Overig
alle pijlers
Tot welke maat pas je in attracties?
dinsdag 2 september 2008 om 12:19
Wat ik nog vergeten ben ik heb een dikke vriendin die zei dat ze niks eet totdat ik haar een keertje meemaakte bij een kerstbuffet.
Ze liep twee keer om uit te scheppen, ik liep een keer , haar porties waren per keer twee keer zo veel als mijn bordje dus ze at 4x zoveel als ik. Toen het toetje idem dito, haar vriend kon zijn tweede toetje niet meer op en gaf het aan haar. Ik had dus 1 nagerecht en zij 5.
Nu weet ik dat sommige mensen dik kunnen worden doordat ze ziek zijn. Zij kunnen er niets aan doen. Maar die vettehapeters en veelvraten wel. Nu ik ouder wordt de omvang rondom mijn middel ook groter.
Nu is mijn tip eet kauwgom als je honger hebt ik doe daar wel een paar uur mee. Scheelt toch weer.
Ze liep twee keer om uit te scheppen, ik liep een keer , haar porties waren per keer twee keer zo veel als mijn bordje dus ze at 4x zoveel als ik. Toen het toetje idem dito, haar vriend kon zijn tweede toetje niet meer op en gaf het aan haar. Ik had dus 1 nagerecht en zij 5.
Nu weet ik dat sommige mensen dik kunnen worden doordat ze ziek zijn. Zij kunnen er niets aan doen. Maar die vettehapeters en veelvraten wel. Nu ik ouder wordt de omvang rondom mijn middel ook groter.
Nu is mijn tip eet kauwgom als je honger hebt ik doe daar wel een paar uur mee. Scheelt toch weer.
dinsdag 2 september 2008 om 12:31
quote:misschicken schreef op 31 augustus 2008 @ 18:49:
Ik ben vorige week in Walibi geweest, en de waterbaan zat mij toch echt niet lekker. En aangezien het een 2 persoonszitje was waar ik in zat, had dat echt niet gepast.Goh,ik dacht al wat hebben ze die zitplekken lekker ruim gemaakt iedereen zat er alleen in namelijk Ik zat heerlijk ruim hoor met mijn maatje meer.En heerlijk afkoelend deze attractie met die hitte
Ik ben vorige week in Walibi geweest, en de waterbaan zat mij toch echt niet lekker. En aangezien het een 2 persoonszitje was waar ik in zat, had dat echt niet gepast.Goh,ik dacht al wat hebben ze die zitplekken lekker ruim gemaakt iedereen zat er alleen in namelijk Ik zat heerlijk ruim hoor met mijn maatje meer.En heerlijk afkoelend deze attractie met die hitte
dinsdag 2 september 2008 om 12:54
Jammer, ik dacht het vermageringsdieet uitgevonden te hebben.
Bij mij werkt het in elk geval wel. Er zit ook een beetje mint in mijn kauwgom, die hele zoete kauwgom vind ik vies.
quote:elninjoo schreef op 02 september 2008 @ 12:23:
[...]
Van kaugom krijg ik honger. Je slikt namelijk leeg speeksel in wat je maag aan 't knorren maakt.
Bij mij werkt het in elk geval wel. Er zit ook een beetje mint in mijn kauwgom, die hele zoete kauwgom vind ik vies.
quote:elninjoo schreef op 02 september 2008 @ 12:23:
[...]
Van kaugom krijg ik honger. Je slikt namelijk leeg speeksel in wat je maag aan 't knorren maakt.
dinsdag 2 september 2008 om 13:03
donderdag 4 september 2008 om 09:57
Volgens mij letten ze wel bij attracties op het gewicht van mensen, het moet wel verdeeld zijn natuurlijk voor de veiligheid.
Ik denk dat de mensen die je erin zetten zeg maar er wel op letten.
Misschien genant als je eruit moet, maar ja geen vreemd probleem lijkt me.
Verder vind ik dat mensen wel rare vragen stellen over 'hoe voel je je met maat 60'
Ik ben 1.60 dus klein en weet dat zelf heus wel, vragen als vindt je het niet irritant dat je daar niet bijkan bijvoorbeeld ja duh.
Beetje vragen naar de bekende weg lijkt mij, dus overbodige vragen!
TO veel plezier in het pretpark waar je heen gaat, ik zou een beetje rond kijken hoe 'groot' de rest is die voor jou in en uit de attractie komen.
Dan kun je zelf wel inschatten of het past ja of nee lijkt mij.
Ik denk dat de mensen die je erin zetten zeg maar er wel op letten.
Misschien genant als je eruit moet, maar ja geen vreemd probleem lijkt me.
Verder vind ik dat mensen wel rare vragen stellen over 'hoe voel je je met maat 60'
Ik ben 1.60 dus klein en weet dat zelf heus wel, vragen als vindt je het niet irritant dat je daar niet bijkan bijvoorbeeld ja duh.
Beetje vragen naar de bekende weg lijkt mij, dus overbodige vragen!
TO veel plezier in het pretpark waar je heen gaat, ik zou een beetje rond kijken hoe 'groot' de rest is die voor jou in en uit de attractie komen.
Dan kun je zelf wel inschatten of het past ja of nee lijkt mij.
dinsdag 9 september 2008 om 22:41
Jáááren geleden zat ik een keer met een gezette schoonzus in
zo'n bakje van de houten achtbaan in SixFlags. Die enge krakende die ook over de kop gaat.
We zaten dus met 2 personen in een tweepersoonsbakje met maar één beugel voor ons samen terwijl ik 3 keer in haar pas.
Ik ben zoooo blij dat ik dat overleefd heb! Ik ben nog nooit zo bang geweest! Ik vloog echt alle kanten op! Mijn zonnebril viel op de grond van het bakje maar durfde echt die beugel niet meer los te laten. Met armen en benen al mijn vingers en tenen heb ik me schrap gezet in dat ding!
Gelukkig hebben ze nu aparte beugels....
zo'n bakje van de houten achtbaan in SixFlags. Die enge krakende die ook over de kop gaat.
We zaten dus met 2 personen in een tweepersoonsbakje met maar één beugel voor ons samen terwijl ik 3 keer in haar pas.
Ik ben zoooo blij dat ik dat overleefd heb! Ik ben nog nooit zo bang geweest! Ik vloog echt alle kanten op! Mijn zonnebril viel op de grond van het bakje maar durfde echt die beugel niet meer los te laten. Met armen en benen al mijn vingers en tenen heb ik me schrap gezet in dat ding!
Gelukkig hebben ze nu aparte beugels....
dinsdag 9 september 2008 om 22:49
Verder vind ik dat mensen wel rare vragen stellen over 'hoe voel je je met maat 60'
Waarom is dat raar? Ik ben eigenlijk best benieuwd hoe zo iemand zich voelt als ze het gros van de mensen in zo'n karretje ziet stappen terwijl zij daar zelf niet in kan. Is dat iets waar je makkelijk overheen kunt stappen omdat je weet dat jij hebt wat jou gelukkig maakt (goede relatie, goede baan enz) of kun je je daar dagen rot over voelen? Ik kan het me namelijk maar moeilijk voorstellen dat je een zo grote maat hebt dat je daardoor ook echt een ander leven moet leiden dan de meeste mensen (en dan hebben we het niet over maat 36-ers).
En bovendien, als je die ervaring deelt met ons zorgt dat er misschien juist voor dat wij empatischer gaan staan tegenover de wat gevuldere medemens in plaats van te vervallen in gedachtenclichees.
Waarom is dat raar? Ik ben eigenlijk best benieuwd hoe zo iemand zich voelt als ze het gros van de mensen in zo'n karretje ziet stappen terwijl zij daar zelf niet in kan. Is dat iets waar je makkelijk overheen kunt stappen omdat je weet dat jij hebt wat jou gelukkig maakt (goede relatie, goede baan enz) of kun je je daar dagen rot over voelen? Ik kan het me namelijk maar moeilijk voorstellen dat je een zo grote maat hebt dat je daardoor ook echt een ander leven moet leiden dan de meeste mensen (en dan hebben we het niet over maat 36-ers).
En bovendien, als je die ervaring deelt met ons zorgt dat er misschien juist voor dat wij empatischer gaan staan tegenover de wat gevuldere medemens in plaats van te vervallen in gedachtenclichees.
woensdag 10 september 2008 om 11:07
Nou, omdat het niet altijd meteen duidelijk is of iemand de vraag stelt uit oprechte betrokkenheid bij de medemens, of uit gewone nieuwsgierigheid.
En omdat het nogal intiem kan zijn, mensen met iets "afwijkends" hebben vaak een beetje een schild tegen de soms botte opmerkingen en vragen van de buitenwereld. Het is niet altijd gewenst dat iedere willekeurige persoon zomaar even meent door dat schild heen te moeten breken.
Aan iemand met ernstige acné vraag je ook niet zomaar "zeg hoe voelt het nou om met zo'n puistenkop rond te lopen?". Terwijl de beste vriend van die acné-lijder best eens kan vragen "joh, hoe voel jij je eronder?".
Ik ben zelf wel wat te zwaar, maar niet vreselijk dik. Ik heb een collega die wél echt dik is, en die maakt er altijd zelf grappen over. Maar ik denk dat onder die grappen best wel wat leed zit over zijn omvang. Maar ik ga daar niet aan zitten peuteren door nieuwsgierige vragen te stellen. Als hij daarover wil praten zal hij er zelf wel eens een serieuze opmerking over maken.
En omdat het nogal intiem kan zijn, mensen met iets "afwijkends" hebben vaak een beetje een schild tegen de soms botte opmerkingen en vragen van de buitenwereld. Het is niet altijd gewenst dat iedere willekeurige persoon zomaar even meent door dat schild heen te moeten breken.
Aan iemand met ernstige acné vraag je ook niet zomaar "zeg hoe voelt het nou om met zo'n puistenkop rond te lopen?". Terwijl de beste vriend van die acné-lijder best eens kan vragen "joh, hoe voel jij je eronder?".
Ik ben zelf wel wat te zwaar, maar niet vreselijk dik. Ik heb een collega die wél echt dik is, en die maakt er altijd zelf grappen over. Maar ik denk dat onder die grappen best wel wat leed zit over zijn omvang. Maar ik ga daar niet aan zitten peuteren door nieuwsgierige vragen te stellen. Als hij daarover wil praten zal hij er zelf wel eens een serieuze opmerking over maken.
woensdag 10 september 2008 om 11:09
quote:Nessuna schreef op 09 september 2008 @ 22:49:
Waarom is dat raar? Ik ben eigenlijk best benieuwd hoe zo iemand zich voelt als ze het gros van de mensen in zo'n karretje ziet stappen terwijl zij daar zelf niet in kan.
Ik ben ook wel benieuwd hoe het voelt om een schoppende baby door de buik heen te voelen. Maar dat wil nog niet zeggen dat het gepast is om mijn handen op iedere zwangere buik te leggen.
Dat doe ik alleen bij allerbeste vriendinnen, en alleen als zij dat ook leuk vinden.
Dat jij nieuwsgierig naar iets bent kan ik best begrijpen, maar dat wil toch nog niet zeggen dat dikke mensen dus ook maar jou dat inkijkje in hun gevoelens moeten geven?
Waarom is dat raar? Ik ben eigenlijk best benieuwd hoe zo iemand zich voelt als ze het gros van de mensen in zo'n karretje ziet stappen terwijl zij daar zelf niet in kan.
Ik ben ook wel benieuwd hoe het voelt om een schoppende baby door de buik heen te voelen. Maar dat wil nog niet zeggen dat het gepast is om mijn handen op iedere zwangere buik te leggen.
Dat doe ik alleen bij allerbeste vriendinnen, en alleen als zij dat ook leuk vinden.
Dat jij nieuwsgierig naar iets bent kan ik best begrijpen, maar dat wil toch nog niet zeggen dat dikke mensen dus ook maar jou dat inkijkje in hun gevoelens moeten geven?
woensdag 10 september 2008 om 12:15
[quote]Jessica70 schreef op 10 september 2008 @ 11:09:
[...]
Ik ben ook wel benieuwd hoe het voelt om een schoppende baby door de buik heen te voelen. Maar dat wil nog niet zeggen dat het gepast is om mijn handen op iedere zwangere buik te leggen.
[\quote]
Volgens mij gaat die vergelijking een beetje mank.
Ik vraag gerust aan zwangere vrouwen hoe dat voelt, een schoppende baby. Vind ik namelijk mateloos interessant. Mensen vragen aan mij hoe het is om maar 50 te hebben en of ik daar last van heb. Kennelijk vinden zij dat interessant of soms is het belangstelling naar mij als persoon. Als ik geen antwoord wil geven dan zeg ik dat gewoon. Ik vind het geen inpertinente vraag, maar het is niet iets waar ik het altijd met iedereen over wil hebben.
Ik leg geen handen ongevraagd op een anders buik. Kan me ook niet voorstellen dat iemand een hand op mijn buik legt om eens te voelen hoe dat voelt.
Maar da's heel iets anders. Dan kom je zomaar aan iemands lijf, zonder toestelmming, Dat is niet te vergelijken met het stellen van een vraag waarvan iemand kan kiezen of je erop in gaat of niet.
Zeker op een forum als dit. Dan is "ik heb niet zo'n zin om het daar over te hebben" toch heel makkelijk gezegd?
[...]
Ik ben ook wel benieuwd hoe het voelt om een schoppende baby door de buik heen te voelen. Maar dat wil nog niet zeggen dat het gepast is om mijn handen op iedere zwangere buik te leggen.
[\quote]
Volgens mij gaat die vergelijking een beetje mank.
Ik vraag gerust aan zwangere vrouwen hoe dat voelt, een schoppende baby. Vind ik namelijk mateloos interessant. Mensen vragen aan mij hoe het is om maar 50 te hebben en of ik daar last van heb. Kennelijk vinden zij dat interessant of soms is het belangstelling naar mij als persoon. Als ik geen antwoord wil geven dan zeg ik dat gewoon. Ik vind het geen inpertinente vraag, maar het is niet iets waar ik het altijd met iedereen over wil hebben.
Ik leg geen handen ongevraagd op een anders buik. Kan me ook niet voorstellen dat iemand een hand op mijn buik legt om eens te voelen hoe dat voelt.
Maar da's heel iets anders. Dan kom je zomaar aan iemands lijf, zonder toestelmming, Dat is niet te vergelijken met het stellen van een vraag waarvan iemand kan kiezen of je erop in gaat of niet.
Zeker op een forum als dit. Dan is "ik heb niet zo'n zin om het daar over te hebben" toch heel makkelijk gezegd?
anoniem_71930 wijzigde dit bericht op 10-09-2008 12:18
Reden: nog even iets toegevoegd
Reden: nog even iets toegevoegd
% gewijzigd
woensdag 10 september 2008 om 14:25
quote:kip7 schreef op 10 september 2008 @ 12:15:
[quote]Jessica70 schreef op 10 september 2008 @ 11:09:
Volgens mij gaat die vergelijking een beetje mank.
Ik vraag gerust aan zwangere vrouwen hoe dat voelt, een schoppende baby. Vind ik namelijk mateloos interessant.
Ik heb bewust een iets andere vergelijking genomen. Op zwanger zijn zit meestal geen moreel oordeel. Mensen beschouwen zwanger zijn doorgaans als een positief iets. Dus vragen naar hoe het voelt om zwanger te zijn, heeft een positieve context ook al kan er best sprake zijn van kwaaltjes en onaangename bijverschijnselen.
Op dik zijn zit wel een oordeel. Ik lees hier op het forum bijna dagelijks dingen als dik zijn is lelijk, onaantrekkelijk, eigen schuld, verwaarlozing van je lichaam, gebrek aan zelfbeheersing etc. Veel dikke mensen (net als mensen die vol puisten zitten of anderszins uiterlijke manco's hebben), maken zich weerbaar tegen opmerkingen en oordelen van de buitenwereld. Die leren om zich er weinig van aan te trekken, van zich af te bijten of wat dan ook. Als een onbekende dan zomaar uit nieuwsgierigheid vraagt hoe het nou is om zo dik te zijn, zoveel puisten te hebben, etc, kom je in iemands intieme zone. Daarom trok ik die vergelijking door naar die handen.
Ik ben het wel met je eens dat het niet helemaal hetzelfde is, maar ik kan me wel voorstellen dat mensen niet zo'n zin hebben om op zulke vragen antwoord te geven.
Als ik geen antwoord wil geven dan zeg ik dat gewoon. Ik vind het geen inpertinente vraag, maar het is niet iets waar ik het altijd met iedereen over wil hebben.
Is ook prima .
Maar da's heel iets anders. Dan kom je zomaar aan iemands lijf, zonder toestelmming, Dat is niet te vergelijken met het stellen van een vraag waarvan iemand kan kiezen of je erop in gaat of niet.
Ja en nee. Letterlijk gesproken heb je helemaal gelijk, je kan gewoon zeggen dat je er gewoon antwoord op wilt geven.
