Overig
alle pijlers
Ik Ga Het Nu Anders Doen! Leven alsof elke dag de laatste is
maandag 18 januari 2010 om 00:32
Leven alsof elke dag de laatste kan zijn... Sta jij zo in het leven?
Je hoort het wel eens, dat mensen hun leven omgooien na een ingrijpende gebeurtenis zoals: het overlijden van een geliefde of het krijgen van een ernstige ziekte.
Deze mensen gaan het leven na deze drama's opeens meer waarderen. Ze pakken meer kansen op, durven meer liefde te geven aan mensen om hen heen, gaan bewuster leven, worden milder , minder ego of trots, genieten nog meer van kleine dingen en hebben minder aandacht voor tijdelijke oppervlakkigheden.
Zelfs heb ik ook zulke momenten gehad dat ik mij meer ging focussen op 'essentiële zaken' in het leven: liefhebben, vergeven, bemoedigen, helpen, troosten, genieten, dankbaar zijn en talenten benutten. Soms ging er inderdaad een ingrijpende gebeurtenis aan vooraf. Soms niet.
Vandaag heb ik weer zo'n -moment : ,Ja, ik ga mijn leven nog meer toewijden! 'De ramp in Haiti...het heeft mijn denkwereld opnieuw 'wakker geschud'...De confrontatie met de tijdelijkheid van het aardse leven. De abruptheid waarmee de dood een mens overvalt...
Ingrijpende gebeurtenissen zetten aan het denken. Zo ook deze gebeurtenis. De gedachte die nu versterkt in mij leeft:
Ik wil liefdevoller zijn naar anderen, nog meer!
. Weg met alle restanten van egoisme.
Zomaar wat een handjevol gerelateerde vragen voor de liefhebber:
1. Vertel eens, wanneer had jij je Ik -Ga-Het-Nu-Anders-Doen-
Moment?
2. Welke gebeurtenis heeft je gedrag / levensvisie positief
veranderd?
3. Hoe uit zich deze verandering?
4. -Ben je bijvoorbeeld liefdevoller naar jezelf en anderen
geworden door bepaalde gebeurtenissen in je leven?
- Of ben jij juist iemand die eerder cynischer en harder wordt na
ellende?
5. Heeft die ramp in Haiti bijvoorbeeld ook gedragsveranderende
effecten op jou? Waarom wel/niet denk je?
Je hoort het wel eens, dat mensen hun leven omgooien na een ingrijpende gebeurtenis zoals: het overlijden van een geliefde of het krijgen van een ernstige ziekte.
Deze mensen gaan het leven na deze drama's opeens meer waarderen. Ze pakken meer kansen op, durven meer liefde te geven aan mensen om hen heen, gaan bewuster leven, worden milder , minder ego of trots, genieten nog meer van kleine dingen en hebben minder aandacht voor tijdelijke oppervlakkigheden.
Zelfs heb ik ook zulke momenten gehad dat ik mij meer ging focussen op 'essentiële zaken' in het leven: liefhebben, vergeven, bemoedigen, helpen, troosten, genieten, dankbaar zijn en talenten benutten. Soms ging er inderdaad een ingrijpende gebeurtenis aan vooraf. Soms niet.
Vandaag heb ik weer zo'n -moment : ,Ja, ik ga mijn leven nog meer toewijden! 'De ramp in Haiti...het heeft mijn denkwereld opnieuw 'wakker geschud'...De confrontatie met de tijdelijkheid van het aardse leven. De abruptheid waarmee de dood een mens overvalt...
Ingrijpende gebeurtenissen zetten aan het denken. Zo ook deze gebeurtenis. De gedachte die nu versterkt in mij leeft:
Ik wil liefdevoller zijn naar anderen, nog meer!
. Weg met alle restanten van egoisme.
Zomaar wat een handjevol gerelateerde vragen voor de liefhebber:
1. Vertel eens, wanneer had jij je Ik -Ga-Het-Nu-Anders-Doen-
Moment?
