Praten over jezelf in de je-vorm

08-10-2009 22:13 72 berichten
Alle reacties Link kopieren
Een vrouw op tv vertelt> Ja, en dan denk je bij jezelf, dat je het toch anders moet doen. Dat had je niet verwacht. Dat het je zo zou aangrijpen....



En ze heeft het over zichzelf!



Waarom praten we niet gewoon weer in de ik-vorm? Wat is daar mis mee?



Betrap jij jezelf er ook op? Waarom doen we dat eigenlijk?
Alle reacties Link kopieren
quote:iris1969 schreef op 08 oktober 2009 @ 23:22:

Of wat dacht je van mensen die een hele website vol schrijven in de ik-vorm over de belevenissen van hun hond.



Ik heb vandaag een heerlijke kluif van mijn baasjes gehad. Ze hadden zeker nog niet gezien dat ik een groot gat had gegraven in hun mooie tuin, hihi.



:puke:Ik ken dus een stel die hadden uit naam van hun 2 honden een heel lang gedicht op het geboortekaartje gezet. Dat die honden dat kind zouden helpen op het levenspad enzo. En dan inderdaad steeds in de 'wij-vorm' en dan de namen van de honden eronder dan spoor je ook niet helemaal.
Stressed is just desserts spelled backwards
Ik moet hier heel erg om lachen



Ook erg, mensen die naar zichzelf verwijzen met:

"mijn persoontje"

"en ik, zei de gek"

"ondergetekende"

:puke: :puke: :puke:
Alle reacties Link kopieren
Grappig. Ik heb 2 dagen op de hei vertoefd met een loopbaancoach en toevallig kwamen we op dit onderwerp. Als je het jezelf hebt, dan hoor je ook in de 'ik' vorm te praten want anders depersonificeer je jezelf (ofzoiets) Alsof het Iets Vreselijks is om over jezelf te praten.
Alle reacties Link kopieren
quote:yette schreef op 09 oktober 2009 @ 01:00:

Ik ken iemand die regelmatig naar zichzelf verwijst als: 'Ik ben zo-iemand die...'



Ik verwacht dan telkens dat er heel wat gaat komen. Dat ze zich, als de kinderen in het weekeind bij haar ex zijn, backstage opdringt aan Nick en Simon of zo. Maar het is meestal iets in de trant van dat ze niet slaapt als ze 's avonds nog koffie drinkt.
.
Alle reacties Link kopieren
Leuke verhalen. Ik las toevallig gisteren het boekje van Paulien Cornelisse. Ik zat zachtjes te grinniken in de stiltecoupé van de trein.



Ik zeg geen 'je' tegen mezelf. Ik betrap mezelf wel op iets anders wat ik heel irritant vind en ook heel raar maar wat toch uit mijn mond blijft floepen. Ik praat over mezelf als 'mama' tegen de kinderen. "Geef maar hier, dat doet mama wel even." "Kom maar bij mama." "Je weet toch dat mama het niet leuk vindt als je dat doet." Ontzettend mutsig maar moeilijk af te leren. Zijn er meer die dat doen, volgens mij wel?
mahna mahna tuduuuudududu
Neee Feesie, ik doe dat niet en ik vind dat ook vreselijk om te horen. Als papa het zegt nog veeel meer.. kom maar bij pappie, daar krijg ik altijd een beeldvorming bij.. brrrrrrr.



Ik praat erg graag over ik, en eigenlijk nooit over je, als ik het over mezelf heb. Maar als iemand me er in dit forum ooit op kan betrappen dan hoor ik het graag, want ja... soms heb je zelf niet in de gaten dat je zulke dingen doet
Alle reacties Link kopieren
quote:Nijntje schreef op 08 oktober 2009 @ 22:58:

[...]



Ik heb een hele lieve vriendin die dat soms doet. Dan heb je wel een intern conflict hoor!Even puur voor mijn begrip en nieuwsgierigheid: deed je dit bewust? Of doelde je met 'je' op je vriendin?
quote:Bianca40 schreef op 09 oktober 2009 @ 12:19:

Neee Feesie, ik doe dat niet en ik vind dat ook vreselijk om te horen. Als papa het zegt nog veeel meer.. kom maar bij pappie, daar krijg ik altijd een beeldvorming bij.. brrrrrrr.



Ik praat erg graag over ik, en eigenlijk nooit over je, als ik het over mezelf heb. Maar als iemand me er in dit forum ooit op kan betrappen dan hoor ik het graag, want ja... soms heb je zelf niet in de gaten dat je zulke dingen doet Bij deze?
Alle reacties Link kopieren
quote:Kerplunk schreef op 09 oktober 2009 @ 12:59:

[...]





Bij deze?



Dat was expres .