Ik stel me er misschien een andere toon bij voor dan jij. Als iemand er gewoon naar vraagt lijkt het mij ook niet zo'n probleem. Maar als iemand zou vragen aan een dikkerd die met moeite z'n schoenen aantrekt "zo, en hoe is dat nou, om niet eens je eigen veters dicht te kunnen maken?", vind ik dat impertinent. Dus het voorbeeld dat ik in mijn hoofd heb is misschien ook wel wat anders dan hoe jij het meestal meemaakt.
Ik heb niet zozeer problemen met m'n gewicht als met m'n huid, en ik heb wel meegemaakt dat iemand in een zwembad vroeg "Jakkes, wat heb jij daar voor iets?". Dat vond ik ook niet echt, eh, belangstellend zeg maar .
Sorry, het is een heel verhaal geworden, daardoor krijgt het misschien ook wel meer lading dan eigenlijk nodig is.
[quote]Jessica70 schreef op 10 september 2008 @ 11:09:
Volgens mij gaat die vergelijking een beetje mank.
Ik vraag gerust aan zwangere vrouwen hoe dat voelt, een schoppende baby. Vind ik namelijk mateloos interessant.
Ik heb bewust een iets andere vergelijking genomen. Op zwanger zijn zit meestal geen moreel oordeel. Mensen beschouwen zwanger zijn doorgaans als een positief iets. Dus vragen naar hoe het voelt om zwanger te zijn, heeft een positieve context ook al kan er best sprake zijn van kwaaltjes en onaangename bijverschijnselen.
Op dik zijn zit wel een oordeel. Ik lees hier op het forum bijna dagelijks dingen als dik zijn is lelijk, onaantrekkelijk, eigen schuld, verwaarlozing van je lichaam, gebrek aan zelfbeheersing etc. Veel dikke mensen (net als mensen die vol puisten zitten of anderszins uiterlijke manco's hebben), maken zich weerbaar tegen opmerkingen en oordelen van de buitenwereld. Die leren om zich er weinig van aan te trekken, van zich af te bijten of wat dan ook. Als een onbekende dan zomaar uit nieuwsgierigheid vraagt hoe het nou is om zo dik te zijn, zoveel puisten te hebben, etc, kom je in iemands intieme zone. Daarom trok ik die vergelijking door naar die handen.
Ik ben het wel met je eens dat het niet helemaal hetzelfde is, maar ik kan me wel voorstellen dat mensen niet zo'n zin hebben om op zulke vragen antwoord te geven.
Als ik geen antwoord wil geven dan zeg ik dat gewoon. Ik vind het geen inpertinente vraag, maar het is niet iets waar ik het altijd met iedereen over wil hebben.
Is ook prima .
Maar da's heel iets anders. Dan kom je zomaar aan iemands lijf, zonder toestelmming, Dat is niet te vergelijken met het stellen van een vraag waarvan iemand kan kiezen of je erop in gaat of niet.
Ja en nee. Letterlijk gesproken heb je helemaal gelijk, je kan gewoon zeggen dat je er gewoon antwoord op wilt geven.
Ik stel me er misschien een andere toon bij voor dan jij. Als iemand er gewoon naar vraagt lijkt het mij ook niet zo'n probleem. Maar als iemand zou vragen aan een dikkerd die met moeite z'n schoenen aantrekt "zo, en hoe is dat nou, om niet eens je eigen veters dicht te kunnen maken?", vind ik dat impertinent. Dus het voorbeeld dat ik in mijn hoofd heb is misschien ook wel wat anders dan hoe jij het meestal meemaakt.
Ik heb niet zozeer problemen met m'n gewicht als met m'n huid, en ik heb wel meegemaakt dat iemand in een zwembad vroeg "Jakkes, wat heb jij daar voor iets?". Dat vond ik ook niet echt, eh, belangstellend zeg maar .
Sorry, het is een heel verhaal geworden, daardoor krijgt het misschien ook wel meer lading dan eigenlijk nodig is.
woensdag 10 september 2008 om 20:08
Jessica, mooi lang verhaal, helder, ik snap wat je bedoelt. Dat is vaak het lastige met zo'n forum, dat je de intonatie er niet bij hoort of het gezicht er niet bij ziet. En het zit 'm meestal in de toon. Een "wat heb jij nou?" kan afhankelijk van de toon of het moment heel empathisch, maar zeker ook heel denigrerend overkomen.
Daarnaast: soms zijn goedbedoelde vragen ook niet fijn. Ik zie het een beetje bij mijn zusje. Heel iets anders: geadopteerd. En dat zie je. En mensen menen dan te kunnen vragen, uit puur oprechte belangstelling, hoe ze het vindt om geadopteerd te zijn, of ze haar biologische moeder kent, of ze die wil opzoeken, waarom ze is afgestaan etc. En dát zijn voor haar verschrikkelijk persoonlijke, gevoelige, moeilijke dingen, daar ligt echt een open wond en heel veel pijn. En zo'n vraag voelt voor haar als een schop tegen die zere plek en zo reageert ze er dan ook op: boos en afwerend (understatement).
Het is misschien heel wat anders, maar als je ongelukkig bent met je dik zijn, met je huid, met je...nouja, met wat dan ook, zal het denk ik net zo kunnen voelen.
En...met nieuwsgierigheid kom je soms dichterbij mensen dan ze zouden willen inderdaad. Niet iedereen zegt even makkelijk dat ze het er niet over willen hebben.
Maar als ik lees dat mensen zo'n vraag impertinent vinden, dan vind ik dat niet helemaal terecht. Het hoeft natuurlijk helemaal niet lullig bedoeld te zijn en je hebt alle vrijheid om er niet op in te gaan.
Daarnaast: soms zijn goedbedoelde vragen ook niet fijn. Ik zie het een beetje bij mijn zusje. Heel iets anders: geadopteerd. En dat zie je. En mensen menen dan te kunnen vragen, uit puur oprechte belangstelling, hoe ze het vindt om geadopteerd te zijn, of ze haar biologische moeder kent, of ze die wil opzoeken, waarom ze is afgestaan etc. En dát zijn voor haar verschrikkelijk persoonlijke, gevoelige, moeilijke dingen, daar ligt echt een open wond en heel veel pijn. En zo'n vraag voelt voor haar als een schop tegen die zere plek en zo reageert ze er dan ook op: boos en afwerend (understatement).
Het is misschien heel wat anders, maar als je ongelukkig bent met je dik zijn, met je huid, met je...nouja, met wat dan ook, zal het denk ik net zo kunnen voelen.
En...met nieuwsgierigheid kom je soms dichterbij mensen dan ze zouden willen inderdaad. Niet iedereen zegt even makkelijk dat ze het er niet over willen hebben.
Maar als ik lees dat mensen zo'n vraag impertinent vinden, dan vind ik dat niet helemaal terecht. Het hoeft natuurlijk helemaal niet lullig bedoeld te zijn en je hebt alle vrijheid om er niet op in te gaan.
woensdag 10 september 2008 om 20:46
Ik wil niemand voor het hoofd stoten, dat zeg ik bij voorbaat alvast, maar ik kan mij ook niet voorstellen dat je geen last van je lichaam hebt als je maat 50 draagt.
Ik denk simpelweg dat het voor de meeste dikke mensen een langzaam proces van gewenning is (geweest) aan het steeds dikker worden, en dat ze er daarom geen last van hebben. Je 'groeit' er vanzelf in zeg maar. Correct me if i'm wrong!
Wat ik overigens wel altijd bewonderingswaardig vind hoor, dat er mensen zijn die gewoon gelukkig zijn met die maat! Ik heb zelf maat 38, en voel mij vreselijk onzeker en lelijk en dik.. Diep in mijn hart weet ik dat ik mij aanstel, maar dat onzekere gevoel gaat maar niet weg..
Mijn moeder zei altijd dat het iets van de pubertijd is dat wel weer over gaat, maar ik ben inmiddels 21 en mijn zelfvertrouwen is nog steeds minimaal..
Ik denk simpelweg dat het voor de meeste dikke mensen een langzaam proces van gewenning is (geweest) aan het steeds dikker worden, en dat ze er daarom geen last van hebben. Je 'groeit' er vanzelf in zeg maar. Correct me if i'm wrong!
Wat ik overigens wel altijd bewonderingswaardig vind hoor, dat er mensen zijn die gewoon gelukkig zijn met die maat! Ik heb zelf maat 38, en voel mij vreselijk onzeker en lelijk en dik.. Diep in mijn hart weet ik dat ik mij aanstel, maar dat onzekere gevoel gaat maar niet weg..
Mijn moeder zei altijd dat het iets van de pubertijd is dat wel weer over gaat, maar ik ben inmiddels 21 en mijn zelfvertrouwen is nog steeds minimaal..