2. Welke gebeurtenis heeft je gedrag / levensvisie positief
veranderd?
3. Hoe uit zich deze verandering?
4. -Ben je bijvoorbeeld liefdevoller naar jezelf en anderen
geworden door bepaalde gebeurtenissen in je leven?
- Of ben jij juist iemand die eerder cynischer en harder wordt na
ellende?
5. Heeft die ramp in Haiti bijvoorbeeld ook gedragsveranderende
effecten op jou? Waarom wel/niet denk je?
maandag 18 januari 2010 om 01:21
Weg met het egoïsme zeg je....omdat je nu beseft dat het leven kort kan zijn...ik denk misschien raar maar als je nu ineens gaat leven zoals jij dat wilt door een ramp ergens anders is dat niet iets wat jijzelf beslist door jouw gevoel en dus is het egoïsme?
Geven en doen aan en voor goede doelen om jezelf beter te voelen is dat geen egoïsme?
Of denk ik weer krom?
1. Vertel eens, wanneer had jij je Ik -Ga-Het-Nu-Anders-Doen-
Moment?
Elke ochtend als ik wakker word.
2. Welke gebeurtenis heeft je gedrag / levensvisie positief
veranderd?
Tot nog toe geen.
3. Hoe uit zich deze verandering?
Niet.
4. -Ben je bijvoorbeeld liefdevoller naar jezelf en anderen
geworden door bepaalde gebeurtenissen in je leven?
Nee.
- Of ben jij juist iemand die eerder cynischer en harder wordt na
ellende?
Ja.
5. Heeft die ramp in Haiti bijvoorbeeld ook gedragsveranderende
effecten op jou? Waarom wel/niet denk je?
Ramp in waar? Welke ramp? Ik lees geen krant.
Geven en doen aan en voor goede doelen om jezelf beter te voelen is dat geen egoïsme?
Of denk ik weer krom?
1. Vertel eens, wanneer had jij je Ik -Ga-Het-Nu-Anders-Doen-
Moment?
Elke ochtend als ik wakker word.
2. Welke gebeurtenis heeft je gedrag / levensvisie positief
veranderd?
Tot nog toe geen.
3. Hoe uit zich deze verandering?
Niet.
4. -Ben je bijvoorbeeld liefdevoller naar jezelf en anderen
geworden door bepaalde gebeurtenissen in je leven?
Nee.
- Of ben jij juist iemand die eerder cynischer en harder wordt na
ellende?
Ja.
5. Heeft die ramp in Haiti bijvoorbeeld ook gedragsveranderende
effecten op jou? Waarom wel/niet denk je?
Ramp in waar? Welke ramp? Ik lees geen krant.
maandag 18 januari 2010 om 01:21
Tijntje, excuus voor wat bedoel je?
Er zijn vele gebeurtenissen die kunnen leiden tot een bepaalde innderlijke verandering. Dit is er slechts één van. En die benoem ik nu.
Ik heb ook gewoon wel eens gehad dat een 'prachtige zonsondergang' voor mij de druppel was om een positieve gedragsverandering te realiseren.
Niet alleen negatieve gebeurtenissen...
Wat leidt bij jou doorgaans dan tot positieve gedragsveranderingen?
Er zijn vele gebeurtenissen die kunnen leiden tot een bepaalde innderlijke verandering. Dit is er slechts één van. En die benoem ik nu.
Ik heb ook gewoon wel eens gehad dat een 'prachtige zonsondergang' voor mij de druppel was om een positieve gedragsverandering te realiseren.
Niet alleen negatieve gebeurtenissen...
Wat leidt bij jou doorgaans dan tot positieve gedragsveranderingen?
maandag 18 januari 2010 om 01:29
quote:mamalief schreef op 18 januari 2010 @ 01:21:
Weg met het egoïsme zeg je....omdat je nu beseft dat het leven kort kan zijn...ik denk misschien raar maar als je nu ineens gaat leven zoals jij dat wilt door een ramp ergens anders is dat niet iets wat jijzelf beslist door jouw gevoel en dus is het egoïsme?
Geven en doen aan en voor goede doelen om jezelf beter te voelen is dat geen egoïsme?
Hallo mamalief. Ik heb de ramp gebruikt om de abstractie 'ingrijpende gebeurtenis' te illustreren. Ik had net zo goed het overlijden van een familielid kunnen noemen...
Ik besef al jaren dat het leven kort is. Maar soms heb ik weleens dat ik in een soort 'waan' terecht kom, waarin dit besef naar de achtergrond raakt. En vandaag, na het zien van vele beelden, kwam dit besef weer op de voorgrond.
En euhm...ik heb het niet over goede doelen gehad...
Ik probeer aan de hand van het voorbeeld slechts een proces te illustreren...
Proces
Er is een ingrijpende gebeurtenis . Deze gebeurtenis kan innerlijk leiden tot nieuwe danwel opgefriste inzichten. Deze inzichten kunnen vervolgens weer leiden tot positieve daden...
Hopelijk heb ik mezelf nu duidelijker gemaakt .
Weg met het egoïsme zeg je....omdat je nu beseft dat het leven kort kan zijn...ik denk misschien raar maar als je nu ineens gaat leven zoals jij dat wilt door een ramp ergens anders is dat niet iets wat jijzelf beslist door jouw gevoel en dus is het egoïsme?
Geven en doen aan en voor goede doelen om jezelf beter te voelen is dat geen egoïsme?
Hallo mamalief. Ik heb de ramp gebruikt om de abstractie 'ingrijpende gebeurtenis' te illustreren. Ik had net zo goed het overlijden van een familielid kunnen noemen...
Ik besef al jaren dat het leven kort is. Maar soms heb ik weleens dat ik in een soort 'waan' terecht kom, waarin dit besef naar de achtergrond raakt. En vandaag, na het zien van vele beelden, kwam dit besef weer op de voorgrond.
En euhm...ik heb het niet over goede doelen gehad...
Ik probeer aan de hand van het voorbeeld slechts een proces te illustreren...
Proces
Er is een ingrijpende gebeurtenis . Deze gebeurtenis kan innerlijk leiden tot nieuwe danwel opgefriste inzichten. Deze inzichten kunnen vervolgens weer leiden tot positieve daden...
Hopelijk heb ik mezelf nu duidelijker gemaakt .
maandag 18 januari 2010 om 01:33
maandag 18 januari 2010 om 01:41
Mamalief, ik ga het nog iets beter proberen te verwoorden...
Een innerlijke verandering is inderdaad het directe gevolg van een innerlijke keus...Daar zijn we het zeker over eens!
Maar alle gedachten die een mens bewust dan wel onbewust tot een keus brengen zijn velen!
Het zien van veel leed door bijvoorbeeld een ramp, kan eventueel van invloed zijn op het gedachtenleven. Dit gedachtenleven heeft zo weer invloed op het keuzeproces.
Nee, er is geen ramp voor nodig om een bepaalde keus te maken. Er zijn GEDACHTEN nodig om tot bepaalde keuzes te komen. En gebeurtenissen, waaronder ook rampen vallen, beïnvloeden nu eenmaal onze gedachten...
GEBEURTENIS---->GEDACHTE/EMOTIE---->KEUS
Een innerlijke verandering is inderdaad het directe gevolg van een innerlijke keus...Daar zijn we het zeker over eens!
Maar alle gedachten die een mens bewust dan wel onbewust tot een keus brengen zijn velen!
Het zien van veel leed door bijvoorbeeld een ramp, kan eventueel van invloed zijn op het gedachtenleven. Dit gedachtenleven heeft zo weer invloed op het keuzeproces.
Nee, er is geen ramp voor nodig om een bepaalde keus te maken. Er zijn GEDACHTEN nodig om tot bepaalde keuzes te komen. En gebeurtenissen, waaronder ook rampen vallen, beïnvloeden nu eenmaal onze gedachten...
GEBEURTENIS---->GEDACHTE/EMOTIE---->KEUS
maandag 18 januari 2010 om 01:46
Ik snap je wel Leefnu, ik dacht drie jaar geleden ook dat ik vanaf toen alles anders ozu gaan doen maar heb geleerd dat een gebeurtenis of een reeks gebeurtenissen niet bepalen wat en hoe je denkt.
Als jij nu wel dat omsalgpunt hebt wens ik je veel succes en geluk maar cynisch als ik ben denk ik dat het een korte opleving is omdat het voortkomt uit een gebeurtenis en niet geheel spontaan uit jezelf.
*haakt af want is te druk en moe om zinnige dingen te zeggen*
Als jij nu wel dat omsalgpunt hebt wens ik je veel succes en geluk maar cynisch als ik ben denk ik dat het een korte opleving is omdat het voortkomt uit een gebeurtenis en niet geheel spontaan uit jezelf.
*haakt af want is te druk en moe om zinnige dingen te zeggen*
maandag 18 januari 2010 om 02:00
Klopt gedachten bepalen de interpretatie van de gebeurtenissen. De som hiervan is weer een emotie. En deze emotie, kan het gedrag weer beinvloeden...
En daarmee zijn gebeurtenissen niet bepalend, maar leggen ze wel je gedachten- en emotiewereld bloot. Of beinvloeden ze die. De wil bepaald de mate van invloed.
En ik ben blij als zo nu en dan mijn gedachtenwereld opnieuw wordt blootgelegd door een gebeurtenis. Zoals ook nu weer.
Maar je hebt gelijk, het is laat ;-P. Thanks 4 the input.
En daarmee zijn gebeurtenissen niet bepalend, maar leggen ze wel je gedachten- en emotiewereld bloot. Of beinvloeden ze die. De wil bepaald de mate van invloed.
En ik ben blij als zo nu en dan mijn gedachtenwereld opnieuw wordt blootgelegd door een gebeurtenis. Zoals ook nu weer.
Maar je hebt gelijk, het is laat ;-P. Thanks 4 the input.
maandag 18 januari 2010 om 08:09
maandag 18 januari 2010 om 08:17
maandag 18 januari 2010 om 08:22
Ha die Leefnu,
Fijne reacties krijg je *kuch*
Ik ken je gevoel.
Meerdere malen heb ik het gehad in mijn leven maar ik moet zeggen, de heftigste keer was na het lezen van een boek over relaties, na een hele slechte relatie.
Dat boek heb ik krijsend van herkenning zitten lezen (ik begon te lezen in de trein en je kunt je dus voorstellen dat mijn medereizigers hun ogen uitgekeken hebben, gelukkig was het heel laat in de avond, er was dus niet veel volk) en daarna veranderde mijn leven ook écht.
Dat is de heftigste keer geweest.
De ramp in Haïti heeft dat effect niet op mij gehad, hoewel ik het verschrikkelijk vind wat er is gebeurd.
Tijdens Live Aid, honderd jaar geleden had ik dat gevoel wel. Ik heb sindsdien dan ook bij élke grote ramp (en ook vaak bij kleine) geld overgemaakt. Net als nu, maar dat doe ik nu omdat ik het toen besloten heb.
Leven alsof elke dag mijn laatste is doe ik geloof ik niet. Bij vlagen. En ik ben eigenlijk altijd al wel lief voor mijn medemens.
Ik wens jou succes met jouw 'openbaring'. Ik weet hoe vervuld je daarvan kunt zijn. Hou dat gevoel zo lang mogelijk vast, het voelt namelijk verdomde goed!
Fijne reacties krijg je *kuch*
Ik ken je gevoel.
Meerdere malen heb ik het gehad in mijn leven maar ik moet zeggen, de heftigste keer was na het lezen van een boek over relaties, na een hele slechte relatie.
Dat boek heb ik krijsend van herkenning zitten lezen (ik begon te lezen in de trein en je kunt je dus voorstellen dat mijn medereizigers hun ogen uitgekeken hebben, gelukkig was het heel laat in de avond, er was dus niet veel volk) en daarna veranderde mijn leven ook écht.