De vraag is: hoe leer je het af?
mahna mahna tuduuuudududu
quote:Feesie schreef op 09 oktober 2009 @ 13:05:

[...]





Dat was expres .



De vraag is: hoe leer je het af?Oh sorry, had niet door dat het expres was! Ik vond het al zo opmerkelijk, hehehe.
even kijken of jullie wakker zijn... ja dus.



Maar ik moet wel zeggen, dat ik volgens mij toch automatisch wel zeg/typ.
Alle reacties Link kopieren
quote:Bianca40 schreef op 09 oktober 2009 @ 12:19:

Als papa het zegt nog veeel meer.. kom maar bij pappie, daar krijg ik altijd een beeldvorming bij.. brrrrrrr.







Ik heb mijn man , terwijl hij een banaan pelde, wel eens horen zeggen tegen de kinderen> wil je een hapje van papas banaan?



Ik ben dan vast heel erg, maar daar moet ik dus echt schokschouderend om lachen. Stom he.
Alle reacties Link kopieren
quote:Ardberg schreef op 09 oktober 2009 @ 12:51:

[...]



Even puur voor mijn begrip en nieuwsgierigheid: deed je dit bewust? Of doelde je met 'je' op je vriendin?



Voor jou een vraag, voor mij een weet. *knipoog*



Nostradame> ondergetekende vind ik juist erg leuk!! *cheerleader*. Gewoon omdat het zo lekker fout is. Als ik weet dat het in goede aarde valt, gebruik ik die term graag.
Alle reacties Link kopieren
Sinds ik aan NLP doe, betrap ik ons erop dat we regelmatig in de wij-vorm praten

Voor de rest gaat het ons goed. We praten niet in de jij-vorm.
Alle reacties Link kopieren
quote:pink11 schreef op 09 oktober 2009 @ 18:59:

Sinds ik aan NLP doe, betrap ik ons erop dat we regelmatig in de wij-vorm praten

Voor de rest gaat het ons goed. We praten niet in de jij-vorm.Nou, dat scheelt alweer, Pink!
Alle reacties Link kopieren
Ik doe het vaak bewust, "je" zeggen. Omdat ik vind dat mijn ik gehalte al hoog genoeg is zonder dat in iedere zin nog eens extra te benadrukken
Alle reacties Link kopieren
Oei, ik praat wel vaak in de Mama-vorm. Dus ik maak me er wel schuldig aan
Stressed is just desserts spelled backwards
Alle reacties Link kopieren
Yette; zo iemand die, ja vreselijk!

Ik hoor ook vaak 'zo ben ik'. Waarom heb je x gedaan? Tja, zo ben ik nou eenmaal. bah!



En in de je vorm over jezelf praten, dat doe ik dus wel heel vaak. Niet met achterliggende gedachte ofzo.

Maar nu ik er over nadenk denk ik dat ik het automatisch doe (ik typte al: dat je het automatisch doet ) om een soort 'band' met iemand aan te halen. Als ik een verhaal vertel tegen iemand zeg ik bijvoorbeeld: 'zoiets verwacht je niet' of 'dan kijk je toch wel even raar op'. Dat doe ik, maar dat zou iedereen doen, in die trant zeg maar.
Vreemd ja... Maar wat ik ook wel gek vind is als een winkelmeisje in een boekenwinkel zegt; "nee, dat boek verkoop ik niet".... Zou alleen kunnen als ze eigenaresse is van die winkel....vind ik.
quote:Nijntje schreef op 09 oktober 2009 @ 18:53:

[...]





Ik heb mijn man , terwijl hij een banaan pelde, wel eens horen zeggen tegen de kinderen> wil je een hapje van papas banaan?



Ik ben dan vast heel erg, maar daar moet ik dus echt schokschouderend om lachen. Stom he.
Alle reacties Link kopieren
quote:nostradame schreef op 09 oktober 2009 @ 11:08:



Ook erg, mensen die naar zichzelf verwijzen met:

"mijn persoontje"

"en ik, zei de gek"

"ondergetekende"

:puke: :puke: :puke:Ja! Alsof ze niet doorhebben dat ze aan het praten zijn, ipv schrjven. Huh?
Je hoeft niet altijd te geloven wat je denkt.
Alle reacties Link kopieren
quote:Maleficent schreef op 12 oktober 2009 @ 16:09:

Oei, ik praat wel vaak in de Mama-vorm. Dus ik maak me er wel schuldig aan

Ik ook hoor Mailificent. Ik vind het bij kleine kinderen ook wel logisch. Laat die eerst maar goed leren wie papa en mama en oma etc. zijn, en dan alle ingewikkelde dingen als 'ik' en 'jij' (die wisselen afhankelijk van wie het zegt.



Als je tegen kinderen van 10 nog in de mama vorm praat of je partner aanspreekt met mama/papa vind ik het zorgwekkender

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven