende moeders die de opvoeding delen met anderen. Net als de kreet: 'Ik heb geen kinderen gekregen om ze naar de opvang te brengen.' Dat is namelijk ook nooit het doel geweest van de werkende moeders. Echt woordkeus en zinsbouw zijn vaak heel bepalend in hoe dingen over komen.
Verder erger ik me dan ook vaak aan de de dingen die genoemd worden waar thuisblijfmoeders dan allemaal tijd voor hebben en volgens hen werkende moeders niet. Zoals helpen op school, vrijwilligerswerk etc. Die dingen worden ook allemaal door werkende moeders gedaan dus daarover sneren raakt mij. Ja, er zijn mensen die niets doen op school, maar dat zijn net zo vaak thuisblijfmoeders als werkende moeders. Dat heeft met je instelling te maken, niet met het feit of je wel of niet werkt.
dinsdag 22 augustus 2017 13:21
En ik voel me niet aangesproken, want ik ben volgens mij de enige in dit topic die al heel lang geleden als enige op LaFleurNoire's situatie gereageerd had en dat was een hele aardige reactie.
Bovendien kijk ik ook niet neer op domme mensen, want intelligentie is nu eenmaal iets waar je niet voor kiest en waar je helemaal niks voor hoeft te doen. Dat krijg je, of dat krijg je niet. Daarop neerkijken zou net zo raar zijn als neerkijken op iemand vanwege diens geslacht, of diens etnische afkomst, of diens geaardheid. En zoals ik al zei in de post die werd aangehaald: ik snap prima dat iemand die achter een lopende band werkt of een andere laagopgeleide uitzichtloze baan heeft liever thuis gaat zitten kleien met d'r kindjes, dat zou ik in die omstandigheden waarschijnlijk zelf ook liever doen.
Bovendien kijk ik ook niet neer op domme mensen, want intelligentie is nu eenmaal iets waar je niet voor kiest en waar je helemaal niks voor hoeft te doen. Dat krijg je, of dat krijg je niet. Daarop neerkijken zou net zo raar zijn als neerkijken op iemand vanwege diens geslacht, of diens etnische afkomst, of diens geaardheid. En zoals ik al zei in de post die werd aangehaald: ik snap prima dat iemand die achter een lopende band werkt of een andere laagopgeleide uitzichtloze baan heeft liever thuis gaat zitten kleien met d'r kindjes, dat zou ik in die omstandigheden waarschijnlijk zelf ook liever doen.
Am Yisrael Chai!
dinsdag 22 augustus 2017 13:21
@andersom: dat was er welgeteld één die dat postte, vervolgens is dat het enige zinnetje wat onthouden wordt en opgeblazen door enkele laat ik ze even werkmoeders noemen.
Hoe genuanceerder een post hoe minder hij wordt gelezen, zo lijkt het soms.
Het stuit mij tegen de borst dat hier vaak wordt gesuggereerd dat thuisblijf moeders het wel prima vinden zo ten koste van hun man. Alsof zowel de man als de vrouw weinig verantwoordelijkheidsgevoel bezitten en niet nadenken over gemaakte keuzes.
Dat calvinistische: werken zul je, vrouw! Want anders ben je afhankelijk en dat wil je toch niet? Wat doe je dan thuis?
Het teamgevoel tussen man en vrouw mag er alleen maar zijn als werk en zorg evenredig verdeeld zijn. Anders is het niet geëmancipeerd, het nieuwe moeten.
Hoe genuanceerder een post hoe minder hij wordt gelezen, zo lijkt het soms.
Het stuit mij tegen de borst dat hier vaak wordt gesuggereerd dat thuisblijf moeders het wel prima vinden zo ten koste van hun man. Alsof zowel de man als de vrouw weinig verantwoordelijkheidsgevoel bezitten en niet nadenken over gemaakte keuzes.
Dat calvinistische: werken zul je, vrouw! Want anders ben je afhankelijk en dat wil je toch niet? Wat doe je dan thuis?
Het teamgevoel tussen man en vrouw mag er alleen maar zijn als werk en zorg evenredig verdeeld zijn. Anders is het niet geëmancipeerd, het nieuwe moeten.
anoniem_193625 wijzigde dit bericht op 22-08-2017 13:25
0.06% gewijzigd
dinsdag 22 augustus 2017 13:25
Maar hoe kan het dat die opmerkingen je raken? Mij raken ze totaal niet.Andersom schreef: ↑22-08-2017 13:04.
.
Hopelijk opent het ook de ogen van de huisvrouwen die hier zo fel reageren. Hopelijk gaan die ook wat beter letten op hoe ze dingen zeggen/schrijven. Opmerkingen als: 'Ik wilde mijn kinderen (wel) zelf opvoeden, zijn ,misschien onbewust geschreven, toch best gelijk een sneer naar werkende moeders die de opvoeding delen met anderen. Net als de kreet: 'Ik heb geen kinderen gekregen om ze naar de opvang te brengen.' Dat is namelijk ook nooit het doel geweest van de werkende moeders. Echt woordkeus en zinsbouw zijn vaak heel bepalend in hoe dingen over komen.
Verder erger ik me dan ook vaak aan de de dingen die genoemd worden waar thuisblijfmoeders dan allemaal tijd voor hebben en volgens hen werkende moeders niet. Zoals helpen op school, vrijwilligerswerk etc. Die dingen worden ook allemaal door werkende moeders gedaan dus daarover sneren raakt mij. Ja, er zijn mensen die niets doen op school, maar dat zijn net zo vaak thuisblijfmoeders als werkende moeders. Dat heeft met je instelling te maken, niet met het feit of je wel of niet werkt.
Alle opmerking die je nu maakt zijn in dit topic allang ontkracht, weer genoemd etc. Dus het is wel weer een herhalingen zetten.