Dat is de heftigste keer geweest.
De ramp in Haïti heeft dat effect niet op mij gehad, hoewel ik het verschrikkelijk vind wat er is gebeurd.
Tijdens Live Aid, honderd jaar geleden had ik dat gevoel wel. Ik heb sindsdien dan ook bij élke grote ramp (en ook vaak bij kleine) geld overgemaakt. Net als nu, maar dat doe ik nu omdat ik het toen besloten heb.
Leven alsof elke dag mijn laatste is doe ik geloof ik niet. Bij vlagen. En ik ben eigenlijk altijd al wel lief voor mijn medemens.
Ik wens jou succes met jouw 'openbaring'. Ik weet hoe vervuld je daarvan kunt zijn. Hou dat gevoel zo lang mogelijk vast, het voelt namelijk verdomde goed!
maandag 18 januari 2010 om 09:07
1. Vertel eens, wanneer had jij je Ik -Ga-Het-Nu-Anders-Doen-
Moment?
2. Welke gebeurtenis heeft je gedrag / levensvisie positief
veranderd?
Niet specifiek iets wat ik me kan herinneren. Ik noem het gewoon volwassen worden.
3. Hoe uit zich deze verandering?
Een pluk de dag mentaliteit. Je moet nu de herinneringen maken die je later wilt hebben. Als je niet nu doet wat je wil doen (in mijn geval veel van de wereld zien) kan het later misschien niet meer wegens financiële of lichamelijke problemen.
4. -Ben je bijvoorbeeld liefdevoller naar jezelf en anderen
geworden door bepaalde gebeurtenissen in je leven?
- Of ben jij juist iemand die eerder cynischer en harder wordt na
ellende?
Liefdevoller naar mezelf en naar mijn ouders zeker. Maar harder voor andere mensen. Vroeger vaak genoeg geinvesteerd in mensen die het niet waard bleken en die energie kan ik dus veel beter gebruiken voor mezelf en voor de mensen die er écht voor me zijn.
5. Heeft die ramp in Haiti bijvoorbeeld ook gedragsveranderende
effecten op jou? Waarom wel/niet denk je?
Nee, totaal niet. Het is namelijk niet 'n ramp die ik hier verwacht en die mijn dierbaren zal treffen. Vliegtuigongelukken daarentegen...
maandag 18 januari 2010 om 09:13
maandag 18 januari 2010 om 09:52
Nou. Ik heb wel andere gedachten sinds mijn moeder 3 weken geleden zo onverwachts en veel te jong is overleden ver van huis.
Ik ben ineens een hele milde Yasmijn. Ik heb dingen omgegooid. Ik heb de datum van mijn huwelijk heel erg naar voren gehaald, heel erg zelfs. Alles kan zomaar voorbij zijn.
Ik denk, als ik al normaal denk in deze periode,dat ik heel anders ben gaan denken.
Warrig hierboven, maar anders kan ik het niet formuleren.
Ik ben ineens een hele milde Yasmijn. Ik heb dingen omgegooid. Ik heb de datum van mijn huwelijk heel erg naar voren gehaald, heel erg zelfs. Alles kan zomaar voorbij zijn.
Ik denk, als ik al normaal denk in deze periode,dat ik heel anders ben gaan denken.
Warrig hierboven, maar anders kan ik het niet formuleren.
Geen bijzonderheden
maandag 18 januari 2010 om 10:17
Ik snap je wel hoor.
Vorige week is in ons dorp een jongentje verongelukt. Gewoon zomaar van het ene op het andere moment heel erg dood.
Dit zorgde ervoor dat ik meer stil sta bij het geluk dat ik heb, 3 kinderen, waarvan 2 in blakende gezondheid en 1 die het wat moeilijker heeft, maar toch, hij is er.
Ik probeer sindsdien wat bewuster te genieten van de kinderen. Alles bewuster mee maken. Het is net of je zintuigen allemaal op scherp gesteld zijn.
Ineens zie ik weer hoe bijzonder mooi Tut is, en hoe ze zich aan het ontwikkelen is. Van kleuter tot zeer zelfbewust kind. Hoe haar lichaam verandert , hoe er al kleine tekenen van vrouwelijkheid te voorschijn komen. Gewoon omdat ze groeit.
Hoe A hele kleine stapjes vooruit maakt. Hoe hij soms ineens blij kan kijken naar mij. Gewoon omdat hij dat kan.
Hoe Terror steeds meer van peutertje naar grote peuter (pre kleuter ) aan het gaan is. Hoe fijn het is als hij me in de ochtend om half zeven roept. Gewoon omdat hij dat kan.
Dit hele scherpe zal ongetwijfeld weer vervagen, maar zoals Leo al zei: Hou het zo lang mogelijk vast, LeefNu (en yasmijn) Dan doe ik dat ook .
Vorige week is in ons dorp een jongentje verongelukt. Gewoon zomaar van het ene op het andere moment heel erg dood.
Dit zorgde ervoor dat ik meer stil sta bij het geluk dat ik heb, 3 kinderen, waarvan 2 in blakende gezondheid en 1 die het wat moeilijker heeft, maar toch, hij is er.
Ik probeer sindsdien wat bewuster te genieten van de kinderen. Alles bewuster mee maken. Het is net of je zintuigen allemaal op scherp gesteld zijn.
Ineens zie ik weer hoe bijzonder mooi Tut is, en hoe ze zich aan het ontwikkelen is. Van kleuter tot zeer zelfbewust kind. Hoe haar lichaam verandert , hoe er al kleine tekenen van vrouwelijkheid te voorschijn komen. Gewoon omdat ze groeit.
Hoe A hele kleine stapjes vooruit maakt. Hoe hij soms ineens blij kan kijken naar mij. Gewoon omdat hij dat kan.
Hoe Terror steeds meer van peutertje naar grote peuter (pre kleuter ) aan het gaan is. Hoe fijn het is als hij me in de ochtend om half zeven roept. Gewoon omdat hij dat kan.
Dit hele scherpe zal ongetwijfeld weer vervagen, maar zoals Leo al zei: Hou het zo lang mogelijk vast, LeefNu (en yasmijn) Dan doe ik dat ook .
Zo ! En dan kunnen we nu weer allemaal normaal doen....
maandag 18 januari 2010 om 10:39
Je schrijft het wel erg kosmisch en spiritueel en eigenlijk ben ik daar te nuchter voor, maar ik snap wél wat je bedoelt. Als er iets ergs gebeurt, denk ik ook altijd wel even van: Je moet echt goed genieten van iedere dag en je niet druk maken om kleine dingen.
Maar zo'n ramp als die in Haïti is voor mij niet zo'n aanleiding omdat het te ver van mijn bed staat. Ik denk dan meer aan gebeurtenissen als iemand in je omgeving plotseling overlijdt of iemand die ernstig ziek wordt.
Maar zo'n ramp als die in Haïti is voor mij niet zo'n aanleiding omdat het te ver van mijn bed staat. Ik denk dan meer aan gebeurtenissen als iemand in je omgeving plotseling overlijdt of iemand die ernstig ziek wordt.
maandag 18 januari 2010 om 10:48
Zweverig, kosmisch, spiritueel? Ik zal zelf wel een enorme zweefteef zijn dan, want ik vind dit er niks spiritueels aan, aan de openingspost.
Kunnen jullie zeggen waar 'm dat dan in zit? Is het het onderwerp, de woordkeus, of nog iets anders?
Ik vind bijvoorbeeld dat lijstje vragen heel erg zakelijk. Lijkt wel een to-dolijstje of een enquete.
Kunnen jullie zeggen waar 'm dat dan in zit? Is het het onderwerp, de woordkeus, of nog iets anders?
Ik vind bijvoorbeeld dat lijstje vragen heel erg zakelijk. Lijkt wel een to-dolijstje of een enquete.
